VROUWENLIST.
Woensdag 4 Juni 1924.
67ste Jaargang. No. 7445.
TWEEDE BLAD.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
Binmntattidsch MÜeixws.
Zitting" van Maandag 2 Juni 11)24.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
VOORTAAN HANDEN IN DE ZAKKEN.
Nummer één van<laag was Hessel Rakker, een
bewoner van 'n woon vaartuig", dat thans vaste lig
plaats in of nabij Den Helder schijnt te hebben.
En.... wiens zaakje al heel ^auw was afgeloopon.
Nou.... tijd is gfel'd, nietwaar
Do ging- hierom dat Hessel, zooals we
weten, korten tijd geleden terechtstond wegens
wederrechtelijke toeëigening van een paar zeevaart-
ingrediënten. nl. een octant en een compas en
dat nog 'naaer rapport der Reclassering werd in
gewacht. Dat werd nu door den heer Muhring uit
gebracht. Het einde van 't Bedje was. dat Hessel,
die gedetineerd zifc, met een vonnis tot 3 maanden
gerv. voorwaardelijk met 3 proefjaren en bovendien
eenigo bijzondere voorwaarden, werd opgeknapt.
ONBELEEFD.
Volgt Jan Raven, een nogal draiiklievend koop
mannetje uit Ooster-Blokker, die het in de kunst
van ontkennen, al ver gebracht heeft.
Maar die kranige prestaties baatten hom thans
niet veel'. Hij had op 5 April jl. den 39-jarigen
landbouwer Piet Venverloo, vroeger te \V estwoud,
thans in Wes ter-Blokker resideerende, beleedigd.
Nog wel in tegenwoordigheid van do 30-jarige
mevrouw Venverlo geb. Hardenberg, van d r eige
zeivers Neel Hardenberg geheeten. En het zal ieder
duidelijk zijn, dat Jan èr gloeiend bij was met het
geven van 'n grooten mond aan Pieter. Bij dit ge
beuren was Jan do waarheid dient gezegd
niet dronken. Hij had geld, plus een uitgeleend
Burgerlijk Wetboek van Piet „to vorderen kreeg
geen van beide,.... had nog verschil met. z'ii tegen
partij over den verkoop or aankoop van 'n akker
schuit, kortomhaken en oogen genoeg. Maar schel
den van rotzak en entin, de rest willen wie
Schenken, dat loopt nog meer op onkosten, zooals
-jfl bloek uit het vonnis tot f 15 boete of 15 dagen
zwten.
TOT STRAKS.
Krjjn Nieuwenhuis, vermeldde het ldankryke or
gaan van don dienstdoenden deurwaarder, maar...,
werd uitgesteld tot straks.
EEN LASTTG TRIO.
Klaas Wijker, geboren in 1875, Klaas Wijker
(zoon) geboren in 1902 en diens vriend Piet Dek
ker, Egmonder visschers, mochten nu gezamenlijk
wegens wederspannigheid en wegens mishandeling
van een paar politiemannen, terechtstaan.
De drie rasechte „op-zeeërs" waren absent. Een
hunner verkeerde zelfs in de onmogelijkheid om
te verschijnen, aangezien hij op de wijde baren
dobborde, om aan boord van den trawler ,,'arinkjes
te vissche, joei."
Do rijksveldwachter Bergsma en de gemeente
veldwachter Buis hadden een zware taak aan die
3 - heeren, die den 1 Mei jl. te Bergen aan Zee
dronken waren. Vooral ouwe Klaas was lastig
hü heeft 'n narrige natuur en moest opgebracht
worden, wat de beide, andere beklaagden trachtten
te beletten onder voorwendsel, dat vader Klaas
wel met hen zou meegaan, 'n Belofte waarmee de
politie ondor de gegeven omstandigheden natuur
lijk geen genoegen nam. En toen kwamen de moei
lijkheden en werd de politie behalve voor niet ge
ringe wederspannigheid, geplaatst voor het on
dergaan van mishandeling bovendien. En dan kuil
je je lol wel op. De ruwe lastposten zullen wel
vernomen, dat ouwe Kl'aas tot een maand gev. en
de twee jongere bekl'. elk tot 14 dagen gev. zijn
veroordeeld.
