Het Huwelijk van Lady Tancred.
Enplsclie en Schotsche Stollen
TWEEDE BLAD.
De dingen om ons heen.
FEUILLETON.
Binnenlandden Nieuws.
ONTVANGEN: prima
B. H. IENGMUS,
Zaterdag 3 Februari 1923.
66ste Jaargang. No. 7174.
We zitten overal to midden van de „krachtproeven".
Overal is men het oneens en poogt men elkaar door
vertoon van vastberadenheid een vlieg af te vangen,
dan wei heelemual zijn zin te krijgen.
In de onderhandelingen van Lausanne en in die
van Washington, waarover Baldevin nu aan zijn chef
te Londen heeft gerapporteerd, is het de kwestie van
een compromis, van wat meer of minder, maar aan de
Ruhr wordt „Va Banquc" gespeeld. Wie daar het
spel wint, heeft tevens den vrede gewonnen.
Moet Duitschland toegeven, zakt het door Berlijn
op touw gezet lijdelijk verzet in een, dan is het afge-
loopen met den weerstand, en zullen de Duitsohers onder
dwang van bajonetten moeten betalen, moeten leveren,
alles wat destijds in Londen werd vastgesteld.
Raakt Frahkrijk's geduld en kracht echter het eerste
op dan zal men zoo goed als zeker beleven^ dat er
geen enkele betaling méér geschiedt, dan Duitschland
voor zich zelf oorbaar acnt. Hetgeen uit den aard
der zaak niet veei zal ziin.
Dit bcteekent dat Frankrijk In dat geval, natuurlijk
met zijn onafschcidenlijken Belgischen makker, Duitsch
land en Oostenrijk in het hoekje der faillieten gezelschap
gaat houden. De franc is nu te Londen al 'minder
aan een derde waard van den normalen koers en zelfs
deze noteering is nog voor een groot deeL to danken
aan steun van verschalende zijden.
Terwijl in Duitschland de drukpers te hulp werd
geroepen om de mark te doen dalen en daardoor de
waarde van allerlei in marken luidende vorderingen van
/let buitenland uitgevoerd bankpapier en dergelij
ke zooveel mogelijk te reduceeren, terwijl de Duitsche
fabrikanten voor hun inkoopen in den vreemde, voor
langen tijd vreemde geldmiddelen bezaten en die door
den prijs van hun uitvoerartikelen geregeld kunnen
bijvullen, heeft 'Frankrijk zijn financiön vrijwel aan zich
zelf overgelaten langen tijd.
Men leefde kalm voort met de grootst denkbare tekor
ten. Duitschland snoet immers betalen. De belastingen
.werden, in vergelijking tot andere landen, naar Enge
land en ook ons eigen land, niet noemenswaard ver
hoogd. En nu men eindelijk spreekt van 20 opcenten
is het of de Fransche burgerii zal worden gewurgd.
Duitschland zou toch immers betalen.
Als Duitschland nu eens werkelijk niet meer betaalt en
daarop lijkt ons de kans met gering, op grond van
verschillende feiten, dan blijft Frankrijk met zijn reus
achtige ongedekte tekorten zitten. Wel is waar is een
zeer groot deel der Fransche schuld in het binnenland
geplaatst, zoodal men bij een daling van de franken-
koers voor een betrekkelijk gering bedrag van al die
'milliarden af is. En er is nog iets, dat voor Frankrijk
speciaal voordeel meebrengt, ri.1. dat zoowat al zijn
huid is uitgegeven in den vorm van .rente perpe-
ïelle", d.w.z. dat de houders dier obligaties nooit
kunnen komen om hun kapitaal, doch alleen recht
hebben op hun interest. Om amortisatie behoeft de
fransche staat zich nooit te bokommeren. Alleen over
de rentebetaling die nu door de koersdaling reeds
minder dan een derde van het goudbedrag beloopt
Terwijl dus de buitenlandsche eigenaars van vroegere
lecnirigen een bolangrük deel van hun kapitaal kwijt
zijn en ook wat rente betreft desgelijks, door het terug-
loopen, in slechter conditie komen, zit er voor iemana,
die op een herstel van Frankrijk rekent een aantrek
kelijke speculatie in Fransche staatsrentö te koopen,
nujzij^zoo laag staat.
