Mratntirt LuüniUil
Uülïï'S WONDERE M
Dinsdag 17 Maart 1925
68ste Jaargang. No. 7605.
Uiiyeversi O, v.h.
a Co., SdiBOQQ
IEJESTE BiAB.
Ingezonden Stukken.
Binnenlandsch Nieuws»
FEUILLETON.
c
blad vorachljnt viormaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder
en Zaterdag. BIJ inzondIng tot 'o morgens 0 uur, worden Advor-
|[8n nog zooveel mogelijk in hot oorsloitkomond nummer goplaatst.
P09TREKENINQ No. 23330.
INT. TELEF no. 20
Pïljo por 0 maanden f 1.05. Losse nummero 0 cent. ADVliBTEN-
TïflN van 1 tot 5 regels 1.10, iedere regel moes fiO cent (bewljsno,
iitiiOgrepon). Grooto lettors \v«»r<lon nnnr plnataruiruto lioïdliond
)IT NUMMER BESTAAT ÜXT TWEE BLADEN.
Van Ewijcksluis, Maart 1025.
Mijnheer de Red.,
rgun mij een klein plaatsje in uw, blad, waarvoor
jn dank. Het is naar aanleiding van het laatste
'slag over den Nütsavond van Donderdag jl. Die
•slaggever heeft de gewoonte om pluimen uit te
slen. En altijd aan de dezelfde personen! Ik wil
irmede niet zeggen, dat die menschen het niet ver-
nd hebben, maar een ander doet ook zijn best. En
nheer de verslaggever, het is met tooneelstukken
i, groot ofklein. er zijn altijd rollen die werkelijk
id gespeeld worden, maar niet opvallen. Daarom
d ik uw verslag vóór de anderen (en vooral voor
nieuwelingen) die altijd hun krachten geven, en
n uiterste best doen, erg vervelend en moedeloos,
hoop dan ook, dat u daar in1 't vervolg rekening
e zal houden.
EElN DER MEDESPEILENDEN.
Mandeis zeide in de Eerste Kamer. Door de vierfoek. i
lijkte praktijken van, eenige BurgemeesitorB wordt
het zoo dat „AJller Zielen." verboden wordt, omdat zij
vreezen, dati het voor een deel van de inwoners on
aangenaam zou zijn* Moeten, vroeg hij, dan alleen
stukken worden opgevoerd, die alle burgers aange
naam zijn? Hoeveel stukken zijn er niet opgevoerd,
die onaangenaam waren voor socialisten en Joden.
Deze verboden zijn in Ha oranten strijd met de pa.
meeutewet Mendels kon zich hierbij op prof. Oppen-
fa eim bteoepen, die precies hetzelfde betoogt* Er werd
daar gezegd in de Eerste Kamer, dat die burgemees
ters, di edat stuk weigerden, eens danig onder ham»
den moesten worden genomen en een schrijven van
afkeuring naar hen te sturen en dat de Minister een
waardig woord tegen de zich misdragende burge
meestertjes zou sprekenu Hoe kan bet anders del groo-
te onverdraagzaamheid van de katholieken, die zelf
hun eeredienst op straat willen uitoefenen (proces
sies).
EEN OPMERKER.
DE SLAG IS GEVALLEN.
Mijnheer de Redacteur,
rergun mij een klein plaatsje in uw veelgelezen
d, bij voorbaat mijn dank.
