Abonnementsgelden,
Dinsdog 13 Januari 1925.
68ste Jaargang. Na. 7569.
TWEEDE BLAD,
vóór 1 FEBRUARI a.s.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
ALS EEN ADELAAR
BfomeaS&ftdsch Nieuw».
Aon onze lezers buiten Scha gen doen wij het ver
zoek het abonnementsgeld der Schager Courant over
het vierde kwartaal 1924, ten bedrage van fl.85
(voor courant met Zondagsblad 12.38),
aan ons Bureau te betalen; ól over te maken por
postwissel ol over te laten schrijven op onze post
rekening No. 23330.
De laatste manier van vereffening raden wij ten
zeerste aan, daar dit slechts 5 cents kost; formu
lieren zijn aan alle postkantoren één oent
verkrijgbaar. Per postwissel daarentegen zijn de
kosten f 0.10.
Na genoemden datum wordt beschikt met f 0.11
verhooging!. Toezending is dus voordeoligl
Voor alle abonné's die gewoon zijn het couranten-
geld aan onze Agenten (de plaatselijke kantoorhou
ders) te betalen; geldt dit verzoek niet
Zij, die bij ons op De Prins, Het Nieuwe Modeblad,
Gracieuse, of Kinderkleeding enz. zijn geabonneerd,
kunnen eveneens het daarvoor verschuldigde abon
nementsgeld 4e kwartaal 1924 op dezelfde wijze toe
zenden.
Voor De Prins is het bedrag 12.33
Voor Het Nieuwe Modeblad f 1.25
Voor Gracieuse f 2.15
Voor Kinderkleeding 10.95
Voor Panorama 12.50
Voor Het Leven f 2.50
DE'ADMINISTRATIE.
EEN MERKWAARDIGE LOTERIJ.
Men schrijft hit Frankfort a. d. Mam d.d. 7
Januari aan do N. R. Crt.:
Toon de gemeente Frankfort oenige jaren voor 't
uitbreken van den oorlog met den bouw van do
nieuwe groote haven begon, ontstond or oen leven
dig debat over de vraag of het mogelijk zou zijn de
prachtige oude, door Karei! de Groote gebouwde
brug over de Main te behouden. De voorvechters
van de seflicepvaartbeïangen beweerden, dat do
brug weg moest, omdat de openingen te kl'ein wa
ren voor het groote scheepvaartverkeer met de/
moderne Rijnaken van 1500 ton, terwijl1 de kampi
oenen van stadsschoon zich met hand en tand ver
zetten tegen het afbreken van een dergelijk histo
risch bouwwerk. De scheepvaart won ten slotte
den heftigen strijd en in het voorjaar van 1914
werd er eon noodbrug naast de oude geslagen en
werd met de afbraak van het eerwaardige oude
bouwsel begonnen. De brug was natuurlijk al gauw
een offer van de sloopers geworden en toen in den
zomer van hetzelfde jaar de oorlog uitbrak was er
van de brug, die eeuwen lang de Mainovers ver
bonden had, al! heel weinig overgebleven." Tenge
volge van don oorlog was er van het bouwen van
do nieuwe brug geen sprake moor. Men brak dus de
laatste resten van de brug af; als de oorlog voorbij
was, zou meu wel verder bouwen, voorloopig moest
do noodbrug het gehoel'e verkeer maar opnemen.
Wat hebben de lange oorlog en de daarop volgende
inflatiejaron zich eigenaardig in de geschiedenis1
van deze brug weerspiegeld.
De lange duur van den oorlog deed de hulpbrug,
die slechts voor een tweejarigen dienst gedacht
was, oud en zwak worden. De na-oorlogsjaren
waren voor rijk en gemeente zeer moeilijk, bei do
beschikten niet over de noodigste gelden, zoodat
er van bruggebouw niets kon komen. De hulpbrug
werd steeds zwakker en stortte nu een jaar gele
den tijdens hevigen ijsgang op de Main in. Aan een
herbouw- viel niet te denken en zoo voorziet sedert
dien tijd een pont in het verkeer.
