Aioffliee Nitiis-
ilminils- üiitaï Mal
HEERENKLEEDING NAA8 MAAT.
Kledingmagazijnen HERMAN HYPELS,
Woensdag 13 Mei 1925
68ste Jaargang. No. 7637.
Uilgevers i M.V, v.to. TKAPMAN Co., Schageo
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
Onze specialiteit
Costuums 45,55,65,75,85 gulden
Overjas 35,45,55,65 gulden.
SCUAQEfii HELDER.
Biimenlandsch Nieuws.
Dit blad verschijnt viocmaal poe wook: Dinsdajj, Woonsdog, Donder
dag oü Zatordog. Bij imonding tot 'a morgens 8 uur, wojdon Advop-
lonrten nog soavaaI mogelijk in het oopAtnltkonionrt fttirmnott geplaatst.
POSTREKENINQ No. 23380. INT. TELEF no. 20
Prijs por 8 n manden flJR. Losao nammeso fl oant AXKKJMT11N-
T16N van 1 to< 5 aegela fl.10, iedezo uegel inooa 00 cent (bewtjaao.
inboggepen). Grooto letteae wo2den naaa platttaaalraiö bezekend.
Zitting van Maandag 11 Mei 1925.
VOOR DEN POLITTEH,ECHTER.
UIT ANGST BEKEND.
We hadden eerst voortgezette behandeling van
da strafzaak contra Dieuwertje Koeter, huisvrouw
van Cornelis Nap te Zuid- en Aoordsohidrlnw*
welke zaak reeds vorige week werd behandeld.
BekL was ook nu weder present. Zijl is, zooalfl
men zich herinnert, beschuldigd, zich. wederrech
telijk f-10 te hebben toegeëigend ten nadeele van
den chauffeur L. Tromp uit Oudkarspel.
BekL bJijft thans bij hare verklaring, van vorige
week, dat zy'i aanvankelijk wel' aan de politie heeft
bekend, uit angst dat zo anders medegenomen zou
worden. Maar evenals verleden week, betoogt zij,
het feit niet te hebben bedreven.
De veldwachter Waterdrinker wordt gehoord en
zegt naar aanleiding van hare bekentenis ver baai
te hebben opgemaakt, dat al klaar was, toen bek!
'b Maandagsavonds 6 April, dus bfgfaja 2 dagen na
het feit, kwam zeggen dat ze het bqjvuste biljet, van
f-10 in tweeën gescheurd door haar 1 Va jarig kind,
had teruggevonden. Get. heeft het gescheurde bil
jet toen van bekl. aangenomen, maar feitelijk niet
in beslag genomen. En# de ontkentenis, 's Maan
dagavonds van bekl. die gepaard ging aan het
overhandigen van het gescheurde biljet, heeft get.
niet in heb verbaal, dat al' klaar was, opgenomen.
Get. heeft aldus gehandeld in overleg: met den
Burgemeester.
De Politierechter keurt'toch deze handelwijze a£
zeggende: welke gegevens hatr u, aat de bekentenis
juist is en de ontkentenis niet? 't Kan evengoed
zij 11, dat de ontkentenis juist wasten de bekentenis
met en zulks staat ter beoordeeling aan
Officier en Politierechter in deze en had u de
ontkentenis dus ook moeten opgeven.
De O.v.J. voegt er bijl, dat het gescheurde tientje,
dat get. toch aL dien tijld ondier zich had en dato
thans door get. hier getoond wordt, door1 get., die
het niet in beslag genomen had, door get. aan hem,
Officier had moeten zijn toegezonden.
BekL bljjlft na de verklaring van den veldwachter
ontkennen het feit te hebben gepleegd-
De Politierechter merkt haar op. dat het zeer
goed een slimheid van bekL kan zijn, dat zij met
het kapotgescheurde biljet van f-10 aankwam. Dat
bewijst eigenlijk niets.
