Laat fi. J. CLAY'S Ochtendvoer onderzoeken.
De Malaise in de
Engelsche Industrie.
Wanneer hel geen 38 pel. eiwit en vet beval,
zijn de onderzoekkosten voor hem.
B rgerlijke Stand.
Reclames.
ger op 28 September, bleken kas en boeken ln orde
en ln, kas te zijn f 10566.42*.
De directeur van de lichtbedrijven zond een op
gave van vermeerderd gasverbruik over het eerste
halfjaar 1923 tegenover dat van het vorige Jaar. Daar
uit bleek dat 15015 M3. of ongeveer 5 meer ge
bruikt was.
Over hetzelfde tijdperk was het vermeerderd verr
bruik van electrischen stroom 2405 K.W. of 4
Over Juli en Augustus was het vermeerderd gas
verbruik 5720 M3.
Het Prov. Waterleidingbedrijf aanvaardt de gestel
de voorwaarden inzake het leggen van een buis door
de gemeente, terwijl goedgevonden werd vooraf over
leg te plegen met het bannebestuur.
B. en W. hebben een schrijven gericht tot het ges
meentebestuur van Alkmaar inzake den toestand
van den Twuiverweg, waarvan o.a. de bermen in een
zoodanigen toestand verkeeren, dat er heele stuk
ken wegvallen en soms twee wagens elkaar niet
meer kunnen passeeren.
De Kamer van Koophandel zal in deze zooveel mo
gelijk meewerken.
De heer Slijker deelt nog mee, dat het polderbe
stuur de vernieuwde brug zoo laag gemaakt heeft,
dat er bijna geen schuitje met bloemkool meer door
kan.
Voor plaatsvervangend burgemeester worden ach
tereenvolgens aangewezen de heeren Duif, Van Kam
pen en Kloosterboer.
De gemeente zal 3000 stuks turven aankoopen van
de veenderij.-
De Raad wilde het bord'met maximum snelheid
plaatsen op de grens van Broek en St. Pancras,
doch de Hoofdingenieur-Direteteur van Waterstaat
wenschte deze na persoonlijk bezoek op het andere
eind van den Twuiverweg te plaatsen, dus nabij
de kerk.
De heer Gutter stelde voor deze te plaatsen bij
de Mirakelebrug, omdat daar pas de huizenrij ein
digt.
B. en W. wilden het voorstel van den directeur
aanvaarden, omdat het gegrond is op persoonlijk be
zoek en het toch niet zal helpen, als er tegenin ge
gaan wordt.
Het voorstel-Gutter wordt met B—2 stemmen aan
genomen.
B. en W. stellen voor het vervolgonderwijs op te
heffen, omdat zich bij het openbaar onderwijs zich
slechts 8 leerlingen hebben aangemeld, waarvan nog
3 onder Koedijk wonen.
Bij het bijzonder O-Aerwij» is het aantal 12.
Wordt een tegenovergesteld besluit genomen, kost
het bij de O. L. school ongeveer f25 per leerling,
wat dan ook aan het bijzonder onderwijs betaald
moet worden. De Raad betreurt het, doch gaat met
het voorstel accoord.
In dit verband wordt eervol ontslag verleend aan
den heer Engel en mej. Maas als leerkrachten bij dit
onderwijs.
Goedgevonden werd een stukje gTond bij de gas
fabriek in erfpacht af te staan *j>n het Prov. El. Be
drijf.
De begToot.ingen voor het gasbedrijf en het elec-
trisch bedrijf worden zonden noemenswaardige be
merking goedgekeurd.
Daarna kwam de gemeentebegrooting aan de orde.
Tn verband met den plaatselijken toestand, werd do
ramingspost voor schoolgeld verlaagd.
Het bedrag voor hoofdelijken omslag werdj bepaald
op f11500.
De heer Duif wilde voor den ontvanger f450 in-
plaats van f 800 op do begrooting brengen, omdat dit
overeenkomstig de bedoeling van den Raad is.
