r t Schets uit Italië. Dinsdag 19 februari 1924. 67sle Jaargang. Mo. 7386. TWEEDE BLAD. Reclames. Van ander ras. IVlario lag zich op de breede brugleuning in de zon le koesteren. De armen onder 't hoofd, de hoed over de oogen getrokken, zoodat de voorbijgangers dach ten, dat hij sliep, maar dat was niet zoo; hij dacht na over wat z'n kameraden hem zooeven gezegd hadden. Het kookte en stormde in hem; hij was het niet met zich zelf eens over wat hem nu te doen stond. Zou hij dadelijk met zijn ouders gaan spreken? Zijn ouders? Hij hief zich op een elleboog en spuwde in de rivier. Bedot hadden ze hem, voorge logen al dien tijd. Hij was evenmin hun kind, als gindsche schooier, die z'n kranten liep te verkoopen! Zijn ouders! En waarom die comedie, dat lief-doen al die jaren lang. Zonder dat hij het vermoedde, hadden ze liefdadigheid aan hem uitgeoefend, al die jaren lang! en woedend balde hij de vuisten. Daar om dus had hij zich altijd als eeni vreemde gevoeld bij die menschen, die toch alles deden, om het hem aangenaam te maken; daaromi had hij altijd een heimelijke vijandschap tegen hen Ifc zijn hart ge voeld, die hem soms in het diepst van zijn hart be droefd had. Dikwijls had hij een hartelijkheid gehui cheld, die hij niet voelde. Nijdig was hij dan op zich zelf geweest, maar nhi verdubbelde itoi eenö de wrevefl, die hij altijd tegen die menschen gevoeld had, ze scheen hem nu heel gerechtvaardigd toe. De Zucchetti's waren nette -burgermenschen, die in Turijn een kleine fruithandel hadden. Eerst was Nino meesterknecht in een groote vruchtenhandel in Genua geweest; hij: had een meisje getrouwd, waar hij al lang van gehóuden had. Het leven scheen op rolletjes voor hen te gaan, maar toen kwam er een groot verdriet: de kleine Jongen, die Luccia haarde, stierf binnen het jaar en do dokter had hen duidelijk 'te verstaan gegeven, dat zij geen kind meer ter wereld zou kunnen brengen: dat was een groote slag voor beide: Waarvoor dient het h«efï hesa Sn «55n bcoM gsbrsohf, cLafl b5 op Ma wil, dat zou er nog btf moeten komen, dat 'Sc niet eens een steun en hulp aan hem zou hebben, als ik een dagje ouder wordt, na al deze jaren, dat we voor hem geleefd en gezorgd hebben.../' „Maar ongevraagd", zé een toornige 'stem. Verschrikt keken de pleegouders opp de jongen stond voor hen, bleek, met fonkelende oogen. Geen van beide sprak een woord; stom van ontzetting staarden zij hem aan. „Belogen hebben jelui me al die jaren door, zei Mano heftig, „een vondeling ben ik, een opge raapt kifid, ergens van de kust.van Sicilië hob je me meegebracht, zooals je je vruchten opgeraapt hebt" en hij spuwde op den "grond. om zyn ver achting over dien daad te toonen. liet woord: va der kwam nu niet meer over zijn lippen, in mach- telooze woede balde hij z'n vuisten en £tak die in den zak en begon het vertrek heen en weer te loo- pen. Luccia gaf haar man een wenk, dat hij haar met den knaap alleen zon laten, maar al te welkom was Nino de gedachte, dat zijn vrouw deze pijn lijke historie verder op zou knappen hij sloop de kamer uit en ging in den Winkel met veel ge- druisch alles overal halen, zijn heele lichaam beefde van verontwaardiging en verdriet- Luccia had Mano naast zich getrokken en lang, lang sprak zij met hem. Hij luisterde, eerst on willig, toen