Bmnenlandsch Nieuws.
Plaatselijk Nieuwe
garde velgen» de keuren den rentmeester, d!en de
oorfemeeeter gekoron achtte, te brtedifen, en wilde
of loten of de quaeetle doen oplossen door den erf-
stadhouder. Vandaar een geschil, dat de baljuw
f verdijk genaamd, bij de Staten van Zeeland voor-
racht en ter oplosaing aan Willem III voordroeg.
Het eigenaardige is dat, toen WeatewBJk en de zij
nen uit eerbied voor -den 'Koning, dezon gehoorzaam
'wilden zijn, de Goessenaren zeiven reeds partij geko.
zen hadden en zich ertegen verzetten om de veran
dering van het wethouderschap te aanvaarden, door
den last van den Koning-Stadhouder, noodzakelijk
geworden. Men- moest toegeven aan den volks-
wensch, deed Willem III de redenen daarvan ken
nen, doch deze was zeer verstoord en besloot krijgs
volk te zenden om de regeering aldaar met geweld
te dwingen. Nu behoefde echter weer de stad Goes
geen krijgsvolk te ontvangen, dan op z.n. patent van
de Staten van Zeeland; een nieuwe schending dua
der privilegiën, waartegen burgemeester Westerdijk
zich moest verzetten. Zoover kwam het, dat men het
leger den toegang weigerde; dat de stedelingen ka
nonnen sleepten op den wal en met schroot laad
den. Zelfs had er een kleine Vechtpartij' vam een
troep burgers ondor leiding van Westerdijk' in do
onmiddellijke nabijheid der wallen plaats.
Pogingen om de Staten van Zeeland tot bemidde
ling to bewegen, hadden geen resultaat. Goes vor
keerde in moeilijkheden; het moest do poorten wol
openen, maar Westerdijk en do zijnon toonden hun
edel en manhaftig karakter en bloven op hun post,
schoon hun leven er mede gemoeidi kon zijn. Inder
daad, aan de stadsregeering, in hun plaats getreden,
werd last gegeven de schuldigen te vonnissen, en
nog onlangs werd daarvan gezegd, dat een schan
delijker rechtsgeding niet denkbaar is. Vooral Wes
terdijk werd wreed behandeld, en het wreedste, na
dat het vonnis was uitesprokèn en hem gedeeltelijk
gratie was geschonken. Het vonnis luidde, dat Wes
terdijk zou worden onthalst; anderen zouden met
het zwaard over het hoofd geslagen en verbannen
wórden; weer anderen zouden worden gegeesold en
verbannen. De ontroering van de ontstelde burgerij
was groot; de gilden drongen aan op verzachting
van het vonnis en ook Westerdijk deed, op aandrang
van zijn moeder, insgelijks. Willem III verzachtte
inderdaad de vonnissen; de schavotstraf bleef be
spaard, maar de verbanning zou plaats hebben. En
nu is het minderwaardige van de heerschende partij
wel hierin te vinden, dat zij er een laaghartig genot
in vond1 om de veroordeelden zoo lang mogelijk in
doodsangst te laten. Eerst dan wanneer de gevange
nen op het schip zouden zijn, dat hen zou wegvoeren
uit hun woonplaats, zou hun de verzachting' van
straf worden medegedeeld. Dat heeft ten gevolge
gehad, dat het op 30 December 1692, toen de gevan
genen 'moesten worden weggevoerd, bijna tot hand
tastelijkheden is gekomen. Het afscheid was hart
roerend. maar Westerdijk en de zijnen hielden zich
goed. Duizenden waren bij den wal aanwezig om den
regenten een vaarwel too te roepen, ongeacht de
stokslagen, die ze van de soldaten ontvingen.
Toen Willem III in 1702 stierf, woonde Westerdijk
reeds in Bergen op Zoom; opnieuw was zijn straf
verzacht. Nauwelijks was Willem III gestorven en
geheel hot, stadhouderlijk regime gewijzigd, of de
Goessenaren dwongen Westerdijk tot terugkeer. Niet
allen waren daarmede, gelijk te begrijpen is, ver
heugd; integendeel, de pamfletten van minder lieflij
ken aard tegen dezen terugkeer waren ijlet zeld
zaam.
