Honig' s
Lekkerbekken
Puddingen
De dingen om ons heen.
MUSSCHENBESTRIJDING EN VOGELBESCHER
MING.
De Tel. meldt, dat onder de aandacht van de
burgemeesters is, dat het verdelgen van sommige
vogels, met name van musschen, dikwijls op een
wijze geschiedt, welke in elk opzicht is af te
keuren. t
Een der methoden is het uitloven van premies
voor het inleveren van eieren en pooten van mus
schen. Deze wijze van verdelging leidt tot het doo-
den van talrijke nuttige vogels, die niet uit hun
pooten en zelfs vaak niet uit de eieren kunnen wor
den herkend .Bovendien leidt dit stelsel tot ver
ruwing van de jeugd.
Het is toch voorgekomen, dat de pooten van
levende vogels werden afgeknipt en dat do aldus
verminkte diertjes daarna weer werden vrügelaten.
Ook hot inleveren van eieren is geen doeltreffend
middel tot mussohen-beetrijding, daar de musch,
die van haar ëieren wordt beroofd, zeer spoedig
nieuwe legt.
In plaats van deze methoden wordt aanbevolen,
gedurende hot najaar en den winter in welken
tijd de musschen zich in de nabijheid van de wonin
gen ophouden een volwassen persoon ta belasten
met het schieten van die vogels in de vroege mor
genuren.
Na begin April komen te veel andère vogels aan,
in welker belang de musschenbestrijding moet ein
digen.
Aanbevolen wordt in die richting een proef te
nemen, of wel een andere wijze, zonder dieren
mishandeling toe te passen. Éon vrijgevige toe
passing bij net uitreiken van vergunningen inge
volge de Vog<Jwet, welke niet aan j^ugaie perso
nen mogen worden verstrekt, kan in deze wellicht
goede resultaten opFv^rpn.
KORTING VOOR PENSIOENSTORTING.
is aar wjj ^acer^ag meldden, «hebben Ged. Sta
gen van Noord-Holland hun goedkeuring onthou
den aan het raadsbesluit van llpendam tot korting
op het salaris der gemeente-ambtenaren aldaar
voor pensioenstorting.
Gea. Staten hebben, naar on9 thans wordt ge-
meldt, daarbij overwogen, dat, in verband met de
geschiedenis aer pensioenwet in het algemeen het
verhaal van bijdragen geacht moet worden met de
bedoeling van don wetgever fco strooken, zoodat het
allerminst op den weg van Ged. Staten kan liggen,
om aan besturen der gemeenten, 'die overeenkom
stig die bedoeling handelen, belemmeringen in
den weg te leggen. Evenwel, waar ten aanzien van
het gebruik maken van die bevoegdheid geen
uitzondering of voorbehoud is gemaakt, met be
trekking tot in art. 162 der pensioenwet t gestelde
vereischte, waardoor al dergelijke besluiten aan
de goodkeurihg van dit ooilege zijn 'onderworpen,
zoodat Ged. Staten in elk concreet geval behooren
na te gaan of die biïzondere omstandigheden zich
ook verzetten tegen ae toepassing van het door den
wetgever gewilde, althans zonder eenig voorbehoud
toegestane verhaal. Wat het besluit aangMt vén
llpendam, inderdaad zijn zulke omstandigheden
aanwezig, vermits dit besluit uitsluitend om tol
vermindering van belastingdruk te komen, is geno I
men, op een voorstel, dat nauwelijks bii de behan-
deling deï gemeentebegrooting werd gedaan en
met een stem meerderheid aangenomen, in strij'd
met het advies van B en W. en zonder dat eenig
voor-onderzoek was voorafgegaan.
De raad heeft zich dus bh het nemen van zijn
besluit geen rekenschap gegeven, eensdeels wél
ken invloed de korting op de salarissen op den te
llpendam niet overdreven belastingdruk hebb'-n
zou, anderdeels of het in elk geval betrekkelijk
geringo voordeel, dat daardoor voor de belastingbe
talers werd verkregen opwoog tegen^ den last die
daardoor op de schouders dor weinig talrijke en
geenszins buitensporig bezoldigde ambtenaren werd
gelegd.
