Een kind Noordbollands over
kinderen Noordbollands.
ÜwënscKr naluuHük
Geestelijk Leven.
f Asthma, Bronchitis i
■Abdijsiroop)
De dingen om ons heen.
Reclames
Zaterdag 14 Juni 1924.
67ste Jaargang. No. 7450.
IWïEDÏ BLAD,
0 /«Voii t 7Wu>
Dit stuk begint met een ontboezeming: ik boud
veel van de Noordhollanders.
Vriendelijke lezeressen en lezers zoo zijn ze in
Noordholland vrijwel zonder uitzondering zullen
de vriendelijkheid willen hebben van te zeggen, dat
deze ontboezeming overbodig is, omdat ik van de
Noordhollanders tot nu toe weinig verkeerds en wel
veel goeds heb gezegd. Anderen zullen misschien be
weren, dat het nu eenmaal niet anders kan wezen
dan dat je van de Noordhollanders houdt als je er
bent gewonnen en geboren.
Welnu, dat zij dan zoo. Ik heb nu eenmaal be
hoefte tot het afleggen van dit getuigenis na de le
zing van enkele maanden geleden verschenen boek.
Dat boek heet „Kinder Noordbollands". Het is in
voortref f el ijken verhaaltrant geschreven door Lands
meers Ned. Hervormd'en predikant H. J. Heijnes. De
schrijver zal het niet zóó hebben) bedoeld, maar naar
mijn meening zal dit' boek op zijn lezeressen en le
zers de uitwerking moeten hebben, dat zij niet van
de Noordhollanders gaan houden om het nu maar
eens zacht uit te drukken.
En nu zou daar nog weinig of niets op aan te
merken zijn als de Noordhollanders het ook inder
daad verdienden. Maar naar mijn eerlijke overtui
ging doen zij: dat niet. Die overtuiging is gegrond op
ervaring. Ik ken de Noordhollanders in hun karak
ters, zeden en gewoonten. Tot verre geslachten terug
kwam ik uit hen voort. Mijn wieg stond in Noord-
holland. Ik ben er opgevoed. Ik woonde en werkte
een half dozijn jaren in een' ander gewest en had dus
ook de gelegenheid om vergelijkingen te maken.
In Noordholland zelf verrichtte ik mijn taak op
het platteland en in de stad. gedurende ruim 20 jaar»
in wijden kring; in gemeentelijke, provinciale, via*
terschaps- en kerkelijke functies en in het landbouw-
vereenigingaleven.
Vooral in mijn dertien burgemeesterejaren
waaronder de crisisjaren had ik wel zeer in het
bijzonder de gelegenheid de goede en minder goede
hoedanigheden van vele Noordhollanders te leeren
kennen. Maar nimmer vond ik reden om van het
Noordhollandscho volkskarakter, van de Noordhol-
landscho zeden niet te gaan houden.
Maar nu kom ik tot het boek van den' heer Heijnes.
Allereerst tracht de heer Heijnes daarin een kijk
te geven op het vereenigingsleven in een Noord'hol-
landsch dorp. Op schilderachtige wijze beschrijft hij
de oprichting eener tooneelvereeniging. Met lichten
spot stelt de schrijver ons voor oogen hoe in heel de
oprichtingsvergadering d e bestuursverkiezing het
eenige is, dat der aanwezigen belangstelling wekt,
en hoe overigens de achterlijke dorpelingen alles
goedvinden en meer dan goed, zooals hij 't uitdrukt
omdat het „tot voöruitstreving dient".
„De comedieclub aldus verkondigt '£ij. ons na het
d-oen van het oprichtingsverhaal vereerde van
stonde aan het jonge geslacht, belust op jool, met zijn
bewegelijke aandacht. Die omstandigheid was nood
lottig voor het gebruikelijke indommelingsproces".
In het oprichtingsverhaal lezen we over dat ge
bruikelijke indommelingsproces bijv. het volgende:
„Welk doel elke ervan beoogde, maakte ons tot
dusver niet zoozeer warm als wel. wie in het bestuur
zouden komen.
