Altmul NiEifs-
AlraMit- Luümllil
Uitgevers i N.V, v.b. TRAPMAN I Scbageo
R
18
mp
;oi
fiAUITE'S WONDERE JAAR
Banne Hoogwoud en Aartswoud.
Donderdag 2 April 1925
68ste Jaargang. No. 7615
ch
"ig
Overapanoen zenuwen
SGHAOER
COURANT.
in u
t Dit blad vorschljnt viormaal por wook: Dinsdag, Woonodag, Dondou-
veS on Zatördttff* D,J ins^onding tot 's morgana 0 uur, woxdon Advor-
intiên nog goovaol mogelijk in hot oozatuitkomond nummosj goplaaUt
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF no. 20
Pïljo por O mnandon fl.65. Loano nummora 0 cont. ADVJERTttN-
TIöN van 1 tot fi rogola 1.10, ladaro gogol moor 20 cent (bêwljano»
Inbojjropon). Crooto lóuora worden/ name planlsjenlmto li ore kond.
rdei
K,
owa
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
EEESTE BLAD.
Me
ooi.
OW
srz.
stpol
ns
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van Dinsdag 31 Maart 196.
EEN OUDE BEKENDE,
Een ouwe beken-de van politie- en justitie moest
het eerst, zijn opwachting komen maken, 't Was een
Sljjarig los werkman, uit den, Helder., Pieter Oorne-
Jis Selderbeek genaamd, thans gedetineerd,
Piet was 11 Februari jl. 's avonds bij een tijdelijk
oDbewoond perceel in- de Javastraat aangeland. Dat
huis, eigendom van S- Vrije, werd door dezenj gewoon
iijk gemeubileerd verhuurd en Piet meende, dat er
Bel geld of fa hartversterking of wat anders zou
zijn mee te nemen en wist na inhraak te hebben ge
leegd, zich toegang in het perceel te verschaffen,
laar na het interieur te hebben onderzocht, kwam
jj tot de overtuiging, -dat er toch niets van z'n ga
ding was en hij maakte aanstalten om- te vertrek
ken, toen hij! door de politie werd gesnapt en over
gebracht naar 't „bero". Dat smaakte den avontu
rier niet erg en hij verzette zich krachtdadig, zoodat
ml het transporteeren van sinjeur naar het hoofdbu
reau van politie niet zoo fa heel prettig karweitje
was.
Beklaagde erkent, in' het perceel te zijn binnenge
drongen, maar verzet tegen de politie beeft ie niet
;epleegd, zegt hij.
De O.v.J. eischte 1 jaar gevangenisstraf tegen be-
klaagde.
Fin De verdediger, Mr. de Groot, concludeerde tot een
llu< nader onderzoek naar den persoon van beklaagde,
niet. het oog op eventuele verminderde toerekenings
vatbaarheid.
HIJ WAS NIET RUSTIG.
Weer was het Pieter Cornelis Selderbeek, die
nest terechtstaan. Nu, omdat hij in den morgen
an 12 Februari in het arrestantenlokaaltje vertoo
nde, daar een ruit verbrijzeld had.
Piet gaf toe, dit gedaan te hebben, maar op zijn
trhaald kloppen hi| wilde drinkwater hebben
niet gauw genoeg acht geslagen en toen was
zoo boos geworden, dat hij een gliasruitje had
:potgeslagen met een schoen,
k F De O.v.J. eischte een week gevang.
JJ® TEVEEL GEZEGD.
De 45-jarige tuinbouwer, Jaco'b Maars, uit Oud-
karspel, had gezegd, dat Dirk Raven dronken in een
iautobus had- gezeten. Van zooiets kan fa rechtzaak
groeien en dat was hier het geval.