gedwee, want hij voelde, dat zij hem beter begreep dan de man en 'dat alle eigenbelang bij haar was uitgesloten. Tranen begonnen over zyn wangen te rollen, toen ze hem vertelde, hoe hfj hongerend naast de lijken zijner ouders gelegen had, hoe hij, wanneer zijn pleegvader niet op zijn geschrei was toegeloopen, aen volgenden dag ook gestorven zou znn; hoe die gezorgd had, dat zijn arme ouders in één graf werden gelegd, bij elkaar in één graf, dat Mario nog terug zou kunnen! vinden..... Schreiend legde de jongen toen z'n hoofd tegen het hart, op de plek waar hij als kind zoo vaak in slaap was gevallen. 'Zij bracht hem naar kamertje en legde hem neer op zijn 'krib. „j-jx zal iets voor je Halen, waarmee je heel geluk kig zult zijn.,. Zij gaf hem de halsdoek en de haar lok; die was donker en krullend afgesneden, scheen ze van zijn eigen haar... Luccia legde ze in zijn hand en liet hem alleen... Toen zij beneden zat en werktuigelijk weer het naaiwerk opnam, waarmee zij in den vooravond bezig was geweest, voelde zij een groote eenzaam heid over haar komen, met die reliquien had zij den jongen aan zijn moeder terug gegeven. Zij had gezien, hoe Mario die lok en die halsdoek gekust had met een innigheid, die ze nooit gevoeld Had in een omhelzing van hem. Haar eigen kind was haar door den dood ontnomen, en niets van hem was'1 in den vreemden knaap levend voor haar geworden het was alles een illusie geweest, en terwijl de tra huwelijk anders, dan om een gezin te vormen en nen 0p jiaar drupten, beweende rij weer haar ge- zij waren zoo dol. op kinderen, zoowel Nino als storve^ jon?011. L"?cia- Tot in den nacht zat zij nog met Nino te over- ^"Tn er een Pwr )arenvh5i leggen, wat hen nu te doenrtond- De band met h.mÏKJ™ h„t den jongen Siciliaan was onherroepelijk verbro- j tf"fh9den'imaf^."ff"" teefr ken, dat voelde Lnboia instinctmatig Nino daaren- SL" a m Si tegen, die altijd meer van zijn eigen persoon en elkaar en in het leven hadden, het was alsof do^oven uitgil, geloofde daar niet tuin zonder bloemen, waarin ze Toen werd Zucchettl voor de firma, naar Sicilië ge stuurd, om een lading fruit in te koopen; ternau wernood ontkwam zijn schip de ontzettende zeebe ving, die Messina en de dorpen in de buurt ver woestten. Een paar dagen na de ramp. landden zij! in een naburige haven en een week lang ging de beman ning door do geteisterde streek en hielp bij' het red dingswerk. Wat een droefheid en ellende zagen die mannen op hun tochtenl Als zij tegen den nacht in do kajuit bij elkaar zaten, wist de een al van droeviger dingen te vertellen dan de ander. Den laat- sten avond van hun verblijf op de kust, bracht Nino een knaapje van een jaar of drie mee aan boord, hij had het schreiend gevonden, in een huisje bui ten op 't land; de lijken van de menschen die stel lig z'n ouders waren, lagen half onder een muur bedolven. Met de hulp van een paar soldaten had hij een graf voor hen gegraven, de halsdoek van den man en een lok haar van de vrouw nam hij mee, die zou hij voor 't kind bewaren en 't jongske had hij in een deken gerold en mee naar boord genomen. „Wij hebben geen kinderen, ik neem hem voor mijn vrouw mee naar huis", had hij tegen de soldaten gezegd en die lieten hem begaan. En, zoo gebeurde' hét» dat Zucchetti, den avond dat zijn