AlttltEI Bitlis-
Aiitntiiit- LnünvHil
Twink
Uitgevers N.V, v.h. TRAPMAN Co„ Scbagen
EERSTE BLAD.
Brieven uit Engeland.
Jwinl\
Binnenlandsch Nieuws.
Donderdag 23 Augustus iy23.
66ste Jaargang. No. 7286.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF no. 20
Prijs per 3 maanden 11.86. Loess nummer» 6 cent. ADVERTEN-
TI8N van 1 tot 5 regels f 1.10, Iedere regel meer 20 cent (bewljsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUUXZER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Heemstede, 18 Aug. 1923.
't Is nu de tijd van de oogstberichten. Ik vermoed
dat velen met mij de gewoonte gekregen zullen heb
ben tijdens den oorlog, die berichten geregeld te le
zen. Als ik mij wel herinner, keek ik ze vóór 1914
nooit in. En thans, al zooveel jaren na den oorlog
verzuim ik ze nooit.
Zouden wel veel gewone burgers die berichten in
gekeken hebben vóór die jaren, die nu nog zoo kori
achter ons liggen, «toen we ons dagelijksch brood op
bonnetjes ontvingen? Wat interesseerde het ons fei
telijk, hoe de bruine boonenoogst zich liét aanzien
in Noord-Holland, en hoe in Zeeland, als we toch ro
ker wisten, dril onze kruidenier den heelen winter
ons zooveel bruine boonen zou leverdh, als we
maar verkozen.
Daar dachten we wel ander» over in 1917. Wie an
derhal ven vierkanten meter grond bezat, legde zich
toe op intensieven tuinbouw.
We kunnen der» oorlog niet veel goeds nageven.
Maar dat wij de gewoonte Hébben gekregen, ons voor
den oogst, voor den landbouw en alles, wat daarmee
in verband staat, te interesseeren, is althans eeru goed
ding. 't Is niet veel, maar daarvoor in elk geval die
nen wij die jaren van zorg en ellende dankbaar te
zijn. Wij hebben toen geleerd, dat één beroep het
belangrijkste van alle is, bet beroep van degenen, die
den grond bewerken.
Wat zijn wij andere menschen, die dien grond
1 niet, of slechts nu en dan voor ons genoegen bewer
ken? Per slot van rekening zijn wij allen niets an
ders dan de knechten van den landbouwer. Wij tim
meren voor hem, of wij smeden voor hem, of wij
leeren zijn kinderen Engelsch. Wij doèn dat, om hem
meei tijd voor zijn werk te geven, voor dat werk,
dat het eenige beslist noodige is. Want zonder dat
werk eten wij niet.
Ik zal over de Hollandsche oogstberichten niet
spreken. Ieder heeft jze de laatste weken iri de kran
ten kunnen lezen. Wat niet iedereen gelezen heeft,
vermoed ik, zijn berichten over den Engel schen oogst.
Hij staat er prachtig voor, die oogst. Van Noord
tot Zuid. van Oost tot West, prijkt Engeland op dit
oogenblik met schitterende tarwevelden. De Engel-
sche boer kan zich in de handen wrijven. Of hij het
doet is een andere vraag. Waarom zullen wij spoe
dig zien.
Die Engelsche graanvelden zijn een lust voor het
oog. Ik herinner me, dat ik er jaren geleden erna
over geschreven heb, uit Maidenhead.«Ik zie ze nog
voor me. die groote uitgestrektheden bij Furze Platt,
met in alle richtingen paden er doorheen. waar
ieder vrij over kon gaan. En dan het heuvelachtig
terrein, dat de helft van de bekoring uitmaakte.
Natuuriijk is graan niet het eenige. dat in Enge
land verbouwd wordt. Er is ook een hooioogst, een
hopoogst, er zijn beetwortelen, aardappelen.
Komen we in het Oosten van Engeland, dan rien
we het erasgedeeHe. Maar naar het Westen gaan gras
en graan in elkaar over. Voor den Hollander is het
igeraardige. zoowel bij den g,as- als den graau-
boer. het meerdere gebruik van machinerie. Of ver
gis ik me daarin? Wordt ook in ons land het hooi op
aen wagen geladen met elevatois?
Voor ,gerst moeten we naar Norfolk gaan. Groote
velden zijn daar op het oogenblik met dit gewas be-
aekt, voornamelijk, omdat de regeering protectie
voorgespiegeld heeft. Het schijnt thans, dat die nog
niet zoo heel vast staat. In dat geval lijden de boe
ren ongewijfeld een verlies met hun gerst. Voorna
melijk omdat de oogst er over het algemeen wel
goed, maar niet zóó uitstekend voorstaat, als die van
de tarwe en de hop. Slecht ia alleen, evenals bij
ons, de fruitoogst.
