ilpiten llitiij-
Mrattitit- Lmlloivllil.
iiifijiiïürs i N.V, v.h. rwPMM R i',o, Sdü'.i;i:ii
Landbouwfecsf.
8 Mken' Ly°nS'
Arrondissement® Rechtbank
a te Alkmaar.
Donderdag 16 Augustus 1923.
66ste Jaargang. No. 7282.
tMMf.
Dii Uail verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. DIJ Inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
entfCn nog zooveel mogelijk In het eerstullkomend nummer geplnnlst,
POSTREKENINO No, X3330 INT. Tfcl.EP no 20
Prijs per 8 maanden (1.65, Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 6 regels (1.10, iedoro regel meer 20 cent (bewijsno.
Inbogropon), Groot» lottors worden naar plaatsruimte berekend.
Om» oude schaapherder rag ik 's morgens loopon
met een boordje aan.
Dat js iets zoo buitengrsvouns, dat het boordje ook
niet blijft zitten, maar zooa.s mem dat ia studentenkrin
gen noemt, fuift.
Maar al verhocg' het dan niet heft uiterl1'k schoon van
onzen scheper, het verleent hein toch décorum, want
iedereen weet, dat hij „in gila" is.
De scheper was dan ook in gila, wamt hij ging naar
Hatfield,-naar het prachtige park van dm Markies van
Salisbury, waar de tendbouwtentoomsteLirg met con
cours hippique g houden zou worden.
De scheper zou een actief deel nemen in die fééstén,
want hij zou mededingen in den wedstrijd van honden-
dressuur en wel van herdershonden.
De tentoonstel 'lig in Hat 'Hd is een evenement, want
rij giat uit vanv onze graalschappelijke lamdbouwver-
eenig ng.
Het gihecle graaVhap vierde dan ook feest on oen
drg. dat on?e scheper een boord e aangedaan had, na
eerst zijn gïricht te hebben gewas?chen.
Dat was. zooals hij verte.de, iets dat anders niet
lederen wrkd. g e beurde. Zijn zoom was in den
g -weest, vertelde nij, eji die nad a's sol'daat zich ,'ecrcn
wasschen, zoodat zijn' 70 en zich dikwijls heetemaal
waschte. Hij vond dat wel fïnk en ben der wein'g-»
voordeelen die de o rVg gebracht had, maar hij hie d
voor zich zelf maar aan het oude gibruik vast, volgde
het voorbeeld van zoonlief mj^t-
Ons graafschap vierde feest, ons dorp liep uit.
De treinen waron stampvol. Extra omnibussen reden
van allerlei dorpen ©n gihuchlen naar Hatfie.'d en
maakten g"»ede zak*m.
Bij het groote Ihek van Hatfield Paric was alles goed
geregeld.
Voor 2 shiVi'-g kwam je do~r het tourniquet, je
.moest gepast geld hebben, anders aan een loket wis
selen Au\o's hadden een aparte ingang. Er waren
wel 600 auto's in het park, gestald langs de prachtige
lanen, maar buitendien mg ruim 200 auto's op net mid
denterrein rondom den „ring" g~s "haard.
Het af- en aanrijden was keurig geregeld, men kon
s'echts van één "kant aan- en van een anderen kant
afrijden.
Ik weet helaas biet hoeveel menschen er gewéést zijn,
maar taxeer het op ruim tien duizend.
De meesten daarvan bevonden zich rondom den ring
hetzij m de auto's of staande achter de touwen, it#
g''»c*ten op de tribune.
Maar een groot deel elreulberde over het terrein.
Want al is ae grootste attractie dan ook "de ring van
het Concours Hippique toch bli'ft voor ieder, die bij
den landbouw betrokken is, de landbouwtentoonstelling,
het zwaartepunt van den dcg.
's Morgens had.de keuring vam paarden, vee, klein
vee en pluimvee plaats griiad.
's Middags werden de voorkeuringen der concours
nummers op verschillende gedeelten van het terrein
In aparte ringm gehouden.
