Brieven uit Rome.
Uit en Voor de Pers.
De heuvelen, die do „Oampagna Roinana" bo-
gronzen en waartusaohen do „Castelli Romoni" ver
spreid liggen, is oen zoo van wijngaarden. Er
wordt hier te vooi wijn 011 to ■wei-.'., koren vor.
bouwd; vtoor de wijn is niet genoog afzet en er is
te weinig brood; maar zonder zich dit to realise
ren, blijft de bevolking hier het oone veld na het
andere voor den wijnbouw ontginnen. „We liobbon
daar vroeger zooveel mode vordiend, waarom nu
niet?" redeneeren zy en het ls een feit dat de zee
van wijngaarden, die zich hier voor ons mtbreidt,
ai uitgestrekter wordt.
De heuvels zijn nu beroofd van hun eerst groen,
toen goud-bronzen kleed; de grond is grüs en over
dekt met dorre wijnranken, aio ais van ]Wjn Ver
wrongen, zioh in de hoogte rekken, uiaar aaaitas-
sohen wordt het ai'weer levend; do arbeiders, een
leger vaii inannon en. vrouwen zijn er "bezig, do
ranken te snijden, tq binden, den oodoin loe to
maken, want als do warme Februari-zon komt,
dan begint zich liet eerste léven in de houterige
twijgen te vertooneu, die er nu zoo verdroogd uit
zien. Welk een feest yoor do oogen genoten we
Jiier in de eer.sto weken van November, welk een
bonte pracht en weoide was liet toon langs dozo
glooiende paden en wegen. Het was een overvloed
van druiven langs de velden en op de .bergen;
met. guirlandes waren de jniden omzoomd; overal
fonkelden de amberkleurige trossen tussehen bet
verschietende groen en overal waren ze bezig de
vruchten in hooge (houten vaten te laden, die als
manden ter weerszijden van de zadels der ezeis
en muildieren hangen, of ze in tonnen op te sta
pelen, die, op nlutokarron geplaatst, in massa/a
vervoerd worden. Duizenden ponden worden in
weinige uren gepJiikt en naar do perron gereden.
In een stadje, waar we doorheen liepen, zagen we,
hoe de kerels in groote vaten trapten. Alleen het
bovoninf was zichtbaar^ armen, hals en handon zijn
purperkleurig; ze sdhnnon te druipen van bloed;
uit den dronken kop keken een paar verdwaalde
oogen ons aan hot gistende vooht mist zijn uit
werking niet op de menschen, die, bi] gebrek aan
niachine's, beenon en voeten uls persen laten wer
ken; een bedwelmende wijnlucsht vuldo do naawo
straten.
Zooveel druiven waren er dit jaar, dat er geen
handen genoeg waren om zo te plukken, geen
kerols genoeg om ze te kneuzen. Ontelbaar zijn
do ezels en muildieren, beladen met hun goudl
kleurigen last. Met opgetaste manden gaan ze
in lango rijen aefhtor elkander; als een vrome ptrot-
s oossie sjokkon zo voort. Wolk een wijding iag er
dion zonnigen Novemberdag over het J'and, waar
die schatten geoogst werden. Nauwelijks waren we
een troep lastdieren voorbij, of als we een hoek
omsloegen, zagqu we weer nieuwe rijen den heuvel
afdalen en altijd weer nieuwe dat ging zoo
dagen en .weken achtereen. Daar waren ook vrou
wen en meisjes, die manden met groote, lichfcroode
druiven op hot hoofd droegen, die zijn to edel om In
do pers tot moes te worden getrapt, het zijn de
tafeldruiven, die maar al to weinig hier worden
gekweekt. Die slanke vrouwenfiguren met. hun
zwaren hoofdtooi herinnerden ons de koninklijke
figuren dor Ivariatydon, die wo in Athene zagen,
gehouwen in hob blanke marmer... Uren' lang gaan
die vrouwen mot hun zwaren last langs den stof
fige n weg en hebben nog een glimlach en vrion-
dolijkèn groot voor don. voorbijganger,... maag wie
wordt op zoo oen stralonden dag niet tevreden
en blij ondor Italië's tzoiinigon homelf Kust hier
het teer.blauwe licht niet menschen, vruchten, die
ren en gewassen met gelijke innigheid...