T)e voorzitter merkte op, dat nog. geen nieuwe re
geling is ingekomen en op het besluit de Kon. goed
keuring nog niet is verkregen.
De subsidie voor de IJsclub werd Ingetrokken, om
dat er toch bijna geen Ijs la
De heer Kloosterboer wilde de f200 welke door
het Armbestuur voor bet salaris voor de verloskun
dige betaald wordt, op de gemeente overbrengen, om
dat het Armbestuur al genoeg te doen heeft. De sa-
litrispost voor de gemeente zou daardoor van f400 op
f 600 komen.
De voorzitter was van oordeel dat de armonreke-
ning deze uitgaven wel toelaat, bovendien de geheele
overeenkomst er door zou worden verbroken en toch
bet Armbestuur bif de gemeente aanklopt als
het tekort komt.
Nadat blijkt dat geen voorstel gedaan wordt, wordt
de begrooting vastgesteld met een ontvangst en uit
ga Mf van f41422.56 en f1008.— voor onvoorzien.
Hierna wordt de vergadering gesloten.
GEMEENTE BABSINGERHORN.
Ingeschreven over de maand September 11123.
Geboren: Johanna, dochter van H. H. Dubbel-
man en van E. K. Sohrieken.
Ondertrouwd: Dirk Rempt, oud 26 jaar, rijks-
veearts te Nieuwe Niedorp en Aafje .Bakker, oud
21 jaar, zonder beroep, wonende te Barsingerhorn.
Pieter Jobannes Bongors, oud 33 jaar, schilder en
Hendriks Vries, weduwe van Abr. Mo6k, oud 33
t'aar, zonder beroep, beiden wonende te Barsinger-
lorn. Arle Blaauboer, oud 25 jaar, wagenmaker,
wonend»! te Winkel en. Antje Kamp, oua 19 jaar,
zonder beroep, wonende te Barsingerhorn.
gelukkig hebben kunnen maken ons beiden ge
lukkig je wist, dat ik dat kon."
„Ja dat wist ik."
„Maar waarom heb je dan niet liever met mij wil
len trouwen dan dit?"
„Ik kon niet met u trouwen."
„Omdat je geëxcommuniceerd' zou zijn?"
„Omdat de Kerk haai* deuren voor miji gesloten zou
hebben. Omdat ik uitgesloten zou zijn van de sacra
menten der Kerk."
„Lieve hemell En ben Je daar dan nn niet buiten
gesloten?"
„Neen".
„Ga je naar de kerk?"
„Ja."
„'Hoe ga je biechten?"
„Ik ga niet biechten!"
„Is de biecht je dan ontzegd?"
„Neen die ontzeg ik mezelf voor de zonde, die
Ik bega. Hoe zoudt u kunnen weten wat dat voor
mij bet eekent? Ik zou morgen kunnen gaan biech
ten, als ik dat wilde."
„Waarom doe Je het dan niet?"
„Omdat omdat ik hier nog woon; hier moet
wonen tot ik genoeg overgespaard heb om mij te on
derhouden en on en mijl te onderhouden."
„En wat?"
,.Om mij te onderhouden," herhaalde zij.
Zelfs dat bewoog hem niet tot modelijdon.
,Ik kan met den besten wil het voordeel van dezo
positte niet inzien," zeide hij droogjes, „Je kan naar
de kerk gaan, maar er ia geen vergeving voor Je
zonden. Je kan niet gaan biechten".
„Maar ik zal het doen," antwoordde zij.
„Wanneer? Wanneer?"
„Wanneer ik mezelf vrij kan noemen. lederen avond
bid ik tot God mij zoolang te laten leven."
