Alpmisi Nltiis-
DE LAHGEI DE MÖSAAZ,
Tuinderscrediet.
Donderdag 7 December 1922.
65ste Jaargang. No. 7143.
Uitgevers; N.V, v.h. TRAPMAN ft Co, Sctiagen
N.V. „Dl TIJDGEEST"!.
DEPOSITO'S.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
SCHAGER
Dit blad vojcflchljnt viormaal po» wook: Dinadaff, Woensdag, Donder
dag on Zaterdag. BIJ inzending tot !b morgens 8 uur, worden Advor-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20
Prtjo per 8 mo&ndon f 1.65. Losse nummers 6 cent, ADV3RTRN-
TIöN van 1 tot 5 rogols f 1.10, lodoro regel moois CO cent (bowtJano.
Inbegrepen). Grooto lettors wordon naar plaatsruimte borokend»
Het kan met dit artikel gaan als met vele van zijn
verwanten. Het thema begint te vervelen, de kolom
men der provinciale bladen hebben het herhaald in
alle toonaardende nood der tuinders.
Het is dan ook niet het gebrek aan commentaar,
aangaande deze zoo netelige kwestie, die ons tot het
schrijven van deze pennevrucht deed zetten. Artike
len van inenschen met namen op tuinbouwgebied
zijn ons in deze voor gefeest en hebben de tuinders-
nood mot al den aankleve van dien in al zijn scha-
keeringen betast, en-'bekeken en ook gepoogd, hem
met, alle beschikbare middelen te doen lenigen. Tot
dusver hoeft de vrucht van hun werken zich nog
niet geopenbaard aan do breedore lagen van het pu
bliek .en blijft do zware wolk, die als een enorme
dreiging dezen herfst heeft gehangen boven den Ne-
derlandschen tuinbouw, groeien in tint en omvang.
Do verschijnselen,van een dreigend onweer zijn niet
van de lucht. Het is in het belang van het Neder-
landsche volk in het algemeen, maar bovenal in het
belang van onzen tuinbouw, dat men erin mag sla
gen, dit dreigende onweer naar de zee te doen af
drijven
Er zijn ernstige redenen, waarcvm wij, die door
gaans het schrijven van beschouwingen over bepaal
de onderwerpen gaarne overlaten aan meer bekwa
me krachten, meenden een langer stilzwijgen niet
te mogen bestendigen. Waar zich toch in het stadium
waarin de crisis zich momenteel bevindt, zfyktc-
symptomen voordoen, welke in die toekomst ernsti
ge gevolgen in het leven zouden kunnen roepen en
blijvende schaduwen zouden kunnen werpen op de
gemoedelijke dorpsverhoudingen in vele plattelands
gemeenten, meenden we van onze hand eenige re
gelen- te moeten doen verschijnen, om althans ons-
elve niet te moeten verwijten een al te groote pas
siviteit en al te groote 'bescheidenheid.
Daar is het vraagstuk van het regeeringscrediet
aan de tuinders. Wo kennen voor een deel de actie,
die door krachten van boteekeni» is in het leven ge
roepen, teneinde van de regeering credieten, zoo mo
gelijk renteloos en op langen termijn, te verkrijgen
tot hot verleenen van den oorstnoodigen steun. Wij
allen hebben tegenover deze pogingen in hooge ma
te sympathiek gestaan. Tot dusver .is. hot resultaat
•van deze actie onbeduidend klein geweest. Het ad
vies van den Tuinbouwraad laat nog steeds op zich
wachten. Goedeputeerde Staten van Noordholland
hebben f200.000 op de begrooting geplaatst ter be
strijding van den nood van den tuinbouw. Dit be
drag, hoezeer misschien op zich zelf blijk van goed
willen en hot ingrijpen van don toestand, is een
druppel in den ontzaglijk gTooten emmer van het
eerst,noodige.