We kwamen dien dag ook in de buurt van oen
dier stadjes,, waarvan er zoo «vele hier in heb Al
baniër gebergte verstrooid ljggen, en waren ge
trpffen er een vierkant veldje, dat regelmatig met
jonge boomen beplant^ was, in een bloementuin
herschapen .te vinden. Naderbij "komend, zagen wy,
dat op elk dor boomen oen ovadl naamplaatje
bevestigd was' met een opschrift en we begrepen
ineens den zin van die yeldjes, waarvan we er
reeds zoo dikwijls een in het voorbijgaan gezien
hadden. Voor elke soldaat, dio in den grooton oor
log viel en in deze gemeente thuis hoorde plantte
men een boom; op net plaatje las men naam en
leeftijd van dennfiet teruggekeerde, wiens gebeente
wellicht in een bergsplcet of onder de eeuwige
sneeuw bedolven was. Maar voor de nabestaanden
was deze aan zijn herinnering gewijden plek, zijn
f;ra f en op Allerzielen werden deze graven met
iefdevolle (panden versierd. De boompjes en de
naambordjes, ze waren alle even groot, ais dappere,
trouwe soldaten stonden ze daar op hun post in
Blake Grange houdt, is je plicht hooi duidelijk.''
„Ja, maai" zoo eenvoudig al's u denkt is het toch
niet, dokter. Ziet u, Blake en ik hebben -nooit be
weerd. dat we verliefd op -elkaar waren. En nu
weet ik wol', dat er menschen genoeg zijn, die met
elkaar trouwon zonder dar zo elkaar liefhebben
„Waardoor zp zich een hel' op aarde scheppen,'
viof Dr. Jim in, „dat zie ik telkens en telkens weer.
Maar dat zul jy niet doen. Altirioldaarvoor kon
ik je goed. Ik begrijp echter niet, dat jo Grange
kon aannemen, als je niet verliefd op hem was.'
Muriel spoelde zenuwachtig met don ring aan
haar vinger. 7,Daarvoor was een Bepaalde reden..
En hy wist die,'''zei zè zacht.
„En bestaat dio reden nog?"
„Ja".
„Is het iets, waar je je voor schaamt?''
Zo gaf geen antwoord.
„Of wil jo mij liever niet verder in vertrouwen
nemen?''
„Ik ik geloof dat u het wel kunt raden/'
„Mag ik jo eens zeggen, wat ik weet?''
Munel zat stil, met in elkaar geslagon handen.
„Als als u het niet te hard voor my maakt/
stamelde ze,
„Daar kan ik niet voor instaan/' antwoordde hij.
„Dat hangt geheel van jo zolf af. Het is alleen
dit dat ik qon zeker iemand ken, dio blijmoedig
al wat hij bezit zou opofferen, om jou gelukkig te
zien, maar dat jo even weinig bang behoeft te Zijn
door hem vervolgd to zullen worden als door hoe
mannetje in do maan.''
Hy hield evon op: Muriel zei geen woord. Ze
spoelde ,nog steeds verstrooid met haar ougaget
montering.
„En om je do waarheid hiervan to bewijzen, zal
ik jo eens iets vertellen, dat jo nog niet woet
hy heeft moer voor jou^ oiJgeofford dan do moeste
mannen in een dorgolfik geval zouden doen. Hij
was niet van plan jou naar Engciahd te volgen,
heeft qr zicli\ integendeel zoo hevig togen vorzot,
dat hü er bijna hot leven bij inschoot. Maar dion
onzin heeft Ilu duur imoetcu botaion. Je woot Wat
er gebeurd is. Hot heeft hom oen arm gekost/'
AÜ zwijg zwijg,' riep Muriel' opspringend,
„dat heelt hij toch piot gedaan om trnij irnj'
Zonder op haar agitatie te letten, vervolgde de
doktor: „liet was een hooge prijs, dien. hij voor
zijn dwaasheid betaalde, nietwaar? Laat ons nopen,
dat hij oen volgend maal verstandiger zal zijn.
Zy stond van hem afgewond, maa hij zag haar
kin trillen als van een bestraft kind.
„Kom, ga nu naar bed,'- zei hy wat zachter. „Ik
heb je dit niet verteld, om je Verdriet te doon. Al.
leen maar om je gerust te stellen, opdat je vartt
nacht beter zou slapen/'
„Dat weet ik ja, dat weet ik/' fluisterde ze.
