Aliinm Niens- BATO RIJWIELEN Rijwielen, Banden en Qnderdeelen liet Huwelijk van Lady ïancred. Woensdag 6 Juni 1923. 66ste Jaargang. No. 7241. UiiUiivmi N.V, v.li. TRAPMAN Co, Sciiagen EERSTE BLAD. Binnenlandsch Nieuws. Uw grootste sorteering is Molenstraat C 10. FEUILLETON. Agent voor Schagini: (i. ANNIVELDT. ftÜEIl COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF. no. 20 Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN Spoorweglt kort en Autoverkeer. Ingesteld is een Staatscommissie voor vervoer, en deze commissie is dezer dagen door den Minister van Waterstaat geinstalleerd. De N.R.Cnt. wijdt er eeni artikeltje aan, dat wij ten deele overnemen, opdat onze lezers een inzicht krij gen in de belangrijkheid der zaak, waar bet hier om gaat. De groote toename van het auto-verkeer maakt het wel duidelijk, dat eenige regeling dringende eisch van noodzakelijkheid wordt, niet 'het minst in ver band met het*wegen vraagstuk. De N.R.Crt. dan schrijft: Het is eene hoogst belangrijke, en voor de ontwik keling van ons verkeer uiterst gewichtige taak, die aan de dezer dagen geïnstalleerde staatscommissie voor het vervoer op de schouders is gelegd. Dit blijkt reeds uit de rede, waarmede de minister van waterstaat de commissie heeft welkom geheeten, en uit 't antwoord door den voorzitter der commissie, Mr. R. J. H. Patijn, op de rede van den minister ge geven. De naaste aanleiding tot het in het leven, roepen van de commissie zijn de verontrustende tekorten van ons spoorwegbedrijf. Dit blijkt uit den aanhef der rede van den minister van waterstaat, die in dit opzicht al dadelijk hoogst merkwaardig was, omdat daarmede een streep is gehaald door het financieele „perspectief", dat de minister van financiën verle den jaar in zijn millioenennota geopend had. Men zal zich herinneren, dat het tekort op de spoorweg diensten in September jl. eenvoudig weg gedecre teerd werd. Dit was een niet onbelangrijk onderdeel van de financieele politiek der regeering. Het tekort over 1922, op ongeveer 30 millioen geraamd, werd in zeven regels druks weggeredeneerd. De eisch, heette het toen, moet worden gesteld en maatre gelen zijn ten deele getroffen, ten deele in voorbe reiding om aan dien eisch te voldoen 1dat binnen den kortst mogelijken tijd de maatschappijen hare bedrijven zonder bijbetaling uit de Rijkskas zullen voeren; en omdat die eisch was gesteld, werden „geen termen aanwezig" geacht, het tekort op den gewonen begrootingsdienst onder te brengen. Weg was het tekort! En degenen, die over zqlk een perspectivische politiek, en het gemak, waarmee de regeering de uiterst moeilijke problemen, waarvoor zij gesteld werd, buiten schot stelde, wat lachten, werden door de regeeringshevriende pers voor de loyaal uitgemaakt. In het vraagstuk, waarvoor deze nieuwe commis sie onder leiding van Mr. Patijn is gesteld, zullen wij voor het oogenhlik niet treden. Slechts een punt mogen wij aanstippen. In de rede van den minister is bij herhaling eenige nadruk gelegd op de con currentie, die onze spoorwegen van andere midde len van vervoer ondervinden, in het bijzonder van het auto-vervoer. En de minister heeft de conunissie izonderheid aanbevolen, te overwegen, of niet in .vrijheidsbeperking" en „belasting" van die verkeers middelen een uitweg uit de moeilijkheid zou moeten worden gezocht al was hij wel zoo vriendelijk er dadelijk bij te voegen, dat z.i. „door maatregelen van bloot belemmerenden aard men zich waarschijn lijk wat eenzijdig en al te gemakkelijk zou afma ken van een verschijnsel, dat uit algemeen maat schappelijk oogpunt blijvende beteekenis kan ver werven." De voorzitter der commissie heeft gelukkig aan stonds aan deze suggestie eenigermate een domper opgezet, en