Zl| zelde dit triomphantolljk. In de kinderlljko ar
rogantie van haar geloof zag zij recht en zedelijk
heid, logica en kracht in alles wat zij zeldo. Maar
hij stond er heel anders tegenover. Het Britscho in
stinct ln hem was verbijsterd over zulk een bewering,
„Gelool JIJ, dat God Jouw zondig loven duldt,, het
verlengt tot het Jou goed dunkt or oon eind aan te
maken?" riep hij uit. „Denk je, dat God dit leven
liever ziet dan het rolno, onbedorven leven, dat Je
met mij geleefd zoudt hebben? Het is belachelijk
het is krankzinnig!"
ZIJ rilde als doorhuiverde een koude wind haar.
Getrouwd: Imre özobotka, oud 63 jaar, kunst
schilder, wonende te Budapesfc en Johanna Leintje
Visser, oud 23 jaar, zonder beroep, wonende te
Barsingerhorn. Dirk Rempt on Aafjo Bakker, hier
voor genoemd.
Overleden: Everdina Jonksveld, oud 65 jaar,
eohtgenoote van Dirk Vriee, wonende te Barsin
gerhorn.
GEMEENTE WINKET*.
Ingeschreven pver de maand September 1923.
Geboren: Cornolis, zoon van Pieter Peetoom en
Pieternella Cathalina H ar th oom. Hendrik, zoon
van Francisous Becker en Cornelia Anna Ham.
Ali, doohter van Jan Groet en Guurtje Kaaij.
Overleden: Jacobus Johannes Wit. 6 maanden,
zoon van Nioolaas Wit en Neeltje Stoop. Lieuwe
de Vries, 62 jaar. weduwnaar van Neeltje Doore
man. Elisabeth Baan, 66 jaar.
Ouderdom eu Gezondheid.
De oude dag verklaart niet noodzakelijk nier-
zwakte, rugpijn, stijfheid der spieren, rheumatisehe
pijnen en Tast mot .do urine bij mènschen op leef
tijd; want terwijl sommigen jong zijn op 80-jarigen
leeftijd, zijn anderen oud als zij 60 zijn.
Maar de oude dag brengt gezondheidswijsheid.
Oude menschen zijn verstandig door de hards
ondervinding, en zij zeggen:
„Wees opgewekt, maar ga niet laat naar bed.
Vermijd zware maaltijden en buitensporigheden.
Neem lichaamsoefening en de noodige rust." Zoo-
velen verwaarloozen deze eenvoudige regels en wor
den bijgevolg te spoedig oud.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen passen oude men-
schen. Zij regelen de urinewegen zonder de maag,
lever of ingewanden te verstoren. Zij bevrijden,
bejaarde personen van rugpijn, verminderen de
aanleg voor rheumatiek en helpen om de kwade
gevolgen van urinezuur op het gezicht, het geheu-
£on en het gehoor tegen te gaan. Duizenden dan-
en hun goede gezondheid aan Foster's Pillen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken a
fl.75 por doos.
Wanneer er in een land als Engeland anderhalf
millioen werkloozen rondloopen, dan kan men al
licht begrijpen dat er een ontzettende malaise
in de industrie is.
Die malaise strekt zich over alle bedrijven nrt.
De groote scheepswerven en machinefabrieken
hebben bijna geen werk.
Er heerscht daar aan de Tyne en Clyde, de
twee rivieren, waaraan Engelanda beroemde wer
ven liggen een slapte, die op een bezoeker van die
industrie-centra een indruk gemaakt heeft alsof
er een epidemie geheerscht heeft.
Een vriend van mij, Sir William Beach Thomas
heeft onlangs Engeland bereisd om eens> na te gaan
waar de grootste malaise op industriegebied te
constateeren viel en de oorzaken te onderzoeken.
In vele gevallen was de oorzaak te zoeken in
den algemeenen neteligen wereldtoestand.
Engeland mist het afzetgebied van vóór den
oorlog, lijdt geweldig onder den geringeren koop
kracht van ae verschillende vólkern: kan onmo
gelijk buiten de op normale basis werkende landen
Rusland en Duitschland.