Onderhandelingen tussohen het rijk^ en de ge
meente ovter het vraagstuk, wie nu eigenlijk den
bouw zou betalen, hadden maar steeds goen resul
taat. Eindelijk werd dit de burgerij toch te kras;
49 vroeg den bekenden Frankfort er bankier Hein-
nch Lismann, die voor Frankfort door zijn merk
waardig organisatietalent al zoo veel bereikt heeft,
of hij niet eens zijn schouders onder deze kwestie
wilde zetten. Lismann nam aan en riohtte de
Bruggebouwvcreeniging op. Bij iedereen werd aan-
geklopt en elk gaf naar zijn krachten bijdragen
voor ao goedo zaak. En binnen korten tijd was er
ten fonds bijeen, waaruit de eersto werkzaamheden
betaald konaen worden. Toon werd. er in het oudo
Frankfort eon kermis georganiseerd, die wederom
aanzienlijke bedragen voor de Bruggebouwvereeni-
ging opbracht. En daarop volgde de loterij, die nu
al' sedert weken de geheele stad in spanning houdt.
Begin December versoheen het prospectus, waaruit
bleek,dat er niet mindor dan 700.000 loten) a 1 Mark j
por stuk zoudon worden uitgegeven. Do buitenge
wone aantrekkigskraoht va deze loterij was dat do
eerste drie prijzen bestaan uit volkomen ingerichte
woningen. Do eerste prijs is nl een. nieuw huis! met
7 kamers, keuken eto. met meubels, gordijnen etc.,
Volkomen ingericht, ter waarde van 70000 Mark.
De gelukkige winnaar kan er zoo maar intrekken.
De tweede prijs bestaat uit een huisje met 4 en
de dorde uit een huisje met 9 kamers etc. Nu is de
woningnood hier steeds nog buitengewoon groot,/
Duizenden gezinnen, meestal jonggehuwden, wach
ten al jaren mot smarte op de vervulling van hun
grootsten wensoh: een eigen woning. Daarom was
liet. zoo goed gezien, om dozo volkomen ingerichte» j
huizen als hoofdprijzen uit te loven.
Overal in do stad verschenen begin December op de 1
drukste punten der stad kleine houten- huisjes met
dennen groen versierd. De drie huizen, die in aan
bouw waren, werden met groote plakkaten voorzien,
waarop te lezen stond, dat dit de eerste prijzen van
de grootte loterij ten gunste van de nieuw te bouwen
brug waren. In de étalages van vele winkels verscho
nen au tos', motorfietsen, piano's, naaimachines, en al
dergelijke nuttige dingen meer, allemaal voorzien
van groote in' het oog loopende schilden: aangekocht
Voor de Bruggebouwloterij.
Het groote publiek vloog er op af. Voor de loket
jes waren steeds menschen aan bet loten-koopcn.
Midden December was reeds meer dan de helft ver
kocht. Dat do laatste loodjes hot zwaarst wegen,
werd hier niet bewaarheid, want de koopzucht werd j
eer groote dan kleiner. Het 'komende Kerstfeest zelf j
zal menigeen er toe gebracht hebben om loten ca
deau te doen of lotenJ op de verlanglijst te zetten. Te-
gen Kerstmis verschenen de buizen als model in het
midden van de stad in een winkelraam, dat steeds
belegerd werd. Toen werd bekend gemaakt, dat er
nog maar weinig loten beschikbaar waren en dat men
slechts 5 stuks tegelijk zou kunnen koopen en
niettegenstaande de sceptici, die in al deze dingen
slechts reclame zagen, verscheen er werkelijk op 1
Januari een papiertje aan de kleine lotenhuisjes:
„Uitverkocht".
Lismann heeft dus eer van zijn werk, want voor
den bouw der brug komen weer een 350.000 M. ter
beschikking.
Opmerkelijk is wel dit, dat een stad als Frankfort
a.d. Main, met ongeveer *n half millioen inwoners in
staat i9, om in één maand M. 700.000 voor loten uit
te geven. -
REFERENDUM-MOEHEID.