Daar stond altijd veel volk.
Ook het reeds gekeurde vee trok veel aandacht
zoodat er een g"ze"hg verkeer op het terrein heerschté.
De inzending van geiten was niet bijzonder groot.
De collectie vark*ms daarentegen was zeer de moeité
waard. De IVikshires, de Gloncester old spots, de
Wessox Sadd'ebacks d<* Essex, de Largc Whites 'Groote
Witte), de Mi ld'e Whites (Middeteoort Witte) de Large
Placks (Groole Zwarte) waren alten goed vertegenwoor-
d;cl
D« s'aH-g <Jt varkens .was bijzonder goed. Flinke
or>eu hokken met 2V> a 3 meter daarboven een g">qd
gvimmerd dak, zoodat de beesten goed tegen den zon
beschermd waren, hetgeen er bij varkens altijd zoo
op aan komt.
Het vr© viel natuur'k tegm, wanneer men eene
vergMijkteg g'ng ma'-en met de groote ten'oonste'Ting in
l/imlen maar er waren toch mooie dieren vertegen^
woord :gl.
Vooral de British Friesian, de afstarnmeungm van
onze kooien e-n stieren, wa^en goM verte<>en"w,'ordi|d.
liet toeval wi', dat twee der g oote British Friesian-
fok' ers n om Graafschap wonen.
Toch bftd<'e-» die niet h-m allerbeste materiaa* g"-
«omfen. E"n bekend f.V k-r van even bm'en on? gaaf-
schap g:-g dan ook met vl» eerste prijzen strijken.
Ik gi btenenkrrt de fokkers eens be ocken en zal
iar em en ander over het materiaal verte'len.
Er zu'len n-g wel k'einkinderen cn achter':H'-f"in-
deren van bekende Westfriesehe stieren en koeien z'jn.
"De Shorthom, de Engclsche ko> was minder goed
verriga^ woo rdgd
Daarent gen weer wel de J-u-.evs en G'i^rnseys, het
vee, dat mek met een b'jzon >r hoog v-tjeha tê levert
en daardoor zeer in trek is op de boerderijen der
g^ote buitens.
Toch moet dit vee het tegen de British Fnestans af
laten, wat me'kprodctie en veteehMe betreft. De eige
naren van Jersey- en Guernsey-koeien sma'en wel' altijd
op de British Friesian, de waterkarren, zooals zij ze
noemen, maar de statistiek leert toch ftnar dat een
British Friesian koe meer melk en meer vetdee'qn per dagj
levert dan een Jersey-koe, al is het percentage van het
vetgehalte ook in het voordeel der J"rsev's.
Gevoeg was dan ook, dat de British Friesian de prijzen
voor beste me'kkoeien weghaa'den.
Het viel mij op, dat ae Vereeniging Voor British
rriesian vee g"en reclametent op de tentoonstelling had.
wroVd *'a"©n zij daarmee on een tentoonstelling,
w Htish Friesian vee minder bekend is, dan bij ons,
luist de g oote fokker? van dat soort vee wonen.
te»Hri;fVaren ook Pr i7en u"'6 M aan het beste klein-
en aan de ^nd-rbaideis, die het 1'a^gJt in
p« va!? zelfden of heer waren g weest.
62 iaar)r^W-T,n.°r was Arihur Edwards. iena.arid Vrj
1, '."'V1 jaar ea 8 maanden in dienst was geweest
w Overste Phidips.
xnren Paarden konden mij niet h:i-onder be-
tnnn*üir;«antieer men eenmaal 00 e-n der g-oote tan»
ve.rmra ^e7^Cn heen, wat En-^e'and op dit g-hied
terecht' ^an men ons ^aafschup niet meer
r,nl>. Weer meeviel' waren de spuFetjes van 1-ve-
Bilzond^i pa.arden Y'h die er mochten we^ep.
