KOMMIES.
Abdijsiroop
U\y verkoudheid
Oe Vijfde Algemèene Vergadering
van den Volkenbond te üenève.
verergert met het uur en kan
ontaarden inborstaandoening
Wacht dus niet neem dadelijk
Staatsloterif.
Uit hef hart van Holland.
Binnenlandse!» Nieuws.
Zaterdag 27 September 1924.
67sle Jaargang. No. 7510.
IdÉRDE blad.
vn.
De toenemende belangstelling voor de handelin
gen van deze Algemeene Vergadering van den Vol
kenbond blijkt uit kleinigheden, maar kleinigheden,
die niettemin teekenend zijn. Zoo hebben Ameri-
kaansche reporters kans gezien om aan Benesj, be
last met het ontwerpen van het definitief ontwape
ningsprotocol, het ontwerp afhandig te maken, voor
dat dit nog buiten de commissie der twaalf verte
genwoordigers van Staten was rondgedeeld. En zoo
heeft het Journal de Genève dit in groote trekken,
in sommige opzichten zelfs in détails, gepubliceerd
voordat de Conferentie er officieel kennis van kreeg, i
Waarbij nog, gezegd moet worden, dat de inhoud van
dit omtrent 12 artikelen tellend protocol, de moeite
in alle opzichten loont.
Immers, in art. 1 wordt dadelijk vastgesteld de
verplichting van het inroepen van rechtspraak- door
middel van het Hof van den Volkenbond te 'a-Grar
venhage, met behoud van de uitzondèringen, die
voortvloeien uit het statuut van het Hof zelf. Ver
der zegt het artikel, dat ,de onderteekenaars zich ten
opzichte van die uitvoering van de betreffende artike
len van het Pact van den Volkenbond verplichten
om alle conflicten, welke geacht worden niet daar
onder te vallen, en waarvoor arbitrage niet verlangd
wordt, toch voor den Raad van den Volkenbond te
zullen brengen, onder het voorbehoud 4&t uitsluitend
de Volkenbondsvergadering recht van uitspraak
heeft en zich over de noodzakelijkheid van een her
ziening van bestaande verdragen kan uitspreken, j
Daarbij zal dan de Raad als arbitraal gerechtshof j
fungeeren en beslissingen kunnen nemen zelfs met
eenvoudige meerderheid van stemmen. De Volken-
bondsraad kan bij' het onderzoeken van zulk een
conflict met meerderheid van stemmen aan de par-
tijen alle maatregelen voorschrijven, welke een ge-
wapend conflict kunnen verhinderen. Biji de maat-
regelen van dit Hof in geschillen, welke tot zijn
jurisdictie behooren of op grond van' af ouderlijke
verdragen der partijen, die in gelijke richting gaan,
heeft de Raad' van den Volkenbond volmachten ge
lijk die door het verdrag worden omschreven. Om
nu de uitvoering van die voorloopige maatregelen
te verzekeren, die in den geest van het vroegere
Peace Plan van den Amerikaanschen Staatssecre
taris Bryan, ten doel hebben om het uitbreken van
een conflict te verhinderen, kan de Raad uit eigen
initiatief, of op verlangen van een der partijen, con
trolecommissarissen uitzenden, wier taak het is zich
zekerheid te verschaffen, dat tijdens den duur van
het geding geen der partijen voorbereidingen voor
een economische of militaire voorbereiding treffen.
Elke Staat, ziedaar het criterium, waartoe art. 5
komt, die zijn conflicten niet onderwerpt aan deze
procedure van vreedzame beslechting, en die zich
niet bij die voorloopige door den Raad of het Hof ver
ordende- maatregelen aanpast, wordt als aanvaller
beschouwd en wórdt buiten de wet gesteld. Ziedaar
weer een der uitdrukkingen, overgenomen uit het
Amerikaansche ontwerp van Generaal Bliss en die
zijnen, waartoe deze Algemeene Vergadering, hoe
afkeerig ziji dan ook moge zijn van elk waarborg-
verdrag, in steeds nauwer contact zich wendt.
