Winneu zal ik
D. II. LENGHAUS,
Geestelijk Leven,
Hinnenlandsch Nieuws.
Uw vertrouwen door sleods hel beslo
Ie leveren voor den laagstelt prijs.
NV I N K li L.
kan vereenigen met boete, al legde de rechtbank die
op. De heer Officier vraagt nu vernietiging van ge
wezen vonnis en eischt 1 maand gevang.
Mr. Zeilemaker, verdediger, gaat alJes nog eens na
en komt tot de slotsom, dat er evenredigheid be
hoort te zijn tusschen het feit en de straf en dan is
do laatste1 hier te zwaar en concludeert pleiter oin
ook in deze zaak die evenredigheid te betraehten.
Tot later.
Maarten Hendrik Zijm, oen SG-jarig veehandelaar
van Texel, moest zich wegens hem ten laste gelegde
mishandeling verantwoorden, maar de zaak wordt
3 weken uitgesteld en zal den 29 Mei worden be
handeld.
Geen nieuwe gezichtspunten.
Arie Kossen, {gedetineerd) wiens zaak al eerder
diende, moest nu weer terechtstaan. De O.v.J. eisch-
te, waar geen nieuwe gezichtspunten in deze zaak
waren ontstaan, 3 dagen hechtenis en 1 jaar rijks
werkinrichting. j
Twee kansen.
Corneiis Voorthuizen uit Anna Paulowna had f 4
boete of 4 dagen hechtenis opgeloopen wegens ver
boden-vervoer van een eend. Hij was in appèl ge
gaan, dat nu diende. De heer Officier vroeg bevesti
ging van vonnis. I
Fine.
ANNA PAULOWNA.
Meer dan honderd ingezetenen, vertegenwoordi
gers van plaatselijke vereenigingen en officieele
personen, waren als gevolg eener desbetreffende uiit-
noodiging, in de zaal van den heer C. Slikker bijeen
gekomen tor bespreking van het verleenen van me
dewerking door de burgerij onzer gemeente aan het
Comité voor hot Nationaal Huldeblijk, dat ter gele
genheid van het Regeeringsjubileum aan de Konin
gin zal worden aangeboden.
Burgemeester Lovink, als voorzitter do vergade
ring openend, uitte er zijn voldoening over. dat. zoo-
velen aan zijn oproep bleken gehoor te hebben gege
ven Van de inwoners dezer gemeente, die de naam-
draagster van Hr. Ms. grootmoedor was en die, tij
dens den watersnood in 1916 als blijk van hooge be
langstelling een persoonlijk bezoek van de Koningin
mocht ontvangen, had spreker trouwens niet anders
verwacht. Het Nationaal Huldeblijk, zoo werd voorts
door voorzitter gememoreerd, zal bestaan in de
restauratie dor Nieuwe Kerk te Delft, die de laatste
rustplaats der Oranje's bevat,
Wat eventueel ite houden feestelijkheden betreft,
was het do v/ensch van Hare Majesteit, daarbij de
grootst mogelijke soberheid en eenvoud te betrach
ten. Voorzitter zelf had zich gedacht in de eerste
plaats oen kinderfeest en voorts wellicht een sport-,
feest., muziek en zang, doch had in dezen volstrekt
geen uitgewerkt pjan aan te bieden, daar dit trou
wens nogal don tijd had.
Het resultaat dezer bijeenkomst is geweest, dat de
gemeente in wijken is verdeeld en dat voor elke wijk
zich iemand uit de vergadering heeft, aangeboden,
om de ingezetenen een lijst tor teekening aan to bie
den. Deze personen werden bij acclamatie verklaard
tot hei plaatselijk huldigings comité, terwijl Burge
meester, Dijkgraaf, pastoor van Meouwen. do heer P.
Bonn en Dr. Olreo tot eoro-comitó werden benoemd.
Voorts zullen de verschillende voreonigingen lener
een vertegenwoordiger aanwijzen cn deze personen
zullen de commissie vormen, welke allereerst een
plan voor mogelijk to houden festelijkheden ontwer
pen zal, terwijl aan deze commissie bij voorbaat het
recht is toogokend, zichzelf aan to vullen met. perso
nen, waarvan zij de overtuiging meent te hebben,
dat zij haar plannen bevorderlijk kunnen zUn.
BETALING VAN BFLASTING IN TERMIJNEN
EN UITSTEL VAN BETALING.
Men schrijft aan het Udbld.