542 inzenditlg^01 W3B afdeeling pluimvee. Er waren
k'PPea
E* riin tftJkust..en ta keur aanwezig
vanscaiUemd.e prijzea door lieden uit ons dorp
en neg wel Juist uit mijn gehucht gehaald.
Heel veel' zeer bijzonaerc variëteiten kon men aan
treffen, vooral bij de kippen en duiven.
Allerlei kippen, uit andere werelddeelen, afkkomstig,
somm'gen daarvan weer veredeld.
Voor een kenner was hier te smullen.
Mijn buurman op hert buiten naast mij, haalde een
eersten prijs met twee geslachte, geplukte vette ééndén*
(niet scnoongehaald).
Inmiddels ging het concours hippique door.
Er waren verscheidene mooie paarden in den ring.
Aardig waren de ponaies, gereden door schattige kleine
jongens en meisjes.
Het sprirgnummer was niet boven het middélimatlge.
Een leuke variatie was een ©ntrée van den hunts-
man, twee whip6 en een vijftigtal honden van de meiite,
voor onze vossenjachten. Deze honden noemt men
„hounds" en n i e t „dogs'.
De intelligentie van die speciale vóssenjachthonden,
is werkelijk heel bijzonder.
De huntsman is degeen, die voor de honden enz.
zorgt. Het is evenals de whips een betaald persoon.
Hij woont by de stallen van paarden en honden en
heeft een post van groot vertrouwen.
De jng >rmeester meestal een der aanzienlijksten uit
de buurt kan zich onmogelijk met de dage'Sjtoche
rompslomp van het vossenjacht etabl sscment bemoeien,
moet dat aan den huntsman overlaten.
De huntsman kemde alle 50 honden (het wis nis <te
helft eter mente) bij naam en alle honden keiu rn
hun naam en hem.
Voor de zwepen der whips, hebben rij een g-o >l
respect, want die heeren weten heel ver precis té rik 'n.
Er wordt niet veel gelagen, maar zco poocfig raak,
anders kan men onmogelijk de o'de bewaren.
De honden die te Hatfield vertoond werden, w-r-n
de oude dames en de oude heeren, de joige dimes én
de jorge heeren waren thuis in hun kennels.
Een andere afwisse'ing gaven ©enige onderofficieen
van het 14e regiment huzaren.
Die deden allerlei kunsten, als staan op een» paardi
en twee anderen, sturen. Maar het interessantste vond ik
het tentpegging.
In vollen galop met gevelde lansen ren nan rij op
een plankje af, dat op den grond is vastgehecht en
steken het met een prachtzwaai van hun lans daar
aan vast.
Verder reden rij ,;Musical charrs" te paard, terwijl een;
clown allerlei gekkigheden te paard uithaalde.
Ik vond dien clowtn wat uit het kader van een,
concours hippique vallen, maar... het bestuur wi1 g-'d
binnen halen, wil elk jaar^meer inzenders en bezoekers
lokken, dus moet het de menschen amuseeren.
Vooral die menschen, die niet ivoor de tentoonstelling
of het concours maar voor het „lolletje" komen.
Zoo waren er duizenden en ai© duizenden lachteni
om den clown en juichten de huzaren; toe. Ik zag
in die kranige stukjes der huzaren ©en soort reclame
voor het Briteche leger.
Oh foei, die oorlog.
Ik ging eens naar mijn schaapherder zoeken. Venier
op was nij met verscheidene collega's bezig.
Wat een schattige honden zijn die herdershonden
toch. Er zijn hier in Engeland herdershonden, zoo
wollig als een schaap, ja nog wolliger zou ik bijna
zeggen. De haren sleepén bijna over den grond.
Mijn'scheper 'deed ziin best, maar hij moest het
leggen. Hoe kon het ook anders.
„Wylie", de kampioen van het 'international her-
dershóndenconcours behoorde tot de concurre-tle.
De dressuur van die honden is werkelijk verrassend.
Een armbeweging, een zacht of harder fluiten en
handbeweging, alles' wordt onmiddellijk door het in
telligente aicr opgemerkt en alis commando begrepen en
ui"g-voerd.
