Gemengd Nieuws.
B rgerlljkfc Stand.
Plaatselijk Nieuws.
West-Afrika op pad ging: en na twee Jaren rwer-
yena door het Afrikaansche bosoh te land kwam
in, Angola, vertelt in en langen brief dat hij op
zijn weg veel gastvrijheid genoot van Boeren, ten
deele nog op trok, ten qeele gevestigd in het
Porfcugeeeoh Koloniaal gebied.
Het zijn Boeren uit Transvaal en de Vrijstaat,
waarvan er enkele al 40 jaren op pad zijn en die
hun levensonderhoud grootendeefs winnen door 'de
jacht op groot wild met kostbare huiden.
Hun Kinderen kunnen Voor een zeer groot deel
lezen noch schrijven.
Van do Kaffers, waarmede zij opgegroeid zijn,
hebben zij do gewoonte aangenomen, om aantallen
van meer dan tien mèt do vingers te tellen.
Maar bij de sedentair geworden boeren, van wie
er een ^50- tot 50-tal families wonen in een omtrek
van 4050 k.m. van G-anda (of HandaP), waar de
schrijver van den brief woont,is het met de op
voeding en ontwikkeling der kinderen al niet veel
boter gesteld, al wordt dan do economische toe
stand der gezinnen zoetjes aan beter. Zij hebben
wagens en 20 tot 25 ossen, waarmede zij afstanden
van 100 tot 200 k.m. afleggen, om marktplaatsen
to bezoeken. De moeders liebben aan het huis-
houden een zoo zware taak, dat van het onderwijs
der kinderen niet veel terecht kan komen., maal
ais zij beschikten over boeken en schrijfmateriaal
zou er van het onderwijs toch wel iets meer terecht
komen. Nederlandsche boeken zijn er, volgens den
schrijver van den briefi in heel Angola niet te vin
den.
Wü hebben zijn brief doorgezonden aan de Boe-
kencommissie van het Algemeen Nederlands oh
Verbond, dat ongetwijfeld wel zooveel mogelijk
tegemoet zal komen aan de behoefte aan onderwijs
materiaal. Die Boeren toch, van huis en hof ver
dreven, houden de taal in eere en zijn er .trotsch
op; „Ónze ou pa was van Utrecht en ma van
Haarlem." >t
De Duitsche schrijver van den brief is overtuigid,
dat bekendmaking van dezen nood voldoende zal
zijn om in Nederland de harten te openen voor
die stamgenooten in het Afrikaansche veld, die hij
heeft ieeren kennen als menschen vaA karakter
en met harten van goud.
HÜ heeft één wensch nog in het bijzonder geuit:
Met de medische hulp is het al bijzonder droe
Hg gesteld. De naaste dokter woont 200 k.m. ver
en de wegen zii niet gebaand. Men zou dus zeer
gebaat zijn met een huis-apotheek met gebruiks;
aanwijzing op een'centraal punt, bijv. de boerderij
waar hij gastvrijheid heeft gevonden, bewoond door
een boer met een echt Hollandsch-Afrikaanscheh
naam.
Wellicht heeeft een van onze lezers een scheéps-
apotheek met gebruiksaanwijzing, die hij voor dat
doel zou willen afstaan. Het adres van den brief
schrijver, de beste wijze van verzending, kan de-
geen, die deze stamgenooten in de verstrooiing
wil helpen, van ons vernemen. Hdblfd.
DIRKSHORN.
Woens-daga vond gaf de gemengde z&ngveneeniging
„Excelsior" alhier, directeur de "heer J. L Hovenier,
in d'e Nedl Herv. Kerk een concert met welwillende
medewerking van mej. T. Mednema-Jonker (sopraan)
'en mej .M. C. Dam] (orgel). Een zeer afwisselend pro
gramma wendi den: talrijken aanwezigen aangeboden.
Na een enkel woord ter opening -dOor den Wel
Eerw. heer Ds. Oterdoom, het gezamenlijk zingen
van Gez. 180, vers 1, benevens een orgelnummer,
weid' begonnen met d'e afwerking van het rijke pro
gramma, da't groofendeels overeenkwam met het
concert, in Maart gegeven, wat aan het succes geen
schade deed. Mooie muziek en zang wil men nog
wel eens hooren.