Door do laatste wijziging dor wet op de invordering
van 'a Rijks directe belastingen D voor een gooj
deel tegemoet gekomen mm het bezwaar, dal dc aan-
Slagen op de zoo laat uitgereikte uanslaghiljettcn direct
invorderbaar konden zijn. Do grootte a>r tegenwoor
dige aanslagen maakt oen voorziening dan ook drin
gond noodig.
In het vervolg nu zullen dc nansl »gcn invorderbaar
zijn in zooveel gelijke termijnen als er na do dag-
tcckcning van hel aanslagbiljet nog maanden van het
belastingjaar overblijven. Vermeldt deze dagrekening
oen latere maan -l m do zcvcudo van het belasting aar,
dun Is de mm.ilutt invorderbaar in vijf gelijk© termijnen.
Op den laatster, dag vnr. elke opvolgend© maand vervalt
©en tormijm
D«n regeling geldt thans voor do pondbeaaitlng. <Jo
personerl. i. iastmg cn do inkomstenbelasting met dc
verrit digi ngsbclnsting 1!
Uitsondering <v «ion regel bestaat ingeval van fatl-
basement, van Inbeslagneming van roerende ol onroo-
rendu goéderen vanwvge het Rijk of van Verkoop der-
zelve, ttngwolgn oen inlwslngncming namens derden
cu voorts wnr.'.wo,' de aang-slagene liet Rijk metterwoon
wil verlaten.' In deze gwva Ion is de belasting dadolijK
cu In eens invorderbaarAlleen-voor grondbo asliug Iti .ifl
echter ook do termijnbetaling geiden bij vertrek
naar het buitenland.
In afwijking met het bovenstaande is bepaald, dat
do vrmogensi». lasling moet worden betaald de hebt
vóór i Nov., <lc wederhelft vóór 1 April. Beide heften
ka ii meu in twee gedeelten betalen. Va.t de dagt.ekeuing
van het aanslagbiljet na 1 Oct., dan moet betaal'i wor
den vó^r 1 April. Valt dc «iagteekeoing u.i '1 Alaart,
dan moet betadu v/ordtn biniun twee maanden. Cox
deze aansiagco. kan men in twee gedee.teu vo.dóen. 'Bij
vertrek naar hot buitenland Ls ue aanslag voor het
geheel invorderbaar. Aanslag'-n in de veidea.gïiiipbe as
ting 1 b zijn invorderbaar in vier driemuanJehjksóhe.
termijnen. B.j overlijden ofbj wöonplaatster cgging naar
buiten het R-jk is liet onbetaald g;bleven bedr.ig dadelijk
geheel invi-rui rbagr.
Hel verleenen van uitstel van betaling, dat t >t dus
verre stech.s administratief grcgeid was, t.i »ns ook
wettelijk gesanetnuie. r.i. De Invorderlngswct be .e l n.:
algemeen, dat door oi vanwege den minister van fiuaji
ciün uitstel van betaling kn W^rUen toegstaaii, in
welk geval wegens de dientengevolge niet b ia 1 .c gel
den een. door den minister te bepalen uitred than^j
6 pet.) verschuldigd is van den vervaldag af tot aan
den dag der betaling.
In de pructijk wordt het hicrbcdoelde uitstel verleend
door den ontvapgetEen gezegelde overeenkomst be
hoeft nu niet meer opgemaakt te worden. Voor bedragen,
beneden f 100, waarvoor uitstel van lutaling wordt
gevaagd, brengt men geen intrest in rekening. Even
min zal intrest gerekend worden, indien het uitstel
is verleemt voor niet langer dan drie maanden nu
den vervajdag. Duurt het 'uitstel langer dan drie maan
den, dan wordt de intrest berekend van den verval
dag af lot den dag van betaling. Dc maand wordt ,op
30 dagen, het jaar op 360 dagen gerekend.
Vooi uitstel va,n betaling van oorlogswinstbelasüng
blijven de vroeger da,arvoor gegeven voorschriften van
kracht. Voor vermogensbelasting en wrdedigingsbelus-
lirtg 1 b vprlecnt de ontvanger der successierechten
uitstel tegen een intres t vergoed fn q van 6 pet.
DE SF'AANSCHE SCHATGRAVER HEEFT SUC
CES.