Jaap was met „de bus" naar Castricum geweest
en was te Alkmaar bij: Wilken in een auto van dien
dienst op Langendijk gestegen. Daarin nam ook
plaats Dirk Raven, die z'n boenen op een nog onbe-
l.i zette zitplaats uitstrekte en zeer naar sterken drank
K|[ riekte. Toen Jaap eenige woorden met hém gewis-
ÜU seld' had, merkte hij1 duidelijk, zooals hij thans als
beklaagde verklaarde, dat Dirk erg naar sterken
tpold|draink rook. Bij café de Bakker te Noordscharwoude
was Dirk uitgestapt. Maars had, toen hij: te Oud
karspel bijl Arie Schedtus kwam om geld op te hallen
voor 't Ziekenhuis, dezen' verlellld, dat Dirk Raven be
schonken in- de autobus zat. Dat had Jaap niet mo-
lied'c £en zoggen en nu hij' het toch heeft gezegd, eischte
de heer Officier tegen hem f 10 "boete of 10 dagen
I Jhechtenia
hOJ NIET GEPERMITTEERD
MUI De 27-jarige beurtveermotorschipper Martinus
q Teerhuis te Alkmaar, was ook in contact gekomen
met de justitie. Hij had een beurtvaartadrês, hem
T
in verband' met een1 aantal te verzenden rollen ijzer
gaas van de firma de Wild, door een klerk' dezer
fiitma verstrekt, eigenhandig verandelrd zonder tot
dat veranderen gerechtigd te zijn.
De firma had het adres zoo doen invullen1 dat de
te verzenden rolDen ijzergaas, 117 in getal en be
stemd voor een firma in Arnhem, tot Amsterdam
door bekl. zouden worden vervoerd en verder per
N.V. Stoombootvereenoging, ondernemer J. Mager,
van Amsterdam naar Arnhem' zouden worden over
gebracht Dat is echter niet zoo uitgevoerd geworden.
Bekl. zegt, naar, de stoombootvereeniging J. Ma
ger te hebben geïnformeerd en die iioen niet te heb
ben kunnen ontdekken en toen heeft bekl. de zen
ding ter verder vervoer naar plaats van bestemming,
Arnhem, overgedragen aan die stoombootvereendging
„Concordia" en dienovereenkomstig had- bekl. eigens-
machtig het beurtvaartadres gewijzigd of vervalscbt
wat hem beden voor de rechtbank bracht, ter zake
„het vervalschen van genoemd beurtvaartadres, om
het als onvervalscht te gebruiken, of te doen gebrui
ken, terwijl uit dat gebruik nadeel kan ontstaan."
Intusschen was wel de ondernemer J. Mager voor
noemd te Amsterdam onlangs afgetreden als zooda
nig. maar op den datum van beklaagde's feit (12
Febr.) had dat aftreden van Mager nog niet plaats-;
gevonden.
De O.v.J. verklaarde, in aanmerking te willen ne
men, dat beklaagde blijkbaar alleen uit gemakzucht
de daad] heeft gepleegd, maar die niet heeft bedrevön
met het oogmerk, om zich wederrechtelijk te be-
voordeelen, Maar tevens wil Z.E.Gestr. in 't oog hou
den, dat meermalen in) de beurtvaartweral'd dergelijke
vervalschingen .plaatvinden. En' die zijn niet toelaat
baar. m het algemeen belang hadi de O.v.J. dan ook
gemeend, deze zaak te moeten voorbrengen. Z.E.
Gestr.'s eiach tegen beklaagde is 2 maanden gev.
voorwaardelijk met een proeftijd yan 2 jaren.
DIA'S BRUTAAL.
Eien kleermaker van Uitgetest, Hendrikug Antho-
nius Vos, moest zich verantwoorden wegens hem ten
laste geiegden diefstal eener kwitantie. Hiji was in
proces gewikkeld met zijn dorpsgenoot Pieti Kabel en
na ruim f 250 proceskosten te hebben moeten bèta*,
len, had hij1 nog een bedrag als schadevergoeding
aan Kabel af te dragen. Dat werd na door partijen
l ten huize van Kabel gevoerde besprekingen op f 200
bepaald, voor welk bedrag beklaagde een kwitantie
i invulde en die riaaTmft door beklaagde liet ondertee-
kenen,
Kabel en diens ega, Foukje v. d. Molen, eenvou-
j dige, bejaarde menschen, zeggen, dat beklaagde, zon
dier gelid te hebben afgedragen, da kwitantie dadelijk
meenam, zoo gauw als Kabel dia had onderteekentd.