Gerst, fruit, hop, beetwortelen en wat er nog meer
zij, 't is wel allemaal heel belangrijk, maar d e
oogst blijft toch de tarweoogst. Tarwe is ons brood
koren. En de tarweoogst is op het oogenblik in vol
len gang.
Alles hoeft meegewerkt om dien oogst tot een wje-
deroogsl te maken. De boer heeft geen kosten ontzien.
Mees'al doet hij dat niet. indien het hem ©enigszins
mogelijk is. omdat hii heel goed weet. dat zuinig
heid tegenover zijn land al een heel kortzichtige po
litiek is. Helaas wordt zi.n vrijgevigheid niet altijd
beloond. Het weer is oen grillige factor. Regen en
'/onneschbn kunnen niet g°kocht worden.
Maar regen en zonneschijn hebben meegewerkt.
Met bet gevolg, dat dezer dagen in Engeland- een
'tarweoogst, wordi binnengehaald, die ver staat boven
hèt wereldporcentage. Wat zal het geven voor den
boer? Als hij 43 shilling, dus ongeveer 25 gul ion voer
een auarter. d.i. 290 Liter.ontvanet, zelfs al zou hij
30 gulden krijgen, voor een quarter. is het nog twij
felachtig of hij zon arbeid betaald zal hebben.
Dat ligt ditmaal niet aan de werkloonen. De werk
man beeft maar een heel laag loon ontvangen. Het
aantal werklieden is door den boer al tot een mini
mum beperkt. De pachten zijn over het algemeen
laag. Ln ondanks dit alles, ondanks gunstig weer,
gróoie opbrengst, goedkoopen arbeid, ondanks alle
omstandigheden,, die den boer rijk moesten maken,
zal hij waarschijnlijk ziin tarwebouw als een verlies
post moeten boeken .Als er nog voordeel in zit. zal
dir meer komen door het stroo dan door hei graan.
En daarom, als de Engelsche graanverhouwer
rondkijkt, als hij den hooioogst van zijn buurman
riet en de nrijzen die deze maakt voor ziin melk en
boter, als hij nagaat, dat hij waarschilnlijk nog geen
«0 shilling voor zijn quarter zal krijgen, terwijl hij
minstens 50 zou moeten hebben, dan kan hij slechts
tot één conclusie komen: hij moet er den tarwe-
bouw aan geven. Hoogstens verbouwen wat hii zelf
op zijn boerderij noodig heeft.
\^>ru|Jricht is werke ijkk treurig. Engeland 'ziet
heden den rijks*^ graaipo-igst van iaren, een r ikeren,
dan misschien in edn mcnschen'eefti.id weer vo r zal
komen. En-die oogst zal, ze^g~n sommiflze, de laatste
zï]n. De laatste he'angrijke oogst.
Het tarwe and is al regelmatig in uitgestrektheid ver
minderd. Dit jaar geeft met het vorige een verschil van
11 pet. Het landbouwersberoep is geen phlantropische
instelling. De landbouwer, die dqn geweldigen vraag
naar gras en klavearihooi zifet. gaat gras en klaver
zaaien, inpiaats van graain. Hij doet het tegen zijn
»m. Voor den echten Wdbouwer is de graanbouw het
hoogste, het is en iujft rijn ideaalt. Dat is een soort vatn
instinct en Wa goed soort. Zijn voosrvaderen wisten het,
honderden en ook duizenden jaren geleden. - Zij hebben
het geweten, sinds de mensch me&seh is en zich voout
met. rijn „dagejjksch brood."
Daarom zaï ook dit, maar tijdelijk rijn, die vermin
dering van den graanbouw. De vraag naar hooi za. mu^r
voor oén of enkee jaren zijd. De lagtprijzen van ue tarwe
zuilen eenmaal weer omhoog gaan en het bedr.jf lixn-nd
maken. Maar loJi stemt de toestand zooa s "n.j Uans
is, tot droefheid. \vie kan verwachten, dat de boei
tarwe zal gaan zaaien voor het vo.gendfc jaar, met al zijin
mogelijkheden, al rijn wisselvalligheden van ne-rs.ag
en temperatuur, als een ideaal jaar ais dit, mei etn onge
kend rfjken oogst, hem slechts verdes oplevert?