Wat Rusland betreft, zal ieder dat kunnen be
grijpen
Bij Duitschland zal men vreemd opkijken.
Toch was Duitschland vóór den oorlog niet uit
sluitend de grootste en moeilijkste oonourront van
Engeland, het was buitendien do groote afnemer
van producten en half producten.
De enorme handelsgeest der Duitsohers maakte
hen dikwijls tot de commissionnairs van Engelsche
producten over de geheele wereld tot zelff in En
gelsche Dominions en Kolomen toe.
Diezelfde Duitsche handelsgeest promoveerde de
Duitschers dikwijls tot commissionnairs tusschen
Engeland en Rusland.
Wat Rusland van Engeland betrok was geweldig.
De landbouwworktuigl'abrieken in Engeland zul
len nimmer meer op volle productie komen, indien
Rusland niet weer tot oude koopkracht terugkeert.
Werktuigen voor mijnbouw, machines voor hout
zagen, grondbaggeren, installaties van nieuwe fa
brieken op allerlei gebied werden uit Engeland
naar Rusland uitgevoerd.
Ik spreek hier opzettelijk niet van handel en
scheepvaart, maar uitsluitend van industrio.
Tot den uitvoer behoorde ook de textielproducten.
Manchester leverde heol wat aan Rusland.
Dat Rusland reeds sinds jaren als afnemer uit
geschakeld is. wordt geducht gevoeld door de
Engelsche industrie.
Maar bijna nog erger lijdt Engeland onder de
ineenstorting van Duitschland.
Dat ging dubbel op.
Eerst konden de Duitschers door de^ inflatie van
de mark zoo belachelijk goedkoop in Engeland
leveren, dat zelfs de verknoohtste vrijhandelaar bo-
greep, dat er een uitzonderings-proteotie-wet ge
maakt moest worden, later toen de Ruhr bezet
werd door de Franschen word hot don Duitschers
onmogelijk gemaakt, iets uit Engeland te betrok
ken. daar de toenemende malaise in Duitschland
de handelsgeest remde, de handelsmogelijkheid be
perkte.
Reeds een paar jaar werkt die tijdelijke protee-
tie-wet, die Öafe^gua.rding of Industrie's Act.
Sommige Engelsche industrieën zijn er door ge
red.
Ik ken Nederlandsche industrieën die door die
zelfde wet benadeeld zijn.
Protectie is altijd een vlijmend zwaard.
Het eigenaardige is dat in Engeland nooit aan
Frankrijk alst ernstige concurrent gedacht werd,
altijd om Duitschlalnd.
Bij de oooupatio van het Saargebied mompelde
dezo en gene Engelschman wel eens wat, maar
de Pers bleef op de vlakte.
Toen echter de Ruhr-occupatie gevaarlijke di
mensies aannam en Poincaró vrijwel liet bemerken
dat hij in die occupatie een enorm industrieel voor
deel voor Frankrijk zag, gingen sommige Engel-
schen toch de oogon open, begon ook de groote
Pers als Times, Manchester Guardian, Daily Ex
press en anderen op het gevaar van eene ontzet
tende Fransche concurrentie te wijzen.
Bladen als «Morning Post en Daily Mail bleven
de Franschen in de hoogte steken ten koste van
eigen volk.
Ik heb dikwijls met Engelschen over die Fran
sche oonourrenten gesproken, het gevaar geschil
derd. De Engelschman is bijna kinderlijk gestemd
tegenover zijn medestrijder en kan zien niet zoo
gauw indenken in de wijziging der omstandighe
den, in het feit, dat Frankrijk in de allernaaste)
toekomst nog wel eens een gevaarlijker concurrent
kon worden dan het lamgeslagen Duitschland.
Sir William was in Bradford geweest en vroeg
ons ten eten.