>N VRIENDELIJK LETTERTJE.
Nu was Krijn Nieuwenhuizen toch, die voor
do vierschaar mocht komen. Hij was present en
bleek te zijn een 59-jarige timmerman te Hoorn, die
aan 't werk was geweest voor 'n klant te Medem-
blik, de-3 jaren oudere koopman Klaas Mole
naar, 'n stevige oome. Krijn was ontevreden over
cenig geld in verband met dat werk door hem naar
zijno meening nog van don gevleeschden koop
man te vorderen en schreef rn tegenpartij een
briefkaart die lang niet malsch was en dio door
spekt bleek te zijn met niet kl te vleiende uit-
Naar hot E»aelsch van C. N. en A. M. WILLIAMS ON
Bewerkt dooar W. J. A. ROLDANUS Jr.
12,
Een blik daarin bewees haar, dat het jonge meis
je er met was. Het electrisch licht flitste op een
ledige kamioit_ !D_aar lag het prachtige, maar ge-
broken snoer in zijn kistje,, gewonden in glanzende,
concentrische cirkels, do losgeraakte parelen, die
zij van den grond opgeraapt had, naast elkaar op
het purperroode fluweel. De deur tusschen het
boudoir en de slaapkamer stond open. Beverley
meende, dat dio ook gesloten geweest was, doch
zy wist het met zeker. „Clo", riep zij zaoht.' Er
volgde een zacht geluid, dat verbeeldde zij zich ten
minste. v lug liep zü naar de deur der slaapkamer en
keek daarin, terwijl zij allo lichten opdraaide. Clo
was nergens te zien. Het licht weer uitdraaiend,
ging Beverley terug naar O'Reilly in dan hall.
„Ga even mede,' zeide zij. „Ik heb u iets te
laten zien.
O'Reilly aarzelde.
„Is uw vriendin daarP Wil zij mij spreken?"
vroeg hy.
,»Kom even kijken." drong Beverley aan. Zij
ging hem voor naar het boudoir en tegen zijn zin
volgde hy haar. Mrs. Sands wees op do parelen. „Ik
wilde ze u zoo graag laten zien. Kijk eens hoe
mooi ze zijn. JVIr Tleron is zoo trotsoh op zijn
vrouw ik zou het zeker in orde kunnen maken,
wanneer wanneer
Een deur viel hard dicht en Beverley hield ver-
schrikt op. Als Roger eens teruggekomen was, als
hg zich maar eens gehouden h'au, alsof hij naar
de pardenrygster ging. Zü durfde niet raden
wat hu donken zou als hy O'Reilly bn haar, in
zyn huis vond. To goed herinnerde zü zioh den
aag van hun eerste ruzie, toen hy- diens naam ge
noemd had in verband met dien van Clo, toen ny'
haar verweten had, dat zü dien in haar slaap uitge
schreeuwd had.
,..r% O'Reily," zeide zy" heel kalm, „hot is inoge-
lyk, dat myn man daar thuis komt. Als dat zoo
u 51 In^ten ontmoeten. Het kan niet
vermeden worden. Maar ik zou graag eerst met hem
drukkmgen els: schoft, ploert en zoo al meer.
Of Kryn's stemming er met het tot f 25 boete of
25 dagen zitten strekkende vonnis je van heden beter
op zal zy'n geworden?
VOOR DE LOL, WEET JE.
Jan Dijkman, geboren te Andük, thans vissenor-
man te Enkhuizen, had aldaar 30 April jl. visch
meegenomen uit de fuik vaji 'n concurrent, A. J.
Samstra^, die voor de lol visch te, maar niettemin
daarmeae de vangst voor Dijkman, die m ernst
voor zü'n bestaan vischt, wegnam.
Dy'kman dacht nu wel in Samstra s ruiken te
mogen.... visschen. Maar zoover strekt de wet nieti
Dat wees het vonnis tot 7 dagen gevang (voorw.)
wel uit.
f HEEL DEF1
Piet Eldert Vermeulen was heel deftig in ver
zet gekomen tegen |n onlangs gewezen vonnis. Maar
nu was de gewichtige dag déar en ziet... de goche-
mert was niet eens verschenen.