.Want wat hier ontbreekt,, la evenzeer zij het dan
in aconomischen zin het eerstnoodige. In-
derden huizon aan Langendijk, Streek en wijde om
geving hocrscht geldgebrek. Hier is het niet, de ar-
moode, die de groote steden met zijn heterogene be
volking kenmerkt, de armoede, die zich demon
stroert in gebrek aan voedsel en brandstof, hier is 't
de stillo, hagelwit, gewasschen, do netjes gesteven
en zedig gekleede armoede van het platteland, zich
demonstreerendo in groen-gedragen jas en vorveloo-
ze huizen. Er is geldgebrek. Aangaande den om
vang van de allereerste geldbehoefte hebben we uit
den aard onzer werkkring, die ons met, vele tuin
der» in aanraking brengt, verschillende klanken
kunnen beluisteren. In een gemeente, waarvan we
het niot met fruit 'beplante „zwarte" oppervlak schat
ten op 150 H.A., werd do directe behoefte bij de on
langs van ambtelijke rijde gehouden enquete ge
schat, op acht en dertigduizend) gulden. Do gemid
delde hulp per hoofd werd zeer matig de schat
ting geschiedde door een zeer bevoegd en zeer be
scheiden persoon - getaxeerd op duizend gulden:
Tegenoyor deze cijfers zinkt do provinciale hulp *d-
scluut in het niet. Van Regeeringsaijde moet, en we
hopen, zal de zoo lang verbeide hulp komen.
„Van rogeeringszijde is geen steun te verwach
ten", verklaarde do heer Wostorbof dezer dagen in
zijn rode tijdens de provinciale begrootingsdebatten
Als dit-inderdaad de hoogte is, waartoe do actie der
tuinders de regeering heeft opgevijzeld (gesteld na
tuurlijk, dat de lieer Westerhof in deze voldoende
ingelicht was) dan moeten we ons afvragen,: is van
de zijde van die tuinders (in den ruimsten zin) ge-
noegzzaam middelen in het werk gesteld om de re
geering van de noodzakelijkheid van het tuinders-
crediet te overtuigen?
Is door de plaatsolijke tuinbouwvereenigingen, on
verschillig van welke gezindte of kleur, gezorgd
voor voldoende aaneensluiting, is er gezorgd voor
een comité van actie, met een ijverig dagelijkscb
bestuur?
Zoo ja, is dan door dat comité connectie gezocht
met de leden der Tweede Kamer opdat', vooral bij
de betrokken begrooting, gezorgd wab voor krachtige
vordediging der tpinddrsbelangen?
Zijn er door de plaatselijke vereenigingen of bij
gebrek aan activiteit van deze, door de tuinders zelf
maatregelon getroffen voor een protestvergadering
ter plaatse of olders.
Ia door de tengevolge van den tuinbouwcrisis ge-
trcffen werkers, bedrijfsleiders en arbeiders^ nog
niet de mogelijkheid overwogen, van een petitionne-
ment onder de tuinders?
Men bedenke, dat actie alleen1 kan leiden tot re
sultaat, wanneer zo, naast veelzijdig en weloverwo
gen, vooml krachtig is.
Een kleine uitwijding over die verwachte regee-
ringshulp moge hier op zijn plaats zijn.
Aangaande den aard dor credieten en de wijze
waarop ze eventueel zouden worden verleend, is,
waar omtrent het stichten van de mogelijkheid van
crodietnoming nog volkomen onzekerheid bestaat,
nog niets bekend. Wij voor ons zullen alleen met el
kaar eens zijn, dat het verstrekken ervan geen kos
ten moet medebrengen voor den credietnemer, noch
in den vorm van rente, noch voor administratie. De
heworktuiging van het te gebruiken systeem ver-
eischt efenvoud' en geen formaliteiten. Ze moeten
vooral „bereikbaar" zijn. We willen in dit verband
wijzen op een schema, ontworpen door den welbe
kenden heor C. van Spronsen, oud-president van het
Rijkskantoor voor groenten en fruit, welke schema
\-o dezer dagen in de Raffeissenbode afgédrukt von-
Lcn. Deze heer wil ten opzichte van het crediet Boe
renleenbanken, veilingen en Rijk laten samenwer
ken. Op iedere plaats wordt een commissie benoemd
van personen, welke voldoende op de Imogie moeten
zijn van den financieel rn iuestand van do evs'utueele?
