B.JI. LENGHAUS,
Binnenlandsch Nieuws.
N.V. „DE TIJDGEEST"
The Church oï England.
te aardien, (dit voor de rooimachine). Dat toezicht houden
was niet veel anders dan zeggen wanneer het 11 en
6 uur was. Aardige tooneeltjes vielen hierbij voor,
maar jalles te vermelden zou vervelend worden te
schrijven en -te lezen. Ten eerste onze gesprekkn in
't Tsjechisch waren vermakelijk, we hadaen eenige
hónderden woorden noodig om elkaar een zin aan het
versland te brengen. De arbeidsters zijn altijd netjes
gekleed, maar kousen hebben ze in de week nlel aan en
sloffen zelden. Op zekeren morgen komt er echter een
der jcjige meisjes in balcostuum aanzetten, bruine
kousen, schoenen, met hooge hakken cn een mooie jurk
aan. Wat reden ze daar voor had, weet ik niet, maar
wel, dat het niet practisch was. Ze moest mei heit
arbeiden veel te veel oppassen voor de mooie schoenen
en kousen, en liet gevolg was, djit haar medearbeidsters
er den spot mee staken, Tiaar met kluitjes grond bestook
ten en met de grootste stekels in de boenen pikten- Het
was tenslotte meer kermis dan werken, zoodat ik ze
met een zacht lijntje tot den plicht moest bréngen. Der
gelijke tooneeltjes vielen dag?iijks voor en het was mij
niet zoo gauw te bar, dus ging alles in vrede.
Vrijdags gebeurde er voor mij iels belangrijks, mijn
schoenen raakten de zolen 'onder vandaan en dat was
het ergste niet, maar om ze goed gemaakt te krijgen.
Hier op Borovsko Ls van alles niets en ik had den
peer Resl en ook anderen af meer dan eens met pook
en hamer in actie gezien, om koppige spijkers tot hun
plicht te brengen." Met leedwezen trok ik de schoenen;
Vrijdagsavonds uit en zag ze in gedachten als een soort
pijnbank terugkomen. Temeer n< g daar ik vernam, dat
hier op het dorp een schoenlapper was. ik vermoedde
van een soort timmerman, die met dricduims draadna-
nagels werkte. Ik gaf order, dat ze goed gemaakt
moesten worden en ziet, "Maandagavond stonden ze
prachtig gemaakt, weer klaar, geen spijkers maar hout-
beslag en totaal nieuwe zolen. Terwijl die hcele geschie
denis maar 25 Kronen kostte. Tsjechische van 7'A
cent per stuk.
Na deze week van betrekkelijk niets-doen, kwamer
weer werk aan den winkel; een perceel t"ogge van 5J/2
H.A. moest bewerkt worden, dus weer in arbeiders-
costuum voorkomen, 't Was al laat eer we Maandags op
het veld waren, eerst moest de eene graanmaaimaehine
voor den dag gehaald worden. De arbeiders en arbeid
sters waren om 6 uur al gegaan en ik was al heeli
benieuwd, hoe die arbeid hier toeging, daar ik wist dat
ze geen zichten hadden. Het bleek als volgt. Vier ar-
beiaers waren met zeisen aan 't maaien; zoo'n »eïs is
echter van een installatie van rotting- voorzien,- die
dezelfde bocht heeft als .de zeis en even lang is. Bij
iedere slag neemt die installatie de gesneden halmev*
precies mee en legt ze netjes tegen de vasté teag. Dit ging
werkelijk verbazend ving en goed. Achter den maaier ging
een arbeidster, die met een sikkel, snik of rietzegel',
(zoo'n instrument heeft vele namen), het gemaaide
bij elkaar haalde. Met den sikkel werd niet gesneden,
hij dient alleen maar om ver te grijpen en bij elkaar
te houden. Een andere arbeidster had intu§schen een
band neergelegd, waarop de. eerste twee garven neen-
legde, die nummer twee weer. bond. Dit ging zoo
geregeld door en werkelijk goed en vooral heel vlug.
De arbeidsters hadden nu'toch sloffen aan, in de stoppels
kon het zoo toch niet. Zei te niet klaverhooi rijden bij
groote hitte, liepen de meesten blootvoets over het veld.
