AIlCKCl ïltllS- Admtintit- Liiüinilil TwinK >Twink Dinsdag 16 Januari 1923. 66st,e Jaargang. No. 7163. EERSTE BLAD. Anna Paulownapolder. mei LUX <5ewasschen kunnen worden, ft REIMICT EM.YERFJ EGELVttERTyp Brieven uit Rome. E2 SCHAGER Dit blad verschijnt viermaal po» xvoek: Dinsdag, Woonadotf, Donder dag en Zaterdag. Bij Inxondlng tot 'amorgous 8 uur, worden Advor- tontlén nog zooveel mogelijk ln het oorfltultkomond xinmmer goplaatet. Bitgevers i N.V, v.li. TRAPMAN I Co., Schaoen POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20 Prijs por 9 maanden fl,88. Losss nammora 9 cant. AD.VKIVrEN' TïöN van 1 t.ot 5 roffols 11.10, lodoro rognl maas 20 cent (bowtjsno, lnbogropon). Gtooto lottora wozdon naar plaatsralmto borokend. DIT NUMMEH BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Afscheid van den oud-penningmeester, den heer A. J. de Jongh. Op Zaterdag 13 Januari 1923, dos morgens half elf, waren in hot polderhuis Dijkgraaf, Iloomraden on Hoofdingelanden bijeengokomon, ton oinde afscheid te nemen van den oud-ponnlngmeoster, den heer A. J. do Jongh. Afwezig was de heer Nannes, hoofdingeland. Behalve den Dijkgraaf, Heemraden en de ovorlge hoofdingelanden zijn mede aanwezig do socrotaii», do heer C. Koijzor, de opzichter, de hoer R. De**er en de bode, do hoor S. Spoets. Nadat do secretaris den hoer De Jongh heeft bin nengeleid, noemt do voorzitter, do heer C. Wijdene* Spaans, dijkgraaf, hot woord on zegt: Mijno Hooren.1 Hot is mij een genoegen u hier hartelijk welkom te heetcn, en dat welkom, mede namens de Bestuurs loden van den Anna Paulownapolder, bijzonder toe to roepen aan den heer A. J. do Jongh, tot voor en kele dagen geleden nog in functie alB penningmees ter van dozen polder. Wij waardeeren het zeer, dat de hoer de Jongh op ons verzoek heden naar ons heeft willen komen tot hot hemen van afscheid, waartoe door omstan digheden eerder goone gelegenheid bestond. Uit do gesprekken, welke ik den laatsten tijd mot u, mijnheer de Jongh, mocht vooren, bleek mij tol- kons vvóer hoezeer de vervulling van het ambt van penningmeester van den Anna Paulownapolder nog •teods uwe volle bolangstelling had en hoe moeilijk hel u viel daarvan afstand te doen. Wij kunnen ons dat zoo indenken. U heeft toch lodert 1 Octobor 1870, alzoo langer dan 40 jaren, die hotrukking vervuld, en die betrekking is daaidoor geworden al» oen draad, welke bij u loopt van het begin tot hot einde van hot volle werkzame levsn, welke raakt allo voorvallen in ambt on gezin van af dun tijd, waarop u uwe krachten, ter» vollo ont plooide tot aan de dagen van wol verdiende rust. Die tijd omvat 40 wan do 76 jaren van hot be staan van don polder; hij raakt bij den aanvang nog hot bestuur van den oersten, bij het einde dat van don zevenden dijkgraaf. In godachten wil ik met u teruggaan naar. den tijd van uwe benoeming, on dan moeten wij aanvanke lijk nog iets vorder torugtroden. Do gomeontè Anna Paulowna was mot 1 Augus tus 1870 ontstaan door afscheiding van do gemeente Z.IJno, waaraan de in 1840 en 1847 bedijkte gronden, wolke dozen poldor uitmaken, voorloopig waron .iiogovoegd. Do zelfstandigheid van de gemeente Annax Pau lowna vorderde een eigen bestuur .een olgen secro- enz. Helaas, was de eerste keuze van 'n socro- tof.n uitgebracht op iemand, die mogelijk wel voel goed**' wil bezat,, doch in elk geval niet voldnonde was uk irorust om geheel zelfstandig het hoofd to bieden v'"> dn volo moeilijkheden wolke aan de In richting O,, -tvoering dor administratie waren vor» bonden. Na enkoio maanden moest die betrekking weder vacant komen en toon was het dal iot u hot eervolle verzoolt werd gericht ln dio gemeente al» secretaris op to treden en het te zwaar