„Want het is de bestuursverkiezing, die aardigheid
geeft aan het vereenigingswezen. Zoodra den verko
renen de zetel9 der eer toebedeeld zijn, pleegt de sen
satie, welke de geboorte eener nieuwe dorpsinstelling
onder ons wekt, van het kook- tot het vriespunt te
dalen.
„Het was dan ook, toen Gzoon de tooneelclub ont
wierp, twijfelachtig, of de vroegere stichtingen van
zijn werkzamen1 geest al dan niet' nog bestonden. Al
leen, de kiesvereeniging gunstig uitgezonderd. De
kiesvereeniging heeft bet voortdurend van de ver
knochtheid harer leden weten te bewerken door
haar tactiek, in de vergaderingen, na afdoening van
hetgeen eener kiesvereeniging is, een komiek te doen
optred'ej*. Zulks wil niet zeggenl, dat onze overige
vereenigingen geen enkele vrucht zouden hebben
gedragen, al blijkt sinds haar geboorte uit'niets, of
zij er nog zijn. Zij hebben dit tot stand gebracht, dat
de burgordougd van ettelijken onzer is geëerd, voor
sommigen met een voorzitters-, voor anderen met
een secretaris-, voor eenigen met een penningmees
tersambt. En van dergelijke onderscheidingen pleegi
onder ons noch door hen, die ze ontvangen, noch
door hen, die ze verleenen. het gewicht te worden
'miskend."
Zoo, zoo! Dat is wel heel aardig geschreven. Maar,
van miskennen gesproken, de schrijver miskent hier
toch wel zeer den nuttigien arbeid van de vele ver
eenigingen in onze Noordhollandsche dorpen. Hij
miskent dien en hij maakt hem belachelijk.
Nu late men zich er niet toe verleiden om te zeg
gen-, dat de schrijver dan toch wel voor een deel ge
lijk heeft, afgaande op de klacht, dat de vergaderin
gen van vele vereenigingen meestal slecht bezocht
worden. Want het is, op den keper beschouwd,
eigenlijk voor niemand mogelijk in den arbeid van
elke plaatselijke vereeniging een meer of minder
belangrijk aandeel te Hemen, of zelfs om haar ver
gaderingen trouw te bezoeken. Daarvoor ontbreekt
den meesten do tijd.
Maar wel heeft bijna elke vereeniging een kern,
die getrouw haar vergaderingen bezoekt en van de
bestuursleden kan men waarlijk' als regel niet zeg
gen. dat zij alleen of in hoofdzaak bestuurslid zijn
uit ijdelheid. In bijna iedere vereeniging is zoo'n goe
de kern van bestuursleden en eenige andere trouwe
werkers aanwezig. Dezen zorgen dat de vereeniging.
de bereiking van haar doel zooveel mogelijk nabij
komt. En het is maar gelukkig, dat de anderen er
ook nog zijn, al doen zij meestal niet veel anders
dan het betalen van de contributie. Die moet er toch
ook wezen en het totaal van hetgeen aldus aan al
lerlei nuttige vereenigingen wordt bijgedragen is
heusch voor menigeen niet gering.
Doet de goede kern van werkers het in het oog
van de anderen soms een9 minder goed, dan ko
men deze laatsten wel voor den dag en helpen zij
mede de zaken, zooals zij vermeenen dat het behoort,
recht te zetten.
Zoo geeft dit groepje zich aam de eene vereeni
ging, een ander beijvert zich weer voor een andere
organisatie. Alle instellingen te zamen varen er ten
slotte wel bij.
In de stad en op het platteland is aldus het ver
eenigingsleven op een naar mijn meening juist hoo-
gen trap van ontwikkeling gekomen.
