Uit het hert van holland.
Binnenlandse!* Nieuws.
Keciames.
HOKDT BIJTIJDS.
Brieven uit Engeland.
elkander strijden'. Nu Engeland den rustvei stoorder
van lOl i onmachtig ziet, hoeft het geen reden er een
ander mogelijk rustverstoorder voor inpi.tab te i.-u
komen. Zeker niet om tegen Zijn eigen belang mede
te werken tot Eet bevorderen laarvan. Het samen
gestorte bloed maakt al de pagina's in de geschiedenis
boekjes, waarop men van edcaurs vergoten D.oed en de
elkaar geslagen wonden leest niet geheel onlécsbaai
Wil' men de Entente bestendigen, js esr een compromis
noodig, dan Zat dit van beide kanten moetefi komen.
En tot dusverre verwacht Parijs blijkbaar, dat Londen
alleen concessies zal doen.
Dit nu is zeer onwaarschijnlijk. UITKIJK.
Als er nog iemand na de leening voor Ned. In-
dië en na die voor den Buropeescben hartiap Oos
tenrijk geld te beleggen mocht hebben, zou ik
hem, als Hagenaar, een goeden raad willen geven:
„hou je duiten tot hot najaar, dan kan je een eer
tijds bloeiende, -doch momenteel verAoopen badplaats
voor een schimmetje geld over nemen."
Te deksel, waarom zouden Nederlanders alleen
meedoen aan het leegkoopen van Duitschland en
Oostenrijk en ndot aan den ramschuitvorkoop van
Scheveningen, die niet. kan uitblijven? Zooveel geld
is er niet voor noodig om dit zaakje over te nemen
en als er wat minder kapitaal in zit., dan de op
richting kostte misschien er nog geld aan te ver
dienen ook.
Het is ruim half Juni Andera placht op dat tijd
stip ieder, die „iets" is. te hebben gehuurd. Nu kun
nen alle appartimenten aan badgasten verhuurd,
naar men me meedeelt, gemakkelijk worden „ge
turfd" achter op een vorloopen spoorretoertje.
Wie heeft er den moed bij zulk weer kamer» te
gaan bespreken voor zijn zomerverblijf aan zee? Wie
is de man, die den moed heeft aan vacantie te den
ken in een oord, waar meer omgewaaide parapluies
tegen het prikkeldraad der plantsoenen kleven, dan
de badplaats bewoonde kamers telt?
De sport tentoonstelling hebben we gehad. We we
ten, dat een auto hard kan rijden, een motorfiets dito
en dat men bij wind zeilen kan. Voorts, dat hem,
die het betalen kan, een rumgroc verwarmt en dat
bij hem die daarvoor geen geld genoeg heeft, een
verkoudheid toch niet was uitgebleven.
Overigens heeft die tentoonstelling behalve wat
enthusiast proza in de plaatselijke pers geen bijzon
der opzien gebaard en vele waren de Hagenaars, die
heelemaal niet konden bedenken wat die vlaggetjes
met „I.T.S.T." op de tramwagens toch wel konden
beduiden.
Veel meer spectakel wordt gemaakt voor de Mo
derne Tentoonstelling, die dezen zomer ergens in
het duin bij den Harstenhoekweg zal worden gehou
den. Naar het schijnt wordt dit een expositie van
moderne kunst, d.w.z. het dadaïsme in verf vermoe
delijk, waarvan wo nu en dan losse voorbeelden op
gewone tentoonstellingen te zien krijgen.
Nu er aan dezo onderneming het gewone kermiago-
doe wordt vastgeknoopt, dat onafscheidelijk schijnt
to zijn van tentoonstellingen, vreezen de omwonen
den, dat zij zullen worden gestoord in hun .nachtrust.
