Alitmttii Niiiis-
BATO RIJWIELEN
Zaterdag 30 Juni 1923.
Ullfltivm i N.V, v.h. TRAPMAN Co., Schagen
EERSTE BLAD.
ZomerYacaofie,
Aqent voor Schapens li. ANNEVELDT.
Binnenlandsch Nieuws.
B6ste Jaargang. No. 7255
Dit blad verschijnt .viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330, INT. TELEF no. 20
Prijs per 3 maanden fl.85. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TI8N van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewljano.
inbegrepen). Groote lottere worden naar plaatsruimte berekend.
bir NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN.
Het is eindelijk zomer. Het was hier in Engeland zoo
treurig met het weer gesteld, dat we eiken dag vuur
aan g;had hebben, s echts één dag niet.
Totdat de langste dag geweest was en het weer plotse
ling oms oeg.
Eigenlijk bemerkte ik het 't eerste aan onze ganzen,
die verbazend dorstig werden en, steeds weer kwamèn
Kakelen voor mijn raam, zoodat ik wel van mijn werk
moest opkijken en mij dan door gebaren aam het
verstand brachten, dat ze trek in hun whisky soda
hadden, maar er niets meer was. Ik' gif dan ook order
een gratis borrel aan de brave dieren te schenk ta,
die op de bekende welluidende wijze, ganzen èigéjn,
bedankten.
Verder bemerkt men het aan van afles. Men ziet
het op straat, men leest het in de courant. Het is
eindelijk zomer.
De Ascot-races hebben er ook van geprofiteerd. j
De races te Ascot zijn de deftige wedrennen van
Engeland.
Die wedrennen geven eem week fang een specialè
vreugde aan de uitgaande wereld.
Rondom Ascot nebben groote renstal-eigenaren als
Lord Roseberry, hun eigen groote' villa's laten zetterij,
speciaal voor deze week kan men gerust zeggen.
Men kan ook van lieden, die b.v. in de rouw Zijn,
een villa met b.v. 4 ontvangkamers, 20 slaapkamers,
vier badkamers enz. enz. voor de Ascotweek huren.
Dat wordt dan gedaan door iemand, die een Ascot
house-partij gaat geven, een kleine twintig gasten van
beiderlei kunne vraagt om de Ascotweek genoegelij>
door te brengen. Gedurende de Ascotweek komen er
huwelijkten tot stand en Joopen er huwelijken in da
war. Zoo is het leven.
Men jgaat iederen dag naar de wedrennen om te zien
en om gezien te worden.
Van de wedrennen zelf ziet rrlén gewoonlijk' niets. Dat
komt er ook minder op aan. Als men elkaar maar ziet.
Een dame, die zich zelf respecteert heeft geen eén
der 5 Ascot-dagen de zelfde japon aan, iederen dag
iets anders.
De derde dag is Ladies Day, Dames-dag. Op dien
dag is er ook één wedren, uitsluitend voor merries,
de vrouwelijke paarden dus. Met recht Dames-dag.
De heeren, die zich zelf respecteeren hebben dé
meest keurig zittende morning wat (jacquet) met ge
streepte pantalonj met een onwederstaanbare plooi aan,
verder nette schoenen en onberispelijke slobkousen en
een hoogen hoed op. Bij goed weer bij voorkeur een
grijze hooge hoed.
Een binocle in etui met riem over den schouder,
een elegante wandelstok en men kan naar Ascot gaan.
Kleedt men zich anders, dan voelt men zich diep
ongelukkig.
Ik ken een Eng-ischman, die ontzettend mismaakt is
nij antwoordde mij jaren geleden, toen ik hem vroeg dl
hij wel eens te Ascot geweest was, heel leuk„Nooit
natuurlijk, want ik kan g>en hoogen hoed dragen, ik lijk
dan zoo erg op Mr. Punch."
