Brieven uit Engeland.
N.V. „DE TIJDGEEST".
Met die wetenschap toegerust, kan Duitschland er
natuurlijk 'vrij onverschillig onder blijven, hoeveel de
mark nog daalt, vooral omdat het ten allen tijde en
dus met meer recht, dan tot dusverre kan aanvoeren,
dat die daling veroorzaakt is door de maatregelen van
den viiand. hen bewering, die althans hier en daar
sympathie zal uitlokken en allicht wat dieper in den
buidei zal doen grijpen....
Duitschland kan het dus economisch veel langer
volhouden, dan men in Frankrijk meent, zelfs al zon
het- Ruhrgebied hermetisch worden gesloten. Dit ligt
evenwel niet in het Fransche plan, dat immers voor
een niet onbelangrijk deel is gebaseerd op de opbrengst
der kolenbelasling ad 40 pet. en op de in- en uitvoer
rechten, waarvan het 25 pet. hoopt op te steken. Die
twee bronnen van inkomst worden gesloten, zoodra
Frankrijk het handelsverkeer van en naar het bezette
gebied naar en van Duitschland afsnijdt. Immers, de
40 pst. kolenbclasting te gaan heffen van dc hoeveel
heden voor Frankrijk, zelf bestemd, is ondoenlijk en
onvruchtbaar en zoodra men wil dat de douanerechten
iets opbrengen moet men hopen, dat er handel, dat is
in- en uitvoer, plaats blijft hebben. En dus liefst zoo
veet faiogelijk. Frankrijk zal te eeniger tijd de geheele
bevolking van het nieuw bezet gebied moeten gaan
proviandeeren. Zelfs als het stakers zijn, kan de bezet
tende mogendheid niet een paar miilioen menschen van
honger laten omkomen. Uitzetten naar het onbezette
Duitschland, hetwelk het eenig alternatief ware,
heeft het eigenaardige bezwaar, dat dan de mijnen
niets meer opleveren.
Er blijft dus niets over dan tc eten geven. Mondjes
maat natuurlijk en zoo dat door de voedselverstreikking
tevens pressie wordt uitgeoefend, maar toch helpen. Dit
helpen kost velj franken en het is zeer de vraag, wie
bereid za« zijn aan Frankrijk met zijn eveneens voort
durend zinkenden wisselkoers genoegzame voorraden
te verkoopen.
Reeds nu betaalt men in plaats van 25 francs er 75
voor een pond sterling, terwijl Frankrijk in de gunstige
conditie verkeert biina geen levensmiddelen uit het bui
tenland noodig te nebben en vele producten van zijn
bodem te kunnen uitvoeren. Hoe zal "het dan gaan als
het moét invoeren voor een vier miilioen monden,
waai*van de bijbekoorende armen zoo goed als niets
produceeren?
Wij lieten bij deze beschouwing tot dusverre nog
geheel weg de overweging, dat de economische achter
uitgang van Duitschland- geen zaak is, die Frankrijk
alleen aangaat, al is dit land crediteur voor 55 pot.
der schadeloosstelling. Andere landen hebben dan samen
45 pet. te vorderen en achter al die crediteuren te zamen
staat Amerika, van wicn ai die landen evenals Frank
rijk, zelf weer de schuldenaar zijn,
Het reduceeren van de betaalkracht van Duitschland
tot nihil, waaraan Frankrijk thans bezig is, beteekent
niet alleen, dat Frankrijk zelf niets krijgt, doch ook
dat de andere staten achter het net visschen en dps
in hoogste instantie, dat Amerika nog meer millioenen
moet afschrijven.
Amerika is rijk zegt men, en zaf niet zoo aandringen
op betaling.
Dit lijkt zoo, doch inderdaad is het onjuist. Er zijn
Amerikanen, zoo goed als Nederlanders, Engelschen
en Duitschcrs, dio in en door -den oorlog grof geld
hebben verdiend. Doch wie de staatsschulden dier
landen even bekijkt en de cijfers daarvan, zoomede dc
belastingen cn het bedrag der begrootingen van nu
vergelijkt met die van 1913, zal tot de overtuiging
komen, dat voor de gemeenschap van die volken de
oorlog lang niet profijtelijk was.