Zeker zijn er nu ook van die vereenigingen, welke
slechts schijnen te zijn geboren om dadelijk weder
te sterven, maar in vergelijking met de andere, die
haar nuttige werking, tot menigmaal zelfs in de
kleinste dorpen, aanhoudend doen gevoelen, zijn die
ingeslapen of ontslapen vereenigingen toch beslist
uitzonderingen.
Moet ik ze nu nog met name noemen?" Goed dan,
ik zal het doen.
Ik wijs op de vereenigingen in het belang van de
openbare gezondheid; het Witte Kruis, bet Roode er ook juist op aan thuis, in zijn vrouw weer kracht
Kruis, het Wügele Kruis, de vereenigingen voor uit- te vinden door een aanmoedigend, opwekkend, ver
zending van kinderen naar herstellings- en vacan- trouwensvol woord van haar, die ons begrijpt, in ons
tiekolonies, de vereenigingen voor tuberculosebe- gelooft, in ons vertrouwt.
strijding. Mac Donald zelf zegt hel zoo mooi <le volgende
Ik herinner aan de ijverige en liefdevolle werk- wo- iden:
zaamheid in zoo menige plaats van een of meer „Tut haar te vluchten in tijden van hevlgen strijd
drankbestrijdersvereenigingen. was hetzelfde als uit <^o heflig-bewogen oceaan te
Ik wil niet vergeten de vereenigingen voor volks- komen jn de veilige-lm«n, waar het waler volko-
ontwikkeling en bevordering van goed onderwijs; men juslig is. Het was a'tof men in een Mijden ne-
evenmin als de vele afdeelingen van den Bond voor rrel schouwde. Wanneer ik moe en geplaagd, gobro-
Staatspensionneering. Ik denk aan de vereenigingen ken en moedeloos eraan dacht om den ondankbaren
op het gebied van de kunst: zang, muziek, tooncei. strijd op te geven en me in mijn huis en mijn gezin
En aan de schitterende natuurlijk nog steeds terug te trekken, behoefde lk slechts met haar naar
voor verbetering vatbare organisatie» in hot be- mijn huls in Bucklnghurnshlre to vluchten. Na wei-
drijfsleven van den Noordhollandschen veeboer, nlge dagen vond ik in haar blij geloof weer rust, in
landbouwer of tuinder: coöperatieve aankoopver- haar vast geloof op de tookomst weer troost on kon
eenigingen, graanmaalderijen, vereenigingen tot af- ik me wede- in het strijdperk begeven om slagen
zet van land- en tuinbouwproducten, veilingsver- uit te deeleni en slagen te ontvangen. Niemand, ook
eenigingen, zuivelfabrieken, vereenigingen tot ver- ik niet, kan zeggen, hoe veel van de kracht onzer ar-
edeling van het rundvee en voor melkonderzoek en beidersbeweging aan haar is te danken."
nog zoovele andere. Hier zien we de waarde van een vrouw, die geëste-
Ik wil ook wijzen op de onderlinge veeverzekerin- lijk één is met haar man. En. het is niet te verwon-
gen. de boerenleenbanken, de onderlinge brandwaar- deren, dat zij van de woning van MacDonald maakte
borgmaatschappijen, de woningbouwvereenigingen. en dit was in het bijzonder in de 10 jaar welke men- Vandaal ook zijn recht van veto en amnestie,
Ik zou de lijst nog heel wat kunnen uitbreiden, aan zijn.intrede in het parlement voorafgingen
Maar men zal mij daarvan nu wel willen ontslaan, een middelpunt van leven. Bekende figuren uit de
De erkenning van de nuttige werkzaamheid van zoo socialistische beweging, zoowel uit Engeland als uit
menige plaatselijke organisatie is ook gelegen in andere landen, komen daar samen. En Margaret
den financieolen steun uit de kassen van de over- Ethel was het stralende middelpunt in dezen uitge-
heid.
Ik zal het wat het vereenigingsleven betreft hier.
bij laten.
zochten kring van intellectueelen en idealisten.