Wc hebben de eerste dagen geen mooi weer té Ascot
gehad, maar het hinderde niet. Er is zooveel te zien, er
ziin ae verschillende groote linnen tenten van verschil
lende 'clubs en regimenten, in één waarvan men na
tuurlijk |grst is, indien men naar Ascot gaat. Daar
dejeuneert men, daar neemt .men vóór en na het de
jeuner zoo en passant, hetzij met eene vriendin of met
een vriend, een kleine hartversterking, daar
drinkt men weer met "hetzelfde clubje, waarmee men
dejeuneerde, thee. En gedurende aat al.emaal én
daar tusschen door bekijkt men elkaar en wordt men
bekeken. Het wordt afgewisseld door het wedden, door
het aanspreken van e.Kaar en door een beetje f irten.
Eene emotie geeft even de aankomst van het Hof.
De Konij-g,^ Koningin, Prince of Wales en Prince
George zitten in een open calèche, getrokken door vier
schimmels la Daumont gereden.
De postillions hebben7 witte staartpruikjes onder hun
zwartf.uweelen p'ten.
De stoet van hofrijtuigen rijdt over de baan en wordt
enorm to gejuicht door het pub'iek. De koningin buigt,
de drie heeren nemen hun nooge hoeden af.
Ka m rijdt de stcet naar de konink ij':e 1 g->.
Weer eene emotie. Het paard van dm Koning heeft
fcwonnen. Het is een waar gejubel. De me®schen, die op
e andere paarden gewed hebben jubelen misschien nog
het hardst, nu ze hun g^'d kwijt zijn, doordat de Koning
gewonnen had. Good old Kingi
Prachtig dat hij gewonnen heeft. De Koning moet nu
eenmaal de eerste Sportsman in Sportief Engeland zijn.
Laai ..ik' meteen even zeggen, dat de Koning den
volgenden dag weer won. Toen Was het gejubel nog
grooter.
Lollig volk die Engelschen. Ze zijn nu al nieuwsgierig
of a.s. week het Koninklijk jacht, 1de Britannia, de zeil
wedstrijd zal winnen.
Het is een kinderlijk, onschuldig volk. Ze houden
van hun Koning en. de Koninklijke familie en van
hun adel.
Ik heb vanmorgen getennisd met Lord Fre®ch, den
zoon van den Graaf van Ieperen, den zoon dus van
den beroemden Enge schetn maarscha k, dien wij kennen
als Generaal Freneli, Generaal Sir John Franch, Vela-
maarschalk' Lord French en nu als Veldmaarschalk the
Earl of Ypres.
Nu hij braaf is, heeft zijn eenige zoon en erfgenaam
1 - vd en is Lord French-
Hij is het pas een paar maanden. Het is alsof
htel van 5 eeuwen .voert, zoo mooi vindt het
vo.k het. Ik geloof dat wij Hollanders veel nuchterder
zijn, dan de nuchtere Engelsche®. Brave man deze Lörd
r renen, maar waarom nu later Earl of Ypres Ik vind
den titel nog affreus er bij. Deze brave Lord French
Z1Cheelemaal niet onderscheiden, beeft een lteé-
umj .^'Jn P^rd gedaan en is sedert gaan
schilderen. Ik vind niet mooi wat hij schildert. Zou het
koopen van zijn werk een goede geldbelegging zijnDit
schilderij, geschi.derd door Mr. French, inmiddels ge
worden Lord French, zal1 later zijn: geschilderd door
den 2en Graaf van Ieperen.
Als jongens zeiden wij tegen 'een bleek kameraadje:
Je lijkt wel den dood van Ieperen. Ik vind Earl ot
Ypres een Iee'ijke titel, ik zou maar Lord French
blijven, als ik zijn zoon was.
Dat gaat echter niet.
Ik hen den aanstaanden derden Graaf van Ieperen
vandaag ook nog even gezien. Flink gegroeid sedert ik
hem het laatst zag en niets geen dood van lepere®,
meer Hollandsch welvaren.
Tjöve de derde Graaf van Ieperen. 4
Het was warm met tennissen. Dat doet een mensch
goed. Als het zulk' schraal weer is, vind ik tennissen
maar half.
Vanmiddag moest 'ik even naar een cricket-match
gaan kijken.
Ons gehucht heeft een cricket-elftal en nu was mij
gebleken, dat zij1 zoo onder den indruk waren van gebrék
aan belangstelling
Enfin, ik ben gaan kijken en heb ze blijkbaar geluk
aangebracht, want ze hebben eindelijk een wedstrijd
gewonnen.
