Alieiitn Bitlis-
llnttutlt- LnOuiM -
BIJZONDER DIN RAUW KOEVET,
ARGUERETE'S WONDERE JAAR
Woensdag 25 Maart 1925
68ste Jaargang. No. 7610.
Uitgevers i O, v.b. TRAPMAN Co., Set»
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
D. d, DONKER,
Binnenlandscb Nieuws
ï«l«
II
m
■ch»
blad verschijnt vloïmaal por wook: Dinsdag, Woonndas, Dozulor-
on Zalordng. Dij Inzonding tot 'smorgon» 8 uur, wordon Advor-
lUn nog zoovool mogelijk In hot oorolnllltomond nommol goplantat.
POSTREKENING No. 23830. INT. TELEF no. 20
PrIJo per 3 mnandon <1.05. Lasso nummers 0 cent. ADVttRTEN-
TIöN van 1 tot 5 zagola <1.10. iedezo E«sol mooe DO cent (bewljsno,
inbegrepen). Grooto leitozo trorden nnnz plaiitsïulmto berekend
lt 1
ufg, )II NUMMER BESTAAT UIX KWEE BLADEN.
eet
shei
de
oog
t Al
Jl
Arrondissement» Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van Maandag 23 Maart 1925.
VOOR I>EN POLITIERECHTER.
rELD BIJ DE VISCH.
j)e 31-jarige Trijntje Tol, vrouw van den landman
Ned n Keizer te N'ibbixwoud had op 12 Februari jL vL
e en stuurdo daarom eveni haar dochtertje om de
sik te halen hij boer Jacob Oud. Deze was echter
0 vrij het kind te vragen of zij centen meebad
dln^rvoor. En toen dat niet zoo bleek te zijn, gaf Jaap
en melk. Toen Trijntje daar verslag van kreeg, was
geen klein beetje uit haar humeur. En 's avonds
vooral 's nachts, zoo omtrent 12 uur. welde he
e odanig'bij haar op, dat ze in hevigen toorn naar
ip toog en er bil herhaling op ramen en deuren
iron te bommen en hem in de taal, die haar hui-
.fe gemoedstoestand,1 haar ingaf, uitnoodigde om
,n J air binnen te laten. Jaap, die min of meer ziek
|aa,r i, werd door zijn vróuw opmerkzaam gemaakt,
V1 het ongewoon bezoek. Vrouw Oud had al opgo-
?rkt, dat het een vrouw was, die zooveel lawaai
aakte. Jaap naar buiten, de hooivork voor alle
trheid mee. Trijntje begon weer aardig op te
ippen en Jaap te beleedigen en eerst nadat hij
de hooivork begon te dreigen, droop zij morren-
af. 't Was Jaap een beetje te kras en hij deed
ichte.
TTrijntje, als beschuldigde aanwezig, was nu heel
in hare verklaringen, maar uit inlichtingen
gebleken, dat zij zeer zenuwachtig van gestel is.
Jaap sprak dit tegen. Wel is ze kwaadaardig, vol-
ns hem. Trijntje zei, dat Jaap aan haar man nog
J ld schuldig was van bieten. Jaap bestreed; dit ech-
en voegde er aan toei, dat ie wel meer door Trijn-
was beleediigd. Ten slotte verkreeg de O.vJ. het
Oord en deze magistraat wou de zenuwachtigheid
v,i,a Trijntje in aanmerking nemen en requireerde
10I ren 'haar 5 boete suhs. 5 dagen hechtenis. Von-
jdito.