Figuren als deze Adolf Westerdijk, wiens naam
bij den gemiddelden Nederlander, vermoedelijk zelfs
bi} den gemiddelden Zeeuw en Goessenaar niet be
kend is, zijn niet zoo heel zeldzaam in onze ge
schiedenis. Zij toonen ongetwijfeld een zekere mate
van koppigheid, die aan ons volk eigen i9 en aan ge
deelten van ons volk in het bijzonder. Maar zU too
nen toch ook een karaktervastheid, die ertoe bij
droeg, dat de toevertrouwde Techten werden gehand
haafd en verdedigd, en dat geen macht der wereld
zelfs niet de in die tijden almachtige macht van Kei
zer of Stadhouder, in staat was haar tot toegeven
te bewegen.
Zijn dergelijke voorbeelden van karaktervastheid
in den tegenwoordigen tijd nog even menigvuldig?
M.
SCHOORL.
In het lokaal van den heer P. Breed «Jzn. had de
Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer alhier, een
algemeene vergadering belegd, welke door eeri 30-
tal leden werd, bijgewoond. De opkomst was niet
groot, wanneer men bedenkt, dat er ruim 100 leden
zijn; vooral' ook daarom verwonderde ons dat,, waar
do agenda ons deed weten dat het geheel'e, bestuur
collectief ontslag had genomen en we dus kwamen
te »taan voor het benoemen van een geheel' nieuw
bestuur.
De heer R. Wognum Sprak als voorzitter; de aan
wezigen in 't koert toe en opende de besprekingen.
„Och zie je, Blake", ze keek hem even weife
lend aan „ik ik heb het je nooit verteld, maar
ik ben veertien dagen met hem geëngageerd ge
weest. toen we samen in Simla waren."
Tot haar verademing zag ze geen verandering cp
Blake's vriendelijk gezicht.
..Dat hadt je mij niet behoeven te vertellen, kind
lief". zei hij bedaard. „Wat doet er dat toe?"
„Ik wist wel, dat het voor jou geen verschil zou
maken. Jij bent in dat opzicht niets bekrompen. En
dat engagement is altijd een beetje tegen mijn zLi
geweest. Maar toen ik het afmaakte was hij zou
boos. dat ik een oogenblik bang was, dat hij mij zou
dooden. Het was verschrikkelijk, verschrikke
lijk
„Lieveling", zei Blake, „je moet niet te lang bi], die
dingen stilstaan! Je'doet. beter, ze te vergeten'..
„Dat weet ik wel, dat weet ik wel. Maar ik kan
het zoo moeilijk van mij zetten. Jij moet mij helpen,
Blake. Zul je?"
„Ik beloof het je", antwoordde hij. En de toon,
waarop hij dit zei, steunde en sterkte haar.
HOOFDSTUK XXIX.
c
Een' intiem onderhoud.
,,Nu begint het tijd te worden, dat ik wegga"
zei Nick, die op een sofa in Dr. Ratoliffe's stu
deerkamer lag.
„Neen neon daar komt vanavond niets van in''
antwoordde Dr. Jim beslist. „Ik heb oeni uur ge
leden den auto naar Redlands gestuurd, om je
goed te laten halen."
„Wat drommel Dat is verduiveld bemoeiziek van
je." bromde Niok.
„Best mogelijk, maar dat brengt mijn beroep soms
mee. Als je denkt, dat ik je in je tegenwoordigen
gezondheidstoestand uit mwn oog I'aat gaan, heb je
het. glad mis. Wil je nu wel eens stil blijven liggen r
Stil zeg ik je"
Nick, die zijn voeten roeds op den grond had,
ging weer liggen en daoht even na.
t,Ik kan heu9oh niet bij je blijven, Jimmy" zei
hij ten slotte. „Vannacht wel, natuurliik; met alle
mogelijke genoegens. Maar morgen ga ik naar Red
1'ands. Je kunt mij daar zoo vaak opdoeken als je
wilt en al je wetenschap op mij toepassen, om nog
van dien vervloekten arm te redden, wat er van
te redden valt."
„Weet je wel', wat er met je gebeurt als je niet
heel' voorzichtig bent? Dan ga je dood," zei de
dokter bruusk.
Nick schaterde het uit.
„Met die bedreiging ben ik ook uit ïndië weg-
NotuTen van da laatste vergadering moosten nood
wonülu woruen uitgesteld tot later. daar de »oto
toris, Mr. P. Longovold, na zijn ziektö op reis was
gegaan en verzuimd had om het notulenboek in
Randen van het bestuur te stellem
Precies zoo ging het mot de ingekomen stukken,
welke evenmin de bestuurstafel hadden bereikt.
