IEHH INGE OVER AMERIKA.
'f
I
Geheim van Oeraard Brown
B. H. Lenghaus, Winkel.
HEEREKXLEEUG HAAR MAAT.
SCHERP CONCHRREERENUE PRIJZEN.
DERDE BLAD.
FEUILLETON.
Vraagt Stalen el zlchlzeidlng.
Zaterdag 6 Juni 1925.
68sle Jaargang. No. 7649.
at ik u vertellen wie 'Dean Inge la.
an Inge is Deken van St. Paula' Cathodraal te
rl len en is een zeer bekende persoonlijkheid in
land, omdat hij over het algemeen rake cHigen
en schrijft.
wordt ook wel eens verkeerd verstaan of be-
>n en daar heeft hij: een bijnaam aan te dan-
the gloomy Dean: de somebere deken. Inge, de
iche dominee der Engelsche statistiek, :s allcr-
somber, maar hij is het nu eenmaal niet eens
de tegenwoordige damesmode, waar de naakt-
waar niet aanwezig, zeer bedriegelijk rege
st wordt. Ik ben allerminst een somber mcnsch,
r ik vind die hedendaagsche jodenmode van
de kaalgeschoren, nek, naakte armen en in
ichkleurige kousen geperste beenen, waarboven
orst mogelijke, zoo doenlijk doorzichtige klee-
heel leelijk. Aan de meeste draagsters zou ik
in toeroepen: Bedek toch al dat wat je nu laat
'l n en laat ons tenminste nog een illusie!
fin, Dean Inge liet zich in dien geest, maar dan
urlijk van zijn standpunt, als dominee uit en de
aggevers overhaastig hoorden niet alles, maar
rt lts half en kregen den indruk dat Dean Inge
- zwaarmoedigheid leed, vandaar the Gloomy
i.
sl drommel, wanneer ik soms op al die leelijke,
welijke extremiteiten getracteerd wordt, wan-
ik een wandeling maak en veel wandelaars tegen
Lchterop kom, dan raak ik ook wel ens in een
armoedige bui en heb angst voor den hemel,
r de engeltjes wellicht ook met de menschen
Boen, inplaats van zoo sierlijk in lange gewaden
fcn gehuld en je te- laten droomen van maagde-
j schoonheid. Men heeft mij rseds met het oog
Inijn gezondheid beslist ontrader Zaterdags in
iterdam en Zondags in Zandvoort te gaan wan
hoop voor dergelijke vreeselijkheden gespaard
ij ven. Het is zoo'n beetje als nabij de Hellepoort:
alle hoop varen! Dante is volgens de overleve-
wel in Vlaanderen geweest en kende den dijk
Graaf Jan en den zeedijk bij Calais, maar hem
et huidige Zandvoort bespaard gebleven,
ais revenons nos moutons! Dean JSige is in
èrika geweest. Hij was uitgenoodigd om daar le
ien te houden. Amerikanen zijn dol op lezingen,
hneer een uwer lezeressen of lezers behoefte
pelt uw eigen stem eens teh ooren, tracht voeling
krijgen met Noord-Amerika en ge wordt uilge-
jüigd om te komen spreken. Ik weet het zeker,
at zelfs mij heeft men uitgenoodigd en misschien
[.ik het a.s. jaar. De quaestie is dat ze me zoo-
i moeten betalen, dat ik er beter en niet minder
tl worden.
in Inge, uitgenoodigd, 'ging naar Amerika, bleef
ie wéken, gaf in verschillende plaatsen lezin-
I is weer in Londen terug en vertelt nu een en
jr omtrent zijn ervaringen,
ar men van een Angli'kaanschen deken gerust
I aannemen, dat hij niet opsnijden zal, meen ik
te doen de lezeressen en lezers van de Scha-
iourant een en ander over te vertellen. Daar. ik
irika goed kende vóór d' eProhibition, interesseert
-[de materie ook zeer en schrijf ik er gaarne over,
ral ook omdat ik verscheidene punten zoo goed
begrijpen, omdat ik dezelfde ervaring had op-
tan. Zoo onder meer de boven allen lof verhe-
i gastvrijheid der Amerikanen,
ean Inge zegt dan ook naar aanleiding van die
vrijheid, dat indien hij zich wat onheusch over
irikanen mocht hebben uitgelaten, hij „amende
orable" wenscht te doen.
ontvangst welke ik genoot, zegt de Dean, was
oonweg onbeschrijflijk. Men vond mij wat de
irikanen noemen een „Big bug", letterlijk ver-
eleen „groote, luis", maar daarmee wordt niets
fehoorlijks bedoeld, integèndeel dat wil zeggen,
raen een geestelijke celebriteit is in de oogen
Amerikaansche verslaggevers. Oh, die cou-
b len, oh (die verslaggevers. (De Mauretania
11 te New York aangekomen en een zwerm van
jj Jlaggevers drong mij in een hoek van de salon
I [begon te vragen, wel soms heel ingewikkelde
door EL PHILLIPS OPPENHEIM.