Hieraan zijn ze zoo gewend, dat zoo gauw ze van dl
stoppelen op den weg komen, gaan de sloffen' uU en
nemen ze die in <Ie hand mee. Toen er een ron 'te
gemaakt was, begon de graanmaaimachiine.h iermedo
werd de helft gedaan, de andere helft" was klaver inge
zaaid en werd op boven omschreven wijze bewerkt. Dit
is niet omdat de machine het niet goed dêed, die werkte
prachtig, ook niet omdat (Ie machine het niet af'cón,
want er staat nog een beste graanmaaier in de machine-
schuur, maar de reden is, dat hier de arbeidskracht zoo
goedkoop is. Als wij Hollanders zien, hoeveel arbeids
kracht hier eigenlijk verspild wordt, verbazen we-ons
daarover, maar de reden is bovengenoemde.
En nu zou ik wel weer willen afdwalen ."en een
beschouwing gwen omlrent de hier gebruikelijke lo n
stelsels en arbeidsduur^ maar ik ben ten dien opzichte
nog niet voldoende-georiënteerd en stel' dat dus uit tot
later. Ook heeft deze wijze van werken dit voordeel, dat
liet binden beier gaat dan bij de' sehuinliggende bossen j
van den graanmaaier. We waren met 22 mens h n 't j
werk. grootendeels vrouwen, zij halen bij de maaiers r
de bodem af en binden alles. Dc mannen maaien,
zetten hokken en een zit er op dc machine. De bossen ,i
worden verbazend dik gemaakt, -waren er die ik los j
niet kon omspannen, soms wordt zelfs de rogge met j
dubbelen band gebonden. Wegens hel korte stroo ris
dat werkelijk niet noodig, daar het gewas best was.
Het hokken zeiten gaat ook anders als in Holland- ;e
eerste schoof wordt rechtop gezet en daarna 'een stukje i
ooven den band gekreukt, aren haar west. Nummer
twee tegen die aren aan, dus aan de westzijde, no. 3
oost, 4^111 5 zuid en noord, 6 tot 9 in de hoeken. De j
bossen worden stevig vastgezet, de meesterknecht staat
cr bij jen buigt telkens de aren naar het midden. Staat
no. 9, dan heeft men dus een rond hok, en van.
boven ook. daar alle aren stijf naar fict midaefi gekreukt
worden. Nu wordt no. 10 op 1 veld dubbel gekreukt
even boven den band, zoodat alle stroo geknakt is, en
dan op het hok gelegd met de aren naar west en u fge-,1
spreid, zoodat die schoof feitelijk voor parap'uie dienst
doet. Deze manier is nog zoo mis niet, tic hokken staan
vrij vast en'9 van de 10 schoven zijn gedekt. Kfijge.pi
we 'hier nu slecht weer, zoodat er schtot in 't graan,
komt, dan rijdt Tater een wagen bij de hokken langs
Confeetie- en Maatkleeding,
WINKEL»-
Overal Ie ombieden. Vraagt slalcn.
Levertijd Maatkleeding plm, 10 dagen.
die der Tsjechische, ofschoon het H.L.-gewicht beter
is. Dit komt» ten eerste door de meerdere vracht en
Iten tweede, naar mij gezegd is, door te weinig zorg
1 waarmede de Slowaken de korensoorten, reinigen. Het
j stroo is naar verhouding veel duurder dan "hooi, dit
I komt door de fabrieken, ook bij ons is geen stroo
in voorraad.
Ten laatste zij nog vermeid, dat 24 Juli Amsterdam
op de geldbeurs te Pra.,g noteerde 13031307. Dat
wil dus zeggen, dat men voor 100 gulden dat. aant^
I Tsjechische kronen kon krijgen. Rekenen belangstel-
1 lende lezers dus de prijzen maar uil. Pauze.
,\Vat, bent u in eens stil," zeide zij, toen hij bij het
roosteren van het derde stuk brood bleef zwijgen.
Hij keek' om en glimlachte.
„Pardon maar u moet niet denken, dat ik u vei^at.
Wanneer u een tijdje alleen woont,'zult u wel merken,
dat u bet ook zou gaan doen. Ecn aanwencTsel, een
gewoonte, dat is alles."
„Voelt u u dan wel eens eenzaam?" vroeg zij.
„Alleen wanneer ze me komen opzoeken voel ik
me een beetje eenzaam. Ik weet, dat ze vroegér of latér
weer weg moeten, zie je, en dan zal ik alleen zijn.
Wanneer ik alleen ben, is cr ook niemand, die weggaan
kan, zoodat ik-er nooit slechter bij kan wórden- Heel
idioot, natuurlijk."
„Hebt u soms liever, dat ik maar ga?"
Jerningham stond vlug op. „Je moet me niet zoo ver
keerd begrijpen. Ik vind het heerlijk, dat je hier bent.
Is de thee klaar?"