Mot algemeene stemmen werd goedgevonden, dat j
in dit seizoen weder, evenals in 1924, een klein
gidsje van Schoor!' in groote .oplage, gratis zal
worden verspreid. Er zal dan met den wenk van
een dor aanwezigen, om dit gidsje van doelmatige
illustratie te voorzien, rekening worden gehouden.
Dit kleine gidsje bleek in 1921 een goede reolame te
zijn naast ao mooie, groote gids.
De vergadering kon medogaan met het bestuurs
voorstel om, evenals vorige jaren, in 1925 weder een
verloting te houden, welke ten spoedigste zal
worden aangevraagd.
Nog werd het bestuur uitgenoodigd, om in de
gewon - Maartvergadering een oooept-Hwshoude
lijk reglement ter tafel te brengen.^
Tot leden der finantii ele oommissie werden aan
gewezen de heeren P. Kneijiiisberg en T. Timmer
man. l
Over het voorstel van het bestuur om aLsnog een
pa .j winterboenkometen te organiseeren, Hoppen, de
meeningen uiteen. Do heer Van Leeuwen wilde 't
liefste op deze, avonden een specialiteit laten ko
men, wel'ke dan eventueel zou .spreken over ver-
keersaangelegenheden of daaraan verwant, terwijl
de heer D. Lührs, zich verbazende over de weinige
belangstelling der leden, doorcursussen en vooral
ook door persoonlijke propagahda waar maar mo
gelijk is, die belangstelling voor V.V.V meer wilde
aoen opwekken.
De heer Schermer vond, dat wat de iaatste spre
ker wilde, altijd natuurlijk moest gebeuren; ieder
lid moet een geboren propagandist blijken voor
Zijne belangen, aoch een spreker, als door den heer
van Leeuwen bedoeld, zal .ook geen bevrediging ge
wen. daar 't publiek van den bedoelden avond ineor
belust is op een gezellig samenzijn, zooals we dat
tot heden hadden, 't Beste zou arfin 't nuttige met
het aangename te verbinden, in dit verband werd
dejn ,aam genoemd van den heer van der Ven.
t Bestuur zal' het dien kant uitsturen.
Hierna kregen we de bestuursverkiezingen; drie
van de vijf heeren wilden voor geen benoeming in
aanmerking komen, terwijl1 do heeren Wognum en
Groen respectievelijk tot voorzitter en seoietaris
werden benoemd. Verder lieten zich de heeren D.
Rus, D. Braak en A.. Gutter een bestuursbenoeming
welgevallen, zoodat V.V.V. thans weer een defini
tief bestuur rijk is. Dit is een' eerste eiseh, want
deze nuttige vereeniging heeft een poos ieeüjke
stagnatie meegemaakt.
Als laatste punt op de agenda de rondvraag.
De heer van Leeuwen vroeg, wanneer de wan
delt eek ens in de duinen hun beslag krijgen. Reeds
in den loop van 1924 heeft 't bestuur deze aangele
genheid op zioh genomen.
De voorzitter antwoordde hierop, dat de ambte
naren van. het Sfcaatsbosohbeheer op hun antwoord
lieten wachten, wat natuurlijk van den kant van
vrager de wensch uitlokte, dat er dan tooh eens
spoed achter gezet zou worden.
De lieer D. Lührs zou graag eens .zien, statis
tische gegevens van het vergaderingbezoek, van
de lëdentoename enz., liefst over eenige jaren.
De secretarie zegde toe, dit te doen in de Maart
vergadering.
-Tevens zou de hoer Lührs -gaarne zien, dat de
Raad dezer gemeente nog eens opmerkzaam werd
gemaakt op ejenmaal geweigerde vragen van V.V.V.
Helpen, onthouden en nog eens vragen, helpt soms
wel'. Het Bestuur zegde dit toe.
De heer Koeten zou gaarne 't achterpad wat meer
begaanbaar willen maken.
Gevraagd werd aan den heer Schermer, die dit
indertijd in den Raad ter sprake bracht, hoe de
plannen stonden.
De heer Schermer antwoordde hierop, dat het
gedeelte waar het bij hem om ging, weldra in den
Raad wel een onderwerp van bespreking uit zou
maken, doch wanneer men voelde voor een behard
pad, geschikt voor rijwielen, dan zei spreker, wende
men zich. tot de Rijwielpad vereeniging Noord-Ken.
nemerl'and, onderdeel van den A.N.W.B., welke zich
speciaal' bezfig houdt met die aangelegenheden.