De Tel. meldt:
Het aantal keeren, dat in de dagbladen werd ge
waarschuwd tegen de Spaansche schatgravers is le
gio. En dat er desniettemin twee personen zijn in
gevlogen kan niet anders dan hooge verwondering
haren. Dat de brieven bij honderdtallen worden rond
gestuurd spreekt vanzelf. Een dezer brieven bereikte
een handelaar in bouwmaterialen te Buinerveen.
Hier werd de gewone voorstelling van /aken gege
ven: een vermogend Spanjaard was in gijzeling ge
steld wegens een faillissement. Zijn koffers, waarin
zich waardevolle papieren o.a. drie cheques voor
een bedrag van f 450.000 bevonden stonden in de
gevangenis. Wanneer de betrokken aannemer er
eenig geld voor over had, zou het beslag op de kof
fers opgeheven worden, voor welke assistentie de
arrestant f 150.000 over had.
De aannemer wist een vriend over te halen met
hem mee te gaan naar Madrid. In Brussel gingen zij
een vriend opzoeken en inviteerden hem mede te
gaan naar Spanje ten éinde daar als tolk op te tre
den. Met zn drieën zetten zij de reis voort. In Ma
drid wachtten ze eenigc dagen en toen) verscheen do
cipier van de gevangenis. Na eenig praten betaal
den do aannemer en zijn Holiandsehen vriend hom
12000 peseta's, waarna de cipier zeido de zegels der
koffers te zullen verbreken. Na eenigen tijd kwam de
bewaarder terug cn overhandigde hun drie cheques.
Zeer verheugd keerden de Hollanders terug en waan
den zich reeds rijk. In Amsterdam aangekomen, be
gaven ze zich naar een bank"op de Heerengracht
en vroegen welka waarde een der cheques had. De
.bediende dacht met een poging tot oplichting te doen
te hebben en belde het bureau Singel op. Spoedig
verschonen een inspecteur, die het tweetal meenam
en verhoorde. De heeren keken zeer verwonderd op
toen zo hoorden, dat ze slachtoffers geworden wa
ren van don bekenden SpaanHchen schatgraver. On
geveer achtduizend guldon lichter keerden de beide
domoordon naar het Noorden terug.
ONTSLAG VAN OP WACHTGELD GESTELDE
SPOORWEGPERSONEEL.
Door den hoer Van Braambeek zijn aan don Mi
nister van Waterstaat do volgcndo vragen gericht:
Is het den Ministor bekend, dat do directie dor
Nodorlondseho spoorwegen personeel, dat roods op
wachtgeld was gesteld, a's volgt, „helpt" om de na
doelen van bun ontslag to overwinnen:
bij onderlinge overeenkom»! laat men don wacht
gelder, die zulks vraagt, zijn ontslagbrief, waarbij
zijn aanspraak op wachtgeld staat aangegeven, weer
inlevoren en hom een verzoek om cn!'dog indienen,
waardoor zijn wachtgeld vervalt, terwijl hem dan
oen samen overeen gekomen bedrag in oons wordt
uitgekeerd, dat vee! lager is dan het maximum, dat
aan wachigoid geno^n ?.ou kunnen worden?
Acht de Minister deze wijze van hulp -verleenen
aan betrokkenen, geheel buiten de bemalingen van
het Reglement Dienstvoorvvaardort, Jat o.a. ook de
voorwaarden bevat, waarop de dienstbetrekking van
liet spoorwegpersoneel een einde neemt., om, we! ge-
wenschit. ook al wordt er dcor de betrokkenen zelf
om gevraagd?
Acht de Minister er niet een gevaar in gelegen, dat
de betrokkenen, aangelokt dooi' het bedrag, dat rij
in eens m handen krijgen, veel spoediger dan hij
toepassing van het R. D. V. zonder inkomsten zul
len kunnen zitten en armlastig worden?
Is de Minister daarom bereid er toe mode te wer
ken, dat de geldelijke gevolgen van dozo ontslagen
slechts zullen bestaan in het reglementair vastge-
atejdo wachtgeld?
Aanbevelend,
Confectie- en Maatkleermaker[j
Overal Ie ombieden. Viaaul sialen.
i
i Wanneer iemand, zooals ik in deze rubriek, zich
i'geregeld richt tot oen bepaalde groep vaxi men-
schen, dan ontstaat er gaandeweg een ze kor contact,
ja zelfs een zekere vertrouwelijkheid. Ik stel me
ivoor dat zij die belang stellen in deze rubriek, iets
j voelen voor den onbekende, die er do schrijver van
is en soms denken als zij het blad openslaan: wat
j zal hij ons nu weer te vertellen hebben? Eveneens
i denk ik van rnijn kant vaak, wat zal mijnen lezers
mteresseeren en komt al schrijvende de gedachte bij
i mij op: boe zullen zij reageren op wajfc ik hun zeg,
En dan is het net of ik vertrouwde gezichten voor-
me zie, gezichten van kennissen en geestverwanten,
I die een poos bezig zijn met vragen, welke opk mij
hebben bezig gehouden. Wij kennen elkaar niet en
wij kennen elkaar toch weer wel ook. Daarom is 't
juist zoo goed dat Astor maar eeri fictieve naam is.