„Het is heel vriendelijk van u, dokter. Góeden-
nacht."
Il'Ü keek haar even na in do gang en gang toen
naar zijn schrijfbureau terug, in zichzelf mompQ.
lend: ,Zio,fcoo Nick, mijn jongen, nu zal ze
liet gelid, geen meerder dan de ander on onzö
gedachten gingen terug naar den dag van Aller
zielen, toen wo op het giixite kerkhof van Rome
gutuigon waren yan do piëteit, waarmedo dan de
graven versierd worden. Hot was zoo aandoenlijk
die hondei-don en duizondon daar bozig te zien, do
stoonon waswhend en bloemen plantend. Vrienden
ui1 familie brachten co* hun kaarson on kransou, zij
herinnerden zich weer: Hier werd het geliefde
wozen noorgelogd on die plek willen zo heden in
een tuin herscheppen, marmeren figuren van
allerlei afmeting, monumenten, klein -of groot al
naa r de beurs van den achtergeblevene het toeliet,
marmeren zerken, breed on zwaar, met 1'ango op
schriften soms, die nog een licht moeten worpen
over het 1'even yan den afgestorvene. Hier niet»
van dat alles, het waren arme dorpelingen, die
hun leven gaven voor het vaderland, waarvan geen
duimbreed hen toobehoorde; velen waren wellicht
do hoop on troost van een moeder, dio, nadat ze
fcoovool' jaren voo rhem werkte, nu dacht een steun
voor haar ouden dag aan dezen twintig jarigen
jongen te zullen hebben. Ze weet nu alleen dat hij
inot. zijn kamoradon uit moest trokken en niet
terug kwam. We spraken mot zoo een
vrouwtjo, die we daar bezig zagen wat frissche
bloomen to steken in pen kruik, die ondor eon
dor boompjes stond. „Was hot uw jongen?'' vroeg
ik zacht en raakte evon het naamplaatje aan. Zij
knikte on veegde er mot de hand toer over neen,
alsof ze iets streelde. „Hy was zoo goed voor me
en zóó mooi en waar hy gevallen is, weten ze
niet, imaar voor my" rust hij (hier en als tik hier
kom, schijn ik dichter by hem te zijn/'
Terwijl zij' zoo sprak, herinnerde ik mij het
wijze woord van die oude Middeleeuwer, die zoo
veel honderd jaren geleden neerschreef: „Waar
hot zijnde ge da ch t wordt, daar is het../
We stonden daarom hier op den doodenakf.
ker van de zonen uit het dorp, die in den oorlog
gevallen zijn en nu in de eerste Novemberdagen
strooiden clo kleine boomen een regen" van gouden
blaren op hun graf op het prachtige veld van chry
santen waarin deze plek grond herschapen werd.
E. F.
HET PLATTELAND ÉN DE POSTDIENST.
Onder dit opschrift schrijft de Telegraaf het
volgende: l
De Tweede Kamer zal na de behandeling van do
interpoUatieL.Oud stemmen over de motie van den
heer De Boer en men weet, 'dat in deze imotie de
minister van Waterstaat uitgenoodigd wordt „do
voorgenomen opheffing van onderscheidene huipl-
postkantoren te beperken/'
De lieer De Boer had oorspronkelijk in plaats
van „te beperken" gesolireven „niet uit te voeren''",
doch kwam Imet deze redactiewijziging den minister,
die gozegd had dat hom van eigenlijke klachten om
tront de uitwerking van den postaionst ten plat.
telande in den huidigen vorm niets bekend was,
tegemoet. En men hoeft nu het resultaat van do
interpellatie van den hoer Oud, welke opnieuw deze
postale kwestie aan do orde zal stellen, at te waeh-
ton om to weten of de Kamer zich door fden zijn
dienst verdedigenden ministers of.door do klagors
heeft laten overtuigen.
