illMtll NiElWS-
Woensdag 13 Augustus 1924.
67ste Jaargang. No. 7484.
Uitgevers N.V, v.ü.
Ce., Scbagcn
Een volksverhuizing op
groote schaal.
ömnenlandsch Nieuws.
Uit en Voer de Pers.
SCHA
Dit blad verschijnt viermaal por wook: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag on Zatordag. Dij inzonding tot 'smorgons 8 uur, worden Advor-
tonliën nog zoovoól rnogolljlt in hot ooratuitkomond nummer goplontst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELFF no 20
Prlja por 3 manndon f 1.05. Losoo nummoro 0 cont. ADVERTEN-
TlftN van 1 tot 5 rogols f 1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowijsno,
inbogropon). Grooto lottoro wordon naar plaataruimto borokond.
Het zal velen onzer lezers niet bekend zijtn, dat bij
het verdrag van. Lausanne, dat den vrede regelde
tusschen Turkije en Griekenland, nadat de Turken
zich van bun overweldigers de Grieken hadden ver
lost, een zeer verstrekkende bepaling is opgenomen.
Deze bepaling luidt, dat de Turken, elke in Grie
kenland wonen, moeten -worden uitgewisseld tegen
de Grieken, welke in het Turksche grondgebied ge
vestigd zijn. Van welk eene ontzettende beteekenis
deze bepaling voor honderdduizenden menschen wel
is. blijkt pas nu de uitvoering der bepaling aan den
gang is.
Een correspondentie uit de Balkanlanden in de
N.R.Crt. geeft daarin eenig inzicht. Wij lezen daarin
o.a. het volgende:
De uitwisseling der Turksche bevolking in Grie
kenland tegen de Grieksche in Turkije, op grond van
do desbetreffende bepalingen van het vredesverdrag
van Lausanne, gaat stadig zijn' gang, doch geeft aan
leiding tot heel wat pijnlijke voorvallen en ernstige
moeilijkheden.
Vier honderd duizend Moslims, voor het meeren-
deel zelfstandige landbouwers of handwerkslieden
moeten de haardsteden hunner voorouders verlaten,
den grond waarin hunne vaderen rusten en die hun
families van oudsher toebehoort afstaan, en wat er
op staat van de hand doen in een hun vijandig land
aan roofgierige uitbuiters, om zich te komen vesti
gen in Anatolië of Oost-Thracië in streken welke
voor 't grootste deel braak liggen of verwoest zijn,
om daar een nieuw bestaan te beginnen.
Wat de Grieken betreft, die uit Turkije naar Grie
kenland moeten verhuizen, zoo weet men, dat meer
dan een millioen reeds Anatolië hadden verlaten,
met het daaruit door Moestaia Kemal .pasja verjaag
de Helleensche leger. Er bleven er, nadat de vrede te
Lausanne was gesloten, dientengevolge nog maar
ongeveer honderd vijftigduizend over, gevestigd langs
de kust van de Zwarte Zee, in het binnenland, en in
de omgeving van Konstantinopel. Deze moesten wor.
den uitgewisseld.
Om die ontzaglijke volksverhuizingen te leiden, en
er voor zorg te dragen, dat de ongelukkige slachtof
fers van dat politieke paardenmiddel om zich we
derzijds van ongewenschte ethnische minderheden
te ontdoen, zoo weinig mogelijk materieel worden
getroffen, door te trachten hun in hunne nieuwe
woonplaats zooveel als doenlijk terug te geven wat
zij hebben moeten in den steek laten, heeft de Vol
kenbond eeno commissie ingesteld, bestaande uit vijf
door den Volkenbondsraad aangewezen buitenlan
ders. en een'gedelegeerde van de Turksche en van de
Helleensche regeering.
Die commissie heeft wederom verscheiden sub
commissies benoemd, ieder voorgezeten door een
vreemdeling, en verder bestaande uit een Turksch
en een Helleensch lid, welke op verschillende plaat
sen het vertrek en de aankomst en vestiging van de
uitgewisselden regelen.
De Groote Nationale Vergadering te Angora heeft
verder voor die vestiging en het besturen van al wat
met de uitwisseling in verband staat, een bijzonder
commissariaat (ministerie) ingesteld, waarvan het
hoofd ook zitting en stem heeft in den ministerraad.
