Sciiapr toni
I
Honig's
TWE1.DE BLAD,
Amerikaniana.
tSkvS" gaUW:
Puddingen
llit het hort van Holland.
U\i den W.F.V.B.
Reclames.
Hoedt U bijtijds.
Zaterdag 31 Mei 1924.
67ste Jaargang. No. 7443.
Nu dit jaar de Presidente-verkiezing in de Ver
enigde Staten van Noord-Amerika zal plaats heb-
ben, meen ik eens een en andor uit mijne herinne
ring' over Amerika en Amerikaansche politiek te
moeten neerschrijven. -
Er is eigenlyk geen politieke quaesue, die zulk
een invloed heeft op allerlei zaken in de geheele
wereld dan de verkiezing van den Amerikaanschen
bullen tveer zien, dat het jaar 1924 als Pre
sidentsjaar een lidteeken overlaat
Zulk een verkiezingsjaar beïnvloedt het zaken
leven van Amerika en van de geheele wereld. Die
verkiezing is een Titanenstrijd gelijk.
Reeds thans ziet men aan de beursnoteoringen
van AVallstreet (de Effectenbeurs van New-York)
dat de verkiezing haar schaduw vooruitwerpt.
Onzekerheid allerwegen.
Waardoor komt die onzekerheid?
Eigenlijk hoelemaal niet omdat het programma
der Strijdende Partyen der Republikeinen en De
moeraten zoover uiteenloopt, maar omdat nien
bang is voor do beloften)# die de aanstaande Presi
dent aan zijne meer intieme supporters gemaakt
toeft
Ik herinner my, hoo nmn vader placht te zeggen,
teen ik een jongen was: „een constitutioneel koning
Fchap is de meeat economische vorm van een re
publiek."
Toen ik eenmaal de intriges van een President»-
verkiezing in Amerika had meegemaakt, wist ik
dat: „de minst economische staatsvorm een repu
bliek is."
Vóór de verkiezingen verlaten de ratten meestal
reeds het sohip, hetgeen, wil zeggen dat iedereen,
die van de staatsruif gebuffeld neeft, zorgt zijn
huid te hebben geborgen. Kan je het den mensohen
ten slotte kwalijk nemen?
Moreel is het af to keuren. Moreel keur ik het
zelfs sterk af, maar de onmogelijke Amerikaansche
democratische staatsvorm vraagt er om. Het is oen
beilriogeïijko democratie en.... onze brave la Eon-
taino toonde het reeds aan: de bedrieger wordt
bedrogen. j
Wat nu die beloften betreft, herinner ik de
lezeressen en lezers even aan de mededeéRng van
mijn Amerikaanschen kennis, over de beloften door
President Wilson aan do arbeidersleider Gomperts
Wat 'dat grapje voor Amerika en hot Amerikaan
sche volk heeft beteekond, is niet onder cijfers
te brengen. 0
Wat zal een ander candidaat weer beloven r
Amerika is natuurlijk wel heel sterk en machtig,
maar het heeft ten slotte rekening te houden met
een machtigen buurman, met het Bntsche Canada.
Wanneer er al' te gekke beloften gedaan worden,
dan gaat zelfs Amerika naar den kelder.
Men heeft het nu bij die dwaze Amenkaansohe
Jingo-vertooning omtrent de uitschakeling van
vreemde scheepvaart knunen zien.
Bijna was, alleen om een „rotte7 Amenkaansöne
handelsvloot, ten behoeve der Amerikaansche ijdel-
heid maar. ten koste der Amerikaansche belasting
betalers, staande te houden, alle buitenlandsche
schoepvaart onmogelijk gemaakt. Gelukkig waren
er genoog Amerikanen wijs genoeg, om te begrij
pen. dat dit slechts zou beteekenen in de kaart
spelon van "Canada. Voorloopig is dan ook op
allerlei gronden de zaak uitgesteld.
In Amerika staat men echter voor mets. Dat is
gebleken bij de Prohibition en bij de Emigratie-
Wat die Prohibition betreft, moet ik het volgen
de vertellen.
Het is natuurlijk zeer prijzenswaardig, om alco
hol-misbruik to voorkomen en onmatig gebruik te
beperken. Men moet daarbij echter letten op het
eigenaardige wezen, genaamd: „mensch."
