Aloud Kiims- iiiiyevefs i N.V, v.li. THaPMAN Co., Sclïögeü EERSTE BLAD. Binnenlandsch Nieuws. Staatsloterij. ORAAf RICARD0 Woensdag 8 October 1924. SCHA 67ste Jaargang. No. 7516. Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woonsdag, Donder dag en Zatordag. BIL inzonding tot 's morgens 8 uur, worden Advor- tonlifln nog zooveel mogelijk in hot oerainitlcomond Qummor goplaatst. POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF no. 20 I'rljs por 3 maandon f 1.05. Looso nummers 0 cont. ADVURTEN- TIöN van 1 tot 5 rogols f 1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bdwljsno. inbogropon). Grooto lettors worden naar plaatsruimte horokond. dit nummer bestaat uit twee bladen. rig'gesteld. Zo ziin verkocht voor 80 cent por 100 Kg. terwijl het hoogste dat gemaakt werd, f 1,50 was. Dit is evenwel nog eön tikje hooger dan do vorige week. De boswortelen, waarvan de aanvoer Hink wat grooter was dan de vorige week, brachten een veel lagere prijs op. Ze daalden met den dag én niet wei- j 1 nig. Was Maandag de hoogste markt nog f 3.90 en Woensdag f4.10, Donderdag was dit f2.70, Vrijdag f 1.60 en Zaterdag f 1.10. De prijs is er dus in een paar dagen vrijwel geheel af. Ze zijn nog verkocht voor Uw voordeel VAN RIJSWIJK'S Schoenhandel-ScheenmakeriJ. Beste en goedkoop® wiritermuilen en pantoffels. Vetleeren schoenen 15.75; laarzen vanaf f 16.50, prima. NOOKDSCHAHWOUDE. Deze week was de aanvoer aan de markt belangrijk 90 cent en f 1 per 100 l>os. hooger dan de vorige. Deze grootere aanvoer komt De bloemkoolaanvoor was een tikje hooger dan de 1 geheel voor rekening van de kool, welke in steeds voiige week, toen ruim 12000 en nu 14600 stuks. De grooter kwatums wordt aangevoerd. kwaliteiten loopen ver uiteen, wal zich scherp in de Was van de roode kool de aanvoer de vorige week I prijzen doet gelden. De laagste markt was deze week ruim 23, nu was dit ruim 33 wagons. Van de witte van de goede kwaliteit f 5.40 en de hoogste markt» 21 was het toen ruim 53 en nu ruim 59, van de gelegulden. Van de tweede kwaliteiten was dit 80 cent en toen bijna 14 en nu' bijna 15 wagons. f 5.10. De eerste drie dagen liep de prijs dagelijks Waren de vorige week de prijzen van de roode ietsvrijwat omhoog, doch de laatste dagen werden de prij. hcoger, ook nu 'konden we dagelijks eenige rijzing constateeren, Was Maandag de hoogste markt f4.90, Woensdag was dit f 5.10 en Zaterdag f 5.30 per 100 Kg Met de witte wil het dit jaar schijnbaar niet. Werd tot heden steeds een prijs gemaakt, die juist voldoen de is om de hoogst noodige kosten te dekken, deze week is het er weer niet beter op geworden. De hoog ste prijs die deze week gemaakt werd', was slechts eenmaal fl.70, overgenis f 1,60, fL30 en fl.10, terwijl de laagste noteeringen waren van 80 cent tot f 1,20 per Kg. De prijs van de gele was vrijwel gelijk aan de vo rige week. De laagste noteering was toen f2.40 en de hoogste f 5.70, nu was dit f 2.50 en f 5.50. Van» de aardappelen was de aanvoer weer minder. De vorige week ruim 6 wagons en nu ruim 5. Do Schotsche muizen, die slecht9 2 maal aange voerd 'werden, brachten vrijwel dezelfde prijs op, de duken, die dagelijks aangevoerd werden waren even- hooger en brachten ten hoogste f5.90, ten laagste f4.90 op. De schoolmeesters, die ook in nog slechts enkele