Ondortussehen hooft ons een nader onderzoek
naar de jxxsttoostandon „in de provincie" geloerd,
dat deze inderdaad voel te wensCnen overlaten. Het
goon trouwens bewezen verschillende ingezonden
stukken, hot adres van het Kon. Ned. Landbouw
.Ooanité, (het rekest van de Zeëuwscho^ K. v. K., de
actie van den Centralen Bond van Ned. P. T. T-
personeel, alles gericht tegen dq reorganisatie,
iees inkrimping van den P. T. T.-dienst ten platte
lande in 't algemeen, tegen de voorstellen van do
coinmissie-Nolting in 't bijzonder. En wie zich
eigener aanschouwing van. de postale toestanden „in
de provincie" op de hoogte stolde, vooral wie aan
de hoofdindrukken van de groote afstanden daar en
de daarmede reeds vanzelf verbonden tijdverliezen,
goed op zich liet inwerken, zal tot geen andere con
clusie kunnen komen dan dat er heel wat meer
reden bestaat voor verbetering dan voor verslechte,
ring van den Ihjuidigon gang van zaken. Bewijzen
niet de verschillende protesten tegen de nieuwe
plannen, dat men die verslechtering ernstig vreest?
Er werden immers reeds van 1923 af 160 hul'ppostl-
kantoren en 30 postkantoren opgeheven, laatstbet
doelde omgezet In hulp. oi" bijkantoren. En nu
droog de oommissie-Nolting opnieuw 192 -post on
telegraafkantoren voor opheffing on degradatie tot
bijkantoor vöor, terwijl er verder nog weer 95
hulpkantoren van het tooneel moeten verdwijnen
Insiders uit de direct-belanghebbende kringen vree
zen nu ton zeerste, dat dozo plannen vuoi en
veel' te vor gaan on ook vraagt men zich at welke
criteria de regeering zal stellen a-.n de proef, welko
zy' aanvankelijk voornemens js te nomen mot het
omzetten van $3 post-, telegraaf on telefoonkantoren
(3 J ii elke inspectie-af deeling) in platteiondsbyli
kantoren. -
Do Kamer zal ongetwijfeld goed doon a)i. do te
harer konnis gebrachte bezwaren tegon „do roorga]-
nisatie" to toetsen aan en te vergelijken mot de
posttoestanden in de groote stedenZij' zaï rekening
hebben te houden mot do groote commercieoi'e
nelangen van do plattelanders bh 'n zoo vlot,moga
lijk p-trt-verkeer en daarbij niet uit 't oog mogen
verliezen dat men in de stad en in de provincie ge
lijkelijk hooge landsbelastingen en posttarievon op
brengt. Zoodat er alleszins reden is voor de belang
hebbenden in den lande om zich tegen nog weer
verdere beperking van den postdienst te verzetten..
Komt het tot verwezenlijking van do regoeringsl.
plannen, dan zal mot het voortschrijden er van het
aantal klachten 'mot den dag moeten topnemen
omdat aangenomen mag worden dat do grens1 vat?
de inkrimpingetmogelykiheid reeds nu bereikt, zoo
niet overschreden werd- Daarop wijzen de rekesten
on ook de pan dit onderworp gewijde Kamerredet
voeringen toch zoor zeker.
Opnieuw is thans het woord aan de Staten Gena
raaf en liet platteland luistert aandachtig en vol
goede hoop. 1
®ijuoie«.ta»dsch Nteww®.
HET RAFPORT-NOLTING EN HET OVERLEG.
De onder-voorzitter van de bijzondere commissie
van overleg bij het post-, telegraaf- en telefoonbe
drijf heeft aan de daarin vertegenwoordigende bon
den meegedeeld, dat de minister vani waterstaat' het
contract met den centralen bond van post-, tele
graaf- en telefoondienst heeft verbroken' en dat mits
dien door den minister van waterstaat en d'cn direc
teur-generaal geen prijs meer gesteld wondt, op de
adviezen van de commissie van overieg, zoolang aan
de beraadslagingen wondt deelgenomen door leden
van genoemden bond.
Het bestuur van den Centralen Nederl. Ambte-
naarsbond heeft de hieruit ontstane situatie be
sproken cyi was van oordooi, dat dë minister hier
mede oen houding aanneemt tegon het georganiseerd
overleg, waarin niet kan worden berust.' on geschil
met een in dat overleg vertegenwoordigde bond
mag toch. naar het oordeel van genoemd bestuur,
geen aanleiding zijn, de commissie van overleg
buiten werking te stellen.
Op grond van deze overweging heeft het bestuur
van den Centralen' Nederl. Ambtenaarsbond éen
audiëntie aangevraagd bij den minister van water
staat.