De tweede getuige is de 82-jarige Grietje Leeg»
water, vrouw van L. Tromp uit Oudkarspel. Haar
man is reeds de vorige week géhoord. Z5jl verklaar!/
met haar man van 4 rfp( 5 [April Ibhf'bekL te hebben
telogeerd. Ze waren al lang bevriend met Nap en
iens thans als beklaagde hier staande echtgenoota
Na thuiskomst was Tromp een tientje kwijlt. Ik heb
't verhoor ten huize van bekl. gehoord, zegt get
Ik ben daar weer heengegaan, nadat mij'n man net
verlies thuis ontdekt had.
Na het verhoor heeft de man van bekL aan mjj
MO ter hand gesteld, ten zijnen huizeü Eerst beken
de bekL niet. De veldwachter zei, dat gij1 dan meo
moest naar den Burgemeester. Ten slotte bekende
zij. Maar 't had heel wat voeten in de aarde. Ik heb
gezegd: als je 't niet gestoten hebt, moet je het'
geld ook niet teruggeven. Eindelijk bekende zij aan
Waterdrinker. Latei- heeft zij! het ook aan mij Zelf
bekend. De oorzaak waarom zij' het deed heeft zij
mij niet gezegd, al vroeg ik daarnaar. Zij zei, da*
ze wel aan haar man de oorz»ak had Tezegd, Zij
bekende aan haar eigen man, dat heb ik gehoord
Toen zei haar man, waar beekL bij wfc, tegen, mij
't Is wat Griet, nu moet ik m,et een diefachtige
vrouw leven.-
door MABEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland
bewerkt door ET.I.T HARTING.
38.
In de voorbijgegane jaren las ik het Boek. zooals
men een studieboek leest en vond het saai en onin
teressant.
Ik wond me op bij het dagelijksche hoofdstuk, dat
juffrouw Fairbrother mij te lezen gaf.
En sommige gedeelten vond ik nog saaier dan de
rest.
Daar had Je die vervelende beschrijving van den
tempelbouw, van de arkJuffrouw Fairbrother
deed al het mogelijke om het een beetje aantrekkelijk
te maken, doch het verveelde me onuitsprekelijk.
Maar nu het lijkt me zoo vreemd, dat ik het
Boek eens saai vond. Ik lees het nu in diepe aan
dacht. Bij iedere bladzijde, die ik omsla. Wéét ik wat
er volgen moet en tóch is alles me nieuw, een helder
licht van begrijpen valt op die oude woorden.
Er «ijn drie woorden in het Boek, die mij altijd
maar weer voor de oogen dansen in den laatsten
tijd.
Ik heb ze zien geschreven staan aan den hemel',
op het gras, op de bladzijden van mijn boek.
De wind heb ik ze hooren fluisteren, terwijl de bloe
men ze herhaalden en de bladeren ze voortzegden
tot het golvende koren ze opving.
Alleen ik, ik was niet in staat ze te herhalen. Do
woorden bleven steken in m'n keel on mijn droge
lippen konden ze niet uitspreken.
En toen kwam er een avond, waarop ik ze zag ge
schreven staan op Dimbie's gelaat.
Hij had zich tcneergeslagen gevoeld en was met
zijn zorgen de pijnwouden ingetrokken en kwam te-
f11#blijheid stralende in zijn oogen. op zijn voor
hoofd en, zooals het mij toèscheen, waren in gouden
letters deze woorden op zijn gelaat gegrift: „God is
liefde!"
Ik herhaalde ze werktuigelijk in mijzelf, nog eens
en nog eens en plotseling trok de nevel weg en de
mist loste op en ook ik riep met groote ernst en
vreugde:
-God is Liefdef'
Jane kwam aangeslopen over het pad en wees mij
BekL: Ik heb twee kléine kinderen en ik was
bang, dat ik weg moest, daarom wou ik dat de tien
gulden terugbetaald werd.
