Alumni Niiiis- TO GLASTRA'S SGHGENUAGAZIJN, EERSTE BLAD. NIEUWE ABONNE'S Engelaid en de Ruhr. Een Levensweq RIJWIELEN Agent voor Schageni B. ANNtVELDT. Extra aanbieding HEEHEN KIJGB0TT1NES, Woensdag 13 Juni 1923. SCHAOSR 66ste Jaargang. No. 7245. COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- JU JlHHUPlfS NV 1/ h TRAPR#AIM f (TB SphRflPH Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- yCwo fttf, tf.il. i rtl lfl/1 Uf lilU f y TIëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewij9no. tentiën nog zooveel mogelijk in het eer9tuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20 inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. der Schager Couranl onlvangen de nummers welke nog vóór 1 Juli a.s. verschijnen GRATIS DE UITGEVERS. Ofschoon het zeer voorbarig zou wezen om te zeggen, dat de breuk tusschen Engeland en Frankrijk definitief is en de Entente Cordiale heett plaats gemaakt voor een vijandige stemming, heeft het toch er allen schijn van or we langzaam maar zeker op zulk een toestand aandrijven. Ik zeg aandrijven, want van sturen is geen sprake. De Fransche Ruhrpolitiek heeft een soort politieken golfstroom geschapen. Allerfei klippen, waaraan men vroeger niet dacht, omdat het politieke vaarwater an ders lag, rijn nu plotseling een gevaar voor de poli tieke schippers èn stuurlui geworden. Van de week is een vriend van mij', olie met de Britten in Keulen was, thuis gekomen. dat de Fr ïrgebied niet minder dan de Duitschers het de Belgen en Noord-Franschen Hü vertelde mij, dat de Franschen de Duitschers in het Ruhrgebied niet minder brutaal' en wreed behandelen deden. Ofschoon mijn vriend eenersrijds zei„that serves the Germans right", vond hij'er toch, wat de Fran schen betreft, geen excuus voor. Integendeel keurde hij het zeer af, want er was in 1918 een vredestractaat geteekend en nu ging het niet aan om een volk, waarmede men vrede gemaakt had, nog steeds als vijanden te behandelen. Trouwens hij was absoluut niet op de Franschen 'te spreken, en zei dat, hoezeer hij ze ook alB strijdmakkers in den oorlog bewonderd had, hij nu hun optreden na den Vrede slechts met weerzin kon bekijken. De Fransche Politiek, zoo zei hij:, is een politiek van haat en wraak en kan slechts tot ellende voor de geheele wereld leiden. Wie wordt er beter van die Ruhrbezetting? Geen mensch. Den Franschen kost het schatten en ze krijgen er niets voor teruc. Hun hoop, dat rij steenkolen en cokes in overvloed, zouden krijgen, is ijdel gebleken. De industrie en handel liggen stil. Wie lijden daar onder V Landen, die et niets mee te maken hebben. Mijn vriend wees op Holland. Hij was in Rotterdam tweest en vertelde, dat "hiji toenDamn the french, iad gezegd. Ik geloof het graag. Het Engelsche karakter komt in opstand tegen op treden als van de Franschen. De Engelschman vecht, vecht om te overwinnen, maar na het gevecht maakt hij vrede en dan is het ook uit met vijandschap. De Franschen of liever de Fransche politici blijven vechten ook na de overwinning, zelfè nadat er vrede gesloten is. Dat is geen b qprt, dat is geen optreden^ vindt de Engelschman. Mij'n Engelschman kan ook niet verkroppen, dat ook' Engeland zelf in handel en industrie door de Ruhrbezetting gefnuikt wordt. Mijn vriend sprak ook over ae Belgen. Volgens hem, hebben die er schoon genoeg van. De Belgen -hadden resultaat van de Ruhrbezetting verwacht. Nu dat te gengevallen is, willen ze er uit. Zij1 zien er niets goeds fa' FEUILLETON. naar het Enqel«ch van E. TEMPT-E THURSTON door W. J. A. ROLDANUS Jr. Het was jammer, dat rij een heel knap gezichtje had, noc jammerder dat "rij het wist. Maar het al'er- amraersle lag misschien in het feit, dat een jonge Engelschman eer: artist, die in het dorp logeerde, hartstochtelijk verliefd werd op dat knappe gezichtje. Nu kunnen in een landelijk dornxje a's Rathmore, waar men mijlen ver kan dwalen zonder een leven.de ziel te