Van ons elftai was er maar één in flanellen broek en
sporthemd, de anderen gewoon in hun pakje van smids
knecht, timmermansknecht, tuinknecht, landarbeider,
enz. Onze referée was een wegwerker van de Spoor.
Hij had fle gebruikelijke lange witte linnen .jas der
cricket-referees aan en voelde zich heel trotsch. Hij
kwam in de pauze naar mij toe om mij te vragen, of
ik hem wel herkend had in zijn witte jas.
Ik moet zeggen, er was eenig verschil met zijn
{toilet, zooals ik hem gewoonlijk tegenkom, als hij aan
den lijn gewerkt heeft en een roode das of roode zakdoek
|t>m heeft, het gebruikelijke distinctief der Britsche spoor
wegarbeiders. Die roode das heeft intusschen niets met
sociaal democratie of iets dergelijks le maken.
Het is dus eindelijk zomer geworden. Van de week op
den langsten dag was ik even een praatje bi} een, kleinen
bper in de buurt gaan maken.
Terwijl we stonden te praten vroeg zijn vrouw hoe
laat het was. Toen ze ten antwoord J^resg: bijna éón
uur" horden we naar zuchtend zeggen: nog niet
één uur, ik kan wél' merken, dat het vanda/ig de Engste
dag is, er komt geen eind aan mijn werkuren.
Dat is ook een opvatting
Van de week toen het zoo koud bleef, zei iemand, dat
je maar net als Docteur Coué moest doen en zeggen:
Het is lekker weer, het is lekker weer, en dat een
vijftig kteer hertialen.
Iemand vertelde toen het volgende. Een man met
O-beenen was door zijn vrouw naar een scéance van
Coué gestuurd. Hij kwam terug en zei tegen zijn vrouw
dat hij volgens Coué zijn O-been kwijt kon raken, mits
hij bij herhaling zot zeggen: Ik heb geen O-beenen. Hij
was vergeten of hij het 150 keer of 250- keer moest
herhalen en daarom wilde hij er maar van afzien.
Neen, zei zijn vrouw, ie moet het wel zeggen en als
ie in twijfel bent dan herhaal j© het maar 250 keer.
De brave man ging naar bed zei, vóór hij in slaap viel,
250 keerik heb geen O—Deenen, werd de volgende
ochtend wakker en... had X-beenen
Vandaag hebben we op den common 'meent) een
heele drukte gehad. Een school uit Londen Üeed een
schoolreisje naar hier toe en genoten van het prach
tige weer.
De jongens cricketten, de meisjes rakketten én er
werden gezelschapsspelletjes gedaan.
Wat een genot om te zien hoe die stadskinderen
genieten van zoo'n mooien dag.
Ik ben ook nog even in ae buurt naar een groote
liefdadigheidsbazaar in de open lucht geweest.
De graaf en gravin Strathmore, de schoonpuders van
den Duke of York hebben het feest geopencD
Mijn vrouw "hielp in een theetent. De dames waren
allemaal in oud-Engélsch costuum. Allerliefst om te
zien.
Ik' vond het voor een dergelijk feest wat al te warm,
vooral1 omdat men nog niet aan de warmte gewend is.
Het was een bazaar voor een liefdadig doel en er
waren al'erlei trucs bedacht om geld binnen te krijgen.
Eén truc vond ik origineel. Men heeft wel eens gele-
j zen van de „Highway men", de Engelsche straatroovers,
gemaskerd en te paard de diligences en particuliere
reiskoetsen aanhoudendeJe geld of je leven. Wjeljnu
het feest was op een veld waar twee wegen samen
kwamen, één nog wel' de Londom road.
Op het feesterrein reden >een stuk of tien Highway
men. gemaskerd te paard en tot de tanden gewapend
rona, echte enge kerels uit de 18e eeuw. Die hielden
kalm de auto's die passeerden aan, ze versperden den
weg, dreigden met de reusachtige ouderwetscne pistolen
je geld or je leven. De meeste automobilisten stopten
en gaven wat, een paar werden kwaad.