IN VERGETEN A'AINGIFTE.
arna was aan de beurt Lucas Leijen, onlangs te
ktemhlik, thans te Hoorn, woonachtig. Hij. is ge-
1 om te Grootebroek, 47 jaren oud en van beroep
iriger. Hij ging met zijn vrouw op 7 Januari te
,j( ademblik naar een uitvoering en toen vonden
lfrer een autoband op straat liggen, die ze. mede om-
l,,[5 t er al jongens bijkwamen, in huis hebben ge
pep agen. De chauffeur, N. J. Galesloot, in dienst bij
r Jj firma Edel en Thies te Hoorn, was dien dag van
oom naar Medemblik gereden en had bij die gele-
aheid de reserveband verloren. Lucas had van het
nna vondene geen aangifte gedaan' bij de politie. Al-
g-e bh had hij in Wervershoof navraag gedaan, ech-
3r i f zonder resultaat.
e£. Op 26 Januari ging Lucas verhuizen en zijn boel-
1 stond op een wagen geladen te Medemblik, klaar
jk >or vervoer. Do autoband, die op 7 Januari gevon-
ïubl111 was» 1®# onbedekt, voor ieder zichtbaar, voor op
rb,n wagen. De politie nam de band in beslag en
coi>] icas moest heden voorkomen. Hij zei, geen kwade
doeling te hebben gehad en erkende, dat het niet
1.15 was geweest, dat hij geen aangifte had gedaan.
De O.vJ. achtte de verduistering bewezen en
1.50 schte f 25 of 25 dagen hechtenis.
De Politierechter oordeelde dat de bedoeling van
ot I ederrechtelijke toeëigening hier niet voldoende is
Rol
hul
bewezen, mede omdat de band voor ieder's oog zicht
baar op den verhuiswagen lag en beklaagde werd
vrijgesproken.
KWiAHE BUREN.
Mietje Krieger, een huishoudstertje uit Venhui
zen, was absent. Ze had op 6 Februari jl. haren
buurman, den 43-jarigen arbeider Pi eter Dudink
uitgescholden. Er was 'n beetje kwestie tusschen
partijen, o.a. over een uitgegraven sloot, enz. en
juffrouw Krieger. vond er behagen in om daarin
duchtig haar mondje te mengen. Maar dat bracht
mede, dat zij 'n strafzaakje aan den hals kreeg.
Eisch en vonnis waren: een tientje boete of 10 da
gen hechtenis.
DAJT LIEP FOUT,
Na haar was de beurt aan den drietal Bovenkar-
speler jongens Coraelis Laan, £ornelis do Vries en
Johannes Groen, geen van allen verschenen. Zij' wa
ren in den laten avond van 24 Februari na een
feestavondlje in de diverse café's nog lustig op de
been, hadden wel wat gebruikt en wilden nu nog
wel even hun „tuil" uittuilenMaar de politie
was er mee bekend, dat ze weieens meer lust in
baldadigheden hadden en rijksveldwachter Korver
van Enkhuizen had de heeren in de gaten. Wel ging
't edele drietal stikum een boerenerf op en hield
zich daar „smoek" om de politie te laten passee-
ren en daarna t een of ander kattekwaad te bedrij
ven, maar Korver ging ook bij den boer op t erf en
verbaliseerde dó luidjes, die daar in den voor den
nachtrust bestemden tijd niet thuis behoorden.
De boer, Gerrit Hoogland, aan wien het erf be
hoorde, verklaarde aan het drietal geen toestemming
te hebben gegeven. De Vries en ook Laan staan wel
goed bekend, maar Groen is nogal lastige sinjeur
volgens de inlichtingen.
De O.v.J. eischte tegen Groen f 20 boete of 20 da
gen en tegen de beide anderen ieder 15 o< 15 dagen
brommen.
De Politierechter heeft allen over één kaïn ge
schoren en legde f 20 boete of 20 dagen zitten op aan
pil/ tfliir V\tf>l/1 QQ-0-tfl'tf.n
- EEN VERKEERDE ZAAKWIAiAR NEMER,
Volgt Reind'ert Peereboom. 15 October 1886 te Alk
maar geboren en van beroep los werkmani Hij ia nog
altijd, in zijn geboortestad! woonachtig en al een oude
bekende van de justitie. Hij' moest nu terechtstaan
wegens wederrechtelijke toeëigening van gelden tap.
nadeel e van zijn stadgenoot Jatu Albert de Groot, die
aan Reindert in opdracht had! gegeven vet voor hem
te verkoopen. Dat vet, strandgoed, had Groot van
iemand betrokken, die schriftelijk verklaard heeft,
tot verkoop bevoegd te zijn. Groot droeg Peereboom
vervolgens op, het vet te Amsterdam te verkoopen.
