Alienei Nitns-
Iets over de Sociale en Economische
vraagstukken van dezen tijd.
Uit den W.f.V.B.
Donderdag 22 Januari 1925
68ste Jaargang. No. 7575.
UitgeversN.V, v.h. THAPMAN Co., Schagea
EERSTE BLAD.
Bmnenlanciscb Nieuws
SCHAKER
C001Alr'.
Dit blad vorschljnt vlormaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder
dag on Z&tordag. Bij inzonding tot 's morgei» 8 uur, wordon Advor-
tontiën nog zoovool mogelijk in hot oacetuit komend nummot geplaatst.
POSTREKENINQ No. 28330. INT. TELEF no. 20
Prijs por 8 maandon fl.05. Looue nummoro O cont ADVEBTEN-
TïöN van 1 tot 6 rogolo fl.10, iodoto rcgol moor 20 cont (bowtyano*
lnbogropori). Grooto lettors wordon riaar plaatoi-uiinlo l.nrokond.
DIT NÜMKER BESTAAT DIT TWEE BLADEN.
Twsede gedeelte.
Als onderwerp voor den middag behandelde spre
ker de gemeenschapsgedachtc in de internationale
verhoudingen der Staten. Ook hierin komen indi-
vidueele en gemeenschapsgedachten tot uiting. Kun
nen wij ons hierin goed indenken, dan wordt daar
mee verklaard het ontstaan van oorlog en vrede;
vooral een tijd' als de onze zullen wij dan heter
kunnen begrijpen.
Ook hier moeten we weer de individueele en
sociale bestanddeelen in. hare betrekkelijke waar
de opvatten. Loopen deze te ver uiteen, botsen zij
tegen elkaar, dan staan da staten met elkaar op
gespannen voet.
Gebruiken Staten dezelfde maten en gewichten,
bevorderen zij een gemakkelijk handelsverkeer, dan
is ait een wijze van samenwerking waarbij nie-
mands zelfstandigheid in het gedrang komt. De
post- en telegrafie-organisatie tusschen de onder
scheidene volken is een wereldzaak, een uitgewerk
te gemeenschapsged'achte. Ook op andere terreinen
kunnen de staten elkaar vreedzaam tegemoet ko
men. Het sluiten van huwelijken, een uniform
wisselrecht kunnen zoodanig geregeld worden dat
de gemeenschapsgedachte daarin volledig tot uiting
komt. Zeker de gemeenschapsgedachte zou wel ver
der willen gaan en zich trachten in te werken op
het gebied der machtsverhoudingen, en om recht
boven macht te doen zegevieren, waardoor oorlogen
zouden worden voorkomen en waardoor voor de
gemeenschap vele zegeningen zouden zijn wegge
legd, doch in deze schrijdt de gem.eenschapsgede.chte
uiterst langzaam voort. IA1 jaren wordt daaraan
gearbeid. Tientallen van jaren alreeds. Door do op
richting van den Volkenbond is in deze richting
wel een stap in de goede richting gezet, een flinke
stap zelfs, en als eenmaal het Vredesprotocol voor
*24 in werking treedt, zal dit de bekroning zijn van
jaren streven en werken om de volken vreedzaam
naast elkaar te doen wonen. Ook op humanitair ge
bied is ai veel bereikt tusschen de volken onder
ling. Slavenhandel behoort tot het verleden. Ziekte
bestrijding wordt gezamenlijk tot stand gebracht.
Dcch ook hij deze uitingen van de gemeenschaps
gedachte zijn de staten onderling vrijblijvend. Er
bestaat te doen opzichte geen dwingend recht. Wan
neer evenwel nationale denkbeelden de overhand
krijgen op de gemeenschapsidée dreigt ge
vaar. Een der steenon des aanstoots is immer ge
weest het muntwezen. Volken ruilen en koopen links
en rechts onder elkaar hun productie. De staat ver
schaft daarbij1 voorlichting, stelt statistieken samen,
stelt consulaire rapporten op. Tot zoolang gaat al
les nog vreedzaam en goed; doch wanneer de ge
meenschap raakt aan het goud, wordt de zaak be
dorven. Goud is de kern waarover de Staten zich
onderling moeilijk kunnen verstaan. In en na den
oorlofe verboden enkele staten de normale goud
circulatie. Zij stelden uitvoerverboden in van het
goud!, en gingen zich nu geld scheppen door het
maken van waardelooze papieren en daardoor wer
den de normale verhoudingen verstoord. De ge
meenschap overschatte in dit opzicht hare taak en
een totale verarming was het noodlottig gevolg van
deze eigendunkelijke politiek.
