ROMMELKRUID,
DE JONGENS VAN DEN MOLEN.
1 I CL
>Wfaa S*iis!H r.ii=3 i SS&I H 8Xp 6* 3 S ■««aWB-Mi
China's appeltenpi/frten gezaaid' heb en er ook
niet ovar las, om deze als kamerplant te bezi
gen. Misschien oen dor lezers en lezeressen?
Wel kan ik iets mededeel en omtrent de cul
tuur van oen zusje van dien Ghina's appelen-
boom, nï. Citrus chincrvsis. Die houdt men aan
het Zuid venster in oen koele frissche kamer.
Grondsoort boschgrond en oude koemest Deze
planten houden van veel versche lucht, maar
mogen volstrekt niet in den* tocht staan.
Bmlne vlekjes op varens.
Vraag 31. Mej. S. te Hóorn heeft bruine en
groene vlekjes op haar stoomvaren. Vermoede
lijk zijh het geen beestjes, wanlt ze zitten stil.
Wat wel?
Antwoord: Uw varen lijdt heelemaal aan
geen riekte. Die bruine vlekjes zijn zaadhoop
jes, of botter sporehoopjea Deze sporen (zadJen)
geven bij uitzaaiing in een' warme kas weer het
leven aan nieuwe plantjes. U behoeft zich dus
niet ongerust te maken', is een natuurlijk ver
schijnsel.
K. VAN KEULEN.
*6.2-S «aSë-Sto «SF-M
Wij zullen hier niet alle staaltjes van behen
digheid' opnoemen, die wij van hem zagen,
maar hot ia anatomisch en .physiologisch wel
van belang sommige van zijn verrichtingen
nader te bekijken. Elnoy is 35 jaar oud. Toen
hij drie jaar was, raakten zijn kleeren in
brand en hij1 kreeg zulke ernstige verwondingen,
dat zijn beide armen in het schoudergewricht
moesten worden, afgezet. Vóór heit ongeval kon
hij goed! loopen., maar daarna kon hij het niet
meer en het kostte hem veel moeite om het
weer te loeren» omdat hij- het slingieren van zijn
armen voor het bewaren van zijn evenwicht
miste .Hij bezocht tot zijn 16e jaar de' school.
Bij alles wat hij doet gebruikt hij zijn voeten
als grijporganen, en de voorwerpen, die hij wil
aannemen en vasthouden, pakt hij beet tus
schen de groote en de tweede teenen. Het ver
mogen om den grooten teen tegenóver de an
dere teenen te plaatsen, is ij hem niet sterker
ontwikkeld dan b.v. bij een kind, maar het ver
schil is, dat hij in de -teenen zeer veel kmcht
heeft gekregen. Hij kan al zijn -teenen vrij bui
gen en uitspreiden en als hij ze uitspreidt, kan
Y ij willekeurig den eenen teen van den ande
ren scheiden. De tweede en derde teenen kun
nen Die- onafhankelijk van elkaar wordien ge
bogen,, doch wanneer men de tweede teenen
vasthoudt, kan hij de derde verder, buigen en
wanneer hij op zijn hoorn speelt, gebruikt hij
de binnenste drie teenen van den rechtervoet
EEN KAN, DIE ZIJN VOETEN ALS HANDEN on' de klePP€D Deer te drukken De verschil -
KAN GEBRUIKEN. lende bewegingen en buigingen van den voei on
bij den enkel zijn bij hem geheel vrij en krach
De nood maakt de menschen dikwijls vinding- tig maar niet meer in aantal d!an bij dó mees
rijk eni gelukkig degenen, dde zichzelf weten te» te jonge kinderen. De middenvoet!) van Klroy Is
helpen, wanneer -hun een. groot ongeluk ge-1 zeer breed, maar hij draagt toch. meestal koop-
troffen heeft. Zoo zijm er vele voorbeelden van schoenen. Als hij beide voeiten als banden ge
menschen, die in hun jeugd hun armen ver kruik', moet hij natuurlijk rittten, maar wan-
loren hebben of die zonder armen- werden ge- neer hij slechts één voet als band, gebruikt, kan
boren en die erin geslaagd zijn met1.hun voeten hij het ze-er lang volhouden om op -den anderen
het werk van de handen te verrichten en die voet tte siaan zonder moe te worden of zijn even
zoo ook in staat waren hun kost ite verdienen, wicht te verliezen. Doordat hij zoo dikwijls zijn
Bekend rijn in dit opricht de Antwerpse he ar- voeten naar zijn mond moet brengen oan te Dan was Bwr Jan niet in de Lek vwsopeiL
list Charles Felu en de DuJMie schilder Hein eten, en te drinken en doordat hij ook zijn voe-
rich Siepere. ten moet gebruiken om zich aan te kleeden, is
In Londen in het Olympia-theater is nu het aantal bewegingen, dat- hij met zijn heup-
Iemand zonder armen-, een zekere Elnoy, die gewrichtten maken kan, abnormaal groot: Hij
zelfs kan hij op het gevoel af geldstukken van
elkaar onderscheiden.
