ROMMELKRÜID. HET VERKEER IN NEW-YOHK. Nu New-York officieel de grootste stad ter wereld ia geworden, vindt de vroedschap het noodig, de oude wereld een .esje te geven op het gebiod van verkeer. Men heeft nï. het plan gemaakt „bovenstraten" te bouwen, die bestemd zijn voor het auto-snelverkeer. Hierboven geven wij er een afbeelding van. Het voordeel van dteze verdiepingstrarten is ook, dat de autogarages nu beter kucneu worden geëxploiteerd, terwijl optimisten voorspellen, dat het aantal ongevallen kleiner zal worden. PLANTEN IN KAMER EN TUIN. (Vragen, deze rubriek betreffende, in te zen den aan den heer K. van Keulen, Tuinbouw- vakonderwijzer in „Siergewassen", Veenenlaan 88, Hoorn. Alleen postzegel voor antwoord in sluiten; als antwoord per brief ge we nacht wordt,) Nog eens Clivia's zaaien. Van mej. N. B. te Koedijk mocht ik het vol gende schrijven ontvangen: „Naar aanleiding van uw vraag, wie er wel eens succes gehad heeft met het zaaien van Clivia's schrijf ik u het volgende: Kennissen van mij hebben een prachtige Clivia, welke drie Jaar geleden na den bloei bessen kreeg. Hoe dit zoo kwam wis ten zij niet. Het volgende jaar bloeide de Cli via weer, terwijl de bessen er nog aan zaten, doch die vielen toen af. Zij hebben! de bessen eerst bij de kachel gelegd en later het zaad in denzeilfdbn pot, waar de Clivia in stond, ge- Baai d. Drie zaadjes zijn ontkiemd, waarvan ik, toen eigenlijk met mij voorvalt Een van tweeën: ik droom of ik ben wakker. Zoo meteen kan ik het weten. Al zoo vooruit met het ontbijt l Maar lekker, hoor jel (De lakei gaat met een buiging weg.) Jan Klaassen (gaat lui tn een stoel zitten «n zegt): Ik weet niet, of ik wel goed wijs ben! Heb ik dan werkelijk mijn verstand verloren? Ben ik dan terechtgekomen in dat tooverachtigo land, waar de gebraden duifjes zóó maar in je mond vliegen? (De lakei komt met een ondieren lakei een gedekte tafel brengen, waarop koffie, brood, enz. staal) Jan Klaassen: Aha, daar is mijn ont bijt! Jonge, jonge, dat ziet er fijn uit! (tegen een lakei:) En jij, mannetje met je gebor duurde jasje aan, wees eens zoo vriendelijk en trek ae eens aan mijn neus! Lakei: O, Hoogheid, zou ik dat durven wa gen!? Jan Klaassen: Vooruit, in mijn neus! Lakei: Als Uwe Hoogheid het beveelt! Jan Klaassen: Wat sta je toch te leuteren, over Hoogheid"? Ik ben toch Jan Klaassen en geen Hoogheid. Vooruit, knijp in mijn neus! (De lakei pekt de neus van Jan.) Jan Klaassen: Zoo, en knijp nn maar Hinkt Aull Genoeg, hou maar op. Ik schijn niet te droomen, want ik heb t flink ge- voeldt Nou wil ik eens een proefje van 't ontbijt nemen. {De lakeien gaan weg.) Prachtig! Wat een fijne koffie, en wat een de blaadjes ongeveer 4 c.M. waren, een kreeg. De wortel was toen ongeveer 12 c.M. Ik heb het plantje in een pot met zandigen grond gezet en het blaadje is gegroeid tot 10 oM. Dat was verleden jaar en d'ezen zomer is er een blaadje bij gekomen. Thans is het een stevig plantje. Het staat zoowat een halven meter van het raam, waar het de late middagzon krijgt Hoe kan ik het nu verder behandelen? De andere twee plantjes zijn par ongeluk dood geraakt, maar de oude plant is nog even mooi. Wij danken mej. B. wel voor haar schrijven en kunnen haar antwoorden, op haar vraag, dat Clivia's des winters niet veel water behoe ven. Als het plantje in een groote pot staat, zou het wel goed zijn het in 't voorjaar fn een kledn potje te zetten, daar groeien kleine plan tjes over het algemeen beter in. Dan ook wat voedzamer aarde, en in den zomer, als het