ook wij van onze zijde zouden bij voor- haat willen waarschuwen tegen eene politiek, die het tekort op de spoorwegen zou willen wegwerken door belemmering en duurder making van de ver keersmiddelen, die aan onze spoorwegen concurren tie aandoen, om zoodoende het publiek weer ertoe xe dringen, meer van de spoorwegen gebruik te ma ken. Zulk eene politiek kan wellicht liggen in de lijn van de tegenwoordige regeering; die veel voelt voor verplaatsing van Tasten, maar 'daarmee wordt feite lijk niets gewonnen. Zoowel de ministers als de voorzitter der commissie hebben er gister op gewe zen, dat de malaise, die de schuld voor een goed deel van het tekort der spoorwegen draagt, waarschijn lijk nog van langen duur zijn zal. Welnu, als dit zoo is en wij hebben geen reden het anders in te zien dan moge de commissie vóóral overwegen, dat in deze malaisejaren aan niets zoo zeer behoefte zal zijn en niets zoozeer zal kunnen bijdragen, om de ongunst der tijden te overwinnen, dan: goedkoop vervoer. Het auto-vracht en -personenvervoer, dat zich zoo sterk aan het ontwikkelen is, dankt vooral hieraan zijn snelle opkomst in de eerste plaats, dat het g edkoop is, en vervolgens, dat het zich gemakkelijk aan do behoeften van het oogenhlik aanpassen kan. Het heeft waarschijnlijk nog een zeer groote toe komst en het kon wel eens blijken, dat het ook op den duur. wanneer de malaise voorbij is, nog een ernstige concurrent van de spoorwegen blijven zal wegens de gemakken, die het boven deze laatse kan bieden. Niets lijkt ons kortzichtiger, dan nu ten bate yan de spoorwegen, maatregelen te willen beramen die de ontwikkeling van het auto-verkeer zullen te gen gaan. Het motorvervoer is het moderne in opkomst zijn de vervoer, en men zal zich met deze gedachte ver trouwd hebben te maken. Gelijk de opkomst van de spoor- en tramwegen de beteekenis van het vervoer te water hebben gewijzigd, zal het auto-vervoer op zijn beurt de beteekenis van het spoorwegvervoer niet verminderen want voor massa-vervoer en het verkeer over lange afstanden zullen de spoor wegen nog wel voor langen tijd het hoofdverkeers- Djiddel blijven maar wel veranderen. Het moge noodzakelijk blijken, juist misschien ter bevordering van het autovervoer, van degenen die zich met dat vervoer bezig houden, zij het als over gangsmaatregel, eene bijdrage te gaan vorderen ip. de door dat vervoer buitengewoon verhoogde kosten van aan] eg en onderhoud onzer wegen., als beginsel moet toch. meenen wij, voorop gesteld worden, niet dat. het autovervoer een lastige concurrent is gewor den van onze spoorwegen, die met een jaarlijks aan zienlijk tekort hebben te kampen, maar dat het een uiterst nuttig en gemakkelijk vervoermiddel is, waar voor de voorwaarden om tot verdere ontwikkeling en' volmaking te komen ook van staatswege behooren te worden geschapen. Mén moge het niet door vrij heidsbeperking allerminst door groote vrijheids beperking als waarvan de minister sprak terug trachten te dringen van de plaats, die het zich aan het veroveren is, noch ook door verhooging van las ten pogen het klein te houden, doch overwegen, dat ten slotte de verkeersmiddelen, waarover wij be- beschikken, „op de meest oeconomische wijze dienst baar zullen worden gemaakt aan het vervoer van reizigers en goederen", indien zij zich in vrijheid ontplooien kunnen. OPMEER. Evenals zoovele vorige, was Maandag de dag van paardenmarkt en tentoonstelling weer aangebroken. Het was zelfs een bijzondere, want de afdeeling Op meer en Omstreken vierde haar 75-jarig bestaan. Twee dagen zouden er aan gewijd worden en wel de eerste tentoonstelling, keuring van paarden, gewoon concours en Nationaal concours, open voor alle klas sen. Met bezorgdheid zag men deze