Uit het hart Yan Holland. Polder Wieringerwaard. Burgerlijke Stand. Brieven uit Engeland. ASTRONOMISCH PHENOMEEN. Do oommaiuianfc van de „Orofca", een sohip van do „Royal Mali Rfcoara Pook et Corapany dat Dinsdag van New York te Boufchampton ia aange komen, heeft modegedeeld, dat gedurende de reis een eigenaardig verschijnsel was waargenomen op een morgen ongeveer tegen zee uur werd een me- teor van buitengewono schittering gezien, welke zich met grooton spoed van het sterrenbeeld Pega- sus naar öassiopera voortbewoog en ten slotte in de nabijheid van den Grooten Beer vordween. Nab;j Cassiopeia soheen do mefceor uiteen te sprin- fen. waarbij de hemel over een groote uitgestrekt- eid werd verlicht. De lichtsohittering was oogver blindend. Gedurende ongeveer 20 minuten Dleef een liohtend dampachtig gas eiohtbaar. DE BURGEMEESTER VAN ALKMAAR, Naar de Tel. verneemt, is binnenkort do benoeming te verwachten van m. W. C. Wendelaar, burge meester van Alkmaar, itot burgemeester van Dordrecht GEMEENTE HEERHUGOWAARD Ingeschreven over de maand September 1923. Geboren: Nicolaas Theodorus, zoon van Johan nes Wijnker en van Anna van Langen. Adriana, dochter van Petrus Smit en van Cornelia Duin. Johanna Catharina, dochter van Cornelis van der Hurk en van Cornelia van den Berg. Anna Maria, dochter van Cornelis van Langen en van Maria Anna Wijnker. Margaretha, dochter van Theodorus Groot en van Crisfcina Zonneveld. Maria, dochter van Theodorus Groet en van Cristiaa Zonneveld. Jacobus Gerardus, zoon van Pieter Schilder en van Gertrudis Johanna Louwe. Geertruida Wilhelmina, dochter van Dirk Jan Groot en van Geertje Duin meier. Catharina, dochter van Adrianus Breed en van Antjo Baas. Johannes Cornelis, zoon van Jo- hannesBes en van Geertruida Schram. Pietertje, dochter van Klaas Bart en van Noeltje Witsmeer. Johannes Antonius, zoon van Johannes Antoniua de Lange en van Avia Dekker. Nanning Jan, zoon van Albertus Lont en van Ariaantje PooL Jan, zoon van Jacob Zuurbier en van Petronella Poland. Overleden: Antje de Boer, oud 56 jaren, echt- genoote van Abraham Donker. Ondertrouwd: Pieter de Boer .en Maria Johanna Roerink, beiden alhier. Theodorus Johannes Poland en Cornelia Charistina Kraakman,beiden alhier. Hendrik van der Ham te Kerkrade en Louize Liefhebber, alhier. Dirk Lust te Alkmaar en He- lena Vleesch du Bois, alhier. Getrouwd: Pieter de Boer en Maria Johanna Roerink. GEMEENTE NOORDSCHARWOUDE. Ingeschreven over de maand September 1923. Geboren: Jannie, dochter van Klaas Wagenaar en Neeltjö Blom. Huwelijksaangiften: Jan Swager, oud 23 i aren te Noordscharwoude en Neeltje Heeman, oud 24 ja ren te Noordscharwoude. Huwelijken: Willem Grootj oud 27 jaren, te Heer Hugowaard en Trijntje Hink, oud 72 jaren te Noordscharwoude. Overleden: Maria Scheltus, oud 8 jaren, dochter van Pieter Scheltue en Guurtje Sohoutea. Reijertje Stam, oud 65 jaren, echtgenoot» van Pieter Kroon. GEMEENTE HARENKARSPEK Ingeschreven over do maand September 1923. Geboren: Petrus, zoon van Lourena Suiker en Johauna van Etfcen, Tounis, zoon van Pieter do Jong en Aaltje Swart. Jaoob, zoon van Hendrikus !üutèr en Cornelia Hoogoboom. Alida Maria, doch ter van Jaoob W ca tor en Margaretha Adriana Bruin. IJtjf! Maart je. dochter vau Hendrik Kui per cu Elinuboth .Bood. Fransoisa Oornolia, dochter vim Jacob Schoen ou Maartje Zwaag. Catharina, dochter van Jacobus Beematerboer en Petronella Bakker. Jan, zoon van Simon Jonker en Aafje Plyter. Adriana Agatha, dochter van Cornelis Bruin en Maria Blceker. Ondertrouwd en gehuwd geene. Overleden: Margaretha Johfuina Roemer, oud 43 jaren, oohtgenoofce van Theunis Uff. GEMEENTE WIERINGEN. Ingeschreven over de maand September 1923. Geboren: Cornelis, zoon van D. van Bloeiuendaal en van A. C. van Ginkol. 