Zij knikte.
Hij trok den eenigen fauteuil dicht bij het vuur voor
haar en wachtte tot zij zat.
„En nu de lekkerste kop thee," begon hij.
„Is uw thee ed beste?" viel zij hem' glimlachend in
de rede.
..Altijd," zeide hij; en dan lachten zij beiden-
Er bestaat in deze wereld een soort «geluk, dat alle
begrip te boven gaat. Het kent geen uilersten, ook al
is het zwanger van allerlei mogelijkheden. Geen reactie
volgt erop; het is in zekeren zin heel1 eenvoudig. Zulk
een soort geluk is dat, wanneer de -naturen vam een man
en een vrouw voor het eerst wederkeerig belangstelling
vinden in eikaars gezélschap. In dat stadium en zoo
lang als het duurt voor er liefdesverklaringen gedaan
worden en wanneer er nog geen illussies venstaortl.
zijn en geen hoop de booem ingeslagen behoeft te
worden, verkeeren die twee in een phase van bijna
volmaakt geluk. Het. eenige wat er aan ontbreekt is, dat
beiden weien, dat eenmaal het oogenb'ikk moet komen,
dat het loopvuur uitgebrand en het kruitmagazijn bereikt
zal zijn en alles veranderen zal. Dal spelen met het vuur
is het voornaamste van het genot zelf in dezen nega
tieven staat van geluk. Negatief 'moet het zijn, want
warfneer de vrouw knap is en de man jong bloed 'in
zijn aderen 'heeft, moet een uitbarsting volgen.
In zulk een toestand van gelukkige tevredenheid be
vond Jerningham zich dien middag. Op dat öogenblik
wilde hij, dat het verder ging. Het kwam niet in hem
op, dat Nanno een vrouw was om te begeeren. Hij zag
niet in, dat tallooze andere mannen onmiddellijk
tot de conclusie koniend, dat zij door op hun kamers
te willen konfbn zwijgend toegestemd had in andere
dingen de yerleiding zouden voelen, er hun voorde^
die de parapluie" meeneemt, deze worden ais min
derwaardig afzonderlijk gehouden, terwijl de overigen
weinig last hebben. Lezers landbouwers, die er
belang in stellen, moeien eens met de „Schagcr Crt."
het Land op gaan en eens een Tsjechisch hok zetten,
volgens de bovenomschreven methode. Last dat de rogge
uitviel, hadden we niet, daar ze volgens mijn Hol'fand-
sche denkbeelden nog wel een week had kunnen slaan,
dat is hier echter de manier niet om.rijp te zichten- Geen
korrel viel er dan olok uit. Met het verschrompelen door
de zon zal liet geen vjart loopen, daar alleen één bos
in 't zonlicht komt. Het wordt hier altijd zoo gedaan en
de korensoortcn „die van 't vorig jaar nog in voorraad
zijn, zijn van beste kwaliteit, behalve de haver.
Om 9 uur kwam een lading bier aanrukken, voor
elk een halven liter. Als 't warm is met hooien gebeurt
dat ook, met hel oogsten is 't ongeveer regel.
De machine was met haar deel in een dag klaar, het
menschelijk deel in anderhalven dag. Dinsdagmiddag,
om ongeveer 12 uur, kwam er echter een geweldige On
weersbui opzetten met veel wind en regen cn daar fiet
roggeveld op een heuvel lag, werd er veldslag geleverd
met onze pas gezette hokken. En dit is juist het tvpischc,
dat aan den windkant van den heuvel geen enkel hok
was omgewaaid, op den heuvel weinige, maar de meeste
aan den kant van den wind afgelegen. Toen dit deel
rogge was afgewerkt, veranderde mun werkkring weer,
de damesafdieeling moest op .de korenzolders aard
appelmeel rollen en, ik weer toezicht houden. Toevallig
kwam er juist deze week een storm brieven en couranten
uit Holland, dus kon ik met heei veel geraak lezen.