Dat blijkt ook uit de volgende artikelen. Art. 6
toch schrijft gedemilitariseerde zónes tusschen de
beide strijdende partijen voor; art. 7 spreekt over de
toepassing der sancties, die ieder lid van den Vol
kenbond is gehouden loyaal en krachtig na te le
ven. Art. 7a schrijft voor, dat de Raad een plan de
campagne zal opstellen "tegen de aanvallers. Met het
oog op de moeilijke omstandigheden, waaronder de
Raad geroepen kan zijn de economische en finan-
cieele sancties, welke art. 7 voorschrijft, uit te vaar
digen, wordt hij gemachtigd door de permanente
commissies, waarover hij de beschikking heeft, te
doen vaststellen: een plan van actie voor een1 te-
gen-aanval, en plannen voor economische en finan-
cieele samenwerking tusschen den aangevallen
Staat en die, welke hem te hulp komen. Daar in
art. 16, zoo wordt omtrent militaire voorzorgen .be
paald, in militaire sancties door het Pact van den
Volkenbond wordt voorzien, kan de Raad aan eeni-
gen of aan een complex Staten de verplichting op
leggen, dat zij tevoren de militaire strijdmachten
zullen aanwijzen, welke onmiddellijk ter beschikking
worden gesteld voor de uitvoering van het vonnis
aan het competente Hof. Nooit mag de toepassing
der sancties èrtoe leiden, dat de politieke of terri
toriale onafhankelijkheid van den Staat, die tot
aanvaller is verklaard, wordt aangetast.
Het protocol voorziet er tenslotte in, dat de onder
teekenaars zich verplichten, deel te nemen aan een
internationale ontwapeningsconferentie, welker bij
eenkomen thans op 15 Juni 1925 is gesteld. Maar
die ontwapeningsconferentie zal alleen dan bijeen
komen, wanneer tenminste 15 Staten, en daaron
der alle leden van den Raad van den Volkenbond,
uiterlijk 1 Mei d.a.v. het protocol hebben geteekend.
Men kan in dit geval dus niet spreken van een
op de lange baan schuiven van het te nemen be
sluit; de ontwapeningsconferentie, zoo deze zal door
gaan, kan behoorlijk worden voorbereid, maar wordt
binnen zoo afzienbaren tijd gehouden, dat men daar
aan reeds nu als aan een realiteit kan gaan ge-
looven. En vooral op die realiteit, waarnaar de we
reld zoozeer verlangt, komt het nu aan.
Dit, wat het werk van de belangrijke sub-commis
sie der derde commissie betreft. Bij de eerste com
missie gaat men in gelijke richting, al ligt het in den
aard der juridische dingen, dat men slechts* voetje
voor voetje voortkomt. Hoe moeilijk het is om vast
to stellen, welk orgaan in politieke geschillen het
beslissende woord zal hebben te spreken, dat beide
partijen moeten navolgen, op gevaar anders de sanc
ties van den Volkenbond tegen zich aangewend te
zien, behoeft niet nader betoogd.Het aanvaarden
van het standpunt, dat niet meer eenstemmigheid
van den Raad zal zijn vereischt, maar een moer-
derheidsbeslissing zal voldoen, is gelijk begrijpelijk
valt te aohten, aan nieuwe waarborgen gebonden.
Indien de Raad in een politiek geschil niet tot een
stemmigheid kan komen, zal arbitrage door een
college ad hoe verplicht worden: één of een paar
arbiters worden door den Raad benoemd, nadat deze
voor di ekeuze de instemming van de eene partij
heeft verkregen. Een gelijk aantal arbiters wordt
dcor den Raad benoemd, na overleg en koedkeu-
ring met de andere partij. De voorzitter van het
arbitraal gerechtshof wordt dan benoemd door den
Raad zelf, nadat deze voor zijn candidaat de goed
keuring van beide partijen heeft verkregen of an
ders het advies van het Hof van den Volkenbond
of allicht dat van diens voorzitter heeft ingewon
nen. Aanvankelijk haddén de Franschman I.ou-
cheun en de Braziliaan Fernades voorgesteld, dat
na voorloopig onderzoek door den Raad een poli
tiek of-te-wel belangengeschil slechts dan in behan
deling bij den Raad zal komen, indien beide partijen
zich daarmede kunnen vereenigen. Zou ook maar
één van beide partijen bezwaar hebben tegen de
onderwerping van het geschil aatf den Raad, dan
zou deze dissidente partij de benoeming van het ar
bitraal gerechtshof reeds dadelijk kunnen vorderen.