Na een paar nummers koorzang, waarbij; 'het 'lief
lijke „Alle Meiklokjes luiden" (was 't maar waar!),
onthaalde mej. Me'inema ons weder op enkele prach
tig gezongen solo's.
Vonder gaf men weer koorzang, tenorsolo met or
gelbegeleiding en nog eens solo-sopraan.
Tijdens dit laatste mooie nummer kreeg het gas
edlfc kuur. Alle lampen begonnen te flikkeren en te
klapperen, boven de piano uit.
Tot slot Psalm' 103, waarin, vooral het duet voor
Sopraan en alt zeer, schoon klonk.
•Namens den Kenkeraad dankte dis. Oterdoom direc
teur, de soliste mej. Mein'ema en koor vo'or de ge
nomen moeite en sprak den wensch uit, diat dit niet
de 'laatste uitvoering zou wezen.
Ook mej. Marie Dam heeft voor haar veelzijdige
prestatie wel een woord van dank verdiend. Zij' heeft
niét weinig bijgedragen tot het welslagen van dezen
avond.
AANGEHOUDEN.
Te Zwolle hadden zich op gemeubileerde kamers
gevestigd oen heer en dame, zich noemende de heer
cn mevrouw Bakker, wonende te den Haag. Hij ver-
ioende zijn bemiddeling tot het plaatsen van hypo
theken en stelde zich in verbinding met notarissen
te Zwolle en omstreken. Het kwam de politie tér
oore dat hij; een transactie tegen zeer hooge provisie
tot stand had gebracht. De politie deed' een onder
zoek, de heer Bakker bleek te zijn J. L. Mijs, assu
radeur, wonende te den Haag, Hij was niet gehuwd.
De commissaris der politie Den Haag had' zijn aan
houding verzocht, de commissaris van Politie te
Leeuwarden, waar hij zich mr. Mees noemde, had
tegen zijn practijken gewaarschuwd. Beide, flij is 74,
zij 63 jaar, zijn naar Den Haag overgebracht.
ken toen ik ziek was. Al den» tijd, t dat ik op reis
was, droog ik de herinnering aan je handdruk en
jo stem bij me. Ik ben expres naar Petersburg
gegaan, omdat ik voor mezelf t absolute zekerheid
wilde nebben. Zoodra ik Hyaointh terugzag, wist
ik. Den volgenden dag reisde ik naai' Parijs terug.
Nooit in mijn leven neb ik zoo naar iemand ver
langd als ik toen naar jou deed. Ik smachtte naar
i koele handjes, je lach... je groote begrijpen.
ien dag in Petersburg begreep ik, dat niets.... zelfs
niet do grootste uiterlijke schoonheid, kan opwe
gen tegen enn groot, innig begrijpen. Toni... ik
houd zooveel van je... Geloof je, dat je ook van
mii zou kunnen houden?" Hij keek haar in de
oogen en ze zag, hoe zijn handen beefden'.
„ik weet het niet, 'Jean", zei ze heel zacht. „Na
tuurlijk houd ik wel van je.... Van het begin af
aan hebben we al heel veel dingen van elkaar
begrepen... Jean, weet jo wel, wat je vraagt? Ik
ben niet mooi, ^zelfs niet knap..."
,,Wees stil," zei hii scherp. „Wil je hebben dat
ik al jo mooie dingen opnoem? Ik kan het, begrijp
me goed, want je schijnt niet te begrijpen, dat ik
niet alleen van je houa. maar dat ik ook verliefd-
op je ben. Het is heuscn niet zoo gemakkelijk voor
me. Toni."
v. Toni bloosde... Het was alsof er op dat moment
een warme hand óp de kilte van haar hart werldi
gelogd.
Plotseling zag ze alles voor zich, wat hij haar
aanbood. Ze dacht terug aan den vorigen avond,
toen ze zich zoo eenzaam voelde. Toen had ze ver
langd.... naar wat? Ze wist het niet.... ze was zoo
heel lang alleen geweest.... Haar oogen zochten
die van de Saulnes.
„O, Jean, ik weet het niet... Ik weet het heusoh
niet."
Hij glimlachte teeder. „Ik heb je versohrikt... en
ik heb het toch zoo goed bedoeld, kindje..... Ik had
ai lang geleden ons gaan naar het Kasteel in soene
gezet.... en ook het gaan naar deze kamer..."