Trouwens eiken dag kunnen wij den hond van
onzen scheper aan het werk zien en nooit verveelt
het om er even naar te kijken.
Het aardigste werk zien wij soms Zondags.
In Evge'aind schijnt de Zondagmiddag al' van oudsher
den dag voor veevervoer te zijn.
Dikwijls komen dan jonge ossen over den weg.
Ook dan zorgt een herdershond voor de orde en
alles gaat keurig.
Wanneer ik soms den berg af kom fietsen, en Ik
rie beneden een troep schapen op den weg, dan denk
ik hoe zal dat aflooperi?
Ik bel even en meteen wordt er voor mij gezorgdi
De hond drijft de schapen aan den linkerkant van
den w^g (de goede kant om te passeeren in Engeland)
en ik kan. zonder eenig ge%'aar, voorbij.
De herdershonden op een wedstrijd te zien werken,
is natuur'ijk bijzonder interessant, omdat men aBes
kan vo'gen ©n de dressuur en teekens begrijpen, maar
in de natuur zelf is het veel aardiger.
De muziek speelde een lustig deuntje, ik slenterde
er onwillekeurig heen, kwam langs de bestuursteelt,
stond te kijken naar de mooie bekers en andere
eereprijzen, die uitgestald waren, toen. de secretaris
mij aansprak.
Hij was zeer tevreden. Het aantal inzendingen en
deelhebbers was nog nooit zoo groot geweest 1675
in totaal. x <v
Buitendien had het prachtige weer meegewerkt, zoodat
de bezoekers nog tot 5 uur bleven toestroomen, terwijl
het 's morgens om half negen al' becronnen was.
HoeveeT er waren, wist hij mij niet te zeggen, ha hem
was in alle opzichten een recorddag, en aat was toch
de hoofdzaak.
Ik verliet den hubschen, ijverigen secretaris, na hem
mijn compliment gemaakt te hebben ©n maakte nog
eens een wandeling door het park voor ik wegring. Waar
Ik liep, steeds weer had ik prachtige vergezichten over
de mooie heuvels van ons graafschap: bosschen, akkers
wei'anden in een tinteling van kleurschakeering.
Op de horg te ptek, temidden van het meer intieme
nark. met de mooie waterpartijen en bloemperken, kg
bet oude^ kasteri der Oofls, het mroie gebouw onder
de r-geering der ïaatste Tudors gebouwd.
Een trotsch g bouw van een trotsch cr<»slarbt. ma*r
tevens van een geslacht, waarop ons graafschap trotsch
mrg wezen.
De Cecils van deze eeuw rijn nrg mannen van
beteekenis. Wijlen de Markies vain Saisburv E°rs*e
Minister van Ko^i-g:n Victoria, heet zonen nagelaten,
die neg hun land ©n koning waardig z:in.
Het noofd van het geslacht, de huidige Mar'ci°s van
Salisbury, is als Minister leider van het House of T^o-ds,
Lord Bóbert Cecil' en Lord Hugh Ooi!, zijn briliee-
rende f'g 'ren in 'het Britsohe We-eFr 'k.
In hun mooie park werd een feest gehouden, keurig
van organisatie, rijk aan deelname en belaqgste.il.>,'
en g3tuigend van een bloeiend graafschap.
Toen Ik het park rerlJot, weer al die auto's zog m
hetgeen Ik ondervonden had, do revue liet pnssoeren,
dacht ik onwillekeurig aaji andere landbouwtentoon
stellingen en dacht: wat is Engeland toch een rijk
land, wat te het volk toch gezellig, eenvoudig en orde
lievend. H©t betaalt altijd behoorlijk rijn ontrée's. Dat
heb ik helaas in een atnaer land wel eens anders gezien.
sv)0"f
de
Ot ltVtR-5 ZEEP HT
VlAAROinOEN
ïalriksnten van Lu-x en Twink
Maandag 13 Augustus is er geen zitting gehouden-
Zitting van Dinsdag 14 Augustus 1923,
In buitengewone terechtzitting voor Burgerlijke
Zaken werd hedenmorgen de heer F. van Seetera
tot plaatsvervangend kantonrechter te Schagen be
noemd.