Na tafel vertelde Sir William mij, terwijl wij nog
aan tafel bleven zitten om ons glas oude port te
drinken, terwijl de dames reeds naar de salon
gegaan waren, over zijne indrukken in Bradford.
Laat ik u eerst vertellen, dat Bradford ligt in de
z.g. West Riding van Yorkshire, niet ver van
Leeds en dat Bradford is de groote plaats van
wolhandel en wol-industrie.
Bradford is feitelijk een eeuw geleden als indu
strieplaats begonnen en is gegroeid tot een enorm
nijverheidscentrum met ruim driehonderd fabrieken
in hoofdzaak wolweverijen.
Naast deze wolweverijen, telt men er sajetfo-
brieken, fluweelf abrieken, enz.
In dat Bradford, waar de wolmarkt bij uitne
mendheid is, waar de sajet- en wolindustrie over
de heele wereld goederen verdeelt heerscht malai
se, ontzettende werkloosheid.
Niet door Rusland of Duitschland, doch door
Frankrijk.
Tegen de Fransche wol- en sajet-industrie kan
Bradford niet meer op.
Bradford, dat altijcf vrijhandel bepleit heeft, om
dat het door vrijhandel een wereldbeteekenis van
allereersten rang gekregen heeft, roept bij de
Board of Trade in voor een tijdelijk© bescherming
door middel van de Safeguarding of Industries
Act in.
Het verzoek door de Kamer van Koophandel
van Bradford ingediend, wijst op het feit, dat
Frankrijk bijna 2 Pond Sterling per 41) pond
beste stof kan produceeren dan Engeland, dat
Frankrijk dus niet slechts in Engeland zelf doch
over de geheele wereld de Bradford-productie kan
verdringen, hetgeen de ondergang van wol-indu
strie en wolhanael in Bradford, dus de ondergang
van Bradford zelf zou beteekenen.
De Engelschen zijn over dit feit zeer verstoord,
zien dat Frankrijk een gevaarlijken tegenstander
is, die politiek zijn tandon of liever zijn reus
achtige grooton mond vol met een prachtigen
luchtvloot, laat zien en op industrieel gebied een
bitteré concurrent dreigt te worden.
Frankrijk heeft met de voorraadschuur Algiers
erbij, niemand meer noodig, kan zich zelf geheel
bédruipen, behoeft niet zooals Engeland duur met
goud te betalen graan uit Amerika te betrekken.
Frankrijk heeft dank zij Algiers en andere Afri-
kaansche bezittingen voldoende recruten om on
danks het geringe geboortecijfer in Frankrijk, zolt
geen zorgen te hebben voor een toekomst-oorlog'.
Frankrijk betaalt haar schulden niet en heeft
heel lage belastingen.
Engeland daarentegen moet alles duur betalen,
is niet gereed met een leger, noch een luchtvloot,
wil trouwens heele maal niet vechten.
Engeland moet duur brood uit Amerika met
goud betalen.
Engeland betaalt schulden voor zich zelf en an
deren, waaronder dat zelfde Frankrijk en gaat ge
bukt onder zware belastingen.
Engeland heeft een hooge Sterling-koprs, Frank
rijk profiteert van de inflatie van de frank en kan
daardoor Engeland op industrieel en handelsgebied
ontzaglijk knauwen.
Sir William is een vrijhandelaar en kon zich
maar niet dadelijk vóór protectie verklaren, meen
de dat er ook veel schuld bij de weelderige opvat
tingen der Engelschen lag.
Do Fransche industrieelen letton op eon zuinig
beheer, do Engelschman niet.
Do Fransoho vakman is zuiniger en vlijtiger.
De Engelsche werkman wordt buitendien stelsolm.v-
tig tot luiaard gemaakt door de werklooslioidsuit-
keering.
Die al te vrijgevige werklooshoidsuitkeering
werkt arbeidsvreos in de hand.