Get. Grietje Leegwater, aan wie nn het kapot
gescheurde biljet van f-10 wordt voorgelegd. Zegt
dat dit niet is het biljet dat haar man vermist. Dat
biljet van haar man was veel meer beduimeld, w&
ken als het reeds in diens portemonnaie opgevou
wen had gezeten. Beklaagde heeft 's Maandags 0
April, 's morgens van 6 tot half 8 geveegd, zegt
get. Dus al was het biljet of de portemonnaie
e avonds te voren op den (grond gevallen, dan had
bekL het biljet toch zelf bijl het vloervegen hebbeu
moeten vinden. Niet het kind had het moeten
vinden, dat was 's morgens nog niet op en dat is
,s avonds wel op^ „schoof' geweest, maar niet
op den grond. Wijl» mijn man en .ik zijn s mor
gens hall 8 opgestaan op 5 April
Als ik vroeg aan bekl. naar de oorzaak, zei ze;
vraag me dat niet, dat kan ik niet zeggen. Zij
heeft mij ook gesmeekt, of ik naarden Burgemees
ter wilde gaan om te vragen of er geen werk van'
zou worden gemaakt.
Getuige Cornelis Nap, echtgenoot van beklaagde,
arbeider te Zuid- en Noord Schermer, zegt er bij' te
rijn geweest, toen beklaagde bekende, nadat rij
eerst nad ontkend en in zenuwachtigheid had ge
zegd: betaal 't maar. Ik wou eerst niet en ik zei,
als je het niet gedaan hebt, dan betaal ik niet. En
m zei toen:dan heb ik' het gedaan, betaal dan
maar. Toen héb ik f-10 aan Grietje Leegwater
gegeven. Ik heb wel gevraagd aan mjjh vrouw waar
om riJ de daad begaan had, maar zij was zoo
zenuwachtig, dat ik kon Üe reden er niet uitkrijgen,
waarom tij het deed. 's Avonds zei ze: nu heb ik het
en ze toonde het gescheurde biljet van MO.
De O.v.J. vindt dat de scheur heelemaai niet
er aan doet* denken, dat het biljet in handen van
een anderhalf] arig Jdnd is geweest, aangezien het
bitiet overigens geheel ongeschonden is.
De volgende getuige, Evert Nol, heeft twee bil
jetten van f-10 afgegeven aan L. Tromp, ten huize
van bekl. op 4 April en heeft van Tromp f-20 aan
bardgelei er voor terug ontvangen en heeft duide
lijk gezein, dat Tromp de biljetten achtereenvol
gen in de portemonnaie stak.
De O.v.J. acht het bewSfo geleverd en eischt tegen
bekL 40 boete sube. 40 dagen hechtenis, subsidiair
hernieuwde behandeling door de volledige recht
bank.
Bekl. blijft ontkennen en verklaart de volle
waarheid te hebben gezegd.
Duurzame slolleu en vocrings.
Mooi en gemakkelijk passend en op eigen Ateliers
gemaakt onder leiding van ËIGËQI COUPEUH.
VRAAGT STALEN. Vertegenwoordiger steeds
te ontbieden.
LEVERING ONDER GARANTIE.
Eén uitgebreide keuze
DAMESr, HEER EN- EN KINDERSCHOENEN.
VAN RIJSWIJK^
Schoenhandol Schoenmakerij,
Prijzen naar kwaliteit zeer billijk.
De Politierechter acht dit niet waarschijnlijk,
doch acht de zaak ook weer niet boven allen twijfel
verheven en verwijst deze naar de volledige
rechtbank.
OM ZE TE BRUIN. TE BAKKEN.