Bovendien heeft Amerika het geld aan zijn bondge-
nootcn niet .geleend door het van een boompje te
plukken. Zelfs in het „land der onbegrensde) mogelijk
heden" groeit die boom niet. Het heeft de gelden voor
dio leeningen zelf moeten opnemen van zijn burgers en
is derhalve rente en aflossing schuldig. De winsten
kwamen niet aan den staat, doch aan bepóólde
fabrieken, die natuurlijk een behoorlijk winstcijfer be
rekenden, omdat zij een groot deel hunner ontvangsten
belegden, moesten beleggen in „Ovenvinningsleeniug"
enz., wat zooals achteraf blijkt, nu hall Europa zich
insolvent houdt en de andere helft het werkelijk is,
geen goede belegging is geweest.
De Europeesche crediteuren- van Duitschland worden
dus evenals de Vereenigde Staten gedupeerd door elke
vermindering van *de Duitsche betaalkracht.
Dit lijkt ons een der krachtigste redenen voor het uit
eindelijk mislukken van hel Fransche avontuur.
Die crediteuren kunnen niet toelaten, dat een hunner,
op rekening van den 'faillieten boedel, enorme kosten
maakt voor een uitwinning, die niet aan allen ten
goede komt, doch alleen aan den staat, die den debi
teur het mes op de keoi zet.. Hun aller belang wordt
bedreigd en slechts één heeft na de gemaalde onkosten,
die op aller rekening komen, m i sfs c h i c n, eenig
voordeel.
Frankrijk werkt zichzelf dus hoe langer hoe dieper
m do moeilijkheden, al bereikt het ontegenzeggelijk
zoodoende tevens zijn doei Duitschland ten 'gronde te
richten.
In dit opzicht loopt echt<jr, zooals wij herhaaldelijk
aantoonden, het Fransche belang recht tegen dat der
andere lunaen in.
Geruimen tijd is de wereld beheerscht door het
•waandenkbeeld^ dat het herstel van den toestand afhing
of althans samen geweven was met het voortbestaan
der Entente. Dat was toen het Duitsche militairisme
vernietigd en de wereld veilig gemaakt moest vforden
voor de democraten.
Nu ziet men echter, dat die veiligheid der democratie
een frase is en dat de oude firma Machthebber en Co. op
den zelfden voet \frordt voortgezet, terwijl tevens het eene
militairisme is vernietigd om plaats te maken voor
het andere. Om dit te bereiken heeft men de Enterile
niet noodig en zelfs mist men in de wereldovcrheden
het tegenwicht, dat kan verhoeden dat de een of andere
groep te machtig wordt.
Meer en meer gaat men voelen, dat alle sentiments
overwegingen, die het leven der Entente zouden kun
nen rekken of zelfs bestendigen, niet zooveel waarde
hebben als Jiuis-, tuin- of keuken eigen belang.
Duiten uit Duitschland, al zijn het er dan niet
zoo veel als men eenmaal hoopte, zijn wëlkomer bezit,
dan een krantenverslag over een „gloedvolle" rede door
minister X. IJ. of Z. uitgesproken bij' het graf van èen
„Onbekenden Strijder" of een dito speech op wapen-
broederschap, dio 4Va jaar na het laatste: schot nog
altoos geld kost.
In den grond aan de Ruhr is veel to vinden, maar
men is bezig er nog veel meer te begraven»
UITKIJK.
Heemstede, 20 Jan. 1923.
Enkele maanden geleden verblijdde het Genoot
schap NederlandEngeland of was het the Eng-
\ish Associatiop. in Holland? in elk geval, één dezer
twee ve'reenigingen de leden met het bericht, dat
onder de bekende Engelschen, die dezen winter Hol
land zouden bezoeken om daar lezingen te houden,
*/,ov zijn St. John Ervine, de bekende tooneelschrij-
ver en criticus. Het bleek later, dat we ons blij had
den gemaakt met de bekende overleden musch,
want St. John Ervine is niet gekomen. Wat zeer
jammer is!
Maar als de schrijver zelf niet komen wil, of kan.
kunnen wij tn elk geval zijn gedachten naar ons
toe laten komen, in druk! Juist dezen morgen heb ik
Ervine's tooneelst.uk The Ship ontvangen, en vóór
mij ligt zijn artikel in de Observer van verleden
Zondag, een artikel, dat bet eerste belooft te wor
den van een reeks over de Toekomst van het
Theater in Engeland.
