Toen de Herten van het regime Blaaóo hem niet
ureuVii r»-»p. u1 'Hi i,ii m< i w rol. ij»
hot hart uit de hoofdstad naar 1:1 Taahira terug* en
hoopte -i» -. li éf'J *©;.iw*id om lint 'Ij.- hjsorfJn t!-
in Caracas, de hoofd* tu/i van Vum zucle in t© pope
ren. Hem, ©Cpriano Castro i:iet te waqrdeoroii, dat»
scheen hom m&jor.fcein cshonnis top. Zo kon niet
ongewroken blijven. Langzamerhand bood zich d«
gelegenheid u w? a m >*n
Do Regoering schoon moer en meer ör or\ gestéld,
dat do heoron veeboeren «laar aan de Colombiaan-
sche grens ook eens hielp -a bijdragen in d« lasten
van den Staat. Do hoeren fo!;L-ditou er anders
over en wipten weer over de grenzen t-ui.ri jnen
hun belastlngp'mnin; n kw .1 f u<elicn. Toon do
Regecring lastiger werd en tot harde maatregelen
Overging, kwamen de veeboeren in tor/.«*i; ©n word
Castro ue aangewezen Lidor .der r< bellen h.
het succes den president van zijn staat te vordrin
gen en zelf diens plaats in t,» u n.
Andradu, die als l'i-esidoj.i, van Venezuela do
teugels van het bewind hiel-', \y natuurlijk te
Caracas. niet algemeen bemind, hij had ook vijanden
en het waren cue vijanden/die in don man'van helt
succes van het oogenblik in Castro den geeohikten
man zagen om Andrada te wippen.
Zij nepen Castro met oen leger naar Caracas
en beloofden hem hulp en steun. Castro verzamri-
nu een leger. Men beweert dat hot,NO ni.-u\ Uu-k
was, toen Castro zijn tocht begon; er zijn zelfs
lieden, clie beweren, (dat hij slechts 18 dapperyiicom
mandeerde.
Hoe dat zij, Castro, pardon," Generaal Castro
zag onderwig zün legermacht aangroeien. Onjevw
denen zoowel als avonturiers sloten zich bij don
nieuwen held aan» en een paar maanden later
was Andrada wei verplicht om, wilde hij het veego
lijf redden, naar La Guayra te vluchten.
Cirri ano Castro werd op 21 Oetober 1809 als zijn
opviJlger en tot toorhx»pig Pvesideht. van Vonezi, ia
gekozen. Castro was geen engel en hield er
dictator-maai eren op na. zoodat ea verscheid©!;*
liedcp om hals werden gebracht, omdat zij Castro
minder ^vaarde-.>rden
1)0 dictator was «*<mi intin rord.T cenitrc ont
wikkeling; hij wist niet waar <1- '•ijken Eimolar
Frankrijk en Holland lagen, hij wist alleen date
landen vlak bijzijn laun stukkon grond bezaten on
dat zij hem, Castro. waardoering schuldig waren,
want hij was President van Venezuela en ecu*
heele Piet.
Toen hij in 1902 weer/voor 6# jaar Zijn Presidente
schap hernieuwd zag, pakte hij do in zijn rijk wo
nende vreemdelingen nog eens «en beetje hamhaavdi4
Ïer aan dan dij L inn had. I n 1901 h 1
ingeland en Duitschland hom reeds ^ewanrschuwL
dat 7.ij het knevelen hunner in Veno/m Ia handel
drijvende onderdanen niet konden dulden, maait
Castro had daar absoluut maling aan en ginjj <loor
met het oóhfjskoerou van eigendom van IMtfctfn/
Duitschors el» anderen.
In Oetober 1902 was het geduld dor EngcJscihd
en Duitsche regeergig ten einde en in l)e«-<.m!bdr
du.v. verschoon een geoombiu ard Britsóh Duitsoh
eskader, de gezanten van Engeland on Duitschland-
begaven zien. aan boord 011 een blokkade bogon.
Castro had tot nog toe gespot me alle ver4
toogen der gezanten, doch nu die hun paspoort
genomen en pet land verlaten "hadden en langs de
kust van Venezuela eer geweldige vloot zorgde,
dat geen schip in of uit. Venezuela kon vertrek
ken, toen werd het don "kleurling toch to machtig.
Hu vroeg om arbitrage^ en verkreeg hot. Op 13
Februari w-rd tiWa i.ingi'in ten aevoord - m,
kend, waurbij allo .hoofdgrieven werden in,-:'-pril,-
ligd en tor betere nakoming der verplichtingen.
Venezuela de invoerrechten van La Guayra on
Porto Gabelle aan de beide mogendheden verpand-
do, terwijl do rest der grieven naar hot Haagsen©
Hof van Arbitrage werd verwezen.