De volgende g»m.lr is ook ai eerder in behan
deling geweest en wordt de behandeling daarvan
thans voortgezet. Beklaagden rijln Anke Vos, Jan
Slagwater, Piet Rideman en Het Slagwater, al
len Helderschen, die van de eenigen tijd geleden
gestrande „Promus'' elk wederrechtelijk een hoe
veelheid meel hadden meegenomen. Beklaagdn zijn
absent. Nadat de ambtenaar ter retiaaseoring ala
getuige is gehoord, eischt de heer O.v.J. tegenRide-
man f-40 of 40 dagen hechtenis en te gen jde anderen
ieder f-20 of 20 dagen hechtenis- Het vonnis ja tegen
Rideman f-80 of 60 dagen hecht, en tegen de
drie anderen .elk 2 maanden gev. voorwaardelijk,
met 2 jarenjxroeftijd.
EEN DUUR GRAPJE.
Hendrik .Shong en Gerardus Johanpefl Heilig.
Egïnonder fabrieksarbeiders, hadden op 5 April
jL te Egmond aan Zee zonder bepaalde aanleiding
den 20-jarigen Klaas W!yker, student aan de tech
nische school te Amsterdam, mishandeld. Dit ge
beurde in het bijzijn van Klaas Zwaan, die, evenals
Wjjker, als getuige werd gehoord.
De O.v.J. vond het optreden van beklaagden
wien niets in den weg werd gelegd, te laken en
eischte tegen elk hunner thans f25 boete sube. 25
dagen. Het vonnis was voor elk der beschuldigden
f-20 boete of 20 dagen ritten.
EEN ONGELIJKE STUUD!
Jaoob Venniker. Petrus Venniker, Willem Stoop
en Cornelis Berkhout, luidjes uit Oudorp, waren
allen als beklaagden absent. Zij' worden beschul
digd in den nacht van 14 op 15 April iL wederrech
telijk te rijn binnengedrongen op het terrein van
de Leerfabriek in Ondorp. De waarn. bedrijfsleider
P. A. de Lange verklaarde, geen vergunning te
>p net terrein
it eenig
hebben gegeven om op dat tijdstip op
van het Bedrijf te komen. Er is volgt
geschil toescheen beklaagden en dan
G. de Goeda
Get Gerrit de Graaf, ontvefcter aan de léderfa-
briek, zegt de vier beklaagden op het terrein te
hebben gezien. Een hunner. Petrus Venniker, heeft
de Goede in het gericht geslagen. Ik heb {benf getest*
zich tb verwijderen, waaraan ze voldeden, door de
ontvetting te verlaten.
De get. Gerrit de Goede, wolwasscher, zegt door
bekl. te rijn achterna gezeten en -oen hunner, P.
Venniker heeft me geslagen, toen ik de onfcveh
ting, waarin ik gevlucht was, verliet.
De O.v.J. vordert tegen P- Venniker f-85 boete
of 35 dagen brommen en tegen de anderen elk'fSO
boete of 20 dagen ritten. Het vonnis is vbcttr
J. Venniker en W. Stoop elk f-15 boete ocfil5 dagen
hechtenis en voor O. Berkhout en P. Venniker elk
f 25 boete of 25 dagen hechtenis.
HET LIEP VAST.
Gornelis Petrus Meester uit Hoorn had een door
Pieter Petrus Hamerbus aldaaq op 12$ April verforen
rijwielbelasticgplaatje opgeraapt en aan den 19-
iarigen schildersknecht Ide Appel voor f -1.25 ver
kocht. BekL heeft nogal eens een door hem' gevon-
eenir (jwielplaatje verkocht. Ook is van een door
hem geleend rijwiel het plaatje geheimzinnig ver
dwenen, maar wegens gebrek aan Bewijs is. daarvan
geen verbaal gekomen. Bovendien zün Ldichtingen
nopens bekL niet gunstig en heeft hij twee voor
waardelijke vonnissen „loopen**. Geen wonder, dat
tiju vonnis nn luidde: 2 maanden gev. met lagt
tot onmiddellijke gevangenneming.
BELEEDIGING.