Blijkbaar zijn deze goedhartige en graag-slaapsche
lieden kinderlijk genoeg om te gelooveru, dat een stel
menschen mot Lunapark-neigingen eerst cubistische
schilderijen gaat «bekijken en daD natuurlijk door
het aanschouwen daarvan zoo door het mallotige
heen raakt, dat hot niet meer te houden is op de
kermis. Och arm! En dan juist die Harstenhookweg-
gers, die jaren lang, toen de speeloccasies daar blooi-
den en de geïmporteerde jufferkonis <rr hun tenten
hadden opgeslagen, auto's, muziek en ruzie hebbeit
aangehoord heel den nacht door. Die stakkers zul
len nu in eens hun nachtrust bedorven zien, door een
JIjling menschen, die to middernacht uit de tentoon-
stellingsvermakölijkheden naar huis gaan. Een
mensch moet niet to zoor overdrijven
Een beetje kan geen kwaad, doch niet to veel. Dat
laatste hooft ook de directie van bet Hotel dos Indoe
gedaan, die, toen do gemeente zich met. exploitatlaJ
daarvan ging bemoeien, uit de winst een salaris
kreeg van tien mille voor twee menschen, plus aan -1
deel in de verdoro winst. Alles nadat zij het hotel
eerst hadden verkocht aan de N-U.M. die het. later
weder verhuurde, welke huur de gemeente betaalde.!
Bovendien kregen zij een som gelds voor inbreng
van inventaris.
Redelijke, gewone menschen kunnen er komen
met zulk een inkomen, Maar zij niet.
Hotelexploltanten en hun koks hobben de eigen
aardigheid van or een percentonsysteem op na te
houden. D,w.z. dat een vast percentage van de re-!
kening per maand aan den kok wordt uitgekeerd.'
of dat er ten behoeve van den exploitant oen zeker
extra-bodrag op de nota wordt gezet. Do Haagscho
winkeliers hobben oenige jaren geledon alle kortin
gen afschaft en ik geloof zelfs een conventioneels
boete vastgesteld op overtreding, maar gebruiken zijn
hardnekkig en ten slotte heeft de exploitant en de
chefkok hef in de hand of iemand al dan niet leve
rancier zal blijven. Vooral laatstgenoemde, die zoo
noodig het boste vleesch taaii en ongenietbaar kan
maken als de leverancier in dit opzicht, niet mee
gaand genoeg is en hij een ander weet die wel op den
eersten van de maand met eon „couvert" gereed
staat, is vrijwel oppermachtig.
Het misbruik hoert vele jaren bestaan en al moge
het tamelijk wel zijn uitgeroeid op papier, er zijn nog
steeds conservatieve directeuren, koks en leveranciers,
die het oude gebruik handhaven. Waaronder blijkbaar
Je dii'flCf.ur -.a ae. JJotci dus InJes. k heb w ini^i
zin hier de geheele dagvaarding te gaan uitpiuizen, maai
waar het op neer komt is, dat de directrice in de jaren
1918 lot 1922 een sommetje van klein 7 mi le op die
wijze zou heblh n binnengenarkt al ee i van don behan
gcr en dat de directeur aan behangers sigaren- en
eleclrisch Ik.htrekeningcn in 1919- '920 b<m .d en nog
aseven-en-ha'f-duizend gulden zou hebben ingepikt.
Dut zijn de feiten waarvoor wotodt vervolgd.
Tien milie jaarJijksih inkomen plus rente uil bezit,
plus ruim vccrtHi mille aan „fooien" in een paar
jaar: het kan s<hikken voor man en vrouw, die boven
dien in het hctel vrij kost hadden, die bovendien iri het
hotel vrij kost hadden, dié nat en droog, daar behoorlijk
is. Heel hard noodig was het niet hot Werkelijk toegekend
inkomen op die manier te vergrooten, doch directeuren
dierctrice vonden het toch gewensrtyt ergens een paar
gulden extra te maken.
Met als gevolg dat strafproces. Merkwaardig is
inmiddels dat er naar do geschiedenis nooit een haan
zoui hebben gekraaid, als er geen gemeentezaak was
geweest. Particuliere aandeelhouders zouden er nooit
iels van hebben gemerkt. Alleen het afzonderlijk onder
zoek der rekeningen en van het beheer door vertrou
wensmannen van Os twee belanghebbende partijen
en niet door dien der directie alleen heeft licht gebracht.