Bii de eerste monschen, big Adam en Eva," bleek
reeds dat do, verboden vrucht zoet smaakte, van
daar dat de menschheid inpïaats v&n in het
Paradijs, in allerlei misère zit.
Gaat man te veel verbieden, dan gebeuren er
ongelukken.
I]c bon nooit een groot rooker geweest, rook se
dert 1913 heelemaal niet meer, maar ik garan
deer niet, dat, indien ik in een land met een rook
verbod terecht kwam, ik plotseling trek in een
sigaar zon krjjgnn.
Ik heb nooit zooveel gerookt als het jaar, dat
ik 'in Djiitschland op school was en het rooken
aan scholieren verboden was.
In Amerika werd verbazend „dwaas" gedronken.
Men constateerde b.v. dat een meneer, die aan
tafel water dronk, reeds 's morgens om zes uur
een cocktail noodig hadj om wakker te worden, om
7 uur een tweede om zich zelf en anderen goeden
morgen te wenschen en om 8 uur een dorde om een
prottigen glimlach op zijn gladgeschoren gelaat te
tooveren.
Op elke Amerikaansche boot was dan ook een
aparte klein bar, die 's morgens vroeg open whs.
Alle alcohol werd door den Amerikaan naar
binnen gehikt.
Gezellig achter een borrel zitten zooals men
dat in Holland, doet en wat ik altijd zoo in-gezellig
vmM, dat kende men niet.
Aan e^n diner kreeg men zelden lekkere wijnen,
want de dames dronken natuurlijk bijna niets en
de heeren dronken, *na de noodige cocktails, vóór
tafel, of niets meer óf een whisky soda.
In de Staten, waar men Zondags geen drank kon
koopen, lagen lieden den geheelen Zondag met
de Zaterdags^ gekochte flesschen of kruiken alco-
t mj i i.21 i stelselmatig te bedrinken.
In de betere klassen dronken de vrouwen nooit,
slechts in de allerlaagste klassen dronken zij, maar
betrekkelijk een gering percentage.
W at ziet men och ter na in Amerika, sedert er
drankverbod is?
Iedereen wil drinken en iedereen drinkt. Vron-
won en meisjes, die nooit gedroomd zouden heb-
zu ooit alcohol zouden proeven, „zui-
thans i" New-York 's morgens om 10
b mt Opreken al een whis
ky opgedrongen, uw vriend of kennis wil "toch
toonen wat hu voor XJ over heeft.
e?.»aa?. daardoor verder den
dochten weg op, meisje^ die, indien er geen ver
bod was, nimmer naar <W getaald zouden heb
Buitendien naar andere bedwelmende mid-
i'ther nu]anten wortt gegrepen,
die m', T™»VP-'TVTden doOT üoden gebruikt,
of virb buiten een stimulant kunnen,
"SÜ3"?,OT uitbuiten te kunnen of door
gtrireven.' of "m&tiezuoht er toe worden
SftA 1?nden iomt aJs Amerika,
dan^2Fof l?'md' waaT drankverbod wet ia,
de"** Wet"doorzeltAn^^ "I -S.' w!d raen in Amerika
doorzetten, met ik weet niet wat voor
sohromeKjke autocratische dwangmaatregelen. De
Amerikanen, schromen zich zelfs niet de vrijheid
van de vlag van andere naties aan te randen. Zoo
ver gaat cte politieke- macht der Zeloten in tijden
van verkiezingen.
Do Emigratiewet is weer een ander uitvloeisel
van politiek gekwansel bij verkiezingen.
We hebben dit te danken aan het drijven van
den arbeidersleider Gomperts en de eerzucht van
President Wilson.
Onwillekeurig vraagt men: Wat dit maal?
Want er zijn natuurlijk allerlei invloeden aan
het werk om bepaalde personen tot Candidaat
voor het Presidentschap geproclameerd te krijgen
op de groote partijdagen der Democratische en Re-
publikeinsche Partij.
Men kan er nog niets van zeggen wie candidaat
zullen worden, dooh op het oogenblik geef ik voor
de Republikeinen den huidigen President Coolidgo
en voor de Democraten Murphy^s vriend Governor
Smith. het meeste kans.