Castro was plotseling wereldberoemd gewonden.:
In 1905 werd zijn mandaat als President weer
yoor 6 jaar verlengd.
Hij hield een prachtige r<^©v< ring vol eigen lof
bij de opening van het pi ouwe zittiiu i;jr van h©c
parlement en wees er op, hoe Vi-n.-zmia bloenló.
en groeide, dank zu het -uittoren*'- Castro-regimo
IlU had ontegenzeggelijk de teugels vast in han
den, want toen hij i2 April 19(>> wegens ziekte
de teugels oven aan tx-u ioe-presidyut Generaal
Gomos, moest overgeven, kreeg iiij z0 op 8 Juli
d.a.v. kalm weer in eigen handen terug.
Castro was o n geweldige ot. In nuam was
hij een oenstirationeel president, dooh in waar
heid was hij ecu diotatoi en despoot. Om ecu men
schenieveu gaf hij niets. H< citen prkondo liii nooit.
Hu dti'd precies wat irj -v.lde en l>opaakU. zi
niet by nöt wegnemen van eigendom en levens
zijner ligen onderdanen, .u.:ar vergreep zich ook
aan igendom. vto vreemdelingen.
,tr werkten gixioui Amerikitausohe maatschap
pijen in Veneauela, dank zj conseesies, vroeger
verkregen.
Castro versokourde da concessies. Ileei wat -
.vreemdelingen hebben in. do dagen van vlastro/den
dag vorvloekt, waai op zij gi-Ul in Vonozuclasdid
zaken haddon geotoken. Du Ca-.tf-o wus alles mo
gelijk, beha ivo eerlij klu-.id of reolit. D gi-nOéDldd
Amoi ikau.1-1 iie firnx h woiiddc-i to» iitm j
geei'üg .Amerika ti'achto toon rooüt v- verkrijgen
voor hare onderdanen^ maar het w - uua 00U duovo
manadeur geklopt.
Amerika brak de diplomatiek - verhoudingen af,
maar zette vorder oju allerlei vedetten o.a. met du
Moum,v - en aTIcrlsi verband houdend©,die
zaak niiiv vorder
Cl»stro', niet weinig trotsch op de overwinning
toge nu', r het maehligü Amerika, lachte wat om
de klachten van den Consul-tl eimraal van lu-l kinine
Holland. Afbreken van diplomatieke betrekkingun,
dat was een prachtig werk, dan was je meteen
van dat gezeur didr deftige hoeren af.
Hij voelde het bepaald als een opluchting; dafc
de Amerikaansche gezant Imm in d. luul,
dat z'Jnó mgeering de dipLoanatieko 'beU'ekkiugcii
met Venezuela afbrak, dat hij «lus Venezuela ging
verlaten en dat de belangen <ler Amerikanen door
een' ander gekant zouden worden behartigd. Het
ging nu prachtig met Amerika, want de gezant was'
weir on de waarnemer hield zioh koest.
Waarom brak Ilolland ook maar niet do diplo
matieke betrekkingen aï?
Op oen goeden «lag, toon »1© Consul-Generaal J.
f\. do Heus weer ei-ns met klachten kwam en b(.gon
te dreigen met afbreken ..dor .diplomatieke betrék
ki' >-n. w» rd/Castro heusol» boos en vond netsonb<j-
hoorl ijk, dat niet dé 'laad bij ihet woord gcvocud
werd, daarom brak hij do diplomatieke' betrekkin
gen i.Hiar zelf uf en reikte den heer d© Kous zijn
paspoort over.
Nu l niemand ooit zeggen, dat de Ni-derland-
seim Ifegcei'ing niet altijd hoeJ lankmoedig^is en
ook iiL.de qua.estie met Venezuela waren wij- met
grooto gematigdheid en geduld te werk gegaan.
astro had da sohrom olijks te dingen gedaan, be
schuldigde ons van allerlei, ging zelfs zoo ver, dat.
hij beweerde, dat de NiMerlandsche Regeéring té
Curacao de vijanden van Castro steunde en dus
openlijk tegen hem en Venezuela samenspande.'
De beleediging onzen vertogenwoordigyi-s aan
gedaan ging te ver. De Neaieriandsche leeuw wqrdi
kiaar wakker on liet zijn klauwen zien. Den Ner
deriandsch cska<!er stoomde naar Venezuela «rl
reeds voor de, kanonnen te Caracas zouden, bul do
ren, kroop do heer Castro in zijn schulp en,'nam
de vlueht. Generaal Gomes zag, dat- het den Nff
derlandors ernst was. begreep ook dat Nederland,
f.an do i-crool-i 1 ijkon fhigoland, Duitschland, f'Y---
rijk 0.1voqrai Amerika don en voor vo-J suocoa
had ongaf kennis iuui «le Nt^lerbiud^che Ter
gecring dat hij. om arbitrage verzocht.