Do correspondent der N.R.Crt. te Bern schrijft:
Do tijd, dat meu in Zwitserland bij1 iedere mogelijke
gelegenheid maar eon referendum aanvroeg, hetzij
tegen een aangenomen wetsontwerp, hetzij voor de
de aanbieding van een eigen initiatief-voorstel,
schijnt weer voorbij te zijn. Het inzicht heeft zich
verbreid, dat volksstemmingen over het geheele land
alleen bij werkelijk uiterst belangrijke vraagstukken
moeten uitgelokt worden. Twee voorbeelden van
niet-doorgegane referendumbewegingen mogen als
toelichting dezer instelling dienen.
Op Januari is do termijn verstreken, binnen wel
ken een referendum had moeten worden aange
vraagd tegen het door de volksvertegenwoordiging
aangenomen wetsontwerp betreffende den handel in
en de vervaardiging van verdoovende middelen, het
wetsontwerp, dat noodzakelijk is voor de naleving
van de verplichtingen, die voortvloeien uit de ra
tificatie van de Opiumconventie. Ondanks alle grond
wettige bezwaren, die do belanghebbenden bij de
cocaine-industrie te Basol en Zurich tegen het wets
voorstel hadden weten op te werpen, ondanks alle
dreigementen met een referendum, door de tegen
standers van de ratificatie der opiumconventie tij_
dens de parlementaire behandeling geuit, is deze
termijn voorbijgegaan, zonder dat een verzoek tot het
houden eener volksstemming over de wet op do
verdoovende middelen ia ingediend. Het wetsontwerp
is thans dus in werking getreden.
'Hef tweede geval betreft bet wetsontwerp, waarbij
voor oen nieuw aantal jaren de aanbouw verboden
wordt van nieuwe of de vergrooting van bestaande
hotels. Ondanks den krachtigen tegenstand, die in de
October-zitting van het parlement vooral van West-
Zwitsersche zijde geboden werd tegen deze nieuwe
uiting van staatsbemoeiing met het particuliere be
drijf, heeft het zich toen gevormd hebbende referen
dum-comité thans uitdrukkelijk medegedeeld, dat het
ervan afziet een volksstemming togen deze wet (holel-
bouwverbodswet genoemd) aan te vragen, omdat het
comité de overtuiging gekregen heeft, dat zelfs in
liberale Duitsch-Zwitserscho kringen geen voldoende
belangstelling, voor een stembusstrijd tegen deze in-
door ETHEL M. DELL, uit het Eagolsch door
W. J. A. ROLDANUS Jrs
14.
DERDE GEDEELTE.
HOOFDSTUK XVH.
Neef en Nicht.
•Ziedaar," zei Daisv en mot het hoofd schuin,
güiff ze op een afstand van de tafel staan, om haar
werk te bewonderen.
„Als Blake dit niet op prijs stelt, is hy een on*
dankbaar schepsel. Kom eens kijken,. Muriel"
Muriel, op ae ouderwetsche vensterbank gege
ten, keerde zich lachend om.
Het bewuste werk bestond uit een enorm stuk
rood carton, waarop met groote, witte letters ge
schreven stond: „Hulde aan den held van "Wara."
„Ik heb nooit geweten, dat Blake zoo moedig
was," merkte Daisy op. .JHy is zoo verlegen, zacht
en teruggetrokken van aard. Ik heb niet het gevoel^
dat er zoo n held bij ons komt logeeren. Hyl had,
dunkt mij, al' hier kunnen zijn. Kom mco. wij zullen
Jnijn kunstwerk in do vestibule gaan ophangen."
Zo stak haar hand door Muriehs arm on koek
haar wat bevreemd aan, toen ze dien voelde boven.
„Prettig om hem weer te zien, hèP'* zei ze.
„Ja," stemde Muriel! toe, met eau liohto trilling
in haar stem.
De omstandigheden, waaronder ze het laatst de
zen man ontmoet had, lagen haar dien avond weer
versch in het geheugen. Acht maanden, die haar
voorkwamen als zoovele jaren, waren sedert dien
treurigen tijd. voorbijgegaan, maar nog had het
oude verdriet zün angel niet voor haar verloren.