)e burgemeestei* van Anna Paulowna heeft den
edi gehad om ^Allecr Zielen" te verbieden. Ik wil
de brengen aan de burgemeesters van' Noord-
arwoude en van Heilo, die zich noemen vrijzinnig
toonen met de daad dat zij' dit in werkelijkheid
t. Maar wie hier in den polder <ien laatsten tijd
politiek volgt, van den burgemeester, zal bet niet
wonderen, wat nu weer gebeurd is. Hij' is geen
rgemeester voor alle burgers; uitsluitend voor
istelijken en roomsch-katholieken. Het is al be
rmen met het verbieden van Zondagswerken al-
genen die hier op Zondag een tuintje schoon hou-
i of werkzaamheden verrichten b.v. voor een ar-
weduwe, krijgen proces-verbaal. Ik zou den bur-
neester er op willen wijzen, zie naar de Wderinger-
ard, daar zijn de menschen vrij, daar zijn ook een
lot aantal ongeloovigen, maar staan in beschaving
1 wat hooger Als men mijnheer Lubbert hoort, is
tegen Zondagsarbeid, maar nietwaarl 'Wij zullen
hoe het met den bakkersarbeid afkomt, nacht
dag en Zondags. Neen, als zij tegen Zondagsarbeid
sla dan spijkers met koppen, geef de arbeiders
Bn een vrijen Zaterdagmiddag.
^aat de burgemeester die samenkomsten op een
(nibareni weg verbieden, van die lui, ze hebben er
i een orgel bij en met groot gebler kunnen de an_
reden kenden dat maar aanhoorén, week in en
ek uit. Ja en dan nog drie agenten van politie er
om de orde te bewaren. Dat mag wel, het is een
>ot schandaal.
ui „Aller Zielen" verboden is zal et wel eenige op-
nd komen in den polder. Om zoo de vrijheid" van
iersdenkenden te berooven, terwijl 1 7 gedeelte
iinsch is hier in den polder. Het is te wenschen» dat
t de a.s. raadsvergadering de vrijzinnig-democra-
flink hun stem laten hooren tegen den buregmees
over dit schandaal en ook niet te vergeten de so-
aLdemocraten. Ja. de burgemeester zal de Raads-
en wel weer zand in de oogen strooien met te zeg-
er zijn hier uitvoeringen genoeg en voornamelijk
het betreft hier een gezelschap dat buiten den pol-
behoort: Ik ben het geheel eens met wat Mrs.
SCHOORL*
De vtweedej sportdag, welke de Schoorlsohe Sport
club Zondag had georganiseerd, heeft, dank zij het
mooie voorjaarsweer, weder een druk bezoek ge-,1
bracht Er werden drie draverijen gehouden, te weten
de ondier-de-manprijs, open voor Nederlandsche paar
den, welke niet meer dan één eerste kortebaanprijs
haddien gewonnen, om prijzen van f 100, f 25 en f 10,
dan nog de naar keuzeprijs, open voor geregistreerde
Nederlandsche paarden, (behalve de. A's geboren int
1007, om prijs van f 125, f 50 en f 25. Zooals de na-'
men reeds doen uitkomen, was de eerste draverij on
der den man. de tweede naar keuzer De laatste dra
verij, de 15 Maartprijs, voor alle in Nederland gere
gistreerde paarden (behajve de A's geboren in 1907),
aangespannen ging om prijzen van f 150, f 50 en f 25.
Lang niet alle ingeschreven paarden waren opga-
komen. In de laatste draverij slechts 9 van de* 22. j
Niettemin heeft men kunnen genieten van spannen
de momenten, waar soms niet verwachte uitslagen
uit ontstonden.
De eerste draverij, werd! geloopen in 2 velden van 3
paarden, waarvan telkens 2 geplaatst. In de eerste se
rie bleven aan Newton B en Morgenroth, tijd 1.28
min. In de tweede serie werden geplaatst Erna en
Dumas, tijd 1.24 min., terwijl in de finale Dumas de
overwinning behaalde, keurig gereden door den nog
zoo jeugdigen J. Vos, die nog weinig weg zal weten
te hebben met de mand Madeirawijn, hem aangebo
den door den heer Timmerman. Tweede was Erna,
terwijl Newton B de derde 'prijs kreeg.