partijtjes aangevoerd worden, brachten een prijs op, die vrijwel gelijk stond, aan de vorige week. Ideaal werd niet aangevoerd, blauwe eigenheimers eenmaal, gewone blauwe drie dagen enkele partij tjes. terwijl roode ster en gewone eigenheimers ook slechts eenmaal aangevoerd werden. Spercieboonfen werden ook deze week nog dagelijks \nerd, in totaal klein 1200 Kg. De prijzen waren ook nu weer hoog. De hoogste markt was f 31.70. en door- <ien belang van een dergelijke statistiek wèl in. .nr rtftl. TITof HOTI /"I O VftWitCa - l. - i 1 i -) U A nl a v. zen minder dan waarmee de week begonnen was. Kroten werden de vorige week 12000 on nu 20000 Kg. aangevoerd. De prijs was een tikje hooger. De hoogste markt was 4 gulden, wat echter slechts een maal betaald is. Rapen en rammenas werden deze week voor het eerst aangevoerd. Van de eerste 1200 Kg. en de laatste 500 Kg. De rapen brachten f 1 en f 1.80 op en de ram menas f 5.30. Van een beste week kunnen we dus ook nu weer niet spreken. De totaal aanvoer was deze week ongeveer 138 wa gens, waarvan ruim 5 aardapplen, 6 uien, ruim 10 lósse peen, 2 kroten en ruim 107 wagons kool., waar van ruim 33 rood, ruim 59 wit eü bijna 15 geel. VERKEERSONGEVALLEN. In het laatstverschenen nummer van „Hét Redding wezen', tijdschrift van den Kon. Ned. Bond voor red dingwezen en eerste hulp bij ongelukken „Het Oran- jekruis" schrijft dr. C. J. Mijnlieff te Amsterdam over de poging, door den Bond ondernomen, om. door sta tistische gegevens over bet geheele land te verzame len, te komen tot de juiste kennis van de oorzaken der verkeersongevallen bij en door bet snelverkeer. In samenwerking met mr. dr. Van Zanten, directeur van bet Gem. Bureau voor de Statistiek te Amster dam), bad dr. Mijnlieff een plan' uitgewerkt en vragen lijstén opgesteld, maar de Ministe r van Binnen- landsche Zaken weigerde ten slotte zijn medewerking en daarmede die der burgemeesters te geven. Geluk kig hebben de autoriteiten van de drie grootste ste- een was ook de prijs vrij wat hooger dan de vorige week, toen de hoogste markt f28.90 was. De aanvoer van uien wordt belangrijk minder. Zelfs met het droge weer, dat we deze week bijna dagelijks hadden, was de aanvoer niet grooter dan ruim 6 wagons tegen de vorige week ruim 10. gezien en'het resultaat der bemoeiingen van bedde bovengenoemde heeren is geweest, dat ieder kwartaal door de gemeenten Amsterdam. Rotterdam en Den Haag statistieken van verkeersgevallen worden be kend gemaakt. Uit deze cijfers die op uniforme wijze worden ver- De prijz envan de uien en van de drielingen, zoo- en O0k 0p gelijkvormige wijze worden ge- wel als van de -nep waren hooger dande vorige week pubheeerd, heeft dr. Mijnlieff het onderdeel genomen, De groote verschillen tusschen nep en uien die in het begin bestonden, bestaan nu niet meer. Wel zijn de prijzen van de nep nog ongeveer een derde hooger dan van de uien, doch we hebben ze wel genoteeTd dat de prijzen van de nep 4. 