ilOlitl NitlfS-
65.
Landbouwhuishondonderwiis.
Prijsverlaging
WYBERT
Dinsdag 4 November 1924.
67ste Jaargang. No. 7531.
tlii»SBV«! IV, V.ll.
1 Co., Scbagea
EERSTE BLAB.
Brieven uit Rome.
Vereeniging voor-
Maandagmiddag 10 November, te 2 nor,
een Cursus in KOKEN
HET MEESTERSTUK.
Bionenlandsch Nieuws.
SCHA
Dit blad vorschijnt viormaal por woolc: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag on Zatordag. Bij inzonding tot 's morgons 9 uur, worden Advor-
lont Mn nog zoovool mogelijk in hot oorflinitltomond^nnrnrnor^goplaatat^
POSTREKENING No. 23330,
INT. TELEP no. 20
Prijs por 3 maandon f 1.(15. Looso nummoro rt cont. ADVIdRTEN-
TIöN van 1 tot 5 rogola f 1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowijano,
inbogropon). Grooto lot toto wordon naai plaatsruimte borokond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Het is heerlijk, Venetië terug te zien, als men. er
eenigo jaren niet geweest is. Er te wonen, zou ons
bogeeren niet zijn. Do straten zyn zoo benauwend
smal: ze zijn ook kort en oneindig veel hotsen
moeten we telkens, omslaan en bruggetjes overtap
pen om op een punt te komen, dat in vogelvlucht
vlak bij is. Maar het netwerk van kanaaltjes en
fclleine grachten doorsnijdt dit moerassige stuk
frond zóódanig, dat men zidh alleen verwonderen
an hoe de Venetanein het klaar speelden, hun hui"
zen op dien bodem neer te plakken; 'hoe ze het
durfden vooral en niet vreesden een goeden dag
te verzinken in het slib. Elk huis heeft hieïi een
uitgang aan de land- en aan de waterzijde; die
aan de straat is meestal donker en onaanzienlijk,
want het huis van den overbuur staat nauwelijks op
anderhalven meter afstand, die engte maakt het
looien door Venetië, op een zomerdag vooral,
tot een ware kwelling. We begrijpen zoo goed, dat
de oude Venetianen geweldige vechtersbazen wa
ren; ze kregen hier een onweerstaanbaar verlangen
scheep te gaan, er op uit te stormen en hun daden-
dorst botte vieren; ze voelden zich hier opgesloten
als in een kooi en zoo werden zij tot zeeroovers ex
werden gedreven door het verlangen andere stedén
en landen te veroveren.
Er hangt een sprookjesachtige bekoring óver
Venetië, maar we zouden er nog meer van 'hou
den als deze mooie stad niet zooveel vreemdelingen
tot zich trok* als wij er met maar heat enkelen
mochten rondloopen in de oude kerken vol'-kunst
schatten'. op de schilderachtige pleinen waar het
eene venster al mooier beeldhouwwerk vertoont dan
het andere en de eene deurpost door haar delikate
sculptuur ons al moer boeit dan die aan "den over
kant. Ja, we zouden nu vooral meer van Venetië
genieten zonder de honderden Duitsohers, die zich
als een reuzenslang door de straatjes en onder de
arkaden wringen, alle restaurant^n leeg eten,, luid
pratend veel geld uitgeven en de zakken vol'prop
pen met wat ze maar vangen en grijpen kunnen,
aan fotografieën, kralen, kantwerk, en kleurige
doeken. Ze kunnen zioh. het fijnste eten veroorlcn
ven -en de mooiste dingen kooien; ze Veten'datl ze
(heb hier beter hebben dan in net Roer-gebied.
„Lieb Vaderland magst ruhig sein" en zij zullen
net voorbeeld geven door heel rustig hun gang te
gaan in den vreemde. Welk een haat tegen ali wat
van Germaanschen bloede was, vervulde hier de
harten acht jaar geleden, toen een regen van bom
men het Venetië (wat de Duitschers zoo lief heb
ben!) met dood en vernieling bedreigde een met welk
een hoffelijkheid worden ze nu overal ontvangen,
als ze de duurste kamera en uitgebreidste menu's
bestellen, maar we weten nu eenmaal dat de goud
mark de wereld regeert en de karakters bederft.