En alzoo geschiedde. Maar de opbrengst kwam niet
terecht. Peereboom, 'n liefhebber van „opsteken",
ontmoette in Neérlands hoofdstad 'n paar goeie ken
nissen, en- onder 'n glaasje werd gezellig getoefd.
Totdat er een flinke bres geschoten was in het af-
te dragen geld. Toen durfde Rein1 niet best meer naar
Alkmaar, raakte aan 't zwerven en verzeilde naar
Oud-Beijeriand, maar het gelukte hem niet meer
om het noodige geld! bijeen te brengen en heden
stond hij wegens verduistering van f52.85 terecht.
Rein verklaarde dat hem daarvan nog wat als aandeel
in winst en voorts nog wat vergoeding van kosten toe
Een uitgebreide keuzo DAMES-, HEEREN- en
KINDERSCHOENEN bij
VAN RIJSWIJK'S
SCHOENHANDEL-SCHOENMARERU, Prijzen naar
kwaliteit, zeer billijk.
kwam, maar hij erkende, niet te hebben afgedragen,
wat hij moest afdragen. En daar ging het om.
Getuige de Groot zei, dat bekl. toezegging had! ge
daan in termijnen het tekortkomende te zullen aan
zuiveren, maar da's niet gebeurd. Bekl. verklaarde ff
kinderen te hebben en f8 wekelijksche ondersteu
ning van het Burgerlijk Armbestuur te genieten.
De O.v.J. eischte tegen Peereboom 3 maanden gev.
De Politierechter hieldi de uitspraak aan tot 20
April om eerst rapport van den reclasöoeringsanJ>
tenaar te kunnen raadplegen.
EEN LOONGESCHIL.
De volgende beklaagde, W. A. Hagen, van! N. Nie-
dorp was niet present. Hij bevond zich op 2 Maart
ten huize van z'n dorpsgenoot Arnold P. M. Borgon-
son, wiens echtgenoote, Anna Steenekens, als werk
ster bij beklaagde had gearbeid. Hagen had be
zwaar tegen het loon dat zij daarvoor moest heb
ben en hij vond dat wat hoog. Getuige Borgonsoa
verklaart, al spoedig den bezoeker te hebben aange
zegd dat hij de woning moest verlaten. Toen daar
aan geen gevolg is gegeven, heeft get. den bezoe
ker beetgegrepen en uit het huis verwijderd.
Anna Stoenekens verklaart, dat haar man, na min
stens tweemaal te hebben gezegddathij moest heen
gaan, Hagen uit de woning heeft verwijderd.
De Politierechter merkt op, dat Hagen heeft op
gegeven door Borgonson geslagen to rijn, Get. Boajgon
son ontkent dit.
Nadat de Politierechter heeft medegedeeld, dat
bekl. gunstig bekend staat en nooit veroordeeld is
gewordep, verkrijgt de heer Officier het woord en
eischt deze tegen beklaagde f 15 boete suhs. 15 da
gen hechtenis. En bet vonnis is overeenkomstig de
zen eisch.
EEN VRIENDELIJKE ONTMOETING.
Poortsluiter is vandaag Willem de Vries, pit
Enkhuizen Hij schitterde door afwezigheid. Hij be
vond zich op 28 Februari jl. in de Wosselstra&t te
Enikhuizen en ontmoette daar een tweetal jonge
dames, waarvan hij eene, de 18-jarige fabrieksar
beidster, Elisabeth van Doornik, aansprak. Hem was:
namelijk ter oore gekomen, dat zij van1 hem en zijn)
moeder gelasterd had. Hij bedreigde haar voor T ge
val zij weer kletste en toen zij heel dapper vroeg
w*e hem helpen moest als hij haar wat wilde doen,:
werd Willem zoo boos, dat hij het meisje schopte.
Na eenige passen vérder te zijn geloopen, kreeg Eli
sabeth 'n flauwte en is bij iemand in huis gebracht
om wat op streek te komen.