5 of 6 maal hooger waren. Voor *de uien werd deze week ten hoogste f 5.70 ge maakt, wat ruim een gulden meer is dan de vorige week en van de nep f7.80 tegen f7.10 de vorige week. Met de losse peen was het ook deze week weer treu_ waarvan de cijfers slaan op het aantal ongevallen met betrekking tot dengene, die het veroorzaakte, het vervoermiddel, waarmede het ongeval geschiedde en de maanden van het Jcwartaal. Het totaal ongevallen waarover de statistiek loopt, bedraagt voor Amster dam: 3451, voor Rotterdam: 2220. voor 's-Gravenha- ge: 1360. Dat is dus voor Amsterdam 4,95: 1000. voor Rotterdam 4,1: 1000 en voor 'sGravenhage 3,7: 1000. Opvallend is, hoe overwegend groot het aantal on gevallen is, veroorzaakt door voertuigen, door mid del van motoren voortbewogen, nl. auto-rijtuigen, auto-vrachtwagens en motorrijwielen. Dat was, vol gens den schr., te verwachten, maar het moet te den ken geven aan diegenen, die nog maar steeds de oor zakelijke schuld niet bij de autobestuurders, maar o. a. meer bij de fietsers en voetgangers wilden zoeken. De laafcsten blijken voorzichtig resp. gewaarschuwd genoeg te zijn, de rijwielen en hunne bestuurders blij ken wel in een groot aantal, nl. pijn. 25—30 pet der gevallen de schuldigen te zijn, maar de hoofd schuldigen zijn do personenauto's, de autovrachtwa gens en do motorrijwielen met hunne bestuurders. Zij vormen in Amsterdam in 36.9 pet der gevallen, in' Rotterdam in 41,2 pet der gevallen en in 's Graven- hage in> 41.6 pet. der gevallen de oorzaak, waardoor het ongeval tot stand kwam, en dit komt te meer uit, wanneer men bedenkt, hoe klein nog het aantal per sonenauto's, autovrachtwagens en motorrijwielen is in vergelijking met het antal fietsers, die zich dage lijks vaak in' lange stroomen. op hun rijwiel door de Nederlandsche groote steden voortbewegen. Schr. vernam van bevoegde zijde, dat er in geheel Neder land ongeveer 25 a 30.000 auto's op 1.500.000 rijwielen zijn. Indien men dit in' gedachte houdt, blijkt ook nog langs een anderen weg hoe hoog noodig het is. alles in het werk te stellen, wat leiden kan tot een ver mindering van het aantal ongevallen door de be stuurders van auto's en motorrijwielen. Door de aan tallen ongevallen naar do mate van letsel of schade naast elkander te rangschikken, ziet men dat voor de gevallen van dood» of ernstig letsel de schuld bij de bestuurders van auto's of motorrijwielen lag; in Amsterdam in 77 der 320 gevallen, of 24,1 pet., in Rotterdam in 52 der 141 gevallen, of 38.9 pet. en iu 'sGravenhage, de meer rustige hofstad, nog In der 185 gevallen of 15.1 pet. Hieruit blijkt nog te meer de noodzakelijkheid alles te doen, wat het ma ken van slachtoffers door. het snelverkeer voorkomen kan, als men uit de oorspronkelijke statistische ge gevens ziet, hoe vaak nog voetgangers, fietsers e.a. slachtoffer van een botsing met auto's worden, ook i al lag de schuld bij hen en niet bij de auto's. Aan de vaardigheid en aan de lichamelijke geschiktheid van een bestuurder moeten zéér hooge eischen gesteld worden, opdat, zooveel als eenigszins mogelijk is, on gelukken voorkomen kunnen worden. Het spreekt eigènlijk van zelf, maar het spreekt wel heel duidelijk tot ons, als wij tot slot nog enkele van de bovenbedoelde gegevens voor het eerste half jaar van 1923 en voor dat van 1924 naast elkaar plaatsen, en wel voor Amsterdam en Roterdam. Het aantal verkersongevllen bedroeg door toedoen van bestuurders van: A'dam R'dam 1923 1924 1923 1924 personenauto's 266 509 131 513 vrachtauto's 194 39S 87 139 motorrijwielen 61 89 50 50 tram 33 109 41 122 rijwielen wagen met paard handkar ftrampasfsigier