Wat het resultaat van dat proces is, kan ons vrij
en verschil! ig laten. Die schade, in de dagvaarding ge
noemd. i£ dat gemeente en directie de winsten deel
den over vier jaar zoo Iet» van zevenmiAle voor de ge
meente, dus nog geen twee mille per jaar. Nu men de
traditioneels directie de vroegere eigenaars kwijt
is, kan men natuurlijk omzien naar een ander vakman,
die gelijk var zelf spreekt niet de zeer hooge eischea
der vroegere directie heeft. Niet op ©en villa aan den
Ouden Scheveningschcn weg behoeft te wonen, geen
auto noodig hoeft en met een inkomen van in mil-lp of
vijf, plus kost en inwoning een heel eind komt. Gegadig
den vaklieden dn het hotelbedrijf dat vrijwel op
apegapen ligt, Zijn er to kust en te keur en zelfs zijn
or wel lieden onder te vinden, die hun talon en ma
nieren voldoende beheerschen om diplomaten en zoo
noodig ook vorsten naar behooren te ontvangen. Hetgeen
in Des Indes een noodzakelijk vereischte is. 'Door de
bezuiniging, mogelijk gemaakt door de ontdekking dor
fraude.kan de gemeente gemakkelijk In óén jaar de
geleden schade inhalen en voor de toekomst een winst
gevend bedrijf hebben. Wat van alle gemeente-onder
nemingen niét is te zeggen.
Inmiddels is dat proces oen illustratie van de ver
wording der zoden, als 'zelfs menschen, die zich zoo goed
kunnen roeren, zich niet ontzien óp dergelijke wijze te
konkelen en te fcharreien niet leveranciers.
Leveranciers, waarover menschen van het slag van den
directeur in don Haag met de meeste minachting
plegen heen te kijken.
Het belangrijkste is het proces misschien wel voor
den „Handeldrijtvenden Middenstand", welke nu het
zeer duidelijk geïllustreerd bewijs ontvangt wat zijn
„^mti-kortingsbesluif' eigenlijk om het lijf heeft.
Als men goed nagaat werken haast alle leveranciers
met kortingen of premies.
De luchtballonnetjes, waarmede de kinderen van win
kelende mama's do straten in het centrum- Woensdag
en Zaterdagmiddag onveilig maken, de' divtdendboiis
van allo grutters, spekslager», bierhandelaars en derg.,
do gratis sigaar op de vijf stuks, het duizend mark biljet
of als equivalent een papieren pijpje hij twintig
sigaretten^ het rijn alle een soort korting. 'Een Soort
premie cn dus naar bot oordeel der winkeliers oen
teeken van onedele concurrentie en als zoodamig in
den ban gedaan.
Of ik nu duizend mark cadeau krijg op veertig een*
sigaretten scheelt toch waarlijk (mits de koers me wat
begunstigt) niet tfoo hoet wel van een vijf 'of tien
procent op de verschillende rekeningen van een, groot
hotelll. In elk geval het een zoowel als 'hef ander b in
directen strijd met het destyds gevallen besluit van
geon korting.
Laatste nieuws: Donderdag 14 Juni om hall zeven
heeft het in den Haag gesneeuwd.
Tweede bericht er is een badgast ontdekt me* wit
flanellen broek, achtbaar onder een pel». A.
8T. MAARTEN.
Woensdag was voor hier de dag waar liet school
kind zoolang op teert en wel de dag van 't schoolfeest.
Nu, heel gelukkig is het niet getroffen. Wel is de
natuur zooara de duinen bereikt worden, milder dan bij
ons op de ruimte, maar ook daar was het niet droog,
dusniet mooi. Toch is door de kinderen vo'op
genoten in den speeltuin bij Bruin te Bergen eu ook
later toen was hot gelukkig droog is op het duih
naar hartelust gerollebold en gestoeid. Zingende kwam
het kleine volkje dan pok om huif acht ons dorpje
binnen, waar hifn nog een versnapering werd uitgereikt
en na deze gingen de moeders, wdke de kleinen af
haalden, welgemoed naar huis.
De twto hoogste klassen met degenen we'ke Mei J.l.
de school hadden verlaten, waren per auto naar Haarlem
en omstreken. Ook deze waren in de wolken over het
mooie nefs e dat ze gedaan hadden en gingen vrooFjk en
opgewekt om 9 uur or> moeder af.
Van hieruit dank aan commissie, koetsiers en auto
houders. welke geheel belangeloos rijtuig en auto's
disponibel stelden en aan de burgerij der school wijk,
die door hun milde gave dit reisje mogelijk gemaakt
hebben.
Deze opmerking werd zonder uitzondering tegen, iedere
klant gemaakt en dezelfde menschen hadden die uit
den treure gehoord. Maar rij deed niet de minste moeite
om iets anoens aan te trekken. Zij liet zelfs den peignoir
nooit wasschen.