'Vooral Amerika was hot verloop dor zaak bij
zonder aangenaam en had met groot genoegen hot
lotige optreden '--er Nedyrlandyrs gezien.
Amerika had nu meteen een kans om haar* z&kon
met Veneauda to regelen.
Arbitrage GusBoban Nederland, Amerika en Vencr
zuebi regelde dé moeilijkheden en Gome®. aan
vaardde gewillig do bepaliiig, dat Castro uit Vone
zueia verbannen rnoi^t blijven.
Zoo werd Cuslro dooj zijn v< rwnandheid, dat
hij Hólland wel aan zoo kunnen, e«n bannolifiA
Hij iijr-t vi i rust tfohad. Nergens was hu
welkom». (Si'di'rt, 1WI8 bli.x-1' hu (rokken, dan .wtu»
hij liicr. dan dn ar.
In Duitsehiaud leek zijn. verschijnen Wql eon "kluwit,
in i vankruk wm-d hij geduld tot hij probeerdo
ecu staatsgreep in Venezuela te regelen. Hij was
nergens welkom, werd op sommige plaatsen geduld,
dool» er waren streken, waar hij niet mooht.koinc-n.
hot r~ T*y - ->r» r - - ''«n Vo!>«nhoTwf om tot snnr. «m we'ttslilke regêllng om woezt» (nrondsr* ta kun-
:fr -rKFC,■■■ii, w, i afsnijdt, non onteigenen en oen aajivullende regeling van- het
M.'i'ii illt en, acht de Mlnistet het r.mlsel van eredlet. Do heer Hlematra was over hor beleid \u..
het rrotoi - 1 niet volkomen duitond; ontdek c hij er den Mtniter op landbouwgebied heelemaal niet te
lacunoe in, dio ook voor Nederland gevare: oplevo- spreken; telken Jare gaat de landbouwbegroting
ren - martr tovens ziet l»i> voor N'ederl» d in. on- - oxulaag.
dorfeekening van dit Protocol eon offer. Eoh cónse-; De'beer Hlerema constateerde mét voldoening, dnt
quent otU 1 r iilettemi: een otter. Want rseds 58 pet. van de totaal oppervlakte cultuurgrond
door K'C.redir.,,' tot -i. u Volkenbond heoft Nederland eigen exploitatie is, maar vroeg oen oplossing vu
eon. et./-'.: .-bracht; daardoor toch gaf het- In het pachtvreagstuk, en daardoor mogelijkheid
den 1- kor.;-. ti c rlog zijn neutraliteit voor goed het aanbod van cultuurgrond te vergrooten. V are
op. Dit offer */a! dóór óndertoekening van-het Proto. een afzonderlijk Ministerie van Landbouw, dan
col vuiii (i-'-iivx -ainden geaccentueerd on. prèktisch de inkrimping van uitgaven hier niet zoover gaa
word0.11 nitgehreiii. Waarom do Minister dan ook niet aldus klaagde de heer Van Rapipard«dic er op wee
oog kan v r-'k- luniding hij oanm.-emt en tot dat landbouw nog niet 1 pet. van hot Nederland.- 1
wolk- 1 «ru -i de overweging van bet Protocol de,budget vergt, tegen 9.3 pet. in Denemarken ei< Ift.r,
H« v lelden. pet. in Noorwegen. Van al deze sprekers'was slicht»
•Bij do replieken was over deze verklaringen) nogal de heer 'Weltkamp tevredén, die het beleid van don
wa onn n-denheid. De h se ren Marchant en Dres-, Minister prees. Waarop deze weer antwoordde n
.-cbr-r s vHiweten «len Minister gebrek aan enthou- aantoonde, dat sommige sprekers het te zwart had.
HinMiie; do hc< - Vliegen spotte er wat mc#do. dat de den vomgesteld, en anderen meer dan zij tot «3» •-
Mi.'iis vr ziGi in de armen van den communist van verdeden, mot de noodzakelijke bezuiniging moest» n
Ha - eyn had geworpen'. De heer Drcs^elhuys rekening houden! M.
s nog ©on herhaalde poging om den Minister;
eo te ontlokken Iuhi hij denkt over den
Reclames.
Do Hollandscho, Franscho on LugolAhu Kolonii-.i
waren voor hon» gesloten.
Toon hij waagde, ondanks een vnrbod, in 'Amer
rika te landen, werd hjj govangaii genomen on hotT
-v - wegens habcas oorpus losgelaten, moeat hij het
in ;»<l vuflaton. 11 ij «-vst.igde z'i;-U wi-cr in DuitsohliuM
Nu oindolyk is hij na 0011 ballingschap van 16
jaren to San Juan op Porto Ric«) gestorven.