Boeken schrijven, las ik, eens ergens, en met boe
ken werd bedoeld romans, kan iedereen; tooneol-
stukken kunnen alleen geschreven worden door
iemand, die het tooneel door en door kent. Waar
bij ons direct te binnen schiet, dat Shakespeare too-
neels p e 1 e r was, vóór hij tooneels e h r ij v e r werd,
en acteur bleef, terwijl hij schreef, rollen vervulde in
zijn eigen stukken. Dat Tennyson daarentegen, de
dichter van Enoch Arden en In Memoriani. van
Maud en the Idylls of the Hing, te kort schoot, toen
hij zich als tooneelschrijver opwierp met zijn stuk
ken Qüeen Mary. Ilarold en Becket. Zooals Prof.
Iludson zegt in zijn Short History of Knglish Lite-
rature in the Nineteenlh. Century: „Ofschoon ze het,
Shakespeariaansche model nauwgezet volgen, lijden
ze onvermijdelijk onder de practische .onbekendheid
met het tooneel van den zuiver letterkundige".
Dit nu kan men St. John Ervine zeker niet ver
wijten: practische onbekendheid met het tooneel. Zijn
tooneel kritiek in de week na Kerstmis bogon met de
volgende verzuchting: „Nu heb ik tien verschil
lende stukken gezien in zeven dagen". Wat dus
hier op neerkomt, dat hij ze.ven avonden achtereen
in den schouwburg had doorgebracht, en daarbij nog
drie middagvoorstellingen had bijgewoond. We heb
ben dus reden te verwachten, dat de fouten, die aan
TcnnysoiTs tooneelstukken kloven, aan die van. Er
vine vreemd zijn. Wat op zich zelf natuurlijk nog
geen bewijs is, dat de stukken ook overigens goed
zijn.
Maar daarover wil ik het ditmaal niet hebben.
Misschien vertel ik over The Ship wel eens wat
in een volgenden brief, zoodra ik het stuk gelezen
heb en het is zeer wel mogelijk, dat een ander too-
neelstuk, dat ik ook vanmorgen ^ontving, Hassan,
van James Elroy Flecker, die in den oorlog gesneu
veld is, dan ook een beurt krijgt. Wat Ervine be
treft, was het vandaag mijn bedoeling te spreken
over zijn eerste artikel over de Toekomst van het
Engelsche Theater.
Ervine ziet de toekomst hoopvol tegemoet, om
dat hij onbeperkt vertrouwen heeft In de geestkracht
van zijn iandgenooten. Maar het heden beschouwt
hij als treurig. „Het is onmogelijk het feit te ver
helen, dat ons tooneel bezig is snel. zijn prestige te
verliezen, ini 't binnen- zoowel als het buitenland.
Trouwens, al weken en maanden hoeft hij op dat
zelfde aambeeld gehamerd. Hardo woorden heeft hij
doen hooren aan de acteurs, en bovenal aan de actri
ces van den tegenwoordigen tijd. Niets kunnen ze,
zegt hij. Van spelen hebben ze net zooveel verstand
als een kikker. Ze laten zich photografeeren in dit
lieve jurkje, en dat schattige hoedje en we lezen
welke cigaretton ze rooken en hoeveel, en of ze van
limonade houden en van hondjes en var. poesics. on
overigens loopen ze 's avonds een beetje over het
tooneel heen er» weer en laten haai' lieve gezichtjes
bewonderen. Want die hebben ze en daarvoor wor
den ze betaald.
Zooals ik zoi, over dat 'onderwerp is Ervine al
maanden aan den gang. Niet alleen afbrekend, daar- j
voor heeft hij het tooneel te lief. „Jullie, kent niets,"
zegt hij; „ga nu zoo en zoo doen, dan kun je leeren."
Waarbij opgemerkt moet worden, dat zijn leerschool
een harde is, de ccnige goede, zegt hij, voor een tooneei-
speler, die ooit iets zal presteeren.
Doch in rijn laatste artikel, het pessimistisch artikel
over den schouwburg van heden ten dage. behandelit
hij de zaak van een geheel anderen kant, den financi-
eelcn. Die geeft werkelijk we] reden tot bezorgdheid.
Immers, een schouwburgdirecteur zal geen stuk op
voeren, tenzij bij een redelijke winst voorziet. En
hoe kan hij die voorzien, wanneer toestanden bestaan,
zooals Ervine beschrijft?