Hot was haar alsof ze voorbeschikt was, haar ge
heele verdere leven eenzaam door to brengen én
alleen het geluk van anderen te aanschouwen. Ze
uitte hiervan echter niets tegenover haar bekenden
en zelfs Daisy kon zeldentot haar innolijk leven
doordringen.
Maar toch begreep ze iets, van wat er in Muriel!
omging, op dien bitterkouden Januari-avond, toen
ze samen naar de hall gingen, om op Blaks Grango
van fcawflnrm met bet xvcM van particu
lier Initiatief bwtaat. ue wenech om de bestaand»
hotel», die roo moeilijke Jaren hadden doorstaan,
thans ln de tijden van herleving van het vreemde
lingenverkeer tegen nieuwe concurrenten te bescher
men gedurende een overgangstijdperk, dat de be
staande hotels in staat moet stellen de in de jaren
1914—1921 geleden verliezen weder eenigszins goed te
maken., had ook kringen, die op zich zelf tegen uit-
brolding van staatsbemoeiing gekant zijn. tot het be
sluit gebracht aan een eventueel refrendum tegen
deze wet geen steun te verleenen, Onder deze om
standigheden hebben de Fransch-Zwitsersche te
genstanders van de hotél bouwverbod-wet besloten ln
de aanneming ervan to berusten,
FRANKRIJKS BEVOLKING.
Op verzoek van Herriot had het Nationale Ver
bond voor de toeneming van de bovolking van
Frankrijk bij den minister-president eon rapport
ingediend betreffende het vraagstuk van don ach
teruitgang van het bevolkingscijfer, welk r pport
als basis moest dienen voor een program van aotie
van de regeoring in deze materie.
In dat rapport wordt gezegd, dat het doel van
een regoering, die de dal'ing van het bevolkingscij
fer vil tegengaan, moet zijn de actieve bevolking
op haar tegenwoordig aantal to houden. Om dat
doel to bereiken moéten er per jaar 900.000 kinderen
geboren worden en er worden er reeds niét meen
dan 750.000 geboren. Gemiddeld moéten er per gezin
drie kinderen worden geboren, welik aantal tot 1896
werd bereikt. Om er de Franschen toe te brengen,
dat gemiddelde aantal kinderen te hebben, moet
men nun lasten in overeenstemming brengen mot
die der Franschen. die minder kinderen hebben en
een nationale nataliteitskas in leven roepen, die
door deze laatste Franschen volgens hun vermogen
gevoed moet worden.
Het Nationale Verbond legt nadruk op de nood
zakelijkheid om het gezin te bestendigen, gezins-
stemming (bij verkiezingen) 'in te voeren en dc<
naturalisatie te bevorderen.
Het rapport geeft verder ook middelen van
moreel'en aard aan ter bestrijding van hot euvel.
Het wil het land het gevaar duidelijk maken, die
het by een afnemend zielental bedreigt, en ook do
onderwijzers van alle scholen in dit opzicht een
rol' toebedeelen.
In het rapport worden verder de wenschel'ykheid
betoogd dat de regeering de uitvoering van hot
program, dat zij wenscht vast te stellen, niet zal
toevertrouwen aan een commissie met een zeer
groot aantal1 leden, maar aan een man van de
GOUDKOORTS.
Uit Tonopah, in den Staat Nevada. wordt gemeld,
dat in dien staat een herhaling wordt verwacht van
de goudkoorts van 1906. In de buurt van het dorpje
Gilbert is een igoudhoudende kwartsader aangetrof
fen. Met koortsachtige haast worden in het genoemde
gebied wegen aangelegd en huizen gebouwd.
DE RIJKSTE MAN.
Senor Simond Patino geniet de reputatie de rijk
ste man uit heel Zuid-Amerika te wezen. Hij is go-
zant van Bolivië te Madrid. Hij brengt echter thans
een bezoek aan do V. St. en is met een gevolg van
zes personen te New-York aangekomen. De vorstelij
ke weelde die Patino daar ten toon spreidt, heeft
zolfs die New-Yorkers, die toch heel wat gewend
zijn, geöpateerd, Patino heeft zijn introk genomen
in hot Plaza-hotel, waar hij een ongehoord aantal
kamers voor zich en zijn gezelschap heeft laicn re
serveeren.