Nanno gaf er geen antwoord op. Zij dacht nergens
anders aan dan om zoo gauw mogelijk haar boodschap
pen tc doen en uit de tegenwoordigheid vanJamesy Ryan
te ontsnappen. Maar ontsnappen-was onmogelijk. Zoodra
hij haar zag, liep hij den winkel door en kwam naast
haar over 'de toonbank leunen, terwijl hij deed alsof
hij heel groot beJang stelde in alles wat rij noodig had.
Hij keek naar haar gezicht met zijn kleine sluwe oogjes,
maar zeide dc oersto oogenblikkcu niets. Dat was zijn
manier om bewondering te toonen.
Maar voor Nanno bracht die bewondering slechts efln
gevoel van onheil. Een vrouw weet altijd wanneer het
Noodlot haar volgt. Steeds en steeds weer zal zij' "haar
heel-3 leven door de schaduw van dat Noodlot in groteske
silhouetten op den grond zien vallen. Het gebeurt zelden
meer dan eens, dat de schaduw van het geluk haar
pad kruist.
Telkens wanneer rif Jamesy Ryan ontmoette, lag da
schaduw van haar Noodlot als een phantastisch sym
bool voor Nanno's oogen cn vólgde haar voetstappen, als
zij liep. Steeds weer vermeed zij die, aangedreven door
haar instinct; maar het instinct was niet sterk genoeg
om in Woorden de toekomst, dio rij vreesde, te Voorspöf-
len. t i
Zoodra rij klaar was met haar boodschap, zeide z^
Mrs. Crowlcy goeden avond, knikte flauwtjes tegen de
anderen en ging weg.
„Een verdomd knappe meid," riep Jamesy Ryan
uit, eindelijk lucht gevend aan zijn lang opgekropte
bewondering.
„Vindt je nie^T' meesmuilde Mrs. Crowley. „Haar
oogen voorspellen niet Veel goeds voor haar ziel, gelóóf ik.
..Een verdómd knapt» meid," was alles wat Ryan Zeggen
kon, en na enkele rustelooze bewegingen ging hij
den winkel' uit, als trok do een of andere onzichtbare
kracht hem tegen zijn zin weg.
Nanno had nauwelijks oen paar honderd nessen afge
legd, toen rii vlugge voetstappen achter zich hoorde. Het
zou onmogelijk geweest zijn haar op een dwaalspoor tc
brengen. Zijwist wie hot was. Zij haalde diep adem
.en versnelde dan, zonder om te kijken, haar pas. Maar
het was nutteloos, want vóór rij' de pómp bij het
porselein winkeltje van Hanpah Foley voorbij was, had
Jamesy Ryan haar reeds ingehaald.
„Je neemt niet veel notitie van een jongen kerel."
zeide hij. terwijl hij onwillekeurig rijn stap naar dén
hare regelde.
,.Ik heb erge haast," zeide Nanno, die rich niet op
haar gemak voelde.
„Ga je naar huis?"
„Ja."
„Nou. £k moet ook dien kant op."
En hij' liep met haar mede tot rij bij Troys ï^ane
kwamen Daar in de donkerte bleef Nanno staan.
„Goeden avond." zeide zij koud.
- Zij was nauwelijks de laan in, toen Jamesy tiaar
volgde.
„Ik zal ie naar huis brengen," zeide hij. „Het is zoo
bliksems donker."
Bij het liek trachtte rij weer van hein af te komen.
Zij1 was bang, dat haa rmoeder haar met hem zien zou.
,JEn nou is het. zeker goeden avond," reide zij met
een geforceerd glimlachje.
Hij nam er geen notitie van.
„Waarom kom je nooit eens 'dansen bij net kruisT*
vroeg bil.
„Ik heb er heelemaal geen zin in."
Hij kwam een stap dienter bij haar staan. „ïk zou ér-
niet s tegen hebben om mijn arm1 om jouw middel' te
slaan." geide hij' wellustig.
Zij huiverde. „Maar ik' zou er misschien wef wat
tegen hebben," zeide zij driftig.
„Verdomme en wat zeg je hier dan van'"'
Vóór rij het verhinderen kop, had hij rijn arm om
haar heen geslagen en, hieid hij, terwijl hij opgewonden
cn uitdagend in haar gericht lachte, haar vast.
Zij rukte rich I03. maar niet vóór zijn vingers haar
zachte vleesch onder het homespun keurslijfje gevoeld
hadden. Dan sloeg zij vlug het hek open én liet hem,
tichelend om rij'n succes en haar nederlaag, in de
duisternis staan.