Donderdag moest de heer Resl naar "BcnesOv, vertrok
's morgens om 4 uur en moest ik de melkopbrengst der
koeien aanteekenen en kwam ik weer verscniilende
dingen te zien, die ik nog niet had opgemerkt. Ik zal ze
in volgorde vermelden. In den stal wordt eiken nacht
wacht gehouden door een van de stalknechts. De een
is, een jongen van 16 jaar, die is vrijgesteld, maar de
beide anderen slapen week om week in den staf. Ilun
slaapplaats fs vlak achter de stieren, op wat bossen
stroo en een paar dekens. Aangezien -het door de vele
keltings waarmede de beesten vaststaan steeds ecn helsch
lawaai is ^én de stieren de grootste herriemakers zijn,
is dé slaapplaats niet zeer rustig te noemen. In den,
brief over de koeien schreef ik over de manier van kal
veren fokken, ze zelf laten zuigen. Eerst werd het 'kalf
ongeveer een uur voor hel melken toegelaten, maar
nu doen èn kalf èn melkster gelijk' een aanval op
de koe. Aangezien een kalf van drie weken echter
woester in zijn aanval is dan de melkster, is, het
een prachtig schouvyspêl. Het beest kreeg vele kTlapipen
en stompen, maar waarschijnlijk ook de meeste me k,
ik kreeg tenminste ecn, driekwart liter te noteeren>
en dat van een kalfkoe en een melkperiode van 's avonds
7 uur tot 's ochtends 5. Ik heb meteen de vrijheid
genomen om het aanteekeriboek door te zien en ont
dekte. clat het hoogste aantal liters, dat een koe per
dag gegeven had IOJ/4 was. De noteer ing ging va nat
1 Januari. Hierbij moei, men echter bedenken, dat de
kalveren er eenige weken bij worden gelaten-
Op een dag kwam er bericht, dat er superfosfaat was
aangekomen en werden er 4 paarden én 2 ossen)
voor drie wagens gespannen en ging hel naar Dói nfr
Kralovice, T>e reis-neen duurde 1 uur 23 en-terug 1
uur 45. allés stapvoets natuurlijk. D© ossen waren g ijk
met de paarden aan het station, dus zoo lang jiamj
Ioopen ze Stapvoets niet. Behalve de rijtuigen van den
heer Resl, waren er nog 5 wagens om supertor la;
te 'halen, waarvan 4 bespannen met t*sscn. Over het
trekvermegen dezer dieren kunnen wij Hollanders ons
geen voorstelling maken; ze trekken evenveel a's besté
paarden en als ze een paar minuten thuis zijn, staan ze
voor den wagen te herkauwen. Juist hun groote kracht
is dan look ,de grootste deugd van dit vee.
Als dessert krijgt de lezer te slikken de m-nrktberichlon
van de graanbèurs van'Praag vah 20 'Juli. Ziehier'.
Alle prijzen per 100 Kg.
Tarwe, Tsjechische, 77—82 Kg. per H.L. 1501">() Kr.
Tarwe, Slowakijsehe, 78—82 Kg. per H.L. 145—150 Kr.
Rcgge, Tsjechische, 7271 Kg, per H.L. 10;)10Kr.
Rogge, Slowakijsehe 72—75 Kg. per H.L. niet genoteerd'.*
Gerst 120—130 Kr.: Haver, Tsjechische 155165 Kr,;
Haver Slowakijsehe 140—147 Kr.Paafdenhoonen 180
tot 220 Kr.; Erwten, Victoria 375 -125 Kr.; Erwten,
groene en gele 275325 Kr.; Wikken 180—200 l£r.;
Karwij, Tsjechische 1300—1100 Kr.; Karvyij, Holte nd-
sche. niet genoteerd; Klaver, Zweedsche oogst '21 0"-0
tot 900 Kr.: Klaver. Slowakijsehe o'>gst '22 70'.)—1710
Kr.: Aaardanpelmeél' 170-
tot 50 Kr.; Hooi, geperst-
ken 63—70 Kr. Stroo, g
Stroo. gerste-, geperst 60—70 Kr. Hooi en stifao
franco op wagon.
De prijzen der Slowaaksche producten zijn lagjr d n
lowaKi.iscne p"gst 22 /vj— wru
0—190 Kr.; Hooi, o gspurst 17
st 55-58 Kr.; Stroo, roggesuk'-
gerste-, ongeperst 45—50 Kr.
DE ROGGE-ODG-ST.
Men meldt van de Oostelijke zandgronden:
De rogge oogst is hier in vollen gangv Buitengewoon
snel is dit gewas in de laatste dagen tot rijpheid en
vollen wasdom gekomen. Over het algemeen zijn dé
halmen forsch en buitengewoon lang en de lange
aren goed gevuld met flink ontwikkelde zaden. Zon
der twijfel zal dan ook de zaadopbrengst zeer bevre
digend zijn. Het maaien is zee* vlot verloopen, hoewel
de sikkel algemeen dienst deed en de machines weer
in qjnbruik zijn geraakt.
Het broodkoren van den Oostelijke plattelander
geeft, alle reden tot, tevredenheid.
DE GASVERGIFTIGING TE UTRECHT.'