Het verzet werd nu tot niemand* verbazing ver
vallen verklaard.
BELEEDIGING. T
Dan was de beurt aan Oorneüs Jong uit Seliagen,
volgens getuigo K. Veenstra 'n halfbakken, 'n opge
raapte bloemist, die ook schipper en óók sigaren-
I winkelier was geweest.
I Krells was als beklaagde niet verschenen, Icon
dus niet de vleiende qualifïcatiën aandikken of
Hifïiad en daar ging het om den 43-jarigen
tuinman Klaas Veenscra te Schagen op 1 Mei jl.
beleedigd, door hem „gemeene flief van de ge-
meen te", ploert en h ufter te noemen. Twyfol of
I 'n zoodanige ooBectie wel beleedigond is, achten
we nauwelijks gerechtigd. m
Klaas, van wion Krelis zegt, dat hy (Klaas) n
lastige cnocurrent voor hom is, had zelf al dat
fraais gehoord niet alleen, maar 'n happig 43-jarig
werkstertje, Helena Binge, huisvrouw van Jan
Bartel Mey'er, die met ny'vere had by' Tobias
Koordes, dus vlak by'. aan 't schoonmaken was, had
i er ook van genoten. Het slot van de merkwaardige
liistorio en tevens van de heden in het openbaar
behandelde zaken was, dat de Heer Officier
tegen den niet verschenen Jong thans een tientje
boete of 10 dagen brommen vorderde.
De Politierechter deed èr nog 'n beetje_ by' en
zoodoende werd het vonnis f 15 boete of 15 dagen
de doos in.
OPENBARE SCHENNER DER ERB AAR HEID.
Met gesloten deuren werd de zaak tegen be
klaagde Auke Flietstra behandeld. Beklaagde was
present. Auke, oen groote kerel, te Medemblik op 7
April 1889 geboren en aldaar nog als los werk
man woonachtig, was hier 'n jaar of 15 of 16 gele
den, een nogal trouwe klant. We zagen dan ook
„kennis" aan de rijzige figuur. Openbare schen
nis der eerbaarheid was het feit. Getuigen hebben
we niet gezien, zoodat zy'n zaakje waarschijntijk
wel niet al te lang zal hebben geduurd.
oudenlom of groei en wruggwng to elk !nflXvflSt» en i De eultuur heeft echter «ulke ïngrftpende
ook dezelfde als de jaarlijksche schommeling van1 de 1 gingen aangebraoht 'door voeding, huisvesting en
intensiteit deT levensuitingen in lente, herfst enverpleging, dat de uitkomsten van proeven met
wnten. Die meening is door verschillende feiten getamme hoenders altijd met groote reserve moeten
staafd. ook bij den hoogsten levensvorm, waartoe de worden aanvaard. Die storende factoren komen by"
H wüde vogels niet of althans niet in die mate voor.
onderzoekers de geboorten uit ruim 170.000 Amster-
damsche moeders aan een uitvoerig onderzoek heb
ben onderworpen.
i Eenzelfdo verschy'nsel treedt ook by' hoenders op.
Met groote zekerheid is te zeggen dat de hoenders
m hun wilden staat twee legsels per jaar maakten,
misschien sommige soorten zelfs meer. De cultuur
heeft het wonder verricht, het dier zóó te verzor
gen, tiafc het büna hot geheele jaar door produ-
cecrt. v olgens de onderzoekers is het tot hoogere
acoümatiee gebracht, waarby in sommige opzich
ten aan de natuur geweld is aangedaan. Hoe wei
nig de oude natuur zich echter verloochent, leeren
de onderzoekingen, welke men aan het proefstation
voor pluimveeteelt heeft verricht.
Men heeft aldaar gedurende 4 achtereenvolgende
jaren o.m gegevens verzameld over de leglyston
van een 12-tal witte Leghorns, welke in twee groe-
§en waren gesplitst, al naarmate ze moer of min-
er geacclimatiseerd waren. De eerste groep, de
beet geacclimatiseerde, heeft den sterksten winter-
l6?1 en daartoe behooren de beste producenten. Ge
middeld was de productie van:
Jaar: Goerp I; Groep
1916 176 stuks 146 stuks
1917 124 stuks 101 stuks
1918 140 stuks 132 stuks
1919 112 stuks 98 stuks
Gewoonlijk gaan de beete dieren het eerst aan
den leg.