Herhaaldelijk hoort imen dit advies in de laatste
dagen ,doch, zij, die het geven, en zij, die het opvolgen,
moeten even 'terugdenken aan de dagen, waarin op
precies dezelfde) gronden 't cedeprecieerde Duitsche gèld
hier werd aanbevolen en belegging in Duitsche obligaties
als zoo bijzonder veel perspectief biedend, werd aanbe
volen. Wie het deed, kent liet resultaat tot dusverre en
er is niet de allerminste reden, om te gelooven, dat
Frankrijk niet precies den zelfden weg zou uitgaan
als zijn hoofdvijand.
Nu spreekt het van zelf, dat het altoos gemakkelijker
is, geld te krijgen vobr een twijfelachtige zaak, als men
zich door gewaarborgde rente schadeloos wil stellen
voor eventueel verlies van het kapitaal. Te meer dus,
waar Frankrijk steeds leent op rene talleen zonder
amortLath Óp behoorlijke rente kan dus Frankrijk
eerder aan geld komen dan een land in precies den-
Naar het Engelsch van ELINOR GLYN.
Het zou lastiger worden dan hij ooit had kunnen
denken hij moest zich zelf geheel en al in zijn
macht houden dat wist hij nu. Hij ging daarom
naar hot raam en keek uit naar het. natte park.
Ik geloof dat mijn moecler vandaag hier ge
weest is, zei hij. Ik vroeg haar er niet op te rekenen
dat u haar bezoek zou verwachten. Het was alleen
maar om te toonen dat mijn verwanten u met ge
negenheid zullen verwelkomen.
Dat is heel aardig van hen.
De aankondiging van de verloving zal mor
gen in die Morning-Poist staan. Vindlt je het goed?
Waarom zou ik het niet goédvinden? vroeg zij
verbaasd. Het is immers waar en dus moeten die
formaliteiten plaats vinden.
Hert. lijkt alsof het niet waar kan zijn. L is
zoo vreeselijk koel, zei hij met gemaakten wrok.
Ik kan liet niet helpen dat ik dat ben, zei ze
heel uit de hoogte. Ik heb toegestemd met u te
trouwen, en wil nu ook al de noodige plechtigheden
mee maken aan uw familie voorgesteld worden
enzoovoorts maar ik heb u niets te zeggen
waartoe zouden we samen nog praten als die din
gen eenmaal vastgesteld zijn? Gij moet mij nemen
zooals ik ben of mij alleen laten ziedaar en
haar temperament deed er haar, in weerwil van
haar ooms waarschuwingen, aan toevoegen: Want
ik geef niets om dat huwelijk!
Hij keerde zich van haar af, ietwat boos en was
bijna uitgebarsten maar toen hij haar daar zag
staan, zoo heerlijk aantrekkelijk hield hij zich
in. Dit was niets dan een der phases van het spel
hij zou zorgen zich door zulke taal niet van zijn
stuk te laten brengen.
Ik verwacht ook niets anders van u, zei hij,
maar ik geef er wèl om en ben volkomen bereid
om u te nemen, zooals u is of zult zijn.
Dan behoeven we verder daar geen woord meer
over te zeggen, antwoordde zij koel. Spreek met
mijn oom af, wanneer ge wilt dat ik uw familie zal
ontvangen als ik terug ben. Wat hij vaststelt,
zal ik volvoeren en nti behoef ik u niet langer
op te houden en zeg u vaarwel.
Zij boog en ging naar de deur.
Het spijt mij dat u al zoo spoedig weg wilt
gaan, zei hij, en deed snel de deur voor haar open,
maar vaarwel dan! en hij liet haar voorbijgaan,
ditmaal zonder de minste poging om een handdruk
zelfden cqenogjydsfjiejc? da* beb-abrc fopiF
ook voor afbetaling pleegt té zorgen. Als daar bet
kapitaal wegraakt door daling der valuta of on
macht van den debiteur, lijkt den belegger de toestand
veel ernstiger.