schip in Genua' binnenliep, zijn vrouw een mooie donkere krul leb ól op de schoot zette, „zoo oud zou on ze Carlo nu ook geweest zijn", zei deze schreiend, en drukte het kind aan haar haTt. Mario tierde goed bij zijn pleegouders, hij wérd' ben knappe jongen, vlug in! a'lles en handig. „Als we zelf zaak naar Sicilië", zeide hij, „dan zal ik den jongen meenemen, hem z'n Tand laten zien eh de plek waar ik hem gevonden heb als een verlaten wees"„ja, en waar zijn ouders rusten", voegde Luccia er zacht bij. .Hij 2al zich dan een vreemde voelen, in dat nog half verwoeste land en maar al te blij' zijn, weer met me terug te gaan er is daar immers nie mand, die hom kent, hij zou er zich verlaten en ongelukkig voelen. Luccia antwoordde niet. Toen de dag aangebroken waa. dat Nino en Mario op reis zouden gaan, had de pleegmoeder zorgvul dig al zijn kleeren, boeken en snuisterijen in een koffertje gepakt en bij het weggaan fluisterde zij den jongen in 't oor: „Pas goed op je Zondagson'e pak, in de voering heb ik genaaid wat ik missen kon Op een stralenden voorjaarsdag liep Nino door het land, dat twaalf jaar geleden zoo geteisterd was; op vele plaatsen, waar vroeger steenen huizen wa ren geweest, stonden nu houten loodsen, elders be gonnen ze weer in steen te bouwen,'maar bloemen, hoornen en -planten, die bloeiden overal in blije overdaad en de zee lachte en wierp overmoedig h8re blauwe, wit-gerande golven tegen de rotsen en over het steenige strand. Mario, die naast hem liep, was heel zwijgzaam maar er lag een bizondere glans over zijn gezicht; hij liep op bloote voeten in zijn hemd, dat hij van een zaak beginnen, zal hl) gauw mijn hechte:hand voren opengeslagen had. Toen ze de kust naderden, zijn", zei Nino. Beide waren ze gek op den jongen, had hij zich aanstonds in de zee geworpen en was die de vroolijkheid en de zon bi) ben. in huis bracht .naar 't land gezwommen, het was alsof hij behoefte en zoo mogelijk wilden ze 'hem onwetend1 laten van had met heel zijn lichaam bezit te nemen van zijn 't feit, dat hij hun' kind niet wais; daarom verhuisden zij van Genua naar Tuirijin, waar niemand van Ma rio's afkomst iets wist en Nino een eigen zaak begon; 'hij was Piemonteee van geboorte en voelde zich hier thuis. Zijn olijfkleurige huid, had hij toen n de zon laten drogen, al de poriën van zijn lijf slurpten de zon van zijn land in en toen hij op een der uitötekendo rotsblokken geklommen/ vvas, om de kust te overzien, had hij de armen met een In den beginne hadden zij bet plan gehad, den Jon- groot gebaar van liefde uitgebreid, alsof hij het gen te vertellen, dat zijin arme ouders op dé kust van heeleinaal aan zijn hart wou drukken. Het scheen Sicilië begraven lagen, maar naarmate hij ouder werd en zij zich meer aam iherm hechtten, werd het >hen al moei ijker; waarom zouden zij hem dat verdriet doen, bij voeide nu immers, dat hij bij hen hoolrde. Ze had den hem lief ab hun eigen kind.... en ze zwegen. Wiegden de pleegouders zioh niet met een illusie in slaap? Voelde de knaap zich werkelijk; zoo één met zijn gewaande ouders? Waarom haatte hij het drukike stadsleven in het stoffige Turijn? Waarom kocht hij al a'13 kind. prent ten waarop de zee was afgebeeld en kleurde die met hem het eerste gelukkige moment in zijn leven. „Wijs mij nu