Aan dat kenmerk en aan den omvang van den
winterleg kan men dus reeds in Februari of Maart
de meeste geacclimatiseerde dieren aanwyzen en
wel met vrij groote zekerheid. Maakt men een gra
fische voorstelling van het aantal eieren, dat maan-
delü'ks werd gelegd, dan vertoont do aldus te cou-
strueeren legiyn van de eerste groep het eerste
leerjaar em rrij sterke ,jover"produotie in Janu
ari, Februari en Maart. Dat verschy'nsel is reeds
van algemeene bekendheid. Beziet men de legly-
nen van de 4 jaren, dan. bBjkt, dat die bij de
beide groepen jn hot eerste en vierde logjaar tweé-
toppig zy'n: die van het tweede en derde legjaar
vertoonen die toppen óf niet, óf byna niet. In den
grond van de zaak is dat hetzelfde verschy'nsel als
by' de wilde vogels en de Amsterdamsche moeders
is gevonden. By jon^e en oude levensvormen trek
ken de# geboorten zich op bepaalde perioden sa
men, die naar vroegere physiologische toestanden
terugwy'zen, terwijl de bloeitiid aier levensvormen
zich kenmerkte door de veel meer gelükmatige
EENIGE NIEUWE GEZICHTSPUNTEN, DIE MIS
SCHIEN VOOR DEN HOENDERFOKKER VAN BE
LANG KUNNEN ZIJN.
Door de heeren G. Wolda, ornitholoog bij den plan-
tenziektenkundigen dienst te Wageningen en G. J.
Westerink. directeur van het proeffokstation voor
pluimveeteelt te Beekbergen, is een studie gemaakt
met betrekking tot de broedgewoonten van in het
wild levende vogels en die der tamme hoenders. Zij
hebben daartusschen overeenkomsten ontdekt die
voor den hoenderfokker van beteekenis kunnen zijn.
De beide genoemde heeren doen in „De Veldbode-'
mededeelingen naar aanleiding van hun studiën. Wij
ontleenen daaraan enkele bijzonderheden:
Men heeft kunnen vaststellen, da^ iedere soort zich
in zijn omgeving geleidelijk aanpast, d.w.z. dat hij
bestand wordt tegen het klimaat en een voldoende
hoeveelheid voedsel kan vinden o-m te blijven be
staan. Daartoe moeten jaarlijks zooveel nieuwe in
dividuen worden grootgebracHt, dat niet alleen de na
tuurlijke sterfte kan worden aangevuld, maar dat
zelfs een overschot ontstaat. Men zegt dan dat de
soort zich acclimatiseert,"hetgeen zich o.a. uit in de
leggewoonten.
Aanvankelijk maakt de vogel één groottallig
broedsel in den voor de jonge individuen meest
gunstigen fcy'd van het jaar. Naarmate de soort zioh
echter meer acclimatiseert, worden de legsels klei
ner, maar tevens ook talrijker. Merkwaardig even
wel is het feit, dat de soort, welke zijn hoogsten
graad van acclimatiseering heeft bereikf, weer gaat
declimatiseeren. De zg. genivelleerde kleintallige
legsels verdwijnen geleidelijk. Er ontstaan weer klei
nere en grootere om ten slotté te eindigen met het
één keer per jaar voorkomende gTOottallige legsel in
het midden van de lente. Die teruggang verloopt in
hooge mate symmetrisch met de vroegere ontwikke
ling.
De onderzoekers nu ineenen. dat de gevonden dub-
1 bele beweging in den grond dezelfde is als jeugd en
-r ANNA PAULOWNA.
Maandagavond 2 Juni hield de Coöperatieve Boe
renleenbank een algemeene vergadering in „Veer-
burg". onder leiding van den heer J. C. Geerligs Gz.,
die de aanwezigen welkom heet, in het büzonder
het eerelid, den heer Wydenee Spaans.
Spreker zegt, dat er twee redenen zijn, waarom hij
hier op dit oogeublik als voorzitter fungeert. De eer
ste reden is, ongesteldheid van don directeur, den
heer G. J. Lovink; gelukkig neemt diens beterschap
voortdurend toe. De tweeede reden is, dat de heer D.