Wint Duitschland met zijn lijdelijk verzet, zoodat
Frankrijk of terug moet of verder moet gaan, meer
Kosten moet maken dan in het oorspronkelijke plan lag,
hetgeen voor Berlijn reeds een soort overwinning is^
dan zaï Then voortaan bij alle gelegenheden te hooren
krijgen„Kom maar halen, waar U recht op- denkt
t« hebben." Met het resultaat dat Duitschland, van bin-
nenlandsche schuld geheel en van huiteriJanasche zoo
goed als, bevrijdd in korte jaren er weer bovenop en
de geheele wereld, die wel »p. de'sc-hutd zit, de baas is.
Wint Frankrijk, dan. hoort men de eerste halve eeuw
niets anders raëcr dan het gekraai en gebrul van den
Gallischcn haan en den Belgischen leeuw. Wordt ieder
een nog erger kwalijk van de „gloire" dan hij het
ooit was van Duitsche „Herrüchkeir.
In allebeide gevallen wordt de wereld niet rijp voor
de democratie, doch alleen geschikt voor gekkenhuis,
nademaai niemand in een dier twee mogelijkheden
zijn zinnen bij elkaar kan houden.
Het lijkt ons zéér onwaarschijnlijk, dat de anderé
mogendheden het zoover zullen laten komen, dat een
der tegenstanders den ander volmaakt, overwint. Dit is
niet in het materieel belang der buitenwereld, om van
het moreel belang geheel te zwijgen.
Het algemeen belang brengt mede,"dat wie produ-
ceeren kan, zoo spoedig mogelijk daartoe overgaat om
anderen, die zijn waren nooflig hebben, te helpen cn
cevens om de producten van ahdere landen te kunnen
koopen.
Zoolang die toestand niet is bereikt blijft het huilen.
Een Frankrijk, een Engeland, werkend voor buitenland
sche crediteuren en zijn belastingen opschroevend
om het buitenland tevreden te stellen is minstens een
zoo droevig schouwspel Sis een Duitschland, dat in ge-
HijLk'.e*- pimstandighedeu verkeert. Het spreekt, 4&t Duitsch
land, dat den oorlog ontketende en niet wist te win
nen, de kosten van het gelag moet betalen. Doch
militaire bezetting, dreigen met uithongering, straks
annexatie, dit alles in zoogenaamden vollen vrede, zijn
ontoelaatbare verschijnselen.
Als zulk optreden mogelijk is wegens eenige tonnen
steenkool cn "kubieke meters hout, waar is dan de
grens? Dat de militair—machtigste staat de baas was,
is bekend. Altijd in de geschiedenis heeft machtsbezit
elgeid tot machtmisbruik, doch hel sanclioneeren ervan
in onzen tijd van meer ontwikkeld volkenrecht, is heel
wat gevaarlijker idan het vroeger was.
Dat er deurwaarders noodig zijn is nu eenmaal een
te betreuren feit, evenais dat er rechters noodig zijn
nu er klagers worden gevonden. Doch het bestaan vak
rechters en deurwaarders is toch juist het bewijs, dat do
volken gelooven binnenshuis Zijn ontgroeid aan het
recht van de sterkste. De wetten laten niet meer toe,
dat de klager zichzelf recht verschaft, verlangen, dat hij
net verkrijgt op een vastgestelden weg cn naar voor
gestelde vormen.
Men moge het met dien weg en die vormen niet
eens zijn: vermoedelijk zijn zij beier dan het vuistrecht.
Niet ieder Battling Siki heeft gelijk in een civiel geding
en niet ieder gelijkhebber is in staat met de vuisten zijn
„gelijk" te verdedigen.
Maar juist daarom is het optreden van Frankrijk
zoo verkeerd, omdat het klager, rechter en deurwaar
der tegelijk speelt en zich in die laatsLe hoedanigheid niet
eens noudt aan de grenzen, gesteld aan de deurwaar-
derlijke macht.
Zelfs een deurwaarder of de door hem aangestelde
bewaarder mag den schuldenaar niet uit zijn stoot
gooien om er zelf in te gaan zitten, den broodtrommel
niet op den stoep zetten teil behoeve van wie er
maar in wil graaien, mits de familie van den debiteur
er maar niets van krijgt.