EEN NIEUWE TRUC.
Een wirikelier te Hamburg is de dupe gewerden
van een nieuwe truc .Een ongeveer 25_jarige elegant
gekleede vrouw kocht in zijn zaak voo reen waarde
i van M. 750. Zij1 zeide geen geld bij zich te hebben,
waarom zij den chef verzocht haar een bediende
met de goederen mee te geven om ze thuis te kunnen
betalen. De koopster riep een huurauto aan, waar-
in ook de bediende meereed. Dnderweg liet zij voor
een andere zaak halt houden, dc vrouw stapte uit en
kwam eën oogenblik later mei een ander pakket te
rug. Mon reed verder, totdat zij yedorom bij een an-
deze zaak liet stoppen, waar de vivuw den bediende
verzocht het tweede p&k'-.et even to 'villen afgeven,
terwijl zij zelf in de auto zou wachten, foen .de jon
ge man, terugkwam, was de auto verdwenen. Het
tweede pakket bleek slechts papier te bevatten, a..^-
dat de winkelier, ondanks zijn voorzichtigheid, voof'
M. 750 in den nek is gezien.
VERMAKELIJK.
kEen Engelsch blad vermeldt dc volgende verma
kelijke geschiedenis: Een kunstschilder sloot zich
I aan bij de artiesten-kolonie in een klein pjaatsjo
I aan de kust van Coröwallia, de Engelsche Riviera,
en kocht er een schilderachtig landhuisje. Hij liet
eenige veranderingen en verbeteringen aanbrengen,
waartoe o.a. de installatie van een bad met geyser
behoorde. Zeer in haar schik nam zijn vrouw zoo
spoedig mogelijk een bad, maar het was avond en.
alle lichten in het haventje gingen uit. Den volgen
den dag kwam de kustwachter de dame het beleefde
verzoek overbrengen, om in het vervolg overdag van
haar badkamer gebruik te willen maken, want tegen
zulk een druk als van een geyser was de gasfabriek
niet bestand. Natuurlijk beloofde zij zulks en sinds
dien flikkerden de kleine havenlichtje» weer ong.v
étoord.
to wachten. En zo gaf dit door een warmen' hand
druk te kennen.
,,Hy zal1 bevToren zün, de armp jongen." zei zo.
„Ik hoop, dat Dr. Jim Ratcliffe niet vergeten heeft,
zyn auto naar het station te sturen, zooais hy' mij
beloofde."
„Ik ben overtuigd, dat die nooit iets vergeet," zei
Muriel vol vertrouwen.
Daisy lachte.
„Ja, dat is zeker, men kan altyd op hem! aan. Hij
mag misschien een dwingeland zyn, maar dat is
allen dolktoren eigen. Zo regeeren, ons vrouwen,
met ijzeren hand. Ik ben eon beetje bang voor Dr.
Jim on ongelukkig weet hij dat maar al to goed.''
MuriePs zwijgen drukte oen zekere ongeToovig
heid uit, wat Daisy èen glimlach ontlokte. Ze was
dien avond buitengewoon vrooiijk gestemd.
„Heusch ikvorzekcr ie, dat hot waar is. Muriel.
Is het jo nooit opgevallen, hoe volgzaam ik in zijn
tegenwoordigheid oen? Ik heb aftyd het gevoel,
alsof ik hem al mijn zonden- moet opbiechten. En
het zou mij goed doen, zijn opinie daarover eens
te vernemend
„Waarom doe je dat dan- niet?"
„Om voormelde reden omdat ik niet durf". Ze
zong een paar maten van een opera-deuntje en ver
volgde: „Ik heb de familie Ratcliffe al gekend, vóór
dat ik mij met Wil] engageerde. Dr. Ratcliffe was,
zooals je weet, zijn voogd, Will woonde bij hem aan
huis, hij en Nick zijn samen grootgebracht. Ze zijn
net als broeTs. Ik denk, dat Dr. Ratclife de handen
vol gehad zal hebben met hen."