Rezelman, die anders in de eerste plaats in aanmer
king zou gekomen zijn, om den afwezigen voorzitter
te vervangen, ons is ontvallen. Spreker wijdt een
woord van groote waardeering aan de nagedachtenis
van den overledene.
Medegedeeld wordt, dat cr eenige berichten van
verhindering ingekomen zijn, in verband waarmede
wordt in herinnering gebracht, dat oen bloote ken
nisgeving van verhindering niet voldoende is, om de
boete te ontkomen. Ook do reden dient vermeld te
worden, opdat het Bestuur kan beoordeelen, of er
inderdaad van een wettige reden van verhindering
sprake is. Wat den reeds vroeger meer dan eons uit,
gesproken wensch betreft, óm de boete te verhoogen
boeit het Bestuur nog eens een afwachtende houding
willen aannemen. Het blijkt echter, dat de opkomst
ook thans weer heel gering is, daarom is thans ook
het Bestuur er wel voor, do boete dan maar te ver
hoogen. Tegenover -de groote moeite, die het Bestuur
zich getroost, is het waarlijk van de leden niet te
veel gevergd, om een enkelen avond in oen gehéél
jao<r ter vergadering te komen. Vergeleken bij andere
Boerenleenbanken, zej^ voorzitter, zou de boete een
rijksdaalder moeten zijn, doch misschion wcnscht de
vergadering in dezen wel een wenk ie geven aan het
Bestuur,
De heer Wljdenes Spaans meent, dat de boete niet
hooger dan een gulden moet worden. Besloten werd
het bedrag aan het Bestuur over to laten. De notu
len worden gelezen en onveranderd vastgesteld.
Voor wijlen den heer D. C. Rezelman wordt als be
stuurslid gekozen de heer C. Rezelman Dz., terwijl
de heer G. C. van Balen Blanken, die periodiek moet
aftreden, herkozen wordt. Beiden nemen aan.
De heeren D. Stammes en J. C. Geerligs Gz., die
als plaatsvervangende bestuursleden moeten aftre.
den. worden herkozen en nemen hunne herbenoe
ming aan.
- - -o». De heer J. C. Geerligs Gz., aftredend, wordt als lid
verspreiding der geboorten over het geheele oei- van den Raad van Toezicht herkozen en neomt aan;
zoen. Zoo verraadt het geoultiveerde hoen in eyn insgelijks de heer A de Boer,, die als kassier perio-
eerstelen vierde legjaar nog de twee lesperioden moest aftreden.
van zijin vroegeren wilden staat, en in arijn tweede Tot commissie voor het nazien der rekening over
en derde log-jaar en vooral in het tweede bereikt het 1924 WOPden benoemd de heeren ,D. Kocrrn, A. J.
PaSc. ,vraar?P cultuur het gebracht Kossen en P. Visser en tot plaatsvervangers de hee-
heext, zyn hoogste acclimatiseering. In de loglijnen ren Kossen, W. Muntjewerf en F. Webelink.
-j6 °Peeilvo^.endo 4 jaren ziet men dus het Omtrent rekening en balans over 1923 rapporteert
individu acclimatiseeren en declimatiseeren. commissie, met het nazien belast geweest, bij
De onderzoekers achten die opvattingen voor de monde van den heer Koorn, de boekhouding volko-
hoonderteelt van groot belang, want de studio men in orde te hebben bevonden,
van den wilden vogel heeft geleerd, dat met de uit het beknopte Jaarverslag over 192S. door den
aoclimatisoering het ontwikkelen van eigenschap- kassier uitgebracht, stippen wij aan, dat elke maand
pen gepaard gaat, welke met de declimatisoenng <ioor het Bestuur de boeken van den kassier gecon-
weer verdwü'nen. Zoo blijkt de witte Leghorn in troleerd werden.de Raad van Toezicht deed dit om
het eerste legjaar nog niet m het volle bezit van a] 3 maanden en steeds bleek de administratie vol-
zyn eigenschappmdie ontwikkelen jach pas in het komen in orde te zyn. Bovendien werd do boekhou-
j volgende jaar. In het vierde legjaar zyn die vail geheele jaar zeer nauwkeurig nagegaan
eigenschappen voor een deel reeds weer verdwe- <i0or een Inspecteur en een Adjunct-Inspecteur van
nen en daarom schynt het logisch yoor_ broodeleren <je Centrale, terwijl nog een onverwachte kascon-
die te kiezen, van individuen, welke in het volle trole werd gehouden door een Inspecteur. De rappor-
bezit van de eigenschappen, die de cultuur haar ^en van beide onderzoekingen moeten zeer gunstig
heeft toebedeeld, z ij n '(niet zullen, of» geweest luiden. De opgaven van den Inspecteur, gezonden
zy'n). By witte Leghorns dus van individuen van aan de houders van spaartïoekjes, voorschotboekjes
het tweede legjaar. Die logische gevolgtrekking is en boekjes in Loopende Rekening, bleken alle ac-
in overeenstemming met de praktuk van don 1 COord te gaan.