Doen ik herhaal, er zijn zooveel invloeden dio
gelden, o.a. moet er ook nog naar een geschrkton
vice-president uitgekeken worden, want die „run9
on the sarne ticket", zooals men dat in Amerika
noemt. Die staat dus op het zelfde biljet en dik
wijls stemt men op het 'billet der Democraten,
omdat de Vioe-preeident-candidaat heel sympathiek
is.
Dan moet men den invloed der dames niet weg
cijferen. Ik heb in Amerika een goeden vriend ge
had: hij was van oude familie, schatrijk, had een
mooio; lieve vrouw, een paar lieve kinderen, een
heerlijk mooi buiten, allee verrukkelijk.
Totdat men de arme vrouw opstookte, dat haar
man candidaat voor het Yice-Preeidentschap moest
worden.
Het is niet gelukt, maar mijn vriend is geruï
neerd.
Toen Wilson Gouverneur van New-Yersey cn
Dix-Gouverneur van New-York was, waren dat, in
1922, aanvankelijk de rivalen.
Het is een publiek geheim, dat later Mevrouw
Wilson een enorme rol gespeeld heeft en dat haar
ijdelheid aan de geheele wereld parten gespeeld
heeft, omdat zij gedwongen heeft, dat Wilson,
als .-President, zelr naar Versailles ging, zoodat
zij als Presidente kon schitteren.
Maar ook in den Staat New-York was de vrouw
degeen, die haar blik naar het Witte Huis in Was
hington gericht had. Natuurlijk wordt zoo*n arme
vrouw vreeslijk achterna geloopendoor allerlei
mensohen die, door haar bemiddeling, iets van haar
man hopen te krijgen. Daaronder waren er velen,
die boopten dat zij zouden profiteeren van een
PresidentDix en daarom de vrouw aanzetten in de
richting van het Witte Huis.
Die arme Gouverneur Dix wilde geen president
worden, maar zijne vrouw w^Ide dolgraag mevrouw
do Presidente zijn en zat hem nu (maar op te zwoe-
pen. Ik herinner mij hoe ik aan een familiediner
naast een alleraardigst, heel jong, nichtje van Gou
verneur Dix zat. In jaren was zij oigenlijk nog een
kind, maar de Amerikaansche meisjes zijn vroeg
wereldwijs. Op eens zei zij tegen inij: „Die arme
oom John, hij heeft een beestachtig moeilijk leven
tuschen „Aunt gertil" cn „Boss Murpby", De kleine
rakker sloeg den spijker op den kop..
Gouverneur Dix had, volkomen genoeg van de zaak.
Hij had als gouverneur veel moeilijkheden gehad.
Een er van heb ik meegemaakt en is typeerend voor
Amerikaansche toestanden en onbegrijpelijk en on-
j verklaarbaar voor ons gewone Europeanen.
Vóór dat John A. Dix, gouverneur van New York
State was, had de Deensche bottelier Brand, van de
familie Mortimer Schiff, een aanval op zijn meester,
den multi-millionair Schiff, gedaan. Brand was tot
20 jaar gevangenisstraf veroordeeld.
In de tweede helft van het gouverneurschap van
Dix begon eene actie om Brand vrij te krijgen. Het
i werd een heel schandaal en men eischte van Dix dat
hij Brand gratie zou verleenen. Nu is de macht van
een gouverneur ontzettend groot. Hij beschikt wer
kelijk ovèr het recht van gratie, dus in sommige ge-
i vallen over leven of dood' van een veroordeelde.
Dix, te rade gaande met de Hoogste Rechtscolleges
van den Staat New York, weigerde. Eiken dag ston
den de couranten vol over de zaak Brand, liet leek
wel of de brave aristocratische Dix een moord be-
j gaan had en Brand een heilige martelaar was. Eiken
I dag om 4 uur gaf de heer Dix, zooals dat in Ame
rika gebruikelijk is, audiëntie aan de heeren van de
pers en moest dan natuurlijk zeggen, wat hij in1 de
zaak Brand dacht to doen. Den volgenden dag ston
den de couranten vol en met het noodige commen
taar, dat kunt ge begrijpen.
Inmiddels kwam do zaak zoover dat Brand op
vrije voeten werd gesteld' tegen een hooge cautie, die
door onbekenden voor hem betaald werd. Men be-
j gon nu te vreezen, dat Brand naar het leven van
Dix zou staan en Dix werd steeds, behalve door zijn
twee adjudanten, door detectieven bewaakt.