Dat sluit alle vooroordeelen uit.
En nu wil Astor u een intieme vraag doen.
Verveelt go u som»'wel eens?
Met deze vraag bedoel ik niet of 't wel eens voor
komt, dat ge b.v. langer dan u lief is, op iels of
iemand moet wachten, neen, ik beioel daarmede
of ge. als.ge alleen zijt en eenzaam, niet weet wat
te moeten doen en dan klaagt dat de minuten tot
ueen worden en de tijd maar niet upschiet?
Gebeurt u dat v/el eens?
Ja? Dan is 't mis met u. Dan is het met uw geeste
lijk leven niet al te best gestold.
De geestige Duitsche filosoof Arthur Schooer.-
hauer zegt .in een van zijn werken zr o fijn: „Want
in do eenzaam beid., waar ieder op zich zelf is aan
gewezen, wordt zichtbaar wat hij in zich zelf
heeft: daar zucht de stumperd in purper onder den
onafwentelbaren last van rijn armzalig individuali
teit, terwijl de hoogsthegaafde de ieegste omgeving
met zijne gedachten bevolkt en tot leven wekt".
Dit is zoo volkomen waar.
Menschen, die zoo gemakkelijk klagen over ver
veling, als ze niets te doen hebben, die altijd be
hoefte hebben aan gezelligheid, aan menschen om
zich heen, aan afleiding dat zijn armen van geest.
Echter niet in den zin., waarin van armen van geest
gesproken wordt in het Nieuwe Testament, want dan
zou Jezus deze menschen heusch niet'hebben zalig
gesproken. Want hij met zijn overrijken geest zal
tcch niet hebben kunnen prijzen do leegen en de
hollen die met de groote levensvragen zich, niet
bemoeiden en hem was 't er juist altoos om te doen
innerlijk leven to wekken.
Welnu, waar gezond-, krachtig innerlijk leven, ia,
daar kan verveling niet bestaan.
En in verband hiermede wil ik nog een andere
uitspraak van Schopenhauer aanhalen. Deze n.J
..men' kan over het geheel coustateeren dat ieder In
die mafte gezellig is, als hij arm naar den geest on in
hot algemeon vulgaar ia".
Voelt go wol dat hiorin een scherp oordeel wordt
uitgesproken?
Ik ben inderdaad geen vijand van gezelligheid en
houd verbasmnd van <wn. kwinkslag on eon fijnen
grap. maar o, er Is zooveel banale gezelligheid.
Hoe weinig wordt, wanneer mon eon» „echt ge
zellig" bijeen is, over ornstlgo dingen gesproken,
waarbij do geest van den rnonseh zich moet inspan
nen. Kr wordt hooi vun! gekwebbeld on geklotst
er»gelasterd. Mon houdt zich bozig met onbedui
dende dlngou, omdat meu voor belangrijke dingen
niet gevoelt.
Is hot niet natuurlijk, dat dit soort van menschen
dóód verlegen i», als do eenzaamheid komt?
Kn dat, terwijl er voor den denkenden mensch zoo
oneindig voel vragen mooton rijzon 1
Ik weet zeer good dat velen 'geneigd zulten zijn
om to zeggen, dat niettemin do monsoh zloh zoer be-
hagelljk in not ieven kan gevoelen en zelf»; non zekere
iriaio van geluk kan doolachrig worden. Maar dit is
slechts betrok kol ijk, waar. Hot wrat- voor de zeer
duinmon on onbewusien, maar'hst. is geheel onwaar
voor do menschen. die nadenken. Deze laat-sten zul-
hm ervaren dat wat men i s. vooi meer bijdraagt lof-
het geluk dan wat ir.on heeft aan uiterlijke dingen.
Innerlijk bezit is do grootste rijkdom. Kn innerlijk
In zit verwerft mon zich alloen door geestelijke in
spanning.