INBRAAK.
De politie te Helder heeft Dinsdagavond een zeer
ongunstig bekend staand' individu op heeterdaad op
een inbraak betrapt. Do map had zich toegang ver-
schaft tot een gemeubileerde, doch onbewoonde villa
aan de Javastraat. Twee rechercheurs, die vernemen
hadden, dat de man zou trachten daar zijn slag te
slaan, hadden zich verdekt opgesteld in den tuin
j van de buren. Toen de man de villa binnengodron-
gen was, kwamen de rechercheurs uit hun schuil
plaats te voorschijn en namen hem in arrest.
I OPLICHTING.
I Twee vreemdelingen, vermoedelijk Polen, kwamen
gistermiddag in een juweliers win kei in de Kalver-
I straat bij do Munt te Amsterdam om een gouden
sigarettenkoker te koopen. De keuze word tenslotte
bepaald en er werd opdracht gegeven, oen monogram
in de gouden doos te graveeren. Een paar uur later
I zouden de hoeren terugkomen om den koker in ont
vangst te nemen. Een bedrag van f 10 werd alvast
gedeponeerd. Eenige oogenblikken na het vertrek
van de beide vreemdelingen miste de winkelier een
dianiu».-» uit oen étui, dat dicht bij de uitstalling had
gestaan. De steen had een waarde van ongeveer
f 2500. Vermoedelijk is van het oogenblik, dat de
gouden koker werd gewogen, gebruik gemaakt om
den steen weg te nemen. De beide Polen zijn niet te
ruggekeerd: om hun gekochten sigarettenkoker in
ontvangst te nomen.
AUm BANDIETEN.
Gistermiddag vervoegde zich. fyï de firma Rost
Muller en Oo. te Groningen een koopman, zich
noemende Ossinga, die voor f 120Ü aan manufacfcul
ren kocht, nadat hiy' eerst des morgens de stalen
had nagezien. Hy' verzocht deze goederen te be
zorgen aan een woning buiten voormalig Kleip
Poortje, waar hy" dan meteen zou betalen. Toen do
bediende en de knecht 's avonds te half zevon daar
mot de goederen kwamen, stond de koopman hen
ai' op te wachten en gaf een cheque op «do Geldor.
zióh in slaap schreien oan jou toet je ééne arm. 'En
de nieuwe liefde zal de oude zijn, voordat de
week ten einde is/"
HOOFDSTUK XXXVI.
Op de Rots.
Nadat zyn logées vertrokken waren, had Niok
Ratciiffo cenige wokon in do stad doorgebracht on
was vandaar uit jeem {paar dagen op Red.ands terugf
gekomen, om de gelegenheid af te waohten oen
zekere belofte na te komen, op een zomeravond in
de binnenlanden van Endië aan zijn vriend Will
Musgrave gedaan.
Den nacht ,to voren had er een hevige storm
gewoed. En na de lunch ging hij; eens111 d'qn, tuin
Kijken naar de daardoor aangerichte verwoesting.
Do wind gierde om hem heen en de regen -sloeg
hem in het gezicht. Met voorovergebogen schou
ders, de pet tot op de ooren, baando hy' zich pon.
weg naar hef kleine zomerhuisje, dat op het strand
uitzag, en tuurde naar de onstuimig op en neen.
v.r»1j ihoopen zeowiar
enkel
in de
verto liepen langzaam een paar menschen. Nick
keek naar hen met gespannen aandacht. 'Hü kon
ze (niet goed onderscheiden, maar hun gang kwam
hem bekend voor.
Hy tuurde en tuurde en wierp zich op eens plat
op den doorweekten grond neer. Hot waren een
man on een vrouw. Langzaam, heel' langziam,
kwamen z< nader on gingen het pad op, dat Jand.
wauits leidde. Ze liepen gearmd en soiienen in druk
gesprek. Onder aan do rots, waarop Niok dig, blo.
ven ze staan. Hy gluurde voorzieneig over den
rand.
De vrouw bief haar gezicht naar naar ii.otgozel
op en sloeg met hartstoolitolyk gebaar haar urmen
cm zyn hals.