HOOFDSTUK TL
De moordenaar bijt Falcon's Nest.
u mu>em ^erscöirikkelijtk! van hen/' riep
jen i hruwoll plotseling uit. „Zijl zijn meer dan
_l uurte laat en ik heb grooten honger.''
Ltiefc is afschuwelijk/' zuchtte Racahel Kynaston.
aan heusch niet„lantrer stil' zitten kijken naar
6 eten. Groves, goed: mij ©en beschuit.
5n wai-en beide gezeten op de lage vouwstoelen
|dc vlakke heide, slechts een paar meter ver van
d rand van de rotsenrij', waartegen honderd
eten omlaag de zeegolven braken met oen som-
r. eentonig gemurmel. De zonnewarmte werd
•ist goed getemperd door een zachten wind, die
jidegeur meevoerde, en ofschoon de zonneschijn
oolqk glansde op glas en op zilver en «lanföte
er het blauwe water omlaag, was de warmte der
1 li eer aangenaam dan drukkend. De twee meisjes.
e daar zaten, zagen er niet verhit uit. Vooral
lillen Thurwell in. haar linnen japon, met een
bos heidekruid in haar gordel, on een
uiten gezonden blos op de wangen, zag ©r uit ais
Kïhts een Engelsch landmeisje van goeae geboorte
luit kan zien xie ware verpersoonllijikiiig
- li bekoorlijke frischheid.
•.„Daar gaan de geweren weer af/' riep liij1 uit
lljioor de echo's. Ze kunnen nu niet ver af meer
lil®." Er was een gemurmel van voldoening. Men
f let in alle opzichten toegevend zijn voor een
a hrtman als mijnheer Thurwell, maar de tijd,
voor het bijeenkomen bepaald was, was reeds
o* dan een uur verstreken.
|Ge hebt de grens van mijn geduld bereikt/' ver
arde. Rachel Kynaston, terwijl ze opetona. „Ik
ït eten of flauw vallen. Ik kies het eerste.'*
Zy zullen 'dadelijk Jhier zijn, juffrouw,'' hierkte
>yes op, terwijl hij de laatste hand aan het
eldekken legde en een -weinig achteruit ging:
feu om het effect er van te zien. Wat hem betror,
pden ze nu komen. Voor ditmaal hadden zijn
flergoschikten hem niet in den steek gelaten,
pts was vergeten en hij' was trotsch op zijni werk.
Rb keek landwaarts, terwijl! hij zijne oogen met
Ikana overschaduwde.
quaesties aanroerende als relfgle, politiek, zeden etc.
Wat d8 reden betreft, vroeg men zijn oordeel over
de hedendaagsche bakvisch en dat over haar groot
moeder. Daar de hedendaagsche bakvisch hem niet
wil kennen en hij van rijn kant weer niet het ge
noegen gehad heeft haar grootmoeder te kennen, waa
de vraag pijnlijk.
Maar daarmede was de pijniging nog niet afge-
loopen. Waar hij zijn neus vertoonde, werden min
stens een half dozijn camera's op hem gericht met
het gevolg, dat zijn vrouw een der couranten, waar
in hij was afgebeeld, opslaande zei: „Nu zie je
met een eens hoe leelijk Je bent, wanneer je boos
bent."
Maar daar hij verder met zulk eene onderschei
ding door de haven-autoriteiten ontvangen werd.
dat hij vrijgesteld werd van medisch onderzoek en 1
alle douane-formaliteiten, was hij al spoedig ver- j
zoend met Amerika cn de Amerikanen, al was hij j
dan ook een „Groote luis".
Volgens Dean Inge ls New York in de laatste tien
jaar buitengewoon vooruit gegaan. De laatste tien
jaar van ongekende welvaart hebben hun stempel
op New York gedrukt en waar het vroeger „onge
soigneerd" leek. is het nu keurig in orde roet de
luchtkrabbers, die van de breedo straten huizen-
kloven maken, maar dank zij een mooie architectuur,
mooie kloven. Vooral is belangrijk hoe de nieuwe
Amerikaansche architectuur rekening houdt met ge
brek aan dienstpersoneel enzoovoorts.