aanvragers. Deze verwijst eiken aanvraag met ad
vies naar de plaatselijke boerenleenbank., we'ke
zich weer in verbinding moet steller, met de veiling
en welke laatste heeft op te geven, tot een hoe hoog
bedrag de aanvrager het vorige jaar, of de beide vo
rige jaren goederen verveilde. Het crediet wordt nu
tot een derde van dit bedrag, of wel in verband met
de slechte bedrijfsresultaten van het loopende jaar,
tot een zesde van. het bedrag van beide jaren, ver
strekt en duurt tot den ewsrtYoJgenden oogst. Alsdan
moet het crediet. worden Geschiedt die {Af
lossing niet, dan heeft do kassier, der R&tfeittenb&nM<
het recht bij den betaalmeester over het verschul
digde bedrag te beschikken. Door het systeem van
verplicht veilen streng door te voeren,, benevens nog
enkele andere bepalingen, is dit schema te comple-
teeren. De finesses aan te geven is echter ons doel
niet (1).
Tegenover de Centrale Raffeisenbanken, die uit
eindelijk voor al deze credieten de geldschieters zou
den zijn, treedt de Staat aia borg op. Het risico van
den Staat is, als op deze wijze wordt gehandeld, bij
zonder klein, terwijl ze hot, door hot algenioen pre
ferent stollen van hare vorderingen tot een «ani
mo m zou terugbrengen.
We bobben allen gevoeld, dal deze wijze van ere-
deUverleenen zich Lot best eigent hij de gegeven om
standigheden. Ieder jaar zuu, omatreeke Kerstmis,
hei, sluiten van een nieuw „veiUngscredict" moge
lijk, doch, zooals vanzelf spreekt, niet noodzakelijk,
zijn.
Inmiddels heeft en hier komen we tot de ziekte-
symptomen, dien we boven even aanduiden het zoo-
zen- gevreesde ontbindingsproces voortgang gemaakt en
'zijn in onze omgeving een paar coöperatieve aankoop-
verecaigingen, deze zoo bij uitstek belanghebbenden bij
dezen noodlottigeu terugslag, ertoe overgegaan, enkele
ëunner nalatige ledep per deurwaarder om betaling
unner vorderingen aan te ipreken. En gelijk hiermee
is de gemoedelijke verhouding der dorpsbewoners in de
onderhavige plaatsen op bedenkelijke wijze gestoord in
zijn loop. Er vallen uTachloffers en het persoonlijke ele
ment zegeviert over het zakelijke. Er zijn bijter» en ge
betenen. We nemen volkomen aan, dat in de betrokken
gevallen alle termen aanwezig waren, die verder uitstel
in het belang der verecnigmg ongéwcnscht maakte*v
De omstandigheden staan niet aan ons te beoqrdeelen.
Toch zal groote bezonnenheid, vooral met het oog
op de dorpsverhoudingen, ten zeerste op zijn plaats zijn.
Het geldelijk belang ecner verecniging z$l ook zeer
zeker hij de besturen van' dergelijke coöperaties moeten
wegen, doch juist een ingrijpen in een tijd,, dat betaJirig
van ao bestaande vorderingen uiterst onwaarschijnlijk
zal zijn en waarin die vorderingen als onvolwaardig zijn
aan te meiken, geeft geen uitredding uit de financieele
impasse. Er zal in verband niet het boven besproken
regeeringscrediet misschien aanleiding zijn nog eenigen
tijd in de afwachtende houding te volharden. Blijft die
staatshulp inderdaad uit, dan zal diezelfde regccring
ér voor hebben te rekenen, dat ze die coöperaties heeft
te behoeden voor een algeheele ondergang, een financi
eele debacle.
Maar vooral zal bezonnenheid noodig zijn van de
zijde der crisis-slachtoffers. Er is bii de coöperaties geen
gebrek aan goeden wil of aan waaraeering van iemands
moeilijkheden. Die coöperatie» hebben echter van ande
ren kant recht op waardecring van hunne moeilijkhe
den. Geen onverschillige of onverstandige houding van
do leden mag aanleiding zijn tot het gebeuren van leelijke
dingen. Do 'taak der coopcratiebesturen, uit den aard
der zaak momenteel reeds zoo moeilijk en ondankbaar,
moet niet verzwaard worden door de arrogante houding
van achterstalligen De actie tot een coed elkaar ver
staan moet juist van die leden uitgaan. Men moet elkaar
zoeken., .niet uit baicorigheid elkaar in de wielen
rijden. Als de> verhouding goed fcxm zeer veel kwaads
worden rooikomew. topkoka, dat- ntaumd,
te toenamen.