dagen naderen. legen scherp concurreerende prijzen, Beleefd aanbevelend, N. SNAAS. Naar het Engelsch van ELINOR GLYN. 43. Tien minuten gingen voorbij en Zara gevoelde dat het wachten haar te pijnlijk zou worden. Tot dusver had een krankzinnige opwinding haar op de been gehouden. Als hij nu eens zóó laat was gekomen, dat hij rechtstreeks naar den trein ging? Maar toen schoot haar te binnen dat hij om negen uur zou vertrekken en het was nu eerst zes uur. Ja hij zou stellig komen. Zij bewoog zich niet van haar stoel,- maar zij be gon eens in de kamer rond te zien. Hoe gezellig was ze ingericht en met welk een goeden smaak; zelfs nu overal kenfeekenen waren van het naderend ver trek van den bewoner, viel dat op. Zij had, toen zij binnenkwam, twee of drie tele grammen voor hem zien liggen op de tafel in de hall het hare zou daar ook wel bij zijn, dacht ze. Daar hield een auto stil. Stellig! O, als hij het eens was! Maar honderden auto's reden en stopten ln de St. James Street, en het was te donker en te - mjstig om op straat iets te onderscheiden. Zij bleef stil zitten het hart sloeg haar in de keel. Ja, nu hoorde zij het geluid van een sleutel in een slot. En na even in de hall de telegrammen te hebben gele zen, kwam Tristam, die allerminst verwachtte er iemand aan te treffen, de kamer in. Z|ij stond wankelend op om hem tegemoet te gaan, en hij slaakte een kreet van verrassing en ja, van smart ook. Tristam! stamelde zij: Het watf of haar stem haar weer begaf. Maar zij verzamelde al haar kracht en strekte smeekend de armen naar hem uit. Tristam, ik ben gekomen om je te zeggen dat ik nooit een minnaar gehad heb; Mimo was de tweede man van mama, en mirko was hun kind mijn kleine broertje. Mijn oom had liever dat ik je want het weder was steeds guur en koud. Hoewel Opmeer het anders nogal eens treft met het weer, zoo was deze eerste dag althans evenals de voor gaande dagen guur en koud en dit bracht dan ook de echte fut er niet in. Het publiek was, het weer eenigszins in aanmer king genomen, goed opgekomen. Ja, naar Opmeer wil en zal men toch heen, want daar worden oude vriendschapsbanden wederom vernieuwd. Het ter rein zag er jammer genoeg weldra bemodderd uit, dit kón wel niet anders, doch het bestuur was ijve rig in de weer om op de paden turfstrooisel aan te brengen, zoodat het nogal ging. Veel en velerlei was er ingezonden, op gebied van levende have en landbouwwerktuigen, rijwielen, automobielen, enz. enz. en vooral de verzameling klein vee was beter vertegenwoordigd, daarentegen pluimvee merkelijk minder. We misten hiervoor na melijk de inzendingen van den heer Smit van Span broek. In de etalage van den heer Van der Ree waren tentoongesteld. 40 medailles, gesofconken door zuster- afdeelingen en particulieren, benevens nog enkele andere artikelen, betrekking hebbende op van voor 75 jaar. Bovenstaande medailles zullen uitgereikt worden aan hen, die in deze twee feestdagen hier voor waardig zullen worden bevonden. Wat vooral op dozen guren dag>veel waarde bad, was de reusachtige overdekte tribune, waarvan dan ook al voor dezen dag een ruim en «dankbaar ge bruik werd gemaakt en waar men een pracht uit zicht hadi op den ring. Om acht uur Maandagmorgen had' de gebruikelij ke ontvangst plaats van Jury en Commissieleden op het terrein, door den voorzitter. Om 10% uur feeste lijke optocht met muziek naar het tentoonstellings terrein en opende met een extra woord de heer Van Balen Blanken als voorzitter de tentoonstelling. Daarna demonstratie van hengsten en van de be kroonde dieren in den ring. Te half twee vingen de verschillende concoursen aan. welke als altijd de clou van den dag zijn. Een mooi staaltje van dressuur leverde wederom den heer Wonder van Heerhugowaard, nl. twee voor el kander en een vierspan en tot slot een landüxmwwa- gen, aangespannen met 6 paarden, welke allen keu rig netjes werden gemend. Hiervoor ontving deze sportman een daverend applaus van bet publiek. Hieronder volgen de verschillende bekroningen A. Hengsten van 3 jaar en ouder. 