Alienei Nitns- Iets over de Sociale en Economische vraagstukken van dezen tijd. Uit den W.f.V.B. Donderdag 22 Januari 1925 68ste Jaargang. No. 7575. UitgeversN.V, v.h. THAPMAN Co., Schagea EERSTE BLAD. Bmnenlanciscb Nieuws SCHAKER C001Alr'. Dit blad vorschljnt vlormaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder dag on Z&tordag. Bij inzonding tot 's morgei» 8 uur, wordon Advor- tontiën nog zoovool mogelijk in hot oacetuit komend nummot geplaatst. POSTREKENINQ No. 28330. INT. TELEF no. 20 Prijs por 8 maandon fl.05. Looue nummoro O cont ADVEBTEN- TïöN van 1 tot 6 rogolo fl.10, iodoto rcgol moor 20 cont (bowtyano* lnbogropori). Grooto lettors wordon riaar plaatoi-uiinlo l.nrokond. DIT NÜMKER BESTAAT DIT TWEE BLADEN. Twsede gedeelte. Als onderwerp voor den middag behandelde spre ker de gemeenschapsgedachtc in de internationale verhoudingen der Staten. Ook hierin komen indi- vidueele en gemeenschapsgedachten tot uiting. Kun nen wij ons hierin goed indenken, dan wordt daar mee verklaard het ontstaan van oorlog en vrede; vooral een tijd' als de onze zullen wij dan heter kunnen begrijpen. Ook hier moeten we weer de individueele en sociale bestanddeelen in. hare betrekkelijke waar de opvatten. Loopen deze te ver uiteen, botsen zij tegen elkaar, dan staan da staten met elkaar op gespannen voet. Gebruiken Staten dezelfde maten en gewichten, bevorderen zij een gemakkelijk handelsverkeer, dan is ait een wijze van samenwerking waarbij nie- mands zelfstandigheid in het gedrang komt. De post- en telegrafie-organisatie tusschen de onder scheidene volken is een wereldzaak, een uitgewerk te gemeenschapsged'achte. Ook op andere terreinen kunnen de staten elkaar vreedzaam tegemoet ko men. Het sluiten van huwelijken, een uniform wisselrecht kunnen zoodanig geregeld worden dat de gemeenschapsgedachte daarin volledig tot uiting komt. Zeker de gemeenschapsgedachte zou wel ver der willen gaan en zich trachten in te werken op het gebied der machtsverhoudingen, en om recht boven macht te doen zegevieren, waardoor oorlogen zouden worden voorkomen en waardoor voor de gemeenschap vele zegeningen zouden zijn wegge legd, doch in deze schrijdt de gem.eenschapsgede.chte uiterst langzaam voort. IA1 jaren wordt daaraan gearbeid. Tientallen van jaren alreeds. Door do op richting van den Volkenbond is in deze richting wel een stap in de goede richting gezet, een flinke stap zelfs, en als eenmaal het Vredesprotocol voor *24 in werking treedt, zal dit de bekroning zijn van jaren streven en werken om de volken vreedzaam naast elkaar te doen wonen. Ook op humanitair ge bied is ai veel bereikt tusschen de volken onder ling. Slavenhandel behoort tot het verleden. Ziekte bestrijding wordt gezamenlijk tot stand gebracht. Dcch ook hij deze uitingen van de gemeenschaps gedachte zijn de staten onderling vrijblijvend. Er bestaat te doen opzichte geen dwingend recht. Wan neer evenwel nationale denkbeelden de overhand krijgen op de gemeenschapsidée dreigt ge vaar. Een der steenon des aanstoots is immer ge weest het muntwezen. Volken ruilen en koopen links en rechts onder elkaar hun productie. De staat ver schaft daarbij1 voorlichting, stelt statistieken samen, stelt consulaire rapporten op. Tot zoolang gaat al les nog vreedzaam en goed; doch wanneer de ge meenschap raakt aan het goud, wordt de zaak be dorven. Goud is de kern waarover de Staten zich onderling moeilijk kunnen verstaan. In en na den oorlofe verboden enkele staten de normale