plantje goed doorgeworteld ls, wat vloeimest en zomers ook meer water. De standplaats voor het raam is wel goed, maar pas vooral qp, dat uw plantje niet bevriest, want Clivia's zijn gevoelig voor vorst. lekkere broodjes en eitjes! En wijn! Heerlijk! Zoo'n tooverijtje wil ik alle dagen well Edel fels (komt buigend binnen): Uwer Hoogheids alleronderdanigste hofmaarschalk heeft de eer, zich bij Uwe Hoogheid te mei dien. Jan Klaassen: Daar! Alweer wat nieuws. Elk oogenblik komt er weer nieuwe toove- narij! E d e 1 f e 1 s: Uw gemalin de Prinses laat Uwe - Hoogheid goeden morgen wensdhen, en zal het genoegen hebben, bij U te komen, om het middagmaal te gebruiken. Jan Klaassen: Wat? Gemalin. Prinses? Middagmaal! Je bent een dwaas, kerel, met alle verlofl E d e 1 f e 1 s: Uw Hoogheid' wil een grapje mar ken? Jan Klaassem: Ik maak geen grapjes, maar zeg mij eens: ben je werkelijk een menseh of zoo iets, en geen vetrkleede fcoo- venaar? Zeg mij eens precies: Waar ben ik? Wat ben ik? Hoe ben ik? Waarom ben ik? Kort en goed!* E d e 1 f e 1Uwe Hoogheid heeft een bijzon der goed humeur vanmorgen! Maar Uwe Hoogbedd weet toch wel, dat <Je naam van Uwe Hoogheid! is Prins Lolly en van de Prinses Amalia? Jan Klaassen: Prins Lolly? Prinses Amalia? Hoe ziet die Amalla er uit? Wel nu, nu ik toch Prins Lolly ben, zoo berveel ik, dat men deze Amalia hier brengt! E d e 1 f e 1 s: Ik zal de boodschap oogenblfk- Wie deel: nu haar bevinding eens mede over haar kamerplanten? K. VAN KEULEN. VRIJHEID TAN GODSDIENST, Vrijheid van Godsdienst is voor de tegen woordige begrippen in onze Westersche landen ets, dat vanzelf spreekt. Niemand zal het In zi^n hoofd krijgen Iemand te verbieden een Godsdienst, welke ook, aan te hangen. En ook de uitoefening van den Godsdienst wordt in een beschaafde natie niet verboden. Nederland staat in de geschiedenis bekend als het land der verdraagzaamheid op het purt van Godsdienst. Waar vroeger vooral in de landen van Zuid-Europa andersdenken den streng vervolgd! werden, daar bestond in ons land vrijheid van Godsdienst En menige vervo'g&t, die heit in eigen land niet meer kon kei ijk aan de Prinses overbrengen 1 (Hij gaat weg.) Jan Klaassen (alleen): Nou begrijp ik er niets meer van! He houd het niet langer uitl Ik verlies mijn veratand, voor zoover ik daar nog een klein beetje van heb! Maar het ontbijt, heit ontbijt! En de koffie en de wijn! Ik begrijp hert niet! (Hij geeuwt): Eerst ga ik nog maar weer een poosje naar bed! (Hij springt in hert ledikant en trekt de gor dijnen dicht. De Prins komt achter het ka merschut vandaan, terwijl Edelfels door da deur binnenkomt.) Prins (zegt zacht tegen Edelfels): Hij ligt In bed. Denk er om: ik zal nu net doen of ik zijn dokter ben! Edelfels: Ik begrijp hertl (luid) Goedien morgen, mijnheer de doktert Prins: Ik dank u, van t zelfde, mijnheer da hofmaarschalk! Zijne Hoogheid is toch nlert ongesteld? Ik kwam het eventjes vragen, omdat Zijne Hoogheid de kamers nog niet uit is geweest! (Jan Klaassen steekt zijn hoofd uit de gor dijnen.) Edelfels: O nee! De Prins heeft met veel eetlust ontbeten! Maar mag ik u eens een ernstige vraag doen, dokter? Prins: Gaat uw gang, ik luister! Edelfels: Wart denkt u van de levenswijze van den Prins? Wordt vervolgd lw-;weih.eD en uitgebannen werd, vond in deze lage ian«len aan de zee een gastvrij oord. Mïu denke nu niet, dat de vrijheid zoo ab soluut was, Die vrijheid beteekende alleen, dat «nnhangers van welke Godsdienst ook. hier vrij mochten wonen. Zij werden hier gsduld, doch n.isten