Engeland nu diende een tegen-voorstel in om dit
lichaam slechts #dan in het leven te roepen, indien
beide partijen aan zoodanig gerechtshof de voorkeur
gaven of indien de Raad niet tot eenstemmingheid
kan komen. Men gevoelt het groote verschil tus
schen beide denkbeelden: Engeland vreesde, dat een
partij tegen haar wil gedwongen zal worden, voor
den Raad te verschijnen en dan gevaar te loopen,
dat de beslissing van den Raad, indien deze een een
stemmig advies kan totstandbrengen, voor die partij I
verbindend zal zijn. De Engelsche en Fransche I
standpunten zijn elkander nog eens een keer te I
meer genaderd en zoodoende heeft men overeen- I
stemming verkregen ten aanzien van deze poging,
die werkelijk de zaak een eind vooruitbrengt.
In hoeverr nu intusschen de Algemeene Vergade
ring van den Volkenbond aan het einde zal slagen
om veiligheid door ontwapening en arbitrage in on
derling overleg te verzekeren, moet afgewacht wor
den. Daarbij moet niet uit het oogen worden verlo
ren. dat het in deze vergadering bereikte resultaat
slechts de eerste etappe op den langen weg vormt.
Dit resultaat moet worden goedgekeurd door de ver
schillende Staten, en eerst, wanneer hert protocol vol
doende handteekeningen draagt, is er van uitvoering
der gedachte ontwapening, door middel van de dan
bijeen te roepen ontwapeningsconferentie, sprake.
Dat intusschen op het voorstel van Italië gunstig is
beschikt over de bijeenroeping van een Internatio
nale economsche conferente, sctiijnt een gunstg
voorteeken.
De Algemeene vergadering heeft intusschen haar
zittingen hervat, en aan een reeks van rapporten, in
de verschillende commissies uitgewerkt, aandacht
geschonken. Daarbij 'moet op den voorgrond worden
gesteld, dat het Nederlandsche voorstel om voortaan
slechts meerderheid van stemmen voor de beslis
singen der commisies te eischen, is gevallen, en
zulks op voorstel van de eerste commissie zelve, die
aan de vrijheid der verschillende commissies in dit
opzicht geen belemmering wilde aandoen. Voorts
zijn rapporten aangenomen inzake den rechtsbijstand
aan inboorlingen; over de werkzaamheden der
Opiumcommissie; over de interne municipaliteit;
over het werk van de Verkeers. en Doorvoerorgani-
satie; over de Hygiënische organisatie en haar om
vangrijken arbeid.
Voorts deelde de Italiaansche gedelegeerde Salan-
dra aan de vergader mg meao dat een algemeen ur-
bitrag'iverdrag tusschen Zwitserland' en Italiö ie Ro
me is geteekend Dit órag is het uitgebreidste,
dat tot dusver is gesloten en brengt de beginselen van
den Volkenbond volkomen in toepassing. Motta, de
Zwitsersche president der vergadering, merkt op, dat
dit verdrag de arbitrage-procedure inhoudt naar den
geest van den Volkenbond, en zelfs verder gaat dan
art. 36 van het statüut van het Hof van den Vol
kenbond, dat men nu in het algemeen in toepassing
wil brengen.
Opleiding p. brief v. landbouw diploma, Bewaarder,
politie, Beginsal. vanaf f20 p. w. Leeftijd 22.35 j.
M. d. 1000 geslaagden. Inl. veretr. M. v. d. BROEK,
Groningen, Postbus 70.
vergadering' zich juist %yt Uergelhte formecle be
zwaren niet of bijna niet leent. DeRaad vaneen
Volkenbond heeft ook nog wijziging aangebracht»'
in jde autonome commissie voor dé Griekache vluch
telingen. .en voorts in het bijzijn van den vooraftfa
ter der Regeeringsoommisfrie voor het Saargebied,
de veiligheid'van dit gebied besproken. Het blijkt,
dat uit bredding der gendarmerie in dit ge
bied noodzakelijk is.