Toen het vredesverdrag in Augustus van verleden
jaar door de beide partijen. Turkije en Griekenland
was geratificeerd, werd algemeen aangenomen, dat,
met het oog op het reeds op handen zijnde winter
seizoen, de uitwisseling niet voor de komende lente
zou beginnen.
In Griekenland begon men echter, reeds dadelijk
daarna, met het uitzetten der Turksche bevolking uit
hun bezit, en het wegdrijven ervan, als waren het
kudden vee, naar de kust. waar ze in kampen wer
den opgesloten, totdat de noodige scheepsruimte zou
worden gezonden om ze af te halen en naar Turkije
over te brengen. Dat alles geschiedde nog voor de
Volkenbondscommissie haar werkzaamheid had kun
nen beginnen. Zooals later duidelijk is gebleken,
heeft men in Griekenland juist met opzet zulk een
haast gemaakt, ten einde zich nog voor het in func
tie treden van de commissie in het bezit te kunnen
stellen van het onroerende en roerende goed dat nu
door de zoo ruw en overhaast verjaagde Turksche
bevolking zonder eenige voorafgaande schatting of
overgave moest worden achtergelaten.
Daar het verder natuurlijk eenige weken heeft
moeten duren, voor de noodige schepen ter plaatse
waren om de duizenden wachtenden aan de kust op
te nemen; en die, zoo voortijdig weggezondenen, bij
aankomst in Anatolië nog niets gereed vonden voor
hun vesiiging. hebben door die laakbare handelwijze
van Griekenland in de eerste maanden van de uit
wisseling, October, November en December, voorzoo-
ver de daaromtrent opgestelde statistieken uitwijzen,
ten minste vijftien duizend uitgewisselde Moslims
mannen, vrouwen en kinderen het leven verloren.
En men is in Griekenland, met name in Mace
donië en in Thessalië, eerst opgehouden met het op
die wijze berooven van de uit te wisselen Moslims,
nadat te Angora was besloten weerwraak te nemen,
niet alleen op de uit te wisselen Grieken in Turkije,
maar eveneens en vooral op de welgestelde Grieken
te Konstantinopel, die, o,p grond van het verdrag van
Lausanne. niet het land behoeven te verlaten. Die
werden, evenals de Moslims in Griekenland, ook ge
ïnterneerd, en, midden in den winter, onder tenten
gehuisvest; terwijl op hun bezitting beslag werd
gelegd.
Nadat het op die wijze de eerste maanden bij de
uitwisseling hard tegen hard is gegaan en zooals
gezegd duizenden het slachtoffer zijn geworden
van het desbetreffende, reeds uiteraard, onmensche-
lijke besluit der diplomaten te Lausanne; is er nu
bij de uitvoering daarvan wat orde en behoorlijk
heid ingetreden.
Niettemin blijft het lijden en de ramp voor allen
er bij betrokkenen, en ook het nadeel en de schade
voor de beide landen, groot. Nu al bijna een jaar
hebben honderdduizenden landbouwers niet kunnen
zaaien bijgevolg niets kunnen voortbrengen en liggen
meer dan een millioen bunders 'tot voor dien intens
bebouwde akkers braak.
Het gaat met deze problemen vaak hard tegen hard
tusschen de Turksche en Grieksche autoriteiten en
het spreekt wel bijna van zelf. dat de tot verhuizing
gedwongen bevolking, zoowel Grieken als Turken,
slachtoffers zijp, die de harde slagen moeten ver
duren. Men kan zich wel indenken, welke tooneelen
van ellende uit deze geschiedenis zijn voortgekomen-
De toepassing van de uitwisselingsbepalingen beeft
verder een aantal problemen naar voren gebracht,
waarvan men de meesten nog niet heeft kunnen
oplossen.
Het neteligste der nog niet geregelde problemen,
is wel dat van de uitwisseling der bezittingen.