Op het oogenblik wordt een stuk opgevoerd in Londen
van Sir Arthur Pinero, Sweet Lavendel-. Men heeft
er over kunnen lezen in verschillende Hollandsche
kranten.' Sweet Lavender is af eon oud stuk van
Pinero. Jaren geleden word het ook opgevoerd. Toen
was? met één uitzondering, het hoogste salaris, dat aan
de in het stuk optredende acteurs werd betaald, f 180
per week. De uitzondering was Edward Terrv, van
de bekende Terry familie, dio zooveel beroemde too-
neelspelers heeft opgeleverd, f 180 per wqek, 't lijkt
■een aardig salaris. „Maar, zegt Sir Arthur Pinero,
„voor dat geld krijg je tegenwoordigwoordig nauwelijks
een letter behoorlijk uitgesproken op het tooneel
Wat thans de salarissen zijn? Een populair blijspel^
speler ontvangt voor rijn optreden in een nieuw stuk
f 7200 per week. Een bekend acteur .krijgt f 6000
per weck, plus een zeker pércent van de ontvangsten.
Is zooicts te verdedigen, vraagt St. John Ervine. Zeker,
als die acteurs door hun uitnemend spel zooveel men
schen tiaar den schouwburg weten te trekken, dat de
schouwburgdirectie de hooge salarissen er met glans
uithaalt. Indien dit zoo is, kunnen we al haast niet
anders zeggen, dan dat zijl reUht op zulk een in
komen hebben. Hoewel, het idéé, dat iemand, die jc
drie uren per avond laat. lachen daarvoor zes keer
zooveel verdient als de Eerste Minister voor het rc-
geeren van het land, geeft geen voldoening. Het doet
je denken, dat er iets niet in de haak is in de maat
schappij.
En dan nog, indien het zoo is. Trekken die
beroemde spelers werkelijk zooveel menschen, dat de
directie er mee uit kan en nog wat overhoudt? Men zou
zeggen: ja, anders doet de directie het niet. Maar
het kan ook een poging rijn, die, als elke poging, kan
mislukken. Wordt de beroemde acteur niet geëngageerd
dan valt het stuk. Wordt hij wel geëngageerd, dan gaat
het stuk, en de directie gaat ook, maar op de flesch.
Een populaire operette werd korten tijd geleden
door de directie van een Londenschcn schouwburg niet
langer gespeeld, hoewel per week riiet minder dan
24 duizend gulaen werd ontvangen. Ieder zou denken,
dat met een ontvangst van 24 duizend gulden per week,
een en een kwart miilioen per jaar, elke schouwburg
directie tevreden kon zijn en zou blijven doorspelen,
al was het drie jaar. Maar deze directie m'oefst de
opvoeringen staken. Zij verdiende geen cent. Hooge
salarissen en hooge schouwburghuur, f 5.400 per week,
verlichting, verwarming, 'advertenties, honorarium van
schrijver vau het stuk, van componist, afloop van het
huurcontract en verhooging van üe huur tot l ,5.700 per
week, dit alles maakte, dat het goed rondeerendo stuk
moest worden gestaakt, om te probeeren een nog beter
rendeerénd stulc te krijgen*
Zooals de toestand nu is zegt St. John Ervine, is j
nu haast hopeloos. Niemand kan van tc voren zeggen, I
of een stuk zal opnemen of niet. Maar wel weet de
schouwburgdirectie, dat de opvoering haar zal kosten
tusschen de 12 en 24 duizend gulden per week, afgezien
van alle kosten, die aan de eersto opvoering rijn
voorafgegaan. Geen wonder, dat men huiverig is, te
beginnen. Geen wonder .ook. dat 'Mr. Ervine den
toestand, zooals hij nu is, alles behalve rooskleurig
vindt.
Zara, precies" zoolang totdat je weer geheel gezond
en sterk zult zijn en je zult gaan leeren want alle
kleine jongens gaan naar school en komen in de
vacantie thuis. Je weet dat mama gewenscht zou
hebben dat je zou worden opgevoed als een heer.
Maar ik heb een hekel aan andere jongens
en jij hebt me zoo goed geleerd. Ach, Chérisette, wat
moet ik daar doen! en voor wien zal ik daar viool
spelen wie zal het begrijpen?
Maar Mirko mio! het. is een prachtig aanbod!
Bedenk eans, m*n lieve kind, een prettig huis en
geen zorg meer, zei Mimo. Je zuster is echt een
engel en je moogt niet ondankbaar zijn. Je hoest zal
heolemaal over gaan en misschien kan ik daar ook
in de stad komen wonen en met je gaan wandelen.
Maar Mirko pruilde en Zara zuchtte en wrong de
handen.
Als je eens wist hoe moeilijk het geweest is, dit
alles te verkrijgen, zei ze op een toon van wanhoop.