11 ij zal wol den 'big vervloekt nobbon, dat hij
Holland getart; heeft, hij do verwaande, liohtge-
vueki:«'. onuni-wik'kelde mesties zal wi mot haat aan
Holland gedacht hebben.
Hij was schatrijk, hij had gezorgd, dat hij biji-
non was en dut m- genoeg Kel/d jui de uajikon.to Parijs
lag. om Lu geval van vlucht uit zijn eigen'" land eem
gemakkelijk loventjo to loidon. IIh kwam dan o;>k
toon inj voor de macht, der Neoerlandors moest
vluchten, in Frankrijk als oen rijk man aam
Maar toch oen ai'm niari, want hij Ifad *zich të
ve;-l vnandon gemaakt dan aat hij, ergens rust hafL
Wellicht, is yoor «L-z -ii man de dood, die hij voor
an'k ren 2iOO licht te.l v- in do dagen van'zijn wtr
j.Mlijke grootii*»i<I, nog een verlossing geweest..
Een vij.jrid vin Nederland is hceugogaan.
}L L P.
geest van het Protocol. Waartegenover echter do
Minister opmerkte, dat -h(j in het parlement over
contieic /.ui.«mi heef! te spreken en dat. hij zich over 7—
iicni .üBc.-u van het l'ioi.xcol n-iet-kan uitlaten zonder JUoor OVPrBDRD ïli II60 ZOr^PIl.
bepalingen van dat. Pret -x-l in details te zien.-De t» T 1 t
g >■«- mci-rderhoid van de Kamer dacht er blijk- Mannen zoowel als vrouwen hebben onder ze*
baai- eveneens over; met groote meerderheid werd ;tt\iwachoige, beproevende omataiidighö'Ien gewerkt1
's Ministers begrooting goedgekeurd. Daarbij dient F1-' .-raakten overwerkt en missen de fa"acht om. de
nog vern dat over enkele zaken van, onderge. ,ac ^,v?'? &evavt0 influenza 01 koude te bestrq-
schikt bf 2 -G gesproken, terwijl, in het bijzonder den' Het bloed raakt overladen met overtollig .un-
door de hem r. Lovir.k en Bierema de handels poli- n®aniJir». de nieren worden ondermijnd door de te
üek is ter sprake gebracht. -De verbetering, die zij.- fffoote inspanning en sjjoodig volgen verschyq&elea
beiden vroegen, m wel in algemeene termen, toege' a*8.: PUn, 1duizeligheid, zenuwoverspanning,
zegd. maar of dat voldoende is, dient te worden af_ urin®kwalen, graveel* wat-erzucht}ga oogoi^, rheu-r
gewacht tisclio spieren en door urinezuur aangetaste ger
wrichton, stijve schouders en pijn. in den rug.,
i me d« «fdoonltw v«f dvbtgrooMw aj^rtogon worden 1-Wor's Rug-i>ün Ni«r«n Pil'
irh. 11 orttter niot zonder meer, v.ant het ]on aanbovolon, en er dient iroen koetbare tij-»
in, I t-nt met de Kweekschool te Heerlen werd hok „«doM* te nnnn. Uitatal leidt al te vaak
l'ii'iii «ebracht, t'ap veivichllïenda ?-IJ- tot rbeumataek, «oit, steenvorminif, ou
den verweet men den Mini»!er «ebrok aan deleren. „tokine van do niern. of blaas, en .■uc-rwatereucht.
jtle yen., de Ivamer ,lat hl) zon Hohben «eloond. De Z,.|fa ou«onee«Hike kwalen kunnen door verwaam
Minister bebroed ;Jat, Op do aannoming vair de <Vi*- looking ontstaan
heldBlwRKiotli. - ha l het Incident «e-r, verdwen In. Ai, uw nieren'verawakt ztfn door noryen en.ovem
»°®d: I-I Ie a'deelin* der werklwie'.eMevene. werking, tocht, koude, eindomisohe koorts, sofiaietl
acrlng jp.1 u aanle-dlng tot eenUe diecuwlel Ujke bemgheden enz., wendt U dan inet vertrouwS
Bij Binnenlamlsche Zaken wend In den aanvang tot Fosteris Pillen.
.corol over I,zomcrtDd en de autoi, mi« Ier ge. v.rftrfeb*» lm apotheken en drogistzaken a
n n:,g. .roh n. -De heer Ebeli wee evenals de f 1,75 p.,r flaoon (geTettket mot «rwarwei opdrukt.