In den nacht van '22 op 23 Juni heeft zich te Ut
recht een geval van gasvergiftiging voorgedaan.
Twee kinderen zijn overleden, de vader en moeder
waren bewusteloos, maar konden gered.
De directie der Gasfabrieken te Utrecht haeft een
onderzoek ingesteld, nadat hij de sectie op de kinder
lijkjes de aanwezigheid van koolmonoxyde was ge
constateerd.
Van de resultaten van het onderzoek maakt de
heer J. Buys melding in „Het Gas" en zijn mede-
deelingen zijn van zooveel belang, dat zij ter voor
koming van andere ongevallen onder de algemeene
aandacht behooren te worden gebracht.
Allereerst bleek, dat de leiding geheel in orde was,
terwijl in de slaapkamer een han§ende Graetzin-
brander hing, waaraan het trekglaasje ontbrak. De
brander had gedurende den noodlotfcigen nacht laag
gebrand en dienst gedaan als nachtlicht.
Indachtig aan het uitgebreide rapport van den
heer Van der Sleen in 1916 aan' den toenmaligen
directeur Blom der Haarlemsche gasfabriek uitge
bracht, werd in het begin speciaal gezocht in de
richting van ingeslagen vlammen. Deze zijn te be
schouwen als verbranding, van lucht in gas waarbij
een minderwaardig gas ontwijkt, gelijkende in sa
menstelling op blauwwatergas en dat al of niet
secundair verbrandt. Ontwijkt het onverbrand, dan
is dit zeer gevaarlijk.
Het bleek evenwel, dat bij de verklaring van het
ongeval het al of niet inslaan buiten beschouwing
kan blijven. Draait men namelijk een Graetzin-bran-
der zoo klein, dat dé vlam loslaat van het kousje en
het gas lichtend verbrandt zeer nabij' den brander-
mond. dan is de werking van d'e douche natuurlijk
geheel gewijzigd. Deze zuigt niet meer primaire
lucht aan, maar integendeel, door de luchtgaatjes
ontwijkt onverbrand lichtgas, hetgeen zichtbaar ls te
maken door aan te steken. v
Berekend is, dat er op deze wijze 260 Liter gas
in de kamer is gekomen, of 43,2 L. kooloxyd. Dit is
voldoende voor ernstige ziekteverschijnselen, voor
kinderen kan het doodelijk zijn. De ouders geraak
ten dan ook bewusteloos, de kinderen daarentegen
zijn 'overleden.
Conclusie. Zonder ruim^ iuchtverversching bran-
de men-geen gaslamp rin een slaapvertrek. Men lette,
speciaal op ingeslagen branders. Hierbij kan name
lijk een deel van het gas onverbrand ontwijken. 1
Hangende gaslichten moeten steeds op volle
kracht branden;. Ze zijn geheel ongeschikt*-om met
geknepen kraan en lage vlam voor verlichting te
dienen. Het is zeer gevaarlijk ze op die wijze .te bek
notten als schemerlicht of nachtlicht.
SCHOORL.
Dooi1 den (gemeenteraad is. besloten de muren van
den kerketóren te Groet te repareeren. De Kerkeraad
is van plan .om in dezen toren slagwerk aan te doen
brengen.
VLEKZIEKTE.
De vlekziekte neemt in Hollands Noorden sedert
eenige dagen belangrijk toe. Ze is voor vele boeren,
reeds eene belangrijke schadepost geworden. En nog
zijn er varkenshouders, die tot heden de vaccinatie
verzuimden. Door schade en schande wordt men
wijs: of men wordt het nooit!
EEN SLECHTE MAAND.
Gedurende de 4 volle weken in Juli, 1 tot en met
28 Juli, werden er uit ons land 293 runderen naar 't
buitenland uitgevoerd en wel 100 naar Tsjecho-Slo-
wakijo, 2 naar Mexico, 8 naar Denemarken, 51 naar
Oostenrijk, 76 naar België cn 56 naar Duitsehland.
j Verleden jaar om dozen tijd, «bedroeg dit. 20 maal
zooveel.
El'N "KENNER VAN DIEREN.
't Is haast niet te gelooven. Toch is het historisch,
't Gebeurde op het onlangs gehouden M.U.L.O.-exa-
men Ie Zwolle.
De examinator vodr dierkunde toont een candi-
daad het skelet van een kop van een konijn en vraagt
hem: „Wat is dat voor eeq kop?"
De candidaat: „Van 'n hoen".
De examinator (verbaasd): „Van een hoen? Bedoel
je-een kip?"