Ontegenzeggelijk zou ons Venetië nu oneindig lie
ver zijn zonder dat leger van vierkant geschouder
de en breedheupigo Germanen, die er met hun
ronde, zwaar gemonteerde brilleglazen nog zoo
veel schoolmeesterachtiger uitzien dan anders. Maar
als we een gondel nemen zijn we van hun be
vrijd we vergeten ze en genieten van „Venizia la
Bella" zooals deze stad genoemd is en zo scheen
ons even jong en bekoorlijk als ooit, t
Het is een vroege ochtend; we roeion naar het
eiland waar het Armenische klooster gebouwd werd,
waarin al eeuwen geleden de kostbare bibliotheek
saamgebracht werd! die zooveel mannen der we
tenschap raadpleegden,. Het klooster ligt hier ver
scholen al9 een nest voor den speurenden arend.
Hier althans was de Armeniër veilig voor moord
en vervolging en mocht hij rustig) bidden en werken.
Als we dan terugglijden over het breede water, dat
niet meer „Canal Grande" en nog niet de Adria is,
dan rijst Venetië als een fata-morgana voor ons op
en zoo teer geel en rosé is de èfcroom! in die eerste
uren van den zonnigen herfstdag, dat het wel
schijnt dat er mlliioenen rozen-blaren zijn heenge-
strooid over de toere golfjes, waarover onze gon
del heenzwenkt recht op de- Piazza San Marco af.
Nooit zien we Venetië mooier, dan wanneer we
haar zooals nu, van de zeezijde naderen, Dan kun
nen we nog d8 illusie hebben, dat ze onveranderd
is trotsoh op haar kracht en rijkdom en dah ze
zioh niet klein zal maken om de geldstukken van
den vreemdeling op te rapen.
We varen aan ae brug der zuohten voorbij, die over
het lugubere graohtje gebouwd is. Zij voert van het
Dogen-paleis naar de vochtige gevangenissen. Ve
len werden er overheen gevoerd, die nooit moe*
Venetië zioh in de parelmoeren golven zagen spie
gelen. Valschhoid on verraad bracht hier den een
tot macht on aanzien en .joeg den ander in, oen sma-
delijken dood.. Maar wie Venetië ziet als een in
kostbaar kantwerk gekleede bruid met haar tal
loos vele spitaboogvenstere, die zoo rijk geornamen
teerd zijn en haar overvloed van beelden die op elke
straathoek boven eiken deurpost schijnen te luis
teren naar de voetstapen dor voorbijgangers, die
kan zich niet voorstellen dat dit de stad der mis
daden en der duistere passies was.
Als wo bij ddh San Marco l'anden zijn we over
gelukkig, door nog ongeschonden voor ons te zien
die kathedraal met haar fantastisch karakter, met
haar drukke, lage gevels en grooto vergulde oron-
zen paarden. Meer gelijkt ze op de tent van een
Oostorech vorst, dan op een "bedehuis. Maar welk
een heilige stilte daarbinnen, waar alles tot aan
bidding stemt en waar de mensoh zich zoo nietig
en minderwaardig voolt, als hu opziet naar jdib
wondere mozaïeken, waar tegen hun gouden grond
de Christus, Maria en Heiligen aan do gewelven on
wanden tronen. Zoo mysterieus za$en ze ons ook
voor jaren aan, waar vielen de vyandelyke bom
men sohendend neer? Hier niet!
Wie herinneren ons de Vonetiaansoohe legende
uit de veertiende eeuw. Een zwaar onweer met
hevige stormen brak 15 Februari 1345 over de la-
funen los. Men vreesde dat de golVen, die tot ongo-
ende hoogte gestegen waren, de stad zouden ver
slinden. Toen zag een visscher, die met zijn boot
voor den St. Marcus was geslingerd, een zwarte ge
daante op zich toekomen. „Vrees niet", zeide deze
en in do boot plaats nemend,, beval hij: „Rooi naar
St. Georg-o". De visscher kon niet anders dan ge
hoorzamen; zijn vaartuig bracht hem, meer dan
hij het bestuurde, tot naar de aangewezen plaats en
ook daar stond een donkere gedaante, die in jcIgc boot
stapte. „Naar St. Nioolaas gebood die van .St.