Aan het vrije handelsverkeer moet in deze alles
overgelaten worden. Wanneer de staat meer doet
dan organiseeren, loopt de zaak vast in dit opzicht.
Daarom is in dit opzicht de politiek van hen, die
naar protectie voert, ook al om deze reden nood
lottig. Protectie is ook een zelfoverschatting van de
gemeenschap. Dg gemeenschap werkt pas goed als
zij blijft een vrije macht. Het vrije handelsverkeer
treedt immer regelend op en corrigeert de kleine fou
ten, die door do gemeenschap worden begaan. Legt
men dat vrije handelverkeer moeilijkheden in den
weg, richt men daarvoor grensmuren en barricades
op. dan zal zich dit wreken, omdat deze toestand
onnatuurlijk, ongezond is.
De motieven die tot. een oorlog leiden, kunnen van
onderscheidene aard! zijn. Doch een van de oorza
ken is veelal gelegen in overspanning van de ge
meenschapsgedachte.
Oorlog ontstaat uit kapitalisme zegt men. Doch
waarom spreekt de geschiedenis dan van oorlogen,
lang voor er sprake was van eenige kapitaalvor
ming. Juist in den tijd van eenvoudiger productievor
ming, in het gildewezen bijv. waren de oorlogen veel
talrijker dan in dten tijd: dat kapitalen ontstonden.
Half wilden, die geen onderscheid kennen tusschen
mijn en dijn zijn permanent met elkaar in oorlog.
Wat verstaat men onder kapitaal? Wat is kapi
talisme. Volgens de gebruikelijke terminologie is ka
pitaal gelijk aan individualistische productie. Doch
deze gelijkstelling is wat slordig. Bij landbouw heeft
men noodig handelsverkeer, meer nog dan kapitaal.
Daarom is landbouw in normale tijden slechts ge
baat als geen blokkades de grenzen afsluiten. Han
del en vrede hebben gemeenschappelijke belangen.
Vandaar het parool van de oude generatio van En-
gelsche Vrijhandelaars: Vrijhandel en Vrede. Waar
om zou dus kapitaal oorzaak zijn van oorlog, als het
kapitaal zelf het meeste belang heeft bij vrede? Het
fcroote terrein van kapitaalbelegging heeft het
meeste belang hij vreedzame bedrijven en waarom
ton het kapitaal zelf aansturen op koersdaling, ver
knoeiing van het muntwezen als gevolg van een oor
log, waardoor zoowel overwinnaars als overwonne
nen gebukt gaan onder armoede? Bij den oorlog is
Joor het. kapitaal alles te verliezen. Vertegen woor-
%ers van het groot-kapitaal hebben in 1914 ernstig
Ifcpoogd om de militairen van idee te doen verande-
'J?n, die het op een oorlog deden uitloopen. Wibaut en
Reesing, finantieel redacteur van het Handelsblad,
voorvechters van de Socialistische Partij, wijzigen
dienaangaande hun meening en staan op het stand
punt dat kapitaal geen aanleiding behoeft te zijn
voor het- ontstaan van een oorlog. Alleen op een
Rteln terrein van het kapitalisme zijn oorlogsbelangen
waarneembaar. 'tZjijni de kapitalen die belegd zijn
in wapenfabrieken en die welke aangewend worden
om grondstoffen te koopen welke voor oorlogsdoel
einden zijn bestemd. 'k Denk hier b.v. aan petro-
leumbezittingen enz., grondstoffen die onontbeerlijk
zijn in den oorlog. Toch is het aantal van zulke ka
pitaalbezitters gering en toch leert de geschiedenis,
dat juist dit kapitaal in dit kleine groepje kapita
listen de Staten gaat gebruiken, of liever de Staten
laten zich gebruiken door dergelijke speculanten.