Ze moest zelf ook even lachen. „Wij hebben altijd
samen om uirgen mooten lachen, Toni... Geloof je
niet, dat dit een bewijs is, dat menschen van elkaar
houden?"
Met een impulsief gebaar legde ze haar handen
op zyn arm.
„Ik houd .heel. veel van je. Jean... dat weet je
wel.... maar ik wil voor mezelf weten, of het genoeg
is? Het genot om vaii iemand te hooren... dio je
MISPLAATSTE GRAP.
Tegen een jongmensch uit Tricht, die „uit de
grap" een metalen dina&d tor hoogte van! 30 c.M. over
den openbaren weg gespannen had, waardoor het
verkeer belemmerd werd en gevaar voor de veilig
heid van personen en goederen ontstónd, heeft het
O. M. bi| de Zwolschs rechtbank 1 jaar gevangenis
straf gerequireerd.
ONDER ZIJN EIGEN KAR.
Woensdagmiddag is op den Friaschen straatweg
hiji Groningen een) ernstig, ongeluk gebeurd. Even na
het passeeren van den spoorwegovergang,, meldt
„Gron. Dgbl.", sprong de ongeveer 22-jarige voerman
S. de Lune uit Niekerk van zijn met dakpannen
zwaar beladen wagen, waarschijnlijk met de bedoe
ling den wagen op den hellenden weg, tegen te hou
den. Hij kwam te vallen en geraakte met zijn hoofd
onder de wielen, waardoor do dood onmiddellijk in
trad. De paarden werden bij den Kraneweg gegre
pen en'tot stilstand gebracht.
DE ZOMERTIJD.
Het Koninklijk Nederlandsch Gymnastiek Verbond
heeft den minister van bdnnenlandsche zaken en
La/idLouw geschreven, met genoegen vernomen te
hebben, dat de minister en commissie heeft be
noemd, welke de voor- en nadeelen, aan den zomer
tijd verbonden, zal hebben na te gaan. en die aan de
hand van. de uitkomsten van haar onderzoek over
den wettel ijken tijd zal adviseerem; dat in de eerste
plaats het behoud van den zomertijd dringend noo-
di'g wordt geacht voor allen, die de gymnastiek en de
sport beoefenen; dat het het Verbond voorkomt, dat
echter niemand op voldoende wijze deze zoo groote
belangen kan inzien en behartigen, die niet door
zijn positie van het groote nut derl ichaamsohtwik-
keiing is doordrongen; reden waarom' het den mi
nister verzoekt, het ddarheen te leiden, dat aan de
commissie één of meer leden wonden toegevoegd, die
aan ht hoofd van een der bekende Nederlandsche
bonden staan.
FELLE BRAND.
In de Eerste Goudsbloemdwarsstraat te Amster
dam heeft gisteravond een felle brand gewoed in
perceel'12, waarin gevestigd is het magazijn in huis
houdelijke artikelen van den heer Van der Hey-
den. De brand ontstond in een keukentje op de éér
ste erdieping, waar de vrouw des huizes het on
geluk had een krant in aanraking te brengen met
een brandend petroleumtoestel. Het keukentje stond
in een oogenblik in lichtelaaie. Mej. v. d. Heyden
vluchtte, met medeneming van het pétroleumtoestel
da t zij echter in het portaal van de trappen wïarp.
Het werd laten door huren op straat gegooid. Het
vuur verbreidde zich, gevoed door voorraad in het
magazijn, naar de tweede ,en derde alsmede naar.de
zolderverdieping, die grootendeels uitbrandden, ter
wijl de winkel belangrijke waterschade kreeg.
De brandweer bestreed den brand van den red
dingsladder en de daken der belendende perceelen
af met vijf stralen op de Vechtwaterledding. Na een
half uur was zij het vuur meester.
De bewoner was laag verzekerd.
DOOR EEN MOLENWIEK.
Te Kaatsheuvel (Vaartkant) werd een meisje van
8 jaar van H. v. Huiten door een wiek van een
graanmolen gegrepen en bijna op slag gedood.
HET VEEVERVO ER VERBOD IN DE GRENS
STROOK.