AxS zoo de toestand bleef, zou Engeland een graanlx>s
land worden. Een löfcid, zooals om andere reden sa,
John Ruskin al »ag komen. Ruskin dacht, dat machines,
dat fabrieken al het bouwland in beslag zouden nemenv
Dit was in het midden der voorgaande eeuw, toen de
machinerie haar groote vlucht begon. Maar met ai z^jn
afschuw voor de zwarte, stinkende machine, voor het
grijpend egoïsme van den mesiich, die steeds naar ge.d,
geid en niet naar schoonheid en geluk vraagt, zag
Kuskin ,dat het graan nooit verjaagd zal kunnen worden.
Nooit zal het ijzer verteerbaar gemaakt kunnen worden,
zei Ruskin„zoo lang de me'nsch- vain brood leeft, zullen
de damn, aJ rijn ze dan ook ver vatn ons' verwijd^d.
lachen wanneer zij bedekt zijn met het goud van God.'
Zoo zal het zijn. Voor de schoonheid van Engeland
hiopen wij, dat de met het g(*ud van God bedekte
valleien steeds in Engeland zelf te vinden zullen blijven.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van Dinsdag 21 Augoztuc 1923.
Voor dl»n Polltioroohtox.
Weerspannig.
De heeren Leendert Groen en Pleiter Groen, ras
echte „opzeeërs", hebben zich den 13den Mei jl. ter
hunner woonplaats tegen den onbezoldigden rijksrveld-
wa'cliter G. Liefting wederspannig betoond, toen ze,
vergezeld van honden, in de duinen jachtwetsover
treding pleegden. Ze wilden zich er nu wel zoo goed
gelijk uitpraten, maar dat lukte niet.
Geëischt werd tegen elk der beklaagden 8 maan
den gevangenisstraf.. De uitspraak werd op heden
over 8 dagen bepaald.
Beleediging.
Daarna was de vrachtman Cornelis Vries aan de
beuit, die eeni onbezoldigd- rijksveldwachter had be-
leedigd en daarmede f 15 boete of 15 dlgen zitten op-
liop.
Niet voor djenl Kenringsraad.
Fieier Water van Broek op Langedijk had verhaal
opgeloopen wegens het niet verschijnen voor den
Kenringsraad te Hoorn.
De eisch was een tientje boete of 10 dagen hechte
nis, terwijl de uitspraak luidde: f 7 of 7 dagen hech
tenis.
Vriendelijk.
Een welbespraakt vrouwtje, met name Gerrilje|
Posthumus, uit Enkhuizen, heeft op 14 Juli, toen ze
in de stad zekere Kramer en diens vrouw, Marie
Zeeman genaamd, ontmoette, vinnig beleedigende
woorden toegevoegd. Beklaagde trachtte in ontken
nen haar heil te zoeken, maar het baatte haar niet.
Ze kreeg een eisch ot f 10 boete of 10 dagen hechte
nis en de uitspraak was conform dezen eisch.
Opruien.
Do volgende beklaagde was Johannes Benema uit
Anna Paulowna, die heden schitterde door afwezig-
heidè Ilij had zich bezondigd door een kennis tegen
den rijksveldwachter J. Teuteling op te ruien, Hier
voor was het vonnis f 40 boete of 40 dagen hechtenis.
Een handige vrachtman.
De vrachtman R. Dekker heeft den lsten Juli aan
het belastingkantoor te Hoorn betaling gedaan, doch
had zich bij die gelegenheid tevens wederrechtelijk
f 60 toegeëigend. Wel heeft hij naderhand dat - geld
„MAAR VROUWTJEALWEER
EEN NIEUW TOILETJE I
„WELNEEN, ALLEEN P1AAR
GETWIMKT."
TwinK verschafte haar de
mooie nieuwe .Kleur, die ój
al zoo long hod willen hen.
ben,doch maan sieed*ctei
had kunnen krfjger».
VerkriJgbïL-or in 24 ktapen.
Dft LEVER'S ZEEP HAAT3CMAPP*.
VLAAflONCCM
JlhAji mam '<£jttX
Ook te veel gepraat
Een Eükhuizor ingezetene, iP. Snel', thans afwezig,
heeft in zijn woonplaats een agent van politie beléedigd
en werd nu opgeknapt tnete en vonnis tot f 15 boete
of 15 dagen hechtenis.
Nog een niet-gekeurde.
Theodorus de Waard uit Schoort was niet verschenen
voor den keuringsraad ©n kreeg "ïïeswege thans een
vonnis tot f 10 gulden boete of 10 dagen de doos in.