Uit het bovenstaande blijltt dus, dat Geaepu-
teerde Staten het z.g. formeele standpunt_ hebben
gehandhaafd, doch hier een geval van bijzondere
omstandigheden meenden te hebben.
CALLANTSOOG.
Woensdag 19 Maart had in het Dorpskoffiehuis i
een feestavond plaats van de Vereeniging voor I
Vreemdelingenverkeer te Callantsoog.
Door de, door de feestcommissie aangebrachte,
versiering, maakte het zaaltje bij het binnenkomen
reeds dadelijk een aangenamen en vrooliiken in- j
druk.
Do voorzitter der vereeniging, de heer P. Vos,
opende met een woord van welkom aan de aanwe
zigen, den feestavond, en gaf daarna het woord aan
den Édelachtb. lieer J. Koster, Burgemeester der i
Gemeente Callantsoog, die een feestrede zou hou 1
den met het oog op deze eerste bijeenkomst
De heer Koster memoreerde in korte trekken
de oprichting en ook het doel der vereeniging, nL
het vreemdelingenverkeer te Callantsoog zooveel
mogelijk te bevorderen, om zoodoende aon bloei
van Callantsoog als badplaats te vermeerderen. Ter
bereiking van dit doel zal zij langs wettigen weg
trachten, meer bekendheid te geven aan datgene,
wat Callantsoog en zijne omstreken voor bezoekers
is een minder vleiende naam
voor hen wier smaak zoo fijn
ontwikkeld is, dat zij geen
bevrediging vinden in voed
sel, dat daaraan niet tegemoet
komt. Men moet er echter
rekening mee houden. De
meest verstokte lekkerbek
is voldaan door
Gefabriceerd met Honig'a Maïzena.
Nu volgden nog eenige kluchten, het tweede num
mer van de freeren Grin en Polderman, en eenige
tableaux, voorstellende resp.: De Muziek, Water
voorziening voorheen en thans, Lichtvoorziening
voorheen en thans. We kunnen niet anders zeg
gen, dan dat alles keurig verzorgd was.
Als laatste nummer van 'het program stonden
drie vraagteekens, om de nieuwsgierigheid te prik
kelen. Dit was xle feestpolenaise. Hierbij steeg de
vermakelijkheid ten top. Braaf werd er gelaohen
om de vertooning, die net maakte, toen allen wa
ren getooid met papieren mutsen, neuzen en ooren.
Nog eenige uren .van pret volgden voor de dans-
lustigen, en die waren er.
Toen behoorde het feest weer tot het verleden.
De vereeniging kan met genoegen terugzien op
dezen schitterend geslaagden feestavond. Het pu
bliek, dat in grooten getale was opgekomen, za]
wel geen spijt hebben van haren avond.
CALLANTSOOG.
Er zal gelegenheid gegeven worden tot vaccina
tie op Woensdag 26 Maart 1924, 's namiï|dagti 3 uur
HOOGWOUD.
Aan Remmert de Boer, dienstplichtige der lichting
1923 dezer gemeente, no. 13, is wederom een jaar
uitstel van den dienst verleend tot het tijdvak waar
in moeten warden ingelijfd de dienstplichtigen der
lichting 1925, toegewezen aan het Regiment Jagers,
ploeg Ia.
WIERINGERWAARR
De levering der schoolbehoeften voo-r de openbare
school in deze gemeente is opgedragen aan den Boek
handel v.h. Trapman en Co. te Schagen.