Zij was erg zenuwachtig en opgewonden toen zij ging
zitten voor haar avondeten. Be anderefet waren reeds
klaar en zaten om het vuur. Zij zeide niets tegen hen,
maar toen rij haar kop thee aan haar lippen wildxf
I brengen, pakte haar mouw den rand van haar schoteltje
en liet dat op den grond vallen, waar het in twee stuk
ken brak.
.Bridget barstte in lachen uit. „Allemachtig, Nanno gaat
i trouwen," riep rij uit, uiting gevend aan het bijgeloof
in die streken.
-AT. MAARTEN.
poj -den heer P. de Graaf is komen aanvliegen een
•os,duif met oin den linkerpoot een gummiring, gemerlA
G 231 en om den rechterpoot een meta.cn rmg, ge
merkt P v D D 6181
OUDESLUIS.
De gunstige resultaten die onze IJarmonievereeni-
ging onlangs heeft gehad op het concours te Twisk,
alsmede ook op een voorgaand concours te Kolhorn.
is de aanleiding geweest, dat door eenige personen
is besloten, te trachten gelden in te zamelen voor
oen nieuw vaandel, het tegenwoordige wordt wat
oud, Bij de burgerij circuleert voor dit doel een lijst
Dat hun streven met een goeden uitslag moge worden
beloond!
DIRKSHORN.
Woensdag was de grocte dag voor 'do oudste leer
lingen der openbare school alhier, 's Morgens 7 uur
kwamen ze met blijde gezichten opdagen, terwijl de
geleiders weldra volgden met vrij bedenkelijk ge
laat. Want de lucht was al weder zoo' zwaar, zoo
akelig donker en dreigend.
To.eh ging het welgemoed per rijtuig naar station
Schagen, waar de sneltrein naar Amsterdam werd
genomen. Aldaar aangekomen begon het juist te re
genen en da: duurde voort, tot half drie, wat echter
aan de opgewektheid van het gezelschap maar wei
nig nadeel kon berokkenen.
Met evengoed vroolijke gezichten werd per. pont
over het IJ gevaren, de tramrit naar Artis gedaan en
vervolgens in dien beroemden dierentuin rondge
wandeld en gekeken. Toen per tram naar het Rijks
museum werd gereden, overgoot de zon straat en
plantsoen met haar stralen, alles -opeens veel mooier,
makend.
Var het museum werd door de drukke Leidsche-
en Kal verstraat naar het station gewandeld, van
waar te 5.49 de terugreis werd aanvaard.
't Is voor de leerlingen weder een prettige en te
vens leerrijke dag geweest, die ze hun heele leven
niet vergeten.
Dank aan allen, die mogelijk maken, dat om de
twee jaren zoo'n schoolreisje kan worden gemaakt.
Kou. tocht, griep, koorts enz., veroorzaken tal van
nieraandoeningen. De nieren moeten dan den bijsfahd
missen van de andere bloedreinigende organen: de
huidporiën, longen en ingewanden. Bij' de dubbele
inspanning en vaAfc verwaarloosd, is het geen wonder,
dat de meren 'het afleggen. Dan is het tijd om een
nieroeneesmiddel 'te gebruiken om de nieren op te
wékken en te versterken.
Spoedig gebruik van "Fosteris Rugpijn Nieren Pillen
kan ernstige gevolgen als rheumatiek, ischias, spit,
blaasontsteking, nierzand, nierwaterzucht, niersteen voor
komen.
Doe wat gij kunt om uw lévenskracht op peil te
nouden, oefen uw ledematen en spieren, en zorg vool
een goede bloedsomloop. Leef op verstandige wijze.
Foster's Pillen geven betrouwbare hulp. Zij Werken
alleen op de nieren en blaas maar dit doen rij good
en terdege.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken k f 1.75
per doos.
Heemstede, 9 Juni 1923.
Ruim veertien dagen golecten, Donderdag 24 Mei,
was Empire Day, een feestdag in het geheele Brit
se!) e Rijk. Sinds 1902 is de dag als zoodanig offi
ciéél ingesteld. Op dien dag herdenken over de ge
heele wereld de Britten den verjaardag van hun
vroegera koningin, van koningin Victoria.
De herdenking draagt een sterk nationaal aarak-
ter. Zij werd opzettelijk in het leven geroepen om
aan alle schoolkinderen in alle deelen van de we
reld, waar Engolsch gesproken wordt, het idee bij te
brengen: „Wij zijn één. Wij zijn onderdanen van hef
Rijk, van the Empire." Vandaar de naam: Empire
Day.