Laten wij nu de oommissiën haar arbeid voort
zetten en wenden wij ons tot het meest belangrijke
punt, dat de Volkenbondsvergadering nog f plotse*
ling heeft gebracht. Het betreft de toetreding van
Duitschlana, die in stilte is voorbereid, jn aar er
daarom niet minder deugdelijk om is. Zijn de in
lichtingen van de correspondenten in Geneve juist,
dan heeft Nansen een langdurig onderhoud met
Lord Parmoor gehad en is daarop, vrij geheimzin
nig, naar Sigmaringen, onmiddellijk .bij de Zwifc-
serseh-Duitsche gTens, vertrokken, waar hij een
ontmoeting had met Marx en Stresemann en andere
Duitsche ministers. In dat onderhoud is de toetrer»
ding van Duitsohlanidtot den Volkenbond bespro
ken, en aan Duitschland uitzicht gegeven op een»
permanenten Zetel in den Raad en zelfs op( een*
mandaat over het gebied van Oost-Afrika, dat
vroeger deel van rijn koloniaal bezit uitmaakte.
Nansen is daarop, Bij1 het later 'dan oorspronkelijk!
gedacht was, te Genève teruggekeerd'. Nu staat-het
,.niet# vast, althans volgens dé informaties, die tot
op dit oogenblik' gaande zijln, dat die Volkenbond^
erin zal slagen, nog in deze vijfde vergadering dq
toelating van Duitschland waartoe inmiddels
door den kabinetsraad te Berlijn in besloten df
te doen. Daarom echter zal de zaak Met geheel'
een jaar behoeven te worden uitgesteld!, want men/
rekent met d© mogelijkheid van een buitengewone
algemeene vergadering, dïe dan slechts voor dit
punt de gedelegeerden te Genève zal doen samenko
men. v
Men moet zoo langzamerhand gaan rekening hou
den met het einde der beraadslagingen. De vier
weken, die gebruikelijk riin voor deze bijeenkomst,
loopen biïna ten einde. Motta, de voorzitter, heefl
reeds verklaard, zich niet verantwoordelijk te ach
ten door de mededeeling, dat men in elk geval
aan het einde dezer vier weken zal klaar* rijn, maar
heeft ook nog niet gezegd, dat het in elk geval
langer zal duren. Men dient dus voorloopig af te
wachten, maar vóór berin Ootober behoeft men de
verschillende gedelegeerden waarlijk kdet thuis te
verwachten.
Maar een uitvoerige discussie is ontstaan bij de
bespreking van het reeds vermelde plan van den
voorzitter van het Italiaansche Rood© Kruis om een
internationaal fonds te stichten tot onmiddellijke
hulpverleening aan de bevolking van door groote
rampen getroffen landsteken. Het denkbeeld was
oorspronkelijk, dat alle landen aan dit fonds 10 pet.
van hun jaarlijksche bijdrage in de algemeeneVol-
kenJjonóskas zou den storten, op die wijze een soor;
onderiinge vorzeaering sluitend. Dat plan heeft men
opgpge\en; men heeft het beginsel in het algemeen
gesteund, echter onder het veelzeggend voorbehoud
van vele Stalen, dat zij omtrent de bereidwilligheid
hunner Regeering om ook financieel bijdragen aan
he'. fonds te geven, zich niet kond,en uitspreken. En
geland en Zweden hebben het plan als onuitvoer
baar afgewezen; met Australië, Noorwegen en Ser
vië heeft Nederland zich van stemming onthouden.