fokker. De bode is vijfmaal rond geweest voor het innen
In stryp met de conclusie, die met betrekking Van spaargelden. Totaal is opgehaald f4607.68. waar
tot de in het wild levende vogels gewettigd is, Van f 2252.68 aan bedragen tot en met f 10. f 170 aan
JÜ'kt de grootte van de eierproductie in de verschil bedragen van f 10 tot en met f25 en f2295 an bedra-
lende jaren. Men zou nl. in het tweede legjaar de gen boven f25. Gemiddeld werd elke maand door 50
grootste productie verwachten. Neemt men echter -
in aanmerking de% grootte der eieren, dan geeft het
Sroduct van gewient en aantal een waarde welke
9 bewuste overeenstemming reeds beter nadert.
De overweging dat de kuikens tegennatuurlük
vroeg worden gebroed, waardoor de winterpro-
ductie zelfs tot September of October worat
uitgerekt, maakt het aannemelijk dat deze tegen-
strydigheid tusschen wilde vogels en tamme hoen
ders slechts schijnbaar is.
Ook in andere opzichten kunnen de gegevens uit
het vogelonderzoek verkregen, tot tamme hoenders
worden uitgestrekt. Zoo is by'v. aangetoond, dat de
vroegrijpe hennen laat met leggen eindigen, dus een
lang legjaar maken. Dat is nafcuurly'k een zeer nut
tige eigenschap, omdat In een lang legjaar meer
kans op veel eieren bestaat dan in een kort. Door
selectie van vroegrijpe exemplaren uit een bepaal
den stam zoekt men dientengevolge de best geac
climatiseerde hennen uit.
De opvatting van sommige praotici, dat de meest
productievo hennen de slechtste broeduitkomsten
geven, stemt niet overeen met de by' de wilde vo
gels verkregen uitkomsten.
spreken. Wilt u dus zoo goed zy'a even in dezo
kamer te wachten?"
Zondor hem tijd te geven om te antwoorden,
liep zy de kamer uit. Minuten verliepen. Justin
hoorde stemmen, vrouwenstemmen. Een sprak, naar
het hem toescheen, heel boos. Dus Sands was niet
thuis gekomen. O'Reilly werd ongeduldig; hü wü-
op zy'n "horloge ky'ken en merkte, dat het weg was.
Groote God, gestolen. Hij herinnerde zich, dat er
een sleuteltio aan de ketting gezeten had. Het ge
heele oomplofe stond eensklaps duidesly'k voor zy'n
oogen. Zy'11 eerste impuls was naar buiten te vlie
gen en de hoofdschuldige ,aan# te geven. Maar
Beverley Sand's beroep op zy'n ridderlijkheid hield
hem togen als een boei om zyn voet.
Nu nep zy" zy'n naam en hy' deed de deur open.
„Het was de verpleegster van mijn vriendin,"
zeide zy". „Zy" dreigrt dadelyk weg te gaan. Ik moet
met haar spreken en haar traohten te kalmeeren
vóór mijn man thuis komt. Hy is er nog niet
en het is best mogelük, dat hü nog lang weg bly'ft.