Toch wel aardig!
Met beklaagde Johannes Petrus van Hattem als poort
sluiter was juist het dozijntje vol. Hij was eqhter ëbsent.
Sinjeur is getrouwd geweest met Petronella Half te Eg-
mond aan Zee en heeft haar onlangs in de Stenjistraat
te Alkmaar beleedigd en mishandeld Waarvoor hem nu
een vonnis werd opgelegd tot 41 maanden gev. voor
waardelijk en een proeftijd van 3 jaren. 5
weer teruggegeven en ln eooveire de begane ongerech-
tighetd goedgemaakt maar hl) liep een atrafzaak op, '^Xn^goed te d^
-lenr «*q a nu aanmaal rdat"a aan to dnan_ WO m66nen g06CL 10 QOe
MINISTER COLIJN EN DE BEZUINIGING OP ON
DERWIJS.
Men schrijft aan het Hbld.:
Er gaan velerlei geruchten omtrent de bezuini
gingen door onzen nieuwen minister van financiën
beoogd.
Maar veel meer dan geruchten zijn het toch niet
Men weet het: Minister Co-lijn acht zijn tijd om te
spreken thans nog niet gekomen.
En ',als de heer Colijn dat zegt, dan meent hij dat
ook.
Op één punt echter is met zeer groote zekerheid
bekend, wat de nieuwe minister wil, nl. op het ge
bied van het lager onderwijs.
Dienaangaande 'hebben- in het hoofdorgaan der &n-
ti-revolutionnaire partij een paar malen reeksen van
programmatische artikelen gestaan, in welke duidelijk
omschreven werd, hoe het met de lagere scholen niet',
en hoe het met de lagere scholen wel moet naar het
inzicht van den anfi-revolutionnairen leider.
goed te doen, een en ander thans nog
eens naar voren te brengen.
Hoofdlijn van Colijns inzichten inzake bezuiniging
op het gebied van het lager onderwijs is het bègin-
sel, dat de school niet in de eerste plaats „staatstaak"
moet zijn, doch in de eerste plaats „volkszaak".
Da wil zecgen: de Staat moet ook financieel
niet alles doen. De Staatsschool (min of meer ge
splitst naar de richtingen) aldus Colijn is de al-
le^s'echtste oplossing en waarschijnlijk in het geheel
daar was nu eenmaal niets aan te doen»
De roclasseering adviseerde hier een. voorwaarde
lijke verooideeling toe te passen en de O.v.J. volgde
die aanwijzing, door 4 maanden gev. voorwaardelijk
e ei schen. Uitspraak eveneens 4 maanden voorw.
gevan. met en proeftijd van drie jaren.
Om 'r schulden mee te betalen
Guurtje Langereis, een vrouwtje uit Twisk, was op
6 Juni jl. te Hoorn in den winkel van Vroom en
Dreesman om 't een en ander te koopen. Ze legde gpen oplossing van liet schoolvraagstuk. Niet alleen
haar taschje, waarin behalve kouc-en, breinaalden, ^at het „alles betalen" een ruine voor de Staatskas
enz. ook ruim 40 gulden aan contanten- aanwezig jg maar het doet boverdien een kostelijk stuk volks-
was. in goed vertrouwen daar even neer.... om kort kracht geestelijk en zedelijk en economisch verkom-
t daarna te bemerken, dat ^n ander er mede op stap me-en.
was Geertrui Bollema, huisvrouw J. Bee s uit Abbe-
kerkk had er al bezit van genomen.' As motief -af deze
nu op, schulden te hebben gehad. Maar ze heeft het
ontvreemde geld intusschen teruggevem..
De zaak werd aangehouden tot 10 September om dan
verder te worden atgehande d, na eerst van ae rec'.as
seering nader advies te hebben ingewonnen.
Vader en zoon.
Hoe het dan wèl moet?
Volgens minister Colijn aldus:
Stellen we ons bijvoorbeeld een dorp voor, waar re
delijkerwijs (naar g: enseetallen, door de wet te stel-i
len) drie scholen kunnen bestaan, een neutrale, een
I Roomsche en een Christelijke school. Dan dienen er!