Te Lausanne is overeengekomen, dat van de on
roerende goederen, en van al wat de uitgewisselden
van hunne haven niet kunnen medenemen, een lijst
zal worden opgemaakt door ddn vertrekkende, voor
de sub-commissie ter plaatse. Een duplicaat dier lijst
brengt hij mede, ten einde daarmede, zoo mogelijk,
in zijn nieuwe woonplaats een gelijkwaardig bezit
terug te erlangen. Die lijsten zijn echter eenzijdige
verklaringen, want de commissie heeft de juistheid
er van niet kunnen controleeren. Eerst later zal do j
commissie daartoe kunnen overgaan, en dan vast-
stellen de totale waarde van de achtergelaten be
zittingen aan beide zijden, en daaruit het bedrag dat
de eene staat den anderen nog zal schuldig zijn; om
daarna een eindelijke afrekening tusschen Athene en j
Angora te bewerkstelligen.
Het blijkt echter nu al meer en meer, dat dit zoo
omslachtig zou worden, dat het bezwaarlijk zal zijn
door te voeren. Men overweegt bijgevolg nu eene re
geling tusschen de twee betrokken regeeringen recht
streeks op grond van een schatting der wederzijd-
sche kredit- en debetposten door de Volkenbonds
commissie. Zulk eene oplossing zou voorzeker prak
tischer en sneller zijn, d'ochJ het nadeel hebben dat zij
de belangen van de uitgewisselden niet volkomen
kan verzekeren; wijl die in dat geval afhankelijk
worden van do willekeur der regeeringen welke dan
buiten tusschenkomst van de commissie over hunne
aanspraken en vorderingen zullen beslissen.
Het aantal personen, tot op heden uitgewisseld be
draagt behalve zij die uit eigen beweging zijn ver
huisd in ronde cijfers 225.000 Moslims en 50.000
Grieken. In den loop der volgende maanden zal de
commissie ook de nog in Macedonië wachtende laat
ste 175.000 Moslims en de 150.000 Grieken, die nog in
Anatolië zijn, laten overbrengen. De commissie re
kent er op in1 October met de geheele uitwisseling ge
reed te kunnen zijn.
Voor Turkije en evenmin voor Griekenland zal
daarmede de volksverhuizing zijn afgeloopen. Het
zal nog maanden, ja waarschijnlijk nog wel jaren
duren, voor al die nieuwe bewoners zich voorgoed
zullen 'hebben kunnen vestigen. Tot op heden hebben
in de beide landen de immigranten gehoorzaam do
aanwijzingen gevolgd van de overheid, en zich be
geven naar de plaatsen welke deze hun aanwees. Ve
len zijn daardoor beland op plaatsen, welke 'hun
volstrekt niet passen, en waar zij zeker op den duur
niet zullen willen blijven. Een heen en weer trekken,
een verhuizen en omwisselen binnen de grenzen der
twee staten zal bijgevolg nog geruimen tijd onvermij
delijk zijn en de rustige en ongestoorde ontwikkeling
op elk en inzonderheid op economisch gebied verhin
deren en vertragen. Jaren lang zullen èn Turkije, èn
Griekenland nog hebben te lijden onder de nu op
zoo drastische wijze volvoerde scheiding tusschen
Turken en Grieken-
Tot zoover de Tel.-correspondent. Men krijgt zoo
den indruk, dat deze meeningsuiting moet dienen als
„olie op de golven", na den storm die in sommige
kringen is opgestoken na het Roomsche Congres te
Amsterdam. Daarenboven ligt er een antwoord in
opgesloten op de beschouwingen welke door „Het
Volk" ten beste zijn gegeven, waarin men hoopt op
een verbreking van de coalitie en op een samenwer
king van R.-K. en S.DJLP. Deze samenwerking wordt
vrij duidelijk afgewezen.
NA HET ROOMSCHE CONGRES.
Een Telegraaf-correspondent deelt mede, dat Kar
dinaal Van Rossum na zijn vertrek uit Amsterdam
en na nog bezoeken te hebben gebracht aan 's Bosch
en Roermond, naar Wittem in Zuid-Limburg is ge
reisd, waar hij thans in het Klooster van zijn orde,
die der Redemptoristen, verblijf houdt.