Muriel bukte zich over het vuur. Nick's naam
werd' zolden tusschen hen genoemd, hoewel het feit
dat Daisy zich en haar kind onder behandeling had
gestold van zijn halfbroer, daartoe allicht, aanleiding
gegeven zou hebben.
Daisy hing het carton op een in 't oog vallende,
plaats en ging toen naast Muriey bij het vuur zit
ten* Haar wangen waren hoogrood getint, haar
oogen schitterden. Muriel vond, dat ze er nog nooit
zoo goed en gelukkig had uitgezien, sedert zij: haar
kende.
Wat ben je opgewonden, Daisy", zei ze.
Daisy drukte de hand tegen haar verhitte wangen.
„Ja, is het niet belachelijk? Maar Blake cn ik zijn
ons heele leven lang al vrienden geweest en natuur
lijk ben ik blij, hem eindelijk eens weer te zien. En
't is zoo prettig, dat Lady Bassett ons ditmaal niet
kan bespieden."
„Keurt die het dan1 niet goed?"
OUDKARSPEL.
In navolging van deze gemeente worden thans
ook in de andere drie Langendijker gemeenten de
eerste voorbereidingen getroffen voor do oprichting
van een vereeniging voor ziekenhuisverpleging.
Ook in de gemeenten Bergen, St. Pancraa, den
Burg op Texel en Koodyk zijn aan de vereeniging
hier aanvragen om inlichtingen ingekomen» welke
natuurlijk verstrekt zjjn. In laatstgenoemde ge
meente is de vereeniging reeds met ongeveer 400
leden in werking getreden.
De vereeniging in onze gemeente telt reeds bijna
600 leden Ie n heaen is de eerste patiënt voor reke
ning der vereeniging in een der ziekenhuizen te
Alkmaar opgenomen.
OUDKARSPEL.
Zaterdagavond waren het bos tuur van het Nutsde-
Eartement en de commissieleden voor de te houdeü
uis vlijt tentoonstelling bijeen, om versoliillende re*
dingen te treffen en onderwerpen te behandelen.
Medegedeeld werd, dat van den Minister do goed
keuring ingekomen is op de te houden verloting. "Er
zullen 2000 loten h 50 ots.. worden uitgegeven. "Sis
Aoofdprys zaf een buffet of andor moifLelstifk van
gelijke waarde naar verkiezing worden beschikbaar
gesteld. De tentoonstelling word vastgesteld op 7
tot en met 18 Maart. 14 Maart zullen dé inzendin
gen kunnen worden weggehaald on den avond vaTi
dien dag wordt een feestavond gehouden. Voor,
do sohooi jeugd uit deze gemeente, die onder leiding
eenmaal gratis toegang hebben, in de volkomen
medewerking toegezegd door het onderwijzend per
soneel der O.L. school en van de R.K. school, welke
laatste daarbij nog in herinnering bracht de mooie
tentoonstelling, voor drie jaar terug gehouden.
Voor do kinderen der O.L. sohooi zal op Maandag
en voor (d ie van de R.K. school' op Dinsdag gelo-
Sonheid worden gegeven.
'o toegang wordt voor eiken dag op 25 ets. be
paald; alleen Zondag zal dit 50 ets. .zijn, doch
daarbij is dan de gelegenheid voor bal inbegrepen^
By de opening nebben de leden en hunne go-
zinnen, benevens de inzenders vrije toegang, ter
wijl voor de leden en hun gezinnen op een tijd
door hen zelf te bepalen, nog eenmaal gelegenheid
voor gratis toegang bestaat. i
Verder zullen doorloopende kaarten worden be
schikbaar gesteld voor f 1.Deze zijn echter
strikt persoonlijk.
De tentoonstelling zal dagelijks van 210 uur
geopend zijn. i
De jury voor de beoordeeling der inzendingen
zal uitsluitend uit personen buiten denLangendijk
bestaan. Alleen de inzendingen van kinderen rul
len door anderen beoordeeld worden.