goud circulatie. Zij stelden uitvoerverboden in van het goud!, en gingen zich nu geld scheppen door het maken van waardelooze papieren en daardoor wer den de normale verhoudingen verstoord. De ge meenschap overschatte in dit opzicht hare taak en een totale verarming was het noodlottig gevolg van deze eigendunkelijke politiek. Aan het vrije handelsverkeer moet in deze alles overgelaten worden. Wanneer de staat meer doet dan organiseeren, loopt de zaak vast in dit opzicht. Daarom is in dit opzicht de politiek van hen, die naar protectie voert, ook al om deze reden nood lottig. Protectie is ook een zelfoverschatting van de gemeenschap. Dg gemeenschap werkt pas goed als zij blijft een vrije macht. Het vrije handelsverkeer treedt immer regelend op en corrigeert de kleine fou ten, die door do gemeenschap worden begaan. Legt men dat vrije handelverkeer moeilijkheden in den weg, richt men daarvoor grensmuren en barricades op. dan zal zich dit wreken, omdat deze toestand onnatuurlijk, ongezond is. De motieven die tot. een oorlog leiden, kunnen van onderscheidene aard! zijn. Doch een van de oorza ken is veelal gelegen in overspanning van de ge meenschapsgedachte. Oorlog ontstaat uit kapitalisme zegt men. Doch waarom spreekt de geschiedenis dan van oorlogen, lang voor er sprake was van eenige kapitaalvor ming. Juist in den tijd van eenvoudiger productievor ming, in het gildewezen bijv. waren de oorlogen veel talrijker dan in dten tijd: dat kapitalen ontstonden. Half wilden, die geen onderscheid kennen tusschen mijn en dijn zijn permanent met elkaar in oorlog. Wat verstaat men onder kapitaal? Wat is kapi talisme. Volgens de gebruikelijke terminologie is ka pitaal gelijk aan individualistische productie. Doch deze gelijkstelling is wat slordig. Bij landbouw heeft men noodig handelsverkeer, meer nog dan kapitaal. Daarom is landbouw in normale tijden slechts ge baat als geen blokkades de grenzen afsluiten. Han del en vrede hebben gemeenschappelijke belangen. Vandaar het parool van de oude generatio van En- gelsche Vrijhandelaars: Vrijhandel en Vrede. Waar om zou dus kapitaal oorzaak zijn van oorlog, als het kapitaal zelf het meeste belang heeft bij vrede? Het fcroote terrein van kapitaalbelegging heeft het meeste belang hij vreedzame bedrijven en waarom ton het kapitaal zelf aansturen op koersdaling, ver knoeiing van het muntwezen als gevolg van een oor log, waardoor zoowel overwinnaars als overwonne nen gebukt gaan onder armoede? Bij den oorlog is Joor het. kapitaal alles te verliezen. Vertegen woor- %ers van het groot-kapitaal hebben in 1914 ernstig Ifcpoogd om de militairen van idee te doen verande- 'J?n, die het op een oorlog deden uitloopen. Wibaut en Reesing, finantieel redacteur van het Handelsblad, voorvechters van de Socialistische Partij, wijzigen dienaangaande hun meening en staan op het stand punt dat kapitaal geen aanleiding behoeft te zijn voor het- ontstaan van een oorlog. Alleen op een Rteln terrein van het kapitalisme zijn oorlogsbelangen waarneembaar. 'tZjijni de kapitalen die belegd zijn in wapenfabrieken en die welke aangewend worden om grondstoffen te koopen welke voor oorlogsdoel einden zijn bestemd. 