Men meldt aan de Msb.:
Het veevervoerverbod in de strook' ter breedte
van 1 K.M. langs de Duitsche grens maakt den laaf-
sten tijd op boer.enbondsvergaderingen in de grens
plaatsen weer telkens een punt van bespreking uit.
Vrij algemeen is men van gevoelen, dat het ver-
voerverbod thans heel ©maal geen reden van be
staan meer heeft, wijl door de hoogere veeprijzen in
Duitschlartd er bitter weinig gevaar bestaart, dat
vandaar nog vee ons land zal worden binnengevoerd.
Daarom bestaat op meerdere plaatsen het voor
nemen in samenwerking met elkaar zich tot den Mi
nister en eenige invloedrijke Kamerleden te wenden,
om te itracliten dat vervoerverbod, dat velen zooveel
last veroorzaakt, opgeheven te krijgen.
EEN VREEMDELINGENBELASTING TE PARIJS.
De gemeenteraad van Parijs heeft zich in gunsti-
gen zin uitgesproken ten' aanzien van een voorstel
van een zijher léden, den heer Fennand-Laurent, om
vreemdelingen, die van 48 uur tot twee maandlen te
Parijs verblijven, een recht van 20 francs te .doen
betalen en voor een langer verblijf 50 francs, Er is
volgens het „Journal des Débats" geen sprake van
rxenoptoobie, maar de overweging heeft gegold'en, dat
de vreemdelingen, die van alle vo^rdeelen van het
leven te Parijs genieten, in het geheel ndet deel en in
de uitgaven voor het onderhoud en de verfraaiing
der hoofdstad. Den factor, dart! die vreemdelingen
toch ook geld; onder de menschen brengen, heeft
men blijkbaar over het hoofd gezien....
PEST IN ZUID-AFRIKA.
In ons blad' van Woensdag stond een mededeeling
uit de „Times", dat er in de buurt van Johannes-
burg zich. een geval van builenpest heeft voorge
daan. In. de „Burger" van 14 Maart lezen wij, aldus
het Hbild., een beschouwing, van den correspondent
te Bloemfontein over het pestgevaar in' den Vrijstaat.
Daaruit blijkt, dat he't geval in de buurt van Jo-
zoo liefheeft. Je weet niet, hoe dikwijls ik daar
naar heb verlangd."
„Dit is dikwijls een van de voornaamste redenen,
waaroml vrouwen trouwen, en het is een ontzettend
zelfzuchtige reden. Ik moet niet alleen voor mezelf
met j'o willen trouwen, maar om jjou Jean. Wil' je
me wat tijd geven om na te denken? Wil je me een
poosje op reas laten gaan om alleen met mezelf
te kunnen zijn?"
„Natuurlijk, kindje, kun je dat doen," antwoord
de hij teeder. „Maar Toni... je moet me één ding
beloven... Als je terugkomt en je mocht besloten
hebben niet met jne te willen trouwen.... wil je
dan toch in ieder geval goede vrienden met me
blijven?"
Plotseling legde ze haar handen op zyn schou
ders.
„Het is misschien schandelijk egoïstisch van me
om dit alles van je .te verlangen, Jean", zei ze.
„Maarik wil, dat onze liefde... als die er heele-
maal zal zijn.... iets heel erg moois is. Ik zou nu op
dit oogenblik met je kunnen trouwen, omda.t ia
zoo heel zeker van je ben... maar ik wil jou even
veel kunnen geven, als jij mij nu doet."
Hij legde zyn handen ov'er de hare. „Ik heb het
gevoel, Toni, alsof alles tusschen ons toch goed
zal worden."
Het was alsof over hen beiden een groote rust
was gekomen. De zon wierp duizenden gouden
stralen over het park... in de hooge boomen zongen
de vogels...
Vaster sloten zich de Saulnes' handen om de
hare.... In latere jaren voelde ze, dat ah Jean haar
op dat oogenblik in zijn armen had genomen... haar
als het ware gedwongen zou hebben haar vrijheid
op to geven... hy haar dan voor altyd had kunnen
hoüden
Maar Jean wilde geeen liefkozing geven of ne
men, zoolang hii niet zeker was, dax Toni hem
befhai Hoe sterk hy hok naar haar verlangde, dit
had hy nooit kunnen doen.