Poortsluiter is do veekoopman K Stammes, uit
Heerhngowaard. Deze is als beklaagde preeonti
Hem is ten laste gelegd dat hij" op'4 April te Alk
maar den aldaar wonenden veekoopman J. N. Ou
denburg heeft beleodigd, door hem een dief te
noemen, die metéen ander rin gold in zÓA zak loopt
BekL zegt wel f-100 van Oldeanburg te goed te
tijn, maar heeft niet gezegd, dat hij een dief is
en met een ander rijfn geld in rijn zak loopt. Ik
heb gezegd aldus bekL „ik loop niet met MQG
van n ander in mffin zak". v
Gei Oldenburg zegt, dat beki wel de hem1 ten
laste gelegde beloedi gingen heeft geuit. I
Get. Jaoob Venniker uit Alkmaar verklaart, te
hebben gehooid, dat bekL zei: ik loop niet met '100
gestolen geld in mijn rak.
De O.vfT. achttenefc feit bewezen en eischte tegén
beklaagde Stammes wegens beleodiging f3) boete
of 20 dagen hechtenis.
De Politierechter legde aan bekL een vonnis op
tot f-15 boete of 15 dagen hechtenis.
met den vinger op de lippen te zwijgen.
jk wil je pakken en kussen, jou lieve, oude leer
ling, zonder een jaloersche man om mijn geluk te
verstoren. Ein ook wil ik je echtgenoot eens goed be
kijken."
Dimbie lag met zijn hoofd achterover en tracteerde
de omgeving op een muziek, die nu niet direct tot
de schoonste kon worden, gerekend.
„Hij is niet op zijn best", fluisterde ik, „zijn mond
is heusch heel andera"
Jane maakte een grappig beweginkje en kuste me
weer. „Nog dezelfde oude Marguerite", en zij nam
mijn gezicht in haar beide handen.
„Met een verschil", zei ik rustig.
„Met een mooi verschil. Het verwondert mij niets,
dat je man verl...."
„Stil", kwam ik, „ik ga hem wakker maken."
Jane ging zitten en keek belangstellend toe
„Dimbie, Dimbie-lief zou je niet eens wakker wor
den?"
„Hij slaapt niet altijd zoo zwaar", legde ik veront
schuldigend uit, „het was zoo vermoeiend warm
vandaag."
„Dimbie, zul je eens ophouden met dat snorken!"
Geen antwoord.
Toen luidde ik hevig m'n schildpad en in een oog
wenk stondi hij overeind en staarde Jane aan.
„Er is geen brand", verzekerde ik hem, „alleen
maar juffrouw Fairbrother."
Met het eerste gezonde, hartelijke glimlachje van
Jane begon zijn nederlaag. Zij schudden eikaars hand
en hij verontschuldigde zich over zijn ietwat eigen
aardige ontvangst.
„Die stelde me in staat Marguerite's man, van
j wien ik zooveel gehoord had, eens goed op te ne
men", kwam' Jane openhartig.
„En wat denkt u wel van hem?" vroeg Dimbie met
een lichtje in zijn oogen.
,Jk moet mijn oordeel tot later opschorten. Het kan
wel een geval van dronkenschap of mishandeling
der vrouw zijn. Het uiterlijk van een mensch is zoo
bedriegelijk. En in de schatting van uw vrouw heb
ik niet het minste vertrouwen."
Hij schoof haar een rieten stoel tóe. „Wilt u dezen
stoel niet nemen, hij is veel makkelijker dan die
waarin u zit?"
„En waren Marg's brieven erg vervelend?"
„Nu. ze schreef niet zoo heel veel over u."
Jane, nam- een houding aan van:„De hemel verge-
*ve mij deze leugen."
„Maar als ze over u schreef, was het meestal iets
goeds."
Dimbie lachte, hij begon zich te amuseeren.
„Zou je je niet wat willen verfrisschen of een kop
je thee willen drinken voor we aan het babbelen
slaan?" vroeg ik.
„O, thee alsjeblieft."
Éi belde.