Zijn rechtervoet is meer ontwikkeld dan de
linker. Hij kan met heide schrijven, maar het
besft met den rechter. Waarschijnlijk zijn wel
de hersencentra, die d'e bewegingen van de bo
venste ledematen regelen, geatrophiëerd, ter
wijl die voor de regeling van de onderste -lede
maten abnormaal ontwikkeld zijn.
Dit geval toont wel hoe elk normaal, gezond
mensch in aanleg eigenschappen bezit, die
door oefening ontwikkeld' kunnen worden-, doch
die verloren gaan, doordat men ze niet ge
bruikt Thö -British Med. Journal.
RECLAME,
De tegenwoordige tijd staat in helt teekèn
van de reklame. Iedere zaak maakt reklame,
voor zoover d'e kennis het maar eenigsrins toe
laat Bijna alle zakenmenschen rijn het er over
eens, da/t reklame noodzakelijk ia Een nieuw-
uitgedachte en pakkende reklame is nieti nel-
den de eendge manier, om een artikel „ei In*
te krijgen.
In vroegere eeuwen maakte men minder re
klame. Maar toch wist men ook1 toen op han
dige wijze gebruik te maken van allerlei ge
beurtenissen, om de aandacht op zijn zaak. te
vestigen Men zocht het vooral in pakkende op
schriften op uithangborden.
Do Zeeuwsche ridder Jan van Renesse Is in 1
jaar 1304 bij het overvaren van de lek ver
dronken
Deze gebeurtenis inspireerde later een kur
kensnijder te'Utrecht, die een uithangbord liet
maken en daarop het volgende rijm liet schil
deren:
Bij he«t veer van Beusekom,
Kwam heer Jan van Renes om,
En op den dijk stond zijn peetje te huilen.
Maar H waren toch verbruid© uilen,
Want had hij zoo*n paar kurken gehad als Je
hier kan koopen,
laat zien wat hij met zijn voeten kan verrichten kan met veel gemak zijn knie tot bij zijn oksel
en dien wij onlangs nader hebben onderzocht, brengen en zelfs een brandende lucifer met zijn
8 rechtervoet achter zijn nek om over rijn lln-
kerschouder brengen en zoo een dgaret, die
bokarspol; A. Schuitemaker, Bobeldijk; Corne- hij in zijn mand heeft, aansteken. In dezen
lia Rens, Petten; Jb. en S. Keijser, Koegras:
Klaas Micnis, Bobeldijk, Annde die Wit, Scha
gen; Nico Hoornsman, Koogras; Maaike van
Hetoren CaMantsoog; Jacob Vos, Callantsoog.
En nu de postzegel historie! Ik had nooit ge
dacht, dat er zooveel postzegel verzamelaars in
het Noorden van Noord Holland wonen. Meer
dan veertig kinderen verzochten, om een paar
vreemde postzegels te ontvangen. Het spijt me
heel erg. dat ik niet alle liefhebbers kan vol
doen; maar toch zal ik er voor zorgen, om zoo
veel kinderen te helpen, als in mljr vermogen
ligt Volgend© week, zoo spoedig mogelijk, zal
ik de postzegels verzenden. En degenen die
deze keer teleurgesteld worden, komen den vol
genden koer het eerst in aanmerking!