2 Inzendingen. Deze ontvingen elk twee prijzen, nl. Colonel en Ge- ro, beiden van C. Stoop te Wogmeer. B. 3-Jarige paarden. 12 Inzendingen': le prijs A. Wit te Akersloot, 2e prijs J. B&kker te Hoogwoud, 3e prijs G. Kok te Wognum. C. 2-Jarige paarden. 14 Inzendingen, le prijs P. Kistemaker te Schagen; 2e prijs N. Stuit te Obdam; 3e prijs Jc. Broers te Benningbroek. D. i-Jarige paarden. 13 Inzendingen: le prijs Joh. Rakker te Aartswoud, 2e prijs T. Kostelijk te Heer hugowaard: 3e prijs D. Schoen te Renningbroek. E. Merriën mei veulens. 6 Inzendingen: le prijs J. Kraakman te Akersloot; 2e prijs G. Weel te Beem- ster, 3e prijs. C. Stoop te Wogmeer. Concours-Hippique: A. Spannen betuigde paarden. 6 Deelnemers: le prijs C. A. Beudeker te Alkmaar; 2e prijs J. Wage naar te Stampetoren; 3e prijs S. Broers te Opmeer. Voor schoonst, geheel P. Wonder, HeerhugoWaard. B. Betuigde landbouwpaarden. 19 Deelnemers: le dat vooreerst nog niet vertelde, omdat het de oorzaak was van de ongenade der familie. En toen hij een stap naar haar toe deed, met. een van hartstochtelijke vreugde stralend gelaat, ging zij voort: Tristam, je hebt me dien avond gezegd' dat vóór je me ooit weer zou vragen je vrouw te zijn, ik het je eerst op mijn knieën moest vragen. Zie, dat doe ik want ik heb je lief! En plotseling knielde ze voor hem neer, en boog het fiere hoofd. Maar geen seconde bleef ze in die houding, want hij drukte haar in zijn armen, en drukte woest, triomfeerende kussen op haar heerlijke lippen en fluisterde: Eindelijk! Mijn liefste! mijn eigen liefste! Toen hun eerste vervoering wat bedaard was, met welk een teederheid nam hij haar toen hoed en bont mantel af en bracht haar in zijn armen naar de sofa voor het vuur! Wat een ongeloofelijk geluk was het haar zoo te voelen rusten, in zij'n armen, zon der zich te verzetten en terwijl haar oogen, waar uit een hartstochtelijke wrok kon spreken, nu ver loederd werden door liefde. Het scheen hun beiden een hemelsche vreugde toe. Een poos lang konden zij slechts onsamenhangende woorden uiten zij konden elkaar alleen maar tel kens weer op nieuw zeggen, dat zij elkaar lief had den. Het was of hij die zoete bekentenis niet vaak genoeg kon hooren, noch de dorst van zijn ver schroeide ziel lesschen aan haar lippen. En toen kwam de heerschersaard in' hem, dien Zara nu zoo liefhad, weer boven. Hij moest met heur haar spelen! Hij moest het losmaken en de golven ervan streelen om zoo alle herinnering uit te wisschen aan de kwellingen, die haar verboden schoonheid hem aangedaan hadden. En zij lag daar in zijn armen, haar oogen vochtig van teederheid en zei, zich nog vaster tegen hem aandrukkend, tenslotte: Tristam, wil je eens luisteren naar de geschie denis, die ik je te vertellen heb? Ik wil niet dat er ooit nog weer geheimen bestaan tusschen ons bei den. En om haar tevreden te stellen, stemde hij er in toe, weer op aarde af te dalen. Maar ik moet je één ding zeggen, lieveling, waar- prijs Gebr. Hoed to Alkmaar; 2e prijs C. A. Beude ker te Alkmaar; 3e prijs J. Kraakman te Akersloot- Schoonst -geheel K. Slagter te Spanbroek. C. Rijtuig, bespannen met 2 paarden voor elkan der: le prijs P. Wonder te Heerhugowaard. D. Rijtuig, bespannen met 3 en 4 paarden: le prijs P. Wonder en nogmaals le prijs P. Wonder te Heer hugowaard. E. Betuigde paarden (open klasse). 