Van dit en vnn dat en van alles wat
8
1 Yoor de KinderëH
ft
ft
m
ft
ft
ft
M
m
m
m
m
m
WÊÊ
m
M
ft
m
m
M
ft
m
m
m
M
W
m
ft
m
m
m
ft
m
m
m
DE STOFZUIGER ALS DETECTIVE.
De ontdekking van een. misdaad hangt dik
wijls af van- de kleinste kleinigheden en daar
bij kan een zelfs kleine hoeveelheid tabaks-
asch, wat stof uit kleedingstukken ,of iets der
gelijks een heel -belangrijke aanwijzing zijn
voor het vinden van den dader schrijft „De
Politiegids."
Ken Fransch criminalist, dr. Locan, uit Lyon,
heeft een methode uitgedacht, waarin hij zich
systematisch van een stofzuiger bodienrt Mei
dit instrument wwdt ni. het stof uit de kle
dingstukken: gezogen en daarna microscopisch
onderzocht Dit experiment heeft steeds verras
sende resultaten opgeleverd.
Benige personen waren onder verdenking van
valsche munterij gearresteerd. Echter men kon
niet het minste bewijzen. Tenslotte werden hun
kleeren met een stof ruiger bewerkt en micros
copisch onderzoek bracht aan het licht dat er
zich een aanzienlijke hoeveelheid: poeder tus-
schen het stof bevond afkomstig van het me
taal, dat de misdadigers bij hun bedrijf had
den gebruikt.
Stof uit do kleeren van een metselaar, tim
merman, enz., verraadt, naar hekend ia dadelijk
het beroep van den betrokken persoon, ook het
vuil van de schoenen, kan tot ontdekking van
misdaden leiden. Een juweelendief weigerde
hardnekkig de plaats te roggen, waar Mj zijn
buit verlwrgen had. Men. onderzocht zijn echoe
nen en vond onder een laag vuil zandkorrels.
Nu «was bij zijn woning een riviertje piet zand-
oevens en toen men ging zoeken was de plaats
waar de dief de juweelen had vertxugen. spoe
dig gevonden.
GIST, ELECTRISCH LICHT EN KIPPEN-
In Amerika heeft men volgens „De Klein vee
teelt" proeven genomen om na te gaan of de
toevoeging van gist (vitamtae B) aan een goed
legrantsoen zoo gunstige gevolgen heeft als de
fabrikanten eraan toeschrijven. De proeven w#r
den zoodanig ingericht, dat gegevens konden
worden verzameld overzien invloed van Ie. gist
tegenover geen gist; 2e. droog tegenover nat
voeren, met en zonder gisttoevoeging; 3o. elec-
triach licht tegenover geen eloctrisch licht met
en zonder gfisttoevoeging. Die invloed kon wor,
den bestudeerd' door na te gaan: 1. de lichaams
gewichten der dieren wekelijks; 2. het aantal
eieren per kip; 3. het gewicht der eieren van
elke kip; 4. de grootte der eieren; 5. de hoe-
veelneld verbruikt voer per vogel.
De financieole rosultaten der proefnemingen
wezen uit dat toevoeging van grist aan een goed
legrantsoen zich niet in een geldelijk voordeel
kenbaar maakt.
BAGTEKlEDOODfanOg TANDPASTA*.
In advertenties van fabrikanten van tand
pasta's wordt gemeenlijk het bacteriedoodend
vermogen van *t product geroemd als een van
zijn belangrijkste eigenschappen. Twee Engel -
echo ph&rmacouten hebben nu onderzocht, hoe
hef In werkelijkheid met dit vermogen om bac
teriën te dooden staat; 12 Engelscho en Ameri-
kaonache soorten hebben «Ij beproefd op hun
antiseptische eigenschappen en in het algemeen
was antiseptische werking er niet of zeer
gering. Tandpasta blijft slechts enkele oogen-
blikken in den mond: het antisepticum, dat het
bevat, zou dus al heel snel moeten werken op
d3 bacterieën, wilde het werkelijk wat uitrich
ten. Maar zelfs la onverdunden staat hadden
de meesten pas inwerking op de bacterieën, als
ee een half uur ermee in contact werden ge
laten. Het «ou de tijd van aankleeden belang
rijk verlengen, als men een half uur lang do
tandpasta in «Ijn mond moest laten inworken.
De antiseptische werking van de tandpasta's
behoort dus tot de fabeltjes, zooala de meeste
aanprijzingen van de fabrikanten /van patent-
geneesmiddelen.
WARE WOORDEN.
Voelt gij u driftig worden, tel eerst tot «es,
en gij zult voor veel, waarvan gij later spijt
zoudt hebben, bewaard blijven.