ontmoeten, tragedies worden afgespeeld en levens ten gronde gericht worden zonder dat iemand het weet. En zoo gebeurde het met Bridget Power en haar Engelschen minnaar. Zij plachten 's avonds rond te zwerven op de klippen, waar het uitges eten voetpad hun stappen in de donkerte l'eidde en het klotsen der zee od de rotsen beneden hen Waarschuwde, dat rij dicht bij den afgrond onder h.en waren. Het kwam er niet on aan, dat het gras nat Was van dauw, dat het uitzicht onaangenaam en dreigend was. De avonden waren donker; rij1 hadden weinig anders noodig. En dus wist niemand het: men zag hen nooit. Haar oogen waren brutaal én vermetel in die dagen en haar eerzucht even vermetel1. Vroeger had rij in Lismore gediend bij een familie, die ook een huis in het dorp bezat, en daar had rij', ofschoon zij het in twee jaar moe geworden was, mooie dames of liever wat Zij mooie dames vond gezien en rij' begreep heef goed, dat mooie kleereri er veel toe zouden medewer ken om een dame van haar te maken, hoewel misschien niet in die mate a's rij zich verbeeldde. Haar accenï ka£}..ie's ruws, dat nooit uitgeroeid zou kunnen worden. Zij gebrui' te woorden en uitdrukk'ngm en voe'en, iu u artistieke ziel van den jongen man pijn deden. Maar het is niet makkelijk een zie! lang pijn te doen, wanneer 'het bloed kookt en de keel droog is. De her innering kan later komen. En bij hem kwam de heriime- niM. later en daarin had Zij zich misrekend. Zij had hem in bijna alles rijn zin gegeven e)n in haar eenvoudige berekening dacht zij hem geheel' te winheh door zichze'f te geven. Zoolang de wereld draait zul en •vrouwen die WTeede misrekening maken. De macht der vrouw bestaat in wat rij' L shoudt. In wat zij geeft ligt onafwendbare ellende en smart. De dag kwam'; het oogenblik van totale vergetelheid van komen, om 70 millioen menschen tegen zich in het harnas te jagen. Zeventig millioen, die later wraak zouden komen nemen op de 8 millioen Belgen. Terwijl België niet meer neutraal is, maar vrij, dus aangevallen kan worden, ook zonder dat er een „stukje papier verscheurd wordt." Terwijl België nog wel met een tractaat aan Frank rijk vast zit. Frankrijk, dat 'zoodanig de haat der Duitschers op zich laadt, dat mij'n vriend meent, dat de toekomstige revanche onvermijdelijk, slechts een quaestie van tijd is. Buitendien, de Belgen staan er wat de heretelling der verwoeste gebieden betreft, geheel anders voor dan Frankrijk. De Belgen hebben met onvolprezen ijver de door de Duitschers betaalde gelden voor den wederopbouw gebruikt. Geheel .anders dan in Frankrijk, waar veel te veel geld aan den strijkstok is blijven kleven. De Fransche Republiek staat in dit opzicht ver achter bij1 het Belgische Koninkrijk. Een Republiek schijnt al heel weinig waarborg voor corruptie te bieden. Trouwens, dat is geen nieuwtje. De Belgen willen zich niet in avonturen storten, doch op zaken toeleggen. Zij willen met door het Ruhr-avontuur zich van Engeland en andere landen vervreemden eh ïh de toekomst steeds het schrikbeeld van een nijdigen, wraak zuchtigen^ Duitschen adelaar als remmend spook, di verdere ontwikketing van België zien tegenhouden. Vandaar dat de Belgen reeds lang doende rijn de Fransche Regeering te bewegen om toch de anlen geallieerden, Engeland en Italië, weer bij alle bessprek.n gen omtrent Duitschland te doen dee'nemen. België heeft er een geschikt oogenblik voor afgewacht Frankrijk is heden bereid wat water in den w'jn te doen. Frankrijk ziet, dat het zoo hiet gaat en Poincar' en zijne politieke vrienden begrijpen levendig, dat nu de geJdzorgen voor Frankrijk maar steeds toenemen, er op de een of andere wijze een resultaat verkregen moet worden. Gaat dat niet door de Westphalers de duim schroeven aan te zetten, dan in Vredesnaam maar door middel van het Perfide Albion. Engeland heeft geld en crediet, dus macht. België heeft klaarblijkelijk het oog gericht op deze feiten