Wederrechtelijk ingepikt
In de daarna volgende zitting voor strafzaken waa
vandaag mejuffrouw Neeltje Petronella Smité, een
26-jarig dienstmeisje, dit voorjaar te Zijpe in betrek
king bij G. Beets, degene, die de eerste beurt kreeg.
Zij had in die dienstbetrekking eenig tafellinnen»
eenige vrouwen onderkleeren en bovendien om
streeks f-130 aan contanten zich wederrechtelijk toe
geëigend.
Neeltje stelde het zoo voor, dat zij daar hare verlo
ving verbroken was, in wanhoop was gekomen en
zoodoende 'feitelijk niet heelemaal zich bewust was,
wat ze deed.
De Praesus wees er echter op, dat eën psychiatiscb
onderzoek bad aangetoond, dat hare geestelijke ge
steldheid, niets te wenschen overliet. Ook is zij reeds
geen onbekende meer van de Justitie.
Geëiseht werd 6 maanden gevang., waarna de
raadsman Mr. Smal enkele verzachtende omstandig
heden besprak om zich ten slotte te refereeren aan
het oordeel der rechtbank.
Brood op de plank.
Antoon de Haan, een Fries, van geboorte, los werk
man. laatstelijk zwervend, en thans gedetineerd in
het Huis van Bewaring, te Alkmaar, had op 27 Ju
ni jl. te Alkmaar in het openbaar gebedeld, met het
doel om naar de rijkswerkinrichting te worden opge
zonden. De O.v.J. vroeg 2 dagen hchtenis en 8 maan
den opzending rijkswerkinrichting.
Ook die kregen hun zin.
Homme Beensma, een te Leeuwarden geboren
metselaar, thans gedetineerd, had op 27 Juni een
agent van politie te Alkmaar on» een kleinigheid ge
vraagd. Ook hij was daarmee in de stille hoop inden
Krententuin onderdak te vinden. En de eisch, wegens
bedelarij in 't openbaar ingesteld, luidde ook hier 2
dagen hechtenis cn 8 maanden rijkswerkinrichting.
Johannes van Leeuwen, een 52-jarige zwerver -
ook in voorarrest vertoevende kwam nu op de
proppen, Hij heeft in Juni in Enkhuizen in 't open
baar gebedeld. Ook tegen hem werd geëiseht 2 da
gen hechtenis en 8 maanden rijkswerkinrichting.
Volgt een zaakje met gesloten deuren.
De moordaanslag te Wieringen.
Nu krijgen we de laatste zaak en wel die tegen be
klaagden Jan ten Bokkel, geboren op 1 December
1902 en dus 20 jaren oud en Jan Poel, geboren 6 Oc-
tober 1Ö03 en alzoo van 19-jarigen leeftijd, beiden
visschers en woonachtig op het eiland Wieringen.
Zij beiden en enige onbekend gebleven personen
jhenben gezamenlijk den rijksveldwachter-brigadier
1 tiiiiiair A. Admiiaal van Wieringen, mishandeld. De
onbekend gcblej^n medeplichtigen zijn niet, re ach
terhalen geweest, maar ten Bokkel en Poel werden
wegens het voorgevallene geverbaliseerd en gedag
vaard om voor de rechtbank te verschijnen. Die mis
handeling vond plaats in den nacht van 21 op 22 Mei
jl. Er was toen ter gelegenheid van de Pinkster dan
sen in eenige café's te Hippolytushoef en dat duur
de zoo tot in den nacht.
In' het café van Scheltus ontstond eenige ruzie en
teri slotte werd een der jongelui, die wat al te druk
was. een zekere Lont, door de politie uit het café ver
wijderd.