Ik' vond de mop eenig.
Het hospitaalx waarvoor de bazaar werd gehouden,
vaart er wel bij.
Ik' was door den cricketwedstrijd van mijn dorpsgenoo-
der zomertoüetten. een prcttigon indruk maakten.
IIoo kan het ook anders biji dit prachtige zomerweer.
Alles ziét er nu vroolijk uit.
De kleurrijke bloemen steken nu overal zoo geel
af tegen het nog frissche groen van heesters en boomt®;
De maailmachine is al aruk aan het werk, het geklip-
klap van de machine, het gezellige geroep tegen den,
rustig voortstappende, groote paarden, doet zoo prettig
landelijk en zomersch aan. t
De schapen en koeien zoeketn de schaduw op, die
ia onder den Royal Oak, den eik, den Engelschen boom
in do parken, waar ik langs.kom1 gemakkelijk te vinden
bi} uhnemendh edd.
Toen ik die schapen zag, móest ik onwillekeurig
aan het volgende verhaal denken. In Zuid-Afrika was
een wet ingevoerd om het wasschen van schapen en vee
met een bepaald waschmiddel te bevorderen. Daar de
Ka liters zich niet bereid toonden de wet der blanken
op "hun vee toe te passen, werden er regeerings-inSPdo
teurs uitgezonden om het goede en voordeel' van de Wjajt
aanschouwelijk voor te stellen,
Een inspecteur kwam aan een kraal1 van een bekend
Ncg?r-opperhoofd en liet de eene helft van het veé
en der schapen met het waschmiddeT Wasschen em zed,
dat hij nu over een half jaar óf zoo terug zou komeni
Na tien 'maanden kwam de inspecteur weer, liet het
vee brengen en het Opperhoofd roepen- Duidelijk toonde
hi} het Opperhoofd net verschil aan tusschen de ge-
wasschen en ongewassche® dieren. Kijk, zei de inspec
teur, hoe schitterend het waschmiddel' gewerkt heeft,
zie eens hoe mooi vet en ïriol'lig de dieren geworden
zijn en hoe mooi strak en glanzig de huia is. Het
Opperhoofd keek met de grootste aandacht toe, draaide
zich om naar een van zy'ln hoofden on zaii HaaJi tnijn
drie oudste vrouwen.
ten te laat gekomen voor de opening van de bazaar
door den Graaf en de Gravin van Strathmore, maar
hoorde van mijn vrouw, adt de graaf aardig had gespro
ken en gezegd had, hoe ingenomen zijn vrouw en hij
waren met net huwelijk van hun dochter, niet omdat
hun schoonzoon tot de Koninklijke familie behóórde,
maar omdat de Duke of York zoo'n aangenaam, net
mensch was, vol1 ijver en toewijding voor ae zaak van
hen, die minder met aardsche goederen gezegend warén.
Verder vertelde Graaf Strathmore, dat nij zooeven
door straatroovers was aangevallen even vóór hij' het
feestterrein bereikte en dat zijne vrouw en hij geétn
betaald hadden.
tegenweer geboden, maar hun schatting aan de roovers
Honderd jaar geleden was een voorvader van hem,
ook een Lord Strathmore. door een echte Higwav-
man aangehouden. De beiae mannen waren alleen óp
den w(*£ geweest, zoodat het er voor Lord Strathmore
zoowel a's voor den roöver om' .ging.
De straatroover had den 2en prijs behaald.
Een aardige manier om zonder snoeven te laten
merken, dat je voorvader best alleen een straatroover1
aankon.
Er waren sommige mooie toiletten. Ascot-toi'ettrfi,
op het terrein van 0e Bazaar, want er waren verschei
dene dames, die in Ascot geweest waren en hun
Ascot-toilet aan hadden.
Ik vind de nieuwe mode niet erg f.ateus. De lang-
rok is soms wat al te lang eh zwaar dct>r het karatetf-
garneersel.
Kant is echt in <ïe mode.
Maar wat ik' vooral niet mooi van deze mode Vind
is, dat het zoo'n breed middel maakt.
De magerste Engelsche dames en dat zegt wat
zien er plomp uit in de nieuw-modische japonnen.