Uit een klein zaadje komt dikwijls een
groot kwaadje.
De menschen willen vaak misverstaan zijn.
wanneer ze te goed' verstaan worden.
Dapper is het «onder getuigen te volbren
gen wat men in staat is te doen voor het oog
der wereld.
De ezels waren niet op distels verzot, wan
neer men hun beter voer gaf.
Wijs zijn in alle daagsehe zaken is beter
dan wijs «ijn in zeldzaam voorkomende ge
vallen.
Zoowel in vriendschap als in liefde is men
dikwijls gelukkiger door hetgeen men niet
weet,, dan door hetgeen men weet.
Even lachen.
TAALKENNIS.
*t Ging over de voorzetsels.
Leeraar: „Wat «ouden zijn de ups and
downs of life?"
Leerling denkend: „Wat op *t lijf «p sn
neer gaat:
(hardop): Vlooien natuurlijk m*neerl"
I
WAT ZE DACHT.
Eerste vriendin: „Is het waar, dat Je achter
mijn rug hebt gezegd dat ik een afschuwelijke
kat was?"
Tweede vriendin: „Reusch niett Ik hoed al
tijd mijn gedachten voor mij."
ER ZOU WEL WAT AAN MANKEER EN.
De Maarbode vertelt:
Een matroos wou in het huwelijk treden en
ging bij den pastoor op bezoek om een en
ander te bespreken. Deze deelt hem os. mee,
dat zij beiden dan drie Zondagen achtereen
I afgelezen moeten worden van den preekstoel.
„Waar is dat nou goed voor. mehoer pas
toor?" informeert Jaap.
„Dat is om te zien of geen ander op Antje
aanspraak maakt", antwoordt de pastoor glim
lachend.
i De twee Zondagen daarop informeer?» Jaap
direct na de Hoogmis of er al iemand oin
Antje geweest is.
De pastoor stelt hem echter gerust en zegt,
dat Antje nog alleen voor hem is.
Na den derden roep wenscht de pastoor
Jaap geluk en zegt, dat hij Antje nu h°bben
mag.
„Pijn in m'n hoofd, meheer pastoor!" zegt
Jaap, ITas geen mins ze hébben wil, dan moet
ik «e ook niett"
DAT HIELP BESLIST.
„Wat doe je daar in
's hemels
Moeder:
naam?"
Jantje: „Ssst! Ik heb een spümeweb op va
der zijn hoofd geschilderd, om de vliegeu weg
te* houden."
EEN SLECHT LID.
„Is mevrouw Jansen een werkzaam lid v.-^i
den naai krans?"
„Nu wij zijn er niet erg op vooruitgegaan.
Ze zegt geen stom woord en zit maar aan éen
stuk door te werken^"
DAMRUÖklCK.
Verzoeke alles betreffende deze rubriek te
zenden aan C- Amels Wz-, Winkel.
OPLOSSING
ie WEDSTRIJDPROBLEEM.
Wit 3228, 29-34, 27-21, 33-32, 47—11, 40—
34, 34 1, 116 .fin wint.
OPLOSSING
PROBLEEM No. 2.
21—17, 33-28, 32-27, 26 10, 25 3, wint.
PROBLEEM NO. 5.
Auteur W. Verkroost, St. Pancras.
ZWART.
1
ft.
ft.
WM,
5
6
-
10
11
ft'
15
16
St
20
21
SI
25
26
tü
Hf
.0
30
31
j
m
8
35
36
0
40
41
0
46
0
IS
50
WIT.
Slaiaft Wit, 13 schijven, op: 2 3 4 6 7 12
13 14 16 18 19 22 23.
Stand Wit, 13 schijven, op: 21 25 29 33 34
37 tot 41 44 48 49.
PROBLEEM'NO.
Auteur D. Olie Az., N. Niedorp-
ZWART.
i
5
-êa
11
911
10
m i
15
"êW>
s
20
91
25
i
30
0
0
a
35
0'
ÉS
40
■jiümA
0
V.
0
45
i
m
50
WIT.
Stand Zwart, 13 schijven, op: 2 8 10, 12
13 14 18 18 19 23 24 3a
Stand Wit, 13 schijven, op: 17 22 27 28 31 32
35 37 38 42 44 45 60.
Goede oplossingen ontvangen van: H. v. Apel
doorn, Schagen; K. Homan, Schoort, J. Sterk,
Hoogwoud; D. Olie Az.. Nieuwe Niedorp; A.
Heerschap, St. Maartensbrug; M. Grootes,
Langereis; G. Wit, A. Wit Lutjewinkel; T.