Marcus. De visscher greep andermaal de roeispa
nen en bij St. Nico laas wachtte hem een derde
zwarte gestalte. „Breng ons nu naar de zee", sprak
de geleider. Over de woedende golven sohoot de
kleine boot. Op de onstuimige baren lag een groot
schip, waarin een helsch vuur scheen' te branden,
vlammen van vuur schoten als bliksemstralen over
het water, daarin huisden de demonen en kwade
geesten, die dood en verderf over de Dogen-stad/
wilden brengen. Maar de drie geheimzinnige ge
daanten verhieven zioh nu in de boot èn verjoegen
de vijanden des lichts. Toen verzonk plots het schip
in de diepte, de zee werd kalmer en de storm be
daarde. iSt. Marcus, St. George en St. Nicolaas, deze
drie waren in dien nacht gekomen om de stad te
redden... En nu? hebben de heiligen -andermaal
hun beschermend schild gehouden boven Venetië,
toen alle helsche machten 'haar ondergang schenen
besloten te hebben? Wie zal het wonder verklaren,
dat na zulk een aanval van op vernieling bedachte
brutale geweldenaars, de stad, waar de heerlijke
San Marco gebouwd werd, nog ongedeerd en in
volmaakte sereenheid zioh mag spiegelen in den
vloed? E* F.
grooto kunstvaardigheid, ontslagen werd van de
verplichting om drie jaar op zijn ambacht te reizen
en toestemming kreeg zich te vestigen als Meester
wever. Stralend van geluk keerde Dietrich huis
waarts. Zijn zaak werd overal bekend en geroomd*
en vele, vele jaren mooht de moeder zioh nog
verheugen in het geluk van haar zoon.
In Steinhude wordt het naadlooze hemd van
meester Bühmann zorgvuldig bewaard en kan ieder
het komen zien.
Honderd jaar later maakte de wever "Battermann
in het zelfde huis waar meester Bühmann werkte,
een dergelijk kunstig weefwerk, dat ook in Stein
hude is gebleven en er nog steeds te zien ia. v
Bij voldoende deelname zal
(FIJNERE KEUKEN)
van 20 lessen van 2»/a uur worden begonnen, onder
leiding van Mejuffrouw W. KOOPMAN, in de School
voor Landbouwhuishoudonderwijs te Schagen, waar
voor het schoolgeld f 20.— bedraagt.
Aangifte vóór 8 November aan genoemd adres.
EENE VERTELLING UIT 8 TEN ETUDE IN
CHAUMBURG—LIPPE.
Velen hebben zeker wel eens gehoord of gelözén
van den heiligen rok/te Trier, een Meedingstuk, be
waard in een der R.-K. kerken, dat geheel geweven
is en nergens een naad vertoont. Steiniiude in
Schaumburg-Lippe bezit twee zulke kleedingstuk-
ken, hemden met knoopen en knoopsgaten, geheel
geweven en ook zonder eenigen naad.