Misschien wennen we er weer gauw aan en vinden
het prachtig. Zoover ik er verstand van heb, is het een
dure "mode voor wie de m<ode goed mee wil doen.
Toch, al vind ik de mode voor het individu niet
mooi, kan ik niet anders zeggen, dan dat vanmiddag
het geheel dier goed gekleede dames, de lichte kléurên
DE GRAVIN VAN BUREN.
Dc Londenschc correspondent van het Hdbld. schrijft
over de ontmoeting van onze Koningin met de Engel
sche Koning en Koningin het volgende:
Waar is de lenteY Waar is de zomer?
O maar, wacht: herfst is hieri
Wij' schrijven Juni en de herfst is hier al. Vanochtend
een ware herfstmorgen. Ik heb en onderhoud ook hier
in de stad de goede gewoonte van vroeg opstaan, doch
was er vanochtend toch bijna weer ingekropen, denkend,
dat het nog nacht was om' vijf uur. Zob grijs was het
alles, zoo stil ook'stille droppels aan en van de
slille takjes. Lichter werd het en grijzer. In dit vreemde
herfstlicht kon ik zelfs mijn stadstuin niet overzien.
Toen ik in de stad kwam was daar de mist wel
minder, niet meer dab. een lichte nevel inderdaad.
Maar elders op het land is het herfst gebleven. Een
koude luchtstroom van de pool schijnt geslagen te zijn
op de wolken van vochtige®, zeedamp Ons gisteren van
over den oceaan aangedreven. En dat heeft dit herfst-
phenomeen in Juni gebracht. Dat heeft Londen zoo flauw
en zoo triest doen lüjkctn voor "degenen, die van den
Oostkant komen, e® op Wie wij! wachtend waren onder
den grooten kap van Victoria Station)
Voor de Gravin van Buren is Engeland niet nieuw.
Maar voor prinses Juliana moet het een 'tegenvalko
zijn geweest, een somberheid, die lange uren sporen
door groen en grazig boschland wei Weer hebben
uitgewischt, alvorens de koninklijke familie dat heerlijk
land der English Lakes heeft bereikt,, waar een zestal
weken zij incognito zal verblijven-
Van somberheid en trieste teleurstelling was 'harer
zijds overigens niets te bespeuren bij ae aankomst
hier. Goed half tien stonden Wij reeds terzij van den
brecd-rooden I'ooper die uit de wachtkamer het perron
tot de spoorrails overstak. Aan de overzij werden wij
vreeselijk' aangegaapt door het geschut; de vuurmonden
dor camera's, m een lange rij' opgesteld. Achter on-s,
flink achter, nog weer een afscheiding, en düèr achter
het publiek, meest bestaande uit leden der Nederland-
sche kolome. In het. gereserveerde gedoe te dé gézant
en mevrouw de Marees van Swinderen cn Iegatiej>cr-
üoneel.
Toen opeens heel kalm, ongemerkt schier verscln-nen
Engeland's koping cn koningin, vergezeld van prinses
ses Alice, gravin van Alhlo®e, den graaf van Athlone en
Lady May Cambridgc benevens de hofhouding die
zich ter linkerzij plaatste. Onze gezant en Sir Jlugh
Drummond, président der Zuider spoorwegen, over
welke de gravin van Buren tol Londen reisde, warén
weldra in geanimeerd gesprek met xle koninklijke familie.
Dat duurde echter niet lang. Een kleine beweging
onder degenen, die alles altijd het eerst zien, en met
groot gesis gleed de extratrein aan uit Grcwcsoncf. Want
dat is tegenwoordig de landingsplaats der Batavier boo
ten, waarvan er een, de V, Nederlands koningin gisteren
nacht heeft over zee gedragen.
De trein stond nog niet stil, of de Gravin van Buren
was er reeds uitgesprongen, inderdaad zoo gehaast, dat
zij zoude gestruikeld zijn, zoo niet'Koning George haar
snel de hand had gereikt. De Graaf van Buren stapte een
minuut later pas uit, toen de twee koninklijke vrouwen
elkander reeds begroet eti gekust haddte®.