het recht openlijk hun Godsdienst oefeningen te houden. En wanneer zij het toch deden, bleef de straf niet uit Zelfs geheime bijeenkomsten waren aanleiding tot strafoplegging, zoodra de rechterlijke ambtenaren er achter kwamen. In 1688 werd een arme katholieke gemeente een boete van f3000 opgelegd als straf voor 't bijwonen van de prediking van. een Capucif- ner pater. In 1717 moeet een apostolische vica- ris f 2000 boete betalen .omdat hij een pastoor verplaatst had. En in *t laatst van dezelfde eeuw werd een gemeente f 600 boete opgelegd, omdat een minderbroeder er Kerstfeest had gevierd en er den nacht had doorgebracht. Het stuitende van de geheele geschiedenis was bovendien, dat die ambtenaren de opge legde boeten aanwendden om hun eigen zak te spekken. De hooge regeering stond tegen deze praktijken vrijwel machteloos, omdat de hervormde predikanten ze steunden en de af persingen met hun gezag dekten. M. STERKE NEN PLANETEN. Van de zichtbare hemellichamen ls een groot verschil tusschen sterren en planeten. Sterren hebben uit zichzelf lichtkracht, terwijl planeten slechts teruggekaatst licht uitstra len, de planeten kaatsen het opgevangen zon licht terug. De zon wordt omgeven door acht planeten en zoo is het waarschijnlijk, dat al de sterren, wie we 's avonds aan den hemel zien en die dus zonnen zijn, op haar beurt een aantal pla nerten hebben, die banen beschrijven om de sterren. De planeten, die de zon omgeven, zijn Mer- curius, Venua, Aarde, Mars, Jupiter, Satumea Uranus en Neptunus. Deze volgorde geeft ook de volgorde aan in verband met den afstand, waarop zij van de zon verwijderd zijp. Behal ve deze groote hemellichamen zijn er nog een aantal kleinere, die men planetoïden heeft ge noemd, en wier hanen tusschen die van Mars en Jupiter zijn gelegem Van de planeten is Mars het meeat bekend, en het meest waargenomen door de sterren kundigen. Zij wentelt in 24 uur en 87 minuten om haar as en doorloopt in 687 d$genl haar baan om de zon. Voor de aarde zijn deze tij den resp. 24 uren en 365 dagen, 5 uur 48 minu ten, 46 seconden. De sterrenkundigen hebben met hun groote kijkers allerlei vlekken onderscheiden op de maan, dio men zeeën, vastelanden en rivieren heeft genoemd. Ook heeft men kanalen meenen te ontdekken op Mars. Maar latere waarnemin gen met Bteikere kijkers hebben niet kunnen bevestigen, wat te voren waargenomen werd. Het spreekt vanzelf, dat de fantasie zich ook in sterke mate heeft meester gemaakt van de ze planeet, Men heeft beweerd, dart Mars door levende wezens bewoond werd, men heeft zelfs getracht, met de Marsbewoners in contact te komen door middel van dmadlooze telegrafie» Maar waarschijnlijk is hert niet, dat Mars be woond wordt, omdat er slechts weinig of geen water aanwezig is en omdat de Marsatmosfeer 't waarschijnlijk niet mogeilljk maakt 'er te ademen. Het schijnt, dat de planeten alle, evenals de aarde, door maan of door manen omringd zijn. Men heeft ontdekt, dat Mare 2 manen heeft. Jupiter 9, Saturnus 10, Uranus 4 en Neptu nus 1. Van Saturnus is bovendien bekend, dat zij door een ring omgeven wordlt, waarschijnlijk gevormd door mil Boenen meteorieten. M. ARMOEDE. Naarmate tegen heit einde van de achttien de eeuw de verkwisting en de overdadige weel dé in de gegoede klassen toenam, terwijl tie ondernemingszucht bijna geheel was verdwe nen, vermeerderde tegelijkertijdi de armoede en de ellende van de groote massa van het volk. Bedelarij en onveiligheid in stad en land waren er het gevolg van. Maar de rif- ken stoorden zich