bovondon werk van don andere ovor te nomon. Hoe moeilijk die taak ook was, hoe jong u toen ook waart, u hooft het aangedurfd en u hooft het bewijs goleverd niet alleen te durven, maar ook to willen en te kun nen. Dat was voor u een groot succes en het bohoefdo dan ook goen verwondering te haren, dat, toen on- kelo Jaren later, door het vertrok van den hoer Tlo- lo, het ambt van penningmeester van don Anna Paulownapolder vacant kwam, dit u door de ovor- groote meerderheid der bestuursleden bij eersto stemming word toevertrouwd. ïk wil hier even opnoemen het toenmalige be stuur. Dijkgraaf was J. C. de Leeuw, de bekwame ont- werper en uitvoerder van het plan tot bedijking van de Westerwaard, zooals de eerste benaming van den Anna Paulownapolder was. Heemraden waren J. C. Geerligs, J. v. Gijtenbeek, A. Jz. Kaan en Th. J. Waller. Hoofdingelanden waren C. A. Beukenkamp, F. Blaauboer, J. C. Bloem, J. H. van Foreest van der Palm, J. L. Th. Groneman, W. van Gijtenbeek, J. Gijzen, A. Kz. Kaan, D. Rz. Kaan, J. A. Zur Mühlen, J. van dor Vlugt en R. Waiboer. Door deze opsomming van namen zullen al die personen voor u weer opleven, gevoelt u zich als het ware weer teruggebracht naar die dagen van uw jonge leven, tintelt de kracht en de moed van toen u nogmaals door de leden en staat u vol lust tot ar beiden, vol wenschen en idealen weder in de eerste jaren.van uw zelfstandig leven. Zóó ziet u de toe standen van toen hier in gedachten weer, en be merkt u eerst recht welk een vooruitgang in al die jaren is tot stand gebracht, mede door uw arbeid. Wat al verandering doet zich aan uw geestesoog voor. Hoevele wegen,, toen nog onbehard, dragen nu ook in het slechte jaargetijde zwaar beladen wagens op hun dek? De Lagedijk en de van Ewijcksvaart- ^eg hadden toen nog ongeveer de hoogte van zee- hü 5; Immers in het eerste jaar van bedijking is K Westdeel gewonnen en hebben de dijken langs nei üude Veer tusschen 1846 en 1847 de zee gekeerd. ~1 anders was toen nog de bemaling, in hóofd- nr.n K.eschiedende met windmolens, nu alle verdwe en hr, &root was toen het landbezit in één hand W»,,8 ^ring was toen van veel land de waarde! ton aantal woningen, wat is de bevolking vof»'£-0H ke moeilijkheden hebben zich niet toen Ho n- 1 de invordering der polderlasten, dat ii.Lvv der Pr°ducten zoozeer was gedaald, don rAbeA8ttn* van '10 P®1- H A- Pi®' kon wor- word vfüii? cn ®cne srooto oppervlakte land hoeveel kfiij aan den P°'der verviell En voor dank l.roni d d® invordering kan men u nog dank prengen, omdat het daardoor mogelijk la ge- Laat U niet meer» afschrikken,de kleur» van Uw kleenen te veranderendei behandeling met en vaste kleuren, welke rtoQ herhaaldelijk n De Levers Zeep M* c ,v'aar»din$en rabrikarüeq varv. LUX samenwerking, welke mij steeds een prettige herin nering aan u zal doen bewaren. Onder groote aandacht wordt deze mooie toe spraak door de aanwezigen aangehoord. De heer De Jongh zegt daarop den dijkgraaf hartelijk dank voor dc vriendelijke woorden tot hem gesproken. Het was voor hein een groote verrassing op deze wijze te zijn ontvangen en hij zegt dijkgraaf, heemraden en hoofdingelanden hartelijk aank voor de moeite, die zij zich hebben willen getroosten door hier thans tegen woordig te zijn. U weet het, zegt spr., het valt mij moeilijk afscheid to nemen, doch er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan, en in verband met mijn leeftijd heb ik gemeend mijn betrekking te moeten neerleggen. Zoöals U straks in herinnering- heeil ge bracht, is het bijna 51 jaar geleden, dat ik als secretaris in dienst van den polder ben gekomen en hoepel ik kort daarop, in '83 met mijn gezin naar elders ben vertrokken, ben ik steeds in dienst van deo