Candidaat: „Ja!"
De examinator: „Hoe kun je zien, dat dit de kop
is van 'n kip?"
De candidaat: „Aan de tanden!" Stand.
MOND- EN KLAUWZEER.
Stand van da gevallen van mond- en klauwzeer
op einde Juni j.1. en einde Juli j.1.:
Juni. Juli.
Gelderland: 2 veebeslagen in 2 gemeenten; 3— 1.
Utrecht: 1 veebeslag in 1 gemeente: 11— 3.
N.-Holland: 1 veebesiag in 1 gemeente; geene.
Z.-Holland: 53 veebeslagen in 33 gemeenten; 81—13.
Zeeland: 1 veebesiag in 1 gemeente-; geene.
N.-Brabant: 2 veebeslagen in 2 gemeenten; 1— 1.
Limburg: 7 veebeslagen in 4 gemeenten; 9— 4.
Noordholland en Zeeland zijn dus vrij vah de. piekte.
In Utrecht, Zuidholland -en Limburg is het aantal
gevallen uitgebreid, vooral in Zuidholland en Ut
recht.
Trekking van 180 nummers
len overstaan van Notaris A. G. M,alU
Donderdag 9 Augustus 1923
PrtJ« van t 3000.— 16355
Prijzen van i 90.- «toen geld!
163 2004 5301 6680 8132 10596 134*) 16712 19125
69 2416 5410 6id5 70 10622 13777 23 1»4L3
940 76 5512 7074 8760 23 14040 17095 4
1023 2980 5863 7410 0110 53 14419 17476 19749
33 1085 6130 11 85J0P14 61 17570 20us3
11113254 41 53 9274 11750 1451Ö 17643 93
1269 35c5 64/1 7535 9:02 5.i 14503 le3o? 20281
1468 42^0 77 7/97 9720 12395 57 92 204 4
lc54 4504 84 7«23 9SÖ8 12502 152 5 18536 20*7
193i 4;*5 86 7973 9939 12821 158.3 18,0; 20926
43 16 6597 8018 1050 12920 15994 bó o7
Vorige lijst on breekt ?g73 16592 m zi 18S92
mede te doen, ook aT given zij niet aan die verleiding
toe. Niéts van dat alles kwam in zijn gedachten op. Hij
zag iri haar slechts gezelschap, waarmede de uren voor
bijvlogen als minuien.
De mannen, dié bij hem' kwamen, hielpen zichzelf aan
wat hij had. Nanno moest geholpen, bediend worden.
Het feit,' dat zij in een restaurant bediende^ hinderde
hem niet. Zelfs wanneer zij hem haar ervaringen ver
telde, dacht hij nauwelijks aan haar als zoodanig.
Haar weinige kennis van Londen vond-hij bekoorlijk.
Zij had nooit van defBeurs gehoord cn hij vertelde haar
het ingewikkelde raderstel'.
Wanneer zij iets niet begreep, deed zij nieuwsgierige,
kinderlijke vragen, waarom hij nu eens moest lachen
en die hem dan weer achterover in zijn stoel leunen cn
verbaasd naar haar kijken deden.
Maar behalve dit alles had zij ongewone, onverwachte
blikken op het leven. Reeds in Ierland had hij dat
.gemerkt en het haar gezegd. Maar thans had zij* er, on
getwijfeld door alles wat zij geleden had,, nog meer.
Op onvffwachte oogenblikken gaf zij uitdrukking aan
gedachten, "die hem in verbazing brachten en de wijze
waarop zij ze uitdrukte, was buitengewoon eenvoudig.
Er waren oogenblikken, waarin hij wist, dat hij haar
niet begreepbesefte, dal zij met haar gecompliceerd
karakter boven zijn begrip ging. Maar dat alles maakte
haar te interessanter voor hem.
„Ikgeloof, dat je een pessimist bent," zeide hij, toen
zij thee gedronken en in het algemeen gepraat hadden
over de poging, die zoovelen gedwongen waren Te
doen* om het vage, onbeschrijfelijke .uiterlijk van fatsoen
op te houden.
„En wat is dat?" vroeg zij.
„Iemand, die den moeilijken weg liever neemt dan den
makkelijken en dan het geloof ingang wil doen vinden,
dat het leven geheel geplaveid is met ongehouwen
steenen?'
„4k weet wat u bedoelt," zeide zij, ;,maar u zegt
het* net, alsof die persoon dien moeilijken weg met
opzet nam."
„Dat. doen zij ook."