„Tk ben beslist verlangend dat jeugdige persoontje
met de theepantoffels te zien", merkte Jane op, ter
wijl ze haar hoed afzette en even met de hand door
haar weelderig haar streek.
„Die draagt ze nu niet meer. Wij hebben een mas
sa geld geërfd."
Ik bestudeerde het uitdrukkingsvolle gelaat vóór
mij.
Het was zoo weinig veranderd.
Loopt nu barrevoets rond?"
„O, neen. Ik bedoel, dat we nu keurige leeren pan
toffeltjes voor haar hebben kunnen koopen."
Ik had moeite mijn gedachten op Am al ia te con-
centreeren, ze dwaalden telkens weer af naar Jane's
mooie, frissche grijs-linnen japon, die met prachtige
Iersche kant was opgemaakt.
„Dat is geen geminacht katoen", dacht ik hardop.
„Het is een van m'n beste japonnen," zei Jane
„Vind je haar niet te jeugdig voor mij, Margueri
te?"
„Ik zou deze morgen aandoen...." zei ik in een op
welling en zweeg toen onhandig.
„Waarom juist morgen?" vroeg zo verwonderd.
„Krijg je dan gasten?"
„Alleen Marg's medisch a...."
„Dimbie," gilde ik, „wil je eens gaan zien of de
thee al klaar is? Ik begrijp niet waar Amalia blijft."
Hij staarde mij een oogenblik met open mond aan,
toen herinnerde hij zich blijkbaar iets, knipte een
oogje en holde naar binnen. Op Jane's gezicht kon ik
duidelijk lezen, dat zij ons op zijn minst genomen
erg eigenaardig vond.
„Hoehoe vindt je mijn zonnebloemen?" vroeg
ik gejaagd.
„Zeer mooi en stevig", antwoordde ze.
Toen viel er een stilte.
„Wat heb je Marguerite?" vroeg ze ten laatste. „De
atmosfeer is overladen met geheimzinnigheid."
„Dinsdag zal ik het je vertellen."
.Dinsdag?"
„Ja. O, hier is Amalia met de thee. Dit is nu Ama
lia."
Jane glimlachte haar toe en liet haar gave, witte
tanden zien. Zij ontving echter een vijandigen blik
in retour; Amalia liet zich niet verslaan door een
glimlach. Zij was geen zwakke man en haar stand-
NO ORD SCHAR W OUDE.
De Markt De eerste week van Mei, en dan nog
zooveel kooL Het behoort zeker wel tot de bijzonder
heden. De aanvoer was deze week ruim 103 wagons,
waarvan ruim 85 kooL De hoofdaanvoer is Deensche
witte, waarvan er bijna 60 zijn aangevoerd. Over de
prijzen konden de aanvoerders tamelijk tevreden zijn.
Alle producten waren hooger. soms belangrijk boa.
ger dan de vorige week.
De Deensche witte, waarvan de vorige week de
hoogste noteering tuaschen f 2B0 en 6 gulden was,
liepen nu op tot 1 5.30. Het laagste cijfer van de
hoogste noteer in gen was nu f 8.80, aoodat er een ta
melijk verschil is. Minder dan i is nu geen Deen-
cshe kool verkocht. De vorige week was de laagste
noteering f 130.
De prijzen van de gele kool gingen in den loop van
de week met een gulden omhoog. Het gemiddelde
was boven dat van de vorige week, doch lager dan
de laatste dagen van de vorige week.
De roode kool heeft deze week een dikke prijs op*
gebracht. De vorige week was de hoogste noteering
reeds tot ruim 20 gulden opgeloopen, doch nu noteer
de men Zaterdag van f 2L50 tot f 31.70. Een schitte
rende prijs. Alleen maar jammer, dat de aanvoer
gering is. Het zijn slechts een drietal aanvoerders die
daarvan nog profiteeren. Dit zijn blijkbaar de taaie
overhouders van het echte ras. Dezelfde kool, die be
gin Maart b.v. f 330 opbracht, heeft Zaterdag f 24.50
in het laadje gebracht- De aanvoer was echter slechts
ruim een halve wagon. Gelukkig hij wiens kool sterk
genoeg was om het zoo lang uit te houden. Nog een
tikje en we zijn weer tot de 50 gulden, waarvoor ze
het vorig Jaar eenmaal verkocht zijn.