'k Denk hier b.v. aan petro- leumbezittingen enz., grondstoffen die onontbeerlijk zijn in den oorlog. Toch is het aantal van zulke ka pitaalbezitters gering en toch leert de geschiedenis, dat juist dit kapitaal in dit kleine groepje kapita listen de Staten gaat gebruiken, of liever de Staten laten zich gebruiken door dergelijke speculanten. Dan is het noodzakelijk dat do macht van de demo cratie zich toont en zich ontplooit. Gebeurt dit niet, spelen zich achter de schermen dingen af, waar van het volk onkundig blijft, dan kunnen.gevaarlijke momenten ontstaan. Daar waar de democratie aan het woord is, is ook dit gevaarlijk stukje kapitaal onmondig, want er kan pas sprake zijn van oorlogs gevaar, als de gemeenschap zich mee laat voeren. Het kapitalisme is derhalve dan pas gevaarlijk, als het de gemeenschapszin der volken tot steun heeft ge kregen. Spreker verwijst hen, die meer over dit onderwerp willen weten, naar zijn brochure: Oorlog en kapitalisme. Het denkbeeld' dat overbevolking tot oorlog moet voeren is ook niet juist. Wel heeft men in denaf- geloopen oorlog gezegd van Duitschland: dit land lijdt aan overbevolking, ergo moet het landen gaan veroveren. Van de Japanners wordt fèts dergelijks verteld. De fout in deze bewering schuilt hierin, dat men dit land door wapengeweld meent te moeten verkrijgen. Zeker, als de Staatsmacht zoo denkt, kan oorlogsgevaar ontstaan. Doch bezien wij overbevol king ook eens uit een ander oogpunt. Londen in En geland, Amsterdam in Noordholland, gaan zulke ste den gebukt aan overbevolking? Zelfs kunnen de ste den niet in hun groote behoeften voorzien. Zullen de bewoners nu do wapens opnemen om te gaan halen wat zij te kort komen voor hun levensonderhoud. Immers neen. Hoewel deze steden agrarisch over bevolkt zijn, staan hun immers middelen ten dienste, om in hun levensonderhoud te voorzien, middelen, welke zij putten uit hun handel, verkeer, beurs- en bankwezen. De bewoners van dergelijke sterk be volkte centra veroveren zich een plaats in de we reld door bevordering van een vreedzaam handcis- verkeer. De Staat moet zich buiten deze kwesde houden. Indien dit aan de bevolking zelf overgelaten werd!, zouden oorlogen tengevdlge van overbevolking zeker niet voorgekomen zijn. Wat doen de staten om het gevaar van overbevolking te voorkomen? Kolo nies stichten. Best. Zoo is geheel Afrika op de kaart politiek netjes afgebakend; immers de staten meen den dat gemeenschapsmacht zich moest manifestee ren in deze richting met de gewapende vuist. Moei lijke dagen "hebben de Staten met elkaar meegemaakt eer die politieke verdeeling haar beslag had gekre gen, en wat was het resultaat? Duitschland immi- greerde zijn overbevolking niet naar Afrika, waar nog geen intensief handelsverkeer bestond, weineen. zij verhuisden naar Amerika. Daar lag hun macht, daar was arbeid, daar was wat te verdienen. Zoo denkt er zeker ook Japan over. Dezen verspreiden zich vreedzaam over de geheele Oost-Indische Ar chipel en Amerika. Nu komt evenwel het Openbaar Gezag weer tusschenbeide om de zaak te bederven. Amerika sluit de grenzen voor de Japanners. Dat prikkelt, wekt hartstochten op. Het nationale ego is me verstoort hier weer den vrede der volken. Kun nen de Japanners hunne emoties de baas blijven, dan gebeurt er niets, doch kunnen zij hun hartstoch ten niet bedwingen, dan leidt dit weer tot oorlogsge vaar. Oorlog is deiiialve ook een quaestie van senti ment; daarom moet d'e gemeenschap in deze voor zichtig zijn en nationale hartstochten niet onnoodig prikkelen of nationale zelfverheerlijking te pas of te onpas als het hoogste goed aanprijzen. Dat leidt tot gevaarlijke excessen. Wanneer men de overschat ting van de Staatsmacht wegcijfert, is alle oorlogs gevaar geweken. Spreker haalde