Toen destijds de onderhandelingen van Franklln-
Bouillon met Kemal Pacha begonnen uit te lekken
en toen daarop bleek, welk een invloed dit uitoefende
op de houding der Turken tegenover Europa, heb
ben we meer dan eens gelegenheid gehad er op te
wijzen, hoezeer men hier met vuur speelde,
aantrekkehjk maakt en aanmoedigen, ondersteunen De gebeurtenissen, die leidden tot de onderhande-
of zeli uitvoeren alles, wat dienstig kan zijn tot nligen van Lausanne en de daargesloten „vrede",
veraangenaming van het verbluf of verlevenüging -» -• -
van het verkeer.
Dit mooie doel is nog niet bereikt. -Evenwel' is
er zeei veel gedaan: van de oprichting af werd
geadverteerd in .diverse bladen; een dennenaanplan-
ting werd aangelegd na volhardend aandringen,
die niets anders was dan een algeheele capitulatie
van Europa volstrekt niet alleen van de Entente!
voor de Turken hebben ons in het gelijk gesteld,
toen wij een en ander beschouwden als een wer
kelijk groot gevaar.
_w_ Onze opmerkingen werden niet ingegeven door
speciaal van den heer P. Vos; verbetering van het haat tegen den „unspeakable" Turk van wijlen
aanzicht van het dorp; actie tot het aanleggen van Gladstone, noch door overdreven liefde voor een der
een duinweg CallantsoogHelder en verbetering
van den weg CallantsoogSchagen: aanbrengen
van een strand trap en vergemakkelijking van het
verblijf op 'het strand door het verhuren van
stoelen, tentjes; door het plaatsen van oonsumptie-
tenten, enz.; de .oprichting van de muziekvereni
ging „.Callantsoog7', die bij eventueele feestelijke
gelegenheden altoos bereid werd gevonden, de V.
vredesverdragen, doch alleen door het gevaar, dat
wij er in meenden te moeten zien als er naast de
Turksche regeering, die het Verdrag van Sevres had
geteekend, een nieuwe verrees te Angora, die alles
weer ongedaan maakte en feitelijk dreigde met een
heropening van den oorlog.
Het gevaar hiervan was te grooter,' omdat de
Turksche regeering tot dusverre in de wereld niet
V.V. bij te staan, en in verband daarmee den bouw slechts een politieke, doch ook een religieuze rol
van de^ muziektent. speelde. De Sultan van Turkije was sedert een reeks
Het jaar 1923 was zeker één van de werkzaam- van jaren de „Beheerscher der Geloovigen", het hoofd
ste jaren: 't begon mét de opening van het bad- van den Islam geweest, in welke hoedanigheid hij in
seizoen en daarna volgden'turnfeest, strandfeest, de Mohamedaansche wereld een rol speelt gelijk aan
bloemententoonstelling (na oprichting van de on- die der Pausen in hun allersterkste» tijd.
der-afdeeling Flbralia), en de eerste verloting. In Het machtwoord van den Sultan-Kalief gold voor
dit jaar werd ook een recorddag bereikt, wat be- geheel de Mohamedaansche wereld, zelfs al stonden
treft het aantal bezoekers, op één dag pl.m. 2500. de geloovigen tot wie hij sprak onder geheel ander
Ook in 1924 is al heel wat verricht: aankoop van ja zelfs onder een den Turkschen Sultan vijandig
een reddingvlet, bespreking voor een huisvlutten* politiek bestuur.
toonstelling, straatwegverbetering van het dorp, Zoodra Angora de wereldlijke macht van Constanti-
aanplant van boksdoorn ter verdraaiing van het n'opel aan zich trok, waö het duidelijk, dat een dus
dorp. gekleineerd Sultan de Kalifaatsmacht niet lang en
Spreker wees hier op de samenwerking, die hier zeker niet in vollen omvang zou kunnen behouden,
bestaat tusschen de VV.V. en 't Gemeentebestuur, Dit is dan ook het geval geweest. De Nationale Ver
beiden spannen zich in voor de belangen van ie gadering van Angora, die deels uit felnationalistische,
gemeente. deels uit half bol chiwistische elementen bestaat, heeft
Veel van wat bereikt is, is zeer zeker te danken den Kalief afgezet en verbannen en een van haar
aan het krachtig streven en de volharding van cigon creaturen belast met de geestelijke leiding van
den voorzitter, den heer P Vos, (.die daarna een .den Islam.
kleine ovatie in ontvangst had te nemen). Ongeveer terzelfder tijd, dat zij het alpeineen kie»-
Na een opwekking om zoo mogelijk alle inge- rscht voor mannen en vrouwen boven 18 jaar invoer-
zetenen onzer gemeente tot het lidmaatschap aer de.......