De volgende geschiedenis is aan een dier hemden
verbonden. Ten tijde der regeering van graaf Wil
helm (17481777) leefde in Steinhude een vlijtige
en vrome wever, genaamd Bühmann, Hij bezat een
kleine woning, waarop echter een groote hypotheek
rustte. Zijn verdiensten waren helaas gering. Daar
bij kwam nog dat hij: een vrouw had, die geheel
verlamd was en jaar uit jaar in het bed moest
houden. Zoodoende werden de schulden van Qen
wever, ofschoon hij dag en nacht werkte, niet mini
der. Toch hoerschten er vrede en eendracht en 6én
groot vertrouwen op God in 's mans woning. De
eenige vreugde der oudera was het bezit van hun
kleinen zoon Dietrich. Hij was een stil, vriendelijk
kind. dat tot een vliitigen en gehoorzamen jongen
opgroeide. In de school haddon zijn leermeesters
en znn medescholieren hem recht lief. Toen zyn
school-opvoeding voltooid was, leerde hij bij zijn
.vader het weversbedrijf, waarvoor hij grooten aaiii
leg toonde. Zonder eenige moeite kon nij de moei
lijkste ontwerpen bedenken en uitvoeren. Do roep
van zijn kunstvaardigheid verbreidde zien
snel. Aan werk ontbrak het vader on
zcion dus niet. Ook de grafelijke familie,
die toen ter tijd op het slot te Hagenburg woonde,
5af den wevers onderscheidene opdrachten en wei-
ra- kon de vader oen £root deel van zijn 9ohulden
aflossen. Toen werd hij ziek en stierf. Nu moest de
jonge Dietrich alleen voor zijne moedor zorgen.
Dat deed hij ook met vlijtige handen en vroolyk
hart. Hoo zou het echter worden, als hij, om mees
ter in het weven te worden, drie jaar op zijn am
bacht moest reizen? Zoo toch verlangde het de>#
gilde-verordening der wevers. Zijne moeder kon hij
toch onmogelijk in haar hulpbehoevenden toestand
alleen achterlaten en voor verpleging door anderen
ontbraken de middelen. Goede raad was duur. Met
Gods hiïlp echter vond de brave zoon oen uitweg.
BÜ Bühmanns werd het langen tijd opvallend stfl.
Slechts nu en dan hoorde men uit een afgelegen
kamertje klojppen, hameren en weven. Graag had
de moeder geweten wat dat toch te beduiden had.
Toen zif er eens naar vroeg antwoordde Dietrich
vriendelijk, dat hij1 eem meesterstuk maakte, zooals
nog niemand had vervaardigd. Misschien ontsloeg
hem dat van de verplichting om drie jaar op zijn
ambacht te reizen.
Zoo verliepen weken en maanden. Eindelijk, op
oen Zondag, kwam Dietrich aan^het ziekbed van
zijn moeder en gaf haar zyn arbeid in de handen.
Dietrich wees haar op de ingeweven lett-rsF. W.
E.. de naamletters ,van den graaf, aan wien hij
het werkstuk wen9chte oo te dragen. Nadat Die
trich nog een tweede hemd in gelijke uitvoering als
het eerste had gemaakt, verzocht hij tot graaf Frie-
drich Wilhelm Ernst te worden toegelaten. Graaf
Wilhelm ontving den jongen wever vriendelijk, be
keek de hem aangeboden hemden en sprak ór zijn
bewondering en vreugde over uit. Welk 'een kunst
werk. Dan gaf de graaf Dietrich een der hemden
terug, opdat deze het als een aandenken aan zijne
kunst zou bewaren.
Meteen gaf hij hem een flinke geldsom en éóii
schrijven, waarin stond dat hij om z^jn betoonde
MEVROUW X. MET HET KNALKURKENPISTOOL
Uit den Haag wordt gemeld:
Gisteravond kwam bij: de politie (afdeeling C) het
bericht in, dat er in een perceel aan den Kranen'-
burgweg, waar een dame alleen woont, een moord
aanslag was gepleegd.
Een inspecteur begaf zich naar het bedoelde per
ceel en trof daar de bewoonster met een wonde aan
het hoofd' in zeer overspannen toestand aan. De
commissaris van politie, de heer Kramer, die ge
waarschuwd was, was," vergezeld van den officier
van justitie, eveneens spoedig ter plaatse aanwezig
en stelde een. onderzoek in.
De dame verklaarde dat een mevrouw. X., wonende
aan den Loonduinschen weg. die haar beschuldigde
dat zij haar man „ophield", op slinksche wijze zich
toegang tot haar woning had 'weten te verschaffen.