Beklaagde heeft een nog blanco strafregdster en
staat vrij gunstig bekend. De eisch was f 10 of 10
dagen. Het vonnis luidde f 15 of 15 dagen hechtenis.
f 0.60 bij de 5 pond.
Aanbevelend,
BOOGZUOE, - SCHAGBN.
i ral Oor MABEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland
I bewerkt door ELLY HARTING.
50J 9.
A „U hebt geen bepaalde ziekte, u hebt een ongeluk
fehad. Dokter Renton zal het u gauw genoeg ver-
Bllen als u uit bed mag", ze sloot het boek in een
ast.
J .Ret duurt zoo lang eer het Woensdag is."
1 ..Hij komt niet vóór de volgende week"
iafJ »Niet voor de volgende week", riep ik verschrikt,
i het. is nu pas Maandag. Hij zei toch dat hij
Woensdag komen zou."
.,Dat. zei hij niet. U stelde het hem voor."
„Dat noem ik verwaarloozen."
..Kom, kom", suste ze „er kan u niets overkomen,
'r'r let is een heel eind van Dorking naar Pine Tree
hSi üla£e- Bovendien is het onnoodig hooge rekenln-
en te maken, zooals de dokter zelf ook zeL"
w .Maar dat heeft hij niet gezegd", riep ik opgewond
en.
«Nu, misschien niet", gaf ze toe. „maar u mag
ich niet jsoo opwinden, Ik zal nu de jaloezieën laten
var allken- u zei zooeven zelf, dat u slaap hadit."
rtl ..Ik ben nog nooit zoo wakker geweest als nu",
'iin ^kte ik. „Ik vind het mini van Dr. Renton. Ik wou
WINKEL.
Vergadering van de afdeeling „Staatspensioen" op
Maandag 23 Maart 1925, ten huize van den heer R.
laan. Aanwezig 21 leden. De voorzitter opent de ver
gadering en spreekt er zijn voldoening over uit, zoo'ri
opkomst te mogen constateeren, eveneens met vol
doening releveert de voorzitter het succes van den
laatsten propaganda-avond. 12 leden traden toe,
waarvan er echter spoedig weer één bedankte. Staan
de deze vergadering worden 2 leden aangemeld. Door
bedanken en overlijden verminderde het ledental met
15. Door het federatiebestuur is gevraagd! de kosten
voor terrein, muziek en zang voor den ringlanddag,
waarbij vooral de aandacht is gevestigd op het ge
ringe reservefonds (f 100), drukwerk enz., komt voob
rekening der federatiekas. Als vermoedelijke kosten
is opgegeven f 50.
De rekening, nagezien door de heeren Zwagerman
en Lont, wordt goedgekeurd in ontvangst op f 163.66,
en uitgaaf op f 186.88, nadeelig saldo f 23.22. De
penningmeester, die hiermede zijn laatste rekening
heeft gedaan, wordt daarvoor bedankt èn voor zijn
gehouden beheer én heeft inmiddels wegens zij® be
noeming tot voorzitter, het penningmeesterschap
overgedaan.
De agenda der bondsvergadering wordt magegaaö
doch geeft geen aanleiding tot bespreking of 't doen
van voorstellen, en de te benoemen afgevaardigde
krijgt blanco mandaat. De aandacht wordt er op ge
vestigd, dat dit is de 25e algemeens vergadering, wefH
ke wordt gehouden in dezelfde plaats (Arnhem)
waar op 15 April vóór 25 jaar de vereeniging werd
opgericht.
Tot afgevaardigden worden benoemd de heeren J.
Romar en K. Zeeman Pz., plaatsvervanger.
De ringlanddag wordt nader over gesproken en
medegedeeld, dat Winkel'* Harmonie en de zangver-
eeniging bereid zijn medewerking te verleenen.