„Hoe lang ben je van plan om weg te blijven,
Toni?"
„Niet zoo heel erg lang. Een maa^d misschien."
De tijd Pek hem onmogelijk lang toe.
„En mag ik niet aan je' schryven?"
„Dat is iets ,wat je zelf moet weten, Jean."
„Dus ik mag.... aan zal ik zeker iederen dag
schrijven.."
„Ik wist niet, dat je zoo'n gulzigaard was,"
ban nesburg ndet het eerste in Zuid-Afrika ie. Reeds
maanden vroeger waren gevallen in het district
Kroonstad, in den Vrijstaat, bekend. De besmetting
wordt overgebracht door ratten en muizen. Beden
kelijker is dat hét district Bloemfontein nu ook
door deze ziekte bedreigd wordt. Reeds geruimen
tijd waren de veldmuizen in dat district besmet. Ook
in de stad Bloemfontein zijn vele doode muizen ge
vonden, die besmet zijin. De stedelijke overheid heeft
reeds maanden geleden een rattenvanger aangesteld;
een groot aantal muizen zijn met vallen, vergif en
giftige gassen gedood.
Als voorzorgsmaatregel om de verspreiding tegen
te gaan is bepaald, dat granen uit de besmette stre
ken niet uitgevoerd mogen worden, alvorens deze
..uitemet zijn.
Do correspondent is van meening dat hoewel het
zich voordoen van pestgevallen op zichzelf zeer ern
stig is. er op 'het oogenblik geen reden ,tót groote on
gerustheid 'bestaat.
SNEEUWSTORMEN IN DE VER. STATEN.
Uit New-York wordt d.d. gisteren gemelld, dat de
geweldige sneeuwstorm van dezen heelen winter en
van dit voorjaar dezer dagen gewoed heeft in heel
het Oosten van de Ver. Staten. Het verkeer is er
door belemmerd, vooral het .telegraaf- en telefoon
verkeer. Er zijn vele ongevallen voorgekomen. Zoo
zijn er op Long Island treinen van d'en viaduct
spoorweg op elkaar geloopen, bij welke botsing 25
personen gewond, wrden en één gedoold'.
GEMEENTE HEERHUGOWAARD.
Ingeschreven over d'e maand' Maart 1924
Geboren: Johanna Maria, dochter van Klaas Stoop
en van Neeltje ürsem. Johannes, zoon van Jaco-b
Smit en van Johanna Elisabeth Bijvoet. Cornelis,
zoon van Simon Groot en van Maartje Zonneveld.
Trijntje Elisabeth, dochter van Minne Knip en van
Bertina van Harteveld. Petrus Johannes, zoon van
Johanines van Schagen en van Antje Koomen. Nico-
laas, zoon van Johannes van Stralen en van Aaltje
Wijnkar. Maria, dochter van' Theodorus van Scha-
gen en van Cornelia Schuijt. Alida, dochter van Si
mon Borst en van Anna Maria de Jong. Wilhelmus
Garardus, zoon van Gerrit Wijnker en van Anna
Kieft. Petrus Nicolaas, zoon vanPetrus Buis en
van CatharinaCornelia de Jong. Dina M'arie, doch
ter van Franciscus Gerhardus Nol en van Marijtje
Trijntje Swoger. Pieter, zoon van Wilhelmus Borst
en van Johanna Schuitemaker. Alida, dochter van
Wilhelmus Pronk en van Geertje Koppes.
Overleden: Gerrit Ros, oud 60 jaren, echtgenoot
van Antje Kruier.Klaas Schouten, oud 62 jaren,
echtgenoot van Catharina Wittenberg, eerder van
Antje Pronk. Aldert Koelemeij, oud 39 jaren, echtge
noot van Trijntje Levendig. Jacob Leegwater, oud
42 jaren, echtgenoot van' Geertje Bakker. Wilhel-,
mus Gerardus Wijnker, oud een dag, zoon van Ger
rit Wijnker en van Anna Kieft. Pieter Kaspers, oud
82 jaren, weduwnaar van Luiduw Brands. Leven
loos aangegeven kind van Jan Dekker en van Cor
nelia Oudhuis.
GEMEENTE BROEK OP LANG ENDLIK.
Ingeschreven over de maand Maart 1924.
Geboren: Margaretha Catharina, dochter van D.