Met da peen ging het deze week schitterend. Liep
de vorige week de markt tusechen 50 cent en f 1.80,
nu was het tusschen f 1.10 en f 4.40. De markt ging
daarvan bijna dagelijks met flinke sprongen omhoog.
Vooral van.' Donderdag op Vrijdag, toen er een ver
schil van ongeveer f 130 kwam. Zaterdag waren ze
het duurst, hoewel toen ook de anvoer verreweg het
grootst was.
De uien is zoo goed als op. De eerste vier dagen
was er nog een kleine aanvoer, doch Vrijdag en Za
terdag bleven ze geheel van de markt, zoodat veron-
redsteld kan worden, dat de voorraad uitgeput is.
Rapen werden alleen Maandag aangevoerd voor
f 130 per 100 Kg. Van kroten was Dinsdag en Woens.
vastigheid was haar trots.
„Goeden middag", zei Jane.
„Goeie middag", kwam: Amalia op een „loop naar
den koekoek" toon.
Maar Jane was zulks niet van plan, in geen geval
vóórdat zij thee had gedronken.
„Wil je zoo goed zijn dit aan den kruier te geven,
die mijn koffer brengt?"
„Was der geen rijtuig? Alle mensche' neme' rij-
tuigeV' Nu was Amalia beslist brutaal. Ik voelde me
boos worden.
„Doe alsjeblieft wat je gezegd wordt", zei ik streng,
„en spaar ons je aanmerkingen."
Voor het eerst sinds ze bij me was, kwam ze on
der den indruk van mijn toorn en onmiddellijk ver
anderde zij van taktiek.
„Ik daoh' dat het zulk warm weer was om te loope'
voor de Juffer."
„Dat dacht je niet. Wees tenminste eerlijk". En
tot mijn grooten schrik nam ze mij bij het woord.
,Ik kan geen vreemde' mensche' over de' vloer'
hebbe'."
„Amalia!"
Jane lachte ongedwongen.
„Ik zou er net zoo over denken", zei ze, Amalia
vriendelijk aanziende. ,Jk voel heusch met je mee.
Je denkt zeker, dat ik me met alles bemoeien zal en
overal m'n neus in wil steken?"
„Ja."
„Je bent bang, dat ik de keuken overhoop zal ha
len en dingen voor mevrouw doen, die Jij, tot nu toe
steeds gedaan hebt."
„Ja", zei Amalia in blanke verwondeirng over Ja
ne's begrijpen.
„Nu, maak je maar niet langer bezorgd. In de
eerste plaats ben ik veel te lui om me overal mee te
bemoeien. Ik vind het veel prettiger als de menschen
voor mij werken. En dan zou ik het heel min van
mezelf vinden om dingen voor mevrouw te doen, die
jij altijd zoo trouw en zoo liefdevol gedaan hebt. Ik
zal je niet verdringen, hoor." Jane's stem klonk nu
heel zacht, vol hartelijkheid.
„Maar je moet me wel toestaan, dat ik zelf mijn
bed opmaak en mijn kamer stof, want ik zal je na
tuurlijk wat meer werk bezorgen, terwijl ik zeker
weet, dat je al genoeg te doen helbt"
Amalia verwonderde zich, weifelde en gaf zich over.
.Dank u juffer, u is heel vriendelijk", was alles
wat ze uit kon brengen, en om beter uiting aan haar
gevoelens te geven, tikte ze op de bel. raapte Jane's
handschoenen op en vertrok naar de keuken.
Wordt vervolgd.