I in dat dorp eest drie schoolbesturen te zijn. die zich
I bij de Overheid hebben te legitimeeren met naar
Klaas Dekker, caféhouder te Limmeri en zijn zoom, I vaste regelen goed te keuren statuten,
hebben te zemen en m vereeniging rmshahde ing g:- Nu bouwe de Overheid daar niet zelf, noch voor de
p.eegd op oen persoon van oen ve*-h mk;<.ar Jon-feit neutrale, noch voor de Roomsche, noch voor de
uit A-krnaar Die hen, naar zp oo numne b*-uil bewt? r- Ghristf^lke School. Maar ze stelle aan het behoorlijk
'ii caU ^^ïga -nei leeii'ke sehelawooi ien. liet gelegitimeerde bestuur onder vaste en algemeen gel-
gevalletje soeelde zich ar op ue -oaadmarKl tt^ Alkmaar qeT1de waarborgen de minimum bouwsom ter be-
en ^tuigen ^®Nners_,ull1 -<niaar eji j schikking, welke de eenvoudig ingerichte zesklassige
volkschool k.n9t. Deze bouwsom kan naar vaste rege
len worden benanld
Wil nu één dezer besturen m/Ar geld.dan het wet
de
den f 20 boete of 20 klagen hechtenis.
Uitspraakde vader f 10 of 10 dagen zitten,
zoon een boete van f lö of 15 Ja^on brommen.
Beleediftiiig.
Nu kwam koopman Jongert van .Vkmear op het
bokkebankje en wef wegenis beleedigjmg vnn te.
génpartij. Jongert kwam er met 'n tientje hoete of
10 dagen brommen af.
te'ijk minimum-bedrag aan de school besteden, wil
het mooier dan het strict eenvoudige bouwen, ruimer
bnuwen, zeven- of acht-klassig bouwen, enz., het sta
aan elk bestuur vrij. Maar het zij niet ten laste van
de Overheidskas. Al wat boven het zesklassig een-
voudsminimum gaat, betalen de besturen zelf.
Voor het geval er geen bestuur la, hetgeen bij het
„neutraal" of „openbaar" onderwijs zich zou kunnen
voordoen, treedt alleen deze wijziging in, dat de ge
meenteraad dan formeel dis schoolbestuur optreden
kan; echter gebonden aan identieke bepalingen als
voor de besturen gelden. De gemeenteraad; mag dan
uit de publiek kas niet méér geld aan de neutrale
school besteden dan anders aan een neutraal bestuur
in die plaats gegeven zou zijn. En wil de gemeente
raad méér geld dan zulk een minimum aan de pchool
besteden, dan is de gemeenteraad daarin wel vrij,
maar het geld moet dan- daartoe niet uit de publieke
kassen genomen worden, het geld moet dan komen
uit oen kring van ouders op welke de betreffende
school steunt, (schoolgelden oa).
9«»k de kosten voor het zevende leerjaar zullen,
naar den wensch van den heer Colijn, niet langer op
de publieke kassen mogen drukken. Niet alsof de
heer Colijn tegenstander van het zevende leerjaar is.
Absoluut niet. Alleen maar, hij wil, dat de albeialerij
uit de publieke kassen zich beperk e tot een doorsnee-
minimum, dat hij meent voorehands te mogen stellen
op de kosten van de eenvoudig ingerichte zee leerja
ren tellende volksschool, Wil men locaal boven zulk
een minimum uitstreven, en bijv. zeven of acht leer
jaren invoeren, uitnemend, maar het geld daartoe
noodig kome dan uit de kringen der betrokken ou
ders zelf. I.
Evenzoo ga het met de onderwijzerstraktementen.
De heer Colijn wil, dat de publieke kas alleen aan
sprakelijk zal zijn voor de onderwijzers, welke aan
de zesklassige eenvoudige volksschool naar wettelij
ke regelen minstens noodig zijn en dat de publieke
kassen aan dit minimum getal onderwijzers het trak
tement doen uitkeeren (via de besturen), hetwelk zij
minstens (bij de wet te regelen) behooren te hebben.
Al wat daar boven en daar buiten gaat, oa. méér
onderwijzers dan het wettelijk getal, hooger tracte-
menten, enz. men late het volkomen vrij, men
moedige het zelfs aan en juiche het luide tbe, maar
het volk betale het zelf. Zoodanige kosten moeten,
voorzoover ze boven de wettelijke minimum-getallen
komen, buiten het budget der publieke kassen blij-1
ven.
Men krijgt 4an dezen gang, dat de maatschappij-
ontwikkeling voorop moet gaan (de „volkszaak") en
de Staat dan en daarna langzaam volge. Stijgt het
volkspeil, dan heeft de staat tot taak, ook zijn mini
ma in passend tempo mede te doen sitijgen. 'Niet te
snel echter. Is het peil der volksontwikkeling in le
vendige varièerende schommeling, de staat moet in
zijn wetgeving het constante doorsneespel zoeken 4e
formuleeren.