Beklaagde's rijwiel stond voor tegen t huis en hij
maakte met spoed, dat hij! wegkwam. De vrouw had,
zooals.zij' heden als getuige verklaarde, hem nog na
geroepen, maar beklaagde bad, gezegd, te weinig geld
bij zich te hebben en eerst meer te zullen halen en
daarna te zullen terugkomen. Wat niet gebeurde en
toen hebben de oudjes het aangegeven hij rijksveld
wachter Witvliet en kwam er een rechtszaak van.
De O.v.J. eischte tegen beklaagde 3 maanden ge
vangenisstraf.
Bekl. zegt. onschuldig te zijn, en vraagt om vrij
spraak.
De verdediger, Mr. Kusters, acht de dagvaarding
niet juist en acht het overtuigend bewijs niet gele
verd en concludeert ten slotte tot vrijspraak waarna
nog eenige re- en dupilek tusschen den heer Offi
cier en den raadsman volgde, waarbij1 elk hunner
hij het ingenomen standpunt persisteerde.
DE AUTOBUSSENKEURING.
De laatste zaak was contra den autobusonderne
mer Pieter Koelemeij, geboren te Ursem en wonende
te Avenhom. Een van zijn autobussen, die niet de
bij de wet ver eischte goedkeuring had, was deswege
door de politie in beslag genomen en in den stal
FEUILLETON.
door MABEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland
bewerkt door ELLY HARTING.
13.
Het wa# een sneeuwige wintermiddag, toen Dim
bie en ik voor het eerst „thuis" kwamen. Hoe vre
dig, hoe gezellig warm leek ons deze huiskaftter
mee het knappende vuurtje in de schouw, na het
8 rumoerige hotelleven.
We zaten in de schemering en maakten plannen..;
wat we zouden doen, waarheen we zouden gaan;
en nu... ach, wanneer zou ik eindigen me op te
wniden over dat stilleggen?
ik dacht aan alle menschen, die zoolang gelegen
hadden, aan Mevrouw Browning, Stevenson; zdji al-
Ion schenen zoo geduldig gedurende hun jaren vah
I li ^ekte en pij n, mijn werkeloos neerliggen .zou slecht»
één jaar duren en nog was ik ongeduldig.
Dr. Ren ton kwam de kamer binnen, in z'n ar
men een grooten bos rozen. 4
Jvan je moeder,'* zei hij', „zij bracht ze me
vanmorgen en wilde meekomen.
„Waarom deed ze dat dan niet?'' Ik voelde mijd
oogen vlammen. i
Dat weet je wel",' hit haald zijn schouders op.t
bi)
art j
Eoej
„Peter is een beest,'* voer ik hit.
Hij glimlachte*
Je bent blijkbaar veel' beter. Het verheugt me je
beneden te zien. Hoe hebben jullie de verhuizing
klaargespeeld?' I
Ik deed het heele verhaal' en hiji lachte.
„Dat meisje 'van jullie is een kraan: 'ik zou haar
altijd houden.'*
„j£e zon niet weg willen,zei ik'.
JZij' zal1 wel zorgen, datt je het niet erg eenzaam
hebt. Heb je al! vrienden in het dorp?"
„Neen,'* wad mijfa antwoord, „een paar inenschen
Rjn wel] hier geweest toen ik pas ziek Werd, maar ik
"verlang niemand te ZLen.'*
„Je hebt genoeg aan je man?
ik knikte,
„Jullie schijnt erg veel van elkaar te houden.''
„Natuurlijk zei ik.
lot mijn verwondering zuchttee hij ea wandelde
aaar het raam.