En het is wederom Mac Donald-zelf, die beschrijft
hoe zij ook voor edele ontspanning voelde en als
den kost gaven en gelegenheid hadden om te zien
en te hoeren, zullen het ongetwijfeld met mij eens
zijn, daf de schets van 't vereenigingsleven door Ds.
Heijlnes gegeven, de kinderen Noordhollands miskent
en zonder reden ridiculiseert
P urm erend.
D .KOOIMAN.
De bewoners van Noordholland, die oogen en'ooren gastvrouw gaarne haren gasten een zuiver genieten
x_ wilde bereiden.
„Wanneer bijzonder geëerde gasten van verre kwamen
dan werden zij dcor haar naar haar lievelingsweg
door het land gevoerd, van welken weg zij' nooit ge
noeg had. Wij: trokken dan allereerst naar Stoke Po-
ges; daar werd de kerk bezocht en het' kerkhof, waar
over de plechtige melancholie van <ie „Elegie" als
de geest van de plaats scheen te zweven.
Vandaar kwamen wij te Chalfont SL
Giles, waar men in de kerk nog steeds
den tred der eeuwen denkt te hooren; vol eerbied
betreedt men het woonhuis van Milton, waar de ge
dachtenis aan den dichter on zijn gast Ellwood ver
levendigd wordt. Het volgende station was Jordans,
waai4 God meer van aangezicht tot aangezicht tot den
bidder spreekt dan in eenige andere kathedraal van
De man moet vooruit
In 't renperk van 't leven
Moet werken en streven
Moet zweeten en zwoegen,
Moet planten en ploegen,
En jagen naar buit.
Daar daalt uit den hemel de zegen des Heeren,
Gevuld zijn de schuren, de schatten vermeêren
De ruimte verdubbelt, het huis zet zich uit
En binnen de wanden.
Daar rept zich de vrouw,
Daar steekt zij de handen
Met vlijt uit de mouw.
Haar zorgen verhoogen
Het heerlijk gewin;
Zij dwingt met heur oogen
Het gansche gezin.
De dartelsten leert ze
De wildsten regeert ze,
Door wijsheid en liefde gevierde vorstin 1
Zij spint bij het rokken de snorrende draden,
En vlijt in den winkel, in- ge.urigo laden.
Op blinkende planken, haar voorraad terneer
Het sneeuwwitte linnen, het ragfijne garen
En weet aan het Goede ook het Schoone te paren
En rust nimmermeer!
Schiller.
die onnoodig zijn als president en volkevertegena
woordiging op een zelfde politiek standpunt staan
en de president dus niets van wat de Kfiftöermeeiia
derheid deed of wenschte behoeft te corrlgeeren.
Aan dezen constitutioneelen toestand wordt thans
een einde gemaakt. De nieuwe Kamer bezit een
meerderheid, dio van Millerand niot wil weten. Het
linker bloc meent grieven te hebben tegen den pre
sident en wenscht, nu Poincaró ton val is gebracht,
geen nieuw kabinet dat, hoe dan ook, onder Miïle-
rand's invloed zou staan, gevormd te zien.
Millerand heeft gedaan -wat op den weg lag van
een constitutioneel staatshoofd. Hij heeft den leider
van de sterkste oppositiegroep, nl. Herriot, bij ziek
ontboden en hem gevraagd een ministerie te vor
men. Herriot wist,' dat. dit onmogelijk was, omdat
zijn eigen partij te zwak is om alleen1 op te treden,
zoodat de steun der socialisten hem onontbeerlijk is.