NIEUWE RAADSELS.
1 Wie kan lezen, welke plaats in Groningen
hier *~aal:
8 a t k a n 1 d s.
2. Schuifraadsel:
1. Aap Zet bijgaand1© woordten zoodanig on
2. Pot der elkaar, dat, van boven naar be-
3. Ree neden gelezen, de naam van een
4. Wel stadje in Gelderland voor den dag
5. Dotmi komt Van elk1 woord één letter ge-
6. Oom bruiken.
T. Zoo
8. Ra*
0. Kan
stand wordt de dij: sterk buitenwaarts bewogen,
maar er is geen sprake van, dat het been uit
het heupgewricht komt
Elroy kan gemakkelijk een lucifer oprapen en
Vervolg.
Al heel gauw waren moedter en Grietje klaar
met hun middagmaal. Moeder bracht d'e boel
naar achter en waschtte die borden. Lang
duurde het nietl Toen kwam moeder weer
binnen.
Telkens moest ze denkten: Wat zouden vader
en de jongens nu doen? Zouden ze thuis zit1
ten, of zouden ze in d'e stad aan 't wandelen
zijn? O, o, wat een vreemde Zondlag Is dit itoch!
zuchtte moeder en ze keek naar haar kleine
dochtertje, dat haar poppen in heit wiegje leg
de en onderwijl het liedje zong (op haar ma
nier), dat ze van Henk' gehoord had:
Daar kingeit een kokje met ziweren. kank.
„Ik zal maar thee gaan zetten", zei moeder
toen, oan een uur of drie. Net was ze hiermee
klaar, toen er buiten op de deur geMjopt werd.
Moeder ging opendoen en daar stond Juffrouw
van Rijn, de moeder van Willem.
„Ik hoorde van Willem", zei ze, „dhA uw man
on de jongens naar den Haag zijn. Toen dacht
ik zoo: Buurvrouw zal 1 non wal stilletjes
hebben vanmiddag! En nou kom ik eens fijn
MITHRAS.
Mithras was de lichtgod' van de oude Perzen,
de middelaar tusschen goden en menschen.
In de schaduw van een boom aan den- oever
van een rivier rees hij op uit een rots, zijn
hoofd was met een phrygisohe muts bedekt
hij droeg een fakkel, die de duisternis verlicht
te, en was gewapend met een mes.
Diu was de geboorte van den lichtgod, dia
niet het hoogste weeon was ln de Perzischs
godenleer, maar slechts een halfgod. Het hoog
een kopje thee bij u drinken en een pookje
babbelten over alIeB en nog watl"
„Nee maar, buurvrouw van Rijn komt u
dan asjeblieft gauw binnen", zei moedeer MJJ.
„'t Ia waar, ik zat net bij mezelf te denken:
Wat een vervelende middag toch. Daarom ben
ik heel erg blij, dat u me eens wat komt getzeï-
schap houdten."
Buurvrouw van Rijn ging naar binnen en al
heel gauw waren de beide buurvrouwen gezél
lig aan 1 praten. Grietje speelde ondertus-
schen. rustig door met haar pop-pen.
Toen het donker werd, zotte moeder koffie,
en toen het heele huis heerlijk rook naar dte
fijne koffiegeur, kwamen zoowaar buurman
van Rijn en Willem binnen.
„We hebben' het gerooken," zei buurman,
„en nou komen we een bekje -halen, en dan
nemen we meteen onze moeder meel"
Zoo gebeurde ook.
I Toen de buren weggingen, spraken ze af, dat
moeder na het brood eten met Grietje nog een
I uurtje naar van Rijn zou gaan. Dan zoudlen ze
samen vader afhalen, die met de tram van ne
gen uur uit den Haag zou komen.
i
Wordt vervolgd.
ste wezen was „De Oneindige Tijd."