'Alberta, doohtor van D. Tijsen en O. Hportel. Ondertrouwd: J. W. Hossen en A. Hegeman. J. Lont en T. A. Poel. O. Wagemaker en G. Smit. J11. Tysen ou 8. Koster. Getrouwd: Jn. Bakker on H. de Haan. J. W. Kosacn en A. ile^eman. Jn. Lont en T. A. Poel. Jn. Tijsen en 8. Koster. Overiudcn: Guurtje Kuut, oud 59 jaren* echtgen. van S. de Vriea. GEMEENTE ST. MAAHTEN. Ingeschreven over de maand September 1923. Geboren geene. Ondertrouwd: Jon van Duin, oud 21 jaren, te 11 arcnkarspel en Catharina Zutt, oud 21 jaren, alhier. Getrouwd geene. Overleden: Jan de Groot, oud 80 jaren, echt genoot van Antje Struijf. Alberfc Breed, oud 60 jaren, echtgenoot van Geertje Koe. Heemstede, 29 Sept. 1923. Van alle verzamelingen is die van boeken mij, bet meest sympathiek. Ik ben geen hartstochtelijk verzamelaar, gelukkig. Verzamelen en kortingen op salaris gaan niet sa men, zoomin als bijvoorbeeld een vlootwet en be zuiniging. Want bijna elke verzameling komt, vroe ger of later, neer op ernstige offers van des verza melaars beurs. Sommige uitgezonderd. Ik heb eens, al» jongen, wapens verzameld van de verschillende gemeenten van ons land. De Schager Courant verschafte mij het eerste exemplaar. Dat die verzameling mij ooit een cent gekost heeft, geloof ik niet. Over postzegels hoef ik niet te «preken. Ieder weet, dat je daar precies zooveel geld m kunt steken als je wilt, of hebt. De grootte en belangrijkheid van een postregolverzamoling hangt af van de ruimte vau Je beurs. Dat is wat anders bij een verzameling van plan ten. van vlinders, van lucifersdoosjes zelfs. Ik zou norit mijn kinderen aanraden., wel sterk afraden» etiquetten van lucifersdoosjes te verzamelen. Toch heeft zoo'n verzameling dit voor op die van post zegels, dat ie alleen door inspanning resultaat kunt verkrijgen* Met geld begin Je niet veel. En dan boekenl Jn zekeren zin staan die tusschen de lucifersdoosjes en do postzegels in, nl. wat het gel de lijk. gedeelte betreft. Zonder geld krijg je in 't geheel geen boekenverzameling. Met gold kun Je er morgen een hebben, en mot veel geld heb Je aan- Maande week een van de mooiste, misschien wel de mooiste van de stad of het land. Maar ook met een bescheiden beurs kan de verza melaar van boekan zijn hart ophalen. HU moet zUn beurt afwachten. HU weet, wat hU graag wil hebben er met een klein beetje geluk zal hij het begeerde eenmaal zien liggen op een boekenatalletje. Natuur lijk niet de groots dingen, ds Eerste Shakwpeare Folio's, dlo tienduizenden, guldens kosten, Maar de sterren van tweede en derde grootte, en daaronder. Voor enkele guldens, voor enkele dubbeltjes soms, zal hU do hand kunnen leggen, wanneer hij gedul dig zijn beurt heeft afgewacht, op een werk, dat hU ook wel terstond had kunnen machtig worden, doch voor tien of honderdmaal de prijs. Ik zei reeds, dat ik zelf geen hartstochtelijk ver zamelaar ben. Toch heb ik veel boeken. Het eenige verschil tusschen mijn boeken en die van een ver zamelaar is, dat de mijne geen waarde bezitten. Men moet goed begrijpen, wat ik daarmee zeggen wil. MUn bibliotheek heeft m-U genoeg gekost, in dep loop der jaren. Maar als er vannacht brand kwam in mUn huls en van de boeken werd geen enkel exempmar gered, kon ik met de benoodigde hoe veelheid geld, in eiken gewonen- boekwinkel den zelfden voorraad' bestellen en over eenige dagen in mijn huls hebben. Dat kan een echte verzamelaar niet. Zijn biblio theek bestaat niet uit werkou, dié zoo maar -terstond terug te koopen zijn, Integendqél, zij bestaat óf ge heel, of voor 't grootste gedeelte uit boaken, die nog wel te krijgen zijn, maar alleen op ver.koopingen, of bij den antiquair. In beido gevallen moet de beurs van den kooper wiijd geopend worden. 