de plek, waar mijn huis gestaan heeft", had hij tegen zijn pleegvader gezegd. Het was zijn heimelijke angst, dat deze die niet meer terug zou kunnen vinden en de driftige knaap be gon van toorn te beven, als hij aan die mogelijk heid dacht. Hij keek den man aan, met dat gevoel van haat, dat hij zoo moeilijk onderdrukken kon. Hoe* durfde' hij me wehallen uit dit heerlijke land, om me te brengen in dat verkillende, grijze noor- u.c ^v.den' dacht hij zichzelf, alles Italië! zeggen voorliefde,'om er"zijn temertTrmee^te'^wsieren? al80f WU Sicilianen een greintje voor Piemont Waarom zei hij zoo dikwijls, dat hij zeeman1 wou wor- of Lombardije voelen kunnen! en of zij in den den en niet in eten hande'l wou gaan? .Maar dan werd1srond van hun hart niet met minachting op ons zijn pleegvader, boos, sloeg met die band op den tafel ne?rzien: hebben ze me niet voor Arabier en en- zei: ,je hebt niets te willen, je komt in mijn zaak en vfcrdeir geen praatjes". Die kleine stormen waren opgestoken! toen Mario ongeveer twaalf jaar wertL Ais Nino zjoo driftig tegen hemi uitvoer, boog dé Jon- gen het hoofd en keek schuin van onder zijn ha'lf gesloten oogen ntaar hem, er was dan iets van dén jongen pe.nt.her in den knaap, die graag den mgn be sprongen zou hebben, die hem zijn macht liet gevoe len. Met zijn moeder had) hij «Daarentegen! nooit wVxxr- hém inl dien gronkt niét alleen' omdat zij altijd bang was "hem te kWrt te doen. Z'n moeder zou het hem misschien niet geweigerd hebben, idjacht ze, en gaf hem toe, wat ze haar eigen kind niet toe- Griek uitgescholden? Assassini, mascaJzoni (Italiaansche scheldwoorden) zijn het een boeven pak altegader! Ongeduldig en wrevelig liep hij naast zijn pleeg vader; deze merkte niets van Mario's geprikkelde stemming; hij scheen zich de omgeving nog heel goed te herinneren. Daar is de kleine kerk, de muren bleven staan, ze zijn bezig den toren weer op te bouwen, we moeten over gindschen heuvel, het huisje stond daar ach ter verscholen. Mario kreog vleugels aan de voeten; hij stormde vooruit en tusschen de olijven en cactusa&n door, gestaan zou hebben. Zij hield ook zdelsveól van dennaar boven. Van de woning waren nog wat stee jongen! bij) wien ze zoo mientige' nacht gewaakt had/' alsnten' 10611 olK* vensterkozijn overgebleven, de deur- hij ziek was. Inétinktief voelt het iHvja, wie he*t noo- P°at wa® balf over de drempel heen gevallen. „Kijk, BjS&vgt zijn levenfiondethoüd is en zoo had cfe daarop zat Je en schreide, en ginds lagen Je arme kleine Mario zich van den beginne af vastgeklamptouderaMario kroop op zijn knieën naar de plek aan het goodhartige vrouwtje, hij waa' veelefeéhenden kuste die lang en innig, toen, z'n bleek gezicht en egoïst voor haar geworden, maar dat merkte zoopheffend, vroeg hij: „Waar werden ze neerge- t legd?'' Zwijgend wees Nino, naar een ouden olijf- a! SLT"?8 ze 2:1011 köhnélijke angst bewust, van J boom en ©enige groote steenen daaronder, dat alles ae verwijdering tusschen hem en haar man die voor- scheen hem nog Juist zoo als toen hij het verlaten ai van Mario's kant met den d»g grooter scheen te had. wordet\ I Stil ging Zucchetti door de olijven terug naar het „Mano ia met gelukkig bij ons." zei Luocia zuch- .dorpje. „Ik zal je straks wel komen halen halen", tend tegen haar