Mithras zag, dat hij naakt was. Daarom ver
borg hij hij zich tusschen de takken van' een
vijgeboom. Hij stilde zijn honger met die vruch
ten van den boom en van de bladeren vervaar
digde hij zich kleeren.
Nu ging hij strijd voeren met de andere
rriachte» van de wonderlijke wereld, in welke
bij pas zijn intrede gedaan had.
Het allereerst bood hij den strijd aan tegen
de zon, die zich voor zijn overmacht moest
bukken. De zon ontving! haar vroegere waar
digheid uit zijn hand terug. Hij sloot plechtig
vriendschap met de zon en liet haar weer op
den zonnewagen'stijgen. In het vervolg kon hij
op -haar hulp rekenen.
Het eerste geschapen weram was de stier,
waarm,ede de halfgod nu den strijd) aanbond.
Hij pakte den rustig weidenden stier bij de ho
rens en wist op rijn rug te klauteren. De
vluchtende stier wièTp hem af, maar hij liet
niet los. Hij liet zich meesleuren. Eindelijk! ge
lukte het hem dten- stier bij: de achterpooten te
pakken, en zoo sleurde hij het dier naar het
hol, waar hij woonde.
De stier wist echter te ontsnappen. Maar nu
zond de zon den bodte raaf tot Mithras om hem
het bevel van- den hoogsten god! over te.bren
gen, het bevefl1 om dten stier te dooden.
Met zijn snelle hond vervolgde Mithras het
gevluchte dier. En het gelukte hem dteni stier
in te halen, juist op het ooèenblik, dat bet
beest weer in heit hol wilde schieten, waaruit
het ontvlucht was. Met zijn een© hand) greep
hij het. in de neusgaten, met de andere hand
stootte hij zijn jachtmes diep in de zijde van
bet dier.
En toen geschiedde er een wonderI
Uit het lijf van dten stervenden stier kwamen
allerlei planten, die de aarde mét haar groen
bedekten. Uit het ruggemerg kwam het koren,
uit het bloed werd d'e wijnstok geboren.
De Booze liet zijn onrein© schepselen los op
het stervende dier: de schorpioen, de slang en
dte mier, om daarin de bron dtes levens te ver
nietigen. Maar het gelukte hem niet om bet
wonder togen te houden.
Het zaad1 van den Stier, door die maan ver
zameld en gereinigd; was de oorsprong van al
lerlei nuttige dieren. En d© zied van den stier
steeg op in de hoogste hemelsfeer, werd daar
dte God Silvanuss die d© kudden ln bescher
ming nam.
De stierendoodend© halfgod' was dus de schep
per geworden van vele heilbrengend© planten.
Een rijker en vruchtbaarder levan1 was gebo
ren.
Het eerste menschenpaar was in dien tijd ge
schapen on Mithras kreeg bevel bet menschen-
geslacht te beschermen tegen' den boezen geest
nen uitbroedde om het te vernietigen. Met ve
nen uitbroedde om hte 1© vernietigen. Met ve
lerlei plagen werden de menschen bezocht,
maar Mithras stond hen trouw teT zijlde en
wist de plagen af te wenden. Hij maakt© een
ednde aan een langdurige droogte door met een
pijl tegen een rotte te schieten, waaruit terstond
een heldere bron ging vloeien. Een zondvloed
dreigde het menschdom te vernietigen, maar
op aanwijzing van den halfgod bouwde een
menschempaar een groote ark, waarin helt zich
zelf en het vee wist te reddert
Hiermede was dte aardsch© plicht van
Mithras vervuld. Met de zon en rijn andere hel
pers vierde hij aan een laatste» maaltijd de
overwinning van bun go mee noch appel ijken
strijd tegen hot kwade.
Op den zonnewagen ondernam Mtbras d'e reis
naar den hemel. Hij trok over den Oceaan, die
nog probeerde hem te verslinden, maar tever
geefs.