Dan is het noodzakelijk dat do macht van de demo
cratie zich toont en zich ontplooit. Gebeurt dit niet,
spelen zich achter de schermen dingen af, waar
van het volk onkundig blijft, dan kunnen.gevaarlijke
momenten ontstaan. Daar waar de democratie aan
het woord is, is ook dit gevaarlijk stukje kapitaal
onmondig, want er kan pas sprake zijn van oorlogs
gevaar, als de gemeenschap zich mee laat voeren. Het
kapitalisme is derhalve dan pas gevaarlijk, als het
de gemeenschapszin der volken tot steun heeft ge
kregen. Spreker verwijst hen, die meer over dit
onderwerp willen weten, naar zijn brochure: Oorlog
en kapitalisme.
Het denkbeeld' dat overbevolking tot oorlog moet
voeren is ook niet juist. Wel heeft men in denaf-
geloopen oorlog gezegd van Duitschland: dit land
lijdt aan overbevolking, ergo moet het landen gaan
veroveren. Van de Japanners wordt fèts dergelijks
verteld. De fout in deze bewering schuilt hierin, dat
men dit land door wapengeweld meent te moeten
verkrijgen. Zeker, als de Staatsmacht zoo denkt, kan
oorlogsgevaar ontstaan. Doch bezien wij overbevol
king ook eens uit een ander oogpunt. Londen in En
geland, Amsterdam in Noordholland, gaan zulke ste
den gebukt aan overbevolking? Zelfs kunnen de ste
den niet in hun groote behoeften voorzien. Zullen de
bewoners nu do wapens opnemen om te gaan halen
wat zij te kort komen voor hun levensonderhoud.
Immers neen. Hoewel deze steden agrarisch over
bevolkt zijn, staan hun immers middelen ten dienste,
om in hun levensonderhoud te voorzien, middelen,
welke zij putten uit hun handel, verkeer, beurs- en
bankwezen. De bewoners van dergelijke sterk be
volkte centra veroveren zich een plaats in de we
reld door bevordering van een vreedzaam handcis-
verkeer. De Staat moet zich buiten deze kwesde
houden. Indien dit aan de bevolking zelf overgelaten
werd!, zouden oorlogen tengevdlge van overbevolking
zeker niet voorgekomen zijn. Wat doen de staten om
het gevaar van overbevolking te voorkomen? Kolo
nies stichten. Best. Zoo is geheel Afrika op de kaart
politiek netjes afgebakend; immers de staten meen
den dat gemeenschapsmacht zich moest manifestee
ren in deze richting met de gewapende vuist. Moei
lijke dagen "hebben de Staten met elkaar meegemaakt
eer die politieke verdeeling haar beslag had gekre
gen, en wat was het resultaat? Duitschland immi-
greerde zijn overbevolking niet naar Afrika, waar
nog geen intensief handelsverkeer bestond, weineen.
zij verhuisden naar Amerika. Daar lag hun macht,
daar was arbeid, daar was wat te verdienen. Zoo
denkt er zeker ook Japan over. Dezen verspreiden
zich vreedzaam over de geheele Oost-Indische Ar
chipel en Amerika. Nu komt evenwel het Openbaar
Gezag weer tusschenbeide om de zaak te bederven.
Amerika sluit de grenzen voor de Japanners. Dat
prikkelt, wekt hartstochten op. Het nationale ego is
me verstoort hier weer den vrede der volken. Kun
nen de Japanners hunne emoties de baas blijven,
dan gebeurt er niets, doch kunnen zij hun hartstoch
ten niet bedwingen, dan leidt dit weer tot oorlogsge
vaar.
Oorlog is deiiialve ook een quaestie van senti
ment; daarom moet d'e gemeenschap in deze voor
zichtig zijn en nationale hartstochten niet onnoodig
prikkelen of nationale zelfverheerlijking te pas of
te onpas als het hoogste goed aanprijzen. Dat leidt
tot gevaarlijke excessen. Wanneer men de overschat
ting van de Staatsmacht wegcijfert, is alle oorlogs
gevaar geweken.
Spreker haalde vervolgens aan eenige uitsprakena
van den Engelschen econoom Ralph Norman, Anzell
Lane. Volgens dezen econoom waarborgt het politiek
bezit geenszins het economisch bezit der landen.