man, die met zijn boeken bij baar bad hij tegen Mario gezegd. waa komen zitten^ het waa denzelfden avond dat Toen de avond daalde zocht hij de plaats op, p de waar (hij den knaap achter had gelaten. Hij zat hor- weer op den drempel, zooals voor zooveel jaren; r uououaouu uoi uit(uwur& jlu haar het scheen Nino, dat zijn pleegkind ouder was ge- jir rusten. worden in die enkele uren; er lag ook een groot» legde zijn pen neer. „Haal je toch niet zachtmoedigheid over zijn gezicht, toen^ hu zijn iets in het hoofd," antwoordde hij na eeai hand naar Nino uitstrekte. „Gij komt mij vaarwel oogenbluc zwijgen^ „heeft de jongen niet een leven zeggen vroeg hij. een prins bh oniP Deze of gene kameraad! „Ik kom je Iwden, m'n jongen". De aodsr m&u€Cn kef ImjM: JSSer waar Je'me meegenomen hebt, moet je me weer achterlaten; jouw land, jouw volk, is anders dan het mijne, ik ben van een ander ras. daarom alleen heb ik nooit bij jullie kunnen aarden en heb ik bijna vijand schap tegen jullie gevoeld.kun je dat niet begrij pen r' Teleurge&teld schudde de ander het hoofd: „Ik dacht dat je een gevoel van dank hebben zou, te- Eenover den man, die je in het leven heeft ge- ouden en je een tehuis gaf," zei hij bitter. Mario haalde de schouders op. „Waarom je dat deed, is jouw zaak, ik heb je niet daarom gev yraagd; bier alleen kan ik ademen, in 't vervolg wil' ik leven en niet in een doode fabrieksstad, mijn jonge bestaan laten kapot breken, vaarwel," en als een vogel, die de wieken uitslaat, sprong Mario op en den heuvel afrennend, verdween hq tussohen de boomen. ,,Nu ben ik den ^jongen kwijt", bromde Nino> hem naziende, „het was een stomme streek van me, hem mee te nemen naar hier en zoo de kooi open te zetten...." Toen de boot den volgenden «jhtend het anker lichtte, keek Zucchetti naar de lieden, die aan den haven stonden, een heele troep mooie, donkerbruine kerels, met glinsterende tanden en vroólijke gezich ten; anderen lagen aan de kade, beten m een citroen, of duikten even in de blauwen vloed en tusschen die allen, zag hij de slanke gestalte van Mario; hij lachte en buitelde in den zonneschijf zijn leven lang scheen hü met dit volkje te hebben doorgebracht. Toen de boot zich langzaam begon te verwijderen, liep de jongen snel naar de Uiterste punt van den haven en zijn handen als een Toeter voor den mond zettend, riep hij: „Addio per Sempre le dioe la Mamma, che io sono felioe guil"^... Ja, Nino zou zijn vrouw dien groet overbrengen, ze zou -het begrijpen, hij was nu ftanmaal van een ander raai ETHA FLE& PLANTENZIEKTEN LEER. 84. HET GEBRUIK VAN CARBOLINEUM. Alhoewel de meeste fruitkw.eekers wel overtuigd zijn, dat het gebruik van vruchtboomen-carbolineum zeor goed is voor het dooden van vele parasieten die hun boomen bedreigen, toch weet niet ieder waartegen carbolineum precies werkzaam is. Wo laten hier een lijstje volgen van dierlijke parasieten, die met een 5—8 pot oplossing in den winter te bestrijden zijn. BLADLUIZEN. Verschillende bladluissoorten overwinteren in den vorm van kleine, glimmend zwarte eitjes, soms in groot aantal bijeen, dikwijls meer afzonderlijk bij knoppen en in sohorsreetjes. (Zie voor nadere bijzonderheden vlugschrift no. 1 en 5, prijs 4 ct.) SCHILDLUIZEN. In den winter vindt men van verschillende schildluissoorten