12 Deelnemers: le prijs Gebr. Hoed te Alkmaar; 2e prijs K. Box te Ilpendam; 3e prijs C. A. Beudeker te Alkmaar. Schoonst geheel G. Weel te Beemster. Met de mooiste inzending automobielen verwierf de firma Demmendaal te Hoorn den len en den 2en prijs. Het waren speciaal de merken Star Durant, waarmede deze firma exposeerde. Wolvee, varkens en geiten. K. Bos, Opmeer, 6 melkschapen, 2e prijs; Jb. Pluis- ter, Wogmeer, 0 vette schapen, 2e prijs; K. Bos, Op meer, 6 lammeren-, 2e prijs; Gerbr. de Jong, Span broek. G lammeren, le prijs; A. Klaver, Opmeer, 1 ram, 2e prijs; Gerbr de Jong, Spanbroek, 1 Texel- sche ram, 3e prijs; D. Wit, Nieuwe Niedorp, 1 ram, le prijs; S. Schilder, Spierdijk, zeug met biggen, 2e prijs; C. Spil, Zuidermeer, zeug met biggen, le prijs; P. Blauw, Hoogwoud, zeug met biggen, le prijs; P. Nooij, Midwoud, Stamboekbeer, le prijs; G. Kuiper, Opmeer, melkgevende geit, le prijs; T. Vleugel, On- derdijk, melkgevende geit, 3e prijs; N. Niele, Hoog woud, melkgevende geit, 2e prijs; W. Engel, Hoorn, Sanebok, 2e prijs. Afdeeling Pluimvee en Konijnen: P. Groen, Hoogwoud, 14 wit Wynandottes, 2e prijs; F. Molenaar, Veenhuizen, 16 Patrijs leghorn kuikens, 2e prijs; Vlaar en Prinsen, Spanbroek, 1—2 Zilver Duck leghorns, le prijs; J. van Stralen, Op meer, 16 zwarte Minorca's, 2e prijs; P. Groen, Hoog woud, 12 Mech. Koekoek, 2e prijs; Vlaar en Prin sen, Spanbroek, 12 Barnevelders, le en 2e prijs.; F. Molen&ar, Veenhuizen, 14 Koekoek Plymouth Roks, le en 2e prijs; A. Smit, Hoogwoud, 16 Zilver lakens, 2e -prijs; A. Rentenaar, Veenhuizen, 12 Rock Island, 2e prijs; C. van Twuiver, Veenhuizen; 1—2 Rock Island, le prijs; W. Hebbink, H.H. Waard, 1—2 Harnb. Zilverl., le prijs; P. Groen, Hoogwoud, Kloek met kuikens, 2e prijs; Vlaar en Prinsen, Spanbroek. Kloek met kuikens, le prijs; P. Glaij, Hoogwoud, 1—4 Indische loopeenden, 2e prijs; P. Groen, Hoogwoud, 1—2 Spreeuwkoppen, le en 2e prijs; R. Zilver, Bin- nenwijzend, 1—1 Kroppers, le prijs; C. de Boer, Alk maar, 11 postduiven, le prijs; J. Jansen, Allernaar. 11 postduiven., 2e prijs; J. Meizen, Spanbroek, 11 Meeuwduiven, twee le prijzen-; Meier, Alkmaar, 1—1 Oud-Holl. Tuimelaars, le en 2e prijs; P. Nooi, Mid woud, 1 Vlaamsche reus, 2e prijs; R. Zilver, Binnen- .wijzend, 11 Vlaamsche reus, le en 2e prijs; J. Bart, Midwoud, 1 Vlaamsche reus, 2e prijs; R. Zilver, Bin- nenwijzend, 1 Lotliaringer "ram, le prijs; P. Nooij, Midwoud, 1 Lotharinger voedster, 2e prijs; R. Zilver, Binnenwijzcnd, 1 Weener Blauw, le prijs, R. Zilver, Binnenwij/.end, idem, 2e prijs; H. Pronk, Beemster, 1 Black and Tan, le prijs, R. Zilver, Binnenwijzend, 1 Black and Tan, 2e prijs; Ta. Met en Teerhuis, Alk maar, 11 Russchen Brandneus. -le en 2e prijs; H. Hannema, Groetpoldor, 1 Holl. Blauw, 2e prijs; R. Zilver, Binnenw ijzend, 1 Zilver konijn, 2e prijs; R. Zilver, Binnenwijzend, 1 Loth. Voedster, 2e prijs; C. Timmerman, Aartswöud, 1 Voedster met jongen; le prijs, G. Wagemaker, Hoogwoud, 6 Vlaamsche jon gen, eervolle vermelding. De verschillende exposanten met rijwielen, land bouwwerktuigen, rijtuigen, sigaren, uurwerken, ma nufacturen. zadelmakersartikelen, waschmacbines, enz. enz. ontvingen diploma's of eervolle vermeldin gen. De commissie voor aankoop voor de verloting was druk in de weer aankoopen te doen uit de ten toongestelde artikelen. Zoo eindigde deze eerste dag, ondanks weer en wind, toch nog goed geslaagd. Ook bet vervolg van de feesten te Opmeer is in al le opzichten geslaagd. Wel had het weer wat min der koud kxmnen zijn, -maar het bleef droog, ja, som mige oogenblikken gaf hot vriendelijk zonnetje aan alles klour en schittering. En Dr. van Balen Blan- schuwde hij, dat al die dingen nu voor mij van heel geringe beteekenis zijn, nu wij het eenige ding ver worven hebben, wat iets beteekent in het