V.V.V. te bewegen, eindigde spreker zijn rede. Het samentreffen dier twee maatregelen is niet
Na de feestrede vermeldde het programma voor toevallig. Zoowel het een als het ander behoort thuis
de pauze eenige kleine tooneelstukjes, die zéér ln de ontwerp-Grondwet, waarmede het Turksche
goea werden gespeeld; een viool-solo van den heer y°wordt gemaakt. Men behoeft niet bij-
P Grin, met piano-begeleiding van den heer F?»der heldefz?e"d zi^n' bU voorbaat te con-
J. C. Polderman, hetgeen na beëindiging met een «tateeren, dat het algemeen kiesrecht voor achtien-
hartelük applaus werd beloond, en dan bog een langen m een land, waar de overgroote meerderheid
Ongetwijfeld is dit het geval met de afschaffing
van het Kalifaat in den vorm waarin het de laat
ste eeuw of wat heeft bestaan.
Zoolang de Sultan tevens Kalief was, had men te
maken met iemand, die responsabel was voor zijn
daden, met iemand, die door zijne diplomatie en
wederkeerig door de vreemde diplomaten in zijn
hoofdstad voeling hield met de buitenwereld en bij
zijn decreten rekening hield met de gevoelens van
het buitenland. Waar zijn woord als Kalief uitging
tot millioenen menschen, die niet zijn onderdanen
I waren, was het van het hoogst gewicht, dat de re
geeringen die een groot aantal Mohamedanen onder
hun bewind hadden, contact hielden met den be
heerscher der geloovigen, Engeland, Rusland, Ne
derland, hebben groote belangen bij wat de Kalief
zegt of doet of nalaat.
Nu is dit uit.
De Sultan zit met een paar zijner echtgenooten
in hotel Majestic in Territet en schrijft proclama
ties aan de Mohamedaansche wereld, zegt zich in
weerwil van het besluit der heeren in Angora, toch
Kalief te blijven gevoelen.
Inmiddels is de Arabische koning Hoessin even
eens tot die waardigheid geproclameerd. Vermoede
lijk door zich zelf. En straks zal via het algemeen
kiesrecht te Angora worden uitgemaakt dat de heer
Zoo-en-zoo is benoemd tot geestelijk opperhoofd en
leider van den Islam. Of de a.s. republiek Perzie niet
met een vierden, Eqypte niet met een vijfden Kalief
zal aankomen, weet niemand.
Evenmin wat deze verschillende „Heerschers der
Geloovigen" straks zullen gaan decreteeren. Zoolang
zij zich houden aan zuiver religieuze dingen, gaat
alles vrij eenvoudig en laat het de buitenwereld koud.
Doch als zij straks door hun proclamaties ook op
politiek gebied een rol gaan spelen en van den
door het algemeen kiesrecht.van Angora benoemden
heer is dit zeer zeker te verwachten wordt het iets
geheel anders. Een Kalief, die geheel onder politie-
ken invloed staat, is voor elk land, dat Mohame
daansche onderdanen heoft, een voortdurend gevaar,
omdat hij de geheele islamitische wereld in het ge
weer kan roepen tot verwezenlijking der idealen en
aspiraties der politieke mannen te Angora.
Zoolang een autocraat de leiding had wist men
waaraan men zich had te houden. Doch dit is niet
i meer het geval als de „Beheerscher der Geloovingen"
een creatuur wordt van den „waan van den dag" en
als hij staat of valt met een ministerie of een toe-
|-vallige meerderheid in de Nationale Vergadering van
Angora.