O, Mirko, als je van me hield, dan zou je het aanne
men! Je wéét toch immers dat ik je niet zou vragen
naar onprettige menschen te gaan? Ik ga er morgen
zelf heen om te zien, hpe het er zijn zal.
Toe, wil je het niet eens probeeren om mlj< een ple
zier te doen?
Toen. barstte het arme schepseltje in snikken uit
en kustto haar, nestelde zich in haar armen met zijn
krullekopje legen haar hals.
Maar ten slotte wist zij hem toch tot bedaren te
brengen do cn\ëranderlijke liefde, welke zij hem
betoonde, zou zelfs de meest knorrige patiënt ver-
teederd hebben.
En zoo kreeg zij dan ten slotte toch het gevoel
dat.haar offer, waarvan zij beiden nooit iets moch
ten weten ,niot -^orgeefs gebracht was; Mirko scheen
met zijn lot verzoend, cn zou stellig vooruit gaan in
oen gezondere omgeving. Zij. was zich bewust, dat
het vólkernen vergeefreh zou geweest zijn, er bij
haar oom op aan te dringen dat het kind bij Mimo
zou blijven als het kind hardnekkig was geble
ven, zou zij wanhopend1 zijn geworden. Daarenbo
ven. had zij tot Kerstmis toe niet veel meer dan baar
veeriig pond in bankbiljetten en het armoedige van
de hand in de tand leven zou dan door zijn gegaan,
terwijl zij hun nu een gemakkelijk, onbezorgd le
ven kon verschaffen en haar broertje gezondheid,
een opvoeding en een fortuin voor de toekomst. En
wie weet? Mirko zou nu misschien nog eens een
groot kunstenaar worden.
Zij schijderde het kind deze mogelijkheden nog
eens in gloeiende kleuren af, totdat zijn droefgees
tig, donkere oogen glinsterden van genot.
En toen begon .zij meer praktische dingen te be
sproken: zij moesten dadelijk naar een betere huis
vesting omzien
Doch daar verztee Mimo zich tegen. Zij woon
den daar werkelijk heel goed, hoe onaanzienlijk het
er uit zag en als zij1 wat lakens konden koopen
en elk een nieuw pak kleeren, was het beter daar te
blijven totdat Mirko's vertrek naar Bournemouth
bepaald was.
En zelfs dan, zei graaf Sykypri, zou het mij hier
nog best'bevallen. Er is hier niemand, die knoflook
kookt, en er is geen kanarie!
HOOFDSTUK VII.
Lord Tancred en Markrute waren beide stipt op
tijd in het restaurant in de City, waar zij elkaar
zopden ontmoeten om te lpnchen en zij' zaten spoe
dig aan tafel in een hoekje, waar zij ongehinderd
konden praten. Een oogenblik keuvelden zij> over
onverschillige dingen en toen werd. lord! Tancred te*
ongeduldig om nog langer te 'wachten, eer het ge
sprek kwam op de zaaK, die hem zoo na aan het
hart lag.
Wel? vroeg hij laconisch.
Ik heb haar van morgen gezien en met haar
gopmat, zei de financier en deed wat kaviaar op
zijn brood. Je moet niet uit het oog verliezen wat
ik jo al eens gezegd heb: dat zij een heel lastig pro
bleem is. Het zal oen interessanto tijd voor je wor
den haar te moeten temmen! Voor 'n man mot goe-
do zenuwen zou ik geen prikkelender sport weten
te bodenken 1 Zij' is oen vrouw, die haar gevoel voor
'mannen tot een minimum beperkt heeft maar
wel eens al haar hartstocht zou kunnen verkwisten
voor den man, dunkt me. In ieder geval: ze is net
iemand voor jou.
Lord Tancred antwoordde levendig:
Jaze zal net iemand voor mij zijn maar
ik wil gaarne zelf ontdekken, wat zij voor me kan
zijn .Ik wou je juist vragen, wanneer ik haar kan
bezoeken en wat het programma is.
Het programma is, dat rij u van middag tegen
theetijd zal ontvangen, dat je haar duidelijk moet
maken, dat iullie geëngageerd zijt je behoeft haar niet
to vragen of ze met je wil trouwen, om zulke plicht
plegingen zal rij niet geven; rij weet dat het 'huwelijk
Belangwekkende verklaring.
Aarzel nooit aan allen het geneesmiddel te doen
kennen dat u goede resultaten' heeft gegeven.