Het Bestuur zei, gaarne in dezen dien kant uit
te willen.
Hierna gaf de heer Schermer het bestuur in
overweging, om in Maart met plannen te komen
voor een aideeling V.V.V. te Groet en Kamp, om
dat die mensohen daardoor beter hunne belangen
gediend zullen zien. Vooral waar de heer Meden-
aorp. de eenige Groeter, het Bestuur gaat verlaten,
is alle verband met dat gedeelte aar gemeente
weg, terwijl V.V.V. dan alleen goed kan zijn,
wanneer zy de geheele gemeente dient en helpt.
Ook de pensionhoudersvereeniging diende een ai
deeling te i2?ijn van V.V.V., opdat meer eenheid in
alle dingen tot stand komt. Vooral voor" reolame is»
dit zeer gewenscht. De vergadering kon hierin, mee
gaan, zoodat in Maart deze aangelegenheid ter
estuurd. Dat begint een beetje' afgezaagd te wor-
en. Ik ben van plan op Redlands te gaan wo
nen en Olga voorloopig mee te nemen om mij gezel
schap te houden. En alk je 't goed vindt, gaan we
reeds morgenochtend.'*
„Je zult dat kind nog heelemaB bederven,'' zei
Jim.
„Daar hoef je niet bang voor te Zijn. Ze moet
precies doen, wat ik zeg. Dat is mb wel toever
trouwd. Vraag Muriel' Roscoe maar eens.-*
„Je weet toch, dat Muriel geëngageerd is met
Grange?
Nick sloot de oogen.
„Zeker. Ze heeft er wel voor gezorgd, mijl dat te
laten weten. Ik heb haar mijn zegen gegeven.''
„Ik kan niet zeggen, dat het engagement mij
bijzonder aanstaat.
„Waarom niet? Heb je iets opi Grange tegen P'
„Dat niet bepaald. Maar Zy( is niet verliefd op
hem." j
Jim boog zich voorover en keek! zy'tn broer iohorp
aan.
„Kan wel zijn,' zei Nick zonder de oogen op
te sl'aan. „Maar waarom kijk je mijl zoo aan? Je
denkt toch niet, dat ze verliefd op mij ia? Je weet,
hoe een vrouw kijkt, als ze bij ongeluk een worm
midden doorsnijdt-, nietwaar? Welnu^iookeck itbhéi
Rosooe mij' vandaag aan. toen ze mij haar spijt
betuigde over mijn ongeluk.'*
„Dat zou zo niet zonder reden doen," merkte
Jim barsah op.
„Dat zou zo ook niet,'' etemde Nick kalm toe.
„Wat duivel waarom heb je haar daartoe dan
aanleiding gegeven P"
„Dat kan ik jo niet atoggen. Ik heb nooit uitge
blonken in het geven van verklaringen.'*
Jim begreep, dat dit een wenk was, er niet verder
op door te gaan, en even zaten zo zwijgend.
„Apropos,' zei Nick, ik wil' Daisy morgen nog
even opzoeken vóór mijn vertrek.'*
Dit bleek echter overbodig te zijn, want reeds
vroeg in den ochtend kwam Daisy zelf, om Nick
te spreken. Ze vond ham op een rustbank in den
tuin.
„Mijn arme Nick/* zei ze, en overstelpt van aan
doening boog ze zich over hem heen en gaf hem
een kus op net voorhoofd.
„Hé, dat doel een mensoh goed/' zei Niok. Ga
eens naast mij zitten, Daisy, ik heb je een hoe Ie
massa tevertollen"
Over haar pas geleden verlies repte hiï nog geen
woord. Hij drukte haar alleen hartelijk da hand en
hield die stevig vast.
„Ik heb op weg hierheen een nacht bij' Wil! •door
gebracht," begon hij. „Hij Iaat je hartelijk groeten.
sprake zat komen. Dit kan niet ander», dan de
bolanghobbendon ton goede komen.
Hierna sloot de vooreifcfcer de vergadering, dan
kend nog don heer Schermer voor het tohrijvon
van de tekst der groote gids, dio door zoovelon «1»
oen waardevol boekjo au een mooie rooi ome voor
Sohoorl, wordt erkend.