Mantel, Jb. Mantel, C. Iloningb, Winkel.
C. L. te Anna. Uw opmerking is niet juist;
zie oplossing.
De auteursoplossing van No. t was nog al
moeilijk te vinden doordat er nog een bij-
oplossing in zat, wélke ook winst gaf.
Wit: 32 -28, 2^-24, 28-23, 40-34, 38-32,
32 3, 3 42.
3 ^C3EpcaC3|
Bijvoegsel der Schager Courant van Donderdag 18 Dec. 1924. No. 7t>57,
Q
Q
Q
Q
JANNEMAN WOU WTNTER HEBBEN..!
Janneman wou winter hebben,
Winter dat wag fijn gezond,
Dan mocht ie weer klompjes dragen
En z'n groote muts met bont I
's Avonds in de warmo* kamer.
Even nog op vaders knie,
O zoo lollig paardjerijden,
Vort dan beestje, ©cn-twee-driell
Janneman wou winter hebben,
Sneeuw en ijs, een sullebaan,
Waar j'alleen maar op mocht slieren,
En geen mensch kon blijven staan!
's Avonds, voor ie zou gaan, slapen,
Tastte onze kleine guit
In het donker met zijn handjes
I^angs d<o bloemen op de ruit.
Janneman wwi winter hebben,
Hij was nooit verkleumd geweest.
Warmpjes zat ie in z'n kleertjes,
Winter, winter, dat was feest!
En op school was toch een ventje,
Met een neusje paars en blauw,
Die was altijd bang voor winter,
En die trilde van de kou.
Die had nu toch ook een moeder,
Net zoo een als hij er had
En van alle kleine jongens.
Was de moeder toch een schat 1
Toen zei zachtjes zijn mamaatje,
Wijl z'em in haar armen nam;
„Jantje, 't ventje heeft geen moesje
„En geen dikke boterham!"
Janneman wou winter hobben.
Winter niet voor hem alleen,
Maar ook voer 't verkleumde ventje
Met z'n handjes koud als steen,
's Middags stapten er twee kleuters,
Vastberaden hand in hand
Met een tint'ling in hun kijkers.
Door het witte winterland
„Mammie, hier is nu dat ventje,
„Ziet U, dat 'k me niet vergis,
„Toe maar laat hem bij ons blijven
„Tot de winter over is!!"
December 1924.
Alel rechten voorbehouden!
KROES.
PLANTEN TJf KAMER EN TUtN.
67.
(Vragen, deze rubriek betreffende, in te «en
den aan den heer K. van Keulen, Veenenlaan
88.Hoorn. Mededeelingen betreffende het kwee
ken van kamerplanten «ijn «eer welkom).
MADEN IN POTGROND.
Vraag 47. Mej. N. G. te Anna Paulowna
vraagt: Kunt u mij ook misschien een middel
tje geven om maden te verwijderen. De grond
van mijn azalea zit vol kleine witte wormpjes,
dat zijn toch maden? Tk heb haar al heele
sterke zeepsop gegeven, maar het heeft niet
geholpen. Verplanten durf ik haar niet best,
om reden ik haar pas uit den tuin gehaald
fakkeldragers ons daarstraks passeerdten, heb
ik u een poosje bij dat fakkellicht bekeken,
en in waarheid moet ik «eggen, dat Uwe Gena
de een buitengewone droevige gestalte heeft
Dat komt .misschien, dat Uw Genade bijna al
Uwè tanden mist."
„Neen", zei Don Quichoto, „dat is het niet!
De witte toovenaar, die mij goed gezind is, en
die later mijn geschiedenis zal schrijven, heeft
je ingegeven, mij een bijnaam te geven. Alle
,van het
Vandaag geen brioven, geen raadsels, geen
versjes, niets!
De postzegels «ijn aan de winnaars verzon
den. Zijn ze good aangekomen?
Don Quichote heeft Sancho naar me toe ge- Ridders hebben een bijnaam: de één
stuurd en hij heeft me gevraagd, of hij nooit vlammende zwaard", de andere „van den
meer aan dé beurt kwam. Ik heb hem toen eenhoorn", en zoo «ijn er nog veel meer. En
beloofd, dat hij* deze week weer oen heeleboel omdat nu de naam „van de droevige gestalte"
van zijn avonturen mag vertellen. Daar komt goed bij mij past, zal ik, zoo gauw ik in de
gelegenheid ben, een droevige figuur op mijn
'schild laaien verven."
„HqJ is niet noodig, om daarvoor geld uh te
heb en dus rerplaat heb. Zij lijdt ar oohter
niet van en hoeft nog tri**;he groei ol-ulerom.