polder geblc- ,von. Ik heb dat altijd in hooge mate gewaardeerd, Öc kwam hier graag heen cn deed met lust en opgewektheid mijn werk. Verschillende toestanden heb ik meegemaakt, tijden van voorspoed, maar ook van tegenspoed, totdat we in 1916 kregen de groote ramp. Dank zij de werkzaamheid, lust en moed van het bestuuï is de zaak weer zoo goed terocht gekomen, maar ik hoep van harte, dat de polder voortaan van dergelijke rampen verschoond moge blijven.. ïk hoop, dat het U9 leden van het polderbestuur goed moge gaan, dat de polder «sn gelukkigen toestand Tegemoet ga. En bil dat al beveel ik mij in welwillende en vriendschappelijke herinnering bij U aan. liet gaat allen goed, het gaat den poi'dcr goed. Ik dank U hartelijk voor deze vaas die op jnijn ïkamer oen eere-plaats zal innemen. Met 7 dijkgraven en vele be- stuursleden heb ik mogen samenwerken en ik heb dat altijd op een prettige manier mogen doen. Ook mijn ^vrienden Dekker en Spects, die ik hier tegenwoordig zie,'.hebben j het hunne gedaan om mijn werk te vergemakkelijken. Ook U dan ik daarvoor. Applaus. Voorzitter zegt, dat deze vergadering al9 welverdiende hulde aan mijnheer De Jongh uitsluitend tot dit dool is bdiegd en dat het niet de oedoeling is, andere zaken ditmaal ter sprake te brengen. Nadat niemand het,woord verder verlangt, sluit Voorzitter, na den heer l>e Jongh 1 nogmaals een welverdiende rust te hebben^toegowenschl, •de vergadering. ALKMAAR. Te SGn&GEN Donderdaos Ja HOIel Vredelust. CRE DIETEN. gebeuren uitbeelden en al spoedig was er geen kerkje, en geen huis meer in Italië waar niet tegen Kerstmis jeen kleine stal, een „presepio" werd gebouwd, terwijl' I op de markten in klei gebakken poppeljcs in grootcn getale verkocht werden, die Maria, Jozef, de herders en Koningen verbeeldden, en er een heele ménagérté geboetseerd werd om als accessoire dienst te doen. Zooals alle aardige volksgebruiken, geraakte öok het I „presepio' op den achtergrond, om voor de in Italië 'zoo weinig thuishoorende Kerstboom plaats te maken. Maar dit jaar werd allereerst door Pius XI, en in na volging daarvan dóór geheel de geestelijkheid,- met grootl innigheid de schepping van den „Poverello* van Assisi herdacht. En zoo gebeurde het cbn ook, dat tusschen de ellecdijge hutten, die doos? do dsMoczcn van Homo i uit stukjes hout es allerlei afval van oud-roest en blikwerk voor zich in. eikaar werdea gicftanst, ecu woost te blijven in het bezit van de gronden, waarop familiën thans nog haar bestaan vinden 1 Volo veranderingen, welke vorbotorlngon zijn go- blokon, vu zult hot ln do eerste plaats erkennen, zijn niet door u alleen bewerkt, doch zeker Is 't dat u tot een goed en degelijk beheer, tot, het troffen van goede maatregelen, tot het schoppen van hetero toestanden, tot bloei en opbouw heeft medege werkt. zooveel in uw vormognn was. on zeker is ook, dat dit vermogen van u groot is geweest door uw werkkracht., door uw konnen en kunnonl Hot, was mij daarom zoo aangenaam -te hooron, hoewel ik niet anders kon verwachten, dat het vol ledige bestuur van den Anna Paulownapolder ver klaarde er grooten prijs op to stollon in vergadoring afscheid van u to nomon. Ik spreek dan hior namens het goheclo bestuur, on naar ik mij overtuigd mag houaon mot groote instemming van do Ingolnndon, een hartelijk ge meend woorl van lof on van dank voor de voorbool- dige wijze, waarop u stoods on onder alle omstan digheden uw ambt hoeft vervuld. Uw taiik en vaak meer dan uw taak heeft verricht. En daarbij denk ik vol waardering terug aan uw arbeid in de bange c!ngen van l'.MG, toen hot werk ook voor u zich op stapelde. U hvoft zich toen zoo geheel aan het ambt van penningmeester gegeven, dat do tijd, welke