De Gravin van Bure® was geheel -in h«t zwaft, dat
slechts verlicht werd door wat grijs bont, doch prinses
Juliana, die kort daafop met een a®der meisje verschoen,
droeg een fleurige hoed en costuum van een lichte
blauwgroene kleu*..
Blijkbaar wist zij niet goed waarheen zich te we®den
in dit verrassende gezelschap, waaraan zi| niet scheen
gewend. Zoude zij de „curtsey" maken? E® voor wie?
Maar reeds had koningi® Mary moederlijk haar
hoofdje in beide hande® gevat en "hartelijk gekust. En
daar bleef het niet bi}.
Omdat Nederlands koningin incognito refst als Grar
vin van Bure® was er geen verlegenwoordiger a;yn-
wezig der Engelsche regeering. Doch de intieme konin
klijke verwelkoming was er te warmer om. bijna rrmr-
quant vriendelijk, zoude me® zegge® bij het zien ervan.
Ik weet, dat er hier in Engeland vele® rijn, die het
betreuren, dat een statie-bezoek va® koningin Wilhefc-
mina is uitgebleven, en ook velen, die moenen, dat zulk
een statiebezoek door een vrouwe, welke ®og steeds
hier de romantische populariteit harer jeugd eenigei*-
mato bewaarde, voor ons land Ga volk oen groote en
goede bcteckonls kon hebbén.
Dat ook thans het gejuich achter de afscheiding luid
was, behoef ik 'wel niet te zeggen. Nu bleef het echter
bij een „iamily party" die zich snel i® de wachtkamer
terugtrok, waar een feest van roode e® witte rozen
wachtte.
Men vertoefde intusschen daar slechts kort. Na ee®
minuut of tien zage® wij een gegalonneerde mijnheer
der spoorwegen door de gazen deur kijken, «n nog weer
eens kijken, alsof hij zegge® wilde„Is tjjd, majesteiten,
de extra-trein moet vertrekken, anaérs loopt de dienst
in de war..#...
Maar de gravin van Bure® liet zich niet wachten. Snel
nog een kus. ®og een handdruk, een lachend vaarwel;
„curtseys" door de damtee der hofhouding .,en hater
gejuich van het, meest Nederlandsche, publiek heel
achter op den achtergrond. De portiere® gingen dicht.
En Lady May Cambridge snelde ®og snef op het
raampje toe. waaraan prinses Juliana stond om deze
een afscheidskus te geven. Toe® vertrok men met
vacantie.
HOOGWOUD,.
Naar we vernemen bestaat bij het Hoofdbestuur der
Posterijen en telegrafie, geen aanleiding om te Aarts-
woud een telegraaf-teletfoonstation te vestigen.
HOOGWOUD.
Naar we vernemen, is aan P. de Boer, dienstplichtige
der lichting 1922 dezer gemeente, behoorende tot het
2e Regiment Veldartillerie, wegens studie weder een
jaar uitstel van dienst verleend.
BURGERBRUG.
Op de vergadering der Vereeniglng Straatverlich
ting werd door den penningmeester rekening en
verantwoording gedaan, waaruit blijkt, dat de kaa
sloot met een nadeelig saldo van ongeveer f 14.
Besproken werd, hoe te handelen, wanneer de
gemeente in. het wintergetij de verlichting niet voor
hare rekening neemt. Besloten werd daaromtrent
nog niets, men wilde wachten tot de e.v. vergade
ring in het begin van September.
OPENING JACHT WATERWILD.
De jacht op waterwild zal in Noordholland! wor
den geopend pp Maandag 23 Juli met zonsopgang.
STAKING OP HET &S. ROTTERDAM.
Het kwam den laatsten tijd herhaaldelijk voor,
dat een deel der bemanhingen van de booten van de
Holland-Amerika-Hjn, die op Amerika varen, na aan
komst in New York deserteerden; een massa-deser
tie van 100 en meer leden van bet personeel waren
niet buitei^owoon. Aan de bemanning werd een ge
deelte der gages, de zoogenaamde afstandsnood, uit
betaald. Na e New York te zijn aangekomen, trok
ken zij ertusschen uit om daar werk te zoeken, wat
hun vaak gelukte. De directie meende maatregelen
hiertegen te moeten nemen en bepaalde, dat de ga
ges niet eerder uitbetaald zouden worden, voordat
men de haven van New York voor de terugreis had
verlaten.