Dit zijn uitwassen van het officie, die nergens zijn
toegelaten en het ook hier niet behoorden te zijn.
Zoolang de wereld deze excesses toelaat en goedvindi,
dat de invordering van het verschuldigde op zulk 'een
avercchtsche wijze wordt ondernomen, is de wereld
nog heel ver van de rust en orde, die jrij zoo zeer
noodig heeft.
Invorderen, executeeren desnoods, het zij zoo, maar
niet in vrede op een méthode, die Fransdicn en Beigen
terecht afkeurden in de Duitschers toen net
oorlog was. UITKIJK.
EEN VERBODEN OPVOERING.
De heer .Ter Hall heeft den iMinister van Binnenland -
scho Zaken cn Landbouw de volgende vragen gesteld:
Hoeft Üe 'Minister kennis genomen of gekregen van
het feit, dat, toen Donderdagavond 18 Jan. J.i. to
's Hertogenbosch zou worden opgevoerd de overaf in
den lande gunstig beoordeelde en ergens tot verstoring
der openbare orde geleid 'hebbende, noch door onze
delijkheid aanstoot gegeven hebbende, operette: „de Ba
jadère' dr burgemeester dier gemeente de opvoering
raet haar to wisselen.
Toen hij weer alleen in de kamer was. schoot hem
te binnen, dat hij haar niet eens den ver'ovinus
ring gegeven had.
Hij keek om naar een schrijftafel, ging er voor
zitten en schreef haar een kort briefje:
„Ik had U dezen ring willen geven. Indien L'
niet van saffieren houd, kan hij geruild worden.
Wil hem dragen en geloof mij Uw
TANCRED."
Hij sloot het briefje met het kleine etuitje samen
ixi een groote enveloppe en belde.
Laat dit aan mevr. Shulski brengen, zei hij den
lakei, die zijn bevelen kwam vragen en staat mijn
auto voor de deur?
Die was er en hij liep de trappen af.
Naar Glastonbury House beval hij zijn chauf
feur en leunde toen achterover tegen de kussens,
zonder een spoor van voldaanheid op zijn gelaat.
Ethelrida zou misschien de thee klaar hebben en
zij was altoos zoo lief en zoo sympathiek.
Ja, haar Genade was thuis en hij werd naar
zijn nichts eigen zitkamer gebracht.
Lady Ethelrida Montfichet had al van haar zestien
de jaar af, toen haar moeder stierf, het .huishouden
bestuurd van haar vader den hertog van Glastonbury
en zij trad bij de partijen, die de hertog gaf, met
het grootste succes op als vrouw des huizes. Zij was
nu ongeveer vijf en twintig jaar en een allerliefste
jonge vrouw.
Zij was lang en ietwat mager en uiterst gedistin-
gueerd.
Francis Markrute vond haar schoon hij hield
ervan types en rassen te analyseeren en hij zei dat
er menschen waren, die in een meer of minder fijne
of zelfs in een lompen vorm gegoten waren en
weer andere, dio zoo scherpe trekken hadden of
hun gezichten met een mes waren gesneden. Hij
hield van vrouwengezichten, die, als geciseleerd wa
ren, zooals hij placht te zeggen daarom was zijn
bewondering voor zijn nichtje niet geheel en al on-.
verdeeld, want ofschoon in haar geval de vorm van
do allerfijnste was geweest, was haar klein neusje
niet geciseleerd. Tal van Engelschen en sommige
Oostenrijksche vrouwen waren wèl geciseleerd, naar
hij beweerde en toonden dus hun ras maar bij
andore volken waren er heel weinig.
Nu zouden sommige menschen gezegd hebben, dat
lady Ethelrida te geciseleerd was zij zou op haar
ouden dag licht hoekig worden. Maar niemand kon
ontkennen dat de jonge vrouw elegant was.
Zij was bekoorlijk schoon, met zilverachtig blond
haar zonder een aasje geel er in en vriendelijke, vor-
standige, grijze oogen 'en de modisten vergoodden
haar slanke figuur, iedere japon kon haar goed zit-
.toot bec.eó'Sc» -jaay?