Onder het opschrift „Religieuze wenschen; geen
politiek" schrijft de correspondent het volgende:
In deze schoone en kalme omgeving rust de kar
dinaal gedurende een tweetal weken uit van de ver
moeiende dagen, die achter hem liggen en leeft
hij er ver van wereldgebeuren en politiek. Dit ver
namen wij' toen wij dezer dagen het dorp en klooster
te Wittem bezochten om, zoo mogelijk, wat meer te
vernemen omtrent de speciale bedoelingen welke bij
het Eucharistische congres zouden hebben voorge
zeten.
Door bijzondere omstandigheden waren wij in de
gelegenheid, zij het niet onmiddellijk dan toch on
middellijk uit ev engoede bron te vernemen de mee
ning, welke de kardinaal-legaat zou koesteren in zake
de verschillende aangelegenheden, die ons land naar
aanleiding van het Eucharchistisch congres beroeren.
Dat het katholiek eerherstel als centrale gedachte
in het congres geplaatst werd, zou de Kardinaal vol
mondig met ja kunnen beantwoorden.
Het was Rome bekend, dat de opheffing van het
processie-verbod in Nederland eene politieke zijde
heeft en dat de katholieken in Nederland om politieke
redenen niet op opheffing van het verbod bleven
aandringen.
Evenwel betoogt een Eugaristisch congres niet in
het minst politiek.
Het congres wordt om de twee jaren gehouden en
thans had dit deze maal toevallig te Amsterdam
plaats, niet om politieke redenen, doch om Gode hulde
te brengen, eerherstel te geven in het H. Sacrament.
Daarom had Rome en vanzelfsprekend de geheele
Roomsche menschheid zoo garne gezien dat men ook
in het openbaar die hulde had kunnen bewijzen en
hoopt, en bidt men, óók te Rome, dat in het lage land
aan de zee, waar men de congressisten zoo vriende
lijk tegemoet getreden is. de verdraagzaamheid zoo
groot moge worden, dat vrijheid tot het openlijk hulde
brengen aan het H. Sacrament voor degenen die dit
wenschen, gegeven wordt.
Daar. zooals boven gezegd, het congres geen poli
tieke bijeenkomst is, houdt het zich, als zoodanig, niet
met de politiek, van een land bezig.
De aandrang, welke van de breve uitging en die
uit de woorden van den Kardinaal-Legaat zich deed
?evoel en. was dan ook slechts een wensch. waarvoor
nolitieke verhoudingen niet in elk geval behoeven
te- wijken.
Dat eene innigeT verhouding zou ontstaan tusschen
Katholieken en .Socialisten door deze breve, ligt dan
ook allerminst binnen de mogelijkheid, welke men
zich te Rome als gevolg van het congres voor oogen
heeft gesteld, omdat weer, zooals boven reeds uit-
i* het congres niet met *ene politieke bedoe-
Mt> «ehouden is"
KONINGIN WILHELM1NA BLJ DE ZEEUWSCHE
VISSCHERS.
Wy hebben reeds in het kort medegedeeljd,
dat H.M. de Koningin by haar tocht over de Zeeuw-
sche eilanden ook een bezoek heeft gebracht in de
visschersgezinnen 'te Vlissingen en Arnemuiden,
welke door den jongsten storm op de Schelde zoo
zwaar zijn getroffen door het verdrinken van de
kostwinners, de mannen en zonen.
In een nabetrachting ovor don Zoouwschon zogo-
tooht van de Koningin, vraagt een particuliere oor
respondent der N.R.Crt. zich af, welk moment
wel het hoogtepunt van de grootsche ontvangst
was, welke de Zeeuwsche bevolking onze Lands
vrouwe deelachtig deed worden.
Waar blijft nu mijn hoogtepunt? zoo vraagt hij
zich af. Het ligt tusschen kwart over acht en negen
uur op Vrijdagavond, na het vertrek uit Vlissingen
en bij aankomst te Arnemuiden, waar hot eenvou
dig bezoek zou plaats hebben, waarvan weinigen
wisten en nog minder velen getuige zouden zijn.
Ook te Vlissingen had do Koningin betrekkingen
van omgekomen visschers bezocht, maar dit rouw
bezoek werd door de vissohersbevolking gevoeld
als een Koninklijk meevoelen met Arnemuiden,
want, wat in Vlissingen vischt, is immigrant uit
Arnemuiden en 'in dit dorp ligt de geschiedenis,
klopt het hart van het visscheravolk van Walcheren.