Bedoelde mevrouw X zou met een auto in de buurt
van den Kranenburgweg zijni gekomen en zou ver
volgens door een jongen een pakje hebben laten afge
ven aan het bewiiste perceel. Op het bellen van den
jongen had de dame de deur geopend en het pakje
in ontvangst genomqn. Aangezien zij echter geen
pakje verwachtte, liet zij den jongen wachten om te
kijken wat de inhoud van het pakje was. Zij- liet in
dien tusschentijd de buitendeur openstaan. Bovenge
komen bleek haar dat mevrouw X. haar achterop
was geloopen en deze schoot op korten afstand! een
revolver op haar af. Tot tweemaal toe ketste het
wapen. Do bedreigde dame is daarop gillend de ka
mer uitgeloopen, achtervolgd door haar aanrandster,
die haar volgens haar bewering nog een kogel ach-
tma zond .Op de trap boordo zij nog eens 'n hard»
knal vlak bij haar hoofd. Gelukkig werd zij niet ge
troffen. De verwonding aan het hoofd had zij opge-
loopen doordat zij zich bij de vlucht uit de kamer
stootte.
Een inspecteur van politie heeft even later mevr.
X., die was weggevlucht, opgespoord in haar woning
aan den Loosduinschcn weg en haar naar een1 politie
posthuis overgebracht. De commissaris stelde intus-
schen een onderzoek ini het perceel aan den Kramen-
burgwerg in. Hij zocht daar naar kogels of naar ko
gelgaten, maar niets van dien aard werd gevonden-
Wel bemerkte men stukjes versch afgebroken kurk.
Bij het verdere onderzoek en' verhoor bleek al spoe'-
dig, dat mevrouw X. in het bezit was van een knal-
kurkenpistool en knalkurken. Zij had volgens haar
bewering geenszins de bedoeling gehad de dame te
dooden, hetgeen trouwens met het door haar ge
bruikte wapen niet mogelijk zou zijn geweest. Zij wil
de alleen uit wraak de dame schrik op het lijf ja
gen, omdat deze ha^r man niet met rust liet.
Mevrouw X. was eerst in voorloopige bewaring ge
steld; zij is echter later vrij gelaten, maar niet dan
dan nadat beide dames van de zijde der justitie en
politie vermaningen hadden gekregen.
Op het knallen van het pistool waren vele buurt
genoot en komen toeloopen.
groote doozen
TABLETTEN
Bij Apothekers
en Drogisten
MOTORONGELUK.
Gistermiddag is de zoon van den directeur van den
gemeentelijken geneeskundigen dienst te Utrecht, di.
S. K., op den Bitlschen Straatweg nabij het buiten
Beerschoten. met zijn motor, tegen een boom gereden.
,Een zoon van1 den rector van het gymnasium, die
achterop zat. zoomede de bestuurder, werden van de
machine geslingerd en ernstig gewond. Dr. Lette% uit
De Bilt, verleende geneeskundige hulp. waarna de
gewonden naar de rijksklinieken werden vervoerd,
waar K.. de zoon van den rector, is overleden. S. K.
h of een arm gebroken en inwendige kneuzingen ge
kregen. Hij wist zich niets meer van het ongeval te
herinneren. Zijn toestand is niet levensgevaarlijk.
Ce Biltsche politie heeft de motorfiets in bes!ag
genomen.
i De oorzaak van het ongeval is vermoedelijk dat do
1 bestuurder te hard gereden heeft bij hot maken van
i eon bocht om een defecten vrachtauto, die op den weg
f stond
BROEK OP LANGEND UK.
Vergadering van „Groentecultuur". Na opening en
lezing der notulen, stelde de voorzitter direct aan de
orde het schrijven van het Bestuur der L.G.C. betref
fende de sorteering van de reu zenbloemkool in 3
qualiteiten. De kooplui verklaarden, opdracht ont
vangen te hebben, om geen bloemkool meer te koo-
pen aan de markt, alhier, omdat de eorteering niet
voldeed, tegenover die in „De Streek". Tn de be-
stuursverga dering van „Groentecultuur" werd be
weerd. dat men aan de gevraagde sorteering niet kon
voldoen. En toch zal er iets moeten worden gedaan.