Ik kreeg in die dagen eene uitnoodiging om met
den gouverneur mee naar de stad New York te gaan
en in Waldorf Astoria te logeeren.
We hadden van Allany de residentie van den
j gouverneur en hoofdplaats van den Staat New York
I tot New York onze eigen compartimenten, dat
I ging prachtig. Het is zoo'n mooie tocht lang de Hud-
son, dat men maar zit te genieten. De trein kwam
in New York aan en wij haastten ons heelemaal niet
om uit te stappen.
i De adjudant ging naar buiten en kwam even
daarna met twee heeren terug, de een was een di
recteur van het Waldorf Astoria Hotel, de ander
een bekend detective, men zou kunnen zeggen Wil
son. Hij begroette den gouverneur en werd aan mij
voorgesteld. Hij vertelde dat hij indertijd bij de Hud
son-Fulton-feesten, waarvoor de Halve Maan werd
aangeboden, verantwoordelijk was geweest voor de
veiligheid der heeren Van Eeghen, Cremer en Van
Leeuwen.
We verlieten den trein. Ik kwam links van den
gouverneur te loopen, de adjudant de Kaye liep
rechts van hem, de hoteldirecteur en een paar an-
dere heeren, die er aLs detectieven uitzagen, liepen
vooruit naar een buiten het station gereedstaande
auto. De detectieve Wilson- zei nog even tegen
mij: „Wilt U vooral en onder geen omstandigheden
van de zijde van den gouverneur wijken" en bleef
daarna de achterhoede vormen. Ik dacht verder niet
veel na, maar praatte met gouverneur Dix. We reden
naar het hotel, in de auto natuurlijk twee detectives.
Weer de vraag, om aan de linkerzijde van den gou
verneur te blijven en we wandelden naar de lift.
Boven gekomen liepen we naar een vleugel van het
gebouw. Waar die vleugel in een blok van enkele
kamers eindigde, zaten twee heeren.
De detective, ik zal hem maar Wilson blijven noe
men, verzocht ons even te blijven staan, de twee hee
ren keken ons scherp aan, alsof ze ons photogra-
pheerden, daarna zeiden ze: „it is allright" en we
liepen door. We waren inderdaad in het brein dezer
heeren gephotographeerd, zoodat zij ons kenden en
zouden herkennen en doorlaten.
We kwamen in een suite van 4 kamers. In de eer
ste zou de heer Wilson blijven, de 2e werd voor den
adjudant De Kaye, de 3e voor den gouverneur en de
4e voor mij. Mijn kamr had evenmin als die van den
gouverneur, een buitendeur. We moesten door de
andere kamers naar buiten.
De Kaye kwam op mijn kamer en legde een groo-
te browning op den schoorsteenmantel neer. Je kunt
natuurlijk schieten, zei hij. Toen ik zei: en goed ook
antwoordde hij: „that is quite allright" en ging weg.
Later had ik gelegenheid met detective Wilson te
praten en bleek, dat men zeer bevreesd was voor een
aanslag door Brand of een van diens Deensche
vrienden op den heer Dix. Daarom vroeg ik U ook
om niet van de zijde van den gouverneur te wijken.
'"'i'son. Ze zouden zoolang U als vreomdeling,
dien kant dekte, zeker geen aanval van die zijde
doen.
Zoo ben ik toch eens in mijn leven nuttig geweest
en wel al» pantserplaat voor een Amerikaanschen vijanden geen woord te gelooven. Al wsa het alleen
gouverneur, een democratischen gouverneur. Leve maar omdat die Vaderen— kruisvaarders, Bayards,
de Democratie, die ik met mijn royalistische bastje Richarden Leeuwenhart, Jannen van Arkel enz.
beschermd heb.
Ik bleet verder geheel in stijl. Ging ik uit do kamer
dan nam ik de browning mee. Aan het diner heb ik
gezeten met mijn browning „h&ndy", en ik verzeker
je dat ik er op los was gaan paffen als ze op mijn
goeden vriend Dix een aanval waren gaan wagen.
Alles liep echter heel tam af. Na enkele maanden
was men in de hitte van den verkiezingsstrijd om
het presidentschap den geheelen Brand vergeten.
Men weet, dat die verkiezingwtrljd eindigde xnet de
verkiezing van Woodrow Wilson.