Hij woont na dién tijd bij de andere onsfcer-
fel ijken ln den hemol, en helpt dte geloovigen,
die hem in vroomheid dienen. Deze -hulp is ten
zeerste noodlg, want de strijd tusschen goed en
kwaad in stede van beëindigd te zijn
duurt immer voort in het hart der menschen.
M.
1
DE FILM IN DE TECHNIEK.
In vele gevallen is van de bioscopischo op
neming gebruik gemaakt om bewegingen, die
le snel verloopen om gemakkelijk nagegaan
te wonden, in alle details te' ontleden Zoo
wordt er b.v. gebruik van ge maakt* om de be
wegingen van de banden van werklieden na
te gaan, zoodat men door de achtereenvolgen
de foto's een model kan construeeren van den
weg, dien do punten van die hand beschreven
hebben, waardoor men overbodige bewegingen
gemakkelijk kan conetaieeren. Als men dlaar
na den eenvoudigsten weg nagaat en er een
model van construeert, is het mogelijk' den
werkman betere gewoonten te doen aannemen,
zoodat hij met minder moeite meer kan pro-
d'uceeren. Ook voor het onderwijs in technischs
vakken is de cinema bij uitstek geschikt, voor
al wanneer alles zoo is ingericht, dat men een
willekeurige opneming kan doen Stilstaan om
dez© speciaal te beetudeeren of te bespreken.
Een nieuwe toepassing is in Canada gemaakt
waar professor Haultain van de bekend© hoo-
geschool te Toronto een bioscopische studie
heeft gemaakt van dte beweging van kogels,
schijven en erst in een kogelmoleni Dez© mo
len bestond uit een model, waarvan een zij
wand weggenomen en vervangen was door een
plaat spiegelglas. In zoo'n molen wordt het erts
gebroken en ten slotte zeer fijn vermalen dóoiv
dat kogels of schijven door den ronddraaien-
den wand een eindje mee omhoog genomen
worden en dan neervallen op het erts, dat daar
door stuk geslagen wordt, terwijl ook de rol
lende beweging en het rollen van de ertsstuk
ken tegen elkaar het' fijn-malen veroorzaakt.
De snelheid' van dte omwenteling heeft grooten
invloed op bet effect van den molen eni na
tuurlijk ook de grootte der kogels, etc. Om dit
alles nu nader te bepalen, werden opnemingen
gemaakt en wel 120 per seconde, terwijl dleze
naderhand geprojecteerd werden met een snel
heid van 16 per seconde. Hierdoor kwamen dte
banen, beschreven door de vallende kogels en
stukken, duidelijk te riten en kon men een be
ter inricht krijgen in het verband tusschen dte
diverse factoren, die het rendement "vAn zoo'n
molen bepalen. Voor de mijnindustrie vooral
zijn die opnemingen van groot belang en pok
in de Vereenigde Staten zijn ze met groote be
langstelling ontvangen en vertoondi R.Nbl.
MEERDERHEID EN MINDERHEID.
De beroemde Thomas Paine, de Jurist, ont
moette eens in een-club den satiricus Peter
Pindar. Ze raakten ln gesprek over politiek en
Paine beweerd©, dat de minderheid altijid be^-
slist Pindar lacht© om die paradox.
Is u het niet met me eens, dat in elk. gezel
schap de domooren talrijker zijn dan dte knap
pe koppen? Daar volgt uit, dat de minderheid
altijd gelijk beeft
Pindar vond dteze redeneering niet pluis en
riep het oordeel van de aanwezigen in en nu
bleek, dat dte meerderheid het met Paine eens
was.
Zoo, zei Pindar, daar volgt dus uit, dat Je
ongelijk hebt, want volgens jou zelf beslist de
minderheid.
Na die woorden stond d© groote Jurist met
een mond voltanden.
HET GEVAAR VAN PAPIEREN GELD.
Bij *n onderzoek van dte meest verschillende
soorten papieren geld (446 stuks), die in den
na-oorlogsperiode in Duitachland werden uit
gegeven, werd volgens het „Deutsche Medizf-
nischo Woohenschrift" vastgesteld, dat het pa
piergeld rijkelijk met ziektekiemen besmet was.