nu het Frankrijk bewegen wil! om1 met Engeland en Italië te confereeren. België heeft leeren begrijpen,, dat de Ruhrbezetting niet Alleen 'n rooden toekomit schept, zonder heden1 tot een, gunstig resultaat te leiden, maar buitendien, dat_door die Ruhrbezetting het economisch leven van thans en in de toekomst ernstig bedreigd wordt. Wat voor Rotterdam1 geldt, gelat ook voor Antwerpen. Beide havens lijden geducht door het lam1 liggen van Duitschen handel' en industrie. "België wil handel en industrie. De Belg is vlijtig en wil van die vlijt pTofiteeren. De Belg weet dat Engeland ook genoeg heeft van al het gehaspel en nu weer tot Zaken wil met den Duits cher. De Engelschman houdt daarom ook niet van de Duitschers, hoe kan dat ook maar hij accepteert hem als een bestaand? blijkbaar noodzakelijk, kwaad. Overigens waardeert hiji 's mans vlijt. België heeft nu, naar het schijnt, met alleen aan Frankrijk voorsteÜLen gedaan om de andere geallieerden komen, ook kwam en daarna- ontwaakte het vreeseKjk besef. De jacht Was voorbij, de buit gevangen, zooals de natuur dat bedoeld had, en rij hati vergeefs verlangd, gevan gen te worden. Maar dat was alles. Nauwlijks een oogenblik later besefte rij' haar vergissing; hoorde die in het gesimuleerde van rijd stem en Wist, dat rij een te hoog spel gespeeld, een niet te vervangen bezitting verloren had, om te vinden, dat een vloek onvermijde lijk in haar leven geworpen was. De eenige herinnering, die haar behalve al de harts tochtelijke oogenblikken, welke tot de crisis geleid had den. bijgebleven was, was haar eerste vraag aan hem en rijn antwoord. „Kom je morgenavond weer hier?" had rij gevraagd en met een geforceerde, zwakke geveinsdheid van geést- drift had hij geantwoord: „Ja, ja natuurlijk. Of ik weet het eigenlijk niet. We zullen het morgenochtend we! afspreken. Ik heb morgen nog al wat te doen." Zij was opgestaan van het vochtige gras en had hard voor zich uit gekeken naar de zee De tranen, die volgden, waren prophetisch geweest, Hijdacht, dat rij huilde om haar misstap. Een man zou dat altijd denken. Hij' zou er nooit van droomen om te veronder stellen, dat haar eenig verlangen was hem hog meer te binden. Berouw past niet bij hét verlangen van. een vrouw om een man te winnen. Zij heeft nergens berouw vóór zij hem aan zich gebonden heeft. Bridget's spijt lag in haar wetenschap, dat rij haar doel niet bereikt had. Het „morgen" kwam nooit voor haar. Zij had dat vermoed; haar tranen hadden het voorspeld. Toen de volgende dag kwam was hij weg. Zelfs toen zij de absolute vruchteloosheid van haar dwaasheid besefte, kon men niet zeggen, dat Bridget berouw had over haar misstap. Zij bleef trotsch op haar gedeeltelijke verovering maaf- haar teleurstelling, dat rij daarmede haar einddoel toch niet bereikt had, was er niet minder bitter om. Enkele weken na het vertrek van den artist had rij getracht brutaal de omstandigheden te trotsaeren; De dorpsbewoners hadden heel goed ge merkt, dat hij haar het hof gemaakt had; maar van de crisis en rijn redenen om Rathmore te verlaten wisten rij niets. En zoo had zij de eerste .weken met arrogante brutaliteit al hun vragen beantwoord. Zij schudde haar hoofd en haar oogen waren even vermetel a's altijd, I zoodat, wanneer er eenige argwaan bestaan had omtrent de omstandigheden van het geval, deze onmiddellijk1 weer verdwenen was. Maak dat alles duurde slechts enkele weken. Gedu rende enkele weken kan ze'fs de lafste onder ons een deuntje fluiten om het onvermijdelijke te trotseeren. Maar die enke'e weken vliegen voorbij. Dan komt er een nacht zonder slaap en is het einde nabij. Den vol MOLENSTRAAT SCHAGEN. Goedkoopst en meest gesorteerd magazijn voor luxe- en burgerschoenwerk van erkend degelijk Noord-Brabantsch fabrikaat. nieuwste model, alles leder, I 5,50. Zie de Etalage. Zondags niet gesloten. weer bij de Duitsche quaestie te betrekken, maar heeft ook in