Het viel| mij odat zijn gastaltq zoo gebogen'was
en sfljfa haar grijs. Ik had Dr Renton al urn léven
lang gekend; nu dacht ik er voor het eerst aan*
dat hij' eenzaam was.
Waarom is u nooit getrouwd?'* vroeg ik plotse-
seling. Hij' had zeker een vrouw noodig.
Hij schrok op en glimlachte toen.
„Dat vragen jonggetrouwde menschen altijd aan
hun vrienden,'* zei hij: ontwijkend.
;,Ik geloof, dat u een prettige echtgenoot zoudt
zijnen> het is jammer, dat, u alleen isu"
Hij nam een van de rozen van urn schoot eh
hield haar bij zijn gelaat.
„[Waarom jammer?'*
/Waarom zou u alleen zijn in dat groote mooie
huis in Dorking, terwijl' er zooveel vrouwen op de
wereld rijh? Er zijn er veel ta veel, Jk begrijp Biet
wat ze allen moeten aanvangen.
„Dus je zou me getrouwd willen zien om* het
aantal oude vrijsters niet één te verminderen,?''
lachte hij.
„Dat niet bepaald,'* gaf ik ten antwoord, „maar
u mist zooveel, u en de vrouw, die u had moeten
trouwen.'"
?,Hoe weet je, dat er zoo'n vrouw bestaat?'* vroeg
hij' scherp.
Ik glimlachte.
„Dat. raadde ik. Somtijds ben ik helderziend.
Waar ik'ze?"
„In Indië."
Hij zweeg eensklaps en uit zijn houding kon ik
opmaken, dat hij' een lief ding zou wil u geven om
zjjn antwoortl te kunnen herroepen.
Ik voelde dat ik erg vrijpostig was geweest.
„Vergeef me..." begon ik.
„O, niet noodig," zei hij-, liet kan me niet sche
len. Het is eigenlijk een opluchting erover te
kurtnen sjpreken. JEtf... jij kent de liefde :it
het begrijpen. Eens was er een tijd, waar'., ik
hoopte te zullen trouwen. Ik verlangde er erg naar.
Ik dacht er voortdurend aan, 's morgens, ;s mid
dags, 's avonds en.... 's nachtp."
„En?" vroeg ik.
„Ze ging naar het buitenland."
„Maar waarom? Had ze u niet lief F"
„Ik weet het niet."
„Weet u dat niet?" Ik kon m'n verwondering
niet bedwingen.
J,Hebt u] haar dan niet gevraagd?"-'
„Ze ging zoo plotseling weg. Ze had zoo'n .di
van de Wedi. Veth te Aveinhorn gedeponeerd en d'aar
aanj de ketting gelegd. Dat wais op 3)1 Januari ge
beurd. Koelemeij1 had enkede dagen later, op 4 Fe
bruari, 'den garagehouder D. de Vries uit Alkmaar,
opdracht gegeven, den motor uit bedoelde auto te
halen en die motor over te plaatsen in een der an
dere auto's van den door bekl geëxploiteerden
dienst, van welke laatstgenoemd^ auto de motor niet
goed meer functionneerde.
Bekl zegt. dat het zoo is gegaan en hij heeft er
niet bij nagedacht, toen hij aan De Vries die op
dracht deed, die door een paar monteurs is uitge
voerd geworden.
Beklaagde zegt, te hebben overwogen, dat de inhe-
slaggenomen auto toch niet mocht rijden en daarom
wilde bijv om daarmee fa defecten motor van een
der andere wagens te vervangen.
Rijksveldwachter Brouwer van Oudendijk ver
klaarde, dat bekl. gunstig bekend staat.
De O.v.J. wees er op, dat hierop alleen vrijheids
straf staat en eischte een week gevangenisstraf.
BekL heeft liever voorwaardelijke straf en ver
klaart, nog nooit iets met politie of justitie te heb
ben gehad. De rechtbank zal overwegen.
hebben een kalmeerend en 'zenuwsterkend! middel
noodig. Mijnhardfa Zenuwtab letten beantwoorden
volkomen aan dit doel'. Koker 75 et. Bij apoth. en
drogisten.