De Vlissingsehe visscher hoeft de taal, do gebaren,
den gang, de kleeding, beeldspraak, de scheldna
men uit het oude stadje aan de Arne en niet weini-
nigen denken met heimwee terug aan het_ plekje
grond, dat slechts eenige uren verwijderd ligt van
de min of meer moderne industriestad, (Vlissingen)
die zij thans bewonen.
En in dit hart van het zwaar 'getroffen visschers-
volk van Zeeland's schoonste eiland zou de Konink
lijke trein circa kwart over acht arriveeren. Allo
visschers waren thuis en stonden star on stil mot
hun vrouwen on talrnk kroost voor hun woningen.
Wat'aan vlaggen in net dorp aanwezig is (vele on
groote zijn dat er niet) was uitgestoken, een sobero
oranjeversiering was aangebracht op beuken, truien,
de ronde hoeden der visschers en de petjes der jon
gens, die overigens van hun derde of vierde iaar af
dezelfde kleeding dragen als de mannen. Moeders
instrueeren met eerbiedig-stille stem hun jongens
over het afnemen der petjes, die nooit van ue hoof
den komen, dan om te bidden of om te gaan slapen.
Een visscher neemt tyn hoofddeksel niet af. Hij
groet met de stem in een rijkdom van toonaarden
en met een gebaar van zijn forsehe rechterhand, die
soms dicht naderen kan bij pot of hood% Vorder
niets. Maar de gewone maatstaven zijn hier weg
gevallen. Thans staat de Koningin op het punt bin
nen te rijden voor een rouwbezoek. En de jongetjes
worden voorbereid ophot groote moment van het
afnemen van'hun petjes.
Zal Zy rijden in auto of open rijtuig? En hoe
zal dat alles zijn: de Meeding, hoe groeten, het
bewegen, het heele gedragen van dat zoo bijzondere,
boog te vereeren Koninklijke, dat onmiddellijk Zijn
intrée zal doen in het dorp?
En eenige minuten nadat de trein is voorgereden,
terwijl mannen en vrouwen mij nog op geaompton
toon staan te vertellen over de laatste worsteling
van verdronkenen: over het afscheid, dat do opva
renden van één der scheepjes reeds van elkander
genomen hadden, nadat de kop van hot roer was
weggeslagen on zij allen samen waren neerge
hurkt in het stuurlooze vaartuig, dat reddeloos aan
den hevigen wind en de golven scheen prijsgegeven,
tot, als een wonder, toen nog redding kwam; over
rauwe leven der zee, dat velen van deze kerels mét
hun harten van goud uiterlijk verruwt; over het
verraderlijke van de zee, die 's morgens bij het
uitvaren vredig kan zijn tals een spiegel en in
enkele minuten het verderfelijke, ontembare élé
ment, dat niet meer te ontvluchten is... gaat plotse
ling een beweging door de rij, de hoofden worden
ontbloot en ginds aan het eind van de straat ver
schijnt wandelend, naast den commissaris der Ko
ningin, over fïe hobbelige keien, gekleed zooals
iedere vrouw gekleed zou kunnen gaan, rustig groe
tend met stillen ernst tusschen de rijen der dood
stille visschersmenschen, de^ eerste vrouw van Ne
derland: Koningin Wilhelmina. Zy gaat de straat
af tot aan het huis waar de eenige geredde van één
der scheepjes met versplinterd been te bed Kort.
Rustig, zooals een zeer goede kennis een huis be
zoekt. ,waar hij veel lijden weet, treedt Zij over
de vervolooze houten stoep het huis binnen.
Zi» blijft er eenige minuten, die heel lang schij
nen en gaat dan op "dezelfde rustige wyze, tus-
schon de rijen der zwijgende menschen door, de hui
zen bezoeken van de gezinnen der omgekomenen.
Ik ken Zeeland' en zijn volk. Ik ken oo Arnemui
den en zijn bevolking, maar zoo als nu, heb ik
het nooit gezien. De vrouwen, aangedaan en met
tranen in de oogron, staren elkaar met stomme ver-
6azing aan: Dit is het nooit grodroomd©: de ko
ningin, wandelend op deze kei-m, zoekend naar
een huisdeur, met dezen ernst, met dezen eenvoud.