Canada produceert koren, Australië wol; doch deze
grondstoffen zijn voor beide partijen die in den oor
log gaan t.e koop op de vrije markt. Verloor Enge
land zijn katoenindustrie toen de Vereenigde Staten
hun zelfstandigheid verkregen? Weineen, immers.
Politiek gingen de Vereenigde Staten voor Engeland
verloren, doch economisch bleven zij voor Engeland,
wat zij eerst waren. Om koloniën té verkrijgen, moet
men er mee handel drijven en dan maakt het geen
verschil uit wie in politiek opzicht de bestuurder
van deze gewesten is. Handel brengt de staten in
samenwerking; daarom ook hiervoor geen tariefs-
grenzen. Het politiek bezit van kolonies wordt in
vele gevallen sterk overdreven. En een oorlog die ge
voerd moet worden om wingewesten te verkrijgen, is
zeker wel een van de duurste middelen, die een
staat kan bedenken om voor haar bewoners een be
staan te verwerven. Geen gemakkelijker middel be
staat er in dit opzicht voor de volken dan een vrij
handelsverkeer. Zullen misschien concurreïitiebelan-
•ren met elkaar in hotsing komen en kunnen deze
oorzaken zijn van den oorlog? Ook hierin ligt een
revaarlijke overschatting van de gemeenschapsge-
iachte. Sommige Duitsche firma's zullen sommige
Engelsche zaken beconcurreeren. Doch daartegen-
ever staat dat een veel grooter aantal zaken en han
delsondernemingen van elkaar profiteert. Waarom
hebben bij den laatsten oorlog de overwinnaars eigen
lijk nog den strijd verloren en waarom moet in alle
landen, die aan den oorlog hebben deelgenomen, zoo
veel malaise worden doorgemaakt? Ligt de verklaring
riiet hierin dat men eikaars beste afnemers heeft ge-
ruineerd en is dit niet het beste bewijs dat de
volken als 't ware in elkaar gegroeid zijn? Men kan
de handel niet veroveren met de Staatsmacht. Dc
eigenlijke welvaart trekt zich van die conflicten niets
aan. De moderne welvaart in de wereld is niet grijp
baar. De moderne welvaart is een subtiel bouwsel, dat
men wel spoedig kan verwoesten als de ruwe hand
hiernaar grijpt en als dan dat fijne bouwwerk is ver
woest, komt het handelsverkeer weer herstellen wat
Ie staatsmacht heeft verknoeid. Hetzelfde land dat
men klein wil houden, moet men ook weer de kans
eeven om zich op te richten terwille van eigen wel
vaart. Daartoe werkt in de eerste plaats» mee zooals
reeds meermalen is gezegd' het vrije handelsverkeer
der volken onderlina. ïfet verbreiden van deze leus
verdient ons aller medewerking. Daarnaar te stre
ven jnoet in onze maatschappij ons levensideaal zijn.
Daarvoor móeten wij werken zoolang het dag zal
zijn voor ons.
Een spontaan en langdurig applaus was de tolk
der aanwezigen, dat de spreker gevoelige snaren had
aangeroerd en dat het naar voren gebrachte een
diepen indruk op de aanwezigen had gemaakt
Van de gelegenheid tot 't stellen van vragen eni 't
maken van opmerkingen werd gebruik gemaakt doojj
den heer J. H. Velders. Vraagsteller zei, dat zijn op
merking alleen betrekking had1 op hetgeen vanmorgen
was ten gehoore gebracht Socialisatie was volgens
den professor een uiting van naastenliefde. Nu komt
het vraagsteller voor, dat er zoo weinig naasten
liefde in de maatschappij voorkomt. Het geheele le
ven van den mensch, de plaats die ieder in de maat
schappij inneemt, de levensstrijd in het algemeen,
verstikt vaak alle hoogere beginselen en men ziet
om zich heen meer uitingen van grof egoïsme, dan
van naastenliefde. Zeljs komt het vraagsteller voor
dat egoisme ten grondslag ligt hij hen die den mond
vol hebben over socialisatie. Spreker beziet de soci-
alisatiegedachte meer als een poging tot nivelleering,
gelijk maken; juist hierdoor komt het voor dat de
ijverigen, de voortvarenden in hunne bewegingen
worden belemmerd, juist door de socialisatie. Spreker
moet dat betreuren; immers de werkers in deze
maatschappij, die bezield zijn met hoogere idealen
dan de doorsneemensch, worden nu teruggedrongen
en als het ware opgeslorpt door de gemeenschap.