Engeland steppen gedaan, om dit te bevorderen, tot een program van inde geraken voSi^gekoi gekomen tusschen de Ruhr- daarbij tevens actie, een basis tot Hierdoor is weer bezetters en 'Engeland. Reeds is de invloed daarvan bij1 de jongste conferentie te Brussel gebleken. Wel is waar heeft Poincaró daar niet „rijn gezicht verloren", zooals de Ghineezen dat noemen, waarmede zij wülen uitdrukken, dat hij voor zijne landslieden niet het gelaat behoeft af te wenden, maar hij heeft toch moeten toestemmen, in eene geza menlijke behandeling met de andere geallieerden van de Nieuwe Duitsche Nota. Poincaré heeft gedaan weten te krijgen, dat er van nieuwe maatregelen van pressie in ae Ruhr wordt gesproken in het officieel® communiqué der beide re deringen. Opvallend 'is echter dat niet meer wordt gerept van gages productife, hetgeen duidelijk aantoont, uat Poincaré zich feitelijk in de Ruhr verslagen voelt, want wat is er niet gescnermd met die gages productifs, waardoor de Fransche belastingbetaler in den waan werd gebracht, dat de Ruhrbezetting niet alleen niets zou kosten, doch nog door grootere steenkólen- en cokesproductie geld binnen zou brengen, dat zonder bezetting van de Ruhr, niet betaald zou worden. De Belgen zullen nu in de aanstaande confe rentie der Geallieerden zeker een rol spelen. Dé En gelschen hebben altijd de Belgen de hand boveni het hoofd gehouden, hebben in al hun voorstellen ook in dat van Bonar Law in Januari jj. aan de Belgein voorrang verleend wat de betaling betrof. De Belgen waren toen echter nog niet alleen in het Fransche vaar water, doch voeren tevens uitsluitend op het Fransche compas. Nu is dat anders. De Belgen varen nog wei in het Fransche vaarwater, doch op eigen compas. Het Fran sche vaarwater verlaten, kunnen rij hiet, zij zitten gekoppeld aan de Franschen door een tractaat. Maar wel kunnen rij een eigen koers sturen. Die koers zal meer overeenkomen met die van En geland en Italië, dan met die van Frankrijk. Dat is van belang. Want nu zal er eene meerderheid onder de geallieerden rijn, die de nieuwe voorstellen der Duitscne Regeering eerst met alle geallieerden on1 derïing en dan tezamen met de Duitschers en liefst ook Amerikanen zullen willen bekijken, als een ernstig gemeend voorstel. Het nieuwe Duitsche voorstel is bekend en ziet r geheel anderes uit dan het vorige. De D Duitschers rijn zoo dikwijls in Londen om raad geweest, tot zij ingezien hebben dat rij hun eigen vijand waren. Ze rijn toen naar raad gaan luisteren en komen nu met een memorandum, dat niet meer de oude snoevende Pruisische toon ademt maar een eenvoudig weldoordacht stuk is, van een overwonnen volk, dat inziet, dat het voor het verlies moet opkomen. Geen condities meer, die in den mond van overwon nenen zoo dwaas "klinken en oude wonden openscheu ren, maar een voorstel, dat eindigt met de woorden, dat rij inzien dat rij zich niet aan betaling kunnen onttrekken en dat ook niet willen. Thans kan er onderhandeld worden. De Engelsche Pers beoordeelt de Duitsche voor genden ochtend is onze valsche waan gebroken. De rekening moest vereffend worden. Zij1 wist, dat rij in een valstrik gevangen was; gevangen, zooals alleen vrouwen gevangen kunnen worden, door de meedoa- genlooze hand van het Oordeel, die slechts zelden tnannen treft, doch zich met ijzeren vingers vastklemt aan de schouders der vrouw en haar als een geranselden hond naar den grond drukt. En toen veranderden Bridgefs manieren. Eerst werd rij onderworpen en dan verslagen en toen wees de priester, haar in den biechtstoel weer vermanend, haar op de materieele rijde van haar dwaasheid om de eerlijke hand van John Troy te weigeren. „Lieve Hemel," had hij langs rijn neus weg gezegd, „er was 'een man met dertig acres goed, vruchtbaar land en een aardige duit pp ae bank in Anesk. Hoe ik dat 'weet» Ik heb verleden week 'pas bij den directeur gedineerd. En jij zou je willen weggooien