Samenwerking met de groepen van het nationale
bloc was hem onmogelijk, nu hij dit juist een ne
derlaag had toegebracht en derhalve moest hij zich
wel schikken naar de wenschen der socialisten, die
nu eenmaal fel op Millerand zijn gebeten, sinds hij
destijds door uitzending van Fransche officieren
naar Warschau verhinderde dat de officieele vriend
De dichter van de hierboven aangehaalde woor
den is een wereldberoemdheid. En deze Schiller
het land,' daarna werd in Beaconsiield halt gehou-1 v«n Fyankrijk, Polen, werd vernictmd door den se-
den. In Hampden) bezochten wij de groote kerk en ™LofncleeleD vriend der socialisten, nl. Sovjet-
het graf van de helden in den burgeroorlog. Hei is
een mooi stuk land. vol verheven rust en rijk aan
groote herinneringen. Het is alsof men den geest ge
voelt van de memnen, die voor het beste in het En_
gelsche leven hebben gewaakt, van een Cromwell,
Milton, Hampden, Penn en Burke".
of andere ziekten der ademha
ling» organen kunnen Uw leven
vergallen. Voor de prikkelende
hoestbuien die U nachts uit den
slaap houden is er één beproefd
middel: AKKER'.
Rusland.
Dit had Millerand. die zelf ook socialist is (ge
weest) niet mogen doen. Mag men een bolchewist
iets in den weg leggen, zelfs al zou dit het eigen
vaderland verzwakken of benadeolcn? Natuurlijk
niet.
De Fransche socialisten zijn het op dit punt roeu
rend eens met Ravesteyn: „Moscou tairos en avant!"
Wilde Herriot dus het roer in handen nemen, dan
moest hij mee huilen met al wat rood was en moest
Millerand worden opgeofferd. Plus en benevens let
ter en geest van de grondwet
Vandaar dat de nieuwe Kamermeerderheid weiger
de zich uit te spreken, over do boodschap van den
president en tot verdaging besloot. Een motie van
afkeuring over het presidentieel bedeid durfde men
niot aan. Evenmin een motie van wantrouwen in
het nieuwe ministerie. Men ontzeiide de moeilijkheid
van, het formuleeren der bezwaren door te verklaren
niets te doen te willen hebben met een regeering
onder de signatuur van Millerand tot stand gekomen.
Dit is gemakkelijk en afdoend, Doch tevens on
grondwettig.
Had men het nieuwe ministerie en! desnoods elk
Ieder zal onmiddellijk beseffen, dat een vrouw, die
4 J niet alleen met haar man meeleefde in zijn werk en volgend: kabinet ten val gebracht" dan~hacTniemand
wordt gerekend tot de grootste Duitsche dichters, de zijn dappere geestverwante was, maar die ontspan- iets kunnen zeggen. Doch de weigering zelfs te dis
evenknie van den beroemden Goethe. Hij werd gebo. ning en genot vond op de wijze, als uit het hier aan- cussieeren over de boodschap of zelfs de eigen motie
vr i°c^a5?aC vJ?* Neckar ®n gehaalde blijkt, op een hoog peil staat. tot verdaging te verdedigen, stempelt de actie der
v?laarT7 ifT ff00,1®! En nu wilde ik kiera^ een kleine beschouwing meerderheid tot een zuiveren staatsgreep.
d2 i dIt: voor de vrouwen vastknoopen. Elke volgende meerderheid in Kamer en Senaat
to7®?sta?Ild5. lerfn- f* hoop zéér dat de lezeressen het mij niet kwa- kan voortaan het staatshoofd dwingen tot'aftreden
,TKJ2?'!ijk nemen> wanneer ik het zeg, maar het moet me en hiermede is het uit met hot principe der continui-
von hoo vf i dergelijk eenzijdig ideaal inderdaad van het hart: het geestelijk peil van de teit. Wordt de deur opengezet voor politieke drijve-
Mooï i.^iwrSSSJESsx meeste vrouwen staat niet zeer hoog. Zijn ze ge- rij in het Elysee, zoodat alle macht in Frankrijk
iJbOISJten lle. zf*fren' 0r,toe trouwd met onbeduidende, geestelijk-niet-veel-be voortaan zal berusten bij de paar leiders der par.