Spreker betwijfelt of de maatschappij hier op den
duur beter van zal worden. Dezulken kunnen daar
door niet ten volle hunne krachten ontplooien en de
plaats bereiken, die voor hen is bestemd als de
natuur geen geweld wordt aangedaan. Voor kleinere
zaken zullen door de socialisatie en de nasleep daar
van, voor sociale wetten, collectief arbeidscontract
enz., de bestaansmoeilijkheden zoo groot wórden dat
zij zich ndet staande kunnen houden en opgeslorpt
worden door grootere bedrijven die door betere werk
tuigen, meer deskundige leiding aan de moeilijkhe
den beter het hoofd' kunnen bieden. Zijn arbeidsmoe-
heid en arheidsschuwheid! ook geen nakomelingen
van de socialisatiegedachte? Spreker achtte over
heidsbemoeiing om den zwakken te beschermen nood
zakelijk, doch dacht dat nu de' tijd1 aangebroken,
was om voorloopig eens stil te staan met de sociali
seering, om eens rustig achterom te zien of in allo
opzichten dé socialisatiegedachte wel zoo bevorderlijk
is voor den opbouw onzer maatschappij.
Prof. Van Embden toonde met voorbeelden aan dat
het ingrijpen van den Staat vaak noodig was. Bijv.
bij het mijnwezen, bij overmatige fabrieksarbeid en
den woningbouw. Overigens was hij het eens met
den vraagsteller dat socialisatie niet mag verhinde
ren iemands volledige ontwikkeling van zijn ga
ven. 't Is hier dus weer, alleen een quaestie van
wat meer of minder individualisme of socialisme;
daarom staan spreker en vraagsteller niet zoo heel
ver van elkaar af.
De voorzitter richtte ten slotte woorden van dank
tot den Professor en hoopte in de toekomst nogmaals
een beroep te mogen doen op zijn welwillendheid om
voor de oud-leerlingen der R.L.W.S. te Schagen op
te treden.
Ik
voor
VAN DEN OOMPETITIELEIDER.
Voor deelname aan de seri©wedstrijden voor do
Overgangs- on 2e klasse hebben zich 8 elftallen
aangemeld, te weten: B.F.O. I en II, N.V.V. II,
Sparta III, DOSKO II, WFO D KFO 1 en
Excelsior II. i
Het programma zal nader bekend wordon ge
maakt.
heb heden de ledenlijsten verzonden» welke
1 Februari binnen moeten rijn.
Programma voor 1 Februari.
P.S.V. I—R.V.V., (2 uur, J. Nap; was eigenlijk
B.V.V. IP.SV. I, maar 'volgens besluit van 't
B.B., moet BV.V. alk strafmaatregel naar Petten.
N.V.V. IExcelsior I. 2 uur, P. Keet.
D.O.S.KO. IConoordia I, 2 uur, D. Duinker
Blauw Wit IVoorwaarts I, 2 uur, C. Klink.
Succes TESparta IV, 2 uur, J. Noorman.
Uitslagen van Zondag 18 Januari
Concordia IN. V.V. I, 3—3, protest.
Blauw Wit I—D.O.S.KO. I, 1—8.
Succes IExcelsior I, 10.
N.V.V. II—Sparta Hl 2—1
P.S.V. I W.F.C. I, 1—3.
Excelsior II—D.O.S.K.O. H,- 41.
N.V.V. mH.F.C II, 2—2.
De volgende week wordt de oompetitiestand ge-
plaatst.
J. VAN ZOONEN.
HET ZILVEREN HUWELIJKSFEEST VAN DE KO
NINGIN.