voetganger van anderen aard 403 345 282 151 212 242 83 149 67 28 45 7 30 0 189 12 111 51 124 49 57 tezamen 1575 1820 874 1241 I Do toeneming van' het aantal verkeersongevallen in het algemeen, maar van dat door de schuld van bestuurders van personenauto's en vrachtauto's in het bijzonder, is inderdaad schrikbarend. Regeerder» van stad en land mogen niet verzuimen alle maatre gelen te nemon, die de hier zoo duidelijk voor den dag komende gevaren zooveel mogelijk kunnen voor komen of ze zoo klein mogelijk kunnen maken. Tretldna van Maandag: 6 Ootober. 5e Klasao. lSe Lijst No. 14992 f 10.000. No. 2867 f1500. Nos. 2737 5199 21216 22-134 22691 elk f 1000. Nos. 997 5661 7976 21497 elk f400. Nos. 26 141 elk f 200. Nos. 261 8338 5468 8436 13921 19069 20358 20378 elk f 100. Prijzen Tan f70. 136 176 309 714 716 1064 1085 1182 1198 1252 1327 1414 1543 1595 1664 1683 1706 1829 2206 2223 2295 2319 23-14 2371 2734 2978 3051 3077 3081 3126 8517 3202 3216 3283 3300 3390 3397 3462 3183 3490 3558 —61 3571 36-15 3693 4177 1298 4321 4348 4547 4617 4756 4888 5642 5257 5361 5611 5677 5722 5781 5876 5989 6010 6184 6373 6417 6493 6552 6633 679-1 6806 6893 G897 6969 7057 7117 7141 7238 7374 7725 7755 8019 8076 8241 8296 8700 8785 8933 8951 9029 9178 9553 9691 9730 9854 9298 9916 9925 10324 10611 10693 - 1101-1 11023 11171 11197 —229 11395 -—470 11667 11709 11885 12403 12128 12612 12798 12913 12939 12951 13039 13051 13198 18276 13369 13378 13400 —497 —536 —638 —728 13860 13949 13956 13974 14100 14273 14378 14387 11656 14907 15206 15230 15213 15325 1551-1 15653 15718 15919 15926 15993 16030 16166 16199 238 —265 —527 —545 1 6558 16613 16622 16631 16807 16827 —901 —975 17008 17022 17041 17108 17205 17214 17258 17264 17379 17412 17137 17351 17639 17737 17741 17793 1796,5 17978 18035 18M3 1S0R2 18113 1815-1 18234 18230 18-135 18437 1864)1 18671 18901 18962 19093 19097 19099 19121 19149 19212 19358 19543 19304 19643 19860 20015 20276 20471 20181 20518 20535 20517 20549 20568 20621 20629 20659 20741 20790 21036 21068 21112 21181 21269 21283 21288 21330 21337 21441 21505 21518 21634 21658 21816 21999 22021 22127 22272 —331 —4-11 22158 22181 22581 22597 23625 22833 —961 22982 1 FEUILLETON. ALIAS RICHARD POWER door C. N. en A M. WILLIAMSON. Vertaling van Mejuffrouw M. HELLE MA. 20. Nu werd het Esmée duidelijk, wie met een re volver op die twee portretten had geschoten, wie een kogel door het hart van don vader en de oogen van den zoon had gezonden. Afgrijselijk. Mer dan ooit was zij nu overtuigd van een bijzondere be- teekenis van die daad. „Het hart van den vader zal worden doorboord, door die oogen van oeni zóón te kwetsen," waren die woorden, die haar door het hoofd gingert. „Natuurlijk neem ik het mot kwalijk, _zea.de Power. „Het is heel goed, dat u weet, hoe wij Po- wers .allejti naar hetzelfde model zijn geschapen- Maar er is één, die tot ons behoort en toch ook weer niet. Hij heeft geeh reciht op onzen naam, noch op iets van het onze,_ en hij heeft sommigen van ons gehaat met een bitterder haat dan ik kan be schrijven, omdat hij dat recht niet bezit. Nu ben ik do eenige die van onzen tak is overgebleven. Ik reken mijn neven in "Ierland niet men. Dat zijn verre verwanten. Zij' weten biets van het .bestaan van dien man, on hü bekommert zich niet om hen. Zijn