vervolgens aan eenige uitsprakena van den Engelschen econoom Ralph Norman, Anzell Lane. Volgens dezen econoom waarborgt het politiek bezit geenszins het economisch bezit der landen. Canada produceert koren, Australië wol; doch deze grondstoffen zijn voor beide partijen die in den oor log gaan t.e koop op de vrije markt. Verloor Enge land zijn katoenindustrie toen de Vereenigde Staten hun zelfstandigheid verkregen? Weineen, immers. Politiek gingen de Vereenigde Staten voor Engeland verloren, doch economisch bleven zij voor Engeland, wat zij eerst waren. Om koloniën té verkrijgen, moet men er mee handel drijven en dan maakt het geen verschil uit wie in politiek opzicht de bestuurder van deze gewesten is. Handel brengt de staten in samenwerking; daarom ook hiervoor geen tariefs- grenzen. Het politiek bezit van kolonies wordt in vele gevallen sterk overdreven. En een oorlog die ge voerd moet worden om wingewesten te verkrijgen, is zeker wel een van de duurste middelen, die een staat kan bedenken om voor haar bewoners een be staan te verwerven. Geen gemakkelijker middel be staat er in dit opzicht voor de volken dan een vrij handelsverkeer. Zullen misschien concurreïitiebelan- •ren met elkaar in hotsing komen en kunnen deze oorzaken zijn van den oorlog? Ook hierin ligt een revaarlijke overschatting van de gemeenschapsge- iachte. Sommige Duitsche firma's zullen sommige Engelsche zaken beconcurreeren. Doch daartegen- ever staat dat een veel grooter aantal zaken en han delsondernemingen van elkaar profiteert. Waarom hebben bij den laatsten oorlog de overwinnaars eigen lijk nog den strijd verloren en waarom moet in alle landen, die aan den oorlog hebben deelgenomen, zoo veel malaise worden doorgemaakt? Ligt de verklaring riiet hierin dat men eikaars beste afnemers heeft ge- ruineerd en is dit niet het beste bewijs dat de volken als 't ware in elkaar gegroeid zijn? Men kan de handel niet veroveren met de Staatsmacht. Dc eigenlijke welvaart trekt zich van die conflicten niets aan. De moderne welvaart in de wereld is niet grijp baar. De moderne welvaart is een subtiel bouwsel, dat men wel spoedig kan verwoesten als de ruwe hand hiernaar grijpt en als dan dat fijne bouwwerk is ver woest, komt het handelsverkeer weer herstellen wat Ie staatsmacht heeft verknoeid. Hetzelfde land dat men klein wil houden, moet men ook weer de kans eeven om zich op te richten terwille van eigen wel vaart. Daartoe werkt in de eerste plaats» mee zooals reeds meermalen is gezegd' het vrije handelsverkeer der volken onderlina. ïfet verbreiden van deze leus verdient ons aller medewerking. Daarnaar te stre ven jnoet in onze maatschappij ons levensideaal zijn. Daarvoor móeten wij werken zoolang het dag zal zijn voor ons. Een spontaan en langdurig applaus was de tolk der aanwezigen, dat de spreker gevoelige snaren had aangeroerd en dat het naar voren gebrachte een diepen indruk op de aanwezigen had gemaakt Van de gelegenheid tot 't stellen van vragen eni 't maken van opmerkingen werd gebruik gemaakt doojj den heer J. H. Velders. Vraagsteller zei, dat zijn op merking alleen betrekking had1 op hetgeen vanmorgen was ten gehoore gebracht Socialisatie was volgens den professor een uiting van naastenliefde. Nu komt het vraagsteller voor, dat er zoo weinig naasten liefde in de maatschappij voorkomt. Het geheele le ven van den mensch, de plaats die ieder in de maat schappij inneemt, de levensstrijd in het algemeen, verstikt vaak alle hoogere beginselen