Direct hierna volgde de tweede draverij, waarin 10
paarden in drie velden hadden te loopen. In de eer
ste serie won Koosje W (ook gereden door Vos Jr.)
i met achter zich Newton B voor de plaats; tijd 1.24
I min. Hierna zagen we Neerlandia winnen met vlak
I daarachter Max Medium. Vervolgens kwam Perrigan
B eerste aan met Dumas als goede tweede. Daarna de
twee demifinales. Hiér kregen we een eigenaardige
regeling door de jury. We zagen op het bord de twee
paarden van de eerste serie en Neerlandia van de 2e
I serie, inplaats van Max Medium, die toch een lager
programnummer had. We meenden te weten dat hier
de volgorde van het programma moet worden geno
men en vragen onwillekeurig: Was deze regeling wel
reglementairO We hopen voor de rechters van wel.
In de eerste finale bleven aan Neerlandia en New
ton B, daar Koösje W werd gediskwalificeerd. In de
tweede serie won Max Medium tegen, veler verwach
ting van Perrigan, welk laatste paard in de eerste
rechte zijde dor baan een leelij'ke flater beging.
De tweede finale was voor Perrigan B, doch dit
paard werd wegens pacen gediskwalificeerd. zoodaT
Max Medium den eersten prijs, Neerlandia den
tweeden en Newton B den derden prijs verwierf in
een mooie kamp, paard aan paard.
Tenslotte restte nog de 15 Maartprijs, die 9 paar
den aan den start bracht in drie series.
In de eerste serie wint Quimperei, bereden door J.
v. Leeuwen* met grooten voorsprong, ondanks de
zware handicap van 795 meter. Neerlandia en Perri
gan werden gediskwalificeerd. Het tweede veld
bracht Wahnfried als eerste, ver voor Leo, welke
mede geplaatst werd. Het derde bedrijf gaf een over
winning aan Künstler, met Max Medium voor de
plaats. Hierna volgde de finale, welke dus ging tus_
schen Quimperle, Wahnfried. Leo, Künstler en Max
Medium. Quimperle kwam weer als de wind opzetten,
doch kon zijn snelle tempo niet altijd volgen en moet
de beste plaats afstaan aan Wahnfried, welke in uit
stekende copditie bleek. Künstler kwam derde aan,
gehandicapt -door een gesprongen band. In deze volg
orde werden ook de prijzen toegekend.
OUD KAR SPEL.
Zoo behoort dan thans de Huisvlijttentoonstelling
weer tot het verleden. Het Nut kon daarop met ge
noegen terugzien. Over het bezoek viel in het minst
niet te klagen en heerscht steeds een zeer gezelligen
toon en het aantal en het gehalte van da inzendingen
was zoodanig dat men het niet beter zou kunnen
w cnschen.
Vrijdagavond was de laatste avond en Zaterdag
morgen konden de inzendingen wederom worden te
ruggehaald. Die Zaterdag om 12 uur in de kolfbaan
kwam, zou weinig meer van de tentoonstelling terug
vinden en Zaterdagavond toen de gezellige avond
plaats had, gaf de zaal weer een geheel ander beeld.
Toen waren behalve het bestuur en commissie, de
prijswinaiers(sters) en verdere genoodigden bijeen en
het was pr niet minder gezellig dan het de geheele
week geweest is.
Na het yerzoek aan de heeren om niet te rooken*
werd meegedeeld, dat Vrijdagmiddag door een der
bezoekers een verkeerde heerenhoed is meegenomen.
Om het eigen hoofddeksel terug te bekomen, wordt
de betrokkene verzocht zich tot den Burgemeester te
wenden.
Verder werd meegedeeld, dat een bctntje gevonden
is en deze door de eigenares kan worden opgevorderd.
Namens het Nutsbestuur heet spreker allen van
harte welkom, er op wijzende dat deze bijeenkomst
het vervolg is van de zoo uitstekend geslaagde huis
vlijttentoonstelling. Met de hoop, dat deze avond een
feestavond mag zijn, werd de vergadering voor ge
opend! verklaard.
Daarna gaat de voorzitter over tot het uitreiken
van ongeveer 90 prijzen en eervolle vermeldingen. De
jury had zeker een moeilijke arbeid te verrichten.