Men had min of meer geïnsinueerd, dat Nederland
zich zoo veilig tegen natuurrampen voelde, dat het
voor dit plan weinig belangstelling had. Voor een
ieder, die de watersnooden in ons land kent, blijkt
reeds hoe slecht dit zm. argument gekozen was, nog
daargelaten, dat wij in ïndië ook vulcanische uit
barstingen kennen Maar, zoo zette Prof. Francois
uiteen, de Nederlandsche Regeering is tegenl het plan,
omdat het de gezonde leer zal verzwakken, dat elke
Regeering vooraf moet zorgen voor een goede orga_
niseeripg der noodige hulpmiddelen. Het gevoel der
zedelijke verantwoordelijkheid van de Reeeringen
om naar de uiterste grenzen van eigen nationale
krachten de gevolgen van een zoodanig onheil te
beperken, zou door de aanneming van het Italiaan
sche plan gevaar loopen ernstig te worden onder
mijnd. Ook zou daardoor het particulier weldadig
heidsinitiatief, dat bij waarlijk groote natuurram
pen toch steeds onontbeerlijk zal blijven en moreel
zooveel beter werkt, aanzienlijk verslappen. Niet zon
der vrees ziet de Nederlandsche Regeering, aldus is
door Prof. Francois uiteengezet, den Volkenbond
steeds nieuw werk op zich nemen, waardoor de aan
dacht afgeleid wordt van zijn hoofddoel, hetwelk van
politieken aard is. Zij vreest tenslotte, dat de immo-
bilisatie van het kapitaal als gevolg van de concen
tratie van de roote hoeveelheid hulpmateriaal en de
instelling van een nieuw kostbaar organisme niet ge
rechtvaardigd is in de tegenwoordige tijdsomstan
digheden van economische depressie. De Nederland
sche Regeering wilde zich niet verzetten tegen de ver
dere bestudeering van dit plan door een commissie
van deskundigen, mits die studie geen extra
onkosten voor den Volkenbond zou meebrengen en
de kosten daarvan uit vrijwillige bijdragen worden
bijeengebracht. Maar de Nederlandsche delegatie wil
de anderzijds niet geacht worden de beginselen te
onderschrijven, die aan het Italiaansche plan ten
grondslag liggen. De vierde commissie, die het bud
get behandelt, wordt geacht wel een9 bezwaar te kun
nen maken tegen de 20.000 francs, die voor de uit
werking van dil voorstel worden vereischt.
De Raad van kien Volkenbond beeft ook verga
derd. Hij beeft enkele minder belangrijke dingen,
afgedaan, maar ook aandacht geschonken aan het
zoo belangrijke geschil betreffend© Mosoel. Mosoel
vormt het -petroleumrijko' gebied in Klein-Arië,
waarop bij de onderhandelingeoi die leid
den tot den vrede van Lausanne, zoowel Engelandl
als Turkije aanspraak maakten. Nu is plotseling
Lord Parmoor met een. exeptie voor dén dag geko
men, die een ledier verwonderde, omdat rif Vel» wat
gezocht is. Engeland meent nl-., diat dé Raad! vajt
den Volkenbond! niet het ^aangewezen lichaam is
rover de Mosoel'-quaestie te oordedén, wijl hij*
ïhts is aangewezen voor geschillen over de/gren
zen tusschen Irak, waarover Engeland het man
daat uitoefent en Turkije. Mosoel behoort- z.i. zoo
absoluut tot Irak (Meeoootamië), dat van een mo-
geKl'ken overgang van dit gebied' naar Turkije, d©
Raad van den Volkenbond geen uitspraak kan
doen. Dit formeele standpunt wékte groote verba-
iring, te meer waar de sfeer van deze Volkenbonds^
Trekking van Donderdag 25 September.
5e "Klasse. 8e Lijjsfc-
No. 15865 f 1000.
Nos. 5483 14730 15318 en 18865 "elk ff 400*
Nos. 8131 12197 15026 183^2 19900 21354 en, 2277$
elk f200.
Nos. 402 2161 8743 9168 10870.13757/18814 18967 en
en 19323 elk f100.
Prijzen wan f 70.