waar redden gebieden-
zicJa voor zijo
Open met de kaart eis* rtóto
den eisch is.
j Een ander steeds stefkW' «pfcrkateiMi ariektesfrAptoom,
'dat Zoozeer de aandacht trefft va© wien zooiets nirtt
gewoon is, is het zelf indienen van do faillissementsaan
vrage, Het is een teelten des Ujds, dat dergelijke aanvra
gen steeds minder sporadisch voorkomen. In vele ge
vallen is onverstand of onverschilligheid aanleiding tot
een, maatregel, die onberekenbare gevalgcn moet hebben.
Het gevaar van een levenslange insolventie met al den
ongerieve van dien schijnt velen niet op te vallen. Bo
vendien gelooven we niet, dat dergelijke faillissements
aanvragen te verdedigen zijn. Als allen, die op het mo
ment wrak staan, zoo deden, was het met den geheelen
tuinbouw uitx terwijl we daarentegen nog niet kunnen
gelooven, dat het, als we de dingen stil hun gang laten
gaan, zoo'n vaart zal loopen. Laten we elkaar niet met
bankroeten om de ooren slaan. Het is evengoed al een
goeden tijd voor deurwaarders en advocaten. En bo
vendien bedenke men, dat faillissement voor velen geen
I financieeïen, doch een moreelen ramp kan Zijn.
I Ten slotte geeft als derde symptoom de vermeerderde
activiteit van allerlei soort geldleeners, van schijn- of
half origineele bankjes etc., te denken. Vooral de dag
bladen laten ons in dit opzicht ruime keus. Het zal
zaak zijn, op dergelijke aanbiedingen niet in te gaan.
Verkeerde credieten verhaasten eerder den ondërgang
van een zwakstaande, dan dat zo hem* er'bovenop hel
pen. Ook hierbezonnenheid.
Wie dit artikel tot het einde toe gelezen heeft, zal
als wij met zijn conclusie klaar Zijn. Wat den Neder
landsehen tuinbouwer noodig heeft, is een crediet, be
schikbaar gesteld door zijn eigen stichting, den Boeren
leenbank. met den Staat als borg. Dit moge niet de op
lossing zijn, om de algemeene crisis in al zijn ,l"
op te licffen, noch in zijn werkingen te bespoedig
zijn het middel om den bona lide tuinder, die'uit
oorzake van den ontwrichten buitenlandschen handel in
zijn onmiddellijke bestaansmogelijkheid is. gestoord, in
het goede spoor terug te helpen en om den Nederland-
schen tuinbouw te behoeden voor een klap, die hon
derden, voor nu en later, moreel en financieel radicaal'
zou vernietigen.
Hoora.
J. ROSELAAR.
1). Van de credietverleening worden slecht beheerde
)bedrijven uitgesloten, terwijl die. waarvan niets te
redden valt, (mede buiten de regeling blijven. De cre
dieten mogen niet worden aangewend tot aflossing van
bestaande credieten of reeds verschuldigde rente.
Trckkuso «s® SGS smasm oen cwwSsbswbb
Neterii A. G. Melu.
Woeaad&g 6 December 1933.
Pr.js vin 1 <000 S3M2 Q
«SCO 11422 v
400 13183 20106
300 5612 15098
100 4602 7133 7397 19913 19SM
Prijien rui 1 90 (eigen geld.)