Winkel's Harmonie wenscht echter niet in een
optocht te spelen. Algemeen wordt dit betreurd,
waar dit juist als een middel ter opwekking werd
noodig gevonden. Men zou al tevreden zijn. als b.v,
een deel der leden muzikanten zich daarvoor be
reid verklaarden, en dan h.v. te trachten een ge
schikte wagen daarvoor te vinden. Besloten wordt
nog eens een poging te doen.
Nadere vaststelling der dagen, spreke», enz, ge*
schiedt door het federatiebestuur.
Bij de rondvraag wordt de vraag gesteldi, op welk
terrein komt de landdag, waarop de voorzitter me
dedeelt. dat dit door het federatiebestuur zal wor
den beslist. Een uitvoerige discussie ontstaat tenge
volge daarvan. Bij den kastelein Bruin en Laan is
vermoedelijk voldoende tsrrein'„ omtrent de ge
schiktheid! van het terrein bij den1 eerste bestaat twij
fel. Beiden hebben het gratis aangeboden. En ter
wijl de eerste meent, dat toen hij zijn terrein aan
bood op de vorige lodenvergadering, hem den land
dag is toegewezen en niet is medegedeeld, dat ook
ander aanbod was gedaan', zegt de voorzitter, dat
geen toezegging is gedaan, alleen is het aanbod, in
dank aanvaard, zooals ook het andere aanbod'; ta
besluiten viel or echtea* niet. Om tot oon oplossing t«k
komen, op welk terrein' hot zal zijn, wordt voorge
steld, dit. bij stemming uit te maken. Voorts van
andere zijde, vooraf een onderzoek naar de geschikt
heid in' te stellen en het bestuur laten beslissen.
Verder wordt nog voorgesteld te verpachten. Al
leen het voorstel, bij stemming uitmaken, komt in
rondvraag, doch de stemming is verdeeld en veel
onthoudingen, brengen geen resultaat en gaat het
naar het bestuur, dat, naar de voorzitter toezegt, de
zaak zoo serieus mogelijk zal behandelen.
Voorts wordt, gezien de geringe opkomst, ten op
zichte van het ledental, voorgesteld van de wegblij
vers een boete to heffen. Veel resultaat wordt hier-
vanniet. verwacht, doch over een opkomst als nu is
de voorzitter reeds zeer tevreden. Daarna volgt slui
ting.
WTLRINGEX.
De (Korfbalclub K. Zvan Koog Zaandijk bracht
jl. Zaterdagavond een visite aan de Korfbalclub
„Wironf' alhier.
Zaterdagavond 'Molden beide clubs een gezellig
samenzijn in 't hotel de Haan, waarbij 't aam
muziek, zang, voordracht, enz. enz. niet ontbrak.
Zondgmorgen werd een fiaetstodht over 't eiland
ondernomen en de afsluitdijk on verdere Zuider
zeewerken bezichtigd. Zondagmiddag word oen
matdh gehouden. K. Z., oen goed geschoolde dub,
7'\!fl leze week zoo graag opstaan' en de muurbloemen
et lï"ke^ ,T°°r Kedaan zijn.^ Ik geloof dat ze juist
S 0 1 J KW1UTH.UI licumsil. iö. UÜJJ ZA3 gö-
'lant en op ze gewacht en nu zal ik ze niet zien."
Jk zal er een paar boven brengen, dan kunt u ze
ot8 mken-"
rug .--Bat is lang niet hetzelfde," hield ik koppig vol.
- .9 begrijpt het niet zuster. Om echt van muurbloe-
5? te £er"0ten» moet Je een klein eindje van het
zig af ®laan en de zon moet er haar volle stralen
*P doen vallen en dan moet de westenwind' zachtjes
w®en aanzweven en op zijn armen den geur mee-
Jmgen een warm-geurenden adem enziet u
K Jat.is de manier, waarop men van muurbloemen
do Smeten moet. O, zuster ik verlang er zoo naar."
jvZe ging het raam en liet de jaloezieën zak-
Yjj
gr 11 zoo door gaat, zult u nooit meer de muur-
na [!1?emen ruiken." Ze was boos. Jk ga nu heen,
oc ^'^oien is u wat kalmer als ik terugkom."