De eenzame bosmodor verstond geen wbord van
wat ze zoi, maar haar opgehovon gelaat, mot yyn
uitarukking van vurige liefde, smart on vorlangon
was voor hem voldoende om oen zoker vermoeden,
dat hy reeds lang in stilte gekoesterd had, to bel
vestigen.
Er. heei zacht jas, op handon en voeten, kroop hj)
van don rotswand weg en koerde naar .huis terog.
Urenlang.liop hij rusteloos gejaagd heen en weer,
steeds heen en weer, in Zyin kamer. Toen ging/iïj
aan zyn schrijfbureau Zitten, krabbelde haastig iets
op een velletje po-pter en belde zijn bediende, die
aanstonds klopte. „Ga met dit briefje naar Het
Wapen van Brethaven", beval -hy, „en yraag ot
kapitein Grange daar logeert. Als hij er is, dan
moet je op bericht wachten. Is hy er niot, dan
breng jo hot weer mee. Goed begrepen
„Ja, meneer".
Nick hervatte weer zyn rustelooze wandeling, tot
rijn knecht terug kwam met do bood ohap: „Kapi
tein Grange was or, meneer. Hier is zij.11 antwoord.'
Nick rukte hem het briefje ongeduldig uit de
echo Oredietvoreunlging in betaling. De bodiendo
weigerde deze zoo maar to acceqtoeren, maar liet
zioh verleiden mot don kilecht ui een naburigejn
sigaren winkel per telefoon by zijn patroon en de
bank te inforniceren, of de cheque goed kon zyn.
Do naam Ossinga was by de bank echter niet bo-
kond. Toen bei don weer buiten kwamen, zagen
zij', da.t do koopman do gooderen inmiddels in eon
open auto had overgepakt, daarinoo de vlucht nam
en onderweg nog oen handlanger meo optvuu. -De
auto word zoo (spoedig {mogelijk met eon andere auto
nagezet. Aanvankelijk raakte deze het spoor
bijstor maar tegen middernacht worden do dieven
by Dieverbrug, waar zij zich een tijdlang hadden
verscholen, achterhaald met behulp van de Asser
politie en de auto jnet revolverschoten tot stil
etand gedwongen. De vluchtelingen reden dq auto
in de Drontsehe hoofdvaart en zwommen de vaart
over. De politie nam de auto en de goedoren in
beslag. De beide dlievon ontkwamen oc-Iiter.
Onze correspondent de Meppol' -meldt ons hier.
over:
Dicht büjf Meppol lieten de bandieten, dio eon
•Hinken voorsprong hadden, 011 met gedoofde lich
ten roden, hun wagon in oen zijweg loopefri, waar
door do achtervolgers even het spoor kwijt raakten.
Nadat do Moppcter ]x>litie zioh met do Asser
beambten in (verbinding had gestc.'d, ging mon voor.
kxytig naar Assen torug. N u Liepen do bandieten
bijna in de val, daar ze vermoed hadden, (lat de
politie door zou r'yden. Do auto dor bandieten
ger.-uikto te water on verschillende schoten werden
gelost, zonder dat het gelukte de vogels te vangen.
Van een der twee is men op dit oogenblik het spoor
totaal kwyt, terwijl de andere in den vroegen
morgen in de richting van Steenwy>k werd gesigna
leerd.
Een dor bandieten is later to Kolderveen gevat.
Het bleek een Belg te zijn.
VROUW VERBRAND.
Do alleenwonende 39.jarige vrouw Olisdagors te
Gronsveld, dio met haar kleeron to .(licht bij" do
gloeiende kachel kwamen, waardoor deze in brand
geraakten en de vrouw ernstige brandwonden kreeg,
is gisteren in het lioöpitaai .Caivariënborg aan haar
wonden voerleden.
DAMNIEUWS.
Woensdag 11 Febr. speelde een combinatie van Zijpe
en omstreken togen D.O.S. uit Winkel, bij J. Broer
te Schagerbrug, mot als uitölag: bord 1. A. Slijker-
manl—Amels 1; b. 2. 'W. Jimmink 1G. Itenooij
1; br. 3, Jb. Jimmink 1—D. Kleen 1; br. 4. D. Jim
mink 1, 0H. v. Apeldoorn- 1, 2; br. 6, A. Heerschap
0, 0—J. Sterk 2, 2; br. 6, G. Zomerdijk. 2, 0—T. Man
tel 0, 2; br. 7 P. S'Iijkermian 2—Jb. Mantel 0; br. 8
M. d. Vries 2, 1—J. Krult, 0-1; br. 0, A. Silver 1-0,
Jb. Wit; 1—2; br. 10, K. Rezelmnn 2. 2—A. Wit 0, 0;
br. 11, C. Schagen 2, 2J. Brouwer 0, 0;. br. 12 D.