De achturige werkdag is een pest voor industrio,
industrieel en werinnau. De werkman werkt in die
8 uur geen 8 uur, zelfs geen 6 uur, levert, althans
geen werk voor 6 uur werken.
De eeuwige stakingsvrees werkt in Engeland ver
lammend.
In de Republiek Frankrijk hebben ze daarmede
niet de zelfde rekening te honden, de werkman
wordt soldaat en als soldaat gedwongen staken
testaken.
Do Engelschman moot meer cm bestrijding der
concurrentie door bekwaamheid dan door protectie
bedacht zijn. Zoo denkeu or ook in Bradford nog
altijd velen over, die hot zeer afkeuren dat de
Kamer van Koophandel de Safeguarding of Indn-
tries Act toegepast wil hebben.
In de Engelsche courauten hoeft deze BraJford-
quaestie weer aanleiding tot polemiek gegeven,
s De Morning- Post is een dor groote pleitbezorgers
van protectie en haalt er iu een hoofdartikel zelfs
Bismarck bij, om aan te toonen dat deze groote
Duitsche staatsman verklaard heeft dat Engeland
zonder protectie te gronde zou gaan.
De conservatieve Morning Post noemt Bismarck
den grooten Staatsman, ik zou wel eens willen
weten of dit blad bij zijn leven ooit zóo fraai
over Bismarck gesproken heeft.
Dat Engeland op industrieel gebied nog niet bij
de pakken neerzit kan een tentoonstelling in Olym--
pia bewyzen.
Daar is de International Shipping Engineering
and Machinery Exhibition aan den gang.
Deze tentoonstelling is door particulier inïtiatiet
op touw gezet, door eene particuliere firma, die
dus het geheele risico loopt. Voorwaar een bewijs
van durf.
Maar in een stad als Londen mag men wel
iets meer riskeeren dan in Broek in Waterland.
Er zijn niet heel veel vreemde inzendingen.
De Hollanders zijn feitelijk de uitzondering en
maken een heel goea figuur.
Allereerst' de Nederlandsche Regeering met een
inzending van het Departement van Waterstaat,
door de uitmuntende> zorgen van den Hoofdingeni
eur Schlingemann uit Roermond goed uitgestald.
De heer Schlingemann was bij de openingsplech
tigheid tegenwoordig en zat ook aan de Eere-tefel
bij het dejeuner dat ons aangeboden werd.
De tentoonstelling werd geopend door Viscount
Curzon, die een rede hield waarin hij trouw bleef
zweren aan het geallieerde Frankrijk en niet sprak
over de gevaren aan. een concurreerend Frank
rijk verbonden.
Verder werd er steeds weer op gewezen, dat
men de Engelsche industrie moest bevorderen.
Enfin, er werd geen nieuw gezichtspunt geopend.
Een mooie inzending was die van de Werf Gnsto.
firma Smulders. Keurige modellen van Raggerma
teriaal, drijvende kranen en bokken gaven een n:f
muntend denkbeeld van het kunnen dezer bekende
Nederlandsche fabriek en werf.
De firma Dikkers, de bekende stoom-afsluiters-
fabrikant, had een zeer gunstige plek gekozen
om te toonen wat zij op dit gebied voor verschil
lende patenten en typen vermag te vervaardigen.
De firma heeft tegenwoordig een filiaal in Lon-
den.
De Apeldoornsche Machinefabriek had ijsrnaehi
nes in werk uitgestald of liever koelinrichtingen.
Zij bleek een specialiteit te zijn op dit gebied, met
een toenemend afzetgebied in Engeland.
ln de zaal, die voor motoren gereserveerd 18,
vonden wij de Engelsche Kromhout-motoren.
Do Kromhout-fabriek heeft n.1. een Engelsche
zustermaatschappij gesticht, ten einde op die wijze
ook in Engeland haar ^product te kunnen plaatsen.
Een moment werd ik droef getroffen, toen ik
langs een open plek kwam, waarop een keurig
bord vermeldde dat die plek gereserveerd was
voor Kalis' Baggermaatschappy.