Het is een uitstekende dienst dien gij aan uwe tijd-
genooten bewijst door hen te wijzen op het gebruik
an een middel dat uw gezondheid heeft hersteld.
Dit is het geval met mej. W. Mosterd, geboren
Stoute, oud 60 jaar, wonende Zutphensche straat 20
te Apeldoorn. Deze dame is lang- ziek geweest en
toen zij bij toeval de goede uitwerking der Pink Pil
len hoorde roemen, heeft zij ze met succes gebruikt.
Wij halen hier de verklaring aan die zij ons wel
heeft willen schrijven, en wij sporen allen die lijdon
zooals zij leed.aan haar voorbeeld te volgen.
„Gedurende vele jaren, schrijft zij, heb ik aan
maagpijnen, duizelingen en verzwakking geleden.
Oök had ik geen eetlust. Toen heb ik de Pink Pillen
van Dr. Williams ingenomen, en ik kan met genoe
gen verklaren dat mijne maagpijnen volkomen zijn
verdwenen en dat ik veel beter, sterk en stevig ben
geworden.
„Ik geef u verlof deze verklaring te publiceeren".
Dit i9 een genezing te meer bij zoovele anderen.
Dit is gemakkelijk te begrijpen daar de Pink Pil
len een krachtig middel zijn ter herstelling van het
bloed en daaraan de krac/ht geven weerstand te bie
den aan de ziekten of hare gevolgen, die zich voor
doen als een algemeeno verzwakking waaruit lich
telijk allerlei aandoeningen voortkomen. Als het
bloed weer sterk is geworden, bezorgt het voor altijd
een bloeiende gezondheid'.
De prijs der Pink Pillen bedraagt f 1.75 de doos.
f9.de zes doozen. Zij worden verkocht in het
Hoofddepot: Nassaukade 314 te Amsterdam. Eiach
dit adres en de Hollandsche gebruiksaanwijzing. De
Pink Pillen zijn ook te verkrijgen bij alle goede
apothekers en drogisten.
vastgesteld is. Wees zoo zakelijk mogelijk en ga gauw
weg. Zij heeft als voorwaarde gesteld, dat ze je vóór
het trouwen zoo weinig mogelijk zal Dehoeven te zien.
Het Engelsche idee van een verloofd paar heeft iets
stuitends voor haaf je moet bedenken dat het van
héér kant geen huwelijk uit liefde is. Alis je later ook
net minste succes bij haar wilt hebben, wees dan nu
heel voorzichtig. Zij' zal zoowat een week voor het
Huwelijk terug zijü en dan kun je haar aan je familie
voorstellen.
Tristam glimlachte en toen de twee mannen elkaar
aankeken moesten ze beiden lachen.
Goede hemel, Francis, riep lord Tancred uit. Is
het geen dolle historie? Iets echt romantisch en dat
in de twintigste eeuw. Zouden de menschen niet
denken dat ik gek was, als ze het wisten?
Zulke gekken doen vaak de verstandigste din
gen, antwoordde Francis Markrute. De wereld is
vol gekken, die verstandig schijnen.
Toen ging hij tot een ander thema over.
Je zult natuurlijk weer op Wryath gaan wonen,
zei hij. Ik zou gaarne mijn nicht als een konin
gin der groote wereld zien tronen en haar heele
levenswijze' op grooten voet ingericht. Ik wil dart; je
familie zal beseffen d*it ik de eer van een,relatie met
hen op zéér hoogen prijs stel en die als een voor
recht beschouw. Daar wij vreemdelingen zijn, van
wie je niets weet, is het heel natuurlijk dat wij voor
het noodige geld. zorgen.
Lord Tancred luisterde toe; hij herinnerde zich dat
zijn. moeder dien ochtend aan het ontbijt hetzelfde
argument had gebruikt
Je ziet, ging de financier peinzend voort dat
in het leven een wijs man altoos gaarne betaalt voor
wat hij werkelijk noodig heeft, zooals ook nu bij
voorbeeld weer, nu je blindelings mijn nicht neemt.
Jullie oude Engelsche adel is de eenige, die nog
eenig aanzien heeft in de wereld. Het systeem, dat in
andere landen gevolgd wordt, waar de titel op èlle
nakomelUgen over gaai ad infinitum maakt do heele
instelling na een poos tot een zotternij in den Kau-
kasus zijn er net zooveel prinsen als er kolonels zijn
in Kentucky en in Oostenrijk en Duitschland
loopen er arme baronnen over straat. Ik heb eens
een buitenlandschen adellijken titel kunnen krijgen
ik vond het .iets belachelijks en weigerde. Maar in
Engeland en dat in spijt van jullie grappige ra-
dikalisme legt de adel nog gewicht in de schaal.