daaraan zeer weinig, ril hadden het te druk mert hun braaserijen otn eenige aandacht te schenken aan het „minder* volk.' Ook de overheid bemoeide zich maar wei nig mert hert euvel. En waar z» het wel deed, zooals in Amsterdam eenige keeren, gebeurde het op zoo'n manier, dart wij met onze tegen woordige begrippen daar niet bij kunnen. Daar liet men zonder vorm van proces een aantal bedelaars oppakken en in het rasphuis zet'en. Op het platteland maakte men t nog erger. Zoodra daar de onveiligheid te groot werd, or ganiseerde men klop- en drijfjachten op het .gespuis". Gewoonlijk werden dan eenige hon derdtallen bedelaars of wte er voor doorgin gen, de armen en boenen stukgeslagen. ML NIET MOEILIJK OP .TE LOSSEN. Wie kan vijf dagen van de week opnoemen, zonder Maandag, Dinsdag, Donderdag, Vrij dag of Zondag te noemen? Het antwoord is zoo eenvoudig mogelijk: wel eergisteren, gisteren, vandaag, morgen, en overmorgen. I DE PARELS» DWARS DOOR TIBET. De jonge Engelsche ontdekkingsreiziger Mac Goveam is in zijn vaderland van een groote ontdekkingsreis dwars door Tibet «eruggekeerd, en houdt thans lezingen en schrijft artike len, om Tibert meer bekend te maken. Boven links: Vrouw uit Tibet; midden: vrouwen met een vier horens-bezitteud» ram; rechts: student in de rechten; or.der: het paleis van den Dalai Lama te Lhasa, een monu mentaal gebouw van enorme afmetingen. 1 De hertog van Buckingham, gunsteling van twee koningen van Engeland Jacobus I en Karei I, werd door Jacobus, zijn vorst, als buitengewoon afgezant naar Frankrijk gezon den om het in de pen zijnde huwelijk tusschen den prins van Wales en Henriette te bezegelen. Deze rijke en weelderige hertog' verscheen om de koningin, de vrouw van Lodewljk XIH behagen bij die gelegenheid op haar audiën- jtie, getooid in een kleed mert parelen bezet, doch die zóó slecht waren vastgehecht, dal bij iedere beweging, die Buckingham bij de buigingen maakte, de geheele zaal mert die kleinood! ën werd bestrooid Dit schouwspel, geheel toevallig dacht men, maar geheel nieuw deed toen de hertog zich verwijderde een algemeene beweging ontstaan onder de hofdames, die zich haastten de pa rels op te rapen en ze den prachtlievenden eigenaar ter hand te stellen. Doch mert een hoffelijkheid, die zelfs in Frankrijk verbazing wekte, weerde hij de talrijke dames- handen af en verzocht hij den dames deae kleinigheden als souvenir aan zijn bezoek te behouden. Deze audiëntie had, volgens de berekening der historieschrijvers in onze munt uitgedrukt, aan Buckingham, alleen aan parels, dertig a 35 duizend gulden gekost HET TOPPUNT VAN GEMOEDELIJKHEID. Voor één onzer rijksgebouwen liepen tijdens de mobilisatie twee achfldwachten op en neer. Telkens, als zij elkaar genaderd waren, keer den zij, zonder een woord te spreken, elkander den rug toe en verwijderden zich elk ln de te genovergestelde richting. Een buitenman, die dit spelletje reeds een kwartier had gadegeslagen, trad eindelijk op de twee landsverdedigers toe en, hen op den schouder kloppend, zei hij gemoedelijk: Toe, jongens, nou nlert langer koppen; geef mekaar een poot en alles is weer tn orde! LANGER LEVEN. Al de negentigjarigen (en ouder) van New- York hebben een feestmaaltijd belegd en bij hert dessert probeerden ze een communiqué saam te stellen voor de pers, hoe het kwam dat zij allen 900 oud waren geworden. Maar dat communiqué is niert verstrekt, want toen één zeido: Men moet nooit trouwen, stak er OJ* -c-5 -E> fe jèzn E I -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 6