Men stelle zich voor een Pausdom, gebaseerd op
verkiezingen en Kamerontbindingen, op moties van
1 vertrouwen en partijleuzen
De tijd van Pausen en tegenpausen, van creaturen
van keizers en koningen op den Heiligen stoel is ge
lukkig voorbij. Gelukkig voor de Katholieken, doch
gelukkig ook voor de wereld, die voor alles behoefte
heeft aan vastheid van lijn bij elke functie, die een
wereldgezag uitoefent.
Als nu de Islam, die in zooveleopzichten belan
gen en 9troomingen kent, die recht ingaan tegen
onze beschaving, een periode tegemoet gaat van
vaagheid en onderling geschil, van twisten om het
geestelijk gezag, van oneenigheid over de competentie
van kalief A, B of C, kdmt er een periode van
groote moeilijkheden voor alle landen, die met een
Mohamedaansche bevolking rekening hebben te hou
den.
Vermoedelijk zal het de heeren te Angora weinig
kunnen schelen, maar voor ons en voor landen, die
in gelijke omstandigheden verkeeren, was het beter
geweest als zij het Kalifaat hadden gelaten zooals
hel was.
Waarom hebben zij geen schoolstrijd of achturen-
dag of iets dergelijks om zich mee bezig te houden?
UITKIJK
tableau, voorstellende: De Wapens neer. Dit laat
ste vooral is voor de uitvoerders een dankbaar
werk geweest.
niet het flauwste besef heeft van lezen en schrij
ven, waar de ontwikkeling in vele opzichten nog die
der middeleeuwen is gebleven, o* niets anders zal
Na' de pauze krijgen we het eerst 't optreden van uitloop» dan op verwarring en op de heerschappfi
r\fj-L.J ut. van een naar dril vers. Precies zooals thans reeds.
De Orgeldraaier. Deze had in een 18-tal keurige
versjes eenige feiten uit het vereenigingsievén ge
memoreerd en eenige der hardst werkende le-
van een paar drijvers. Precies zooals thans reeds,
zonder dit kiesrecht het geval is. Men speelt mo
derne mogendheid, speelt democratie en wil in enkele
den van nu u v££er W^hlDit wa^ ieta naTr én tot een graad
den smaak, van het publiek, dat het refrein na elk iTSiTïfï."UWen
Reclames.
oouplet luid meezong.
noodig zijn als men er jaren over kan doen.
Democratie, republiek, Sultan weg, Kalifaat weg.
Hierna werd gespield Liefde, een huiselijk spel
in één hodriif Het kan niftt nao-filatpn worden den deze <"n8en moeten de Turken zelf weten. Bui-
m een oearyi. riet Kan nier nagelaten woraen. aen tenlanders e-aat. hei nipt. nan rwh wei mn^n He
moest hij er nu wel van denken? Hü scheen ech
ter heel kalm te zijn en in een goed humeur. "Als
hij maar niet zoo leelük was geweest, of tenmin
ste arm: in het eerste geval was het dan prettiger
voor Hyacinth geweest, en in het tweede geval
had ze zich natuurlijk nooit met hem 'verloofd.
Op hetzelfde oogonblik wendde Jean zich tot zijn
aanstaande schoonmoeder en glimlachte, bijnd ge
ruststellend tegen haar. Het leek. alsof hij haar
gedachten geraden had. Toen keek hij weer naar
Hyacinth.
Zü had haar blikken op het tooneel gericht en
in 't helf-duister van do logo was ze mooie dan
ooit. Hij wist, dat ze niet van hem hield, maar hii
geloofde van zichzelf, dat hij haar aanbad. Ze had
een sterke macht over hem door haar buitenge
woon groote uiterlijke bekoring.
Hii bracht zijn verloofde alleen in haar auto
naar huis- haar moeder was al vroeger ver
trokken. Zoodra de auto in beweging kwam, kuste
hij haar blanke handen, Hyacinth bewoog zich
onrustig.