leven. Wij weten nu dat wij elkaar liefhebben en zullen niet zoo dwaas zijn om ooit weer te scheiden-, zelfs geen enkel uur, als we er iets aan kunnen doen. En toen straalde opeens zijn geheel e, gelaat van vreugde en hij begroef het, in heur haa.r. Zie eens. mompelde hij, nu mag ik met haar heerlijke net spelen dat mijn hart gevangen houdt, maar jij mnogt geen uren meer alleen blijven in een statie- vertrek. O, lieveling! ik kan naar niets anders luiste ren dan naar de muziek van je gefluister, wanneer je me zegt dat je me lief hëbt en van mij bent! Maar Zara slaagde §r toch eindelijk in, hem de heele geschiedenis van a tot z te vertellen. En toen hij hoorde van haar ongelukkig leven, van haar verdriet en haar armoede, en wat eigenlijk de reden was. waarom zij met hem getrouwd was en hoe zij over de mannen had gedacht en over hem ook, en hoe deze groote liefde langzamerhand in haar ontwaakt was toen ontwaakte in hem een eer biedige teederheid. O, lieveling! lieveling! zei hij. en ik durfde je nog verdenken en aan je twijfelen ik kan het nu zelf bijna niet gelooven! Toen moest hij zijn geschiedenis vertellen en hoe waarschijnlijk zijn argwaan leek en hoe bij in weer wil daarvan haar toch steeds meer had lief gekre gen. En zoo ging een uur voorbij met het volledig ver drijven van alle schaduwen, en zij konden nu glim lachen voor al het misverstand, dat bijna hun bei der leven vernietigd had. En dan te bedenken. Tristam, zei Zara, dat een klein beetje gezond verstand het zoo gemakkelijk uit den weg had kunnen ruimen! Neen, dat was het niet, antwoordde hij. met 'n vreemden glimlach, van dat alles zou niets gebeurd zijn, als ik maar niet de minste aandacht had ge schonken aan je trotsche woorden te Parijs of eigenlijk al te Dover en kalm was doorgegaan met je het hof te maken dan was alles al lang in 't reine geweest. Maar. liet hij et vroolijk op volgen: we willen al die droevige dingen vergeten, omdat ik je nu morgen mee teru& neem naar Wrayth,'en we daar onzp wittebroodsweken nog eens opnieuw zullen houden. Eji terwijl hun liepen elkaar ontmoetten, fluister de Zara nog eens: Tu sais que je t'aimel 'O, de heelijke vreugde van dijMöieuwe thuiskomst van het jonge, paar! Te wandelen naar alle lievelings plekjes van Tristam te dwalen in de oude ver trekken en allerlei verbeteringen te bedenken! En in het, late schemeruur bij het haardvuur in zijn eigen kamer te zitten droomen en samen een tafreel op te hangen van hun toekomstige vreugden! Dan vertel de hij haar van zijn droomen, die eenmaal op niets hadden schijnen uit te loopen. maar nu schitterend in vervulling traden. Het was of hij geen woorden kon vinden om zijn hartstochtelijke vreugde in haar uit te drukken, toen hij ook nog bespeurde hoe ontwikkeld haar geest en hoe rein haar ziel was. En haar teedero onderwer ping voor hem was te heerlijker daar haar geheele wezen verder zoo fier was. Zij beseften dat zij het grootste geluk gevonden had den op aarde, en in het bewustzijn, dat zij hun hoop vervuld zagen na angst en leed, beschouwden zij eikaars liefde als een gave des hemels. En toen zij weer naar Montfichet gingen om daar de Kerstdagen door te brengen, was de oude hertog tevreden over hen! Dit alles is nu reeds twee jaar geleden. En op de tweede verjaardag van Tristam's en Zara's huwe lijk, dineerden de heer Francis en lady Ethelrida Markrute bij bun neef en nicht. En bij het dessert hief haar oom, na voor Zara gebogen te hebben, zijn glas op en zei: Ik stel nu een dronk voor, dien ik je voor spelde dat ik eens voorstellen zou, mijn lieve nacht een dronk op vier zielsgelukkige menschen! En terwijl zij dronken, reikten de vier elkaar de hand. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 1