„Zij aoen het niet altijd. O zeker, er is soms heele-
maal geen zijweg. Er zijn sommige menschen, die den
geheelen tijd door één weg hebben. De wegwijzers
blijven hem stefeds zeggen welken kant hij uitgaan moet,
ofschoon er geen enkele kans voor hem komt een
pnderen weg in te slaan. En. zij moeten heuvel1 op,
heuvel af, tot zij eindelijkk tegengehouden worden in
een bosch, waar 'het altijd eenzaam en donker is, en
dan komt er een groote, grijze gedaante uit de hoornen."
„De dood?"
„De dood,"
Onlangs werd mij gevraagd of.de Church of En^Lmd,
de Er.g_.sche Staatskerk dus, een Prutestant-scne ke*k
was.
De beantwoording van die vraag is' nog niet zoo
gemakkelijk.
De Church of Erg'and wordt eeuwen teug beschouwd
als een prótésLntseiie kerk.
Jomt gj echter gedurende een dienst een dér En-
gelsche kerken binnen, dan zu.t gj a^s XJollandsche
prolestart denken: dit is roomsch.
Het zal echter tevens ^voorkomen, dat g:j, indiéq
gj blijft en gj hebt toevallig een zrg#,„low church'
g;troffen, toch zult bemerken „terecht' te zijn, ni.
een protestantsche kerk te bezoeken.
Het kan echter ook so^rkomen, dat gj zooveej
dienst" ziet g heel gelijk aan den Roomschen eerè-
dienst, ziet lezen uit een bijbel-, die door een pracht'g
gikleeden koer :naaj» wordt opgehouden, ter/viji de do
minéé gedurende den dienst van priestergewaden ver
wisselt, dat er ze lis met wierook gewerkt wo.dt, dat
g'j weggaat overtuigd niet bij Protestanten terecht
te zijn geweest.
Het feit is, dat de Church of England een crisis
doormaakt.
De Church of England is inderdaad eën Protestant
sche kerk, maai is uat geworden niet door hetgeen er
loefde en omging in de zeilen der Engelsche bóvolkfng,
maar door den wil eens^konings.
Toen. Koning Hendrik VIIi genoeg had van het'
huwelijk met Catharina van Aragon, de houterige, ta
nigo Spaansche prinses, wilde hij scheiden.
Doch ondanks moeile en vcrloogon van den Koning
en van zijn minister Cardinaal Wol'sey, de Paus ,b.eej
onvermurwbaar en hield vast aan het kerkelijk woord,
cTat hetgeen God vcreenigd had. menschein niet mochten
scheiden. Koning Hdndrik VIII Was er echter den man
niet na om zich door den Paus te laten terug houden
van zijne pt'nincii.
Héncïrik VIIi brak dus alle relaties met den Paus
af, en. slichtte de Erg Ischc,Kerk, die een Protestantsch
aanzien krexg, alhoewel wat de dienst betrof, er mog
heel wat overgebleven was, dut meer aan'-paapsrft dan
aan hervormd deed donken.
Maar het sobere hervormde gelóot nam toch de plaats
in van het koomsch Katholieke gloof en met den Paus
verdween 'ook de verheerlijk!hg van de Maagd Maria,
terwijl alle boeiden uit de kerken werden vérwijdérd.
De kloosters werden ontruimd," sommigen verwoest,
de kerkelijke' goederen vervielen aan dén Kroon, in
één woord Hendrik zorgde, dat •'tegelijk met de in
voering van de hervorming, zijn eigen beurs gesn-ekt
werd en kon dat te g redelijker (toen, ondat Paus
Paul TTI htm op 3 September 1533 geëxcommuniceerd
had.
Eene dergelijke hervorming is natuurrijk piet te ver
gelijken met die in de Nederlanden, waar nu juist 3
eeuwen geleden twee hervormden op 'hét pléin voor
„Wie de goden liefhebben sterven jong, niet?"
„Ik weet niet wie u bedoelt met de goden
maar iemand heeft u lief, als gij jong sterft."
„Nanno!"
„Wat sir??"
„Waarom zeg je zulke dingen?"
„Pardon, Mr. Jerningham maar zoo voel ik het
soms. U sprak zoo ernstig en dan is het net, alsof
dat ten slotte komen -moet".
„Denk je dikwijls zulke dingen?"
„Niet dikwijls neen ik ben soms heel gelukkig
en dan is het soms net alsof gelukkig zijn alleen
maar een stuk gekleurd glas is, waardoor je alles an
ders ziet. Dan wordt je moe van het houden van het1-
glas voor je oogen, en wanneer je het neerlegt, is het]
zoo.'*
„Hoe zoo?"