Vergadering van het College van Dagelijksch
bestuur en van Hoodfiiigelandein der Rnnne Hoog
woud en Aartswond, gehouden ten Raadhui ze al
daar, op 30 Maart 1925, des voormiddags
10 uur. Tegenwoordig waren de keeren K. Slag
ter, O, Ursem en P. Donker Jz., leden van <lag4
bestuur, A. Rood Hz.. D. Hoorn, J'b. Helder en
A. Zajp Gz., hoofdingelanden, Lw Glas penningmee-
ter en J. Breebaart Dz. secretaris.
1. De voorzitter heet de hearen welkom en opent
de vergadering.
2. De notulen der vorige vergadering worden
gelezen en goedgekeurd.
Naar Aanleiding der notulen wordt meegedeeld:
a. door den heer Hoorn:
3. dat de steenen aan de Mienakker sedert korten
tijd pas zijn weggevoerd an veel last voor het
verkeer hebben opgeleverd. De secretaris licht hier
omtrent in,' dat direct na de vorige vergadering! In
December jl. aan het Kogge bestuur hierover is
geschreven en de hoofdopzichter spoedig, daarna
een kijkje is gaan nemen.
b. door den heer Donker:
4. dat in verband met de eventueele verbreedinfe
\ran de Noorderpade door hem en den secretaris een
bezoek is gebracht aan belanghebende eigenaren,
wonende aan gemelden weg. Het begin was niet
best, er werd weinig voo rae zaak gevoeld, zoodat
verdere pogingen zijn nagelaten.
Nadien is de zaak op andere wijze bekeken en zal
getracht worden'enkele palen van het gemeentelijk
eiectricibeitsbedrijf iets verplaatst te krijgen, ter
wijl de Dijkgraaf der Vier Noorder Koggen voor
verplaatsing van de tegenwoordige basaifcopslag-
plaatsen zal doen zorg dragen, .tevens zouden eeli
paar passeerplaatsen voo^r het noordelijk gedeelte
gewensoht zijn. De secretaris vult het door den, heer
Donker gesprokene aan en deelt mee, dat den
administrateur van het G.E.B. opdracht is gegeven,
na te gaan, welke palen verplaatst moeten worden,
terwijl Burgemeester en "Wethouders bereid zijn
aan den" Raad voor te stellen in overleg met het
Banne bestuur voor gezamenlijke rekening een paar
passeerplaatsen te doen daau-stellen. Voor dit doel
valscfae haast om het land uit te komen."
,yWaarom hebt u haar dan niet in niet Zoo'n
groote haast gevraagd?"
Hij. zocht naar een antwoord.
•„Misschien kende u haar te kort?"
„Ik kende haar al twee jaar llang."
„Noemt u dat plotseling weggaan?" Ik slaagde
erin mijn stem met te spottend te doen klinken.
„Natuurlijk, ik wist toch niet of Ze om.mij gaf.'"
„Maar, dacht u dan, dat zij u vragen zou?
„Neen, o neen, dat zeker met."
„Ik begrijp het wel', u liep haar twee jaar lang
na, bracht naar bijna in opspraak en was toen
nog verwonderd, dat de arme ziel maakte dat ze
wegkwam. Jaar op jaar speelde u verstoppertje
met....'*
„Ik noem twee jaar niet jaar op jaar", woer<
streelde hij1 zwakjes.
„Ik wel," zei ik ernstig, „hö Dimbie duurde
het niet langer dan zes weken."
Hij lachte.
„We zijn niet allen van dezelfde materie gemaakt
als Dimbie."
Hij sprak deemoedig, zoo absoluut verschillend
van zijn gewone gedecideerde persoonlijkheid, dat
ik medelijden met hem begon te krijgen.
„En denkt iu, dat deze vrouw ooit terug zal ko
men?"
vO, God, ik wensóhte, dat rij! kwam," zei,hij met
zulk een-Ah-eftigheid, dat ik ervan schrok.,
,Ik geloo.f, dat u haar nog liefheeft.'/
..yatiiurRjk,' antwoordde hij ruw, „ik dicht dat
ik i j dat verteld had."