't Is waar, dat lk een enkel boek van dien aard bezit, inaar ik beschouw deze volstrekt niet als mijn grootste schatten. Voor een verzamelaar is het ver schil tusschen den eersten druk van een bock en een lateren dit, dat de eerste druk alles en de latere weinig of niet-s voor hem waard zijn. Voor mij daarentegen heeft de laatste druk gewoonlijk veel meer waarde dan de eerste. De eerste krioelt vaak van fouten en onnauwkeurigheden. De laatste begint langzamerhand1 de volmaaktheid te naderen. Neem Sbakespeare. Ik bezit een facsmiló van den eersten druk, van het jaar 1623. 1 Is een cadeau geweest en bovendien is het boek al jaren lang uit verkocht. Maar als dit niet het geval was, zou ik een paar honderd gulden voor een nieuw exemplaar moeten betalen, als ik het mijne eens kwijt rankte! Of ik het zou doen? Voor een gulden of drie heb ik een editie, niet van 1623, maar van 1923, die daarin van de vorige verschilt, dat ze oneindig veel be ter is. Doch hierna vragen, verzamelaars niet. Een ver zamelaar brengt ook geen eerste drukken bij elkaar met het doel ze te lezen. Hij. wenscht ze slechts te hebben. In dat opzicht staat.-hij op volkomen de zelfde hoogte als de postzegelverzamelaar. Ook die kan met zijn verzameling niets anders doen dan ze bekijken of verkoopen. Niet alle boekenverzamelaar» Jagen naar eerste drukken evenwel. Verscheidene van hen wenschen boeken Mjeen te brengen, die handelen over éénzelf de onderwerp. Dat ls een soort van verzameling, waar ik, persoonlijk, meer voor voel dan voor een van eerste drukken. Bovendien behoeft ze lang niet zoo kostbaar te zijn. Stel, dat iemand belang stelt in hengelen en In zijn boekenkast alle boeken wil opnemen, die daar over handelen. Eerste drukken behoeven het niet te zijn. Wat een veld ligt er voor hem open, voor weinig geld. Elke aanwinst is een bron van genot voor den verzamelaar, en een genot, dat lang niet alleen bestaat uit een kijken naar, maar juist uit een lezen in den nieuwen schat. Een genot, dat, dunkt my, heel wat hooger staat dan aat vau den eerste drukken-verzamelaar. Een genot bovendien, dat den verzamelaar, al genie tend, tot iemand maakt met een diepgaande ken nis van het onderworp, waarin- hij belang stelt. Dab een dergelijke liefhebberij ook tot rare dingen kan leiden toont Diokens ons in Our Mutual Friond. „De belangstelling van Mr. Boffin begon zich te richten op Doek winkels: en meer dat dat want dat zou op zich Zelf niet zooveel bijzonders zijn gowoest op boeken van een bijzondere soort. „Kyk daar een»', kon men Boffin hooren zeggen, terwijl hij Bella bij haar arm terughield, wanneer zo voorbij het raam van een boekenwinkel gingen. m zog me, of je een boek ziet over een vrek. Zoodra Bella een boek aanwees, dat heette: Levens van eigenaardige personen, Anekdoten van vreemde karakters, Verhalen over buitengewone menschen, klaarde Mr. Boffin's gezicht op, en oogenbliLkelyk stormde hij naar binnen en Kocht het. Grootte, prijs, kwaliteit, kwamen er niet op aarf. Elk boek, dat een kansje aanbood te handelen over oen vrek, kocht Mr. Boffin zonder uitstel en bracht het thuis. Den eenon morgen na den ande- :ren zwierven zij samen door de stad, uit op hun zonderlinge jacht. 