Bruin en A. de Groot. Jan, zoon van P. den Har-
tigii en van N. Wagenaar. Willem, zoon van K.
Slot en van G. den Engelse. Maria Johanna,
dochter van W. de Groöt en van W. Kansen. Hille-
gonda, dochter van J. Leegwater en van E. Bult.
Arie, zoon van J. Blom en van M. de Boer. Herrit,
zoon van W. Wagenaar en van T. Stins. Geertje,
dochter van H. Glas en van G. Wagenaar.
Overleden: Aafje Bak, oud 42 jaar, getrouwd
metr C. Wagenaar. Maartje Ruiter, oud 69 jaar,
weduwe van P. Vet. Louise Dor, oud 6 maanden!,
dochtertjej van H. C. Dor, wonende te Amsterdam.
Ondertrouwd en getrouwd: Jacob Schoenmaker,
oud 30 jaar, wonende te Alkmaar met Hill'egonda
.bakker, oud 23 jaar. Pieter van der Werff, oua
21 .jaar. wonende te St.-Pancras met Neeltje Dirk-
maat, oud 19 jaar. Hendrik Klingeier, oud 24
jaar, wonende te Zuidscharwoude, met Neeltje
Stam, oud 23 jaar. Henldrik Schot, oud 24 jaar,
wonende te Oudorp, met Willempje van Schoorl',
oud 24 jaar.
GEMEENTE ST. MAARTEN.
Ingeschreven over de maand' Maart 1924.
Geboren: Maartje, dochter van 'Dirk Bakikem en
Cornelia Goot.
Overleden: Levenloos aangegeven Kind van Dirk
Aalbert Blom en Trijntje Peetoom.
KUNSTNIEUWS,
Op len Paaschdag zal in het Noordhollandsch
Koffiehuis optreden de N.V. Hollandsché Tooneel-
vereeniging, onder directie van De Blauw en Willem
Hunsche.
Opgevoerd' zal worden „Gevaarlijke Hélling". Wij
kennen dit gezelschap reeds van vroegere uitvoerin
gen en deze waren steeds uitnemend' verzorgd en
wat de pers van de opvoering van dit blijspel zegt
is ook zeer vleiend.
lachte Toni.
„Dat ben ik ook nooit geweest.... pas geworden,
toen ik jou leerde kennen."
Hy maakte haar handen los en Toni had plotse
ling het gevoel, alsof hij hierdoor iets verder van
haar af kwam te staan.
Ze wendde zich om en keek het park in.
„Jean... ik zal .zoo'n alleronmogelijkste gravin
zijn. Ik ben zoo klein en tenger."
„Er is een groote troost, Toni... dat IK ook niet
tot een der grootste mannen behoor."
„Ik zou ontzettend bang zijn om de v&rkeerfd©
dingen te, doen, Jean."
„Daar hoef je je absoluut niet ongerust over te
maken. Zelfs al zou je iets verkeerd doen, dan zou
iedereen nog denken, dat hot goed was."
„Jean, wat zal je moeder er wel van zeggen?"
Hy heek haar ernstig aan. „Ik heb haar al een
poosje geleden gezegd, dat ik zoo gelukkig zou
zijn. als jij met me wilde trouwen."
„En... wat?...."
„Mijn moeder zegt, dat ze mijn vrouw lief zal
hebben."
„Weet ie moeder.... iets van mij... van yroeger?"
De Saulnes keek voor zich. Op dat moment voelde
hij een intense jaJouzie op Robert, die zooveel van
haar had gehaa. Hij beheerschte zich echter.
„Nee," zei hij zachtjes. „En ze zal het ook nooit
weten." Er was een klank van smart in zijn stem,
toen hy vroeg: „Kun je dan nooit vergeten, Toni?"
Ze hield haar hoofd achterover en keek hem recht
in de oogen. „Jean... maak, dat ik vergeten kan..."
Toen ze de schilderijen-galery weer doorgingen,
bleef de Saulnes stilstaan voor het portret van
„De Manke Graaf."
„Ik zou willen hebben, wat hü gehad heeft. Een
liefde te krijgen, zooals hij heeft gekregen."
HOOFDSTUK 82.
„Waar wilde je heengaan?" vroeg de Saulnes,
toen ze naar huis terugreden.