Maar de schrik van daareven, toen ik dacht, dat hy"
thuis kwam, bewijst mü, dat ik u niet hier mag
houden. Maar zeg mij, vóór u weggaat, eens en
vooral: bestaat er, nu u de parelen gezien hebt,
eenige kans?"
„Absoluut niet," antwoordde O'Reilly kortaf. „Ik
ga, Mrs. Sands. U behoeft, wat uw man betreft,
niet bang voor my' te zün, ofschoon ik thans heel
goed begrijp, waarom ik hier gebracht, waarom ik
hier gehouden werd tot u bang begon te worden my'
langer hier te houden. Uw kleine vriendin is een
even goede zakkenrolster als actrice. Nogmaals, ik
wensen u van harte geluk met haar. Maar ditmaal
zal het toch niet lukken. Goeden avond."
Beverley bleef stil staan en liet hem gaan. Zy
wist niet wat zy" antwoorden moest Wat hy' pre
cies met zyn beschuldiging bedoelde, begreep zy'
niet, maar zü wist dat Clo, terwijl zij hem aan
den praat hield, inderdaad den grooten slag- ge
waagd had. Een oogen blik dacht Beverley büna met
walging aan de parelen. Dat zy die juist vandaag
krijgen moest nu zij om niets in de geheele wereld
gaf behalve om de verloren papieren, was een iro
nie van het noodlot Zij vergat net mysterie van de
open deur 6n vergat die te sluiten. Het allereerste
wilde zy zich tegenover zuster Lake verontschuldi
gen. Boven en vóór alles was het haar plicht Clo te
verdedigen.
„U moet het kind geen verwyten doen," smeek
inleggers geld aan den bode afgegeven. Het aantal
spaarboekjes bedroeg op het eind van het Jaar: 499,
het aantal voorschotboekjes 101 en hot aantal boek
jes in Loopende Rekening 16.
In het begin van 1923 telde de bank 266 leden; t
leden zijn overleden, 2 bedankten, 1 vertrok naar el
ders en 2 werden overgeschreven naar een andere
Boerenleenbank, 15 nieuwe leden traden toe, zoodat
het ledental vermeerderde met 8 ©n daaroor steeg
tot 273.
De rekening sluit met een eindcijfer van
f 502.944.44Het eindcijfer der balans is f315.760.61.
Spaargelden: Aan spaargelden was op 31 Deo. 1922
bij de bank gedeponeerd f295940.16. In 1923 werd in
gebracht f 217825.56. Teruggenomen werd f 222252.54H
zoodat op 31 Dec. was gedeponeerd f 291513.19)4. De
inleggers verkregen aan rente f 11362.34, waarvan is
uitbetaald f 292.46 en in de spaarboekjes bijgeschra*
ven f 16569.8S.
Voorschotten: Aan voorschotten was op 1 Jan. *23
uitgegeven f 190335. Uitgeleend werd aan 29 perso
nen f 57600. Afgelost werd f 39975. Op 't einda van
1923 was dus uitgeleend f 206*960.
De rente werd door allen prompt betaald Van B
te zü. „Zy* wist, dafc er iets voor my' gedaan moest
i worden iets, dat ïk zelf niet doen kan. En daar-
j om hoeft zy' my dat offer gebracht. U moet hot ons
1 beiden vergeven."
1 Maar zuster Lake was niet te verzoenen. Wan
neer Miss Riley gezond genoeg was by' dag en by'
avond boodschappen voor Mrs. Sands te doen, dan
had zü niet langer de diensten van een verpleeg
ster noodig. Zuster Lake werd betaald en wilde
geen cadeau aannemen.
Do butler moest een taxi halen en de bagage naar
beneden brengen. Do parelen der Koningin waren
vergeten.
HOOFDSTUK XIV.
Dat was ©en tegenvaller. Clo had niet verwacht,
dat O'Reilly haar zoo spoedig volgen zou. Maar
hy stond voor de deur. Sleohts die dunne houten
hinderpaal en de tijdsruimte van een paar seoon-
den waron tusschen hen. Hy had natuurlijk ge
merkt, dat hü den sleutel van zy'n deur kwijt was
en waarschijnlijk ook den anderen. Hij had gera
den wie de dief en wat hot motief was. Hy had zich
naar het hotel gespoed. Een ooarenblik nog het
oogenblik om een looper in hot slot te steken
cm hy zou de schuldige op heeterdaad betrappen
en haar van haar buit berooven.