\u;. i r Heuvel, wat verontava* de
in.^tMÜug van <lo zgn. Tlidrornmipsie «n vroeg v.'nt ii-v
Rep;»-.-ring tiu zou doen. 1)© Minister, do hoe" Buys,
ho«. ft uiteengezet, dat hij hot rapport van die com
missie zal afwachten; b«i zal publlceoren en geen.
bcsljMslng zal nomen, voordat de opénlmre Diéuning
ovr )i"i p'iuuort oom oordeel zei hebben geveld. Dat
h v-c -<:hl!«'rido kantvru -, do auto-»
-int- k«'mee riten zou hebben aangetast, ©nt-
-l-• lili t« i) G rkste. Dat «imonvpeginff von ge-
unton in hot bUzoitder uit aandrang van dIe go.
- /.(-Hen m<»et voortkomen, ontkemJe hij
11 s. Van verschillende concrete, aanhangigo
Bjnnenlandsch Nieuws.
IN STOP.M TN NDODWrifR.
l)« NcderJandBCho zoammj houdt over het njge-
uwty niet van romans vun do zeeals hij er zeil
fci| betrokken is geweest, on de Holland-Anierika-
üjri geeft er in den regel ook de voorkeur aan, dat
i r maar over avonturen van haar schenen gezwegen
wordt. En toch kan het geen kwaad, aldus de N. R.
Ct., als den landrotten zoo nu en dan eons in her-
i-reldiügHplQDTren, was oaarna aprake. Het vraag- innerlng wordt gebracht, dat hut volstrekt niet altijd
k - r financieel® verhouding tiuzachon Rijk en rustig en plezierig varen ie. dat cr soms van de be-
acht ook do Minister oen iuooilijk vraag- manulng, ver weg op de zeeën, tiurf en volharding,
moeilijke arbeid en uithoudingsvermogen gevergd
wordt, en dat de oude zeemanskunst, het oude zee
manshart nog looft in ons vólk.
Want het kornt immers meer dan eens voor, als
er een schip weer veilig thuis is gekomen en vredig
gemeerd, ligt aan de kade, dat de opvarenden de
herinnering meebrengen aan oen taaien strijd, aan
een worsteling om leven, schip en lading, aan nood
en ontbering, en dat dat maar stil en als vanzelf
sprekend begraven wordt in de bescheidenheid en
geslotenhoid. die zeelieden eigen plegëh te zijn.
Maar als kapitein terugkomt met een hoofd.
stok. ma-:-• voordat hij iets kan doen, moot de in
middels ingestelde Staatscommissie rapport hebben
uil gebracht
Bt) de venrtere behandeling van de begrooting trok
vooral de toestand in- Dien the de aandacht; de werk-
"Xw.Mieicl, aldus do hoer Iliematra, ia er oen massa-
vi ivichijnxui de tuberculose neemt er toe, de woning.
üd.cn zijn orjizetfijnd. De Minister heeft op-
beti"i'-'f dr.i hij in Drenthe groot belang stolt;
b ux'M'/i'icu der Regeering aldus moest de
jhe :r HS<" - n erkennen - hebben hot bewezen. De
ei 7Provinciale commissie, die inmld-
delt is - «i. iu i.- i-oiarbeid steunen on veider waarvan het formaat niet ovoroenstemt met dat. het-
Ka
-. i hnlfl
meroverzicht.
lolangnjkc begroclngcn 'waren deze week
van
.lo
Binnenlands
lüiig van 1^1
zoo bciar.gri.il
door -Ne
n Buit en land sche 7aken en die
Zaken. Do beharnh# ng dor bo-
olandsche Zaken bracht vanzelf
Protocol van Gon&ve on de hou-
.'Ki daartegenover aan te nemen.
li! ï-Rf-. 1-.CJI uch-.ia: -}-r.haiJiiou du'ur.ner
üo vorige week het woord gevoerd; van de mees-
i ,-n dezer ging aandrang tot den Minister'uit om het
Protocol toekencre; slechts vnn een enkele zijde,
1,1! -i M a
dorteokening bepaald ontraden, terwijl (to heeren
Butgers on .Tilnnus voorzichtigheid predikten.
Nu. aan die voorzichtigheid - wie twijfelt or ove-
Hgfiw aan? Ontbreekt het don Minis -r. den lioor
nii Kttiiiöbeak niet. IIij is niet tegen het Protocol,
wel verre vandaar; hij begroet hi-t zelfs als een /.«-or
!•-.iungrijiv Staatsstuk, vooral ook daarom, wij-l het
pogingen als die van de Cecil-trftcuiten, om buiten
den gang van zaken zorgvuldig gadeslaan.