Rijksveldwachter Admiraal, als getuige optreden
de vorklaardo, mot don gemoontovoldwaohWr Port
dlon nacht to bobben gosurvllloord. Nadat Lont uit
hot café vorwljderd waa, word gotulgo door deze twee
en ©en onbekende aangevallen, waarna bij zich met
don gummietok hoeft verdedigd. Ik had Jan Lont
naar buiten gelold en Po«t liep naast dat Jongmenach
Er waren veel menschen op de been, vervolgde ge
tuige, Poel Is mij op den rug gesprongen en sloeg
me op hot hoofd. Hij en anderen hebben me ge
schopt en van ten Bokkel, die een mes had, kreeg ik
een steek in de lenden. Ten Bokkel heeft me met
bet mes twee wonden in den hals toegebracht en ook
aan 't hoofd goraakt. Poel hitste hem op om me den
strot af te snijden. Een der talrijke omstanders heeft
ten slotte ten Bokkel van me afgescheurd Poel
sprong toen op mij af en ook ten Bokkel wilde me
weer aanvallen en toen ben ik onder gelelde van
veldwachter Post bij dokter Piccardt aangekomen
die de wonden h'eeft behandeld. Negen dagen ben ik
bedlegerig geweest en 's Maandags voor dat de Wie-
ringer kennis begon, ben ik weer in func'ie geko
men. Nog ben ik wel eens een beetje duizelig en ook
de hals is ter plaatse der verwondingen nog ietwat
gevoelig.
Dm President wenscht getuige geluk met den naar
omstandigheden nog zoo goeden afloop.
De O.v.J. zegt nu, dat ten Bokkel wel bekent, maar
te kennen geeft, dat Admiraal is begonnen. Is dat
waar?
Getuige Admiraal zegt, dat dit beslist onwaar is.
De President zegt tot ten Bokkel dat deze met Poel
en anderen de politie is gevolgd, toen Lont werd weg
gebracht.
Ten Bokkel zegt: Wij wildeni kijken wat er van te
recht kwam.
Poel zegt: Ik dacht dat Admiraal ten Bokkel wou
slaan, hij had Lont ook geslagen. Wij dachten, als
we er achter loopen, zal Lont niet geslagen worden.
Ten Bokkel zegt: Ik kreeg klappen in 't gelaat on
op mijn hoofd.
Poel zegt: Ik ben Admiraal niet op den rug ge
sprongen. Post zei, dat we terug moesten gaan en dal
deden we niet.
Ten Bokkel zegt, Admiraal in lenden en hals te
hebben gestoken, maar heeft zelf slagen gehad en is
in zwijm blijven liggen en daarna naar den Oever
gegaan naar de visscherschuit, waarmee hij om 8
uur in den morgen moest, gaan varen om gevangen
vlsch naar Den Helder te brengen.
De Praesus zegt tot ten Bokkel, dat die beweert dit
Admiraal eerst is begonnen. Maar Admiraal zegt, daè
beklaagde eerst begon.
Beklaagde Poel zegt, wel naar de politie te hebben
geslagen, maar hij weet niet of hij Admiraal of wel
Post heeft raakgeslagen, dooh hij is niet de politia
cp den rug gesprongen. Ik zei tegen ten Bokkel, zoo
vertelt Poel verder, we moesten onze petten halen.
Die hadden we verloren. Ik wilde ook naar den
Oever, maar ik kreeg een slag tegen 't hoofd en ik
tuimelde achterover. Ik heb ten Bokkel en Admi-
Iraal nog zien vallen en ik hen er toen niet meer bij
geweest. Poel ontkent z'n medebeklaagde te hebben
aangevuurd om Admiraal den strot af te snijden,
Comelis Gijsbertus Post, de 56-jarige Wieringer ge
meenteveldwachter treedt vervo'flens als getuige op. Hij
j zegt te hebben gezien, dat ze Admiraal schopten en daar
was Poel ook bij. Getuige heeft Admiraal toen die aan
gevallen werd, willen ontzetten doc-h werd tegengehouden
Getuige K. Hulzebos, majoor der rijksveldwacht te
Helder, ziin uit eigen waarneming de feiten niet bekend.