'Daar de literatuur over vrekkon niet hij zon der rijk is, kan het aantal keeren) dat Mr. Boffin geluk had tot dat, waarin hij geen aucoes had, wel gestaan hebben als honderd tegen een; toch gaf by nooit den moed op. maar bleef oven begoerig naar vrekken zoekeu als in het aller eerste begin." Van een geheel anderen aard was de verzameling van Jonathan Oldbueh in Wal ter Soott's The A.n- tiquarv. Mr. Mr. Oldbuck was een man, die zich voor zy'n verzameling geen moeite ontzag, maar zijn beurs zooveel mogelijk spaarde. Zijn grootste schat was een boek, aat hem bij testament door den vorigen bezitter was nagelaten, uit dankbaar heid ornaat Mr. Oldbuck hem onversaagd had bij gestaan in het opdrinken van twee dozijn fleaschen zwaar bier. De andere boeken van Mr. Oldbuök waren van zoo verschillend mogelyken aard. „Hier stonden edities, die waardevol waren, om dat zij de eersten waren, en daar andere, waarop nauwelijks minder prijs werd gesteld, aangezien zij de laatste waren en de beste; hier stona een boek; geliefd omdat het de laatste verbeteringen bevatte van de hand van den schrijver, en daar een ander, dat het klinkt vreemd algemeen Êezocht was, omdat het die verbeteringen miste. len was kostbaar, omdat het een folio, een ander omdat het een duodecimo was; sommige omdat ze hoog, andere omdat ze laag waren; de ver dienste van dit werk lag in het titelblad, en van dat in de wijze, waarop de letters van het woord Finis gerangschikt waren." Misschien begin ik later wel eens ernstig te verzamelen. Als de vloot wordt verkocht en de salarissen van de ambtenaren met 20 pet. verhoogd. Maar dan verzamel ik de mooiste volledige uitga ven van de schrijvers, die mij het liefst zyn. Geen eerste drukken 1 Ia weti niet, of de keus van wethouder Van Vuu- ren de mUne zou zUn. HU stond voor de (noellUkbeid, dat *cor iemand met plichtsbesef het wethouder schap eener ~««io gemeente onv.recnigbear is mei het Kamerlidmaatschap hn ln dit dilemma heeft hU ho* laatste gekozen: In zUn plaats had ik er de rol van 1 pet. van de volksvertegenwoordiging te zUn er rustig aan gege ven. Wie zUn automatische opvolger als Kamerlid zou zyn geweest, weet ik op hel oogeublik niet, doch als dit een bUtonder tweede klas man zou hebben moeten zUn, bestaat er toch Juist in do ka tholieke partij genoeg discipline om desnoods sen paar hoeren te laten bedanken tot men aan oen waardig opvolger vau VAn Vuuren zou zUn toegeko men. Verschot la er in een groote partU, zoo kort na de verkiezingen, toch altoos nog. Van Vuuren heeft er echter de voorkeur aangege ven af te treden als wethouder voor de bedrUven en eigendommen der gemeente en deze afdeeling heeft nu een nieuwen heer gekregen. Hier in den Raad echter was geen verschol De adat brengt mee, dat een „katholieke (of andere) plaats" weer opnieuw wordt beest door een partij genoot van don aftredende on zoodoend» moet men tusschen die katholieken gaan uitzoeken naar oon leider van ongeveer de allerbelangrijkste branche van het geheele gemeentebestuur. Van Vuuren was een persoon! ijk beid on een bekwaam! pmn met pres tige die jaron lang (ook als Journalist) blUk heeft gegeven deze afdeeling onder don knie te hebben* Als zoodanig kon hij dus noode worden gemist en hoogstens de absolute zekerheid dat zijn groep een bekwaam man achter do hand bad zou m.h' v. Vuu ren