Enkele toezeggingen voor. medailles of kunstvoor
werpen waren wederom ingekomen.
De verloting wordt gehouden 25 Maart, 's avonds
7 uur. Alle inzendingen zullen weder geassureerd
wouden. Inzendingen die den vorigen keer een
ilen prijs "hebben behaald, mogen niet ingezonden
worden. Het tooneel in de kolfbaan zal vrij wor
den gehouden en worden ingericht voor een ge
zellig zitje. ii
HOOGWOUD.
Na een poos rust speelde de korfbalclub U.D.I. in
het nieuwe jaar haar eerste competitiewedstrijd te
gen do korfbalclub „Houvast" van' Heerhugowaapd.
U.D.I. verloor dezen wedstrijd met 34.
AANSLAG.
Op den nachtwaker de Wit, die dienst doet aan den
Westerdokdijk te Amsterdam, zijn gisteravond twee
revolverschoten gelost door een man, die zich .achter
de heining vai> het spoorwegemplacement bevond.
De kogels troffen den nachtwaker in de borst, Hij
kon zich nog melden aan de goederenloods, waar
hem de eerste hulp werd verleend. Hij is daarna
naar het Binnengasthuis gebracht; zijn toestand is
thans redelijk wel.
De vermoedelijke dader is iemand, die zich daar
meer ophoudt, en dan tracht chantage te plegen, wat
de nachtwaker hem meermalen heeft belet. Deze
man is aangehouden, hij ontkent iets met de zaak
te maken te hebben.
OPHEFFING VAN AFSLUITING VAN OVERWE.
GEN-
Naar aanleiding van een desbetreffend door de .Ver.
eeniging van Nederlandsche Gemeenten tot den mi
nister van waterstaat gericht verzoeft, heeft deze haar
dezer dagen meegedeeld, dat in den. vervolge voordat
omtrent de opheffing van afsluitingen van overwegen
een beslissing zal worden genomen, vanwege het
rljk9toezicht op, de spoorwegen, de betrokken ge
meentebesturen zullen worden gehoord.
REORGANISATIE STAATSBEDRIJF DER POSTE
RIJEN, TELEGRAFIE, EN TELEFONIE.
De heer Oud, lid van de Tweede Kamer, heeft aan
den minister van waterstaat de volgende vraag ge
steld:
Is de minister bereid aan plannen tot reorganisatie
van hot Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Te
lefonie geen uitvoering to geven, alvorens de Staten-
Generaal in de gelegenheid zijn geweest om een oor
deel uit te spreken over de rapporten der commissie»
ingesteld om den minister te ddler zake van advies
te dienen?
„Och, Jawel, maar ze wilde nooit bedenken, dat we
.volle neef en nicht zijn. Het was ondraaglijk. Maar"
met een luchtig lachje „alles is ondraaglijk,
tot men de schouders leeft optrekken en er om lachen
Hoorl Daar komen ze!" £e luistorden gespannen.
Voetstappen naderden het huis. Daisy sprong naar de
deur en rukte die open.
Maar het was de avondpost. Ze kwam terug met
een brief in de hand, een uitdrukking van) teleurstel
ling op het gezicht
„Van Will", zei ze. „Tk had heelemaal vergeten, dat
de mail vandaag aankwam. Er zal wel niets bij
zonders in staan."
Ze stak het couvert vóór ln haar japon en luis
terde weer.
„Hij zal den trein toch niet gemist hebben? Het
wordt wel wat laat. Misschien was het wel mistig
op de lijn. Wat is dat? Luisterl Daar zijn ze nu toch
werkelijk ik hoor Dr. Ratcliffe's stem."
In oen oogwenk had ze de deur weer geopend en
stond op de stoep, om haar gast het welkom toe te
roepen. Muriel bukte zdch nog lager over het vuur,
haar handen gevouwen. Het weerzien viel haar zwaar
der dan ze gedacht had.