Kat» Miaister jwededceteö, op welk© grond©» ea
met welk recht de burgemeester dit deed, aa.ogeziet?.
dit verbod nooit kan steunen p art 188 der Gemeente
wet, waarin wèl o.a. staat, dat de burgemeester v waakt
tegen het doen van met de openbare orde of zedelijkheid
strijdige vertooningen", jnaar met geen enkei woord
iets te vinden is, waaraan een burgemeester de bevoegd
heid zou kunnen ontleenen een tooneelyoorstctüng
niet toegankelijk te stellen voor een deel van het pu
bliek en zich daartoe oofc zelfs van bet publiek en
zich daartoe ook jjelfs niet feu gronde» op w» plaats
selijke ve.orderupg, welke voor ©en
gaan# k«ur'«g «ou riaa* ©uw
verordening Hertogssktw!;, varssfef*
niet be?la*t
Is de MiniR.e* «jet va* nt? •fA'ü
art. 188 Gemeentewet een burgemeester,indien deze
meent te staan tegenover een. vertoonihg, welk© met
de openbare orde of zedelijkheid zou kunnen strijden^
volgen» de terminologie van genoemd artikel ten hoogsié
alejhU zou kunnen overgaan tot bet beletten vaa dia
vertooniüg in baar geheel, maar nooit to? pArtiêöi
verbod, als in casu uitgevaardigd 1*, en waardoor trou
wens de burgemeester, zij 't misschien onbewwc, te
kennen geeft, dat de operette „de Bajadère' op Zich
zelf noch met de apenbare orde noch met de zedelijk
heid strijdt, daar hij haar anders p&fuurlijfc ion
hebben verboden?
Is de Minister niet veeleer van oordeel, dat de burge
meester van 's Heriogenbosoh bij het uitvaardigen van
de hiervoren geschetste beperkende bepaling fiebceJ. on
rechtmatig en ten onrechte vooruitgeloopeii w op den
geest, welken de ontworpen, straks door de Kamer te
behandelen, Bioscoopwet ademt?
Meent do Minister, met het oog op het bovenstaande,
niet. dat het thans hoog tijd wordt wettelijk de mogelijk
heid te scheppen, om van dergelijke beslissingen van een
burgemeester "beroep in te stellen en Is daarom de Mi
nister bereid en in staat inede te deelen, hoever het
Staat met de nadere overweging op dit punt, welke de
heer Minister tijdens de beraadslagingen over het wets
ontwerp tot vaststelling van hoofdstuk V der Staatsbe-
grooting 1922 in do volgende bewoordingen toezegde:
„Intusschen, de heer Ter Hall heeft het denkbeeld
van beroep op hooger autoriteit naar voren gebracht
Misschien in een anderen vorm is beroep, zoo niet op
den Minister, dan toch op een ander college, niet
volkomen te verwerpenik wil den geachten afgevaar
digde gaarne de toezegging doen, dat ik deze gedachte,
die [lier voor het eerst wordt geïntroduceerd, nader
zaï "overwegen"
VOOR HET A.S. SEIZOEN.
LAGE PRIJZEN. VRAAGT STALEN.
Aanbevelend,
Confectie- en Maatkleermakerij WINKEL
OVERAL TE ONTBIEDEN.
ONGELUK.
Gistermorgen geraakte te Hengelo in de Weenou-
straat, inej. ter Br., met haar fiets, waarop nog al
een groot pak was bevestigd, onder een gemeente-
wagen met. zand beladen, met het gevolg dat haar
beide beeneni werden overreden. Zwaar gekneusd
werd ze per auto naar huis vervoerd.
ONGELUKKIG TERECHTGEKOMEN.
De 19-jarige jongeman te Hilversum, die eenige
dagen- geleden bij' een) worsteloefening plotseling
verlam4 werd, is overleden.
DE EX-KROONPRINS.
De Parijsche correspondent van. het Hbld. meldt:
Volgen® een I-Iavasbericht uit Ueru Haag is de Ne
derlandsche regeering op het oogenblik ongerust
over de houding van den ex-kroonprins, weshalvo
mr. J. B. Kan een reis naar Wieringen heeft gedaan.
De handelingen van den ex-kroonprins worden, in
verband met allerlei bezoeken-, die hij den laatsten
tijd ontvangen heeft, thans zeer streng nagegaan.