voor u was vrijgekomen als govolg van hot, noerloggon dor gewichtige betrekking van Ontvanger dor go- meente I-Ieldor, hierdoor lang xgehool in beslag word genomen. Do diensten toen door u bewezen zijn niet genoeg te waardeeren. U gaat van ons heen en "het doet ons lood uw per soon uit ons midden te zien gaan; wij hadden den. bekwamen ambtenaar, den aangenamen persoon zoo gaarne nog langer behouden, doch wij mogen in dit geval niet enkel letten op onze eigen belangen. Wij behooren dankbaar te zijn, en wij zijn werkelijk ook dankbaar, dat u uwe beste krachten zoolang aan den polder heeft gegeven, dat u niet eerder zijt heengegaan, dat u ons door de financieele moeilijk heden en beslommeringen van den watersnood heeft heengeholpen. Wij verheugen er ons in en wij wen schen u er geluk mede, dat u bij dat alles, dank zij uw krachtig gestel, heeft behouden een gezond li chaam en een opgewekten geest. Wij vertrouwen, dat u nog vele jaren zult mogen genieten een wel verdiende rust en wenschen u deze van ganscher harte toe. Het Bestuur heeft mij opgedragen u bij dit af scheid, als bewijs van waardeering en als blijvend aandenken een voorwerp aan te bieden. Ik tracht die opdracht te vervullen door aanbieding van deze vaas, waarin, met eenigen goeden wil, en daaraan ontbreekt het u allerminst, is te vinden een symbool van uw arbeid. Ik moge u dat aldus uitleggen. Ik vertoon u hier de volgbrde van bewerking van deze vaas. (Spr. vertoont daarbij enkele koperen afdruk- plaatjes.) Eerst is deze eenvoudig en vlak afge werkt. Dat wijst op den toestand, waarin u eerder uw ambt heeft aanvaard. Dan komen de opvolgende stadia van bewerking en eindelijk verschijnt het ge heel afgewerkte product van kennis en arbeid, beeld van den toestand waarin u uwe administratie ons onlangs zoo keurig in orde heeft overgedragen. Wij hopen, dat dit voorwerp door u zal worden aanvaard en dat het in uwe woning bij u nog dik wijls zal oproepen aangename herinneringen aan de lange, lange jaren van ingespannen arbeid en volle toewijding aan de belangen van den Anna Paulownapolder. Wij. wij zullen u altijd blijven waardeeren en hoogachten als den kundigen en krachtigen werker, als den vriendelijken en aangenamen ambtenaar niet zoo hooge opvatting van plicht. Persoonlijk dank ik u zeer voor de aangename Beiaiia het leest voor de kinderen. Befana, 5 Januari, de dag die Drie Koningen inluidt, met ecu dol spektakel, mei een oorverscheurend getrom- .1, gefluit, gekrijsch, geloei en gegil, dut Piazta Nuvonu ii een hel maakt, dien dag is hot hier feest voor ulie kinderen, zcits voor do armsleü. die voor de verlichte kramen met bont speelgoed staan te kijken on op de grooto trap, die naai' Ara Coeli leidt, toch allicht voor een enkele soldo een blikken fraaiigheid kunnen bemachtigen. Vol kooplui, speelgoed en bont gewirwar van uioeuers mot kinderen is die inouumenteele opgang naar do Eranciskuucr kerk in do dagen tusschen Kerst mis en Drie Koningen. Velen gaan de kerk binneh, knielen voor hot wonderdoende kind, dat in het „Prese pio" is opgesteld, oiu er een gebed to prevelen cn tal van kleine meisjes, die beter durven, dan de jongens, beklimmen het gestoelte, dut tegenover den „Bumhino1 lis opgesteld on zeggen er mot veel gestes on stomgödréun do verzon op, dio zo voor deze gelegenheid hebben ingestudeerd, wol overtuigd, dut, nuunnutc zo zich meer uiooilo gaven de Defuua hen rijker zal gedenken. Wie ia dio Bofuna'/ Z(j is oen allerbeminnelijkste, vrijgevige heks, die dé roi* van onzen St. Nicolaus vervult: zo rijdt niet mot een paard, maar op een bezemsteel over de daken en daalt in de schoorstccncn uf om du kousen der kleinen, dio bij don haard zijn Opgsha&qón, met