r ontboe1ze,ming teekenend e mannen, dan is dat nog niet zoo erg. tijen, die door een of ander stembusaccoord een toe-
ÏSISLi *,atsen' Mytal koeling is namelijk om Maar als zij gehuwd zijn met mannen, die geestelijk vallige meerderheid wisten te verkrijgen,
my speciaal tot de vrouwen te richten in dit artikeltje willen vooruit komen, die in vele levensvragen be- Wat het resultaat dezer actie op den duur zal zijn
r? aanleidin^- langstellen, dan zijn zij een ramp, dan belemmeren i9 -niet gemakkelijk te zeggen. Het centrale punt, de
w r xJ n°fi i?nxSi verdlePl ZÜ den man in zijn groei en ontwikkeling en zij on- eenige Franschman. dio boven ale partijen staat, en
M*c DpaaW- u weet na- dergraven tevens beider geluk. over wien zich dus allen kunnen vereenigen, bestaat
thi«? ^re?' ^aar0P de Zeker, iedere man is geen MacDonald En daarom niet meer. In zijn plaats troedt een partijman, die,
JL ffencht houdt; de Engelsche behoeft niet iedere vrouw een Margaret Ethel te zijn. wat overtuiging en politiek betreft, een getrouwe re-
f" A 2J1*, va? Zljn,,levei?1 werd ik Maar wat wel noodigis, onverbiddellijk noodig? Dat püek zal zijn van de Kamermeerderheid, die hoeft
zéér getroffen door de be teekenis, welke zijn vrouw jedere vrouw met haar man meeleeft; belangstelling t0 dan9en naar de Kamerpijp, op straffe van den
voor hem heeft gehad en daarom besloot ik iets van heeft voor wat den man interesseert dienst opgezegd en uit hot Elysóe veixlreven te wor-
haar te vertellen aan mijïi lezerskring van de Scha- Want, lievo vrouwen van den tegenwoordigen tijd, den.
ger Courant. En toen dacht ik tegelijkertijd aan wat laat U dit voor gezegd houden: de intellectueel© man Dit gevolg staat vast.
Schiller van de vrouw dichtte en! ik begreep ineens van het heden, de man die geestelijk leven kent en iets anders is de invloed, dien deze verzwakking
hoe ontzaglijk groot de verandering in den loop der het.geestelijk leven van zijn tijd tracht mede te le- van de positie des presidenten zal hebben op de bui-
tijden is geworden ten opzichte van de positie der vera, is niet meer tevreden met een vrouw, zooals tenianidsche politiek. Zal eonig hoofd van een buiten-
vr°"?v- J deze door Schiller werd bezongen. Hij vraagt een landschen staat, in de toekomst verbintenissen aan-
Zeker, de brave huisvrouw, de lieve moeder, wordt levensgezellin, welke hem kan begrijpen, welke me- gaan met iemand wiens daden eiken waarborg ont-
nog steeds gewaardeerd on groot is mijn eerbied voor degevoelt voor de dingen, die hem interosseeren. Zijn
de vrouw, die er voor waakt dat alles in de woning vrouw moet ook zijn geestverwant wezen. Is dit. niet
ordelijk en zindelijk is en ik beklaag den man, die het geval, dan wordt de verhouding koel, onhartelijk
een zorgelooze, verkwistende, onhuiselijke vrouw en het huwelijk tot een schijnhuwelijk. Ik denk hier-
heeft. Maar toch: neen1 de lieve, zachte huismoeder- bij onwillekeurig aan een oud-IIollandsch gezegde:
alleen is voor mijl niet het ideaal der vrouw. De tijd „twee gelooven op ééni kussen, daar slaapt de duivel
is voorbij behoort m.i tenminste voorbij te zijn! tusschen". De gedachte hierin uitgedrukt, is: .waar overstaan, niet van het Fransche volk, doch van zijn
nat nog altijd de oud-testamentische opvatting geen eenheid is bij man en vrouw, wat betreft het partijbestuur (waarvan elk lid natuurlijk vindt dat
werd gehuldigd dat de vrouw diende tot hulp van voornaamste en belangrijkste (en dat was voorheen zijn beurt voor het Elysée nu wel is gekomen) is er
den man, ja zelfs om hem te helpen zou zijn ge- de godsdienstige overtuiging) daar kan nooit een niet de minste twijfel, dat hij gebruik zal maken van
schapen. Ik verwacht van een vrouw nog iets an- mooie onderlinge verhouding zijn, nooit een goed al zijn wetenschap, boe ook verkregen, om zijn
ders, iets méér. Zij moet ook geestelijk de gelijk- en harmonisch huwelijk bestaan. standje te verdedigen.