Een samenvatting van de beginselen van den heer
Colijn ligt in het bovenstaande gegeven.
Men kan nu nieuwsgierig zijn naar de toepassing
van het beginsel op het zoo nijpend euvel der Neder-
landsche splitsingsneigingen. Hoe het moet met al
die kleine prutsschooltjes? Moet de overheid lijdelijk
alle split8erij volgen en al maar betalen, betalen,
zonder meer?
De heer Colijn denkt er niet aan. Men kent zijn ge
dachten het best uit het voorbeeld van het middel
matige dorp. waar redelijkerwijs drie scholen kunnen
zijn, een neutrale, een Roomsche en een christelijke
school.
Welnu. zegt. de heer Colijn, dan beperke in dat dorp
de publieke kas zich ook tot het honoreeren van wat
drie scholen naar de wet aan de publieke kas mogen
kosten. En gesteld, dat in dat dorp de neutralen bijv.
één zijn, de Roomschen dito. doch de Protestanten in
twee partijen uiteenvallen, die ieder een eigen school
willen hebben; gesteld dan verder, dat bijv. van de
100 kinderen, die de ééne protestantsche school zou
hebben, er 70 Hervormd zijn, 30 Gereformeerd? Wel
nu, men late de splitserij vrij. Er is een souvereini-
teit in eigen kring, die méér is dan staatsregie. Ech
ter als het op betalen aankomt, dan betale de publie
ke kas aan het Hervormde schooltje niet meer dan
70/100 van de som, anders voor de totaal-school be
stemd en aan het Gereformeerde schooltje niet meer
dan 30/100 van die som. Wat er overigens noodig zij,
hebben de besturen zelf te betalen. En zij zullen dit
ook graag doen, indien de beginselen, waar het bij
de splitsing om ging, werkelijk het splitsen waard
zijn.
Hoe het verder naar dit principe gaan moet, ls-
makkelijk te raden. Wettelijk deelt men de gemeen
ten, uitgaande van het genoemd „middelmatige" dorp,
in klassen in. Hoe grooter dorp of stad, des te meer
varieering naar de richtingen. Hoe kleiner dorp des
te minder mogelijkheid daartoe.
Er is maar één middel om de Staatskas te bescher
men tegen de gevolgen van immer voortgaande split
sing /egt de heer Colijn; eri dat middel is: de Staat»-
albetalerlj doen verdwijnen. Doen verdwijnen voor
alle richtingen van lager onderwijs, ook bijv. voor de
financieele gelijkstellingstendenz voor de vele thans
aan het Rijk zoo duur komende openbare prut9-
«choc/Ujes met vaak slechts een paar lperlingen.
De/elfde principes als boVek voor het gewoon lager
onrie-u i's ontwikkeld, wil de heer Colijn ook toege
past zien op 't U. L. O., en ook op het middelbaar en
voi rhereidend hooger onderwijs.
Ziin in één doip uit de publieke kas de minima-
sommen voor drie lager scholen te betalen, het
spreekt vanzelf, dat de publieke kas in zulk een
middelmatig" dorp niet eveneens drie U.L.O.-<mini-
ma voor haar rekening kan nemen. Het zal daar dan
wel met één U.L.O.-minimum ophouden. Willen de
drie lagere scholen toch ieder eigen U.L.O. hebben,
fiat het beschikbare bedrag voor één U.L.O.-school
worde dan pond pondsgewijze verdeeld en verder ga
het volk zelf zijn gang.
En is in een bepaalde landstreek slechts één -H.B.S.
of Dymnasium redelijkerwijs mogelijk, de Overheid
honoreere daar ook slechts één minimum en verdee-
'e dit hij'eventueele splitsingen naaf rato. Uit de be
trokken ouderkringen zelf kome dan de rest van het
noodige. f
Ziodaar de hoofdlijnen van den bezuinigingsgang,
geb'lk de nieuwe Minister van Financiën dien bij On-
.ov-vrs gevolgd zou willen zien.
TTo* /^:ri belangrijke lijnen. En een enorm bezuini-
g'rgsperspectief ligt er in. Bovendien bereikt men
'pnps deczen weg een méér principieele oplossing
van. den schoolstrijd en bovenal een wetenschappelijk
hetere harmoniseering van „Staatstaak" en „Volks
zaak"
Men weet, Minister De Visser heeft toegezegd in be-