Voor hun belangelooze hulp past zeker een hartelijk
woord van dank. Gij zei fzult gezien hebben hoe moei
lijk hun arbeid geweest moet zijn. Hartelijk dank aan
hen naens het Nutsdepartement, hartelijk dank ook
aan de vele inzenders en aan H*M, de Koningin en
anderen die een medaille of kunstvoorwerp beschik
baar stelden. Gisteren zijn door mij de prijzen aan de
kinderen» uitgereikt. Aan een kon dit niet persoonlijk
geschieden, omdat ze voor een ernstige operatie in
het ziekenhuis is opgenomen. Uit naam van allen
wenschen we het kind en1 de ouders een goeden af
loop van de operatie. Bij het uitreiken der prijzen
bleek, dat bijna alle winners van heinde en verre wa
ren opgekomen.
De heer De Jeu van Oudkarspel, die een tweede
prijs behaalde voor een inzending foto's, kon geen
vrijheid vinden, zijn prijs in ontvangst te nemen., om
dat volgens zijn oordeel een der inzenders (die eerste
prijswinner) geen amateur-fotograaf was
De voorzitter deelde hem mede,, dat de betrokkene,
zeer zeker als amateur beschouwd moet worden. Er
is een onderzoek naar ingesteld, waarbij bleek, dat
hem zelfs bij een wedstrijd voor amateur-fotografen
uit geschreven door den bond van fotografen in den
Haag, een tweede prijs is toegekend.
Dit incident was hiermede afgeloopen en de uitrei
king had verder een rustig verloop.
Daarna wordt meegedeeld, dat de pop den naam
gekregen heeft van Wantje en 4 mededingers diens
naam geraden hebben, t.w. mevr. A. Timmerman-
Visser, G. Zuidischerwoude-Glas, mevr. de Wijn en de
heer C. J. de Wijn.
Goedgevonden werd onder hen de pop te verloten
en de heer De Wijn werd de gelukkige winner, die
de pop met bekwamen spoed in de armen van zijn
echtgenoote neerlegde.
Op de sjoelbak behaalde de heer P. Pijning -den
eersten prijs met 21 punten, de heer J. Keizer den 2en
prijs, met 3 maal 20 punten» en de heeren M. Hart en
K. Dekker den derden en vierden prijs met 20 pun
ten. Aan W. Luijting, F de Boer, M. Kroon en M.
Aroon-Korver werd een troostprijs toegekend.
Op de vlotbrug behaalde de heer J. Keizer, den eer
sten prijs met 165 punten. C. Butter den tweeden prijs
met 158 punten en A. Timmerman den derden prijs
met 155 punten. Een troostprijs werd toegekend aan
mevr. De Geus-van Dort te Zuidscharwoude, mej. S.
Kroon en mevr. E. Kostelijk-Pranger, respect, met 95,
93 en 90 punten. Het aantal betalende bezoekers was
2473. De eerste prijs werd behaald door den heer C.
Jansen te Zuidscharwoude. die 2472 en 2474 geraden
had, een extra prijs werd' toegekend aan den heer
H. Stam te Noordscharwoude, die 2472 raadde, de
tweede prijs aan S. Kuiper, die 2470 en de 3de prijs
aan mevr. Posthumus-Keizer, die 2467 raadde.
Na deze mededeelingen brengt de voorzitter een
woord van dank aan de verslaggevers der kranten*
die zoo flink tot het welslagen der tentoonstelling
hebben meegewerkt, aan bestuur en commissie voor
de flinke hulp voor, tijdens en na de tentoonstelling
en vanzelf aan alle inzenders die daarmee toonden
het met het streven van het departement eens te zijn.
Ik hoop, aldus spreker, dat de tentoonstelling er toe
hoeft meegewerkt, het doel, de huisvlijt, te bevorder
ren.
Het officieele gedeelte was hiermee geëindigd,
waarna wordt overgegaan tot het afwerken van het
verdere programma, dat enkele tooneelstukjes en
voordrachten bevatte.