Hij te wel op 22 Mei ter plaatse geweest.
Daarna wordt Dokter Piccardt ate g'tuige gehoord.
Hij heeft een hoofdwond, zijnde een snijwond, in het
linxerachterhoofd en 5 c.M. lang, doch niet bepaald
van gevaarlijken aard, behandeid. Het klein© steek-
wondje, dat Admiraal in de linkerlendenstreek had, was
tamelijk otiheteekenend ©n door den arts gewoon ver
bonden. Erger waren de beide wonden in den hals en
die heeft uokter moeten hechten. Allebei waren zé
omstreeks 1 centimeter diep en nagenoeg 1% c.M.
breed, terwijl de een© 2i/a en de andere lVg c.M. Iang
was. Op dokters advies heeft de getroffene eenigem
I tijd geen dienst gedaan, hij leed aan slapeloosheid, de
maag van van streek, ©nz. Nu echter is hij weder valide.
A de charge trad als getuige op de 28 jarige visscher
C. Bakker en daarna diens vader M. J. Bakker, in ver
band met een schop in de buikstreek, die C. Bakker, n©
lang vervelend te zijn geweest, in het late nachtelijk uur,
een jaar of drie geleden eens van Admiraal had gekregen.
De rijksveldwachter lichtte toe, dat hij maar Bakker
van acnteren had geschopt, doch dat die zich toen
ongelukkigerwijze juist omkeerde, zoodat de schop van
voren aankwam. Maar dat was niet zoo bedoeld ge
weest en Admiraal' had aangeboden, indien er dokters
kosten kwamen, die te zullen betalen.
D© vader, M. J. Bakker, had toen de klacht ingetrokkken
en er werd geen werk van. do zaak gemaakt.
Dokter lMj cardt zegt, voor de redasseering om' inlich
tingen te zijm gevraagd over beklaagden ©n die te
hebben vcrslrdkt.
- Beide beklaagden hebben blanco strafregister ©n zijn
niet orgunstig bekend. Zij geven toe dien Pinkster nacht
hoewel niet dronken, toch eenigszins onder Invloed van
sterken drank to zijtn. geweest.
De O.v.J., het woord voor 't nemen van requisitoir
verkrijgende, heeft daarb j het oog op de materieels
feiten, de qualilicatie, daderschap en strafmate.
Ten Bokkel heeft ruiterlijk Dekend. Poel niet zoo
openlijk, doch Admiraal zeg', dat deze ook rechtstreeks
heeft meegxlaan. En veldwachter Post bevestigt, wat
Admiraal zegt.
Hier is zwaar lichamelijk letsel toegebracht. We
nebben kunnen zien, dat Admiraal "bij het af.eggen der
getuigenverklaring aangedaan was. Hij heeft geleden
onder he'g^en hij dien nacht heeft ondergaan. Nu, na
zoo'n lansen tijd, zijn zn zenuwen nog geschoCct.
Admiraal heeft beklaagden geen aanleiding gegeven,
om zoo op te treden. Hij is een tactvol atrmtenaar en
treedt met beleid op.
Een Verklaring van Notaris van der Speek Obreen
is daarmee geheel1 in strijd. Toen dacht ik, zou ik mij
vergissen? En ik schreef er over aan een, aie het wetén
jkon. Die antwoordde mij, dat Admiraal is ©en tactvol
ambtenaar, die met beleid omgaat met de bevolking,
die ruw is en als hij eindelijk den gummistok bezigt,
dan is het zoo, dat die ook moet gebruikt worden.
I Admiraal wil niet op Wieringen blijven. Wat ons spijt.
De heer v. d. Speek Obreen heeft zich tegen den
brig.-commandant ongunstig over Admiraal uitgexaten.
1 Eu in e©n rapport zet de heer v. d. Speek Obreen een
philippica over den rijksveldwachter en laat l\j zich