Ik kan niet anders zeggen, dan dat ik aangename
herinneringen aan Amerika heb, maar als ie me
vraagt of het nu een land is, dat een goed voorbeeld
geeft op alltrlel gebied en vooral in staatsvorm, dan
moet ik onomwonden zeggen: Neenl
Maar de Amerikanen vinden het, over het alge
meen, zoo best en zijn dol op: Gods own countryl
the United States of America!
en andere huiselijke feestjes
vragen een extraatje, ook
op den- middag- of avond
dis ch. Een pudding is een
algemeen gewilde tractatte.
Met een paar pakjes
Honig's Pudding maakt
men een pudding zoo fijn
als met andere middelen
moeilijk is te bereiken. Ge
bruikt daarom uitsluitend
Gefabriceerd met Honig's Maïzena*
vermoedelijk, nooit in staat zijn geweest met zulk een
tweedehandszwaard om te gaan. Tepminste: als het
waar is, dat zij zich voor deze excercitie staken in de
ijzeren pakken, die nu in de museums prijken. Nie
mand, die goedgekeurd wordt voor den dienst in
het Nederlandsche leger en zoo hoog zijn de fy
sieke eischen toch waarlijk niet gelukt het in
zulk een museumharnas te kruipen. En als hij er
een heeft gevonden, dat groot genoeg is om er zijn
schouders en horst in te persen en hij heeft den
stormhoed op, is het absoluut uitgesloten, dat hij in
deze blikverpakking iet» kan oplichten, dat de zwaar
te heeft van zulk een oud slagzwaard, strijdbijl of
morgenster. Om met zulk een- zwaard te slaan, zoo
dat men kans heeft zeg een kip of een konijn te
splijten, moet men de armen zoo hoog opheffen, dat
een tegenstander, zonder metalen huls, en gewapend
met een gewoon voorsnijmes, minstens één en mis
schien allebei de armen van den ridder kan decoupee-
ren, zonder dat de stakker iets terug kan doen.
Misschien dat zoo iets niet „hoorde" ln dien tijd.
en dat alleen blikken heeren elkaar te lijf mochten
gaan. zonder inmenging van ongepantserd burger-
i volk. Maar zelfs dan, als de eveneens in Ijzer gehulde
tegenstander niet doodstil blijft zitten kan hij niet
worden geraakt, omdat geen mensch door een vi
zierspleet andera dan rechtuit kan kijken.
Wie tien duim op zij stapte was absoluut veilig
voor zulk een Tweedehandszwaardrwaaier in regle
mentaire verpakking en kon bovendien een aardig
daggeld maken als „rernisier" voor een paardenhan
delaar, omdat de edele ridder, zonder eenig pardon,
als er geen te klieven Sar ace en voor hem stond, idjn
eigen paard de hersens moest inslaan.
Maarbij soldaten hooren nu eenmaal romantiek
en frasen en als die wegblijven en men zich be
perkt tot de nuchtere feiten, was er al lang geen
aardigheid aan.
Tegenwoordig, met gas en tanks en .stralen dos
doods", met technische en chemische hulpmiddelen
van allerlei aard is het heelemaal do hond in de
pot. Men ziet elkaar niet en hoe sterk de leger» zijir
komt er, minder op aan dan hoe bekwaam de che
micus ,en ingenieur is die de „vechterij" voorbereidt
Als men op dit gebied een paar goede krachten
heeft plus een paar millioen voor het vervaardigen
van materiaal, kan men gerust ten oorlog gaan, al
had men geen enkelen keer met breede gouden bie
zen en een steek met pluimen, ja zelfs, al had men
niet veel meer leger dan een paar compagnieën genie
troepen.
Waarom doen de kleine landen onder elkaar geen
j bod op Grindell Matthews met zijn onbekenden
straal? Dan waren zij althans veilig tegen eventueele
vriendelijkheden hunner buren
Neen, alles wordt een rekensom tegenwoordigg.
Zelfs de oorlog tusschen bus en trams in Den Haag
wordt een kwestie van cijfers nu de burgemeester
om de bussen te nekken, allerlei minimum-eischen
van inrichting, loon voor chauffeur en conducteur
heeft vastgesteld en de bussen verbiedt elders stil
te staan dan daar, waar zij de tram geen concurren
tie kunnen aandoen.