132 170 622 873 886 953 1101
1226 1340 1439 1517 1703 1814 1880
1914 1993 2256 2453 2475 2862 2934
2935 2953 3014 3143 3195 3387 3540
3635 3887 3902 3934 3981 4085 4174
4185 4248 4352 4492 4523 4528 4831
4682 4782 4803 5127 5222 5390 5457
5555 5629 5783 5875 5955 6080 6109
6256 66554 6577 "6668 6760 6832 7065
7082 7493 7550 :7680 7832 7885 7936
7950 8018 8164 8169 8184 8238 8298
8390 8396 8489 8573 8638 8790 8826
9004 9025 9036 9038 9125 9170 9204
9471 9633 9720 9894 9933 9995
10106 10534 10765 10805 10829 1102Ö 11188
11210 11343 11359 11409 11438 11473 11625
11708 11894 11967 11982 12096 12117 12436
12145 12151 12ir>6 12172 12263 12326 12390
12481 12726 12779 12063 13065 13085 11331
13216 13248 13288 13346 13594 13694 13748
13801 13930 13932 14021 14207 14414 11509
14553 14647 14701 14732 14886 14933 14973
14980 14997 15-106 15671 15719 15952 16050"
16318 16333 16379 16745 16824 17000
17124 17132 17294 17334 17470 17512 17758
17766 177% 17994 18008 18157 18166 18300
18417 18418 18608 18622 18753 18786 18901
18934 18941 19000 19<M0 19103 19126 192515
19268 19327 19505 19584 19602 19736 19763
19794 19837 19915 19932 20103 20601 20632
20672 20940 20958 21029 21060 '21250 21413
21444 21477 2*547 21581 21619 - 21753 21760
21824 21862 21894 21953 22172 2^358 22709 22974
het uitgestreken gtpSrJk) van iemand, die na rijn
zooveelste faillissement rijn villa op Zorgvliet en
rijn safe in verschillende buitenlandsohe banken
berit en vraagt opnieuw om de gunst en de reoom-
mancatle.
De Girodienst ia voor Ned^ri^nd betrekkelijk tets
nieuws. Doch er is neer veel, dfct voor ons land
nog vrij nieuw is. En.... heel veol'vani dit „nieuws"
Sa vangoop belang of elders al geprobeerd en af
gekeurd.
Giro: het overschrijven van een zeker bedrag wan
de rekening van A. op die van B., ten behoeve
oener bet»ung, is al' zoo oud als het bankwezenn
zelf. Als Jan een rekening bij! een ba/nk! heeft en
geld daarvan wenscht te besteden, Om Piet, die
elders een rekening heeft loopen, to voldoen/Is bet(
mallemanswerk dat Jan geld gaat halen, dit in.
pakt en naar Piet stuurt, die er dan weer mede
naar rijn bank moet loopen. Het is gemakkelijk dal
Jan zyn bankier laat schrijven^ dat er zóóveel is
-estort op de rekening van Piet. Dit koet twe«
riefkaarten hoogstens en anders de koeten ©n
moeite en tijdverliezen.
Feitelijk draait giro neer op het gewone cheque,
en clearing-systeem. van Engeland, waar voor
den oorlog nooit iemand^ meer geld in huis had
dan voor loopende kleine uitgaven noodig was.
lederen dag verrekend© elke bank de ontvangsten
en uitbetalingen met de andoro betrokken banken
etn iedereen, die chequezaken deed, kon rioh ten
allen tijde gaan vergewissen van den stand van
rijn rekening door zajn „passbook" op te vragen,
waarin bij alle cheques vindt, door zyu bank na-
mens hem betaald. Dit systeem is eenvoudig! genoeg
En het wordt nog veel eenvoudiger en goed*
koop er omdat man in Engeland een quitantie*
drukt papier, waarop alleen bedrag, datum en
naam is ingevuld, in open oouvert als drukwerk
verzendt.
Er is dus geen betaling van jvelto bedrag dan
ook, die in Engeland niet kan plaats hobbon voof
de totale kosten van het ohequo- en Cquitantiosogoï,,
plus l/a stuiver voor ftrulkwerkporto voor. toezending
der kwitantia Wat een postwissel hier kost, weet
men. Ook, dat met toezending eener gezegelde'kwi
tantie weer 20 oent is gemoeid.
De girodienst beoogde dat alles te vergemakkelij
ken omdat de cheque ten onzent nog bij het publiek
te weinig bekend was, terwijl de ..crossed cheque"j
die niet wordt uitbetaald, doch alleen wordt bijge*.
schreven op het tegoed van den ontvanger, fdfud onef
girobiljet heelemaaï onbekend was.