aandacht is alleen op mij_ en op Cannon gericht Hij denkt, dat hij een ernstige wonen. U hebt zelfs een brief voor mij geschrevene over hem aan een zaakwaarnemer, die daar op hem zou letten.' De naam, waarop hij recht heeft, als hij recht heeft op een is Rudolf Silvers.V „Ik herinner mii den brief," .zeide Esmée. ,U lihad het mii niet behoeven te zeggen." Zijn a Wood If Wt grief heeft tegen twee van ons Powers.. Of hu* dat werkelijk meentP Ik weet het niet. In elk geval, hij is er in geslaagd zich te wreken voor gewaand on recht door een reeks spoldeprikk<m. Dat is eigen lijk een te zacht woon! er voor. Men kan sommige eerder dolksteken noemen. Ik heb mijn levensplan meer dan eens moeten veranderen om dien kerel. Niet omdat ik bang voor hem ben. Er is geen. onkole reden, waarom ik hem zou vrcezen, zelfs als ik oon lafaard was en dat ben ik niet. naar ik hoop. Toch is 'dat het geval. H«t was bij voorbeeld ge deeltelijk om hem. dat ik d" laatste maal zoo plot seling naar Engeland kwam en mij te Cannon Wood» vestigde. Het was niot om hem, dat ik Italië verliet, dat kan ik hem niet ten laste leggon. Maar er züitf andere streken, waaraan ik do voorkeur zou hebben geven boven Cannon Wood, eer ik wist, dat ik tot indheid gedoomd was." „Amerika, bij voorbeeld, waar Miss Harford woont", vulden Eemee's gedachten aau. Maar zdj sprak ze niet uit. „Zooals de zaken nu staan," ging Power voort, „doe ik ipisschien het beste nier te blijven. Maar daarom flank ik den man niot, die mij gedwongen heeft, hier te komen. Hij wordt verondersteld nu in Zwitserland te zijn, maar ik dacht wel. dat hij daar niet gebleven was. Hij is een bewegelijk en rusteloos mensch. Ik begreep wel, dat Zwitserland te rustig en Hein voor hom was, om er lang te mp wat geld bespart een geboren opüchtor. Maar het is hem bij mij niet gelukt. Ik zend hem geld, als hij zich voor het uiterlijke fatsoenlijk gedraagt, of als hij in gevaar is, niet om dat ik bang voor hem ben, maar omdat ik nu, omdat het tegen mijn gevoel strijdt den kerel van een ander aalmoezen te zien aannemen. Hij zou dat zelfs van vrouwen doen, liever dan eerlijk zijn brood te verdienen. Al zijn oneerlijke praktijken zijn nog slecht afge- loopen, zoowel voor hem als voor do meeste daarin betrokken personen. Na zijn aanval verleden nacht op u echter laat ik mij hangen, als hij ooit weer een cent van mij krijgt om hem te bewaren voor armhuis of gevangenis „Hij haat u!" riep Esmée uit. „Ik wist niet, dat een menschenhart zooveel haat voor oen ander kon be vatten". „En u hebt nog maar één bewijs daarvoor!" zei- de Power. „Er zijn moer geweest en er zullen nog, wel meer komen", voegde hij er grimmig bij. „Ik weet van meer clan een bewijs", waagde Esmée te zeggen. „Misschien zelfs van twee. Zal ik u datgene vertellen, waarvan ik zeker ben? Bij instinct zeker, begrijpt u!" „Ja", antwoordde Power kortaf, „vertel het mij". Esmée vertelde hem toen van de portretten in de muziekkamer. „Maar misschien weet u dat al?" zei- de zij. „Neen, ik wist het niet. Ik had geen tijd om muziek te maken, toen ik eerst In Canonn Wood terugkwam. Later werden mijn oogen te zwak". Richard Power's f:elaat was verbleekt van toorn. „Die ellendeling, zoo ets te doen mot-mijn vaders portret! Hij wist, hoe ik daaraan gehecht-ben. Ja, u hebt