hebben mogen dben besluiten zijn. betrekking op te geven. Nu krUgen we wethouder Quant, die volgens het door niemand tegen gesproken gerucht een braaf man is. Zijn koffie en thee waren altoos prima en bekend ln alle ouwerwetsche Haagsche huishou dens. Verder heeft hU zijn ouden winkel goed1 ver kocht en renteniert, zoodat hU zich geheel aan de openbare zaak kan wijden. De gelegenheid daartoe heeft hlf echter pas sinds betrekkei ijk korten tijd en feitelijk weet niemand welk; gebruik hij van die gelegenheid heeft gemaakt Een ding bezit hij ongetwUfeld: zelfvertrouwen. Want terwUl er ook van dien kant zijner partljge- nooten op was aangedrongen d'e terugkomst of te wachten van den fractievoorzitter Wittert van Hoogland, die misschien een andere regeling zou willen, was de heer Quant zóó overtuigd van zijn buitengewone geschiktheid (en lust) in het ambt, dat hU zich zonder uitstel liet kiezen. Zoo happig was hij op die wethoudlerlijke waardigt- heid, dat hij begon met een onaawgenamen blunder. Nauwelijks toch was het protocol der ©temming ge lezen en daarmede zijn verkiezing bevestigd, of Quant raapte zUn bullen bU' elkaar en wandelde naar den wethoud'erszetel. Aangezien er echter nog een paar agendapunten waren, die openbare werken aangingen, vroeg, ter wijl Quant al kwam aanmarcheeren, de Burgemees ter aan Van Vuuren of deze nog ter behandeling wilde blijven zitting nemen. Waarop meneer Quant met portefeuille en al al» wethouder deslgnatua weer tusschen d© gewone raadsmenschen kon gaan zitten. Het begin was dus niet veelbeloovendl ten op zichte van de tact, dde de nieuwe heer ten toon zal spreiden. En juist tact la voor dezen post een zeer groot ding, omdat deze wethouder als leverancier met de geheele burgerij heeft te maken én als opper directeur met werklui en ingenieurs en allerlei fi- nincieele en technische dingen. Het kleinste gebrek aan tact en kijk op menschen en dingen wreekt zich hier onmiddellijiki. Enfin, Quant is, zooals gezegd, een braaf man, omnium consensu en waar niemand, op hij zelf na, veel van zijn wethouderlljke exercities verwacht, zou het wonder wezen als bét niet mee viel* Ook dat is voor een bewindsman in onze dagen blijkbaar een verdienste. Verder is de stad! vol' praatjes. Daar is het gerucht dat de Oranje Sociëteit 11 bet tweede tehuis van allerlei Indische menschen en middelgroot© zakenlieden, die om allerlei redenen het lidmaatschap van de Witte niet hebben nage streefd dat die Oranjesociteit dan zou worden sa mengesmolten met de Witte. Het is mogelijk. Maar op bet Plein schudt men het hoofd over zulk een verhaal en wUst er op, dat als de helft van de leden en éen vierde der edelex- pectanten, die ooit lid! hopen te worden, doch nu temperair lid zijn1, het op een mooien dag in het hoofd mochten krijgen een» tegelijk hun sociëteit te bezoeken, een ingemaakte sardien, een ruim be huisd wozen zou zUn vergeleken met een WittaHd. Zoodat op het Plein niemand; weet hoe men de Orangisten, onderdak zou moeten brengen, al zou den het nog zulke makke schapen zUn. En wat bet gerucht verder nog onwaarschUnlUker maakt is, Jat er tegenwoordig in Den. Haag heelemoal geen vraag rneer is naar groote gebouwen, waaraan de OranjesocieteU baar lokalen zou kunnen kwUtraken. Banken, expertkantoren,* centrale bureaux vnor ollörloi industrién, die een paar Jaar geleden alle groote huizen konden gebruiken en die er niet wei nig toe hebben bijgedragen om den woningnood voor den middenstand zoo acuut te maken, zijn te genwoordig