Kn nu zou ik u, waarde lezers, wel eens eon voor-
stol wlilon doen.
Probeert eens over oen bepaald onderwerp logisch
door te donken. Dat is niet gemakkelijk, want het
vereiiicht oen zeer «ter-, concentratievermogen. En
zich op ie|s to concentrecren- d.w.z, zich gc.mol en il
Jaarmede bezig te houden ia uitermate iastxg. Maar
hier kan door oefening boel wat worden bereikt. Kr
zijn interessej'.ts onderwerpen gene eg. Denkt b.v.
over do vraag, of bot wereldgebeuren slecht.» een
aaneenschakeling var. feiten, eon keten van c. -rzaa.k
en gevolg u: oi dat in dit wereldgebeuren (waaronder
z&lfs uo kleinste, zoo goed als clo groeiste dlngvtn
vallen) een wii zich openbaart. G1j zult rien tot wc-ike
verrassende cn onver.vacht6 gezichtspunten ge daar
bij kunt Uunirin. 'fcflkens weer rijzon nieuwe lei ten
voor u op. soms meent gij tot sen vaste mo-ming te
zijn gvhomc;:, den weer dringt zich een gasteelt ta-
^eu'jverKt'stelde opvatting aan u op.
Of weef go wat ook zoo interessant is? Denken
over den aard van den mensch! Wat een raadsel-
achiig wezen wordt ons dan die mensch es;hoe
vroonri siaan wij dan tegenover ons zelf, als wij eer
lijk zijn.
Ook de Godsvraag laat don mensch niet met. rust.
en als hij cr zich mode bozig houdt heeft hij tft on
derzoeken al wat hem geleard is en els waar voor-
ge hou den, maar bovenal heeft 1» ij rekening te hou-
tlen met wat leeft in zijn onderbewustzijn en. 80in3
plotseling bij hein naar boven komt.
Ik zeicie reek? dat het niet gemakkelijk is om zich
te conco'itreeren. maar als gij >*r nu»u tractit, dan
zult ge zien dat ge over de vcsweilng been zijt on ge
uwe uron van eenzaamheid kunt maken tot een bron
van genot en van innerlijke verrijking, dan .zot go
uwe voet op den weg die voert tot waarheid en die
weg is zwaar, heel zwaar, maar tegelijkertijd ook
de weg, welke voor den mensch voortdurend nieu
we. schoone uitzichten brengt.
En p.ls het u te veel inspanning kost om dien
weg alieen te betreden, gaat hem dan in gezelschap
va?t anderen. Ma.w. spreekt eens met anderen over
ernstige- het diepste loven rakende vraagstukken.
Zijt ge weilicht bang om uitgelachen te worden? Dat
valt wat mee. Over het algemeen kunnen wij op
merken dut. wanneer wij "den moed bezitten een
ernstig, diepgaand onderwerp te bespreken, daar
toch wel belangstelling voor ontwaakt. En gij zult
zien, hoe voldaan gij u zult gevoelen, wanneer ge
na zulk een gesprek eens nagent hoeveel moer gij
ei' aan hebt gehad, wan wanneer de gewone onbe
duidende en zoutolooze praatjes worden gehouden.
Een aardig bewijs hiervoor kan ik aanvoeren. Het
is mij meerdere malen gebeurd, dat ik in den trein
een zeer serieuse gedachtenwisseiing kreeg met een
medereiziger. En dan trof rne altijd de buitengewone
belangstelhnsf van de zijde der anderen, die mede in
het compartiment zaten. Waarmede voor mij weder
\yerd aangetoond dat toch in alle menschen de be
hoefte aap geestelijke ontwikkeling aanwezig is, al
is deze gewoonlijk sluimerende.
Hiermede neem ik, afscheid van u tot een volgende
maal. Zult ge naur aanleiding van dit. stukje nu
eens met de uwen een ernstig gesprek voeren, een
vraag van belang bespreken? Of zult ge een poos
in uwe eenzaamheid u met het hierin geschrevene
bezig houden? Alp. dit zoo is, dan kan de heer Trap
man in zijn schik wezen, want dan is dit nummer
van zijn courant niet zonder goede uitwerking ge
bleven.
ASTOR.
PS. Weet ge wat mij een beetje tegenvalt? Het
is dat ik geen brieven ontvang van do lezers. Komt,
geeft mij toch eens stof om ovor te denken en to
schrijven. Ik heb nog heel wat to zeggen, maar ik
schrijf graag over dingen, waarvan ik weet dat ze
mijne lozers interesseeren. Dan echter moeten clis
lezers zich ook uiten. Denkt er dus aan. vrienden.