Als dit nieuwe vervoermiddel dat onze trammaat
schappij eindelijk heeft gedwongen tot ietwat mee®
activiteit er het loodje bij moet leggen, zijn alle Har
genaars gedupeerd. Ook zij, die de tram tot dusverre
trouw bleven, minder omdat zij zoo dolzijn op de
maatschappijl als wel omdat zij er tegen op zign
plaats te nemen In de lage, benauwde luciferedoosjes
zonder uitgang, waarin vele busondernemingen het
publiek rondzeulen.
Maar dat met of zonder de tegenwerking van Pa-
tijn de bus het wint op den duur en dat de tram
met zijn rails en beugels en onwrikbare route het
aflegt tegen de bussen, die voor geen hindernis
staan en een zijstraat nemen als de hoofdweg te
nauw of versperd is, zie, dat gelooveni we zeker.
Het is alleen de kwestie hoeveel kleine maatschap
pijtjes eerst door de plagerij van hoogerhand op de
flesch zullen moeten gaan.
A.
Men Iaat ons geen rust met het standbeeld van
Willem II. Eiken dag wat nieuws.
De laatste ontdekking is, dat het beeld niet
historisch-juist is. Want aangezien het den lateren
koning voorstelt „op* den dag van Quatre Bras" (hoe
drommel weten de geleerden de dingen toch zoo pre
cies?) deugt 'het niet, want op dien dag was de prins
naar den veldslag toegegaan zonder sabel. Hij -had
niet alleen dit vooral voor een opperbevelhebber bui
tengewoon belangrijke instrument in zijn kwar
tier gelaten, maar ook koppel en schede en blijkbaar
had niemand van zijn staf een sabel over om dien
aan den vorst te leenen. Vermoedelijk had de prins
dan ook kwartierarrest gekregen van Wellington we
gens ongekleed verschijnen op het veld van eer, als
hij niet bij Waterl.oo gewond was geraakt en op dien
grond kwijiscehlding van strat had verkregen.
Althans we hopen, dat er in dien tijd geen klasse-
justitie was, die dergelijke onachtzaamheid bij ge
neraals en prinsen verschoonde, om ze bij gewone
militairen extra te straffen.
Hoe dit zij, de prins had dien dag geen sabel bij
zich en ook geen schede, zoodat de leege schede,
waarmede hij is afgebeeld, eén historische onjuist
heid is. Men begrijpt do .diepe weemoed, waarmede
we van deze fout melding maken-...- Maar heel erg is
het niet. Want de sabels uit dien tijd getuige het
vroegere standbeeld van denzelfden vorst dat nu
naar Tilburg verhuisde, konden met geen menschen-
mogelijkheid ooit worden getrokken. Zij waren n.1.
eerst over zoo wat tweederden van de lengte recht
en liepen dan krom, zeg een kwartcirkel beschrij
vend. Men worclt verzocht zich in de situatie fh te
denken, dat men plotseling voor de puzzle wordt
geplaatst zulk een sabel te trekken.-Toen de prins'
dan te Quatrebras werd omsingeld door een afdec-
ling Franschen, heeft hij het wijste deel gekozen,
door de beenen te nemen in casu die van zijn
paard. Want zijn sabel als hij dien had gehad
zou hij toch niet hebben kunnen trekken. Bovendien
zouden de Franschen, die toch wel gewapend zullen
zijn geweest, allicht met hun allen zelfs een pre-
voost-op-sabel (als de prins dit was) wel hebben aan
gekund. Vandaar de hooge wijsheid van den vorsl
om or liover van door te gaan, dan drie-en-dertig
jaar te vroeg te overlijden en zoodoende alle geschil
denisboekjes in de war te sturen.
Aangezien de prins later bij den opstand te Brus-
sel no.maaR een dergelijk rüiterstukje uithaalde en
toen om uit handen der muiters te. blijven, zelis'over
een baricade sprong, is het eigenlijk bijzonder jam-
mor dat we hem niet meer hebben. Hij' zou van
waarde zijn geweest op een ruiterconcours bij de
Olympische spelen-
Maar nu dit helaas niet zoo kan zijn, zou men
M^-b tenminste de „historische fout" hebben kunnen
vermijden, waarover nu reeds allerlei menschen in
zak en asch zitten. Te drommel: Ik gelooi dat er se
dert 1860 sprake is van dit ruiterstandbeeld en het
staat toch allang genoeg in Luxemburg te kijk, zoo
dat het gemakkelijk geweest was tijdig met dit be
zwaar aan te komen, voor het beeld gegoten werd
En zelfs gelooven we. dat er met vijl en bijtel ook
thans nog wel wat aan zou zijn te doen om die
onhistorische ledige schede weg te krijgen.