De bemanningen gingen hiermede niet accoord.
Zij weigerden de rol te teekenen voor het stoomschip
„Rotterdam". Zoodoende is een staking uitgebroken
die ongeveor 500 man omvat.
ONAANGENAME VERRASSING.
De heer P. Boonstra te Witmarsum bad een kloeï
met elf kuikens. De© middags 12 uur stond bij mei
enkele buren er naar te kijken. Men zal zich zijne
verbazing kunnen vooretellen, toen hij twee uur la
ter weer ging kijken en ontwaarde dat een duizend
tal bijen de kloek en de elf kuikens gedood hadden.
TRAMBOTSING.
De „Alkm. Crt." bericht dat aan den KogendiJk gis
teren twee trams' tegen elkaar zijn gebotst. De van
Alkmaar komende tram was tiaar Bergen doorgere
den en had niet de om 10 uur uit Bergen vertrekken
de tram afgewacht. Hierdoor moesten, de trams tegen
elkander botsen., tenzij de machinisten elkander tij
dig opmerkten. Een woonwagenbewoner poogde nog
de aandacht van de beide machinisten te trekken,
doch tevergeefs.
De machinist van de van Alkmaar komende tram
J sprong van de tram en bekwam, geen letsel. De ma
chinist van de van Bergen komende tram, liep een
verwonding aan zijn lip op. De beide stokers kwa
men met den schrik vrij. Persoonlijke ongelukken
zijn er niet bij gebeurd.
De materieel schade is zeer groot.
Spoedig was een aantal spoorwegarbeiders ter
plaatse, om het gestremde verkeer te herstellen.
DE LEERPLICHTWET.
De Minister van Onderwijs heeft aan de inspec
teurs van het L. O. medegedeeld, dat, nu de behan
deling van het wetsontwerp tot wijziging van de
Leerplichtwet door de Tweede Kamer is aangehou
den, hij het niet wenschelijk acht de soepele toepas
sing van die wet te laten voortduren. Van nu af zal
dus volledige uitvoering moeten worden gegoven aan
artikel 3 der Leerplichtwet, zooals dat luidt na de
wijziging door de wet van 25 Oct. 1921
- KOLHORN
Het café ,,l>e Roode Leeuw" met kollbaan en shil
ling alhier, ging wederom over aa® de® heer A. Buis
van Alme'o, de bewoner va® voor eenige wéken.
WIERINGEN.
Op Vrijdag 29 Juni, kwamen, begunsligd door goed
weer, met de póstboot van den heer Baijs, het hoofd
der school met verder personeel en de heer Stce®stra
als geleiders, met de schoolkinderen va® Westerland,
om per tram en trein een feestreisje te maken van Van
Ewijcksluis over Alkmaar naar Bergen., van Berge®
naar Bergen aa® Zoe e® vandaar over Alkmaar terug
naar Van Ewijcksluis. Het woer liet wel^ wat te we®-
schen over, doch over het algemeen glmg het wel.
Des avonds om D uur arriveerde het gezelschap weder
te Van Ewijcksluis, waar als naar gewoo-nte onze
waarde heer Baijs hen verder overbracht naar Wieringen-
EEN SCHOOLKWESTIE TE LAREN (G.).
B. en W. van Laren (G.) hebben de kinderen der
openbare school te Verwolde ovengeplaatst naar
Exel. Daardoor wordt bereikt, dat voor dé school te
Ëxel een derde leerkracht kan worden aangesteld en
de school te Verwolde niet behoeft te worden uitge
breid! met een derde lokaal. De ouders der kinderen
waren daarover niet best te spreken en eenige raads
leden meenden, dat B. en W. in dezen buiten bun
boekje gingen. Zéven raadsleden vroegen een raads
zitting en met 7 tegen 3 stemmen besloot de Raad
dat de kinderen weer naar. de school te Verwolde
moeten worden teruggeplaatst. De burgemeester zal
vernietiging van dit besluit vragen.