geschenken, inet lekkers of ook wel, uls do kinderen deze niet verdienen, met asch en steenkool'to vulilen., Haar naam is do verbastering van „Epifunia", zooals hier dc dag van Drie Koningen genoemd wordt cn dit woord is weer van Griekschen oorsprong en beteekent: Verschijning. In de eersto eeuwen noemde de Christelijke Kerk dit feest dat vun do „ster" of van de „Verschijning" en herdacht dan het mooie symbool vun het bezoek der Koningen aan Jict Kindie in de stal, dio, zooais in hot Oosten gewoonte is, den neerscher goud, wierook en myrrhe brengen; met het goud wordt de wereldlijke macht, met het reuk werk zijn Goddelijke afkomst, met de myrrhe de le vende mensch gehuldigd. Deze gaven kregen in den loop der tijden een allegorische en mystieke beteekenis. n.F. die vun weldoen, devotie en van algeheeie toewijding van ons diepste wezen aan het goddelijke principe en vanaf ,de derde eeuw wérd Drie Koningen een 'Christelijke feestdag waarop circusspelen zijn verboden en zelfs de slaaf niet behoefde te werken. En vanuit Befania, zooals Drie Koningen in den volksmond heette, groeide de Befana, een weldoende negerin, een zékéré voortzetting aan den zwarten Koning dien we op schilde rijen zien. In de gaven, die ze voor de kinderen mede- bracht^ vinden we ook nog herinneringen aan die, welke de Wijzen uit liet Oosten aan de voeten van het kindeke Jezus neerlegden, want behalve de poppen en het suikergoed, zijn er ook gedroogde vruchten en vergulde of verzilverde pijnappels bij, wier aromatische geur ons de essence in net geheugen terugroept, die de Vorsten meebrachten. Meer dan tweeduizend jaren is deze traditie van de vergulde pijnappel hier in zwang. De arme Romeinen pleegden nun meesters op dezen dag korven met gedroogde vruchten te brengen en om in hun oogen het ai te armoedige geschenk "wat meer aanzien te geven, bedekten zij de oppervlakte met Diaderen van goud- en zilverpapier. Ouae epigrammen vertellen hoe dit versiersel "met speeksel op de vruchten bevestigd wejd en deze eenvoudige methode wordt ook nu nog toegepast, hetgeen niet wegneemt, üat de kinderen een vergulde pijnappel de prachtigste gave vinden, die ze van de Befana kunnen ontvangen. Dit jaar was er een bijzonder groot aantai Hresepio s te zien, om hun tiende eeuwfeest te herdenken. Het was Kerstmis, 1222, dat S. Franciscus op de gedachten kwam met zijn minderbroeders in een stalletje in het armoedige Greccio, een plaatsje in Umbrie, de geboorte aanschouwelijk voor te stellen, door er de kersüieieren te zingen naast ezel en rund, die aan de kribbe stonden te eten. Zóó aandoenlijk was deze primitieve vertooning, dat zij hier a-msiends in alle contrijen nagevolgd werd! Vooral in het Zuiden gingen ze met poppen heel ho* geurige rozen; van buiten is' de hul met groen bedekt en allen, die haar komen bezoeken, offeren hun gaven voor den bouw van een huis, waarin deze armen gehuisvest zullen worden. Voor dit „casa dagli umili'- (tehuis voor dc noderigen) vloeien do bijdragen in ruime mate, vooral 'Sinds Koningin Elena mot haar mooie dochters dit slijkerigc stukje grond in die ellendige buurt achter den St. Pioter kwam bezoeken om er het i „presepio" in oogenschouw te nemen. Geen wonder, Jat een koningin, ilie vol vriendelijke goedheid met huur kinderen in de armste hutten binnengaat, die oen lief woord voor allen heeft en weldoet waar zij kan, hier bemind is. De kinderen, die de krotten in do schaduw van den St. Picter bewonen, had de Befana wel geen mooier geschenk kunnen brengen dan dit bezoek van de vorstin en de prinsessen. Al het wonderbaarlijke van een sprookje zweefde voor do kleinen, om de toeterende glaxizend-verlakte auto's, die voor hun spe lonken stilhouden; de