Het leek wel de begraafplaats van die firma,
die eenmaal tot de meest erkende en grootste
Nederlandsche aannemersf irm a's h eoft boho<>nl. n
dustrie blijft een riskant bedrijf, zelfs in goede
tijdsomstandigheden, maar wordt eerst recht ris
kant in dagen van malaise.
De wereldontwrichting heeft heel wat op haar
geweten. De wereld is ziek, zwaar ziele en dit
werkt verlammend op de industrio.
Doch na kwade tijden komen weer goede tijden.
Het zal niet eeuwig malaise blijven.
Het duurt echter dit keer zoo lang^ er zyp oor
zaken,. zooals de Ruhrbezetfcing, de ineenstorting
van Duitschland, het Sovjet-regime in Rusland, d
zware belastingen, inflaties van allerlei muntsoor
ten, die m aar met één, twee, drie uit den weg te
ruimen zyn.
Daarom lijkt het dit keer zoo hopeloos.
Maar éénmaal zal de wijziging ten goede komen.
Moge dat spoedig zynl
BIJ ELKEN WINKELIER VERKRIJGBAAR.
„Het. xs wat ik. geloof", zeide zij angstig, „wat ik
geleerd heb te gelooven."
Hij keerde zich om, bang, dat hij nog erger din
gen zeggen zou.
„Dus jij hebt je ziel gered door tot zoo Iets af te
dalen," zeide hij1 na een korte stilte. „Je bent ge
trouwd met een man, die niet het recht had welke
vrouw ook zijn vrouw te noemen. De kerk trouwde
je. De priester wist met wlen hij je trouwen liet. Hij
bleek je te zijn wat vermoed werd. Hij verdronk je
huishoudgeld. HIJ sloeg je half dood. HO was Je on
trouw. Toen kwam je naar Londen. Jo verliet hem
liever dan dat je vermoord werd. Tot dusverre is
alles logisch. En wat gebeurt er daarna? Jo ontmoet
mij. MIJ, met wien God gewild' heeft dat je itrouwon
zou. Je zogt, dat hot onmogelijk ia Je wijst op de
wet en do excommunicatie dor kerk. Om Jo dat te
besparen geef lk je op om ito vinden, dat jo dit
dit leven dezo hel op aard1© gekozen hebt. En je
zegt tegen me, dat God dit liever ziet dan hot leven,
dat je met mij geleid zoudt hebben."
„Ik geloof, dat ik vergeving krijgen kan. Er is
geen oogenblik, dat ik zou kunnen zeggen, dat ik
niet gezondigd heb."
„En toch zondig Je nog «toedis?"
Hij liet zich in een «tooi vallen en kook wezen
loos naar de kolen, die in den haard opgestapeld la
gen. Nanno zat aan do tafel en klappertandde on
willekeurig.
Jerningham kook rond.
„Je moot den haard laten aanmaken," zeide hij.
Zij «loot haar oogen. Do woorden herinnerden
haar aan ©en ander oogenbliln Haar uithoudings
vermogen had bijna zijn grens bereikt
„Wilt u het even aansteken?" vroeg zij.
Hij haalde zijn lucifers uit zijn zak, streek er een
aan en knielde om het papier aan te steken. Een
oogenblik van stilte volgde, waarin de blauwe vlam
men om het hout speelden; dan vatte het vlam en
knetterde het als hagel op een glasruit Jemdng-
narn keek naar een schop of een tang om er wat
meer kolen op te doen, doch hij zag alleen den half
gevulden kolenbak. Hij keek naar Nanno, maar
haar gezicht was in haar handen, verborgen. Een
oogenblik later keek zij1 op en zag zij, dat hij met
zijn handen de kolen uit den bak haalde.
„Wacht," zeide zij, „ik zal een tang krijgen."