Voor een voetganger is New York een wanhoop en
de Dean kan het begrijpen, dat er elk jaar 20.000
menschen en 450.000 gewond raken in de hoofdstad
van een rijk. waar vijftien millioen automobielen
losgelaten zijn.
Bijzonder prettig voor kleurenblinden vindt hij de
waarschuwing: groen: loop, rood: stop. Over eenigen
tijd zullen alle kleurenblinden gesneuveld zijn.
Dean Inge heeft natuurlijk goed zijn oogen en
ooren de kost gegeven. Hij wilde een antwoord vinden
ten .opzichte der vijf volgende problemen: le. de so
ciale quaestie, 2e. verandert het nationale karakter.
3e. hoe werkt de wet op het drankverbod. 4e. wat is
het algemeen gevoelen ten opzichte van Europa, den
Volkenbond en Engeland, 5e. hoe staat het in Amerika
met den godsdienst.
Wat de eerste vraag betreft, bleek hem dat er in
Amerika eigenlijk geen socialisme bestaat. Weliswaar
worden er altijd weer socialisten geimporteerd, om
dat zij zich onder de emigranten bevinden, maar
daar er voor die heeren gauw de aardigheid af is.
bloedt het socialisme dood. De eenvoudige reden is.
dat elke werkman in Amerika een kapitalist is, om
dat iedereen in Amerika kapitalist wil worden. De
Kapitalist zelf geeft weer millioenen van zijn mil-
lioenen terug aan den Staat en de Staatsburgers pro-
fiteeren er van. Het Amerikaansche systeem met al
zijn fouten is doelmatig gebleven, het maakt de
arbeiders spaarzaam, tevreden en ondernemend en in
geval van succes volgen zij meer het voorbeeld van
anderen en gebruiken enorme sommen te nbehoeve
van het algemeen en in millioenen woningen wordt
daardoor comfort en tevredenheid gebracht. Nadat
Dean Inge in Amerika gezien heeft hoe al die sloo-
pers, die bolsjewisten en communisten in Amerika
eenvoudig verdwijnen omdat hun theoriën niet ge
wild zijn, daar de Amerikaan de praktijk anders
weet en wenscht, heeft hij ook weer moed; in de
stabiliteit van WestJEüropa. Kleine plaatselijke revo-
hitietjes zijn ondoenlijk, al zouden er in sommige
plaatsen natuurlijk genoeg slechte elementen on- j
der de Zuid-Ieren, de Polen en Russische Joden en
andere zijn. InAmerika staat het conservatisme
der bevolking, de wensch naar kapitaalvorming als j
een onwrikbare muur tegen al de moderne sloopers-
theoriën.
Denk daarom niet, dat bv. de rijken g£en belasting
behoeven te bèta'en. De rijken zijn in Amerika even j
zwaar belast als%in Engeland (en Holland). Natuur-1
lijk is niet alles'rozegeur en maneschijn, want in
verschillende steden, waar de regeering in handen'
zit van duistere elementen van Zuid-dersche af- j
komst, zijn de belastingen hoog, maar de uitgaven
niet of onvoldoende gecontroleerd Het leven in Ame-
rika is ontzettend duur. Met een dollar (f 2.60) komt,
men niet ver en men krijgt voor twee dollars zoo-i
wat evenveel als in Holland voor. een gulden. De!
huren zijn buitengewoon hoog. Een étage van 20.000
25000 is geen uitzondering, zoodat een groot ge
bouw soms honderdduizend pond (f 1.200.000) rente
opbrengt. Er zijn lieden in New-York die verschei-
dene van zulke gebouwen in onbezwaard eigendom i
hebben. Dan komt men al gauw op inkomens van 20
millioen gulden. Dean Inge sprak van den eenvoud,
der allerrijkste Amerikanen en hoe een Rockefeller/
de allerrijkste, indien Henry Ford hem niet over
vleugeld heeft op heel verstandige wijze weldoet,
nl. door' middel van een commissie van adviseurs, j
allen experts in een bepaald onderwerp.
Dean Inge meent, dat de enorme toeloop van
vreemdelingen terecht geremd werd, omdat de be
tere elementen, de' afstammelingen der oorspronke
lijke Amerikaansche burgers, een kleine minder j
heid begon te worden. In de plaats Newhaven wa
ren van de 150000 inwoners 60000 Italianen. Een.