„Zooals ik gezegd heb."
„En lag het gekleurde glas den heelen middag op
tafel?"
„Neen.'
„Ben je dus gelukkig geweest?"
„Ja Zij hield op. „O, ik-ben in langen, langen
tijd niet zoo gelukkig geweest!"
t
HOOFDSTUK IX.
Nanno leefde geruimen tijd op de herinnering van*
dien middag. Op een kalender die boven haar bed
hing, had zij den <Jatu;m met een potlood aangetee-
kend en telkens wanneer haar oog erop viel, viel zij
in een gepeins en liet zij de bijzonderheden ervan
met een langzaam genot aan haar geestesoog voor
bijgaan. Voor haar had die dag een grooce beteeke-
nis gehad. Van af haar komst in Londen was zij al
leen dankbaar geweest voor negatieve dingen een
uitblijven van mishandeling, een vermindering van
lijden. Nu voelde zij zich dankbaar voor het positie
ve genot van dien eenen middag. Het scheen haar
toe, dat haar niets mear te wenschen overbleef dan
dat zij nu en aan Jerningham mocht zien en met
hem praten, zooals zij toen met he-m gepraat had.
Haar begeerten hadden niets sexueels. In liaar een
voud dacht zij, er niet aan wat de zijne waren of
wat de hare worden konden. Hij had liaar niet het
hof gemaakt zooals haar man dat gedaan had; hij
had haar niet behandeld zooals Mr. Mossop haar
behandeld had. Zij kon niet gelooven, dat hij een
man was zooals zij waren. Alles wat hij deed en zei
de wees erop, dat hij zoo heel anders was. Wanneer
zij op die op die ruwere manier aantrekkelijk
voor hem was, dan zou dat dadelijk gebleken zijn,
zou hij het hebben laten merken in Ierland, zou zij
hem van den beginne af gemeden hebben. Thans
wist zij, dat het niet zoo was, nooit zoo zijn kon. Hij
was haar vriend en als ooit ecn vrouw een vriend
noodig had. tot wien zij zich wenden kon om steun
en raad, dan was zij het. Nog ip haar geheele le
ven niet had zij de tooverlamp van vriendschap be
zeten en zij dacht er niet aan die te verliezen door
dingen te vermoeden, waar geen sprake van was.
Pater Mehairs waarschuwing aan haar was onge
twijfeld vol waarheid geweest. Er waren tallooze
mannen, die een jong meisje, dat alleen op de we
reld stond, niet met rust lieten. Tot die soort be
hoorde Mr. Mossop. De vrouwen, die alleen ston
den, waren zijn prooi. Maar Jerningham was anders.
Hij had haar dikwijls gesproken vijf keer in het
geheel maar geen enkele maal had hij iets an
ders laten blijken dan dat hij haar vriend wilde
zijn. Kon zij meer aan zijn genade overgeleverd zijn
dan op dien Zaterdagmiddag, toen zij alleen met
hem op zijn kamers was? Toch had hij daarvan niet
geprofiteerd. Hij had het als de meest natuurlijke
zaak. ter wereld doen voorkomen, zoodat zij er geen
bezwaar in zou zien weer naar hem toe te gaan.
De Vrijdag na dien Zatetdagmiddag was Miss
Shand bij haar komen praten toen de dagtaak afge-
loopen was. Maynard sloot om zevèn uur en toen
de laatste bezoekster vertrokken was, haastten de
beide meisjes zich naar buiten. Een omnibus bracht
haar naar Fulham Road; een koude en tochtige om-/
nibus met een vuije vloer en iedere beschikbare
ruimte binnen beplakt met vettige advertenties. Op
een winteravond, wanneer de conductur koude voe
ten heeft en de regen op ziin schouders druppelt, is
een omnibus niet bepaald het vroolijkste voertuig,
dat men zich denken kan. Maar de twee meisjes let
ten niet op den conducteur, die ongeduldig stampte,
om zijn voeten warm te houden, of op d^n ouden
heer met een bouffante voor zijn mond, die steeds
door hoestte en over gebrek aan ruimte klaagde. Er
bestaat een geest van opgewektheid, welke niet op
die kleine levensbijzonderheden let en Nanno, die de
zen geest be^at, bracht hem op haar vriendin ove>
Een maaltijd, dien zij door Mrs. Hudson klaar had
laten maken, wachtte haar, toen zij in de zitkamer
gingen, waar in n haard een vuurtje vrooclijk
knapte. Zij vlogen er naar toe, om zich te warmen.
Wordt vervolgd.