aan dien hij aarzelde. ,,aien Engelschman, die niet weet tot wien hij1 bidt, als bij tenminste bidt. God sta ons bij." Een oogenblik had rij haar gericht in haar handen verborgen, terwijl rij niets zeide. dan had rij met die onbeschaamde vermetelheid, welke niet geheel uitge broeid kon worden, gevraagd „Bedoelt u daarmede, .dat het hu waarschijnlijk te laat is, vader?" En de priester had niet geantwoord. HOOFDSTUK III. Wat de priester met rijh zwijgen ook bedoeld mocht hebben, Bridget legde het in haar voordeel uit en begon van dien dag af John Troy te verstrikken. Een eenvou dig man als hij was, is een stroo in de handen van een vrouw als Bridget Power. Zij had niets van haar knapheid verloren, ja zij was zelfs nog verleidelijker dan ooit. Zij had hem' bekend, dat de jonge artist haar het hof gemaakt had. Zij' had hem gemarteld en aangemoe digd door de bekentenis, dat rij' dat heel' prettig gevon den had. Maar hij was Weg en wat kwam het er dus op aan> John had haar altijd willen hebben; hij kon haar krijgen. Zij was, als hij dat wilde, van at dit oogenblik de rij'ne. John zat stil1 op rij'n laag stoeltje naast het vuur en trok zwaar aan rij'n pijp., Op een afrond in September was rij1 naar de hoc*/e gekomen om een kan melk te koopen met het vooropgezette doel hem te spreken en haar laatsten troef uit te spelen. Het is dwaas om te zeggen, dat een man trots bezit, als hij een vrouw begeert. Trots heeft daar weinig oï niets mede te maken. John was zoo menscheli'jk als stellen zeer gunstig als basis voor verdere onderhande lingen, geeft toe dat slechts eene conferentie der betrok ken partijen nuttig effect kan sorteeren. De Morning Post heeft in een hoofdartikel verklaard, dat hier kans was om tot overeenstemming te geraken. De Morning Post, die de Ruhrbezetting steeds heeft goedgekeurd, kan echter niet nalaten te zeggen, dat de gunstige toon der Duitsche voorstellen te danken is aan 'ae bezetting van de Ruhr, en brengt daarom buide aan Poincaré. De Times heeft een veel breedere opvatting der zaak en meent, dat do Duitschers, indien rij óp deze manier blijven voortgaan, den stom der - Britten ver dienen. De Engelschen kunnen onmogelijk met de politiek van Poincaré. indien die onverzoenlijk blijft, meegaan. Zfi kunnen echter wel de Ruhrbezetting beschouwen in het licht van de blijkbaar gewijzigde houding der Franschen, "namelijk als middel om pressie uit te oefe nen. Maar niet als middel om Duitschland te vernie tigen en daarmede tevens Europa in gevaar te brengen. Ook kan de Times niet meegaan met een Fransche politiek, die niet wil spreken over de nieuwe vooretellen of eerst moet Duitschland den passreven tegenstand aan de Ruhr hebben laten varen. De Duitschers spreken niet over de Ruhr en dat is zeer gelukkig meenen zoowel Times als Morning Post. De Times wil dus ook niet, dat Frankrijk de Runrquaestie aanroert. De Times waarschuwt "Frankrijk voor een dwaas vasthouden aan de oude cijfers van Versailles en maakt erop attent, dat de schuldeiscber niet moet vragen wat hij zelf hebben wil, maar rekening moet houden met de betalingscapaciteit van den schuldenaar. Dat is volkomen waar. Zoo gaat het ook in het dagelijksch leven. Slechts op dit principe gebaseerd, kan een feilllissement geverifieerd en gehomologeerd worden. Dus ook het Duitsche faillissement. Maar wil Frank rijk verificatie en homologatie van Duitschland? 