en men ziet om zich heen meer uitingen van grof egoïsme, dan van naastenliefde. Zeljs komt het vraagsteller voor dat egoisme ten grondslag ligt hij hen die den mond vol hebben over socialisatie. Spreker beziet de soci- alisatiegedachte meer als een poging tot nivelleering, gelijk maken; juist hierdoor komt het voor dat de ijverigen, de voortvarenden in hunne bewegingen worden belemmerd, juist door de socialisatie. Spreker moet dat betreuren; immers de werkers in deze maatschappij, die bezield zijn met hoogere idealen dan de doorsneemensch, worden nu teruggedrongen en als het ware opgeslorpt door de gemeenschap. Spreker betwijfelt of de maatschappij hier op den duur beter van zal worden. Dezulken kunnen daar door niet ten volle hunne krachten ontplooien en de plaats bereiken, die voor hen is bestemd als de natuur geen geweld wordt aangedaan. Voor kleinere zaken zullen door de socialisatie en de nasleep daar van, voor sociale wetten, collectief arbeidscontract enz., de bestaansmoeilijkheden zoo groot wórden dat zij zich ndet staande kunnen houden en opgeslorpt worden door grootere bedrijven die door betere werk tuigen, meer deskundige leiding aan de moeilijkhe den beter het hoofd' kunnen bieden. Zijn arbeidsmoe- heid en arheidsschuwheid! ook geen nakomelingen van de socialisatiegedachte? Spreker achtte over heidsbemoeiing om den zwakken te beschermen nood zakelijk, doch dacht dat nu de' tijd1 aangebroken, was om voorloopig eens stil te staan met de sociali seering, om eens rustig achterom te zien of in allo opzichten dé socialisatiegedachte wel zoo bevorderlijk is voor den opbouw onzer maatschappij. Prof. Van Embden toonde met voorbeelden aan dat het ingrijpen van den Staat vaak noodig was. Bijv. bij het mijnwezen, bij overmatige fabrieksarbeid en den woningbouw. Overigens was hij het eens met den vraagsteller dat socialisatie niet mag verhinde ren iemands volledige ontwikkeling van zijn ga ven. 't Is hier dus weer, alleen een quaestie van wat meer of minder individualisme of socialisme; daarom staan spreker en vraagsteller niet zoo heel ver van elkaar af. De voorzitter richtte ten slotte woorden van dank tot den Professor en hoopte in de toekomst nogmaals een beroep te mogen doen op zijn welwillendheid om voor de oud-leerlingen der R.L.W.S. te Schagen op te treden. Ik voor VAN DEN OOMPETITIELEIDER. Voor deelname aan de seri©wedstrijden voor do Overgangs- on 2e klasse hebben zich 8 elftallen aangemeld, te weten: B.F.O. I en II, N.V.V. II, Sparta III, DOSKO II, WFO D KFO 1 en Excelsior II. i Het programma zal nader bekend wordon ge maakt. heb heden de ledenlijsten verzonden» welke 1 Februari binnen moeten rijn. Programma voor 1 Februari. P.S.V. I—R.V.V., (2 uur, J. Nap; was eigenlijk B.V.V. IP.SV. I, maar 'volgens besluit van 't B.B., moet BV.V. alk strafmaatregel naar Petten. N.V.V. IExcelsior I. 2 uur, P. Keet. D.O.S.KO. IConoordia I, 2 uur, D. Duinker Blauw Wit IVoorwaarts I, 2 uur, C. Klink. Succes TESparta IV, 2 uur, J. Noorman. Uitslagen van Zondag 18 Januari Concordia IN. V.V. I, 3—3, protest. Blauw Wit I—D.O.S.KO. I, 1—8. Succes IExcelsior I, 10. N.V.V. II—Sparta Hl 2—1 P.S.V. I W.F.C. I, 1—3. Excelsior II—D.O.S.K.O. H,- 41. N.V.V. mH.F.C II, 2—2. De volgende week wordt de oompetitiestand ge- plaatst. J. VAN ZOONEN. HET ZILVEREN HUWELIJKSFEEST VAN DE KO NINGIN. De Vereeniging Koninginnedag Utrecht heeft hot voornemen alle Oranjevereenigingen in den linde uit te noodigea tot een bijeenkomst