„Ik wilde naar... Osiolo.... waar ik- met Robert
gewoond heb, graan."
„Waarom juist daarheen, Toni?"
„Kun je dat riet begrijpen? Omdat ik de absolute
zekerheia wil hebben, aa£ ik vergeten ben... vry
ben... en dat kan ik alleen weten, als ik daar ge
weest ben. Dat is de reden, Jean,"
„Vergeef me, kindje." Hij drukte haar handje.
Utreehtsdh DagibladtDitmaal kwam bet* gezelschap
voor den dag met een alleraardigst blijopol, dat op
verschillende punten een uitnemende intrige tot ba
sis had, en waarin verwerkt waren enkele trucs,
die haast geniaal genoemd kunnen! worden. Kwa
uitbeelding hadi deze voorstelling veel goeds, de
Blauw die de regde in handen had, «gaf een dictisch
good gespeelde Amerikaan. Hij had met zijn Hol.
landsch-Amerikaansche koeterwaalsch veel succes.
Goed ook wae Hunsche, die do substituuUofficier
van Justitie Griining heel aardig typeerde. Jeanno
Veirkade etaleerde een zeer uitgebreide garderobe en
gaf aan de Marietta-rol een gewenscht reliof. Heel
goed was ook Hans Bruning, als de ober- kéliner. Hij
gaf een humoristisch, type. Een opvoering, die een
amusante avond bezorgde. Dit stuk kan meer dnu
een gèwone Schlager worden.
Leidsch Dagblad: In den schouwburg werd! Zon
dagavond een blijspel gegeven en goed gegeven,
t Geheel is grappig uitgewerkt en vooral 'diat Engel-
scbe brabbeltaaltje van d'en Amerikaan is een bron
van lachen. Ed. de Blauw speelde dit type met toe
wijding en had veel succes in zijn creatie. Willem
Hunsche als de substituut-officier was eveneens
goed op dreef, vooral in het derdle' bedrijf, toen hij
zijn vis-comica kon doen uitkomen. Het ondeugende
vrouwtje werd door Jeanne Verkade voldoende ge
speeld. Er is hartelijk gelachen 'en warm g^app'lau-
diseerd voor het gezelschap.
Prov. Zwolsche en Overijs. Courant: De kennisma
king met dit gezelschap was een zeer aangename,
er werd met entrain en zeer beschaafd gespeeld. De
aankleeding van het tooneel die zoo vaak in de pro
vincie te wenschen overlaat, was ook hier in de
puntjes verzorgd, terwijl Jeanne Verkadie naast uit
stekend! spel keurig en goed gedragen costumes liet
zien. De geheele vertooning die een bijzonder gun
stige indruk maakte, deed het publiek herhaaldelijk
in een hartelijk applaus zijn ingenomenheid uit
drukken. Een goed verzorgde en prettige voorstel
ling.
UITBETAALD.
De kaasfabriek aan den Molenweg alhier betaalde
over Februari gemiddeld f8.35 per i.00 Kg. melk
uit.
EEN JUBILEUM.
Op 25 April a.s. zal het' 25 jaar geleden zijn, dat
de heer C. Smit te Schagen tot conducteur bij de
tram SchagenWognum werd aangesteld.
SCHAGER MARKT.
In heteerste, kwartaal van 1924 werden op de
Schager markt o.m. aangevoerd: 81 paarden, 173; 10
stieren, 11; 227 magere en gelde koeien, 315; 605
vette koeien, 760; 393 melk- en kalf koeien, 381;'136
vaarzen en pinken, 37; 2069 nuohtere kalveren, 2337;
20 vette schapen, 45; 1536 overhouders, 3149; 1587
biggen, 1765; 196 magere varkens, 155; 940 vette
varkens, 825; 80060 kipeieren,. 112759.
De cy'fers achter den aanvoer zyn die Van het
le kwartaal 1923.
Merkwaardig is de achteruitgang van overhou
ders een gevolg van het groote aantal lammeren,
dat sedert een paar jaren als vette lammeren naar
Frankrijk en Engeland gaat. Deze komen later na
tuurlijk niet als overhouders aan de markt, noch
minder als vette schapen. Ook de eieren zijn 'be
langrijk achteruitgegaan.