de eieren, van andere de vrouwelijke luizen onder de schildjes. Zeer be kend is b.y. de komma-schildluis, met komma- vormig, bruin gekleurd schild lVt a 2 m.M. lang, die men soms in groote getale op ooffcboomen vindt. (Zie vlugschrift 2.) DOPLUIZEN. Deze van een meer notedopvor- mig, schildachtig verharde rugzijde doorziene, eren- eens tot de schildluissoorten behoorende insecten overwinteren als onvolgroeid vrouwelijke luis op jonge twijgen en takken van verschillende boo men struiken. (Zie Med. 3, prijs 25 ct) BLOEDLUIS. Deze insecten, die van een witte wollige* wasafscheiding voorzien zijn, overwinteren als jonge of oudere luizen in door hen zeiven ver oorzaakte kankerachtige woekeringen op ai>peltak- ken. Bestrijding door aanstippen der kolonies met benzine, brandspiritus of warme lijnolie en door bespuifcing met 10 pet. oarbolineum. BLAD VLOOIEN, o.a. van appel en peer, over winteren^ als ei of larf en doen ongeveer op de zelfde wijze als luizen schade. MIJTEN. SPINTMIJTEN. Vele soorten mij ten, de oorzaak van het spint, overwinteren even eens als ei, andere als volwassen dier, tusschen bodemruigte, weer andere op beide wijzen. Winter- besnuiting met oarbolineum is tegen vele soorten werkzaam, volkomen, afdoend o.a tegen de kruis- bessenmijt en tegen die, welke de pokziakte van de peer (zie Med. 37) veroorzaakt WINTER VLINDER. VALSCHE WTNTER- VLINDER (Chloroclustis) MIEREN (Zie. Med. 3 en 24) worden eveneens gedood door bespuiting met 810 pet. carbolineum in den winter. SPRUITvRETER DER BESSENSTRUIKEN. Wil men tegen dit insect succes hebben, dan dient men al heel spoedig te spuiten, daar de spruitvreter zeer vroeg in het jaar reeds optreedt (Zie Med. BE8SENSPANRUPSEN overwinteren als rups aan de bessenstruiken en zijn eveneens afdoende te bestrijden met een 6—8 pet oplossing. PLANTAARDIGE PARASIETEN. Hiertegen is de werkzaamheid in het algemeen geringer, of schoon enkele zwammen, n.L die welke ten tijde bespuiting op de boonen aanwezig zün, wel degelijk met oarbolineum bestreden kunnen worden, zooals b.v. de MONTLIA-ZIEKTE. De hoopjes sporen van deze zwam, welke in het vroege voorgaar op door haar werkzaamheid afgestorven twijgjes voor den dag komen, worden gedood. AMERIKAANSCHE KRUISBESSEN-MEEL- DAUW. Ook hiertegen is oarbolineum werkzaam maar daar we in de Alcalische Bourgondische pap zoo'n uitstekend middel tegen deze zwam hebben, kan men een bespuiting met carbolineum gerust achterwege laten. WIEREN en KORSTMOSSEN verdwonen, waardoor bespoten boomen een mooi, glad uiter lijk krijgen. Hierin heeft men oen middel om zijn werk te oontroleeren, daar na slordig uitgevoerde bespuitingen, deze wieren en mossen niet geheel verdwijnen. De Controleur bij den Planteniiektan- kondiiren dienst te Hoorn, K. VAK KEULEN. VOLTBflL Bergen I8parta L Zondag heeft 8parta I den laatsten oompetitie- uitwedstrijd gespeeld en wel tegen B.S.V. Z Als te ruim 2 uur scheidsrechter Roos uit Zaan dam de elftallen in 't veld fluit, zien we, dat Bergen volledig is, terwijl Sparta met invallers voor Biersteker, J. Buiskool en Hoogendoorn ver schijnt. Voor rust gaat de wedstrijd geluk op en beur telings moeten de keepers handelend optreden. Van beide zijden wordt zeer enthousiast on goed ge speeld, hoewel reeds tamelijk forsch. Het spel