te Ufcreoh op een nader te bepalen dag in de maand Februari, e.k teneinde te geraken tot oprichting van een Centraal comité, dat plannen zal beratnen om aan de Ko ningin en haar gezin, namens de gezamenMka Oranjevereonigingen, een stoffelijk blijk van hulde aan te bieden tor herinnering aan den dag, waarop zij 25 jaar getrouwd zal rijn (7 Febr. 1926) Reeas hebben enkele commissarissen der Koningin zich bereid verklaard in een eere-comité zitting te nemen. NET OP HET KANTJE. De heer B., uit Eindhoven, met zyn auto op weg naar Nijmegen, raakte vóór Grave, tengevolge van don mist, den weg bijster. Aan een vrouwt'e op den weg vroeg hij de goede richting. O, ja wei, als ik mag meerijden in de auto/' Zij siapte in en zat wat. parmantig hoor, terwijl zij den weg wees. Op een gegeven oogenblik wees ze met den vinger eena £hellenden weg aan, en riep: „Hier, hiert, gevolgd door den uitroep: „Nu gaan we sunen bootje varen". Gelukkig, dat de bestuurder zijn te genwoordigheid van geest behield, want juist vóóo Waal kon hij het stuur nog omgooien. Personen, die in de nabijheid waren en 't haohe liijke van den toestand hadden gezien, kwamen toe- loopen. En wat was nu de toedracht? Het vrouwtje waa een ontsnapte uit hot Kijkskran kzi n nigenge- sticht te Grave, waarheen ze dan ook word terug gebracht. L MOND- EN KLAUWZEER ONDER DE HAZEN. In de buurt van Budel rijn de hazen door, mond en klauwzeer aangetast. Reeds heeft men in hot Veld 8 doode hazen gevonden, die er aan gestorven waren. f l ONGELUK. Door eonige voorbijgangers wefü op den Kruis weg nabij den Spiermgweg in Haarlemmermeer^ een man, liggende aan dea kant van den weg, ge vonden. Het bleek de 55-jarige sigarenmaker \V, Ww uit Haarlem, te zijn. Door den mist misleid was hij van den hoogen wallekanfc in de ringvaart ge reden. Hij1 wist zich zelf met veoi moeito uit het water te werken, maar toen bleek hein, dat zijn lin kerbeen gebroken was. Hij wachtte toen in hot riet hulp van voorbijgangers af. Door dr. Nanninga werd hij verbonden en daarna naar zijn woning vervoerd. EEN STAKENDE RAAD. De raad van Kerkrad®, die den laatsten tijd zeer weinig in gunsfcigen zin van ach deed spreken, heeft Maandagavond, korb na de opening, besloten te staken, meldt de Msb. i Een voorstel Hunnen nl. om de vergadering te ver dagen werd aangenomen met 13 tegen 7 stemmen. Een deel der katholieke raadsfractie stemde voor, een ander deel tegen. Ook de twee socialisten steunden hetT voorstel- Huynen. i De heer Aokens had het vuur geopend. Hij begon Weer te klagen over het lange wachten op do raads vergaderingen en op het niet tijdig; doen toekomen van de raadsstukken. De heer Huynen onderstreepte een en ander van het gezegde van rijn collega Ackeaos; do meeste vraagstukken werden eerst Zaterdag jl. ontvangen. Er was dus onvoldoende tijd, om do stukken to bo8tudoeron; eerst stelde hij voor de vergadering te verdagen tot a*s. Vrijdag, Waarop do burgemees ter antwoordde dat hij den raad bijeenroept en den dag bepaalt. De heer Huynen ftxrak toen van machtsvraag; een raadslid riep toen: dus wo gaan staken. De stem ming had het reeds vermelde gevolg. Wanneer do raad weer zal bijeenkomenP Bij den aanvang der vergadering had de voorzatter nog. gewaagd van vriendschappelijke samenwerking in DÉ NEDERLANDSCHE SPOORWEGEN. Het Vad. bericht: Men heeft onder ons spoorwegbestuur, naar wij vernemen, hoop, het nog altijd bestaande tekort in 1925 in te halen. Voor het zoover is, kan moeilijk aan