„Het hoeft nu niet meer," antwoordde hij. „Ik ben
*&1 klaar
Hij ging weer staan en zij' begonnen opnieuw te
praten. In de verte sloeg eon klok half een.
„Ik houd Je op", zeldo hij. Zij «chuddo haar hoofcl
„Als u mij even excuseoren wilt", zeide zij, terwijl
zij opstond en door do gang naar do keuken ging.
Toen zij terugkwam, was haar gezicht met wit lx>-
poeierd, waardoor het rouge nog scherper uitkwam-
„U hebt uw handen zwart gemaakt." zeide zij.
„Wilt u ze niet even wasschen?" Zij liep naar de
andere deur. „U kunt ze ln mijn slaapkamer was
schen, als u wilt."
Hij wilde Juist gaan doen wat zij' gezegd had,
toen hij staan bleef. Zij las de uitdrukking van
weerzin in zijn oogen. Zij begreep waarom hij eraan
gedacht had en zij niet.
„Ik heb ze,liever zwart", zeide hij hard.
Zij deod de deur weer dicht Haar polsen klopten
nu heel zwak. Het licht ln haar was bijna uitge
brand. Dezelfde klok sloeg- nu een uur. Jerningham
knoopte zijn jas dicht
„Ik zal jo niet langer ophouden," zeide hij. HIJ
haalde al het goudgeld', dat hij' bij zich had, uit zijn
zak en legde het op den schoorsteenmantel. Uit
kracht der gewoonte volgden haar oogen zijn bewe
gingen en toen zij het zag, flikkerde het ilcfcl la
haar op, de laatste opflikkering van een uitbran
denden haard. Zij nam het geld van den schoor
steen en gaf bet hem.
„Dat is van u'\ zeide zij.
Jerningham liep naar de deur.
„Ik heb je tijd, dien je op andere wijze productief
hadt kunnen maken, in beslag genomen. Uit dat
oogpunt beschouw ik' de zaak. Wees verstandig en
doe dat ook."
Zij1 keek hem smeekend aan.
„Neem het terug", fluisterde zij. „Mr. Jerningham,
neem het terug. Niemand zou vanavond met mij
meegegaan zijn. Ik heb de afgebrande en niet af
gebrande lucifers in het lucifersbakje geteld en ik
wist, dat niemand mee zou gaan."
Hij koek haar verbaasd aan.
„O, laat ik het niet aannemen!" drong zij aan. „Ik
ik het is niet van mij'."
„Ik betaal den pijper liever of hij1 speelt of niet",
zeid hij, toen hij bij de deur was.
Zij liet de sovereigns uit haar hand vallen. Rin
kelend vielen zij op den grond. Hi) deed de deur
open.
„Goedennachtzeide hij aarzelend.
Zij1 stond daar roerloos. Slechts een flauw licht
je brandde nog. Dan 'drong plotseling een kroot
tot hem door eon kreet, dio die stilte verscheur
de, de kreet van een huilend kind. Joniingham
keek haar aan
„Ah!" zeldo hij en zijn tanden beten do woorden:
„Je spaart genoeg over om jou te onderhouden
ten' dat is Jouw .en'. Wanneer een vrouw zich
ton gronde richt, vindt Je altijd een kind bij haar.
Dat is Jouw ,en\ Llevo Godil"
HIJ sloeg de deur dicht.
Een oogenblik was het alsof alles voor Nanno s
oogen danste. Dan vloog zij naar die kouken, waar
in de bescherming van hot fornuis een klein ledi-
kantje stond. Alles was volkomen «til.Een P®*]*
witte, uitgemergelde handjes lagen op do «prol. l>o
oogon waren dicht, do mond stond open en was als
oen ieelljke wond. Er lag wat root op do wang dor
baby. Kon oogenblik kon zij slechte <10 zwarte, groote
vlek zien, die uit het fornuis gekomen was. Dan za
gen haar oogen, dat het dood was. Zij gilde,
S ot volgt.