Spreker gaf hierover het woord aan de vergadering.
Op de vraag, hoever de sorteering strekt, werd ge
antwoord. dat er aan; het eerste soort absoluut niets
De voorzitter antwoordde van wel. doch de heer C.
Slot van niet. Na nog enkele mededeelingen gedaan
te hebben, over het bezoek aan „De Streek" door den
veilingleider en den penningmeester van de L.G.C.,
werd algemeen verklaard, dat men niet op het ver
zoek ingaat om de bloemkool in drie soorten aan de
markt te brengen, doch eene betere sorteering zal
aanbrengen. Na nog enkele andere zaken behandeld
te hebben, sloot 'de voorzitter de vergadering,
NIEUWE NIEDORP.
Zondag 16 Nov. zal het Holl. Tooneel, Dir. J. de
Vries te Amsterdam, in de tooneelz^al „de Prins
Maurits" van den heer Peetoom opvoeren hot too-
neelstuk „Alleen op de Wereld."
ZUID SCHAR WOUD E.
De tuinbouwvereeniging „De Toekomst" besloot
met algemeene stommen om gevolg te geven aan
den wensch der L.G..C., om de bloemkool in) 3 sooi^
ten aan te voeren in plaats van 2, zooals tot nu toe
gebruikelijk was.
BROEK OP LANGENDIJK.
Kent ge de Langendijkers, lezer? Zoo ja, dan is
het ,u ongetwijfeld niet ontgaan, hoe de prijzen, aan|
de veilingen voor de groente besteed, een baroi
meter vormen voor de meerdere of mindere opge
wektheid van den Langendij'kor bouwer, die zich,
zeggen sommige grappenmakers (en die hebben ook
niet altijd ongelijk) afspiegelt op zijn gelaat, zijn
gang. rijn faits et gestes. De Langendijker bouwer
en zyn kool zijn één, de pryzdn van zijn produoten
zijn als het ware de factor in hetvbepalen van zijn
eigen économische beteekenis. Zijn vereenigingsi
leven houdt soms gelijken tred met de voor-en te
genspoeden in zijn bedrijf. De geest op zijn verga-t
deringen hangt af van de geepfc op ae veilingen*
Gaat het slecht, dan is hij gauw op stok gèjaagd,
vaak prikkelbaar en humeurig; gaat de bouwerij
yoordoiolig> dan kun je een potje bij hem breken,
is hij* rustig en heeft hij een haast onverstoorbaar
humeur. In goede tijden ademt zijn heele zijn ©ön
tevredenheid en welwillendheid om er jaloersclj
op te worden. Van revolutionnaire ideefin is hij
dan wars en yindt hi1* de wereld nog niet zoo
beroerd. Doch als bezoekingen over hem komen,
als de rampjaren die achter ons liggen, ja, dan
zweert hij niet bij de inrichting van de tegenwoor
dige samenleving. W^j* laten dit alles vooraf gaan,
om den lezer van dit weekoverzicht der Langen#
dijker Groenten Centrale te overtuigen van deze
onze overtuiging, dat er ook deze week weer mötdën
Langendijker tuinbouwer valt te praten, dat de
geest, die in vergaderingen van de tuinbouwvor-
eehigingen valt te beluisteren, er een is van ojpgp-
wektheid en tevredenheid en net den bezoeker zou
opvallen, aan de vriendelijkheid waarmee hy wordt
bejegend, dat or andere en betere tijden over<Lan-
genayk komen varen. i
Deze week stond in het toeken der bloemkool-
sorteering. Reuzenbloemkool is over 't Algemeen
niet van de beste kwaliteit, van mindere kwaliteit
althans dan in de Streek. Om nu, bü "dd bestede
hoogo prijzen van tegenwoordig, den naam van de
Langendijker bloemkool hoog te houden, wil men 250
in 3 soorten aanbieden. Dinsdag, Woensdag en Don
derdag werd nog gemiddeld f27 Besteed, Vrij
dag en Zaterdag zakte de prijs tot beneden de f 20
in. De aanvoer bedroeg veel minder dan de vorige
week. Van roode kool werd aanmerkelijk meer aan
gevoerd, terwyl de prijzen vrij wat in de hooge lie
pen: voor klem goed werd zelfs tot f6.40 besteed;
ook de grootere soorten brachten goede pryzen op..