Dekker 0, 2—-M. Grootes 2—0. Bord 1, 2, 3 ên 7 speel
den 1 partij.
De einduitslag is dius in 't voordeel van de Zijpe
met 22—18.
De revanche-match wordt op 25 Februari bij R.
Laan te Wink'el gespeeld.
LAN GEN DIJK.
De afdeeling der Ned. Ver. tot Afschaffing van Al-
colho'u-dende dranken kwam in> vergadering bijeen In
de Muziekschool.
De beschrijvingsbrief der jaarvergadering van do
Noordhollaiiidsclie Prop. Commissie werd' behandeld.
Tot afgevaardigden werden gekozen do dames Olio
en Wquda. 21 Februari zal' ii propaganda.avond; voor
jongelieden gehouden worden in samenwerking niet
den A.N.G.O.B. Het. jaarfeest zal 28 Maart plaats
j vinden. Van. de gelegenheid om het maximum aanlal
vergunningen te verlagen in 1925, zal voor de dorpen
welke daarvoor in aanmerking komen, aandacht ge
schonken worden.
EEN ONGELUK.
Bij het verrichten van herstellingen aan de spoor
brug over do Vecht in de spoorlijn ZwolleMeppel
zijn ten gevolge van een ongeluk met een autogeniech
laschtoestel twee personen levensgevaarlijk gewond.
GEVAARLIJK.
Terwijl d-e ouders op de fabriek waren, heeft zich
een 15-jarige jongen, dié alleen in huis was, te Breda
opgehangen. I-Iij hadi spelenderwijze een lus gespan
nen over het hoofd en had. op een omgekeerde em
mer plaats genomen. Deze emmer gleed uit en de
jongen vond op deze wijze den dood door verstikking.
DE MOORD TE ZAANDAM.
De Arr.-rechtbank te Haarlem veroordeelde heden
morgen twee mannen uit Zaand'am. den eerste wegens
mishandeling met. dcodel ijken afloop, den tweede
wegens mishandeling van J. E. van dor Kor. rosp. tot
twee jaar en tot negen maanden gevangenisstraf. De
eisch was resp. zes jaar en een jaar en zes maanden
ge vangenisst raf
C
hand, scheurde de envelopfpie open en las:
,Als het weer het toelaat, kom ik pon acht uur
je-
B. GRANGE/'
„William/' zei .Nick over z5jin schouder, „Kapitein
Grange komt vanavond by mij dinceren.
Toen gooide hy het briefje in het vuur <eu ging
zich kleeden.
HOOFDSTUK XXXVIL
Strjjd.
Op den bepaalden tijd stond Nick in do vestibule
op rijn gast te wachten, maar hot duurdo nog wei
«en kwartier, oer deze verscheen. Met een cupL
gewekton glimlach deed hy hom do deur open.
„Kom binnen, kom binnen. Ik bew, b."y, dat je jé
niet door het weer hebt laten afschrikken,'' zei hij.
gastvrij.
^Waarover wou je my'l spreken?" vroeg Grange,
zijn gastheer met oen aehterdochfcigen blik aanziend
„Laat ons eerst gaan eten... Later kunnen we
samen wat praten/'
Grange volgde hem schoorvoetend naar de eet.
kamer.
„Ik dacht, dat je in de Stad was/' zei hy" toen
'.ze zioh aan tafol zetten.
„Dat was jk ook.. Maar ik ben gisteravond
teruggekomen. Wanneer ga ie onder zeil?"
„yrydag.. IJt ben hier gekomen oon afsoheid fce
ncmon.'^
„Muriel is b'y! mijn broer gelogeerd in Wier/'
merkte Nick a.Iis terloops op.
„Ja, dat woot ik. Ik ga er morgen heoh. DnW
is maar voor een paar aagen hier, om 'haar goed
to pakken.."
„E11 dan?"
„Ik weet niet, wat haar plannon rifn- Zo kan
nooit goed besluiten."