portieren «aan open en er stijgen -mooie vrouwen uit. uie met hun zuden kousen en fijn schoeiseldoor tlo modder tot aan hun vensterloozo woningen waden St. Is'icolaas, is bij ons een feest vooral voor do gegoeden en hun kroost, de Bcfana daarentegen heeft meer proleturisehe neigingen, cn welke kerk is er niet mooi op den avond voor Drie Koningen, als cr de vesper gezongen wordt en zij vof zijn met moeders en Kinderen, met kinderen vooral, dio hun stukje speel^oeu mot stralende gezichtjes togen zich aan drukken. Vol kindergekruai en kleurige ballons zijn dan dc kerken, Blauwe, roode, groene luchtballons, drijven dartel tegen de gezichten der heiligen, de avondzon, die voor de vensters valt, weerspiegelt in zóóveel yroolijke kinder- oogen, de moeders, gelukkig omdat ze hun kinderen vandaag zoo blij zien, kussen do verhitte blozende wangetjes, do muziek, het speelgoed, de beelden mot hun fladderende gewaden, het wordt alles één groot, stralcnbljj gehbel op we voelen weer hoe dit hel land is, waar het kind moer dan in conig ander, liefgehad, Ja geadoreerd wordt. E. F. Rome, i) Jan. 1923. PLANTENZIEKTENLEER. XXIX. (Vragen dezo rubriek betreffende, zoo mogelijk van goed verpakt materiaal vergezeld, in te zenden aan den heer K. van Keulen, Venenlaan 88, Hoorn. Postzegel voor antwoord behoeft niet te worden in gesloten. Soms gebeurt het echter, dat ik ook do vracht, moet betalen van het materiaal dat mij toe gezonden wordt. Dit gaat vanzelf niet opl Hen, die mij des Zaterdagsmorgens denken te bezoeken cn nog niet oerder bij mij geweest zijn, raad ik aan niet hun fiets in de stad te laten staan, zooals sommi gen wel doen. Neem steeds uw fiets mede, daar ik ongeveer een kwartier loopens van het Park woon. Spreektijd eiken Zaterdagmorgen van. 9—12 uur. Vragenbus. Vraag 21. J. H. A. te Midwoud heeft perziken ge kocht, maar is bang dat er loodglans op zit. Hij stuurt daarom een tak, met de, paddestoel er op, toe met de vraag er bij, of dit inderdaad loodglans is. Antwoord. De tak met zwamlichamen kwam in mijn bezit. Ze waren, zeker door de reis, eenigszins gehavend. Ik kan tenminste zoo direct niet uitma ken, of hier inderdaad van loodglans sprake is. De j paarse verkleuring wijst er wel op. Ik doe u opmer ken, dat we in den winter eigenlijk nu niet van l loodglans spreken kunnen, het verschijnsel des zo- j mers aan de bladeren heet loodglans; de vruclitli- chamen zijn, zooals u trouwens wel bekend is, van Stereum purpureum. Ik heb den tak vochtig gelegd en zoodra ik de zwam herken, zal ik u nogmaals be- j richten. Anders stuur ik hem naar Wageningen. I Vraag 22. P. M. te Wijde Wormer, vraagt of „kringerigheid" bij aardappels een ziekte is. Antwoord. Zooals van zooveel aardappelziekten, is ook van de kringerigheid nog niet veel bekend. Ik kan u mededeeleu dat ik verleden jaar dergelij ke zieke aardappelen uitplantte en een prachtig ge was terug lcieeg. De mooie spruiten aan uw aard appels wijzen daar ook reeds op. Dank voor uw mededeeling inzake de „bonte" boonenziekte in .den Beemster .Als deze ziekte soms dezen zomer bij u of in uw omgeving optreedt, wilt u mij dat guisschién wel eens berichten, dan kom ik, als ik er tijd voor vinden kan, gaarne eens kijken. Vraag 23. C. van K. te Grootebroek zendt mij aard appels die bezet zijn met bruinzwarte stipjes of vlekjes, welke regelmatig verspreid zijn. Antwoord: Ik heb uw aardappels goed bekeken, maar kan er niets verdachts nan vinden. Ook niet met het vergrootglas. Ik voor mij houdt het voor een onschuldige woekering van de oppérhuidscellcn. Tceh heb ik de knollen, omdat ik het verschijnsel geen naam kon geven, naar Wageningen gezonden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 1