WIERIN GER W AARD
Woensdagavond vergaderde de afd. Wieringerwaard
van den Bond voor Staatspcnslonneerlng bij don heer
Schouten, onder leiding van den heer Limpers. Aan
wezig 10 leden.
Voorzitter vindt 't treurig dat er weer zoo woinig
belangstelling is, doch daar schijnt nu eenmaal niet
veel aan te doen.
De heer Kok leest de notulen, welke worden goed
gekeurd. Daarna het jaarverslag, waaruit we hebben
aangeteekend dat de afdoeling 428 leden telt, waar
van 228 betalenden. Ook wordt door denzelfde ver
slag uitgebracht van de gehouden federatievergade
ring.
De periodiek aftredende bestuursleden H. Limpers,
en H. Kok. worden natuurlijk herkozen.
De verkiezing van een afgevaardigde ging niet
zoo vlot. Daarvoor waren noodlg 2 stemmingen, 2
herstemmingen en oen loting tusechen den -heer A.
Woestenburg en H. Kok. Eerstgenoemde was de ge
lukkige; de heer Kok wordt als plaatsvervanger be
noemd.
De heeren A. Schouten en H. Sijbrands worden
aangewezen om de rekening van' den penningmees
ter na te zien. Bij: monde van den heer Schouten
wordt meegedeeld, dat de ontvangsten hebben bedra
gen met inbegrip saldo vorig jaar f 598.72; de uitga
ven f 479.16, zoodat er nu een batig saldo ia ten be
drage van f 119.56.
De rekening wordt goedgekeurd., terwijl dank wordt
gezegd aan penningmeester en commissie.
Van den heer W. v. d. Ham krijgen we thans
een uitgebreid verslag van de gehouden algemeene
Bondsvergadering te Amsterdam.
Het laatste punt is: Ingekomen stukken. Een daar-
van geeft aanleiding tot eenige discussie, nl. een
verzoek van het hoofdbestuur van de federatie Hol
lands Noorden, om een zeker bedrag beschikbaar te
stellen voor een waarborgfonds. Men wil nl. in ver
band met de a.s. verkiezingen 5 rin-glanddagen hou
den op 5 achtereenvolgende Zondagen, tegen de ver
kiezing, en wel te Schagen, St. Maarten, Winkel,
Heerhugowaard, en Anna Paulowna.
Vanuit Cc vergadering komen 2 voorstellen, nl.
een van 20 gulden en één van 25 gulden. Bij stem
ming is de verhouding 37, zoodat door onze afdoe-
ling f 25 zal worden gestort. Nog wordt medege-
deel, dat de propaga-ndaclub op 8 en 10 Febr. een
uitvoering zal-geven met een blijspel, getiteld „Een
groote Nul". Met de be9te wenscben voor den Bond
wordt de bijeenkomst gesloten.
THEATER ROYAX»
Die houdt van sensatie, ven Wild-Westfilms, met
al de spanning en dramatische mom-enten, daaraan
verbonden, kunnen deze week hun hart eens echt
ophalen.
Tom Mix als commandant draait deze week in het
Theater Royal.
De verkorte inhoud vertelt ons van deze film het
volgende:
Ongeveer tachtig jaar geleden, toen de Wjld West
nog zijn naam met eere droeg en die strgken het
tooneel waren van ongekenden moed en onversaagd
heid, was Kit Carson Boone een der helden van de
prairiën. Voor hem was geen berg te hoog, geen
paard te wild, geen Indiaan en Roodhuid te slim.
Hij was langzamerhand de legendarische held ge
worden. Men vertelde zijn heldendaden van vader
op kind en toen op zekeren dag de Sheriff van het
dorp weer aan het vertellen was, van den beroem
den Kit, moest Tom, de kleinzoon van den vermaar
den held, het ontgelden, want men verweet hem,
dat hij: geen bloed.d och karnemelk in de aderen
had. Men noemde hem een lafaard en een hazen-
hart en het was alsof -het bloed van den beroemden
voorzaat' in den, nakomeling begon1 te bruisen. In
Die arme jongen verlangt toch zóó naar je, Lij' kan
het haast tnjot langer uithouden. Je gaat dezen
winter zeker naar hem terug?'*
„Dat hangt er van af," zei Daisy, hem onrustig
aanziend.
Niok bleef even in gepeins verzonken. 1
„Hoe lang is Muriel al met Grange geëngageerd?
vroeg hy zoo onverwacht.' dat Daisy er van sohrok.