Een ietwat warme discussie ontstond over de bur
gerwachten on de poli tiet roepan. Deze post van fl
M iijiixi;. -i«iots niagr dan F) pet. van de lo'a'e
i-'gn '«"c hvt. Biiui.-nlarid'sclï Bestuur op. Dat
was don heoron van Zadelhof! en van Raveateyn te
erg, terwijl de hoor Kleerokodper het camou*"aga
nootiKle. dat men de poiit,ietroepen nld-Ms opbracht
om zoodoertdo do üorlogwbogrooting kunstmatig om-
lang 'te halen. Allo drio dez© sprekers oordeelon id'e
wolk hem bij zijn vertrok sierde, dan kan toch niet
geheel en al het antwoord uitblijven op de vraag, of
wellicht op de reis de wind wat harder geblazen
heeft, de golven wat sterker gebeukt hebben en dfth
lekt or zoo wel eens iets uit van wat schip en be
manning hebben doorstaan.
En ondanks honzelf, komt er zoodoende ook wel
eens iets van in de krant.
Don 16den Oetober J.l. vertrok, hot stoomschip IJs-
p.eldijk van do Holland-Amerika-liJn,-groot 8500 ton
1.1i'1111 wnr.oo'lig «*h slechts besieind om ver- (10.000 ton deadwelght) met een gemengde lading
- "Mheld t. lijven handhaven. De Minister dacht or j van New Orleans, met bestemming Rotterdam.
de hi' •.vilde gaarno gelooyen, dat de Ka- In de golf van Mexico woei oen stijve Oost-Noorrl-
mer !b it-i meer zoo luchtig en- onovenwiculigOost koelte. De barometer bleef vrijwel standvastig
ii wor i, a 9 op 11 November 1918. maar ten aan- cn wees 781 millimeter. Daarin kwam geen verande-
!ii eu'we moeilijkheden is hij nog geenszins ring tot. Zondag den 19den d.a.v. Er was een orkaun
rust. 'ifvciKlvr, is bewaking aén de grenzen r*oo» gesignaleerd, die toen echter reeds voorbij had mo -
ü- .T 'A 1111pdii- in Overijsel van, de goe- ten zijn. De gezagvoerder, kapitéin J. G. Dekker 1
bewaking i-v poli'.ietiiw-pen -hijnt te pTOfitee- s middags 12 uur stoppen ei* om 8 uur 's avonds
ren, bvioog-le iets dergelijks, waarop de heer Iilecre. Ron de barometer heel»snel te dalen. De wind
per hêtoogde, dat deze bewaking toch niet fl hoe langer hoe sterker, tot orkaankracht, het w
.ii waard was. Waartegen de heer Weltkamp, dik van regen on het weerlichtte. Te 10 uur 15 m
nder algemeen gvlach, zijn collega Kloprekooper al- was het plotseling doodstil; de barometer wees
rius te lijf gihg: hot. is op mijn boerderij do gewoon
te dni: do kippen-, dio het hardst kakelen, het minste
eieren leggen!
Met groot© meerderheid van stemmen intusschen
werd de ze f dooiing aangenomen, hetgeen eveueers
het geval va - «net do afdeeling dor laudbouwbslan-
ti. ook heet wat discu^aiëQ opwlerj». De heer
Ebela wees op 't prijsverschil tusachen kleinhandels-
- n groothaiulelspvijzen' voor granen; drong aan op
haar schrijnend verdriet, deinad© ze nipt voor hem
ccrug. De slag was to plotseling, fce overweldigqil5,
gewfeost; had aile gevoelens Ln haar gedood. Op
iit ivrsii- vi ;-;.v KkiJijki oogenblik dacht z© in
hét geiicei ui-.'t Nu'!-;, was zich nauwelijks br
wubt n zi; /-.'üv. oordighoid, ofschoon ze vaag
do opbeuren1''-" kracht uil zijn arm voelde.
En haar vaat x tjn borst- houdcn«i, sprak hjj
geou onkel woord van .roost, wiegde hum* ailepiü
zacht heon »»n weer. vlijde liaar Hoofd tigen y.ijn
schouder, tor^dji zijn'gelaat., over haar bfiop gobo"
feu, t-riid» als van 'mand, tÜe aan do grootatq
welling t»*n prooi is.
Eindelyk vei brak Muriel de bekleunmend© stilto
met oou onnatuurlijk bedaarde stom.
„Vertel mij alles."