verplaatst zich doorloopend zeer snel en beide elftallen geven een uitstekende partij voetbal te zien. Rust komt met 00. Na rust is B.S..V even in de meerderheid, maar hot snel wordt zeer ruw en reeds spoedig geeft de scheidsrechter beide partijen een waarschuwing en dreigt met uit 't veld sturen van spelers. Het spel blijft evenwel op een zeer laag peil. Sparta komt nu ook weder opzetten en het is weder een zeer spannendon strijd. De Sparta-achterW-de is uitstekend op dreef en missen bijna niets, doch hoewel de Sparta-voorhoede heel goed speelt en combineert ook, de B.-achterhoedo is safe. Het spel, dat op het oogenblik geen voetbal te noemen is, wordt een oogenblik gestaakt, daar een der aanwezige bestuursleden van den N.H.V.B. den scheidsrechter verzoekt zoo streng mogelijk op te treden, daar anders de wedstrijd gestaakt moet worden, op .last van hem, wegens gevaar voor de spelers van beide partyen. N a hervatting is net iets beter, geen der partijen is nog in de meerderheid en er wordt fanatiek ge peeld. Beide elftallen geven zich geheel en zel en hebben we het Sparta-elftal zoo geweldig zien spelen. Ook de drie invallers werken uitstekend. Lr is nog slechts 10 minuten te spelen en nog is de stand 0—0. Sparta's voorhoede onderneemt een uitstekenden aanval met opdringen van de ge heel o voerhoede en Kamp geeft met een uitstékend sohot de leiding. Na aftrap gaat het spel in zeer vlug tempo en weer veel te fors oh op en neer, tot bij een aanval op het B.-doel een der Sparta-spelera op niet geoorloofde manier aangevallen wordt en de scheidsrechter een strafschop toekent. Bos neemt hem en schiet keihard den keeper in handen, de bal vliegt terug het veld. Bos snelt toe en onhoudbaar verdwijnt nu het Ieder in het Bergen-doeL Spoedig hierna fluit de scheidsrechter, welke zeer correct floot, af, en heeft Sparta een 02-over- winning behaald. Hoewel de wedstrijd, vooral na rust, veel te ruw was, of juister uitgedrukt vuil en gemeen, is het voor het Sparta-elftal een schitterende overwin ning geweest en de spelers hebben, zonder uitzon dering, zich tot het uiterste gegeven en slechts zeidon werd een bal gemist. Er waren zeer veel Sparta-supporters aanwezig, welke vol vuur aan moedigden en dan ook vol lof waren over het} Spartaansche elftal SPELKEGELAVOND SPARTA- Zaterdagavond is deze lezing gehouden, voor een vrij talrijk publiek. Na opening door Sparta's voorhoede, nam de heer Katoen hot woord en zette ineen kort, zeer onderhoudend betoog versohillende spelregels uiteen. Na een kleine pauze werden bijna honderd plaatjes zeer duidelijk geprojecteerd door den heer Mulder. De plaatjes werden wederom door den heer Katoen kort en zeer duidelijk ver klaard en het is dan ook voor de aanwezigen een zeer leerzame avond geweest en de heer Katoen wist op zeer onderhoudende en vlotte wijze zijn gehoor te boeien. Ook voor de vereeniging Sparta is deze avond een suooes geweest en de yereéniging heeft wederom getoond, dat ze onvermoeid de vqpt- balbelangen in algemeen en zin behartigt en popu lair maakt. NIEUWE NIEDORP, Zondagmorgen speelde N.V.V. II tegen K.F.C. I te Kolhorm Het veld was cÉoor de vorst niet best te be spelen; daaraan zullen we nu ook. de sohuld maar geven van het zuinige spel wat wij te zien kregen. Er was heelemaal geen samenspel. De rust ging in mot 2—0 in het voordeel van N.V.V, Na de rust wisten de Kolihorners er een te stoppen, N.V.V. kroeg geen kans méér. Dus einde met 2—1 in het voordeel van N.V. v. n. 