154 2596 5031 iW7 9282 11525 13921 16S76 «8877
62 2609 61 7100 9378 26 14025 19900 38649
88 67 77 12 9447 52 42 17 06
300 2708 5118 21 9589 96 14143 91 87
52 28 81 27 966311786 14210 90 19031
77 48 0213 73 83 11811 41 18741 34
421 2846 17 74 99 45 14358 16811 19114
59 58 27 7267 9721 79 68 43 19321
75 65 45 7322 31 11906 S441S 66 57
- - 39 14 18 71 73
53 12029 22 96 16425
75 36 K4H3 89923 2j
94
88 2974 69 72
541 3034 532) 7403
44 57 52 99
615 JU3 36 '<54!
50 42 64 7616 9822
722 72 5419 86 26
823 74 S2 92 73
w se
53 84864 SB 16
91 14754 17003
95. 90 87143 19694
"25 9» 86 96 761211914834 99 89626
93 ft» 76 7717 «990 63 72 SIM 29
814 32 ft 2819990 70 D4S12 874® 18728
43 H <M 78 7612J8» 21 86 36
94 .7900 «W 92 78 M 83 22 «9861
lOlS M W 95 KB36123»! 63 64
50 341® 93 1814 43 82 8S 94 19978
77 3573 8740 89 93 57 701351920060
1111 3693 5807 3600 10222 84 80 96 20108
31 12520 15908 B3640 20201
- - u
39
51
76
81
91
31 96 6041
40 3790 88 8007 49 30
7 3806 89 64 74 44 1547213718
1318 40 97 8107 79 71 1554! 31
63 3942 6127 82» 89 12625 1S602 38
79 87 54 57 10315 32 «571613900
1450 89566926606867
1550 94 67 8335 10447 66 90 83 20310
97 4083 8207 39 92 12718 «5806 87 46
1707 4112 64 61 10S0812888 21 88029 50
44 30 6313 8471 32 12987 89 88 53
82 4262 6450 8905 75 13034 15926 90 58
ggOl 4310 63 1210617 13155 16044 9130491
43 35 71 36 34 77 64 94 20601
47 26 74 53 «0148 «32» 8918123 19
484877655548955696
ie7S 71 »!4 95® 77 71 «6809 S«84 30647
anU8 T® 71 56 «080613347 19 «8313 66
68 85 0785 8792 56 «3417 23 8530624
97 4484 6 882910979 25 3816457 57
2)03 95 44 8827 »06513635 8818504 61
53 46 81123 m 96 28 74
63 35 «3740 16244 <8 80
80 37 44 74 20913
9012 07 75 8318610 65
43 «1932 79 96 34
93 54 82 15357 37
9108 82 91 T7 48
31 93 13890 16428 18723
97
10 4572
38 4628
2233 »1
94
23» 4715 0SB5
65 4906 m 46
2i85 37 *74
2655 90 7001
17 5006 34 9215 11617 99 66 18840
Varia* 147* 8k»d 3259 m*. 3257.
ALKMAAR.
Ts SGHAGEN Donderdaos in Hölel Vredelnsl.
Zitting van Maandag 4 December 1922.
Handen thuis,
Johan van der Heuvel uit Aitdijk had op 21 Octo-
ber jl. zijn klavieren uitgestoken naar zekeren W.
Beemsterboer uit het naburige Wervershoof. Jo-
han's maat was beschonken geraakt en Johan achtte
het plicht, zijn dronken makker bij te staan toen
deze het met Beemsterboer aan den stok kreeg. De
O.v.J. achtte het plidht, om f25 of 25 dagen hechte
nis te eischen en het vonnis was dito dito.
Niet meer heorl
He Hoorn w#s het 7 October jl. loelijk hommeles
tuasche.' oeo paar buurvrouwtje» van den Wester-
dijk. Neeltje Bchouien, huisvrouw van Bêggelaar,
schold hare stevige buurvrouw Anthonia Frederika
Voenema, die met C. H. Vlootman gehuwd is, voor
heel wat leelijks uit met als gevolg dat Tonia een
klacht indiende. Daaruit sproot nu weer voort dat
de O.v.J. f25 of 25 dagen zitten vroeg, waar echter
een tientje afging, 't Vonnis luidde slechts f 15 of 15
dagen hechtenis., zoodat Neelbuur er nog goed af
kwam, wat haar onzes inziens echter maar niet
moet verlokken om weer zoo op te treden.
Grofwerker.
Jan de Vos van Andijk, grondwerker, is grof werk
gewoon en van zoo'n sinjeur kun je, als die uit zijn
humeur is, wat 21 October jl. het geval was, niet ver
wachten, dat hij zoo heel zachtzinnig optreedt. Jan
timmerde bij zijn dorpsgenoot Berkhout eenige glas
ruiten in. Een duur grapje echter! f 15 boete of 15 da
gen. hechtenis, plus f20 schadevergoeding, 't is niet
zoo lekker. Maar dan ook maar heter nadenken en
geen vernieling plegen.