Nu-heeft de debacle er d© banken toegebracht,
gebruik te maken van de reclame door der» Poet-
girodienst voor dit alles gemaakt. En nu de poet
eindelijk weer zoo ongeveer bereid is op d{ aooii
haar gedecreteerde voorwaarden en zonaer eenige
waarborgen voor een herhaling van de stagnatie,.de
gelden van het publiek'weder te accepteeren, '(zcxA
dat dus de stakfc opnieuw goedkoop aan vele mil-
lioenen kasgeld komt) staat het zeer te bezien of
het publiek opnieuw bereid!'aal' zijn tof deelneming!
op groote schaal.
Natuurlijk heeft de overheid het in dé hand, re
clame te maken voor haar affaire. Bij ons in Den
Haag kan men büjV. rijm telefoonabonnement en
dergelijke niet anders betalen dan met giro of via
een paar daartoe aangewezen bankinstellingen.
Een rekening op het Telegraafkantoor kan alleen
met giro worden geopend en aangevuld en zoo
riin er tal van methoden om ieder, die iets met
openbare kassen te maken 'heeft, te dwingen tot
het openen eener rekening.v v
Dow» we Zouden ons sterk moeten vergissen, ris
het publiek ridh door deze manoeuvres laat dwin
gen en of een betaling per postwissel of langs on
verschillig welken anderen weg in rechten zou
kunnen wordén geweigerd als betaling door iemand
die genoeg hoert „gegierd" om het experiment te
willen herhalen.
Natuurlijk heeft niet alleen het vrij hooge ren
dement der saldi, dat hoogeer was dan
dat der spaarbank, doch ook het fedt, dat men
in oude dagen vrijwel dladelSjk kon beschikken!
over rijta saldo, veel' bij' gedragen tot het populaH
riseeren van de giro. Nu net met'dé rente uit is en
de tijd voor beschikbaarstelling natuurlijk langer
is. terwijl de vrees, dat hot avond of morgein weer
spaak loopt, ook een factor is, zullen althans dege
nen die groote rekeningen plachten aan te houden*
voortaan rioh vermoedelijk wel tweemaal berdenken.
Voor een teveel aan kasgeld zijn èr'altoos' belegS
gingen in den vorm van schatkistbiljetten te kry-
gen. die wel rendeeren, al is het niet veel. En tiae
desnoods op staanden voet zijn te disconteeren.
Wie disconteerde het tegoed van een deelnemer»
In Be girodebacile? C
Niemand.
De Staat die het geld inderi zak had! edsah-
te borgen en rente.
Het zal daar storm loopen hof de vesting op het
Spaarneplein.
Als TJ het maar wilt gelooven! A.
Over eenige dagen mogen we weer gireerem. Al
thans als we zoet doen, wat de regeering voor
schrijft en als de nieuwe inrichting van tlenT dienst
ergens naar lijkt.
Indien aan deze beide voorwaarden wordh
voldaan, zou het niet onmogelijk rijn» dat er van
dezen „dienst" wel weer eens iets terecht komt
en dat de staat opnieuw zonder rentevergoeding
de beschikking knjgt over een behoorlek bedrag
aan kasgeld.
Het lijkt ons eohter zeer de vraag of het publiek
bereid zal zijn opnieuw in zakenrelatie te treden
met een kassier, die zich zoo heeft gedragen als
dit orgaan van den Nederlandschen Staat.
Iemand, die in financieel e 1 moeilijkheden geraakt,
failliet gaat, omdat hij: rifn geld belegt bij eert
dubieuze instelling, die reeds vroeger surseance
moest vragen en omtrent wier verbeterde werk
wijze niemand iets kan zeggen, verdient ten volle,
dat zoowel de curator, als zijn crediteuren hem een
uil vinden en dat dé rechter-commissaris hem
ernstig berispt over zooveel „domme goed ©Toovig
head."
Zoo zou het den man vergaan, die nu een reke^
ning opende bij' Marx en Co., omdat hij viv>egeC
bi» een bank van denzelfden naam, heeft gebankt
en behalve op hot allerlaatst nooit last met dié
heeren „heeft gehad".