•M zuster", zei ik berouwvol, „ga niet- weg. 13c zal
heel verstandig zijn. Toe leest u me voor uit „Peg-
gy en andere verhalen", u leest zoo mooi!"
„Peggy" is een lief, zwart boek, dat moeder al
had toen ze nog een klein meisje was. Het was
mijn lievelingsboek op m'n zevende jaar en het is de
allergeschiktste literatuur voor een zieke met bene
velde hersens en zwakke zenuwen."
Zuster lachte, terwijl ze het hoek opnam: „Bent u
hei nog niet moe?"
„Neen", antwoordde ik. „Peggy troost me en als u
het uit hebt, moest u me eens uit den .Prediker"
voorlezen. Niet dat ik zoo erg godsdienstig bgn of me
veiheeld, dat ik dood ga, maar de taal is zoo mooi
en grootsch en ze klinkt als muziek: „Eer dan het
zilveren koord ontketend wordt, en de gulden schaal
in stukken gestooten wordt, en de kruik aan de
springader gebroken wordt, en het rad aan den
bornput in stukken gestooten wordt." Het is de her
haling van het woord „wordt", die ik zoo mooi vind.
Als ik het lied geschreven had, zou ik me suf ge
zocht hebben naar een ander werkwoorden de
schoonheid zou absoluut bedorven zijn,
'Maar Salomo was zeker van zicbzelT. Hij wist, dat
dit woord! het juiste was, zelfs wanneer hij het vier
maal achtereen gebruikte.
„Lieve hemel", zei de zuster, „ik let nooit óp die
dinigen als ik lees."
„Waar let u dan op?" vroeg ik.
„O, ik geloof nergens op. Ik ren het boek door om
doo gauw mogelijk te zien of de held haar ten hu
welijk vraagt."
,;Maar in den Bijbel vragen de menschent elkaar
niot ten huwelijk.... Jacob uitgezonderd," lachte ik.
„Ik dacht niet aan den Bijbel, «ik ó.-aan boe
ken LnJ het algemeen.'
„Bedoelt u, dat u er nooit op lei hoe een boek is
geschreven, dat u alleen maar wat geeft om het
verhaal zelf?"
„Zoo is het", gaf ze toe, „ik haat beschrijvingen,
die vervelen me gruwelijk. Vooral de gedachte.*.be
schrijvingen van de heldinnen'.... die peinze-: hü
voorkeur bladzijdenlang ovef de kleinste kleinig
heden."
„Over het maken van een nieuwe japon bijvoor
beeld, of over het bestellen van tullen gordijnec,
of....?"
„O, neen", zei ze ongeduldig, „niet over die so ri
dingen. Maar u wordt moe, we praten veel te voel.
Ik zal u in slaap lezen." Ze sprak heel beslist en
begon.
Ze las met eenigszins eentonige stem en ik luister
de en keek naar de toppen van de boomen. .JDe vol
gende week", dacht ik, „zal ik weer buiten o
pen. Dan ga ik met Dimbie naar de kikvorechen en
ik ga met hem wandelen door de velden. Hij zal
z'n arm om me heen slaan, omdat ik nog zoo zwak' i
bendan' zullen we rusten onder den bloeienden;
hagedoonizijn geur zal' de stille avondlucht
vullende velden zullen met klaver bedekt zijn;
en
Verder kwam ik niet, ik droomde zachtjes weg
van Peggy en van de zusteren sliep in.
HOOFDSTUK VIL
Wat Dokter Renton zeide.
Eindelijk is de week omde lange dagen zijn
met looden voeten gegaan-; de avonden, nadat de
klok zes uur had geslagen gingen met gouden vleu
gelen als Dimbie en het geluk hand' in hand mijn
drempel overschreden hadden.
„Nog maar vier dagen, liefste", heeft Dimbie ge
zegd.
„Nog maar drie dagen. Zuster kan je kimono vast
klaar leggen."