In 1902, één jaar na het overlijden van de konin
gin, die vier en zestig jaren iang haar land bestuurd
had, was het stellen van zulk een herdenkingsdag
op den verjaardag van de juist heengegane en chep-
betraurde vorstin begrijpelijk. Hoewel niet verstan
dig Voor het tegenwoordige jonge geslacht, voor de
twintig- tor vijf en twiutigjarigon, is de naam Vic
toria als niet. meer iets uit eigen herinnering. Nu,
voor hen, is die naam nog wel iets: van vader en
moeder hebben zij vaak over Victoria gehoord.
Maar wacht nog een «geslacht, of nog een. Dan zul
len alleen de grootvaders zich nog de koningin her
inneren, en spoedig komt de tijd, waarin voor eiken
EDgelschman de naam Victoria niet is dan een her
innering aan een aantal bladzijden uit een geschie
denisboek.
Empire Day, zal de schooljeugd dan zeggen. Mor
gen is het Empire Day. En de helft, zal niet weten,
waarom het Empire Day is, terwijl de andere helft
zich vaag bewust is. dat het ''iets te maken heeft met
een vroegeren koning of koningin. Wie zal kunnen
zeggen, dat 24 Mei de verjaardag was van koningin
Victoria, die dan, laten we zeggen, honderd .dertig
jaar geleden ieefdo.
Maar misschien is er dan geen Empire Day meer,
en misschien is er geen British F.mpiro. Of misschien
„Nanno gaat trouwen," herhaalde Johrfoy met rijn
diepe jongenssopraan.
En Nanno, die rich bukte, om1 de stukken op te rapen(
huiverde zooals rij daareven gedaan had.
HOOFDSTUK V.
Het leven m Rathmore had slechts één ontspanning
m het jaar: de dag van het Patroonsfeest en de twee
of drie dagen daarna, wanneer de naamdag van
den "Schutsheilige als eestdag gevierd en alle werk
gestaakt werd. Niet dat het leven zoo bijzonder inspan
nend was. Het land bebouwen of visschen op zee was op
Zondag niet veroorloofd. De pastoor hield daar zeer
streng de hand aah. Alleen wanneer het weer de
oogst bedreigde of een groote school visschen de baai
inkwam, werd er voor den &?bbalh dispensatie gegeven
en mochten de netten' uitgeworpen of het koren gemaaid
en in schoven gezet worden.
Maar op Paitern-dag zoudt gij, al regende het vier-
en-twintig uur achter elkaar of al wemelde de baai van
visschen, niemand aan het werk hebben kurinén krijgen.
Rathmore was dien dag in feeststemming. Het eeuwig
jeugdig blijkende kind in ons moet zijn vacantie hebbéü;
de Ier rijn heiligendag.
En dat feest van St. Daeclan had zijn voordealeja.
leder huis, groot of kléin, kreeg een groote schoon
maakbeurt en werd opnieuw wit of fientrood gekalkt
met het resultaat, dat Rathmore een rfer zindei ij ks te
dorpen van het graafschap Waterford was. St. Deaclan
was voor dat Mies verantwoordelijk en in aanmerking
nemend, dat zindelijkheid in Ierland geen zaak van
geringe beteeken is is, was de heilige volstrekt niet
zoo'n levende persoonlijkheid voor het landvolk als
gij verwachten zoudt. O zieker, zij noenjden hun kinderen
naar hem': maar daartegenover stond, dat rij in een
geheelonthouderslokaal, aat boven op de klip gebouwd
was, -den gipsen buste gezet hadden van ST Pötrickl,
wiens bruine baard zij aoor oordeelkundig gebruik van
waterverf grijs gemaakt hadden. •Hem noemden rij St.
Deadan en de landlieden, die op weg oaar de heilige
bron naar binnein keken, - zeiden„Ja, zeker, het
Sprekend de goede man - hij is het heusch. En aange
zien hij hun schutspatroon was, hadden rij' het beter
moeten weten. Maar rij wisten het niet beter, lltn, werke
lijkheid waren er maar weinigen, die de geschiedenis
van het leven van den heilige kefaden, behalve dan
natuurlijk Shaughnessy, die he* toezicht op den ronden
ia de voorspelling van Bernard Shaw werkelijkheid
geworden, en heeft het BriUche Rijk zich naar het
Oosten verplaatst, met Bagdad als hoofdstad.