Ook de gele kool deed het goed: tot f6 per 100 Kg.
En ook de gewone witte kool, die tot.nu toe maar
matigjes in prijs was geweest, leefde op: we no
teerden prijzen tot f2.60, terwylt we de vorigo
week niet hooger dan f 1..60 konden komen. De aan
voer was de helft van dien der vorigo week, terwyl
door do fabrieken veel voor don inmaak van zuur
kool word gevraagd, twee factoren, die hun invloed
voor de prijsstijging blijkbaar deden gelden. De
aanvoer van slaboonen is de moeite van het noemen
niet waard, hetzelfde kan worden gezegd van de
aardappelen. Aan uien werd oven eens veel minder
aangevoerd. De prijzen bleven goed of worden bo
ter: tot f8 por 100 Kg. is voor dezen tijd van het
jaar een bedrag, waarvoor do bouwers het willen
'doen. De aanvoer van nep is al zoer garing, tearwrjl
drielingen tot boven de f8 stegen. Ook voor de
peenaanvoerdera was het een ftoedo week: dö aan
voer was vry aanzienlijk, de pryzea liepen tot f 2.80;
vorige week konden we niet hooger dan f 1.90 ko-
•men. De bietonaanvoer was aanmerkelijk geringer
dan de vorige week, de prijzen, die goed genoemd
kunnen worden, handhaafden zioh. Voor "het eerst
werd er Deensche witte kool aangevoerd. Er werd
tot f 5 per 100 Ky. besteed, een zeer bevrodigendé
prys. Aan 'de veilingen begint het zeer goed merk
baar te worden, dat de winterkool-campagne in
vollen gang is. Tnd tot aanvoer aan de veiling is
er minder en ook do prodttrten, die voor aanvoer in
aanmerking zouden komen, worden apgestapeld
Summa summarum: een goede'week voor don
Langendijker tuinbouwer. Zy wordt hem van har
te gegund.
HOOGWOUD.
WironUD.I.. Eindstand 2—1.
Uitslag van' d>en op 2 November Jl. gehouden wed
strijd tusschen de korfbalclubs U.D.L.en Wiron van
Wieringen. Deze wedstrijd werd door Wiron ge
wonnen met 2—1. Het was een zeer vriendschappelij
ke wedstrijd'. De Wieringers hebben ons gul ont
haald.
BENADEELING VAN HET RUK.
v Het Haagsoho Volk bericht het volgende naar aan
leiding van een aanhouding van twee personen ver
dacht van benadeeling van het rijk.
Een der arrestanten is een verhuizingsfirmant ln
Den Haag, genaamd G. W. F. Deze voerde geruimen
tijd opdrachten uit voor het ministerie van buiten,
landsche zaken, zooals belangrijke transporten en ver
hilizingen, van hooge diplomatieke ambtenaren. De
man genoot het vertrouwen van zijn opdrachtgevers,
tot er eenige twijfel rees omtrent de juistheid van
een verzekeringsbedrag, dat op een zijner rekeningen
voorkwam. Het departement vroeg opheldering en F.
zond' een polis op, die naderhand valach bleek te zifn.
Deze polib is opgemaakt door zekeren B., directeur
fl van een assurantie-maatschappij. t:e Nijmegen. De
mag mankeeren. Een ander beweert, dat men, ge- centrale recherche kreeg de zaak in handen en! achtte
zien de qualiteit onzer bloemkool tegenover die uithet noodzakelijk F. en B. in verzekerde bewaring te
„De Streek" er niet aan kan voldoen. Eene discussie j stellen. Het rijk is door deze handelingen voor f 10Ö0
volgde nog op de vraag of de Lecerf er buiten bleef.1 benadeeld. De zaak is nog verder in onderzoek.