uit de markt. En de groote slokops van gebouwen, nl. rijk en gemeente zijn zelf aan de markt als verhuurder, nu er bezuinigd moet worden en nu ieder hoofdambtenaar, die het zoo ver heeft weten te koersen dat hU zes man onder zich heeft, geen eigen bureau in 'n eigen 'huis meer krijgt. Wie er dus een zoo groot bedrag voor het gebouw van de Oranjesociteit zou geven, dat de leden daarin een vergoeding zouden zien voor het kwUtraken van hun pied-k-terre, weet niemand: Of het moest dan natuurlijk een café of bioscoop zUn, de -eenige twee bedrijven, die als zij1 een beetje goed worden aangepakt, nog geld opleveren. Het succes van een café is dezer dagen aange toond door de zaak van Dijjers, die betrekkelU'k pas kort bestaat, doch in die paar Jaar zulk een cliöntele verkreeg, dat er een naamlooze vennootschap uit kon groeien, die klinkt als een heel carillon. Naturlijk wist men al te beweren, dat de eigenaars gingen rentenieren en dat de zaak zou verdwijnen, doch dit is voor de tallooze gegadigden, die het kunstje ook eens wilden probeeren, op een tegen valler ultgeloopen. Als nu de directie het de bezoe kers even naar den zin maakt als de eigenaars van vroeger, maakt deze zaak een mooien kans om ook een Haagsche instituut te worden. Waar zooveel zaken van dit soort zijn verdwenen, of onherkenbaar veranderden daarover moet men In-dischmenschen eens hooren, die jaren zUn wegge- weeet ls bet wel van belang te houden wat goed is. Er rijn al veranderingen genoeg. Zoo dreigt dat andere oude instituut „Manusje van Alles'", de winkel waar men de onmogelijkste dingen kan vinden, spellen, die voor een halve eeuw in de mode waren, onderdooien van alles en nog wat, waar men een verloren knoop van een stel kan comp'leteeren en waar in het kort alles te krijgen was wat men elders vergeefs had geiocht, ook verdwijnen. Het huis staat te koop. Voor leder, die de duttend en een dingen loekt, waaraan „Manusje" kon helpen, ls het te hopen, dat de oude firma er ln slaagt een ander onderkomen ite vinden. ZIJ die het publiek too dikwijls uit moeilijkheden hielp, verdient dat het publiek haar op itjn beurt helpt aan een goedgelegen winkel. 01 tou do firma er genoeg van hebben? Zoo Ja, waar moeten de tallooien dan terecht ko men, die nu vol vertrouwen naar Manusje stapten, met hun bijna onmogelijke koopwenscben? Waar? En de echo antwoordt: waar? A, Woensdagmiddag vergaderde het Polderbestuur onder leiding van aen Dijkgraaf, den heer R. Kaan Allen zijn aanwezig. Voorzitter opent met een welkom de vergadering en heet in 't bijzonder welkom" den heer Boom, Hoofdingenieur van het P.E.N., die zoo bereidwil lig was deze vergadering te willen bijwonen om zoo noodig toelichtingen te geven bij de te houden bespreking over eleotrifioatie stoomgemaal. Aan gezien de heer Boom waarsohynlyk weer spoedig wil vertrekken, wil voorz. allereerst dit punt in behandeling nemen om daarna notulen voor to lezen en het verdere gedeelte der agenda behan delen. Dan zegt voorzitter, dat allen het rapport door den heer Boom gemaakt thuie hebben gehad. Het lykfe ons by oorato lezing erg ingewikkeld, doch na een paar maal overlezen wordt liet ons toch wol duidoiyk voorgesteld. Hot geheolo rapport, een zeer iyvig Btuk wurk, wordt idsnu per hoofd stuk behandeld en waar noodig, door voorzitter of den heer Boom nog nader toegelicht. Het rapport is gemaakt om een vergolykmg to maken der koeten tusschen de tegenwoordige boinaiing cu eicotrioiteit. De berekening van tegenwoordig is Eemaokt naar