Tot ver over twaalf bleven allen gezellig bijeen.
LANGENDIJK.
We vernemen, dat het plan bestaat om gedurende
de Paaschweek van 9—16 April, een etalagewedstrijd
te houden en de winkeliersvereniging zichi reeds van
de medewerking van een 40-tal winkeliers verzekerd
heeft.
LANGENDIJK.
Door de afd. L.T.B. zal op de algemeene vergade
ring van den Noordermarktbond worden voorgesteld
de overkapping van den luifel verder door te trekken.
Ook zal worden voorgesteld de liggoten in den zo
mer voor uien en nep beschikbaar te houden, een
andere regeling bij de loting van nummers in te voe
ren., een vast uur te bepalen voor het loten onder
bloemkoolaanvoerders, terwij'l do vergadering zich te
gen een voorstel verklaarde om het liggeld! in de goo-
ten en het stalgeld in den paardenstal af te schaffen
en daarvooi in de plaats 1/10 pet. marktgeld extra te
heffen.
•or MABEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland
bewerkt door ELLY HART ING.
üens stelde ik Amalia voor haar schoenen in het
tier te zetten.
.Waarom zouden we ze niet koken M'frou met wat
ischpoeder?"
2e hield haar gezicht in stalen plooien, toch klonk
n tikje ironie door in haar stem. Met hooggeheven
lofd ging ik de keuken uit en» sloot me in de zitka-
er op om na te denken. Dat kraken was niet langer
t te houden en het kraken van haar corset was als
jna even erg.
Ik kon haar toch niet den dienst opzeggen om
'o'n reden, bovendign zou ik nooit iemand den
fcnst durven opzeggen.
Een uurtje later betrapte ik haar in de gang met
n paal- oude, met theerozen geborduurde pantoffels
Dimbie aanze was hevig aan het „steppen"-
„Amalia", riep ik zeer verontwaardigd, „wat voer
nu uit, ben je gek geworden?"
Met een plons zette ze haar betheeroosden voet neer
p stond als een soldaat in de houding.
„Neem me niet kwalijk, M'frou, ik wis' niet dat
I er was, anders had ik het. niet .gedaan. Maar ik
ad zoo'n schik bij de gedachte hoe blij u zou zijn als
Ime met deze schoenen zag, omdat u zoo het land
pb' aan die andere."
L'Maar ik ben niet blij", protesteerde ik „ik zou je
0oit hebben toegestaanzou het nooit hebben
Pedgevonden. als je met geborduurde pantoffels aan
p deur ging open doen."
|»»Er wordt nooit gebeld, M'frou".
l,Maar er zal over een paar weken wel gebeld' wor-
als er bezoekers komen», en als je aan het eind
pn de maand je loon ontvangt, Amalia, zal je me
Jn groot genoegen doen met een paar stoffen pan.
Jitels te koopen met platte hakken. Zacht leeren zijn
Mnr, maar stoffen zijn heerlijk goedkoop."
,,'Dat heb' u al meer gezeg' M'frou, misschien weet u
st nog wel. Ik kan geen zwarte stoffen schoenen ver-
agen. Da's net of je met een paar doodkisten aan
I voeten loopt. Ze zouden de vroolijkste menschen
»n het huile' make', Ik wil alles doen om u ple
et te doen, M'frouZal ik witte tennisschoenen
oopen? Die loope' zacht en krake' niet."
„Neen, Amalia", zei ik vermoeid, „witte tennisschoe
en adg erger dan geborduurde pantoffels. We
zullen .er maar niet meer over spreken. Men zegt wel
eens, dat een mensch zelfs aan hangen went.mis
schien wen ik ook wel aan je schoenen."
Ik ging terug naar de zitkamer en sloot wederom
de deur. Dit onderwerp wa9 afgedaan en Amalia zal
tot den jongsten dag blijven kraken.
HOOFDSTUK IV.