„Stel' je gerust," zei hij'. ,Ik ben er niet boos
om. Het geeft haar een beetje ondervinding. Wan
neer is het tusschen hen in orda gekomen P'*
„Een paar weken geleden."
„Precies zooalö ik dacht; Zoodra ze hoorde, dat ik
kwam. Grappig toah van haar. En is Blake ver
liefd?"
Hij keek haar bij deze woorden scherp aan,
dat Daisy blozend haar gezicht afwendde.
„Natuurlijk mag hy' haar heel graag, lijden."
Niok lachte cynisch. „Waarom zeg je het op die
manier? Zou jij bijvoorbeeld ook zeggen, dat ik
haar heel graag mag lijden?"
„Neen, Niok, van ipu zou ik dat moeilijk kun
nen beweren. Jij-en Blake zijn totaal verschillende
typen. Hij is een kind vergeleken bij iou maar
een goed kind. Hij zou nooit iets verkeerds doen,
tenzij de verleiding hem te machtig werd.'*
„Dat is met de meesten van ons het geval'," meen
de Niok minachtend.
„Wees billijk, Niok" verzocht ze. We zijn niet
allen goboron met een ijzeren wil. zoodis jij. Ik
weet, dat je zoo bitter gestemd bent, omdat jo hem
niet goed genoeg aoht voor haar. Maar vindt je
voor Muriel wel één man goed genoeg? Denk niet,
dat ik het engagement in ae hand; gewerkt heb. Ik
Was geheel op jouw hand. Geloof myi, Maar ik had
liet toen zoo druk met andere dingen, dat ik het
niet heb zien aankomen."
Niok's gezioht verzachtte zich.
„En toen ik het hoorde, had ik alles willen ge
ven, om het te beletten. Maar het/ was te laat. Wil
je het mij vergeven, Nick?"
Hij klopte haar zacht op den schouder. „Na
tuurlijk, natuurlijk. Maak je over mij' niet bezorgd
„Hoe kan ik anders P" fluisterdo ze heftig. ,Ik
weet immers hoe vreeselijk pijn het doet."
„Mevrouw Musgrave," zei hij, pas op; ik doorz'e
de dingen heel gauw. En sommige kaarten ken ik
aan den achterkant:"
Daisy trok snel haar hand terug. Ze hoorde in
s/ijn woorden, in zyn toon een waarschuwing. In
haar oogen "kwam een schuwe schrik oa ze -vroeg
hem niot. wat hy bedoelde.
„Vertel' mij nu nog eens iets van Will," zei ze.
„Ik ben van plan hem vandaag te schrijven."
En voi geestrift verdiepte Niok zich; in een leven»
9
mlndtr dan g»»n tijd sprong htj over »to»Un en ta
fel». Hij begon tlch zoo uit alle macht to verwsron,
dat men meende, dat hU plotseling gek wa» gewor
den en maar al to spoodig had Tom den engon
stadsmuur verlaten on ging de wijde wereld in, op 1
avontuur uit.
Voortdurond was er revolutie of oproer in deze
streken. De eene president was nauwelijks aan het
bewind of de Regeering werd weer omvergeworpen.
Tom's eerste ontmoeting was met. oen schoons
'Spaanscihe, Castagnetta genaamd. Ze stond in voort
durend contact met de Republiek Bombastora, waar
voor de zooveelste maal de revolutie spookte onder
de bevolking.
Tom leek de schoone Castagnetta de aangewezen
persoon oin haar correspondentie met den Generaal
Lopez de Looppas, over te brengen. Per vliegmachine
zou hij vervoerd worden, en voor 1000 dollar zou hij
zorgen, dat de brief in goede handen kwam.
Maar helaas, de tegenpartij van den Generaal was
hem te slérn af en Tom werd veroordeeld als spion
gefusilleerd te worden. Hij- weet echter aan zijn ver
volgers te ontkomen en valt midden in de revolutie
van de Republiek Bombastora. Hij zoekt een schuil
plaats en komt bij ongeluk terecht in het huis van
den President, hetwelk bewoond wordt door diens
dochter Juanita, die alleen achtorgebleven is. (Vader
en broeder zijn aan hot vechten.)