hot gomiddeldo der laatste 10 jaren. a hot rapport komt o.m. ook eon opgave voor van fc.g. vlak tarief, wat ook het meest wordt aanbe volen. Dit tarief is na 1920 gemaakt en is waar sohynlyk voor onzen polder verkieslijker dan con tract met maximale bemaling. l)e verschillende polders die eleotrifioatie zoo sterk antraden, omdat het zoo duur is, schijnen allemaal Yoorioopig ge bonden te zyn aan dat vaste Uriüf van voor 1920. De besprekingen over dit punt vorderen ongeveer lVi uur, doch aan het slot van het rapport woidou de cijfers genoemd en dat ia tooh ;vol hot voor naamste. De >tot«iu kosten van aanleg, buiten de transformator zyn f10900. De transformator kan op twee verschillende manieren, doch hot Dog. Bestuur is van oordeel dat het don voordeeligstcn weg is, wanneer de Polder 't bouwt en dun over doet aan hot Provinciaal Bedryf. Dan wijst voorzitter op belangrijke besparingen. Er kan n.L en stoker gemist worden, dien we ander werk kunnen laten doen. Verder een groote besparing^ van smeer- on poetsmiddelen, enz. Liet voordeel ia aan den kant van éiectrisohe beweeg kracht. Volgens de bijlagen zou het f1500 goocLkoo per zijn dan de tegenwoordige bemaling, doen laten we maar aannemen van f1000. Bovendien staan we weer voor belangrijke on kosten, omreden een volgend jaar drie ketel ver nieuwd zouden moeten worden en waardoor men dan ook weer als van zelf meer reparatiën krygL/ De zaak ziet er in de machine altyd wel keurig uit, want ,onze machinist heeft liefde voor zyn werk en hart voor zyn zaak, doch belangrijke kos ten van reparatiën staan tooh voor de deur. Dan is de bemalingswijze in onzen polder oltyd zeer moeilijk en moeten dikwijls de scheepvaart in ernstige ongelegenheid brengen. Met electrieiteit hebben we net veel beter in onze* hand om '4 water constant te houden. Het Dag. Bestuur heeft het van alle kanten be keken,, ook wat betreft bedrijfszekerheid dat we wil len hebben en waaromtrent we een bevredigend ant woord hebben ontvangen. De heer Groneman vraagt in verband met vlak ta rief, waarom men dan nu nog doorgaat met dat duurdere tarief, waarop geantwoord wordt, dat die nog vast zitten aan hun contract. De heer T. Wonder informeert of er een polder is die gunstig werkt. DUkgraaf noemt b.v. Haarlem mermeer, hoewel het zeer moeilijk is een vergelU- king te maken. We moeten feitelijk ons eigen cijfers nemen om een juist beeld te verkrijgen. De heer P. Visser vraagt of de prijs steeds hetzelf de zal blUven. Dijkgraaf zegt, dat de Polder wel herziening zal. kunnen vragen, indien men dit noodig oordeelt, doch ik stel me voor dat de prijs van Kilowattuur wel evenredig zal zijn aan den steenkolenprijs. De heer Wonder: Wanneer nu alle polders eens aansluiten, zou dan de prijs nog niet wat lager worden? De heer Boom licht toe dat het P.E.N. verleden Jaar nog f22000 schuld had, doch heeft alle hoop dat er uu dit jaar ongeveer 3 ton winst zal -ziju. Daarmee zal eerst natuurlijk het verlies worden gedekt en daarna zal de prijs zeker lager worden. Tenslotte wordt door het Dag. Bestuur voorgesteld om in principe vandaag te 'besluiten tot electrificatie. om later over contract enz. te spreken. In stemming gebracht, wordt dit voorstel met. al- gemeene steramen aangenomen. Voorzitter zegt blij to zijn dat er zoo weinig twli fel bestaat en dat we er zoo eenstemmig voor zijn. Daarna wordt dank gebracht aan den heer Boom voor zijne aanwezigheid en vooral voor hot duide- lUk door hein gemaakte rapport. De heer Boom verlaat hierop de