waardige van den man zijn. Is dit niet 't geval, dan Ja, die oude voorvaderen wisten 't wel! Een der allergrootste grieven van Frankrijk, ten
«al al haar zorgzaamheid, haar liefheid en zachtheid Geestelijke eenheid moet de basis zijn van het hu- opzichte van het vredesverdrag, was het ontbreken
niet kunnen beletten dat zij den man gaat vervelen, welijksgeluk. van een garantieverdrag van Engeland en Amerika.
Natuurlijk is het tegenovergestelde eveneens waar: Daarom zien we juist zoovele huwelijken kapo' Amerika geef: dit in geen geval. Maar Engeland zou
er zijn huwelijken, waar de vrouw geestelijk verre- goan, wanneer de man zich ontwikkelt en de vrouw wellicht bereid ziin het aanbod destijds aan Briand
weg de meerdere is van den man en dat wTeekt zich hare ontwikkeling verwaarloost of wat minder gedaan, te herhalen.
eveneensvoorkomt wanneer het omgekeerde gebeurt. Zou MacDanold die garantie ook geven aan oen
Maar om tot de vrouw van Mac Donald te komen'! Zoodat ik eindigen wil met dit te zeggen: Wanneer staatspresident, die heden het creatuur van de ra-
Het was in het jaar 1895. Mac Donald dong naar een meisje vol verwachting een huwelijk aangaat, diealen. morgen van de communisten, overmorgen
de parlementszetel van Southampton. Een onbeken- iaat ze dan nooit vergeten, dat zij haar man en zich van de conservatieven zou kunnen zijn?
de zond hem een bedrag voor zijn yerkiezingsfonds. zelf dan alleen waarachtig geluk kan verzekeren. Niemand, die het gelooft.
Mac Donald wordt ziek en daarin vindt de zendster wanneer zij zich niet alleen voorneemt een lief, har- Niemand, die ook maar een oogenblik aanneemt,
van het geld een aanleiding om hem eens te schrij- telijk, zorgzaam huisvrouwtje te zijn, maar ook gees- da: het buitenland niet alleen Engeland! ver
ven. Later kwam zij in Hoxton met hem in persoon- telijk naast haar man wil staan, geestelijk met hem trouwen zal hebben in een land, dat zonder ander
lijke aanraking. Zij was Margaret Ethel Gladstone. naar hooger wil streven. Dan als ik dit woord maf? motief dan een toevallig stembusresultaat zijn con_
Na eenige maanden! was zij met Mac Donald verloofd gebruiken dient zij haar man op de beste wijze, stitutie overboord gooit en waarvan men dus aller-
en in November 1896 betrok hij met zijn jonge vrouw Niet alleen haar man, maar ook de menschheid. jej verrassingen kan verwachten,
een woning in Lincoln's Inn. Fields. ASTOR. ,\1 die 13's ook!
Vijftien jaren lang heeft het huwelijk
waaruit vijf kinderen werden geboren
geduurd. Vijftien jaren van geluk toen liet zij
den geliefden man eenzaam achter. En nog altijd
spreken! de twee ringen, welke Mac Donald aan de
linkerhand draagt van een liefde, die heenreikt tot
over het graf.
beren voor de hoog noodige continuitoit?
Wij gelooven het niet.
Zelfs onderhandelingen met. zulk oen politieken
partijpresident worden gevaarlijk. Want als hij mor
gen zijn baantje moet verdedigen tegen andere po
litikasters en als hij zijn beleid moet toelichten ten
UITKIJK.