tariefwijziging Worden gedacht, hoewel men den druk van net publiek onder de hooge prijzen medevoeit. Niet onmogelijk is het intussohen, dat reeds eerder een verlaging der trajectkaaxten plaats heeft. Dat de vaoantiekaarten dit jaar weer zullen uitgegeven worden, staat zoo goed als vast, maar de oude prijs zal nog wel gehandhaafd moeten worden. Herhaaldelijk is al een differentietarief overwogen, dooh voor het tekort is ingehaald zal daarvan wel niets komen. Onder den druk der rijden is ook het denkbeeld van een vereenigd station voor den Haag op het punt waar Staats- en HoHandscho Spoor elkaar kruisen en waarvoor indertijd reeds plannen waren ontworpen, geheel van do baan geraakt, werd geheel', dat zelfs de gedachte aan stationsverbete- ring in het algemeen niet aan de arde ia/' KINDEREN EN ELECTRICITEIT. In „Sterkstroom" schrijft J. Teders over de vraag, of men bij de uitbreiding, die het gebruik van elec- triciteit begint te krijgen, wel gezorgd heeft, dat de menschen er voldoende mede op de hoogte zijn. De schrijver zegt: „Als wiji ons dan afvragen: Heeft men op het. ge bied van het onderwijs getracht, vooral de jeugd d<* zoo hoog noodige kennis bij te brengen, waardoor naar alle waarschijnlijkheid een geval, als hierboven omschreven (een kind bleef aan een electrischen draad zitten en de moeder, die het bevrijden wou, eveneens), zich niet zoo gemakkelijk zou voordoen, dan zouden wij daarop moeten antwoorden: Er had wel iets meer gedaan kunnen worden. Wij hebben dus de vraag overwogen, of het electriciteitsbedrijf, in samenwerking met de onderwijswereld, niet wal meer zou kunnen doen om onze jongens wat ver trouwd' te maken met de electriclteit. Op dit gebied heeft het gemeentebestuur van Coevorden op zijn tentoonstelling, die 11 Maart 1924 geopend werd. een gegeven advies zoo doorvoeld, dat die tentoonstelling daar voor een groot deel gestrekt heeft tot leering aan de schooljeugd uit de omliggende';,^plaatsen in Drente. Het geheel was nog niet van dien aard dal het volkomen heeft beantwoord aan datgene, wat het hadkunnen zijn. Bijv. het geziene ware nog van meer invloed geweest, wat betreft do kennis, die den kinderen daar deelachtig is geworden, wannéér zij op die tentoonstelling waren gekomen nadat de on derwijzers in de school de gelegenheid hadden gehad een en ander met hen te behandelen. Zij hadden dan wat meer opmcrkensva&rdig de tentoonstelling kun nen bezichtigen.". BURGERVLOTBRUG. J.l. Zaterdag en Zondag gaf onze vereeniging Nut en Genoegen alhier haar tweede uitvoering in dit seizoen, welke als zeer goed geslaagd mag heeten. Zaterdagavond opende de voorzitter do bijeenkomst met een woord van welkom aan de vele aanwezigen en in 't bijzonder aan het bestuur van de zusterver- eeniging van St. Maartensvlotbrug, welke als gasten waren uitgenoodigd. Na eerst een lezing te hebben gehoord, volgden nog zéven en twintig voordrach ten, afwisselend ernst en luim. Een woord van dank aa.n de werkende leden en niet minder aan den pianist, is hier wel op zijn plaats. Ook St. Maartensvlotbrug liet zich niet onbetuigd. Zondagavond was de zaal van De Nijs dicht be zet, jammer dat de jongelui(de goeden niet te na gesproken) zich niet wat kalmer gedroegen, want hierdoor ring veel verloren. ST. PANCRAS. Dinsdagavond speelde in het café van den heer Gerritsen de bekende biljardprof. J. van Delft een pértij de cadre van 500, met 300 voorgift tegen den

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 1