Doch op het oogenblik is er een Empire en er is
een Empire Day. Op dien dag moet de band, die be
staat tusschen alle ondeirdanen van het groote rijk.
iets steviger worden aangehaald, Hoe kan dat beter
geschieden, zoo heeft men geoordeeld, dan door een
boodschap aan de schooljeugd van hen, die dat groo
te rijk besturen, van den koning en koningin? En zoo
is hei, gebeurd, dat 24 Mei laatstleden op alle scho
len in geheel Engeland, en in alle overzeesche dee
len van het rijk, alle kinderen zaten te luisteren
naar wat hun koning en koningin hun te vertellen
hadden op dien dag. Niet slechts de woorden van
Hunne Majsteiten, tot de kinderen komend bij mon
de van hun meesters. Neen, meesters en kinderen
luisterden, want koning George en koningin Mary
spraken tot hen door de gramophoon.
Het idee is werkelijk goed .Als men den band wil
bewaren en hem steviger wil aanhalen, zou moeilijk
een beter plan te beienken geweest zijn.
De rollen of platen, of wat het geweest zijn of
zeggen wij misschien ook al record3? waren uit
stekend, volgens de kranten. De Gramophone Com-
pany, die voor de opname er van. haar directeur
naar Buckingham Palace had gezonden, is er zelf
zeer tevreden over. Het Britsohe Museum krijgt een
stel cadeau, voor het nageslacht, en thans, nu Em
pire Day voorbij is, kan ook het publiek de platen
koopen.
Het nageslacht! Zal het nageslacht wei heel veel
belangstellen in de stem van een koning George V
en zijn gemalin? Wij zouden de stem van Willem
van Oranje wel eena graag wiJIen hooren, of van
Maurits, Frederik Hendrik, of Willem III, den ko
ning-stadhouder. Maar voor de stem van een Wil-
lem IV of Willem V zou de belangstelling zeker wel
niet heel groot zijn.
Ik ben geen bewonderaar van de gramophoon. In
tegendeel, ik ben er doodsbang voor. Achter mij ver
rijzen op het oogenblik twee maal elf huizen met
onrustbarende snelheid uit den grond. Twee maal
elf. families zullen er komen wonen. De hemel ver-
hoede, dat ze met hun twee en twintigen ook maar
één gramophone bezitten.
Ze zijn een schande, een plaag, die dingen, op een
mooien zomeravond. Hebben de menschen, dié er een
hebben, nooit nagedacht, hoe ze hun buren ergeren,
wanneer ze den hoorn door het geopende raam naar
buiten laten steken, en het afschuwelijk getoeter
over de tuinen van de geheele omgeving laten klin-
xen? Wanneer zullen we voor die overlast be
schermd worden? Er komen zooveel maatregelen uit
Den Haag. dat er heusch nog .wel één bij zou kunnen.
Als de Minister van Hinderlijke Geluiden ik solli
citeer naar de betrekking, zoodra lo komt dan
toch bezig is aan het opstellen van de verordening,
zou hij misschien de moeite willen nemen, piano's,
vooral de zelf afratelende, en ook vooral niet to ver
geen serafine-orgels er in op te nemen. O, die sera-
line-orgelsf Ik heb in Amsterdam drie jaar naast een
muziek(?)-instrument van dien naam gewoond. En
naast een juffrouw, die er op speelde. Waarom zijn
sommige misdaden .toch strafbaar en andere niet?
Maar om tot de gramophone terug te koeren. Wat
ik van dat instrument denk, is nu bekend. Toch zie-
ik heel goed in, welk een interessante waarde hot
heeft, voor het nageslacht. Interessante waardo,
meer ook niet. Thomas Carlyle was een groot schrij
ver. Ik zou er zeer zeker wel wat voor over hebben,
als ik hem een bladzij kon hooren voorlezen uit zijn
eigen Sartor Resartua Maar per slot van rekening
zijn be1 toch alleen de woorden, die van belang zijn
De woorden, uitgedacht door den geest, neergeschre
ven door de hand. Of Carlylo een schorre, of een pie
pende, een lago of een hooge stem had, kan on«
eigenlijk onverschillig laten.
Misschien is het nog iets anders met de groote
dichters. Stel, dat wij bewonderaars zijn van Tenny-
son. Een gedicht Is muziek. Niemand kan die mu-
ziek zóó goed voelen, als de dichter zelf. TennyB.'n
te hooren voordragen een gedeelte van In Memo-
riam is toch nog wel let* anders dan Carlyle een
stuk uit Sartor.