Twee honden en een beentje.
M. J. Tiesen van Callantsoog had) wat strandhout
dat een ander bijeen gezameld had. wederrechtelijk
zich toegeëigend. Zulks verdient ook al geen aanbe
veling en Tiesen liep een vonnisje op tot f20 of 20
dagen hechtenis.
Geen goede verstandhouding.
Jan Kloosterboer, groentenkoopman te Simt Pan-
cras, heeft onlangs te Broek op Langendijk den al
daar woonachtigen transportarbeider K. Vinke mis
handeld. De arbeider vroeg J. 16 schadevergoeding.
De O.v.J. eischte tegen Jan f25 of 25 dagen hechte
nis,, maar straks als het volgende mishandeling
zaakje uit Broek zal zijn berecht, zal uitspraak vol
gen.
Jan Bakker, D. Bakker, P. Dekker, F. de Jong, C.
W. Riedel, C. Witsen en K. Vinkon, allen van Broek
op Langendijk, is ten laste gelegd, dat zij' Jam Kloos
terboer, em diens broeders Cornelis em Willem, allen
uit Sint Pancras, hebben mishandeld.
De heeren Kloosterboer, bezig zijnde met laden,
kregen beklaagden bij zich, die hen hebben geslagen.
Vinke, Witsen en Riedel ontkenden, schuldig aan
mishandeling te zijn. Eenige getuigen a decharge
traden ook in deze zaak op.
De O.v.J. vroeg voor Riedel vrijspraak en requi-
reerde tegen de andere zes beklaagden ieder f25 of
25 dagen zitten.
Mr.. Tideman, pleiter, VToeg vrijspraak voor Rie
del en Vinke en lichtere straf voor de anderen.
Riedel en Vinke werden vrijgesproken en de ove
rige vijf beklaagden werden ieder tot f20 of elk 20
dagen hechtenis veroordeeld).
De uitspraak in de zaak tegen J. Kloosterboer
luidde f20 of 20 dagen hechtenis, plus scvide'ver
goeding tot een bedrag van f 14.50.
Een zaakje met gesloten deuren tot besluit.
Zitting van Dinsdag 5 December 1922.
Treurig.
Friedrich Carl Esschenburg is een 19-jarige doof
stomme Duitscher, die een jaar of zes in zijn vader
land op oen doofstommeninstituut bad geloopen,
daarna zoo goed mogelijk werk) had zien te bekomen
en naderhand werd hij door den oorlog bewogen
den vaderlandscheu bodem te verlaten en dien te
verwisselen tegen een verblijf ln Nederland.
Met pakjesdragen en soortgelijk werk wist hij wel
een wdnigje te verdienen, maar hij was, door de
natuur zoo misdeeld zijnde, ton opzichte van zijn
spraakvermogen en bovendien in een voor hem
vreemd land verblijf houdende, daar natuurlijk ten
achter bij anderen, die de Hollandsche taal machtig
waren en bet geluk hadden normale spraakorganen
te bezitten.
Op een nacht in het begin van October jl. heeft z'n
goede schutsengel hem verlaten, figuurlijk gespro
ken, èn is hij tot diefstal overgegaan te Alkmaar,
waar hij wel eens bagage of andere goederen van of
naar den trein bracht. Hij gapte het een en ander
van een zending van een moeder aan haar zoon uit
een spoorwegwagon, maar werd door de politie ge
snapt en opgebracht, waarna hij in voorarrest werd
gesteld.
Heden was het de dag dat hij, moest terechtstaan.
Een handig vrouwtje uit Alkmaar, gehuwd met een
doofstomme en dus practisch onderlegd in do kunst
om zoo een te verstaan en zich aan hem verstaan
baar te maken, werd nu als tolke gebezigd om hulp
te bieden, terwijl het verhoor van beklaagde zooveel
mogelijk schriftelijk geschiedde. Er ging veel tijd
met dit zaakje heen. Wat zich. laat begrijpen. Als be
klaagde, wat op schrift stolde, deed hij dat in zijne
moedertaal. Die de tolke, hoe een schrander vrouw
tje zij ook was, weer niet machtig bleek te zijn, zoo
dat de President haar dan weer in 't Hollandsch
overbracht, wat het jongmensch in het Duitsch had
opgeschreven.