Ook zou in onzen tijd van pacifisme niemand er
zich aan stooten als hij het beeld: van een vorst te
zien kreeg. Wel in uniform, doch ongewapend, en
n.et het duidelijk bewijs, in den vorm van vijlstre-
pen, dat hij zijn wapens had afgelegd
Het werk voor den beeldhouwer wordt er intus-
schen niet gemakkelijker op nu het kenmerkend on-
derscheidingsteeken van een veldoverste niet meer
een paard, een sabel of een maarschalkstaf is, doch
'n passer, 'n telefoon, 'n gasspuit, 'n electriseerma-
chine of 'n tubetje cholerabacillen.
Wat heeft de wereld aan een steenen of ijzeren j Kou, tocht, griep, koorts enz. veroorzaken tal van
beeld als iedereen hem aanziet voor een of ander nieraandoeningeni. t)e nieren moeten dan den bijstand
professor in chemie of werktuigkunde? Wie voelt op missen van de andere bloedreinigende organen: de
lie manier nog iets voor het heldenvak? Wie kan huidporiën, longen en ingewanden. BIJ de dubbele
panache toonen in een laboratoriumja* of in een kei- inspanning en vaak verwaarloosd, is het geen won
der van gewapend beton met een gasmasker voor? der. dat de nieren het afleggen. Dan is het tijd om
Wie wenscht ergens als standbeeld te prijken: bezig een niergeneesmiddel te gebruiken om de nieren op
aan een kraantje te draaien, om gift gas te laten -te wekken en te versterken,
ontsnappen over een stad of landstreek, of doende
VAN DEN COMPETITiRLEIDER.
Uitslag van Zondag 25 Mei:
Blauw Wit II—V.V.V. H, 0-4
Stand Kampioenskompetitie 3de klasse:
V. V. V. II 4 3—1 103 0
Excelsior III 3 1 2 0-5 2
Blauw Wit II 3 1 2 4—15 2
1-50
0.06
0.60
V.V.V. II is kampioen van de 3de klasse geworden.
Bekerwedstrijden
Uitslagen van Zondag 25 Mei:
D.F.C. IN.V.V. I 28, Blauw Wit I—Stormvogel* I
2-0. Excelsior MVTjC L 0-<X
Programma voor Zondag 2 Juni:
Blauw Win, I—N.V.V. I, 2 uur. Wijn.
W.F.C. is vrij.
De wedstrijd Blauw Wit IIExcelsior III wordt te
Kolhorn gespeeld om 3 u. 30.
H .WILBRINK,
Adm. Redact.
met het onderteekenen van een besluit om zelf in
alle veiligheid een schip vol zieken en gewonden
naar den kelder te sturen?
Eigenlijk i9 van heel het oorlogsgedoe de aardig
heid af sedert de vorsren en generaals hebben opge
houden zelf mee te kloppen, met hun tweedehands
zwaard Saracenen in tweeën te splijten en dergelijke
krachttoeren te verrichten.
Maar.eigenlijk ben ik bang, dat men het zelfs
in dien- gouden ouden tijd niet al te nauw nam met
%de historische waarheid. Ik ben namelijk zoo vrij
van al dat doorhakken van' Saracenen en andere
Spoedig gebruik van Foeter'» Rugpijn Nieren Pil
len kan ernstige gevolgen als rheumatiek, ischias,
spit, blaasontsteking, -nierzand, mierwaterzucht, nier
steen voorkomen.
Doe wat gij kunt om uw levenskracht op peil te
houden, oefen uw ledematen - en spieren, en zorg
voor een goede bloedsomloop. Leef op verstandige
wijze.
Foster's Pillen geven betroujvbare hulp. Zij werken
alleen op de nieren en blaas maar dit doen zij
good en terdege.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken a f 1.75
per flacon (geel etiket met zwarten .opdruk).