RAjyD SCHAGEN.
Vergadering van den Raad der gemöente Schagen
op Maandag 7 April 1924, des namiddags ten l Va ure.
Punten van behandeling:
1. Ingekomen stukken.
2. Benoeming leden Commissie tot Wering van
Schoolverzuim.
3. Herziening, Algemeen© Politieverordening.
4. Vaststelling le suppletoire begroeting, dienst 1924
5. Voorstel tot verlaging van den prijs van1 elec-
trischien stroom. 1
Scli&gen, 3 April) 1024.
De Burgemeester,
J. COFNELISSEN.
Reclames.
Bij hard werk'.
Hoe kan ieinand zijn werk verrichten ds hij; bij
bukken of zich bewegen voortdurend last reeft van
pijn? Hij moot zich dan wel in! acht nemen'Die lie
vige rugpijn kan veroorzaakt worden dooi urine
zuur, dat als gevolg van zwakke! nieren in ht bloed
achterbleef en dan dient men op zijn hoede te zijn.
Verwaarloozing van deze waarschuwing lijd vaak
tot nier- en blaasontsteking, waterzucht, mie-zand
rheumatiek, nier- of blaassteen, en opstoppini van
de. urine.
Een verstandig mensch zal trachten dit te oor-
komen en het valt niet moeilijk. Leef eenvoudig,
vermijd ov.erwerkicig, zorgen, laat naar bed 'gaai eri
alcohol, en houdt zoodoende het overtollig urinezur
uit uw gestel. Laat Fosteris Rugpijn Nieren Pibri
u helpen, als gij' een geneesmiddel noodig hebt. ;ij
werken rechtstreeks op de nieren en blaas, en ve_
dryven de stoornisverschijnselen1 uit deze organcx
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken a f 1.7i
per flacon (geel etiket met zwarten opdruk).
„Ik wil ook heel gauw gaan, Jean, als het moge
lijk is, morgen al.
„Hoe eer je weggaat, hoe liever het me is, want
zooveel te gauwer ben je dan weer terug."
Ze namen afscheid in het portaal voor haar
deur... Het was alsof .beiden op iets wachtten...*
Ze wist het zelf niet, 01 ze verlangde, dat hij haar
kussen zou of niet. De Saulnes voelde instinctief
haar onzekerheid en zyn stem was hijna koel, toen
hij „Goedennacht" zei.
„Goedennacht, Jean," zei Toni zachtjes.
Hij wachtte, totdat de klank van haar voet
stappen in de kleine hal verdwenen was en liep
toen naar den auto terug.
Georgette zat bij het haardvuur.
,,Een prettigen da* gehad in het voorvaderlijke
huis?" vroeg ze lacnénd.
„Heel prettig... Het is een pracht-plaats, "Geor
gette."
„Heb je me niets te vertellén?
Toni bloosde. „Waarom vraag je dat?"
„Ach.... zoo maar... en ik denk aan de Saulnes;
oogen gistermiddag."
„Hylieeft me gevraagd, om met hem te trouwen.'
„Enwanneer gebeurt het, Toni?''
,„Ik weet het met, Georgette. Misscmen t wel
nooit... Ik weet heusch zélf nog niet, wat ik wil.
„Waarom niet, chérie?"
„Omdat ik bang ben, Georgette.'
„Bang? Waarvoor?"
„Bang voor mezelf... Ik weet niet, wat ik doen
zal.... Ik moet het nog met mezelf eens worden.
Georgette, morgen ga ik op reis.. Je zult voor
een heele lange maand alleen zyn."
„O, ik weet, wat ge doen gaat," riep Georgette
uit. „Je wilt teruggaan... teruggaan naar die plaats,
waar je gelukkig bónt geweest.. Doe het niet...
het is waanzin.... Neem de Saulnes nu.... wacht
niet. Je hebt toch altijd wel van hem gehouden...
Als je daar weer terugkomt, komt alles w;eer bij je
terug en zul je het nooit doen."
„Ach Georgette... je begrijpt me niet.. Niemand
begrijpt me misschien. Ik moet naar Osiolo, hoor
je. Het is niet moer dan eerlijk tegenover do
Saulnes."
Georgette lachte cynisch. „Hy is een dwaas, om
je te laten gaan."
Wordt vervolgd.