Grootvader Iüt's nagodaohtenls is nog steeds bezig
Toni te inspireeron. Met moed en doodsverachting
trotseert hij de rebellen. Hij' laat zich doorgaan voor
Juanita's broer en leidt zoo den vijand op een dwaalt
spoor. Hij verkleedt zich met behulp van Castagnetta
in de uniform van legercommandant en weet den
Generaal Lopez de Looppas, die zich als dictator
wil doen uitroepen, te overmeesteren, en tenslotte
wint hij Juanita's liefde en de dankbaarheid van
haar vader, den President.
Zijn vermomming als Commandant is waarheid
geworden, want de President benoemt Tom tot Com
mandant van- zijn actieve en non-actieve legermacht.
KANTONGERECHT SCHAGEN.
Uitspraken van 15 Januari 1925.
J. S., Anna Paulowna, Arbeidswet, f 12 of 8 d. en
2 m. f 6 of 2 m. 3 d. L. N„ St. Maarten, Alg. Pol.
verord. St. Maarten, f 10 of 10 d. A. C. M., Zaandam,
M. en Rijw.wet, f 30 of 15 -d. J. v. D., Zijpe, Vogelwet,
1 5 of 5 d. C. v. E., Anna Paulowna, idem, f 5 of 5
d„ verb. verkl. in beslaggen. geweer. D. J., Zijpe, Keu-
ringsverord. Zijpe en Warenwet, f 15 of 7 d. M. M.,
J (S. en D. T., Zijpe, Jachtwet le en 2e f 7 of 4 d., 3e
f 8 of 4 d. elk verb. verkl. in beslaggen. geweer enz.
C. N., v. Ewijcksluis, Jachtwet, f 20 of 10 d., verb.
verkl. in beslaggen. geweer C. J., Zijpe, M. en Rijw.
wet, f 10 of 5 d. T. R., St. Maarten, Art. 427 6o, W.v.
Sr., f 3 of 2 d. D. de G., Anna Paulowna, Trekhonden-
wet, f 3 plus f7 of 2 d. plus 4 d. E. de V., Zijpe,
Alg. regl. v.d. Dienst op de Spoorwegen, f 20 of 10
d. A B., Harenkarspel, Visscherljwet. 2 maal f 7 of
2 m. 4 d. P. v. L., St. Maarten, idem, f 150 of 1 d.,
verb. verkl. in beslaggen. vischtuig; W. M„ J. N„
Warraenhuizen, idem, elk 2 m. f 5 of 2 m. 3 d., verb
verkl. in beslaggen. vischtuig; G. H. v. d. L.. Alk
maar, Tramwegregl., f 8 of 4 d. E'. S„ Oudorp, M. en
Rijw.regl., f 15 of 7 d. P. F., Schagèn, Drankwet, f 4
of 2 d„ bevel tot vem. in besl. gen-, drank; J. H. L„
Schagen. Alg. Pol. Verord. Schagen, f 1,50 of 1 d„
bevel tot verin, in beslaggen. vuurwerk. A. J. K., Alk
maar, M. en Rijw.wet, 2 maal f 6 subs. 2 m. 1 week
tuchtsch.; P. B., J. Z., N. S„ Schagen. Art. 426 W.v.Sr,
le 12 d. pr. hechtenis, 2e f 15 of 7 d., 3e f 8 of 4 d.
J. P., Barsingerhorn, Art. 458 W.v.Sr., f 12 of 6 d. C.
P., A. L„ Zijpe, Alg. Polv. Schagen. elk f2 of 1 d.
J. v. D., Harenkarspel, Leerplichtwet, f 2 of 2 d. R.
J. W., Zijpe, Arbeidswet, 9 maal f 8 of 9 in. 3 d. J. D.,
en M. K., Oudkarspel, Art. 424 W.v.Sr., le f 10 of 5
d.. 2e f 5 of 2 d. P. H.. Oude Niedorp, Art 426 Wv.Sr.,
f 8 of 5 <L C. v. d. K., Nieuwe Niedorp, Art. 459 W.
v.Sr., f 10 of 5 d. J. B., Wieringerwdhrd, Art. 458 W.
v.Sr., 2 maal f 10 of 2 maal 6 d. M. W., St. Maar
ten, Vogelwet, f 2 of 1 d. S. G. M„ Harenkarspel, M.
en R.wet, f6 of 3 d,. 2 m. f 3 of 2 m. 2 d. en f 8 of
4 d. D. B.. Warmenhuizen, Vogelwet, f 6 of 3 d. J.