Nick lachte. „Dan hooft ze hot iou blykbaar niot
willen zeggen. Ze gaat dozen winter naar Indië
terug."
Grange kook hom ochorp aan. „Dat goloof ik.
niet."
„Het is toéh zoo," zoi Nick onverschillig on hff
begon over andere onderwerpen, over de wodrnnnfcy
het pqlospel, de politiek, tot Grange's gedrukte
stem ming en ongerustheid allengs begon non te
verminderen en toen ze ten slotte naar do studoor.
kamer gingen, was hun houding haast vriendschap
pelijk.
Grange ging regehecht naar het vuur en zag niet
hoe Nick eerst do dour op slot deod en don sleutel
in den zak stak vóór hy Zioh 'bijh om voegde. Maar
na eenige oogenblikken van verstrooid gopoins bo.
gon hy toch iets abnormaals in Nick's zwijgen te
vinden on hy kook hem van terzijde aan, om ziioWte
overtuigen, wat het Zyn kon.
Niok had zich in eon diepen fauteuil' laten neer
vallen en leunde met hot hoofd tegen hot trijp.
Zyn oogen waren geklote zijn sigaar lig half op
gerookt op het asohbakje. Grange voelde opnieuw
Zijn onrust groeien; hij wist, dat er iets aan hapor.
ae, maar wat het zy n .kon, begreep hij niet.
Zonder van houding te veranderen, begon Niok
te spreken, nog wat scherper en duideiyker dan
anders.
„Ik zal' maar met de deur in huis vallen/' zoi
ny; „ik heb je vanmiddag op hot strand gezien.
Grange jou en mevrouw Musgrave".
„Wat zeg je/' hijgde Grange, hom met grooto
oogen aanstarend.
Nick's gezicht bleef volkomen strak, toen hy
herhaalde: „Ik hebben alles gezien".
liet duurde een paar seconaon voor Grange rich
voldoende kon beheerschen om te spreekon. „Wer
kelijk? Waar was jo dan?"
Het trilde even achter Nick's ooglodeiy maar ze
bleven gesloten.
„Ik stond boven op de rots in myïn tuin en be
spiedde je."
Ei' volgde een stilte, waarin men het geloei van
de golven hoorde 'als het gebrul van oon gewond
beest. Eindely'k deed Nick do oogon open en
koek Grange vlak in het gezicht.
„En wat ben je nu van plan?"
„Ik weet het niet/' zei Grange vermoeid.
„Weet je het niet?"
„Neen, wat kan ik doen? Het is een oude geschie
denis en hoe minder or over gezegd wordt, hoe
beter. Ik kan er met iou niet 'met niemana over
spreken. En ik vind net jammer, dat jo de moeite
hebt genomen ons vanmiddag te bespieden."
Nick keek voor zioh jiit met vroom don, strak
starenden blik.
„Herinner je je nog eon gesprok, dat wc hier
een paar maanden geleden in deze kamer hadden?"
Grange schudde verstrooid het hoofd, te zeer vor.
vuld met zyn ellendige gedachten om veel aandacht
aan Nick's woorden to kunnen wijden.
„Bedenk jojmaarqonH goed) het had iet» temaken
met jo engagement mot Muriel Rosooo. Ot hob jo
dat misschien ook vergeten."
Nu keek Grange op 011 zoi, Zijn apathie mot
ziohtlni.ro inspanning afschuddend:
,Ncon, dat had ik niet vergeten."
„Dan vraag ik jo nog eens: wat bon jo nu van
plan?"
Grunge streek met do hand over zijn hoofd. Hii
scheen to weifelen wat te zoggen. .Toen met
oen snolion blos op do wangen:
Jk hob nog (n ooit mijn woord aan een vrouw
gebroken. En dat zal ik nu ook niot doen/'
„Waarom niet?" vroeg Nick ironisch.
„Omdat or geen roden bestaat, waarom ik niot
met haar zou trouwen."
„Geen reden," Nick's oogen schoten vonken.
„Neen, niet de iminst©/ klonk het vast.
„Meen io datP'
„Ja, zeker meen ik hot. En ik waarschuw .jo,
Rateliffe, dit is geon^ kwestie, waarin ik eenigo
inmenging duld, van wion ook...."
Wordt vervolgd