'Mijn Engelsche vriend, 'die juist uit het bezette gebied 'terug is, zegt: nee®,. Tenminste niet zoo, dat de Rij'n weer Duits ch wordt. Wij gaan nu zeer belang rijke tijden tegemoet. De stemming in Engeland is minder dan toen in Januari p. Bonar Law te Natuurlijk rijn er nog altijd liedem zooals dé Dai MaiLmenschen, die de Fransche politiek door dik c dun goedkeuren, maar de Dtailiy Mail staat als dagbk heftig J>ro-d< leeren 'zien ea rijs was. Daily ik en dagblad goedkeuren, vrijwicflJ Men. De Morning Post, in Januari Fransche politiek, heeft langzamer! is weer gewoon Wro-Britsch geworden. De grootö Zondagsbladen Observeer en Sünday Times huldigen de vredes-idée en rij'n voor conferenties met Duitschland en definitieve regeling. De ontzettende lluchtweermacht van Frankrijk' heeft in Engeland kwaad bloed gezet. Men riet dat Frankrijk hier van geld, hetwelk het Engeland schuldig is, een luchtvloot bouwt als bedreiging van Engeland, want geen ander land 'is weerbaar. De Engelsche soldaten beginnen zich te herinneren hoe gehaat de Engelschen in Frankrijk waren, hoe ze alleen goed waren als ze betaalden en hoe de Amerika nen, die op het laatst kwamen en toe® nog niets pres teerden, veel meer in tel waren bij de Fransche bevol king, omdat ze meer geld hadden, dan de Engelsche Tommy Atkins. Daarbij komt dat de Engelschen ab soluut weer naar normale toestanden terug willen en dat kan allee® gëbeuren indien er werkelijk vrede is. De Engelschman weet heel goed, dat de Duitsche concurrentie dan weer zal beginnen, maar die zdfde concurrentie is er nu ook al. Ondanks de Safeguarding of Industiy Act is 60 pet. van de goederen in sommige Engelsche winkels Duitsch. dat I Made st Engelsch wï in Germany. ee® mensch geschapen kan worden en bovendien nog wat onnoozeler. Hij nam haar voor wat zij voor hem op dat oogenblik waard was niet voor wat rij in werkelijkheid waard was. Dat alles, zoo dacht hij, had hij van te voron berekend. En toen waren rij getrouwd. Bridget kon nu weer met opgeheven hoofa en oogen, die brutaler keken dan ooit, in het dorp rondloopen. Het liet haar koud wie haar in de mis zagen of wat er over haar gefluisterd werd in verband met den Engelschen artist. Zij was Mrs. John Troy en men behoefde haar niet te laten zien. dat zij allemaal één voor één haar benijdden. En eindelijk, toen de trouwfeestelijkheden achter den rug ware®, vertelde rij John Troy de waarheid. Aan wat daarvan het gevolg zijn zou twijfelde zij geen oogenblik. Hij zou haar misschien uitvloeken en dat verwachtte rij, maar verder gaan zou hij niet. Hij was te kalm, te eenvoudig om meer le doen, en wat in haar "berekeningen nog juister was, zij'n natuur zou het niet kunnen verdragen haar te verliezen. De berekening kwam uit, ja meer, John Troy vloekte zelfs niet. Hij^bleef met zijn gezicht in zijn hande/n begraven op rijn driepootig stoeltje zitten eh vermoed niets. Eerlijk gezegd had hij het vermoed, vermoed met die bijna vrouwelijke intuïtie, welke in dergelijke omstandigheden dikwijls een man ten deel valt. Had rij het hem vóór hun huwelijk gezegd, dan zou het in ïwerkelijkheid geen verschil gemaakt hebben. Het was geen onverwachte bekentenis harerzijds. Zij kon gedacht hébben, dat rij dapper, ja zelfs edelaardig was om het hem zoo openhartig mede te deelCn maar hij had het. altijd geweten. Hij zou nooit voldoende kracht bezeten hébben om zonder haar te leven. In dat opzicht üad rij hem goed beoordeeld. Zij had zich kunnen beroemen op haar eerlijkheid, ,maar hier was geen reden voor trots. Niels had verandering kunnen brengen m het feit, dat hij haar (begeerde; niets had hem kunnen weerhouden om de gelegenheid die begeerte te bevredigén, aan te grijpen. Als er ellende zijn moest, dan zou die later komen, wanneer de begeerte bevredigd was. En dus sprak hij, toen Nanno geboren werd. nooit tegen, da trij rijn kind 'was. Bridget had niets ongedaan gelaten om na het vertrek van den Engelschen artist het huwelijk te bespoedigen, zoodat er geen achterdocht ontstond. De eerste jaren, dat er kinderen van hem zelf ter wereld kwamen, sprak John Troy nooit tegen ot over Nanno, tenzij' de omstandigheden dat noodig maakten. En toen veranderde rijn houdimg ten opzichte van Nanno. Niet omdat er thans kinderen, van rijn eigen vleesch e® bloed waren of omdat hij* de nutteloosheid van het woeden tegen het Noodlot inzag. In werkelijk-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 1