Saluut!
Reclames.
- Daar bon ik zeker van, antwoordde zij gedwee
ou toen viel haar niets meer in oiu Ie zoggen, dus
wanüolden zij zwijgend ovor de binnenplaats en
onder een lage gewelfde gang in dc Normaiuiisohe i
nmur door naar liet zuidelijk deel van het door tien
architect Adam gebouwde huis, dat met zijn pilaren
het centrum van het kasteel vormde. Dc schoone tuin
strekte zich nu voor hen uil. Het gedeelte vóór hen
was naar men zeide, aangelegd naar ae plannen van Ke
Notre. die meegebracht waren door dc Fransehe lady j
Tancrcd, ditfc cn vriendin was geweest van Bodewijk
XIV. Later vond Zara door het gehcele huis nog
S{iorcn van haar terug. Het was een prachtig ge i ht, zeifc
op dezen somberen Novemberdag, inet ai die groepen
van Titandbeeldcn cn het groene grastapijt cn dat a |*e-
mocn air van Versailles. Men had er een oneindig
vergezicht, door een lange open plek In het park kon
zij ver weg <le helling afzien tot aan den toren der
kerk van wrayth.
Hoe prachtig Ls dat alles, zei ze met ingehouden
..adem en vouwde do handen in haar mof. En hoe
aoeriijk te weten,dat uw .1hmi.ic hier aile eeuwen door
gewoond heeft en dat deze fraaie dingen alle schep
pingen zijn van jo voorvaderen. Ik begrijp nu, dat je
trotsch moet zijn
Dit was wel de langste rede, die hij in een gewoon
gesprek ooit van l\aar gehoord had de eerste waarin
zij ecu gedaehlo gelegd had; hij keek naar haar, ietwat
verbaasd doch zijn besluit van den vorigen avond cn
zijn argwanende stemming waren oorzaak, dat hij onbe
wogen bleef. Hij was het moe zich af to kwellen, door
het eene oogonblik weer hoop te koesteren, flic in de-
volgend© minuut toch weer neerges agen werd; hij was
nu zoover gekomen, dat hij niet op haar gezegden wi de
ingaan. Zij kon zoo lief zijn als zij wilde op dezeni
kouden herfstdag; hij zou er onverschillig onder blijven.
Ja, ik geloof ook dat ik trotsch ben, zei hij, maar
dat is niet zoo bijzonder goed voor me; een mcnsch
wordt cynisch als hij ouder wordt.
Toen begon hij haar met gewilde onvcrschi'ligheid in
te lichten over alles wat <lc tuinen betrof, naar gelang
zij er langs'wandelden, juist a'sof hij een Hwat verve* L!e
gastheer was, die voor oen gewonen gast voor cicerone
snoeit, en Zarn zonk het hart meer en meer in de
schoenen cn zij kon haar plannetje om lief cn aardig
te Zijn, niet uitvoeren. Zij kon niet veel moer anti
woorden dan „Ja' 'en „Neen' cn nu kwamen zij' door
n deur in de broeikassen en moest zij voorgesteld
tden 8ad den abeftuipraJio„e ©u Bcbot, cn die» haar
l)ö werkelijke, oorzaak vuu
pij n I i jke gewri oh ton.
Rbeurnaliek is de belcendo nantr voor ph'n in do gts
wrichim, den rug, do ledematen en vrijwel alle li-
chaamsdoolon.
Du als rheuTiwtiek bekende pijn la 1n weikelljkhöid
re wijten aan overtollig urinezuur in het bloed, doof
zwnk'lc der nieren veroorzaakt, hetgeen voorkomen luid
kunnen worden door bijtijds Fostor's Rugpijn 'Nieren.
Pillen to gebruiken.
Het overtollig urinezuur vormt scherpe kristallen,
dio zich nfzrtton in do «'deren, gewricht-m en zouuwtuu
en langs de. wanden der afleren. Rij beweging vun
oen sj ter of zenuw, waarin zich urinczuurKrialtilieni
hebben afgezet, ondervindt mon srhomr, hevige, vcr-
achietendo pijn Na verloop van tijd vormen zich
ontstoken zwellingen, Rheumatfsehe pijnen in dc dij-
strook noemt, men Ischias, in don rugs-iiorcn spit, enz.