Dimbie's verjaardag.
Ik vind, dat ik Nanty's raad schitterend heb op
gevolgd in mijn vorige hoofdstuk, ik heb Dimbie bij
na niet genoemd; nu moet ik hem wel noemen, want
bij is jarig geweest. Men kan moeilijk fan een ver
jaardag vertellen zonder den jarige zelf aan te roe
ren.
Den morgen van te voren zei- ik tegen Amalia:
„Morgen is mijnheer jarig, wat zullen we hem voor
zijn ontbijt geven? Het moet iets heel lekkers zijn.'*
„Varkenspoot j es?
„Varkenspootjes?" riep ik.
„Ja, M'frou. Zacht gekookte, malscbe varkenspoot
jes met rooie kool."
„Maar ik bedoel voor ontbijt!"
„Ja, M'frou, dat zei u".
„Maar je kan toch geen varkenspootjes voor ont
bijt eten".
„De schoonboer van. meheer Tompkins, meheer
Munchen was er dol op."
Ze zag er uit of ze met geen» paardenkracht van
haar plan was af te brengen.
„Dat was natuurlijk een Duitscher, Amalia".
.Misschien wel", gaf ze toe.
„O maar", zei ik in triomf, „dat is een heel ver
schil".
„Wat vin u dan van karrebonahtjes of wors' of
'ham M'frou?"*
„Maar dat is allemaal van eenvarken", aarzel
de ik.
„Nou, ben' toch geen jood M'frou. De Tompkinse'
hadden een vriend die.
Ik sneed' haar den pas af: „Ik vól iets heel r.lenws,
iets wat we nog niet gegeten hebben."
„'Ik weet het „lekkere eend" M'frou".
„Wees toch niet zoo dwaas", barstte ik los, „je ver-
knoeit onzen tijd."
„Maar ik bedoel geen echte eend M'frou, dach' u
dat?"
„Natuurlijk, als je eend zegt, denk ik dat je eend
bedoelt." Ik werd kribbig.
„Maar ik bedoel gèen eend. Het wordt klaarge-
maak' van uien en ingewanden, die koop je bij een
poelierdat is heusch fijn."
Ik voelde me draaierig worden.
„Amalia", zei ik met een poging om geduldig te
ziin, „denk er toch aan, dat we over het ontbijt spre-1
ken. Ik heb het je al een paar keer gezegd. Wat
denk je van een omelet, een lichte smakelijke ome
letkan je die klaarmaken?"
En daar Amalia nooit weten wil dat ze iets niet
klaar kan. maken, begon ze te draaien: „Het wordt j
van eiers gemaak'."
„Natuurlijk", zei ik.
„En van melk en boter".
Melk kon wel waar zijn, maar van de ,boter was
ik niet zeker. 1
Amalia zag, dat ik twijfelde.
„Ik'geloof dat u 't zelf nie' weet M'frou", en ik
moest bekennen, dat ze gelijk had.
„Ik heb zoo weinig gelegenheid gehad om te ko
ken", legde jjt uit, „alleen op kookles een beetje".
Amalia trok spsottend haar neus op. „En daar leer
je veel M'frou, poddingkies en horre ui vers".
„Horre uivers", vroeg ik, denkend aan een ooie
vaar.
„Ja, die slappe dingen, die rijke menschen eten
vóór d'r dennéeansjovis en zoo".
„O, je bedoelt hors d'oeuvres", ik vond' mezelf een
kraan om niet te glimlachen zelfs.
„Ja, dat is het, ik ken geen Fransch."
„Waar heb je dan van hors d'oeuvres gehoord?"
vroeg ik nieuwsgierig.
„Bij Tompkins".
„En aten die ze eiken dag?"
„Nee, alleen bij denées
„O", ik was diep onder den indruk. Dus Amalia, die
gewend' was aan „denées", was toch zoo vriendelijk
met ons te willen optrekken.