„Ik ben moe, Jean."
.Waarom was 'je zoo stil in de .loge?" vroe« hij.
„Ik vond het heel naar, terwijl je mij een brief
je gezonden had, dat je verhinderd was om te ko
men, dat je wel in Prins Risky's loge was."
„Quolle idée. Ik dacht natuurlijk, omdat wij op
het laatste oogenblik kwam n, uat alle pldatsen
in je lo$e al bezet zouden zijn.
„Dus je had werkelijk liever in mijn logre ge
zeten?" vroeg hij, terwijl hij haar diep in de
oogen keek.
„Natuurlijk, Jean."
Toen kuste hij haar handen weer.
„On a bien de la peine a rompre quarii on
n'aime plus."
HOOFDSTUK 27.
Na verloop van veertien dagen had Toni ha|r
teekeningen klaar. Ze wachtte vol ongeduld op de
Saulnee. Hij kwam echter niet. Nu ze eenmaal wer
kelijk begonnen was, vond ze het heerlijk, door te
werlcen en had ze ook geleidelijk een vast vertrou
wen in haar zelf gekregen. Daarbij had ze de
Saulnos beloofd niet meer in het cabaret op te
treden en ze had op het oogenblik werkelijk geld
noodig.
Het had de oude Jules ontzettend gespeten, dat
Toni het Cabaret ging verlaten en zo had hem
moeten beloven, dat zo, als ze eenigszms kon,
nog een enkelen keer in de week zou optraden.
Zo hoopte echter, dat het niet noodig .zon zui\
want haar nieuwe werk had al haar liefde ge
kregen
iii ccu i/Dujyi. J.JLOU Ü.O.JJ. mtjv nttgciotcii nviucu, u^ijl
medespelenden hierin een woord van hulde te bren
gen voor hun keurige voordracht.
tenlanders gaat het niet aan. Doch wel mogen de
buitenlanders deze dingen gadeslaan als hun be
langen in het spel worden gebracht.
Toen te Saulnes dien dag weer niet kwam,
schreef ze hem een briefje.
Dienzelfden avond nog ontving ze antwoord van
hem.
,.I)c T>en wéér ziek, mon amie. Dat wanhopige,
cr. geronde lichaam van mij... Ik schrijf je ait
even om je te vragen, met je teekeningen te
gaan naar: Bonnevard, Boulevard des Capucines
27. Schrijf op je visitekaartje mijn naam, dan
begrijpt hi: net onmiddellijk.
De Saulnes.
P.S. Misschien mag ik nog eens thee bij je
komen drinken, als ik weer beter ben. Ik hoop,
dat je er niet op tegen heb, dat ik je voortaan
tutoyeer. We kennen elkander al voldoende, is
het niet?
Dus nu moest ze alleen naar Bonnevard gaan.
was te hopen, dat dit weer geen akelig avontuur
werd. „Ik ben heusch nog jong op mijn oudea*
dag," zei ze lachend tot Georgette.
.Je zult heel veel geld verdienen," antwoordde
Georgette. „Cest ga. Ik geloof, dat niets een. vrouw
jonger maakt, dan dat ze genoeg geld heeft om uit
te geven."
„Je bent een materialiste, Georgette."
„Je bedoelt zeker, dat ik, omdat ik altijd zoo
weinig geld heb gehad, begrijpen kan, hoe vrou-
wén zich moeten voelen, die veel kunnen uitgeven?"
Toni glimlachte en kleedde zich, om naar Mon
sieur Bonnevard te gaón Zij voelde zich geweldig
teleurgesteld, toen ze het kantoor binnentrad. Het
was een oua, vies gebouwtje, met een paar don
kere, minder frisch uitziende kamertjes. Ze zag
niemand anders dan eeh klerkje, dat op een schrijf;
maohine zat te hameren. Na een wachten, dat Tonj
een. eeuwigheid toeleek, kwam eindelijk de be
diende terug en vroeg haar'hem te willen volgen.