Zoodra gij rhcumati»che pijn l>«pourt eon onaan
genaam o! verlamd gevoel in den rug - of gij fust
krijgt va n uri nok walen, is het verstandig mrt hol gel)ruik
van Fostcr'a Nieren Pi.lcm te heginnen. Dit gmeesmid Utf
nclp't do nieren om uit het bloed de vergiften af tó
voeixn, die rhouinnliek, ischias, zenuw, -ijnen, \vater
zuchtige zwellingen, «rugpij'n, niergruis, enz. veroorza
«en. Reeds meer den 50 jaren 'w-rden bVisfor's Pillen rni^
goed gevolg «ogen zulke kwalen gebruikt.
Verkrijgbaar in upitheken en drogistzaken ft f 1.75
per doos.
bewondering te kennén geven over al "het geziene
cn een paar heerlijke trossen druiven eten; en hier
speelde Tri stam zijn rol weer en schertste cn dood
opgewekt. 7a gingen naa rbuiten en door eon geweldigen
gang naar een anderen deur in den muur, die toegang
verleende tot hel westelijke, het alleroudste deel vuu
het kasteel en daar zag zij opeens den) Italiainichen
bloementuin. E.k hockie ervan trachtte zij te identi
ficeren met de platen dien zli in het Pjdschrift Buiten
had gezien, maar de dingen zagen er ln werkelijkheid
nog zo o heel anders uit'a.s in het koele grijs van zoon
foto. Maar zij kon zich (toch niet vergissen, dit was wei
degelijk de Italiaansche aanleg, en een plots linge droef
beid kwam in haar op zij dacht w<*er aan Mirko en den
dag dat "zij hem de laatste maal gezien had en
Tristam zag haar opeens sneller adem halen en tot zijn
verbazing merkte hij dat haa rgelaat opeens verdriet Ko
kende a.sof zij een tooneel had weergezien, waaraan
tlrocve herinneringen VLrbondcn waren. Zelfs boog zij
haar lichaam ietwat terug, alsóf zij bevreesd, was verder
te gnan cn een spook te zullen zien. Wat kon dat toch
betcekenen? Toen luisterde de booxc geest, die bij
hem was, hem in
Hot is een Jfaliaanschö tuin. Zij heoft er vroeger
ook gezien in andere landen misschien is die man
een Italiaan, zijn voorkomen is daar donker genoeg
voor. En inplaats van bezorgd en lief voor haar
te zijn, nu iets haar verdriet deed, zei hij bijna, op
ruwen toon anders waren zijn manieren altoos
hoffelijk, hoewel koel deze tuin schijnt je aan iets
to doen denken, laten we vorder gaan en dit over
slaan cn dan laan je gauw weer naar binnen l
Hij wilde geen sympathieke kameraad voor haar
zijn, terwijl zij sentimenteel peinsde over een ando
ren man.
Een oogonblik trilde haar lippen en hij zag dat hij
doel getroffen had en was daar blij om en werd nog
nijdiger, terwijl zij verder liopen. Hij had haar op
nieuw pijn willen doen als hij kon, want jaloezie kar.
van een engel een wreeden vijand maken. Zij wan
delden zwijgend verder, en een blik, schier van vrees,
kwam in haar gevoelvolle oogen. Zij vreesde hij den
Pan en zijn fluit te komen. Kn jal toen zij de steenen
trappen afdaalden, stond hij daar. ver van haar af,
met zijn rug naar hen toe, eeuwigdurend zijn kunsti
ge muziek makend, tor verheuging van al wat daar
groeide rondom hem.
Zij vergat Tristam, zij vergat hoezeer zij van hem
vwwuld. was. Zjj zag u*eor hot vuur vap. dop. .baard,
1 V
«.-li het kleine figuurtje van haar arm broertje, toon
hij over het plaatje boog en met zijn teer wijsvinger
tje wees muit- den Pan. Zij hoorde hom weer met zijn
hoog kinderstemmetje zeggen: Kijk eens. Ciiéri-
sette, hij ziet er niet uit zooals de andere menschen!
Kijk en hij maakt ook muziek! Als ik bij Mama ben
en jij daar wandolt, dan moot je er om denken, dat
ik het benl
Kn Tristam, die haar gadesloeg, wist niet, wat- hij
van haar moest denken. Want haarigelaat was nog
bleiiker geworden dan gewoonlijk en baar donkere
oogen zwommen in tranen.