Een ijzige tocht woei door de open deur naar bin
nen en ze hoorde Dr. Ratcliffe Daisy kort en scherp
gebieden, weer in huis te gaan. Toen hooide ze een
tweede stem, zacht al® die van een vrouw, en over
stelpt door aandooning, bedekte ze het gezicht met
de handen.
Opkijkend zag zij den hall inkomen: Daisy, stra
lend, ademloos,' van opgewondenheid, allerlei vragen
doende; Blake, rechtop, krijgshaftig, knap, met den
verlegen, innamenden glimlach op het gezicht, dion
ze zoo goed kende.
HU zag haar niet dadelijk en ze bleef aarzelend
staan, tot Daisy, die aan den arm van haar neef
hing, zich omdraaide en haar riep.
„Muriel waar ben je? Waarom kruip je zoo weg?
Zie, Blake, hier is Muriel Roscoe. Je weet zeker, dat
we samen wonen?"
Hij ging met uitgestrekte handen op haar toe,
„Neem me nief kwalijk, juffrouw Roscoe", zei hij
met zijn vriendelijken glimlach, „dat ik u niet zag.
U weet niet hoeveel genoegen het mij doet, u weer
te ontmoeten."
Hij keek op haar neer vol oprecht medelijden en
zijn handdruk was zoo warm. en hartelijk, dat ze
dien nog lang daarna voelde. Maar het was haar op
dit oogenblik niet mogelijk 'n woord uit te brengen,
Hij begreep, dit en wendde zich dadelijk weer tot Dai-
„Dr. Ratcliffe heeft mij verteld, dat je hem naar
het station hadt gezonden om mij te halen", zei hij.
„Ik ben hem en jou daar heel dankbaar voor".
„Ik wist wel, 'dokter dat u mee hier zandt komen",
plaagde Daisy, „u is altijd bang. dat ik niet voor
zichtig genoeg ben, hè?"
Hy veegde eeniga sneeuwvlokken van haar japon
en merkte droogrj'es op:
„Zooals je ziet, had ik geen ongelijk. Wat be
zielde je toch om in dien yzigen noordoostenwind
naar buiten te gaan?"
Daisy maakte een grimas tegen hem.
Maar hy keek haar boos .aan en trok de wenk-
bronwen op. Algemeen werd hij als een brombeer
beschouwd, deze barsdie dokter met zijn viarkante
schouders, peper en zoutkleurig haar, dikken,
(zwarten snor en scherp kritische oogen. Men zei
van hem, dat hy zijn pillen nooit versuikerde,
maar toch was zyn populariteit heinde en ver
verspreid, en werd zijn ^hulp gevraagd in dnizenden
fovallen, ook buiten zijn beroep om. Als men zijn
rachtig gezicht zag glimlachen, was het alsof de
zon doorbrak op een somberen dag.
Maar Daisy*» rrooïyko plagerij kon dien op dat
oogenblik niet te voorschyn roepen.
„Je moogt je niet zoo roekeloos aan gevaar
blootstellen," bromde hij. „Hoe is het met den
jongen?" I f
Daisy werd dadelijk ernstig.
„Hy heeft op 't oogenblik last van de tandje*
Ayah is by hem. Wilt u eens naar hem gaan
kijken P"
Dr. Ratcliffe knikte en keerde zich om, om do
trap op te gaan. Hij had de bovenste trode nog
niet bereikt, of Muriel liep hem snel achterop.
„Laat mij met u meegaan, dokter," verzocht Be.
Hij legde zijn hand op haar arm.
„Juffrouw Roscoe," zei hy, „voordat ik het ver
geet, ik heb een boodschap voor u van my n' kleine
j meid, Olga. Ze vraagt, of u lust hobt den. volgenden
Zaterdag met haar club hockey te soelen."
Muriel keek hem droevig ontsteld aan.
„Neen, dat kan ik niet aannemen. Ik heb inleen
tijden gespeeld niet sedert ik schoolging. Boven
dien
„Hoe oud is u?" viel hy in.
Bij na twintig. Maar
Hij liet zijn hand krachtig op haar schouder
neerkomen.
„Dan zal ik je nooit weer juffrouw Roscoe noemen.