Wij kunnen mededeelen ,dat dit bericht slechts in
zoover juist is, dat. hoewel van eenige bijzondere on
gerustheid en eenigen specialen maatregel ten aan
zien van den ex-kroonprins geen sprake is, toch zijn
handelingen streng worden nagegaan. Maardat
is altijd gebeuld!
VOOR ZWITSERLAND BESTEMDE STEENKO
LEN IN BESLAG GENOMEN.
Uit Heerlen wordt gemeld:
De Franschen en Belgen hebben in het bezette ge
bied te Herzogenrath ongeveer 180 wagons steenko
len uit Nederlandsche mijnen cn voor Bazel be
stemd, in beslag genomen en naar Frankrijk ge
voerd.
tend gemaakt worden.
Lady Ethelrida deed aile dingen met mate; zij was
niet verzot up eenigerlei soort sport, zij joeg geen
enkelen gril na. Zij hield van haar vader en van
haar xante en van de neven en nichten uit de Guis-
cardfamilie tm van haar vriendin lady Anningford
en was 111 één, woord een lïef in-onsch en een groote
dame.
-—Ik kom je een reusachtige hoop nieuws vertel
len, Ethelrida, zei Tristam, toen hij naast haar op
de rnet sits overtrokken sofa zat. Ethelrida wilde in
haar eigen vertrekken niet dan eenvoudige meu
bels en versieringen.
Raad eens watl
Iloe kan ik dat raden, Tristam. Gaat Mary
soms werkelijk trouwen met lord Her-ty?
Dat ik weet, niet maar ik ze.v neg eens: ze
zal het vandaag of morgen doen. Neon, raad nog
eers, het is over een huwelijk.
Zij schonk hem thee in en wees naar do schaal met.
boterhammen. Ze wist dat Tristam graan hel. brui
ne brood uit haar provisiekamer at.
Is het. van een man of van een vr uw, vroeg ze
nadenkend.
Van een man ik! zei hij, met verwaar]oozing
van alle spraakkunst.
Jij! Tristam! riep Ethelrida, zoo opgewonden,
als met haar temperament maar vereenigbaar was.
Ga jij trouwen? En met wie?
Het leek al te dol! En de naam „Laura High
ford" kwam haar al voor den geest, vóór nog haar
verstand in het midden kon brengen.:: „Hoe belache
lijk. die is al getrouwd!" cn dus herhaalde zij alleen
maar: Met wie dan?
Ik ga trouwen met een weduwe; een nicht van
Francis Markrute die ken je immers? Lady
Ethelrida knikte. Zij is het verwonderlijkste, be
koorlijkste schepsel, dat je ooit gezien hebt, Ethel
rida een type dat van alle andere afwijkt dat
zal je dadelijk erkennen moeten, als je haar maar
oven ziet. Zij heeft stormachtige zwarte oogen
neen, ze zijn niet wezenlijk zwart ze hebben een
lcikleur cn rood haar cn blank gezicht en een
figuur! en weet je, beste kind ik geloof dat ik
vreoselijk verliefd op haar ben!
Ethelrida moest onwillekeurig glimlachen.
Geloof je dat alleen maar, Tristam? Dat lijkt
me een rare reden om te trouwen!
Hij dronk zijn thee met kleine teugjes op cn
sprong toen overeind hij was dien dag bijzonder
rusteloos.
Ze is een vrouw, op wie een man krankzinnig
verliefd wordt als hij haar goed kent en dat zal
ik en toen zag hij het grappige gezicht van zijn
nicht en lachte uitgelaten als een jongen. Dat
klinkt gek, dat moet ik toegeven, zei hij, want dat
sluit in, dat ik haar nu niet goed ken en dat is
Dergelijke zen-dingen' kolen) werden steeds ovesp
Duitschland naar Zwitserland gezonden.
D BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
De correspondent van de N.R.Crt. te Parijs meldt:
De heer Fimmen he'eft op het congres van het Al
gemeen Verbond van den Arbeid gezegd: Op het
oogenblik bestaat er gevaar voor oorlog. De Roer
bezetting kan daartoe het teeken zijn. Het syndica
lisme kan dien niet verhinderen. In Den Haag heb
ben we mooie redevoeringen) gehouden, maar we
kunnen de genomen .besluiten niet, uitvoeren, In al
le landen slapen de arbeiders. Als Polen, door de
Fransche regeering geïnspireerd'. DnRsch gebied be
zet, TiTibju-hland dit nip.t toestaan; opnieuw zal
er oorlog uR breken en misschien komt ér dan een
nieuw leger uit het Oosten.
De beer Fimmen werd in diepe stilte aangehoord.
Een andere Nederlandsche gedelegeerde zei, dat
de Nederlandsche arbeiders zullen- weigeren, Roer
kolen te vervoeren.
ZOMERTIJD.
De gemeenteraad van Beerta, die bijna geheel uit
landbouwers en landarbeiders is samengesteld, heeft
zich bij meerderheid van stemmen voor de hand
having van den zomertijd uitgesproken
DE TABAKSBELASTING.
De -correspondent van het Hbld. ontving ter
meest bevoegde plaatse de volgende inlichtingen:
„Daar gebleken is, dat de publicatie in de „Staats
courant" van 10 Januari, hoewel deze in den grond
der zaak op dit punt niets nieuws bevatte, velen
verrast heeft, daar zij meenden dat ook na 1 Fe
bruari nog wel uitstel zou worden gegeven, is den
belastingambtenaren opdracht gegeven, gedurende
de maand Februari, zoo van geen kwaden trouw
blijkt, nog den stuksgewijzen verkoop van sigaren
ui' gebanderolleerde kistjes toe te laten. Daar men
zich thans voldoende kan voorbereiden, zal van een
zoodanige toelating na 1 Maart geen sprake meer
kunnen zijn."
WIERINGERWAARD.
Vergadering van de vereeniging „Vrije Liefdadig
heid", op Woensdagavond, onder leiding van den
heer C. Haringhuizen. Aanwezig 7 leden, t.w. 3 van
de 7 bestuursleden, 2 van de 7 wijkmeesters en 2
gewone leden.
Voorzitter betreurt dan -ook bij de opening de zeer
geringe opkomst. De heer Limpers leest de notulen,
die onveranderd worden goedgekeurd.
De rekening van den penningmeester was bereids
nagezien door de heeren J. Oudendijk en W. Peere
boom. Ontvangsten met inbegrip f 68.07, zijnde saldo
vorig jaar hebben bedragen f465.57, uitgaven f394.72,
aizoo batig saldo ad f 70.85. Dit is dus stationnair ge
bleven.
Uit het Jaarverslag hebben we gehoord, dat het
ledental nog iets is toegenomen. Over 1922 werd ver
strekt aan 7 personen 2681 Liter melk, waarvoor ge
middeld 11% ct. per L. is betaald. Aan 2 personen
werden 282 eieren verstrekt, terwijl nog onder 18 ge
zinnen een turfbedeeling werd gehouden.
Voor de nu nog te houden bestuursvergadering,
waarbij rschillende werkzaamheden moeten wor
den besproken, worden de gewone leden uitgenoo-
digd.
- BREEZAND.
Dinsdagavond 30 Jan. hield de Nutsvereeniging „Vrien-
denkring" een vergadering met dames in het lokaal
van den heer Jb. borst.
Do voorzitter, do beer A. Raap, heette de aanwezigen
welkom en bracht vervolgens hulde aan den afgetredef»
secretaris, den heer D. Zon. Spreker betreurde het,
dat de h^r Zon, die 15 jaar een ijverig bestuurslid
der vereeniging was „geweest, toen hij nog te Kleine
Sluis woonde, juist thans, nu hij in ons middon was
komen wonen, zich genoodzaakt had gezien zijn functie
neer to leggen. Evenwel, hij moest de redenen daarvoor
eerbiedigen en bracht nogmaals hulde aan den afge-
tredene voor diens jarenlange toewijding tot bloei van
„Vriendenkring".