gelijk. Rudolf Sil- vers is do eenige poraoon, die tot zulk een beest- achtigen "Streek in staat is." „Ik vind, dat het nog erger is, op de oogen van uw portret te schieten", zeide Esmée. „Zoo? Nu, mij kan dat niet zooveel schelen, om dat ik natuurlijk meer op mijn vaders portret ge steld ben dan op het mijne. Maar het i9 wel heel tcevallig, nu het zoo met mij gesteld is, dat hij op mijn oogen heeft geschoten. Hij moet overigens een goed schutter zijn. Hij mist nooit zijn doel". „O! Esmée huiverde bij die woorden. Maar dit maal merkten Power's scherpe ooren den angst in haar stem niet op. Hij was te zeer in gedachten ver diept. Eindelijk sprak hij weer. ..Misschien hebt u zich verwonderd, mijn schran dere jonge vriendin, waarom ik zooveel moeite deed. jmijn blindheid voor ieder té verbergen, waarom ik I mij zoo opsloot met alleen Giuseppe in 't geheim 1 tot ik genoodzaakt was een secretaresse te nemen en tot ik, voor haar eigen bestwil, u een brief liet schrijven aan Miss Harford". „Ik vond het heel natuurlijk-", zeide het meisje. „In uw plaats zou ik hetzelfde hebben gedaan. Als iets mij kwelt, ais ik ziek of ellendig bon, dan ben ik als een kat. Dan zou ik gaarne weg willen krui-/ pen in een hoek, waar niemand mij kan zien lijden, zelfs mijn vriendin niet". „Arm, klein, eenzaam ding! ik kan de gedachte niet verdragen, dat u zou lijden!" riep hij uit. „Maar ja, zoo ben ik ook. Ditmaal had ik echter een heel bijzondere reden om, ,in een hoek te kruipen' zoo- als u zegt: ik wilde niet, dat die man, "Rudolf Sil- i vers. zou ontdekken, dat ik blind word. In de eerste plaats zou het hem te veel pleizier doen. Hij zou verrukt zijn. j Maar de voornaamste reden was. dat ik niet pre- cies wist, wat gebruik hij -van den toestand, zou ma. ken. Ik was er alleen van overtuigd, dat hij er on middellijk voordeel uit zou trekken, indien hij de waarheid vernam. Ik was er niet op gesteld voor Skn_ son te spelen voor „O, maar hij weet het hij weet het!" barstte Es-i j mée uit. i Richard Power's mooie oogen vestigden zich strak op het meisje, ofschoon zij wist. dat hij haar niet i I zag, maar alleen een grauwe schaduw onder andere nevelachtige dingen. „Wat reden hebt u daarvoor?" vroeg hij langzaam en ernstig. .Omdat, Graaf Ricardo, hij misschien alleen, misschien met een ander in het komplot bezig is u blind te maken." „Goede God!" riep Power uit. De heftigheid, waarmee hij dien uitroep slaakte, maakte Esmée een oogenblik stil en hij zweeg ook, alsof zijn adem hem had begeven. Toen sprak hij j i weer. „Ik weet, dat u mijn vriendin is. meisjelief. Ik I weet. dat u het goed met mij meent, en het is heer- I lijk, dar bij mij gekomen is op zulk een tijd in mijn 1 leven. U zou zulk een beschuldiging niet uitspreken, tenzij u goede reden daarvoor had, MaaTtaabt u die?" „Dat zal ik u zeggen", antwoordde Esmée. „Mis- schien ben ik wat al te voorbarig geweest met dat te zeggen. Maar ik blijf er bij. U noemde mij zooeven schrander. Ik hoop. dat ik dat bon. Ik maak vlug gevolgtrekkingén. Dat heb ik altijd gedaan, maar vooral in den laatsten tijd. Doch er zijn dingen, die men bij Instinct raadt Dit is er een van. Toen ik zag, dat uw oogen in dat portret doorboord waren, begreep ik dadelijk, dat uw blindheid niet natuurlijk was. Het was alsof een stem een