Zoo uilig zal niemand zijh, zal men zeggen.
Pardon, dit ben ik niet eens. Er znn vele uilen
op deze wereld. En volstrekt niet alleen in oude
boonjen of ruïnes van kerken of kas teel en.
De Girodienst heeft tallooze menachen gedupeerd1,
op groote koeten gejaagd^ in moeilijkheden, Ge
bracht Nu gelooven dezelfde heeren, die destijds
de reorganisatie goedkeurden, dat thans alles in
orde is, zooals hun mensChen de zaak nu hebben
ingericht
Van verontschuldiging' over onbeholpenheid, van
een poging tot verklaring van het onjuist inricht
der verantwoordelijke menschem, van aanbod tot
vergoeding dér geleden schade, geen Syllabe. Me
neer de Staat heeft den dienst ingericht (vrij'
behoorlijk, dit moet worden erkend!) hij' heeft zich
zelf aan zeer goedkoop kasgeld geholpen en toeu
dit doel was bereikt alles in het honderd ge
stuurd. Toen "niemand er uit wijs kon worden, heeft
hij zichzelf surseance van betaling gegeven. Het
kasgeld gehouden, hoezeer deposanten er dx>r wa
ren gedupeerd en thans komt meneer. deiSfcaab met
WOESTELINGEN.
Op den weg Zevenbergen—Moerdijk is gistermid
dag omstreeks 4 uur de auto van den heer BI. uit
den Haag. waarin met hem ook zijn echtgenoote en
de chauffeur waren gezeten, door een hem achterop
komenden auto, die in woeste vaart over den weg
reed. en hem in de bocht voor de woning van den
landbouwer C. trachtte te passeeren, aangereden,
met het gevolg, dat de auto van den heer BI. den hoo_
gen dijk afvloog en stuitte tegen het hek voor het
erf van genoemden landbouwer. Een 15 c.M. dikko
muur werd hierbij geheel ontwricht en bet voorste
gedeelte van den auto werd totaal verbrijzeld.
De chauffeur en de heer BI. bleven ongedeerd, doch
mevr. B. was ernstig aan beide beenen verwond.
De auto. welke de aanrijding veroorzaakt had.
waarin vier jagers zaten, reed door zonder te stop
pen, niettegenstaande zij volgens ooggetuigen onge
twijfeld het ongeluk hebben zien gebeuren. De poli
tie is er echter in geslaagd 's avonds deze heeren na
bij Rotterdam aan te houden.
MET DEN KNUPPEL.
Zooals bekend, is Zondagmiddag om 2 uur de circa
22-jarige Van E., uit Ginneken, terwijl hij een bad
nam in de Aa in de Krabbebosschen onder Princen-
hage. door een persoon, die tot heden toe onbekend
is gebleven, met een knuppel zoodanig op het hoofd
geslagen, dat hij zeer ernstig werd gewond. De aan
rander nam de vlucht met medeneming van de klee-
ren van Van E., die, nadat hij van den schrik was
bekomen, zich voortsleepte naar het huis van de
wed. V., die zorgde dat het slachtoffer naar het
Diaconessehuis te Breda werd overgebracht.
Twee doktoren hebben Van E. daar onderzocht.
Zijn schedel werd gelicht en het geronnen bloed
onder het schedeldak verwijderd. Na deze zware ope
ratie keerde onverwachts het spraakvermogen we
der terug..
De politie z^ekt ijverig naar den dader. Met be-
nulp van politiehonden zijn de onderkleeren van het
jongmensch reeds getonden en ook een tot op den
draad versleten pak van een landlooper, die zich in
de kleeren van Van E. heeft gestoken. Eeniige per
sonen hebben verklaard, een man gezien te hebben,
gekleed in een blauw pak, die. toen hij hen in de
gaten kreeg de handen voor het gezicht hield om
niet herkend te worden. Hij liep in Zuidelijke rich
ting. zoodat het vermoeden bestaat, dat hij de wijk
heeft genomen naar België.
Het parket uit Breda heeft een onderzoek in loco
ingesteld. Tot heden toe heeft men den dader nog
nipt kunnen arresteeren