Duidelük rees het tooneel voor Olodagh's oogen
op. Zy' zag zich met O'Reilly worstelen. Zü zag
hom do enveloppe uit haar handen rukken, terwijl
zü tegenstand bood. Zü* zag zich snikken over haar
mislukking en Engel's teleurstelling. Datf beeld
moest werkelijkheid worden. Den sleutel, dien zü
uit dè deur van de safe genomen had, en het hor
loge en den sleutel der kamerdeur legde zü. naast
elkaar op het buffet. Terwül het kamermeisje in
de gang praatte en O'Reilly zy'n verlies vertelde,
bewoog Clodagh zich sneller dan welke figuren ook
op een trilboeld. Zy griste allee van het Buffet bü
ernaar, legde het in de safe, sloot zacht de ijzeren
deur, zette er het paneel, dat makkeluk m zyn
groeve gleed, voor en vluchtte in de slaapkamer
Lichten van een binnenplaats lieten haar zien,
dat de ©enige deuren die van een badkamer en
een kleerenkast waren. Uit de slaapkamer was niet
te vluchten. T
„Ik had het kunnen weten," dacht Clo. Te Iaat
herinnerde hij aioh, dat uit de deur ernaast het paar
in avondtoilet gekomen was. ZjS was gevangen ala
oen muis in een val (arme muis, dio gemeend had
hot net door te knagen.) gevangen, tenzü .ten-
zy. Haar hart klopte luid, toen zy den eenigen
uitweg zag.
Het was een warme avond en het raam stond
hoog open om de blauwe donkerte binnen te lateiL
Licnt, dat uit ramen aan de overzy'de der binnen
plaats scheen, viel op den steenen muurkap. Hü
was broed, zooals muurkappen meestal zy'n, breed
ronoeg dat een paar witte rozen, die uit een raam
jaarbovon gevallen waren, erop waren blüven lig
gen. En die witte lichtstreep op den donkeren steen
ïad Clo het woord „Tenzü" doen uitroepen.
Hot kamermeisje morrelde met den looper in
iet slot. Als zy' het doen moest, moest zy het oogen-
jlikkeJü'k doen. Ja, die stoencn muurkap liep heele-
maal onder O'Reiily's raam door. even goed als
onder do ramen aan don overkant. Hü* was voertien
of vy'ftion inchee breed, dacht Clo, en liep tweemaal
zooveel inches beneden het kozy'n. Het zou makke-
lü'k zy'n om op den uitstekenden rand to stappen
en slechts iets verder was het raam der kamer er
naast, de kamer van de appartementen, die be
woond werden door het paar, dat zü gezien had.
Dat raam stond open evenals dat van O'Reilly.
Clo kon daar zeker van rijn, omdat de kanten gor-
<dyntjea door de tocht uit oen andere kamer naar
butjpn woeien. Het waren dikgovoerdo gordyrien
en wanneer iemand ze, als zo naar buiten woeion,
vast greep, zou de stof niet scheuren. Wat ae geslo
ten enveloppe betreft, die zat veilig m een van
haar nieuwerwotsche zakken. Vlug stak zy er nog
een speld door, zoodat zij vast zat aan haar japon.
Op die manier had zü beide handen vry. Maar er
was moed voor noodig om te beginnen.
„Maar ik moet, ik moet het doen!" dacht zij. „Het
is voor Engel! Als ik niet naar beneden kijk, zal hot
best gaan. En zelfs wanneer ik val. dan zal ik er
nog niet erger aan toe zijn dan op 't oogenblik, dat
zij mij gered heeft. Ik zal dan net zoo ver zijn als
toen."
Ongevraagd was het kamermeisje O'Reilly in de
kamer ernaast gevolgd. Zij sprak vlug en hoopte, dat
hij den sleutel op een andere plaats dan gewoonlijk
had gelegd, dat hij niet gestolen was. Toen Clo naar
de slaapkamer gevlucht was. had zij de tusschendeur
gesloten, maar zij kon de twee anderen hooren pra.»
•ten.
In lader geval, trachtte Clo te denken, wa» de een.