Zelfs vrouwen klagen.
als proletarier's kind is opgevoed, zijn zeer zwaar.
Dat zijn levens van geweldige inspanning en strijd.
Welnu: in zulke levens kan de vrouw van onschat-
Op Vrijdag den dertienden komt het congres, dat
is Kamer en Senaat van Frankrijk in vereenigde zit-
,C1 ,'ting te Versailles bijeen om, nu de dertiende Kamer
Wat zijne vrouw voor hem is geweest, heeft Mac 1 sedert het bestaan der Rupibliek geen vrede heeft Wij leven in een drukkenden tijd. Zelfs vrouwen
Donald zelf beschreven in een boek gewijd aan hare met President Millerand den dertienden president klagen somwijlen. Het is een feit. dat velen op oen
nagedachtenis; een boek dat slechts den naam zijner te kiezencrisispunt zijn aanbeland, waarop of hun gezondheid
vrouw draagt „Margaret Ethel Mac Donald". Het is voor bijgeloovige menschen om er angstig moet lijden of zij hun werk moeten opgeven. Duize-
Levens als die van dezen Engelschen minister, die onder te worden! ligheid en pijn in den rug zijn waarschuwingen van
Echter niet alleen bijgeloovigen, doch ook men. opkomende nierkwalen,
schen. die zich niet ophouden met voorteekens en l^aat uw werk dan een poos rusten; gij hebt gebie-
HHHHwfcwade invloeden" zullen in deze dagen eenigszins dend rust. ontspanning en frissche lucht meer le-
barê waarde wezen. Denkt u eens aan dat mannen,angst hebben gevoeld bij 't zien van den weg door de v^nszonneschijn noodig.
die zich een groote taak voor oogen stellen1 en die Fransche politici ingeslagen. Overwerking strijdt met onze levenseischen; al te
.daardoor felle tegenkanting ondervinden, getrouwd Men heeft destijds het Septerinat ingevoerd, den vaak is zij de oorzaak van nieraandoeningen bu
waren met vrouwen, die hen niet konden begrijpen j ambtstermijn van zeven) jaar. ten einde zooveel mo- vrouwen.
en dus niet konden waardeeren! Stelt u voor dat gelijk te voorkomen dat de Kamerverkiezing zou Foster's Rugpijn Nieren Pillen voidoen aan alle
zulke menschen tot vrouw hadden een lief, goedig, samenvallen met de presidentskeuze. Men wenschte eischen. Zij herstellen de ongemakken en onrust, t
maar onbeduidend en oppervlakkig menschje! Ik te verhinderen.dat de ..waan van den dag" zoowel in veroorzaakt door nierverschijnselen als unnaire kwa
waag de bewering te uiten dat vele mannenlevens het wetgevend als in het uitvoerend gerag aanstonds len, rugpijn, waterzuchtige zwellingen, rheumaüsche
verdorren en aan waarde verliezen, juist omdat zij tot uitdrukking zou komen. Men heeft jui9t door het pijnen en zenuwoverspanning.
met onnoozele, domme, geestelijk doode vrouwen zijn I Septennat pogen te voorkomen dat de Staatspresi- Zelfs gevorderde nierstoornissen, als nierzand,
getrouwd, hoe voortreffelijk zij overigens als huis- dent een politieke figuur zou zijn en dat zijn ambt nier- en blaasontsteking, spit, rheumatiek. n,e^va-
Y -mHster waren. een speelbal zou worden der wisselende inzichten terzucht en ischias worden mei succes bestreden door
Ieder mensch. die in het groote geestelijke worstel- op staatkundig partijgebied. Foster's Pillen,
perk meestrijdt, heeft oogenblikken van moedeloos- De president, ongeacht welke wijzigingen Senaat Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken a n.o
beid. Daaraan ontkomt niemand. Maar dan komt 't en Kamer ondergingen, zou de continuiteit beiicha- per flacon (geel etiket met zwarten opdruk;.