De secretaris las daarop voor het laatst de notulen,
welke onveranderd werden goedgekeurd. Daarna kregen
wij achtereenvolgens de lezing van den heer C. wl
van Oorschot, die daarvoor pekozen had „Bai-masque",
en „Een onweersbui", welke zeer verdienstelijk ten
gehoore werden gebracht. De heer L. Post deed de
aanwezigen hartehik lachen met een tweetal Ghetto
Gijntjes van A. M. Reens en vervolgens voerden de
dames A. en M. van den Berg en de heer C. W. van
Oorschot een tooneelstukjc op „Gescheiden door een
krijtstreep", dat zeer in den smaak Snel, hetgeen blijk
baar ook met de beide dialogen „De post van achten",
door mej. A. v. d. Berg en den neer G. W. van Oor
schot" en „Een nare dienst en dito meid", door de
dame3 BlaauboerVader en J. Spigt, het geval was.
De heeren D„ Zon en A. Raap gaven viool- en piano
muziek, tic heeren J. Wiggers en J. Zon hadden veel
succes met "hun cabaretliedjes en toen sloot voorzitter
met een woord van dank aan de aanwezigen voor hun
rustige belangstelling! en voorts aan allen, die hadden
medegewerkt om dezen Nutsavond tot een zoo gezellige
bijeenkomst te maken.
ook zoo. Ethelrida, maar dat zou ik aan niemand
anders willen zeggen. Zie eens hier, m'n beste kind,
ik moet vanmiddag wat opgekwikt worden, want ze
heeft me daarjuist neergeduwd maar we gaan den
vijf en twintigsten October trouwen en ik had graag
dat je bijzonder lief voor haar was. Ik 'ben er*zeker
van dat zij een heel ongelukkig leven achter zich
heeft.
Natuurlijk zal ik dat, beste Tristam, zeide lady
Ethelrida, maar bedenk nu eens even dat ik nog ner
gens iets van weet wanneer heb je haar ontmoet?
Kun je mij niet eens wat meer vertellen, dan zal ik
zoo lief voor haar zijn als je maar wilt.
Toen ging lord Tancred weer naast haar op de so
fa zitten cn vertelde haar de ware toedracht der
zaak. Dat het wel wat plotseling was opgekomen,
maar hij was overtuigd dat hem niets beters be
schoren kon zijn. Dat ze jong en schoon was en rijk
en erg terughoudend en tamelijk koel en dat zij op
reis ging tot een week vóór hun trouwen en dat hij
wist dat dit alles erg gek klonk, maar „dat zijn lieve
Ethelrida lief voor hem was en hem begrijpen zou
en niet zou gaan redeneeren".
Dat deed ze dan ook niet. Zij had uit zijn tamelijk
onsamenhangend verhaal wel zóóveel begrepen, dat
een heel diep en ongewoon gevoel in het leven van
haar neef was gekomen zij kende den aard der
Guiscards cn dus zei zij hem veel liefs en vroeg
hem belangstellend, maar niet onbescheiden naar
allerlei dingen en al spoedig verliet hem dat gevoel
van opwinding en ergernis en werd hij weer geheel
de oude.
Ik moet oom Glastonbury vragen Francis Mark
rute te noodigen voor de jachtpartij van twee No
vember, Ethelrida, zei hij. En mag ik Zara meebren
gen? Zij zal dan mijn vrouw zijn, hoewel ik als vrij
gezel genoodigd wa.9.
Je moet weten dat het mijn partij is, beste ouwe
jongen, zei lady Ethelrida, en natuurlijk moet je
Zara meebrengen en ik zal zelf een uitnoodiging
zenden aan mijnheer Markrute. Tante Jane zegt wel
dat hij een cynisch buitenlander is, maar ik mag
hem wel!
HOOFDSTUK IX.
De groote wereld was stom verbaasd, toen zij den
velgenden ochtend in de Morning-Post de aankondi
ging las van lord Tancreds verloving. Niemand had
er een woord van vernomen. Er was sprake van
geweest, dat hij naar Canada zou caan en daar
waren heel wat praatjes over verkocht zoo iets
belachelijks! Stel je voor: Tancred als landverhui
zer! Maar van een bruid in %t verschiet daarvan
had zelfs de meest praatgrage warhoofd nooit ge
hoord. Het nieuws ontplofte als een bom.
En toen lady Highford het las. knarste zij haar
spitse tandjes en gaf een gilletje, bijna als een we-