vergadering, waarna de heer Sleutel zijn notulenboek te voor schUn haalt om het verhandelde der vorige vergade ring voor te lezen. Deze notulen worden onveran derd onder dankzegging goedgekeurd. In verband met de notulen deelt voorzitter mede, van den advocaat Tjeenk Willink bericht te hebben ontvangen, dat het geding tusschen den polder en den architect Wentink op 11 October a.s. wederom door de Rechtbank in behandeling wordt genomen. Dan zijn goedgekeurd terugontvangen de belde exemplaren gewijzigde verordening. De heor Jb. Llak ker vraagt of iedereen het weet. Voorzitter /.egt dat het op de gewone manier bekend is gemaakt. De heer C. A. Waiboer geeft in overweging nu maar een beetje krap op te treden, anders geeft het toch niets. Ter verduidelijking willen we hier even vermel den dat 't betreft artikel 19, wat in goed Uoll&ndsch zegt: „Kalfslag rU<ten is verboden". Het polderbestuur wil stipt de hand houden aan dat artikel. Verder heeft het Provinciaal Bestuur de besluiten o-opricekeurd betreffende wijziging presentiegelden en tenslotte is het bericht ingekomen dat do heer P. Blaauboer weer als Heemraad is benoemd. Dijkgraaf feliciteert den heer Blaauboer en hoopt, dat hij nog lange jaren de belangen van den polder op dezelfde wijze ala tot dusver zal mogen behartigen. Rondvraag. De heer Groneman: Er is nu in prin cipe besloten tot electrificatie, kunt u ook zeggen wat nu de verdere bedoeling is? Voorzitter zegt, dat Bloemendaal gaarne zou weten hoe wU tegenover electrieiteit staan in verband met hun plannen voor de kabels naar Ewijckslüis en verder is het Dag. bestuur tot de overtuiging gekomen dat het zaak zal zijn ons ln verbinding te stellen mei een goede firma, b.v. de firma Stork en inforniee- ren wat hun prijsberekening zou zijn. Dan hebben we noodig een contract. We hebben oi. niet noodig een vaste deskundige, doch we kunnen misschien met geringe kosten eens informeeren bij een eleci.ro- technisch ingenieur, die waarschijn!Uk eeno be schouwing zou kunnen geven op het rapport. Ook zijn er in Noordholland misschien wel 3 a 4 instal laties die een bezoek zeer zeker waard zijn. De heer Groneman zou nu ook maar op spoed wil len aandringen. Dijkgraaf zegt, dat dit ook de bedoeling is van het Dag. bestuur. De beer P. Visser Az. zou hel. goed vinden wan Deer de waterstand aan den SlikkerdUlk eens werd opgenomen. Voorzitter zegt, dat door het Dag. bestuur beslo ten 1s bU de te houden kroosschouw den toestand hier en daar op te nemen en als dus die sloot niet ln orde i», wat ik gaarne wil aannemen, zal het natuur lijk verbeterd worden. Verder vraagt de heer Visser, of het ook aanbovo ling zou verdienen dat bi} de aanbesteding van sloot- werk vooral langs don Teetjoawog, de toezegging wordt gedaan, dat het water zoo laag mogelijk zal worden gehouden. De heer Blaauboer vindt het gevaarlUk om dit bU de aanbesteding al te beloven, we kunnen wel zeg gen, de slooters zooveel mogelijk ter wille te zU»- Ten slotte wil DUkgraaf nog meedeolen, dat in het tUdvak 1 Jan.—1 October verbruikt zUn 2860 H l- steenkolen, terwijl als een bewUa dat de vorige veel water i» gevallen, in die week in 147K uur 412 H.l. zUn verbruikt De voorraad is thans nog 2900 H.L. Ook willen we met spoed' het baggerwerk ter hanu nemen, het blUkt erg noodig te zijn, waarom we reeds plan hebben om een derde praam te koopen. De opzichter is reeds bezig om spoedig een paar menschen aan te stellen, i Hierna sluiting.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 2