De tolke, Petronella Borjeson, ega van K G. Pot,
sprak in de vingertaai met beklaagde en1 bracht dat
op hare beurt in goed Nederlandsch over aan den
Praesus en.... zoo kwamen we d'r toch, Maar....
't duurde 'n heele tijd.
In de zaak van dezen Duitscher, Friedrich Carl
Esschenburg genaamd, werden 'n stuk of vijf getui
gen gehoord. Uit dat verhoor bleek, dat in den
nacht van 6 op 7 October beklaagde nabij het sta
tion te Alkmaar uit een spoorwagen wederrechtelijk
zich eenige kleedingstukken, wat postzegels, voorts
een aantal peren, een paar zakdoeken, enz. had toe
geëigend. Een en. ander bevond zich in een zending
van Maria Korver, vrouw E. v. d. Laan uit Blokker,
aan haar zoon te Amsterdam. Een Alkmaarsch
jongmensch, A. Schoenmaker, had op 7 October 's
morgens vroeg beklaagde met een groot pak bij zich
in een weiland bij de gasfabriek gezien en1 vodd! dat
verdacht. Na aan een stadgenoot te hebben verzocht
op dien snaak te blijven letten, waarschuwde
Schoenmaker de politie, die sinjeur meenam naar
het bureau.
Esschenburg verklaarde heden, niet gestolen te
hebben en hij was razend, toen de heer Officier, het
bewijs geleverd achtende, 3 maanden gev. tegen hem
requireerde, huilde tranen van woede en stelde wat
op papier, wierp dat woedend op den grond, enz. De
tolke wist hem met echt vrouwelijke tact weer wat
tot bedaren te krijgen.
De verdediger, Mr. Smal, concludeerde tot vrij
spraak, onmiddellijke invrijheidstelling, zich wat
dat laatste betrof, aan het oordeel der rechtbank
referoerende.
Tot straks.
Uitgeroepen werd zaak v. d. Rol (een gedetineer
de) die al gauw in de zaal werd gebracht, maar
weer weg moest, want er was eerst een zaakje met
gesloten deuren te berechten. Best, afgemarcheerd
dusl
Ondeugdelijke worst.
Daarna was het de beurt voor J. W. Huiberts, 7
Nov. 1891 geboren te Schagen, thans slager te Cas-
tricuim. Hij heeft een 14-jarig knechtje, Antoon Res,
die tengevolge van het eten van bij den baas ver
vaardigde worst ziek werd. Ook vader en moeder
Res en een zus en een broer van beklaagde, die
eveneens van dezelfde worst „genoten" hadden, wa
ren ziek geworden na het gebruik daarvan.
De slager Huiberts bad zich nu te verantwoor
den voor de aflevering van rtleze voor de gezondheid
schadelijke worst, waarvan hij: zich niet overtuigd
had of ze geheel onschadelijk voor de gezondheid
zou zijn. De O.v.J. eischte f50 of 50 dagen zitten te
gen bekl.
Het rijwiel van Lord Listcr.
Poortsluiter was de gedetineerde 27-jarige Jacob
van der Rol, uit den Haag, die als smidsknecht naar
Noordholland was gekomen om werk te zoeken en
bij die gelegenheid te Winkel belandde, waar hij uit
een schuur bij den landman C. Hartog een rijwiel
ontvreemdde ten nadeele van diens neef Jan Vijze
laar uit Broek op Langendijk, die het karretje daar
een „veilige" plaats had gegeven.
Bekl. zei, het rijwiel niet gestolen, maar gekocht
te hebben. Dat gebeurde op straat. Degene van wie
hij de „kar" kocht was donker van uiterlijk, droeg
een korte broek en een jasjevan dezelfde kleur,
enfin, bekL kende hem niet. Het was de groote on
bekende. Mijnheer X, of hoe men hem noemen wil.
De O.v.J. eischte tegen bekl., die al meer straf
achter den rug heeft, een jaar gevang.
Mr. Langeveld, verdediger, concludeerde tot vrij
spraak. «.A.s. Dinsdag uitspraken.