Een oude visscher met verweerd gezicht, gebogen
neus. sterke oogen, harde mondhoeken staat vol
eerbied, met de oude versloten muts in beide han
den voor het lijf, te kijken naar deze loopend*
vrouw, die in eiken trek van haar gelaat verraadts
dat zii dit volk, in dit nest van watergeuzen, mot
zijn grove leed begrijpt en lief heeft Dit slaat hem,
hier biedt geen vezel in zijn stugge, stoere, vry
heidsbegeerige wezen weerstand.
Deze eenvoud. En overal steken groen'es de hooi
den bijeen en spreken op gedompten 'toon over fl
eer voor het dorp en dat het toch geen kl«-inigheid
is zoo'n mensoh in je eenvoudige yj^-Wshuis me4
je visscheremanieren en j<- vi«seh'M-daa! t» moeten
ontvangen. Maar 't bv-h «,.r t- ">•-
want telkens en telkens en telkens weer gaat het
over dien eenvoud, dien Koninklijken §envoud.
Na afoop van 1de bezoeken wandelde d© Koningin
weer op dezelfde wijze naar het station, schuchtel
klonk een „dat 'a Heeren zegren op U daal' onddf
het voorbijgaan, terwijl zij heel oven langzaam
stil hield; de trein werd opgezocht, hij zetto zich
in beweging onder een flauw hoera van jongens
op hekken, in boom en en palen, en wuivend ver
dween Koningin Wilhelmina. En weer keken de
verzamelde mannen en vrouwen èlkaar aanstom
vorbaasd over dezen eenvoud, en wanneer zij* met
hun breinen, die nooit formuleeren, een naam had
don moeten vinden, dan zou het slechts oen omzet
ting zijn geworden van dien van den grooton Zwij
ger: Moeder dos Vaderlands.
Met allen eerbied voor alles en ieder houd ik vol,
dat dit het hoogtepunt was. Zelfs d© indrukwekken
de betooging in November 1918 op het "Malieveld
trof mij minder dan dit, al zijn natuurlijk overi
gens deze momenten onvergelijkelijk.
Öp de straten, voor do deuren, en langzamerhand
in de huizen gingen de gesprekken voort. Een
gastvrij visscher met sterken kop, klare stom en hot
beeldend vermogen in zijn verteltrant, waarin zee
lieden van^ allerlei soort zoo sterk plegen te zijn,
vertelde mij van de gevaren van zyn beroep van
de onrust oer vrouwen bij noodweer, van de onder
ruwheid verborgen vrees, die na zoo'n ramp toch
wel leeft in de mannen. In hot donker vervaagde
langzamerhand zijn mooi-golijnde kop en aan het
eind van zijn verhaal Monk zijn sterke stem: ,.,Ja,
op den duur word je door dat loven allemaal rauwe,
onbezonnen korels, maar wat oen eenvoud hé, wat
oen eenvoud voor zoo'n monsch."
TUSSCHEN DE BUFFERS.
Te Bodegraven is Zaterdag bij het rangeeren zekere
R. op het spoorwegemplacement aldaar, tusschen de
buffers van twee wagons geraakt. Met ernstige ver
wondingen is de man naar het ziekenhuis te Lei
den vervoerd.
DE LANDGOEDEREN.
Nadat nog pas „het slot te Zeist" in handen eener
bouwmaatschappij is overgegaan (ad f185000) komt
binnen enkele dagen een ander Stichtsch buiten on
der den hamer; een van de grootste der provincie
„Prins Hendrik-oord", gelegen aan do wegen van
Zeist naar Baarn en de Vuursche. Uit de omstandig
heid dat het mooie complex in 80 perceelen zal wor
den geveild, kan worden afgeleid, dat hier wederom
een stuk natuurschoon aan bouwondernemingen
wordt afgestaan.
AUTO GESTOLEN.
Zondagavond laat is te Valkenswaard een brutale
diefstal gepleegd. Een auto, merk Essex, stond voor
de deur van Hotel du Commerce aldaar. Terwijl de
chauffeur even binnen was, werd de auto door twee
onbekende heeren in gang gezet, waarna zij in ra
zende vaart er mee wegreden, in de richting van
Eindhoven. De politie te Eindhoven had de verschil
lende grenskantoren gewaarschuwd om de dieven te
achterhalen, doch tevergeefs. Maandagmorgen kwam
uit -Zundert, bij de Belgische grens, bericht binnen,
dat de auto daar onbeheerd langs den weg was go-
vonden.