Dat wil zeggen: als Je dichter het vers goed voor
draagt. Want zoowel van Tennyson als van zijn tijd
genoot Robert Browning bezitten we grauiophone-
platen, beide slecht. Om verschillende redenen. Ten
nyson** stem is goed te hooren. Op te merken is, dat
hot een mooie, diepe stem is. Ook hoe zij rijst en
daalt, bij het voordragen van het gedicht. Maar welk
gedicht? Geen enkel woord er van is te onderschoi-
den,?
En Browning? Hij had voor zijn voordracht geko
zen zijn bekend gedicht: How they brought the Good
News from Ghent to Aix, maar bleef als een
schooljongen midden in steken. Waarom ook geen
boek meegebracht, of, al» een schooljongen, een
spiekbriefje.
Browning en Tennyson zijn al een dertigtal jaren
dood. De gramophone was toen nog in haar prilste
jeugd. Van het tegenwoordige geslacht, ook van ver-
scheidenen, die nog niet zoo heel lang geleden ge
storven zijn, bestaan uitstekende rollen. Onder an
dere van Sarah Bernhardt, Sir Ernest Shackleton,
Lloyd George. Asquith, Bonar Law. Het Britsche Mu
seum krijgt steeds een exemplaar cadeau. Sommige
van deze bevinden zich in hermetisch gesloten doo-
zen, en zijn a'gestaan met de stricte bepaling, dat zij
in geen vijftig jaar geopend mogen worden. Hoe
moederlijk zijn toch onze zorgen voor het nageslacht!
toren hield. Hij was ongetwijfeld één mensch itrt Rath
more. voor wien Sl. Daeclan een levende pe-soon'ijkheid
was. En Nanno was een tweede. Zij tw":fV^e er geen
oogtrMik aan of de goede man had hef riviertje B'ack-
vvater in het dal, dat tusschen Anesk en Rathmore loopt,
laten opdrogen, omdat een vbegeerige visscher hem tol
driemaal1 toe een zalm geweigerd had. Het kwami nooit
in haar op om1 niet te gelóoven, dat hij', om de èen of
andere daad van ongehoorzaamheid, in de korenvelden
dicht hij' de zee een" man in een sjeen veranderd had.
Al1 begreep rij' zelf de bedoeling van dergelijke daden
niet, God, door Wiens hand rij gewrocht waren, was
almachtig. En rij was er volkomen tevreden mede, ze
van dat standpunt Bit te aanvaarden.
Ongeveer een week na haar wandeling met James Ryan
en drie dagen vóór het groote Pattern-feeat was Nanno
door Bridget naar het dorp gestuurd om boodschappen
te doen Evenals alle inwoners van Rathmórë verwachtte
rij1 op Pattern-dag bezoek. Bloedverwanten kwameó
van heinde en verre; sommigen reisden wel dertig of
veertig mijl met de bedoeling de familie weer eéns op
te zoeken, naar de heilige Bron te gaan en mede te
doen aan de dorpsfeestdijkheden.
Er moest derhalve „ingeslagen" worden en Nanno
werd naar den winkel van Crowley gestuurd om inkoo-
pen te doen. Toen rij' den hoek dcr.hoofdstraat insloeg,
zag zij tot haar groote verbazing een groeten troep
jonge meisjes aan de deur van Tlahmah Foley's win
keltje staan. F.en oogenblik bleef rij staan. Er was iets
vastberadens in de nouding van al die meisjes,^ dat
indruk op haar maakte. Zij. vroeg rich af waar zij on
wachtten. Zou. er misschien iemand ziek zijn Eindelijk
dwong haar nicuwsg erigheid haar erheen te gaan. Nie
mand zag haar dien terbij kennen. Haar oog-n waren
strak gevestigd op het binnenste van deu winket.
„Wat is er?" vroeg rij' aan een der meisjes.
Het meisje keek ongevoelig om. Zij' was niet ouder
dan zeventien: trouwens de leeftijden van de 'dertién
meisjes wisselden van vijftien tot twee en-twintig.
„Het is Nancy Foley". antwoordde rij en keek dan
weer den winkéï in. Narmo volgde haar blik en daar
zag rij het bewuste meisje bitter snikkend met haar
gericht in haar arm bij den drempel' van een binnendeur
staan.
Wordt vervolgd.