's Middags half twee kreeg NV.V. I en TI gecombt- neerd op bezoek dé adspiranten vanj Hodlandia te Hoorn. Dit was een mooie wedstrijd. Je kon zien, dat die adspiranten onder goede leiding stonden, wamt zij speelden al prachtig samenspel. De rust ging in met 1—0 in 't voordeel van N.V.V. Na dé rust wisten de gasten er een te stoppen, waar het ook bij bleef. Dus gelijk spel, 11. Wij willen die adspiranten nog wel eens terugzien. Om drie uur kregen wij in 't Veld de korfbalclub N.K.V., N. Niedorp tegen S.D.S. te Werfershoof Dio twee partijen stonden elkander, maar de gasten wij ten toch ito winnen met 2—1. Het was prachtig weer, maar weinig belangstel ling, dat zijn we hier niet gewoon. OUDKARSPEL. D.T.S. had Zondag 2 mooie wedstrijden op het pro gramma. D.T.S. II speelde om 12 uur tegen S.D.W. I uit Oudorp. Ou dorp begint met 9 man, Al direct be gaat S.D.W.'s keeper een flater dooT over een 'rol- lertje heen te schoppen. 10. Als S.D.W. met 11 man speelt, krijgen- ze de oveihhnd en na 10 minuten maakt S gelijk. Tot de rust blijft de stand gelijk. Na de rust is S. weer in den aanval en maakt 2—1. D. 1 .S. komt nu geducht opzetten en het is vooral de middenvoor Kuiper die uitblinkt, doch! met' veel geluk! weet S. het doel schoon te houden. In den stand komt geen verandering. Om 2 uur moet D.T.S. I tegen Groot-Schermer I spelen, doch door aato-pech werd het 3 uur voor G. arriveerde. Besloten werd de wedstrijd evengoed voor den Bond/ te laten spelen. Beide elftallen, tellen 3 in vallers. D.T.S. pakt direct goed aan en met succes, 2 maal achter elkaar krijgt de G.-S.4teeper het na kijken. Nog voor de rust ia het Jb. Kos die de derde goal weet te fabriceeren Even na de rust komt G.-S. opzetten en maakt 3—1. Do linksbuiten Bakker maakt 4—1. De linksback denkt terug te spelen op den keeper, doch zet den bal naast dén keeper in eigen doel, 4—2. Nog net voor hot einde maakt Jb. Kos door goed inloopen de 5e goal. Met dezen etand komt het einde. D.T.6. staat nu op de 3e plaats in haar klasse. NOORDSCHAHWOUDE. Holland I kreeg Vrone I van St Pancras op bezoek. Holland kon, wat wel te verwachten was, het van Vrone niet winnen. Met een 3—1 overwinning keerde Vrone naar St Pancras terug. ST. PANCRAS, Zondag was voor Vrone 3, dat tegen D.T.V. 2 van Als ge geen eetlust hebt ge u.humeurig en ter- neergeslagen voel*, dient gij Foeter's Maagpillen te gebruiken. Dit geneesmiddel werkt rechtstreeks op Hcerhugowaard moest matchen, een stille dag. 't Ter- de lever, regelt de gal. helpt de spijsvertering en voor- j rein was nl. afgekeurd; de grond was te hard. komt verstopping. Het geheels gestel' wordt ver-| Vrone 1 behaalde te Noordscharwoude een schitte- sterkt door het gebruik van FostrriS Maagpillen. rende overwinning op Holland! 1, door te winnen met Prijs per flacon van vijftig versuikesds pillen 10.65; 3—0. doch Vrone 2 moest 't afl wen tegen D.T.V. 1 in apotheken en drogistzaken. en wel met 1 tegen 3. Opgemerkt cUeat te worden, dat Vrone t «peelde met niet minder daa 4 invaliaoo.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1924 | | pagina 5