B„ Schagen, idem, f 8 of 4 d., verb. verkl. geweer,
teruggave in besl. gen. vogel. A. N„ Zijpe, Jachtwet,
f 10 of 5 d„ verb. verkl. in beslaggen. geweer.
O. v. S„ Schagen, Arbeidswet, f2 oij 2 d. Jl. P.
Anna Paul'owna, 453 W. v. Sr., f2 of 1 ,'d. G. H.,
Harenkarspel', Leerplichtwet.,, f2 of 2 d. J. P. J.,
Oude Niedorp, Bouwverord. O. Niedorp, f2 ofr 1 d.
A. B„ O. Niedorp, idein, 2 maal f 1.50 of 2 maal 1 d.
O. N., Petten, Mot. en Ryw. reglement, f 1 of '4 cL
O. B., J. B., J. E., en K. K. allen te Oudkarapel;
Bouwverord. Oudk., allen^ f2 of 1 d. K. B.. Oud-
karspel, idem, 3 maal f2* of 3 maal 1 d. G. B.,
O. S., S. B., A. S., allen te .Oudkarsjpel; idq/m;
allen f2 o(f 1 d. G. 0„ Anna Paulowna, Mot. en
Rw. »veglement, f3 subs. '1 week tuchtschool. T.
de V., Bergen, W Z., Zijpe; A^L-, Anna Paulbwna
J. T., Zijpe, F. 'B., Wieringerwaard en W. S.
Harenkarspel, allen Mot. en Rijw. reglement, allen
f4 of 4^ d. F. T„ Langereis, 4o3 W.' v. Sr.; prino.
heahtenis gedurende 3 weken. J. v. D, Warmenhui
zen, Mot. en Rijw. regl'., f4 of 4 d. J. 'v*. D., War
menhuizen, Mot. en Rijw. reglement, f 3 of 3 d.
dige beschrijving van den man, die dagi en nacht
zwoegde op de brandend-hoete Indische vlakte,
voor do vrouw, die hij liefhad.
HOOFDSTUK XXX.
Een pijnlijke ontmoeting.
Op dringend aanraden van Dr. Ratcliffo besloot
Daisv het buitentje te Brethaven te huren, dat hem
in alle opzichten geschikt voor haar leek. Muriel
had op dit pl'an niets tegen, wetend, dat het voor
Daisyrs wèlz/yn was, maar als ze er aan daoht, Niok
weer te kunnen ontmoeten, kre^g ze koude rillingen.
Op zekeren oohtend reed zij er op verzoek van
Daisy met Blake heen om de noodige schikkingen
te maken.
Toen ze, van het strand terugkomend, een scher
pe bocht omgingen van de dorpsstraat, waar zo
van plan waren de lunch te gaan gebruiken, zagen
zo aan den kant van den weg een auto staan. En
voordat ze konden zien, of er iemand in zat, riep
een vroolijko stem hun een opgowekten morgenyroot
toe en zagen ze Nick op de trede zitten, druk bezig
mot het maken van ae rem, waarbij Olga hem
behulpzaam was.
„Verheugd jehii te zien," riep hij'. ,Je komt al»
geroepen; ik heb hier juist een werkje onderhanden,
dat als geknipt is yoor jouw Herculeskraoht, Gran
ge. Kom eens hier en help mijl oen handje.'
Blake overhandigde Muriel .met een lioht schou
derophalen den teugel van zij'n paard. „Ik ben niot
veol waard bij zoo iets," mompelde hy onder het
afstijgen.
„Dat heb ik ook geen oogonblik verwacht." ant
woordde Nick opgewekt. „Muar je kunt toch wei
precies doen, wat je gezegd wordt. Deze schroot
moet hier stevig ingedraaid worden. En dat gaat
boven de kracht van een dwerg als ik
Bij deze woorden keek hy Muriel spottend' aan,
die snel' haar oogen afwendde en zioh voorover
boog, om met Olga te praten.
„Oom Nick leert mij den auto besturen," zei het
kind met stralend gezicht. ,.0 Muriel, het is zalig.
Jii zou het ook verrukkelijk vinden, dat weet ik
zeker."
Muriel luisterde verstrooid naar het gebaobol.
Een hevige lust om zoo snel mogelijk naar hui»
terug te rijden roes in haar op. Ze had gemeend,
dat Blake's bijzijn haar voor dergelijke aanvech
tingen zou beveiligen, dooh dit bleek miet üet gevai
te zijh.
Wordt vervolgd.