„Nu nog maar twee dagen. Ik heb een paar bam
boestokken gestoken door den rieten stoel. Zuster en
ik zullen je zoo naar beneden dragen als je nog geen
trappen loopen mag. Ik wilde het liever alleen doen,
want jo bent zoo licht als een veertje, maar dan zou
ik jo bezeeren
„Je hebt er toch den rioolsteker niet voor ge
bruikt?" vroeg ik huishoudelijk. „Amalia zou woe
dend zijn" en hij lachte als een uitgelaten' school
jongen. i
,i ne maar een dag, morgen kom Je me tegemoet
aan de deur. Zuster zal je zoover helpen, maai^ dan:
gaat ze weg en we zullen alleen zijn." In zijn stem
i trilde net geluk en mijn' wangen gloeiden,
i „Heb je me gemist. Dimbie," fluisterde ik, „vond
je het prettig je eigen thee in te schenken en je pan
toffels te zoeken en alleen in den tuin tewerk en.*1
Hij lachte en zeide, dat hij me geen minuutje ge
mist hadkon ik het niet zien aan zijn gezicht?
Zuster kwam de kamer binnen en kuchte „ahem"
ze schijnt vaak last van haar keel te hebben.
En nu is het morgen. Dr. Renton kan' ieder oogen-
blik komen; ik druk mijn vinger op den pols om
hem zachter te doen kloppen.
Zuster heeft me mijn mooiste blauwzijden kap-
jakje aangedaan en mijn haar is opgemaakt.... nu
wel niet naar de laatste Parijsche mode, maar mijn
vlechten zijn samengebonden met een lichtblauw
lint. Ook. heeft ze mij zoo met kussens opgestopt
dat ik de laan kaai zien en.... Dr. Renton als hij
aankomt
Ik heb haar overgehaald! dadelijk na de lunch een
wandeling te doen. Ik vertelde haar, wat ze trou
wens zelf ook wel wist dat dokter nooit voor hall
vier komt en dat ik me bijzonder goed! voel van
daag.
Zoodra ik het hekjo hoorde dichtslaan, greep ik
naar den knop. die altijd op het:kussen naast me
ligt cn belde om Amalia. Ze verscheen erg slordig
on vuil
„Waarom ben je niet behoorlijk gekleed?' vroeg ik.
„Heb* u gebeid om me dat te vertelle', M'frou,
dat wis' ik zelf ook wel."
Toch was baar manier van doen niet brutaal, 't
scheen als een eenvoudige vraag bedoeld
..0. neen", viel ik vlug in, ,ik wilde je vragen me
eer paar deelen van de encyclopaedie to brengen. Ik
wr rt het nummer niet, maar er staat RUG
op tien band."
Ik sprak zenuwachtig, want ik voelde me scnul-
dig Ik ging wat verkeerds doen. Zou Amalia het
rm "ken? Maar wonder boven wonder ze ging zon
der tegenpruttelen de kamer uit
In een oogenhlik was ze terug.
„Er is geen deel met RUG erop", kondigde
ze aan, „maar wel een. met RKA) en RZO)
M'frou".
.,0. dat is ook goed", zei ik haastig, „breng me
dat maar."
Zo bracht het al krakend en piepend.
„Drie tegelijk, M'frou 1"
„Wat drie tegelijk" informeerde ik.
„TrappeV
„Maar dat is heel dom van je Amalia, Je hijgt als
een postpaard. Noen, ik heb niets meer noodig, dank
je. Ga je alsjeblieft behoorlijk kleoden; zoo dadelijk
komt Dr. Renton en hij zal wel blijven theedrinken.
Ik begrijp niet hoe Je zoo laat komt"
„Ik wel M'frou."
„Waarom daif?"
Mijn vraag werd beantwoord met een wedervraag.
„Weet u wel, wat ik allemaal moet doen, na de
luns M'frou. Denk' u, dat ik touwtje spring of bik
kel?"
„O neen", haastte ik mij haar te verzekeren. „O,
reen, daar ben ik wel zeker van.'
„Nou dan zal ik u vertelle' wat ik doei, dan zal u
wel begrijpe'. waarom ik om half twee niet netjes
ben aangetrokfce'."
Wordt vervolgd.