„Neen, dat hébt u niet. U vertelde enkel maar,
dat u .en vrouw naar Indië gejaagd had^ ArmJ ding,
ik vind het zoo verdrietig voor haar. Ik ben er zeker
van, dat haar gezicht gegroefd is door tranen, en ze
vóór haar tijd oud is.
Dr. Ren ton kreunde.
„Als u nog van haar houdt, waarom] volgt u haar
dan niet of schrijft haar?"
„Dat vraag ik mezelf dagelijks af," riep hij uit,
de kamer op en neer stappend als een leeuw in
een kooi. „Al jaren lang vraag ik dat mezelf af."
„Jaren", riep ik verslagen, ,ps het al jaren gele
den?"
Hij knikte.
„Dan ben ik bang, dat het te laat is,'* zuchtte ik.
„Dat vrees ik ook. Ik ben gek geweest, nu ia
het te laat."
„Wat vind ik dat vreeselijk.
zullen eiken biels het meest gewenacht zijh. Alge
meen wordt voor het denkbeeld gevoeld, zoodat
Vdorzitter vrij! mandaat krijgt deze zaak in over
leg met het gemeentebestuur tot stand ta brengen.
c. door Voorzitter:
5. 'dat verbetering van den waterstand in de
landerijen van A. Pijper aan de Langereia on
wijlen J. Vel Hz. door den dood van laatstgenoemde
voorloopig is .uitgesteld.
d. door den heer Rood:
6. dat Jb. Berkhout voor watervoorziening van
zijn land ten zuiden van dan Boekatweg een grep
pel heeft gestoken.
o. door oen secretaris: f
7. ld at in 1912 hfiji de woning van de wed. O. VTaar
in de Tropweere een veibreeding heeft plaats ge
had: er is toen door de gemeente grond gekocht
en het hek is verplaatst. Spreker zal' bij! gelegen-
e;d den toestand eens gaan opnemen.
Als ingekomen stukken komen ter tafel:
8. Een schrijven van het bestuur van den polder
*,De Hooge Weere", d.d. 8 Januari jl., no. 25,
waarin dank gebracht wordt voor de verleende sub
sidie eni voor de spoedige uitbetaling daarvan.
9. Een schrijven van Dijkgraaf en BBogheemra-
den van het Hoogheemraadschap Noordliollands
Noorderkwartier, d.d. 5 Maart jl., waarin w(ordt
meegedeeld, dat? door de Banne over 1925 verschul
digd is: voor staat A f4408.92 en voor Btaat Bi
f-1424.50, totaal f5833.42.
Wat staat B betreft behoudens Koninklijke goed
keuring van het door de Provinciale Staten geno
men besluit tot wijziging van artikel' 5^ alineafE van
het reglement van bestuur van genoemd water
schap. De bijdrage onder B bedoeld is ongeveer
Vs lager dan verleden jaar.
Bovenstaande mededeelingen en ingekomen stuk
ken woiden voor zooveel met behandeld, voor ken
nisgeving aangeonmen
Daarna stelt voorzitter aan de orde:
10. Verslag omtrent de verleden jaar uitgekeurde
slooten. Geen der hoeren heeft bemerkingen.
11. Rekening en verantwoording over 1924.
Door den penningmeester, den heer L. Glas,
wordt rekening en verantwoording gedaan van rijn
beheer over 1924, welke na onderzoek en opname
wordt vastgesteld in ontvangst op f42745.22, on
in uitgaaf op £39198.60, sluitende alzoo met een
voordeelig saldo van f-3o46.62.
Voorzitter brengt den penningmeester dank voor
zijn nauwkeurig beheer.