Ik keek eens heel oplettend naar haar gekrulde
ponny. haar scherp gezichtje en haar klaverblaadjes
broche Ik hoorde haar weer kraken.... nu was het,
haar oerset. Telkens als ik een balein hoor kraken,
denk ik: gelukkig weer een minder die breken kan.
Maar ee schijnen ontelbaar te zijn.
Met eenige moeite bracht ik m'n gedachten weer
terug op het chapitre „Dimbie's verjaardag en zijn
ombijt"
Amalia had een kookboek te voortchijnj gehaald en
las nu hardop verschillende recepten voor omelet
voor.
Schei uit", zei ik, „ik word er suf van."
Tot slot zochten we een smakelijke peterselie-ome-
let uit.
„Ik hoop, dat ze lekker zal zijn", zei ik een beetje
angstig.
„Neturelijk zal ze lekker zijn, laat dat maar aan
mijn over. M'frou, mijn hand is zoo licht, dat me
heer wel iederen dag zal wille' jarig zijn."
De jaarsdag-morgen brak aanhelder en heer
lijk.
Mijn eerste gedachte was gewijd aan.de omelet.
Ik stond zachtjes op, kleedde me vlug aan en ging
den tuin in, in de hoop tenminste een paar bloemen
te vinden om naast Dimbie's bord te leggen.
Een heerlijke geur van lente.... overal.... van
vochtige aarde, van ontwakende planten, van baby
blaadjes, die door de zon gekust zich zachtjes ont
vouwden.
Ik bekeek onzen appelboom, die in het midden van
bet grasperk staan, eens heel nauwkeurighet is
de eenige boom dien we bezitten, en ik zocht naar de
belofte van bloesem. „Misschien", dacht ik hardop,
„ja misschien komt er nog deze maand wel iets"
Verder wandelde ik naar het eind van den tuin,
naar de heg, die hem scheidde van het land, rondom
der kikvorchenpoel.
Een tuin juist op de grens van een stuk land als
dit, is een schitterende uitvinding, want op dit land
staan prachtige, volle hoornen, die over de heg hun
takken uitstrekken, buigend en zwaaiend en aller
vriendelijkst babbelend met de bewoners van ons do
mein. En dan is er de kikvorschenpoel.
Het kikker-kwaken is wel geen heerlijke muziek,
ma ir als boodschap van de lente o, zoo welkom.
Mijnheer Kikvorsch maakt het hof aan mevrouw
Kikvorschehij zegt:
„Luister naar mijn stem, luister naar mijn stem",
en dan barst hij los met oen geluid als een rasp....
en Mevrouw Kikvorsche is waarschijnlijk diep go-
imponeerd. Dimbie en ik eveneens.
„Zoo landelijk", zegt Dimbie, en! ademt lang en diep
do geurige, zuivere lucht in. it
„Zoo heerlijk ver van het dwaze wereld-gedoe'
zeg ik, „wie heeft ooit een kikvorsch gehoord in een
groote stad."
Strak zullen we de kleine zwarte eitjes zien. zacht
neergelegd in een slijmerige massa, drijvende boven
op het wateren later zullen het donderkopjes
worden en nog later kikvorschen.
Ik geloof, dat de beukeboom het allervriendelijkst
is gestemd jegens zijn broederen en zusteren in den
«uin.
Een linde knikt en buigt tegen den appelboom,
dien zij juist door een opening kan zienmaar de
beuk helt steeds dieper en dieper over de heg en
draait z'n hals in- alle mogelijke bocheni en strekt zijn
/ange prachtige takken, die spoedig overdekt zullen
zijn met o, zoo fijn en teer lentegroen, ver. heel ver
en heel verlangend uit naar onze lievelingen.
Het duurt erg lang oer de beuk zijn schatten ten
toonspreidtde oude vijg en d3 kastanje zijn hem
verscheidene dagen voor. Maar als hij eindelijk toe
geeft en zijn blaadjes opent, o wat een rijkdom van
schoonheid.
Wordt vervolgd
i