De Vereeniging Koninginnedag Utrecht heeft hot
voornemen alle Oranjevereenigingen in den linde
uit te noodigea tot een bijeenkomst te Ufcreoh op
een nader te bepalen dag in de maand Februari, e.k
teneinde te geraken tot oprichting van een Centraal
comité, dat plannen zal beratnen om aan de Ko
ningin en haar gezin, namens de gezamenMka
Oranjevereonigingen, een stoffelijk blijk van hulde
aan te bieden tor herinnering aan den dag, waarop
zij 25 jaar getrouwd zal rijn (7 Febr. 1926)
Reeas hebben enkele commissarissen der Koningin
zich bereid verklaard in een eere-comité zitting te
nemen.
NET OP HET KANTJE.
De heer B., uit Eindhoven, met zyn auto op
weg naar Nijmegen, raakte vóór Grave, tengevolge
van don mist, den weg bijster. Aan een vrouwt'e
op den weg vroeg hij de goede richting. O, ja wei,
als ik mag meerijden in de auto/' Zij siapte in en
zat wat. parmantig hoor, terwijl zij den weg wees.
Op een gegeven oogenblik wees ze met den vinger
eena £hellenden weg aan, en riep: „Hier, hiert,
gevolgd door den uitroep: „Nu gaan we sunen
bootje varen". Gelukkig, dat de bestuurder zijn te
genwoordigheid van geest behield, want juist vóóo
Waal kon hij het stuur nog omgooien.
Personen, die in de nabijheid waren en 't haohe
liijke van den toestand hadden gezien, kwamen toe-
loopen. En wat was nu de toedracht? Het vrouwtje
waa een ontsnapte uit hot Kijkskran kzi n nigenge-
sticht te Grave, waarheen ze dan ook word terug
gebracht. L
MOND- EN KLAUWZEER ONDER DE HAZEN.
In de buurt van Budel rijn de hazen door, mond
en klauwzeer aangetast. Reeds heeft men in hot
Veld 8 doode hazen gevonden, die er aan gestorven
waren. f l
ONGELUK.
Door eonige voorbijgangers wefü op den Kruis
weg nabij den Spiermgweg in Haarlemmermeer^
een man, liggende aan dea kant van den weg, ge
vonden. Het bleek de 55-jarige sigarenmaker \V,
Ww uit Haarlem, te zijn. Door den mist misleid was
hij van den hoogen wallekanfc in de ringvaart ge
reden. Hij1 wist zich zelf met veoi moeito uit het
water te werken, maar toen bleek hein, dat zijn lin
kerbeen gebroken was. Hij wachtte toen in hot riet
hulp van voorbijgangers af. Door dr. Nanninga
werd hij verbonden en daarna naar zijn woning
vervoerd.
EEN STAKENDE RAAD.
De raad van Kerkrad®, die den laatsten tijd zeer
weinig in gunsfcigen zin van ach deed spreken,
heeft Maandagavond, korb na de opening, besloten
te staken, meldt de Msb. i
Een voorstel Hunnen nl. om de vergadering te ver
dagen werd aangenomen met 13 tegen 7 stemmen.
Een deel der katholieke raadsfractie stemde voor,
een ander deel tegen.
Ook de twee socialisten steunden hetT voorstel-
Huynen. i
De heer Aokens had het vuur geopend. Hij begon
Weer te klagen over het lange wachten op do raads
vergaderingen en op het niet tijdig; doen toekomen
van de raadsstukken.
De heer Huynen onderstreepte een en ander van
het gezegde van rijn collega Ackeaos; do meeste
vraagstukken werden eerst Zaterdag jl. ontvangen.
Er was dus onvoldoende tijd, om do stukken to
bo8tudoeron; eerst stelde hij voor de vergadering
te verdagen tot a*s. Vrijdag, Waarop do burgemees
ter antwoordde dat hij den raad bijeenroept en den
dag bepaalt.
De heer Huynen ftxrak toen van machtsvraag; een
raadslid riep toen: dus wo gaan staken. De stem
ming had het reeds vermelde gevolg.
Wanneer do raad weer zal bijeenkomenP Bij den
aanvang der vergadering had de voorzatter nog.
gewaagd van vriendschappelijke samenwerking in
DÉ NEDERLANDSCHE SPOORWEGEN.