Zij is een reëele waarde, een tastbare zekerheid voor
Trekking van 950 sommen ten overstaan *83
Notaris A. G. Mulié.
Donderdag 25 Januari t92%
«bo I 2000 313
1000 6799 723$ 13370 15533
17487 19750
400 2872 10753 18358
200 975 5171 8065 8606 173&
18396
J 100 7733 10563 15333 1613#
18097 20152
Prijzen van i 90— (eigen geld).
15 2260 4451 6445 606011311 13781 1619318584
171 2321 4562 47 72 27 13825 16371 18705
211 2425 82 60 958911445 52 87 59
460 2529 88 88 9610 48 63 18421 18907
99 2780 4607 6643 38 95 06 18672 32
642 3064 52 6853 5811546 13931 04 41
64 79 4705 02 6782 11640 72167*0 19171
89 3145 4026 6921 06 11767 14172 16805 1022 1
1034 3201 36 7039 9834 11823 14301 53 44
78 3311 72 89 6904 71 14469 17017 t3
1113 34 5110 7183 5311921 14542 26 19432
1211 3432 5258 84 73 12018 14741 27 97
1394 33 5309 730310014 12175 80 32 19666
1157 44 36 7450 10166 78 14887 98 99
88 48 5461 91 10240 12212 14904 17110 19717
1500 3584 83 7501 10538 12462 14 77 108U5
23 3668 5510 33 70 0515036 17249 19959
72 3815 35 71 9612690 8917695 20091
1643 51 51 702310688 127361521217720 20121
60 60 5624 20 10812 12991 17 17886 98
75 99 5760 80 10946 13014 15330 17943 20285
94 3992 78 8074 11031 13173 15454 99 20570
1895 4203 5953 8163 74 13392 15635 18014 20601
2064 5 6118 8349 84 13430 15734 76 44
85 4354 34 8670 86 52 15*08 18197 20843
2135 56 6245 871111913525 15981 18282
65 92 95 874911224 13602 16063 18482
2234 4414 6444 82 84 13 1617718544
Later aflosbaar.
32 2057 4674 7262 95561132113323161631
54 95 4723 78 9640 30 26 80
64 2113 51 97 51 79 9016215
68 16 53 7314 71 U46414003 541
121 50 70 46 9700 82 30 „57
33 74 4879 6p 7 11530 35 *64 52
44 *85 4921 71 61 1162314176 72 76
206 94 32 86 60 28 821631219120
13 2210 34 7409 001170614200 43 26
53 22 40 7512 02 28 13 72 29
65 49 69 13 934011815 60 75 32
88 55 94 14 53 981432016439 87
03 92 5069 7638 0S37 11928 35 74 10238
95 2334 5125 71 29 34 42 16548 40
307 2403 79 84 (38 56 46 16642 18346
404 6 98 7771 7812015 87 (36 48
7 53 5218 7804 10062 89 14410 16709 50
18 92 83 93 71 12183 25 16852 55
23 2505 88 790810105 9514522 95 95
38 19 5316 35 6 12201 99 16912 19412
61 46 51 99-17 5 14602 73 47
510 66 77 8009 30 35 4 08 55
t0 70 90 19 X41 (30 1017000 79
603 89 5463 47 76 99 15 40 19502
32 2644 82 8114 88 12338 18 52 56
43 86 5505 34 89 81 1470317117 06
92 2743 21 57 10236 99 17 25 19627
740 2807 29 71 51 12433 53 60 10730
75 75 97 87 40
81 12500 14849 17210 44
83 2 61 21 46
90
23
24 10301
43 24
48 31
72 41 66 8278
79 44 77 8303
97 86 5678 7
99 2926 82
852 45 5741
57 61 51
039 97 55
70 3139 95 8534
73 68 5819 36
88 77 62 69
1020 3202 95 72 10400
61 73 5989 81 20
73 3317 6052 8682 25
96 38 6145 96 34
1125 41 6219 871810530
32 88 48 50
36 3409 68 71
37 25 86 80
67 43 6306 8828
86 3544 14 56
47 14939 48 80
51 15013 76 10850
61 2317323 67
93 54 6710,05
57 12653 65 79 10
58 12773 83 17409
67 12813 15104 10
41 5 43
57 10 57
37
38
84
04
07
64
60
77
84
05
31 12974
43 13026
42 17546
63 74
9320022
58
89
7917692 20113
46 13132 15207 17*56 -10
89 39 8 (36 88
01 56 11 17854 20260
1251 81 32 7710720 67 50 85 05
1332 97 57 8921 3213222 62 95 94
1 42 721537617925 05
47 9615450 28 96
5213424 84 89 20443