Antwoord; Beproeft u den gr<*wt .ons te be
gieten met flink warm water (niet D*t
helpt ook zoo goed legen «genwormen, dóe
men vaak in potten aantreft.
CLIVIA.
Dezelfde schrijfster vraagt:
Mijn Clivia krijgt zijscheuten tusschen de
bladeren De laatste maal dht ik ze woggcana.
den heb, zijn zo weggebleven. De plant heeft
er niet van geleden en ontw kkelt zich verder
als een mooie forsche plant. Vindt u hot aift
vreemd, of gebeurt het wel meer?
Antwoord: Het is mij onbekend of dit veal
voorkomt. Wie der lezeressen deelt hierom,
trent eens iets mede, als zij hieromtrent erva»
ringen hebben? Gelukkig dat de plaat zich
verder goed ontwikkelt.
PI-ANTEN DEKKEN. GALTOMÏA, ADAIATUM
Vraag 48. A. B. te Wieringen schrijft:
Gaarne «ou ik u willen vragen; of muur
bloemen, vergeet mij nietjes, en chrysanthe
mums soms ook dekking noodig hebben gedm.
rende den winter. Ook heb ik veel zaad. gewon
nen van mijn Kaapsche reucenhyactinth: Gal
ton ia Candicans. Zou ik dit kunnen raaóen?
Voorts stuur ik hier oen paar blaadjes bij van
een varentje, hetwelk ik als prijs won bij da
bloemenvereeniging. De blaadjes gaan ochtsr
een voor een dood, «ooaU u zult zien Ik hdb
het al verplant, maar het geeft niets. Ik had
het in gewonen tuingrond met oude kocmoSt
Het staat niet in de zon, moet dit?
f
Zoo deden «e en ze aten alles tegelijk: ont
bijt, middag, en avondeten. Helaas, niets had
den ze, om hun dorst te stillen. Toen cag San
cho opeens, dat do plek, waar ze gezeten wa
ren, mot frisch gras begroeit was en hij set,
wat t volgende hoofdstuk ons «al laten hoorcsL
XVTIt
hij, hoorl
Do avonturen van Jonker
Don Quichote..
geven", zei Sancho, ,.Uwe Genade hoeft niets
1 anders te doen. dian Uwe eigen gestalte te la-
Vervolg. ten zien en "de menschen aan te kijken! Ge
looft U me, ik zeg heusch de waarheid, want
XVTL ik ben U te zeer toegedaan, om met u te spot
ten, maar ik ben er van overtuigd, dat de hon_
Langzamerhand kwam bij Sancho het goede ger en uw gebrek aan tanden u «oo'n droevig
humeur weer terug, en hij zei:* uiterlijk geeft, dat het schilderijtje wel over-
„Als men mij 'vraagt, wie u is, meester, ant- bodig zal zijn."
woord ik, dat is de beroemde Don Quichote Don Quichote lachte om Sancho's grappen,
van de Mancha, die ook genoemd wordt: de Sancho vervolgde:
Ridder van de droevige gestalte!" I „Heeft Uwe Genade net zooveel honger als
„Waarom van de droevige gestalte?" vroeg ik?"
Don Quichote. „Ja Sancho", zei Don Quichote, „laten we
„Ik zal 't u zeggen", zei Sancho. „Toen de gaan eten!"
1
i
.Het is niet anders mogelijk, edele Heer, dH
gras geeft de getuigenis, dat hier ergens oen
bron of een beek is, die het gras vochtig maakt
Als we nu eens hier in «ten omtrek gingen
zoeken. Dorst plaagt erger dan honger!"
Die raad beviel Don Quichote; hij nam Roa.
sinante bij den teugel,' en Sancho greep-«ijn
ezel. Zoo wandelden ze op en neer, tot do duin.
ternis inviel. Ze liepen ongeveer tweehonderd
schreden terug, toen «e een geluid hoordaft
als stortten er groote watermassa's van rat
sen naar beneden. Hot geluid maakte Don
Quichote en Sancho heel big. Toen hoorden ni
opeens een ander geluid, dat te do vreugd*
over 't water wel een beetje deed vergaan,
vooral Sancho, die van nature vreesachtig wam
Ze hoorden namelijk een regelmatig gestamp
en ook een gekletter van ijzeren kettingen. TVa»
Quichote werd angstig. De nacht was dtwknr;
ze waren in een boechje geraakt Het ge.
ruisch der bladeren, hot bruisen van het wt
ter. het gestamp, het gekletter, het vreemd*
oord ei> de duisternis waren wal In staat, om
zelfs dén dappersten man hang te maken.