Zoo bijvoorbeeld bevonden zich op middel
matig tot veel gebruikte één- en twoemarkbib-
jotten 13000 tot 143.000 kiemen.
Hot aantal en do soort der kiemen worden
echter niet op de eerste plaats dóór den graad
van het gebruik beïnvloed, maar vooral door
de soort van het papier.
Op gladde biljetten bevinden zich minder
bacteriën, dan op de geribbeld© of ruwe.
De herkomst der biljetten- speelde geen grootte
rol, wat d© aantrekkingskracht voor bacteriën
betreft
Deze was ongeveer gelijk, onverschillig, of de
biljetten uit slachterijen, uit bakkerijen, van
markten enz. kwamen.
Proefnemingen om den levensduur der ver
schillende kiemen op de biljetten vast t© stel
len, leverden oa. de volgende uitkomsten op:
Sommige bacteriënsoorten leefden 54 uren,
andere 93 tot 127 dagen; weer andere 87 tot 138
dagen, 11 tot 96 dagen, 25 tot 138 dagen, 17 tot
52 dagen, enz.
Waarschijnlijk1 beeft hot papieren geld ,bij
het' overdragen van kiemen meer beteekenis
dan vele andere gebruiksvoorwerpen.
In elk geval is bet uit hygiënisch oogpunt
beslist niet te verkiezen en heit best© door me-
taalgeld te vervangen.
UIT HET LEVEN VAN MD SI CL
Bij een repetitie van Saloraé kreeg Richard
Strauss wegens verschil van meening over een
tempo ruzie met den grooten, inmiddels over
leden Dreedener dirigent Ernst von Schuch.
Daar Schuch niet toegaf, riep Richard dte ge
weldige, plotseling uit:
Wie -heeft nu die opera gecomponeerd u
of ik?
Waarop Schuch kalm antwoordde:
Ik niet, Goddank!
MassenOt werd eens gevraagd, wie nu wel
de grootste Fransch© componist was. Zondter
aarzelen antwoordde hij:
Sain-Saëna
Een aanwezige kunstenaar riep hierop ver
wonderd:
Wat, u prijst BainPSaëns? Weet u dan nie»i
dat hij uwe muziek waardeloos vindt?
O, ja? glimlachte MasséneL Dat wil an
ders niets zeggenl
Saintt-Saëns en ik hebben de gewoonte, wan
neer wij van elkaar spreken, -het tegendeel te
zeggen van wat wij denken.
TOCH WEL LEUK.
„Binnen1 welken! tijd1 kan een goed chauffeur,
tuffend met een vaart van gemiddeld 40 K.M.
per uur, een bezoek brengen aan Frankrijk, De
nemarken, Napels, Engeland, Rome, Turkije,-
Groot-ZwUsertand, Oostenrijk en Amerika?
Het antwoord luidt: binnen 24 uur.
Hij gaat dan uit van Nederiand (boven Blok
zijl), rijdt naar Frankrijk (boven. Harderwijk),
naari Denemarken- (boven Slechteren), naar Na
pels (bij Winschoten), naar Engeland (boven
Beekbergen), naar Rome (ten O. van "Zalt-Bom-
mel), naar Turkije (tusschen Oostburg en
IJzendijke), naar Oostenrijk (tusschen Dorst
en Tienraai) en ten slotte naar Amerika (tusi-
schen Helmond en VenJo).
EEN SLIMMERD.
Een jonge politieman maakte zijn etersten
arrestnat Hij zag reeds visioenen van een
snelle promotie, en toen de arrestant hem be
leefd vroeg, of hij niet een broodje mocht koo
pen, stemde hij ln zijn onschuld des harten
daarin toe.
Maar -het wachten buiten den winkel viel den
politieman wel wat onwaarschijnlijk lang, en
den winkel binnengaande, kwam hij tot de
teleurstellende ontdekking, dat zijn mannetje
door een achterdeur gesmeerd was.
Een paar dagen later had hij -het geluk hem