83 33 9218019 57
44 3600 86
64 2 6402
92 12 6515
17
1424 39
1569 46
35
47
50
92
93
9910816
76 9040 82
95 4510002
- 47 43
27
48
74 67
1629 3757
68 68
80 3807 6611
85 14 27 69 89 13505
1701 38 39 9711007 27
54 97 50 9119 12 45
64 3993 6756 28
73 4102 6814
74 18 26
79 29 7014
80 39 91
84 46 7125 921611040
86 51 33 27 44
39
47
64
''O
82
92
59 15583 23 20510
6915604 32 13-
19 51
2418104
50 14
62 2320637
71 93 71
■V 7318278 95
9*1 46 96 18325 20729
33 60 15723 18462 70
48 77 49 79 95
52 9515824 93 20313
55 13619 29 18557 t>8
48 92 18621 20918
5015GÖ3 59 81
55 65 81 66 69 70 95
1812 4387 95 9318 11202 68 16039 18713 66
62 4408 7213 29 10 13754 54 41
1935 4507 14 46 2613839 74 81
90 47 35 0423 60 41 78 96
2016 70 44 9527 92 03 16137 18837
24 00555196975930
Vorige lijst stond»
142C7 en*, m z. 14107 oc*. 8524*° ma. .8521'»
iemands geld, uit een zaken oogpunt bezien. En
Amerikanen en andere vreemdelingen zooais mijn
nicht en ik zelf bijvoorbeeldverzekeren zich een
tastbaar bezit en steken gelijk over als wij groote
fortuinen in dit land brengen bij onze huwelijken.
Wat voor satisfactie zou mis Clara D. Woggenhei-
mer van haar millioenen hebben gehad, wanneer
zij met een van haar eigen Iandgenooten was ge
trouwd, of met een Italiaanschen graaf, vergeleken
met het aureool van haar tegenwoordige -positie in
Engeland als markiezin van Darrowood en toch
neemt zij het air van weldoenster aan tegenover dien
armen Darrowood en gooit hem haar geld naai* het
hoofd, terwijl toch feitelijk Darrowood de weldoe
ner is, als er van zooiets tenminste sprake* kan zijn.
Maar in mijn oog als zakenman zijn de voor-
deelen van weerszijden, gelijk. Men gaat toch niet
bij een kunsthandelaar een mooie Rembrandt koopen
voor zijn werkelijke waarde om dan later zijn neus
er voor op te halen, en den man verwijten te maken.
Geld beteekent niet veel zonder stand, en hier in
Engeland zijn jullie zooveel eeuwen vrij geweest van
invallen, dat je tijd hebt gehad dien andere lan
den niet hadden o-m je maatschappelijk systeem
volkomen te maken. Laat de radikalen en de bui
tenlanders, die er niets van weten, er maar mee
spotten jullie Engelsche aristocratie is de prach
tigste corporatie van denkers en vivants, die er in de
wereld bestaat. Men hoort altoos alleen maar gewa
gen van de zwarte schapen, van énkele jammerlijke
mislukkingen, maar nooit van de honderden groote
en nobele Tevens, die Engelands sterkte uitmaken.
Drommels! zei lord Tancred, je moest in, het
Huis der Lords zittep, Francis! Je zoudt ze wakker
maken
De geldman sloeg de oogen neer dat deed hij
altoos, wanneer hij iets sterk voelde. Niemand
mocht ooit kunnen lezen wat or werkelijk in zijn j
ziel omging, en wanneer hij iets gevoelde, was dat
moeilijker te verbergen, overlegde hij,
Ik ben geen ijdeltuit, beste jongen, zei hij, na
een mondje vol sla genomen to hebben. Ik koesterJ
geen vereering voor den adel in het abstracte, maar
ik bestudeer, heel zorgvuldig, de maatschappelijke
systemen en hun resultaten en somwijlen voed ik
wel eens raszuivere schepsels op, wat mijn slotsom
men bevestigt en bovenal sla ik nauwlettend den
vooruitgang der evolutie gade.
[Wordt vervolgd.
*r
ie I