Het Vad. bericht:
Men heeft onder ons spoorwegbestuur, naar wij
vernemen, hoop, het nog altijd bestaande tekort in
1925 in te halen. Voor het zoover is, kan moeilijk
aan tariefwijziging Worden gedacht, hoewel men
den druk van net publiek onder de hooge prijzen
medevoeit. Niet onmogelijk is het intussohen, dat
reeds eerder een verlaging der trajectkaaxten plaats
heeft. Dat de vaoantiekaarten dit jaar weer zullen
uitgegeven worden, staat zoo goed als vast, maar de
oude prijs zal nog wel gehandhaafd moeten worden.
Herhaaldelijk is al een differentietarief overwogen,
dooh voor het tekort is ingehaald zal daarvan wel
niets komen.
Onder den druk der rijden is ook het denkbeeld
van een vereenigd station voor den Haag op het
punt waar Staats- en HoHandscho Spoor elkaar
kruisen en waarvoor indertijd reeds plannen waren
ontworpen, geheel van do baan geraakt, werd
geheel', dat zelfs de gedachte aan stationsverbete-
ring in het algemeen niet aan de arde ia/'
KINDEREN EN ELECTRICITEIT.
In „Sterkstroom" schrijft J. Teders over de vraag,
of men bij de uitbreiding, die het gebruik van elec-
triciteit begint te krijgen, wel gezorgd heeft, dat de
menschen er voldoende mede op de hoogte zijn. De
schrijver zegt:
„Als wiji ons dan afvragen: Heeft men op het. ge
bied van het onderwijs getracht, vooral de jeugd d<*
zoo hoog noodige kennis bij te brengen, waardoor
naar alle waarschijnlijkheid een geval, als hierboven
omschreven (een kind bleef aan een electrischen
draad zitten en de moeder, die het bevrijden wou,
eveneens), zich niet zoo gemakkelijk zou voordoen,
dan zouden wij daarop moeten antwoorden: Er had
wel iets meer gedaan kunnen worden. Wij hebben
dus de vraag overwogen, of het electriciteitsbedrijf,
in samenwerking met de onderwijswereld, niet wal
meer zou kunnen doen om onze jongens wat ver
trouwd' te maken met de electriclteit. Op dit gebied
heeft het gemeentebestuur van Coevorden op zijn
tentoonstelling, die 11 Maart 1924 geopend werd. een
gegeven advies zoo doorvoeld, dat die tentoonstelling
daar voor een groot deel gestrekt heeft tot leering
aan de schooljeugd uit de omliggende';,^plaatsen in
Drente. Het geheel was nog niet van dien aard dal
het volkomen heeft beantwoord aan datgene, wat het
hadkunnen zijn. Bijv. het geziene ware nog van
meer invloed geweest, wat betreft do kennis, die den
kinderen daar deelachtig is geworden, wannéér zij
op die tentoonstelling waren gekomen nadat de on
derwijzers in de school de gelegenheid hadden gehad
een en ander met hen te behandelen. Zij hadden dan
wat meer opmcrkensva&rdig de tentoonstelling kun
nen bezichtigen.".
BURGERVLOTBRUG.
J.l. Zaterdag en Zondag gaf onze vereeniging Nut
en Genoegen alhier haar tweede uitvoering in dit
seizoen, welke als zeer goed geslaagd mag heeten.
Zaterdagavond opende de voorzitter do bijeenkomst
met een woord van welkom aan de vele aanwezigen
en in 't bijzonder aan het bestuur van de zusterver-
eeniging van St. Maartensvlotbrug, welke als gasten
waren uitgenoodigd. Na eerst een lezing te hebben
gehoord, volgden nog zéven en twintig voordrach
ten, afwisselend ernst en luim.
Een woord van dank aa.n de werkende leden en
niet minder aan den pianist, is hier wel op zijn plaats.
Ook St. Maartensvlotbrug liet zich niet onbetuigd.
Zondagavond was de zaal van De Nijs dicht be
zet, jammer dat de jongelui(de goeden niet te na
gesproken) zich niet wat kalmer gedroegen, want
hierdoor ring veel verloren.
ST. PANCRAS.
Dinsdagavond speelde in het café van den heer
Gerritsen de bekende biljardprof. J. van Delft een
pértij de cadre van 500, met 300 voorgift tegen den