Zü nam naar portefeuille met schetsen op en
volgde hem. Achter een grooten, donkeren les;
senaar zat een man met een geweldige snor. Hü
stond op en boog.
„Ah.... mademoi8elle....?"#
„Saumarez", yulde Toni ,&an. „,Met een intro
ductie van Graaf de Saulnee."
Hü boog nog eens. „Dus U.;.. teekent?" vroeg
.hij. „Wilt U mii even wat laten zien?"
Toni haalde een teekening uit hasr portefeuille:
het was 'uist degene, die ze van Prins Risky
gemaakt had. Ze had hom geteekend als een groo
ten, loggen Boer, die op een der eerste rijen van
een ballet meedanste. Het gezioht was buitenge
woon goed geslaagd. t
Bonnevard grinnikte apprecieerend, terwül hü
rijn hand uitstrekte voor een andere teekening.
Toen kwam er een van La Délice, de beroemde
danseuse, die bekend stond om haar gierigheid.
Iedereen wist, dat, als mademoiselle Délice ergens
voor „liefdadigheid" danste, ze altüd een zeker
Eeroentago van de ontvangsten verwachtte. Toni
ad haar geteekend, dansend in een hospitaal voor
kinderen, Beladen met diamanten en paarlen, en
had er onder geschreven: „Een hart van goud".
Bonnevard^ schudde nu van het lachen. „Ja-
ja...." zei hü- Monsieur le Comte heeft volkomen
gelük. U kunt tetekenen, mademoiselle.
„Ik zal deze houden... deze... en die twee., en
ja, dio ook nog, die kleine teekening. Hoeveel zü'n
er dat? Zes? Aan het eind van de week krügt U
het honorarium toegezonden. Wilt U even Uw
naam en adres hierop invullen? Zoo is het in orde.
Goedenmorgen, mademoiselle."
Toni straalde van genoegen. Toen ze weer op
straat, stond, bedacht ze eensklaps, dat als mon
sieur Bonnevard zooveel teekeningen van haar had
gekocht, de andere bladen Le Jour en Le Soir er
misschien ook wel een paar van haar zou len wil
len nemen.
Het allereerste ging ze naar de redactie van Le
Jour.
Twee mannen zaten met elkaar te praten, hiel
den echter Bü haar binnenkomen plotseling op.
Toni liet hen een van haar teekeningen z en. H t
was van een "bekend tooneelschrüver, wiens stuk
den eersten avond al uitgefloten was geworden.
Zü'n trots was buitengewoon gekrenkt geworden en
had hü de meest onhebbelÜKe artikelen over de
ontvangst van het publiek in de bladen geschreven.
Ze had hem geteekend als Napcleon, na zijn
gToote nederlaag, op zü'n schimmel zittend. Op
zün hoofd pronkte echter de muts van een harle-
^Toni had een gelukkigen greep, gedaan: beide
1 redacteurs konden den schrijver niet uitstaan en
genoten van haar teekening.
I Ze had er nog maar drie in haar portefeuille, die
ook genomen werden. Toni vulde nogmaals haar
naam en adres in en drukte enthousiast de handen
I der redacteurs.
Opgetogen kwam ze thuis. Ze nam Georgette
dien .middag öiee naar een restaurant, waar ze
beiden heerlijk dineerden. Toen ze thuis kwamen,
lag er een telegram voor Toni op tafel. Het luidde:
„Hoe is het afgeloopen? Zou je misschien morgen
om vier uur me even zelf het resultaat kunnen
komen zeggen?"
i „Je kunt niet naar het huis van een graaf gaan....'
in dat oude pakje van je," zei Goorgette on-
miadeUük.
Ouderdom en gezondheid.
De oude dag verklaart niet noodzakelü'k nier
zwakte, rugpü'n, stüfheid der spieren, rheumati-
sohe pü'nen en last met de urine bü menschen op
leeftü'd; .want terwül sommigen jong zün op 80-
jarigen leeftü'd, zü'n anderen oud als zü 60 zün.