12. Benoeming Secretaris, .wegens periodieke af
treding van den tegonwoordigen titularis, mot 1
April a.s. Door het dag. bestuur worden ter'benoe
ming voorgedragen de heeren: no. 1 J. Breebaart
no. 2 O. Ursem, en no(. 3 P. Donker Jz. Met alge-
meene stemmen wordt benoemd de heer J. Bree
baart Dz. Do secretaris wordt door de vergadering
gelukgewenschfc met zijne herbenoeming, die weder-
keerig zijn dank betuigt voor het in hom «gestelde
vertrouwen. i
13. Benoeming penningmeester wegens periodieke
aftreding van aen tegenwoordigen titularis met 1
Ootober a.s Door het dag. bestuur worden ter be
noeming voorgedragen de heetren: no. 1 L. Glas,
no. 2 F. Donker, no. 3 C. Ursem. Met algemeen#
stemmen wordt benoemd de heer L. Glas. De pen
ningmeester wordt door de vergadering gelukgo-
wenscht met zijne herbenoeming, die wederkeerig
zijn dank betuigt voor het in hem' gestelde ver
trouwen.
Rondvraag. 1 De hoer Rood deelt mede, een. ver
zoek te hebben ontvangen van den Hoofdopzichter
dar Vier Noorder Keggen, om de knippen in den
straatweg boven de rioleering in de Weere te
willen laten ophalen. Bereids is hieraan voldaan.
Goedgevonden.
De heer Rood zegt, dat door het tegenwoordige
verkeer liier en daar terzijde van de straai^knippen
Hij stak zijn hand uit: „Goeden, dag.'*
„Is er, niets meer aan te doen vroeg ik nog eens.
„Ik vrees van niet, Marguerite."
„Maar u zoudt zoo gelukkig zijh alé u ge
trouwd was.' iii
„Donk je, dat alle getrouwde menschen geluk
kig zijn?"
,Xeen, volgens Nanty zelfs maar heel weinig.
Doch ik geloof, dat u gelukkig zoudt zijn geweest
en uw vrouw zeker. U is zoo sterk,'en1 zoo vriende
lijk. Ik voel voor u altijd op dezelfde manier (als
voor juffrouw Fairbrother."
„O, zeidc hij en keerde zich van me at.
„Ja, u beiden zijt als de schaduw vanseen groote
rots op een dorre, zonnige vlakte., zoo troostrijk.
He innert u zich juffrouw Fairbrother nog, majn
vroegere gouvernanto?'*
„Ja,/ zei hij en liep gejaagd de kamer en het
huis uit.
HOOFDSTUK XI.
Het eerste bezoek.
Gisterenmorgen zei Dimbie togen me: „Is nog
geen van die onhebbelijke dames bij je geweest".
„Welke onhebbelijke dames?" vroeg ik verwon-
derd.
„Wel van die dames, die hier in de buurt wonen;
natuurlijk wonen er een stuk of wat in den omtrek.
Laatst zag ik een dame met dikke enkels en ea#
haviksneus uit dat huis „Old Grange? komen.'
„Neen, zij' is niet hier geweest," zei ik lachend.
„Wij' wonen hier pas zes maanden en we/zijn arm.
Als ze zoo spoedig kwamen, mochten wij' ons een#
gaan verbeelden, dat ze ons gaarne leerden kennen.
„Ik weet wel heel zeker, dat wjj hen )niet gaar..#
leeren kennen." Dimbie werd warm.
„Natuurlijk willen wij dat liever niet, vent. Maar
dat gelooven noch begrijpen ze."
„Toch zou het voor jou wel gezellig zijn als er zoo
af en toe eens iemand bij Jö aankwam om] een
praatje te maken en Amalia te bespreken."
„Ik wil niet over Amalia spreken/' weerstreefde
ik.
„Ik wou dat Nanty wat vaker kwam.''
„Het is zoo ver voor haar. Waarom wil je toch jhet
huis volproppen met allerlei menschen? Ik heb
genoeg te lezen, te verstellen, te naaien en te sohnj
ven, zonder overstroomd te moeten worden door
een zondvloed van vreemde vrouw en."
Wordt vervolgd.