Goede hemel! wat. moest zij dier man hebben lief
gehad! In wilde woede liep hij naast haart voort tot
dat zij dicht bij het standbeeld waren gekomen, in
het midden van de ster, omringd door zijn pergola
vaij pilasters, welke 's zomers versierd waren met
klimrozen.
Toen stapte hij opeens vooruit met een luiden uit
roep van ergernis.want de Pansfluit was gebroken
en de stukken; lagen- op den gro-nd.
Wie kon dat gedaan hebben?
Toen Zara het zag. ontsnapte haar een smartelijke
kreet, Voor haar, voor het mystieke deel van haar
vreemde ziel, was dit 'n voorteeken. De fluit van den
Pan was gebroken, en ook Mirko zou niet meer spe
len..
Met een kreet als van een gewond dier viel ze neer
op de steenen bank en, haar gezicht in haar mof ver-
borgend, schreide ze heete tranen. Het was of met
éénmaal de spanning van haar ziel gebroken was
Tristam raakte er geheel door van streek. Hij wist
niet wat hij doen moest-. Wat. ook de roden van dit
schreien mocht zijn, het deed hem pijn het aan te
zien. haor zóó te zien schreien, alsof haar hart ge
broken was.
Want haar lijden werd veroorzaakt door zelfver
wijt, zelfverwijt, omdat zij, geheel opgaande in baar
eigen zorg over haar liefde, in den laatster tijd haar
kleine broertje geheel vergeten had en hij was zoo
ver weg. en was nu .misschien ziek, misschien zelfs
wel dood S
Zij snikte en snikte on wrong haar handen cn Tris
tam kon net niet langer verdragen
Zara! zei hij, geheel in de war, in 's hemels
naam, schrei zoo niet. Wat is er aan de band? Kan
ik je niet helpen, Zara? Kn hij ging naast baar zit
ten cn legde zijn arm om haar en trachtte haar miar
zich to© t© t.rekk«TH bij TOo©irt. Ji*»*5 wals
haar verdriet mocht zijn.
Maar zij schrok en vloog op: hij was de oorzaak
van het vergoten van haar broertje.
Raak me niet aan! riep zij hartstochtelijk en in
haar zich laten gaan openbaarde zich het Zuidelijke,
dramatische in haai- karakter. Is het niet al ge
noeg voor me dat ik weet, dat. jij ht zijt en mijn
'denken aan jou, dio me hem hebben doen vergeten?
Ga heen! Ik moet alleen zijn! en als een pijl uit
den boog vloog zij de paden langs en verdween ach
ter een hooge lieg uit het gezicht.
Kn Tristam bleef op dc steenen bank zTttén, te ver
baasd om zich lo verroeren.
Ziedaar dan haar bekentenis! zei hij tot zichzelf,
toen hij zijn denkvermogen weer verzameld had, Het
was nu voor hem geen vermoeden en geer? argwaan
meer, er was Iemand in 't spel. Temand, dien zij lief
had en door zijn to'edoen had zij dien vergeten
en dit idee deed hem in eens zijn redeneoring stop
zetten. Wat beteekende dit? Had hij haar dan toch
per slot van 'rekening een of ander gevoel ingeboe
zemd? haar aan hem doen denken? Was dat het
geheim van haar vreemd, geheimzinnig gezicht, dat
hem achtervolgde en hem steeds weer een raadsel
was? Was er in baar hart iets gaande?
Maar'bij verder nadenken mou.4 hij die bemoedi
gende gedachte weer loslaten, want niets bewees dat
haar gedachten- aan hem, gedachten van liefde wa
ren geweest.
En terwijl hij zoo afwisselend zijn best deed om de
zaak te beredeneeren, en dan weer razend werd van
hartstocht en argwaan en smart, ging hij ten slotte
naar huis, denkend., dat hij dé beproeving van den
lunch wel alleen zou moeten doormaken, doch toen
dc gong sloeg, kwam zij langzaam de trappen af.
En uitgenomen dat zij zeer bleek was en blauwe
kringen had onder haar opgezette oogen, drceg haar
gelaat, een masker; zij was weer volkomen kalm.
Zij maakte geenerlei excuses over haar uitbarsting,
zinspeelde er ook niet op ea deed volmaakt alsof er
niet» gebeurd was.
i Zij hield een brief in do hand, die met de tweede
JientoUing gekomen was. terwijl zij' uit waren. Het
was een schrijven van den vorigen Avond van haar
oom, 'iie haar uit Londen het hougelijike nieuws me
dedeelde.
WOTil v«Yol£l5