De dieven hadden waarschijnlijk geen kans gezien,
met hun buit de grens over te komen.
TER WAARSCHUWING.
Het scheelde niet veel, obij de enorme drukte van
Zondag had de zee op de badplaats Kijkduin offers
geëischt. Omstreeks 3 uur zag de heer Flier, comman
dant van de zwemvereeniging De Haagsche Water
ratten, dat' een heer en dame in hoogst gevaarlijk
water waren gekomen bij een golfbreker. Toen aan
zijn fluitseinen geen gevolg werd gegeven, kwamen
zijn mannen terstond met reddingstoestellen aanloo-
pen. Een tros werd hen toegeworpen, die zij grepen
en toen kon men met stok en beugel hen spoedig op
het droge brengem Het bleek toen, dat de onvoor-
zichte zwemmers zich met een autoband aaneenge
bonden haddon.
Om half vijf hoorde een heer, die bij het hoofd,
aan het zwemmen was, kinderen om hulp roepen.
Toen hij er heen zwom, bleken het zijn eigen kin
deren te zyn, die door het water plasten langs het
hoofd en zich toen door de zee voelden meegetrokken.
Zij klemden zich zoo vast aan hun vader, dat deze
niet kon zwemmen en in groot gevaar kwam. Andere
baders gaven toen elkaar de hand, vormden een ke
ten en wisten hem zoo te grijpen. Door De Waterrat
ten werden de talrijke wonden verbonden, die hij door
de steenen van den golfbreker gekregen had..
Zaterdagmiddag moest de heer Meijer, de directeur
van het zeebad tot tweemaal toe een zwemmer uit
zee halen, die in het mui kwam, welke zich daar
sinds eenige dagen gevormd heeft en door de zuiging
werden meegesleept.
Het schijnt wel, dat met Oostelijken wind de zee ge
vaarlijk is. Men zij dus gewaarschuwd!
WINKEL. 3
Zondag hield» de Postduivenvereonigmg ..Steed4
Verder" een wedvlucht vanaf 's Hertogenbosch, af
stand 115 K.M. De vogels werden 's morgens om 8
uur losgelaten. De uitslag was:
1. P. Kort, om 10,57,57 uur terug; 2. P. Kort, om
10.5757 uur terug; 3. Th. de Pree. om 1058,27 uur
■terug; 4. D. v. d. Hulst, om 105054 uur terug; 5. D.
v. d. Hulst, om 105954 uur terug: 6. P. Kort, om
11,3.12 uur terug; 7. Th. dc Pree. om 11,16,20 uur te
rug; 8. P. Strobbe, om 11.16.21 uur terug; 9. D. A. de
Bruin, om 11,22,13 uur terug; 10. P. Strobbe,, om
1125.54 uur terug.
Volgende Zondag zal er gevlogen worden van af
Weert, afstand 160 K.M.
NOORDSCHARWOUDE.
Over de- maand Juli bedroeg de aanvoer aan de
veiling van den Noorder Marktbond: 3300 K.G. gele
nep;4850 K.G. gele kool: 3500 K.G. boonen en peulen;
73.050 bos wortelen, 66.430 K.G. zilvernep. 164.680 K.G.
roode kool. 151.350 K.G. witte kool, 7.019.400 K.G.
aardappelen; 72.520 bloemkool. De omzet bedroeg
f 496.215.52. Id dezelfde maand van het vorig jaar was
de omzet f 195541.75. Er blijkt we} uit. hoe de tuin-
bouwtoestanden aan den Langendijk zijn verbeterd.
CALLANTSOOG. (Politie.)
Verloren: Een glad gouden armband.
Gevonden: 2 paar'zwart linnen kinderschoentjes.
1 zakkammetje.
Tnlirhtinren ter Secretarie.
SCHOORL. 01
De Schoorlsche Sportclub heeft tegen Zon1a<? -4
-*'i«rustus verschillende draverijen uitgeschreven