Maar de oude dag brengt gezondheidswüs-t
heid. Oude menschen zp'n verstandig door de har
de ondervinding, en zü zeggen:
,.Wees opgewekt, maar ga niet laat naar bed.
Vermü'd zware maaltü'den en buitenspox-igheden.
Neem lichaamsoefening en de noodige rust." Zoo-
velen verwaailoozen deze eenvoudige regels en
worden bügevolg be spoedig oud.
Fosteris Rugpü'n Nieren Pillen passen oude men
schen. Zij regelen üe urinewegen zonder de rnaag
lever of ingewanden te verstoren. Zü bevrijden be
jaarde personen van rugpü'n, verminderen de aan
leg voor rheumatiek én nelpen om de kwade ge
volgen van .urinezuur op het gezicht, het geheu-
£en en het gehoor tegen te gaan. Duizenden dankea
un goede gezondheid aan Foster's Pillen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken a
f 1.75 per flacon (geel etiket met zwarten opdruk).
„Dan zullen we dadelü'k maar een nieuw kosluum
gaan koopen, Georgette. Je hebt gelük, het werd
ook meer dan hoog tü'd."
Georgette keek Toni eenige oogenblikken zwu-
Send aan. „Weet je wel, dat je aen 1'aatsten tü'd
eel anders bent, dan je vroeger was.... Ik bedoel
veel levendiger en opgeruimder?" s
„Dat komt misschien, omdat ik gelukkig ben,"
antwodrdde Toni. „Dat is een gevoel, dat ik in
jaren niet gekend heb, Georgette."
„Ik kan me niet begrijpen» waarover een vrouw
nog meer gelukkig zou kunnen zü'n, dan dat er
iemand verliefd op haar is. Dat vind ik nu het
eenig interessante in het leven. Zeg me eens, Toni:
is de graaf verliefd op je?"
„Lieve hemel... nee. Hoe kom je er bü- Geor
gette? Hij is een groot philantroop... verder was
hü een vriend van iemand.waarvan ik hield en
ten derde is hü verloofd. Que veux-tu?"
Ja, maar luister eëns, Toni. Al is iemand nu
ook verloofd, dat neemt toch de mogelükheid niet
weg, dat hü nog wel op een ander verliefd kan
worden, is het wel? En dan is het gewoonlü'k véél
erger aan het eerste geval, geloof ik. Je voelt
dingen altüd erger, als er nioeijükheden zün, waar
door het haast niet mogelük lükt dat je ooit kunt
krijgen, wat je wilt hebben."
Toni schaterde om Georgette's phuosophische be
schouwing. i
„Maar de graaf houdt erg veel van zijn verlooi
de. Georgette... Anders zou nü haar toch niet geno
men hebben, denk je wel? Voor mü' voelt hu oen
groote vriendschap en belangstelling.
Ze kochten ten slotte een grijs japonnetje voor
Toni. heel eenvoudig, maar bü'zonder chic. lom
kocht er eon ceintuur bü» dat heel duur was, maar
dat ze niet kon weerstaan om zü'n prachtige kleu-
ren-nuancee. ,,Ik moet het ceintuur hebben, Geor
gette" zei ze neel ernstig. Ik kan het niet helpen...
Ik zou er aldoor naar verlangen, als ik het niet
•kochtVerder kocht ze er een grijzen peau-de-
suède hoed bü» die haar heel mooi stond.
„En nu nog schoentjes en handschoenen. Ja,
deze zü'n mooi, alles in suède."
Georgette bewonderde haar geweldig. „Maar lo-
ni. je moet in deze japon morgen^niet gaan loo-
pen maar je moet een taxi nemen.
Toni was opgetogen. In jaren had ze geen wfcr-
kelü'k chique japon .gehad en ze had altüd zoo
ontzettend van mooie dingen gehouden.
Wordt vervolgd.