stem. die ik ge- looven moest mij op dat oogenblik zeide. dat u op. zetelijk blind werd gemaakt door iemand, die u haat te. Dat moest dezelfde persoon zijn, die door de oogen van uw portret had geschoten." „Bij Jupiter! dat was een schrander denkbeeld! Dat was mogelijk", riep Power. „Maar u weet. ik heb een heel bekwamen oogarts geraadpleegd. Na mijn besten vriend Florio die misschien niéts meer van mij wil weten mogelijk de beste in Europa. Indien iemand mij Zulk een lagen streek had willen spelen, dan zou hij het wel hebben ontdekt. Hij zou gezegd hebben, dat en dat vergif is op de een of andere wij. ze in uw oog gekomen. Dat heeft hij Diet gezegd." „Maar u vertelde mij. dat hij het geval niet begreep en dat hij u een medicijn gaf om in uw oogen te droppelen, dat ze slechts erger maakte." „Dat is waar. meisje met een lang geheugen! Maar toch, hoeveel dokters zijn er, die zonderlinge geval len werkelijk begrijpen, zelfs specialisten? instinct is een wonderbare gave, maar ,Het is niet alleen instinct. Er is meer. Wacht een oogenblik en luister, zonder een woord te spreken, dan zal ik u de rest vertellen." En ademloos begon Esmée met haar avonturen ma het zien der portret, èen; hoe zij en Mrs. Neale iemand hadden verjaagd uit „Ko-ning Kareis kamer" een man of een vrouw dat wisten zij niet; hoe de kristallen karaf gebro ken en het water gestort was; hoe de badkamerdeur was dicht geslagen en de slteutel van buiten was om gedraaid; hoe zij Esmée een bloedvlek had ge zien en er aan had gedacht vingerafdrukken te ne mon; hoe, torwijl zij weg was om de benoodigdhedon daarvoor te halen, de glasscherven verdwenen waren en de bloedvlek ook. „Wij hebben meenen te wachten met 't u te vertellen en te zien, of ik iets bepaalds kon vinden, dat de moei te waard was", eindigde zij. „Maar nu weet u alles! Vraag Giuseppe maar na, als u wilt. Ik was van plan de platen gisteravond te ontwikkelen. Doch ik was te uitgeput om dat te doen, en gaf er ook niét meer om toen. Nu nu maar er is nog een ding, dat. ik vergat te noemen. Die man wist van mijn kodak en de opnamen, die ik gedaan had. Hij wilde mijn camera hebben. Gelukkig had ik ze laten vallen. Gelooft u nu niet, dat ik iets meer heb dan .instinct' alleen om mijn bewering vol te houden?" „Zeker", zeide Power. „Wat denkt u nu te doen?" „De photo's te ontwikkelen en mij te overtuigen, of de stukjes plas. die op den vloer zijn blijven liggen, en die ik eisteravond opraapte, alle van de karaf waren of niet." „En zoo niet, wat dan?" „Veronderstel, dat ik daaronder een stuk van een gebroken medicijnfleschje vond?" „Ja?" „Zelfs een heel klein stukje glas zou genoeg zijn om te onderzoeken, wat de inhoud van het fleschje was geweest een fleschje, dat in de karaf was ge ledigd". „Ik zie het", zeide Power. Toen glimlachte bij, eenigszins bitter. „Ik bedoel, dat u mi) haast hebt doen vergeten, dat ik niet kan zien". „O, als ik eens kon helpen u uw gezicht terug to geven!" mompelde zij, meer voor zich zelve dan voor hem. Maar hij hoorde den vurigen wensch. Opnieuw greep hij haar handen en drukte ze vast. „Waar zijn die stukjes glas, die u bewaard hebt?" vroeg hij. „Ik heb ze meegebracht". En de camera?" „Die is hier ook in deze kamer." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1924 | | pagina 1