Ze bewoog in zyn armen, als om zich vart eon,
druk te bevrqdeiv, en rukte zich ten slotte van h©in
los.# hoewel niot met het gevoel, om aan zijn; aan
raking te (uitkomen. Nick bestond eenvoudig voor
liet oogenblik niet voor haar. Hij was iu haar.oogen.
alleen het middel, om alles van haar vader to weten
fce komen. t
Nick sloeg zyn handen stcrig om zijn knic-i'- eu
liet /.yn oogen, scherp en. schitterend als dio var. cn
havik, door het ravijn gaan. Zijn lippen trilden een
beetje, maar zijn stem klonk volkomen becaadr,
toen hy begon:
„Het. is gebeurd al h-vd gauw nnda; het yuron
begon. Het moét geschied zyn, onn.hkUliyk ij i lat
hij jou verliet. IIy werd in do borst getroffen,
vlak boven het hart. Wc 1 n.den niets meer doen.
Hij wist Z<>lf. lat h eLy'. v.\: -. J -. ik geloof
haast, dar hij het, v vc-. wa ri, had. he1 en
hom naar het wachthuisje gebracht, wa..: we alles
zoo gemaMcelyk^moge'jjk voor h©m.inrichtten. Ilij
is niet bn kennis gestorven. Toon tk 'bü u kwam,
was hy ai bewusteloos.'''
Muriel maakte een snelle. b©wegiag.
ykEn daar heeft u nijj niote vort verteld/' zei. ze
fluisterende
„Dat vond ik het befiftV ®®i hi| zacht ,..Te ha ut
tooh niet naar hem toe knnncn gaan, dat vwiloo
hjj niet"
„Waarom niet'r' Opeens klonk haar stem wc©*
hard. „Waaroxa'had ik niot naar hem toe kunne*
'gaan? Waarom wilde hij dat niotiP"*
j Nick aarzelde even."Toon i hij met afgewend
gezicht:
I „Voor je eigen bestwil, jMurieJ."
.Rodoelt u, dat hij veel pijn leed?"
„Zoolang hy bij kennis was.... ja'' Do' woordetn
kwainep cr moeilijk uit. „Maar dat heeft, goddank,
Ulet lang geduurd."
Zo eoheen tcmauwornood to hooron wat hij Bgt
„Du^ u h.' t mij mo den tuin geleid, raiy bedrogen,
[terwijl myn vader stervende was. Ik mocht hem
niet zi«>n to«-n niet en later ook niet„ voor mijn
eigen bestwil. En denkt u" - niet verheffing van
rëin „denkt u, dat u in eenig «mzicht gorwhtidd
i waart, mij zóó te behandelen? Vindt u het^menson-
lievond, mij beroofd te hebben van al wat/mijt later
tot. troost gerwcest zou zijn? I
i )onkt u niet, dat ik alles tienduizend maal' ge*
juskkohyker had kunnen dragen, als ik het ergste
j ,veven ca bijnreu oond had? Dat-was mijn rpehi
taiju recht. 'Hoort u? Hoé heoft u ndj daarv.-wi
durven b--roeven? Dat zal ik u* nooit nooit
I vergeven.'*
Ze was, toen deze hartstochtelijke woorden van
nr lippen losbarstten, opgestaanopeens wan
kelde zo, en sloeg haar armen wijd ui:t r
z >u hét hebber, kunnen dragen,ris®» zo
wlidklagend. „Tk zou alles --- hebben kunnen dra^
gen als ik het maar geweten had." c
Ze brak in -/«n haartversoheurend gesnik 'uit,
wierp zich voorover op don grond, greep in het
mos met krampachtig trillende vingers en jam
merde tuuschen haar snikken door: „Papa, Papa!
Lieve bost© papa," alsof haar smart, hoen kon drinj
gen door don muur, die hen scheidde, en h©nv bij
haar Terugbrengen. Nick bet .haar stil begaanL
Ifii zat niet. versteenden blik yoor zieh uit tó
kijken tot het eerste, stonuaohige verdrie naas
hom uitgewoed zou zijn.
Zelfs toon hot snikken ophield^, toond© hij door
go>n beweging, geen gebaar, dat hij aan haar dacht-
Pas r -'-.i 7.1* "45ei - -...in oprichtte en hot -wara
haar uit haar- roodl>oschr»nd gezicht-streek, kecro©
hy ricii even om en hield haar een klein tin nar»
bekertje voor. „Hier heb je wat wat©r. Drink
oen*. i 1,
«vu het bleef regenen met eon (lilt verstopte lucht.
'Pion minuten later viel de wind echte# weer uit, co
opnieuw kwam het schip in oen orkaan uit hei
W.N.W., waaruit viel af te lelden, dat het centrum
over de UB&èldij'k was gegaan.
De kracht van den wind was zoodanig, dat
IJzeren mutsen van de derrickpalen afwoeien: te
wanten van de masten sloegen los. de schoorsteen-
staven waren tegen dit geweld niet bestand; twee
Ze nar,, het werktuigelijk aan en dronk, Ieund©
toen achterover met gesloten oogen en brandend
voorhoofd, als Verblind door haar hartstochtelijk
snikken, N v
Even hi cr voolde sse rijn hand op haar gezidhfc,
mtiar ze wa- to uit.^epait om de oogeii to openen.
ilM b.ha - hoofd en wangen met vrouwelykn
zorg, si.reek b-haar vanjhaar klamme voorhoofd
maakte een soort kussen voor haar. En later
iieriniiorde zo zich, «lat hy vlak bij haar ging zitten,
zóó, dat ze hem niet kon zien. ©on stille gedaante,
dio de wacht bi' haar hield', tot ze eindolyk uitge
put van het verdriet en do spanning van de laat-
fce weken, in een natuurlijken, droomloozen slaap
viel
HOOFDSTUK V.
De Duivel in de Wildernis.
Hot was al donker, toen Muriel wakker werd,
zé/: donkof, dat een oogenblik in haar soezerig--
h id m« - ndo in *t to liggen. Maar df^ze ilÜisie werd
haar weldra-ontnomen, toen haar brein, weer vo.r-
frisoht on actief, zijgewone werkzaamheden h©r-
vatto. Dekrat van een jakhals, op korten af stand,
bracht hnur lot bezinning en rillend stond ze op
in do kille duisternis.
Dadelijk voelde ze oen warme hand d© hare
grjjx n - r. 'orde ze een zachte st-em zeggen: „Wéés
j niet bang. Ik ben bij je."t -f i
„Wat is hot donker," riep ze uit.
Kom wat dichter bij mij: je bont koud."
I Huiver nd ging zc naar hem toe, dankbaar voor
den beschermenden arn», Idien hij om haar heensloeg.
„Th zon zal wel gauw opgaan,'' vervolgde lid
Opgewekt.„Je hebt- zékor honger, niet?"
ilij gaf haar een paar biscuits. Ze at oi; yersehed-
dene. en voelde zich daarna veel betei'.
„Wordt- jo al wat warmer?'" vroe^r "hy "bezorgd.
..Laat ni'u je handen eons yoden.'* Ze waren nog
j ij koud. hij nam ze in do zijne en drukte zet egon
I zyn borst. l
„U bent lekker warra," ze verlegen.
I ILy lachte en drukte oog vaster tegen zich
aan
„Ik word zoo gauw niet koud. Bovendien komT
het alleen door het slapen, dat Ai zoo rillerig ben*,
En ik heb niet geslapen."
Muriel hoorde hem vol verbazing aan. Ze was
niet meer boos op Nick en haar vrees voor h<gni
sluimerde op het oogenblik. Ofschoon ze pooit zijn
verraad zou vergeten of vergeven, was hy ^Jiaar
eenige beschermer in dtfze verschrikk'elijkéwil
dernis en ze had geen kracht meer om 'hieim op
een afstand te houden. Ook lag er een Z'-keve
troost in zyn byzijn, iets, dat haar gerust
stelde, op hem deed steunen ondanks haarzelf.-
„Heeft n in 't geheel niet geslapen?'/ vroeg ze
verwonderd. „Wat heeft u wakker gehouden?'"
Hij antwoordde niet, lachte alleen, als om een
geheime grap. Hij scheen in een goed humeur te
zjjn. Ze bleef een oogenblik stil zitten en trok
eindelijk haar handen weg met de verzekering, dat
ze door en door warm waren.
„Ik moet u iets zeggen," zei ze ineens op vaster
toon dan ze tot nog toe had aangeslagen; „menens
Ratcliffe, u moogt dan al het commando voeren
over deze expeditie, maar ik meen toch heb rechtt
te hebben fce vernemen, wat uw verdere plannen)
zijn" '1
„Noem my als 't je blief, Nick\ Dat is gemak
kelijker in den omgang. Je moogfc gerust mijn
plannen weten, als ik die zelf maar wist. We rij"
ongeveer een dozijn mijlen van het fort verwijderd
en rondom ons worden de heuvelen onveilig ge-
maakt door inboorlingen, zoodat we geheel afhan-
kelyk zijn van de omstandigheden. Eerst had ik
gehoopt, dat we vannacht verder hadden kunnen
gaan, maar toen ik je zoo rustig zag slapen* kwam
net mü beter voor, je nog een aag rust to gunnen.
Als alles goed gaat, zullen we 'probeeren morgen
avond onzon tocht voort te zetlen. Er zijn in d«
bergen altijd schuilplaatsen genoeg voor hen, dift
zo weten te vinden. Nafcuurlyk zullen we slecht'*
langzaam vooruit komen, maar als we steeds
zuidelijke richting volgen, ontmoeten we .met een
beetje geluk, binnen ©enige dagen misschien Lord
Baasett met zijn hulptroepen."
Wordt vervolgd.