Groote sorteeriug Confectie
eu Modeartikelen,
sprekende ouders zijn Amerikanen bedoeld, dus af
stammelingen van Engelschen, Hollanders ScandL
naviërs etc. Een groot gevaar schuilt in al dat don
kere element, waartoe ook de Zuid-Ieren belmoren.
Men moet in Amerika de quota der emigranten
weer uitbreiden, omdat men arbeiders moet importee
ren, daar reeds minder vruchtbare boerderijen ver
laten worden, maar de autoriteiten zullen nu met
mooi weer spelen en zich zelf en andere vechtlustige
i naties uitrusten. De Amerikaan ging niet uit sym-
pathie voor Engeland, maar wel uit sympathie voor
Frankrijk in den oorlog, maar van al de jonge Aroe-
rikanen, die als soldaat Frankrijk en het Fransche
volk hebben leeren kennen, zijn 99 pet. voor goed
van elke sympathie voor do Franschen genegen. Lie
den, die Amerikaansche jongens, die van over het
water komen om Frankrijk te helpen verdedigen,
zelfs voor een glas water te laten betalen, dat Ts den
hospitalen Amerikaan toch te machtig.
Voor den Volkenbond voelen de Amerikanen niets,
zij vólgen daar hun politieke leiders en pers, maar
allemaal zien zij wel in. dat als Europa niet gauw
behoorlijk op pooten komt. het er ook voor Amerika
raar zou kunnen gaan uitzien. De wereld kan niet
buiten een rustig en hard werkend Europa.
Dean Inge meent, dat in de laatste 20 jaar de Ame
rikaansche Pers aanvankelijk Verbeterd ls en meent
dat dit op den duur slechts zal kunnen bijdragon
tot een beteren kijk van het Amerikaansche pu
bliek op wereld- en Europeesche problemen, terwijl
Amerikanen
W^Ê/ÊL 'erbe teren.
Ten slotte komt Dean Inge aan bij do quastie,
die hem als prodikant het meest interesseert: do
godsdienst. Laat ik hier meteen even zeggen, dat
Dean Inge fel gekant is tegen de vorroomsching van
de Church of' Engeland. De Church of England is,
wat wij wel noemen, de Episcopale kerk, in tegen
stelling met de Presbyteriaansche of Schotsche kerk.
De Episcopale kerk, Staatskerk in Engeland, en de
Anglikaansche dominéé to W.llingford vorteldo, dal Dean Inge vertrouwt dat nedïlM
FnêhB!Lh0P Z" ,klndT"' di0 vJEtlnd^dingYu£h£^marikanén e!l En
JLTl üf! gelachen „og aanmerkelijk ral verbeteren.
den1Tr orio" ehLfb«edniffiteb?waerenekw« 5 Z k"k °o£ in het sodafe Teven'den tVon'aangU»
717^ de kerk der aristocratie en der meerderheid van het
ZJZ? Engelsche volk. da kerk der traditie dus. neemt in
Amerikaansche soldaten onder de wapenen en.daar
door is men tot de ontdekking gekomen, dat de sol
daat afstammend van een noorde lijk volk abso-
Amerika pas de 7e plaats in. De kerk, die de grootste
plaats inneemt is de Roomsch-Katholieke kerk.
vooral ook door haar eenheid terwijl de Protestnat-
!uu wa» O"1»?1 be< mlnst in geestelijke sche kerkgenootschappen niet alleen onderling ver-
&",?1nlTÜln^!VT,L?. lte deeld zijn, maar zich steeds weer splitsen, eoms om
Hollanders, de Engelschen en dan de geboren Ame- futilileiIJen en do0r dwaze dogma's. De herhaaldelijk
Ja, wij behoeven ons nog allerminst in een hoek te
gevallen candidaat voor het presidentschap Bryan,
i -i i i i a i i -u is een echte scheurmaker en doordrijver,
later, dringen, ik heb da al zoo dikwijls geschreven Voora] door h(.t «.„tingit Ion,„, Ita-
Doch laat ons voor zelfoverschattingwaken. Blijft u Po,en en znn (,r jeer gro-.C
Ontwikkelen, geestelijk on lichamelijk en indien ,lanta| Katholieken in Amerika, daarbij zijn zij
gij de behoefto gevoelt „er uit te gaan. ga dan, maar r vruchtbaar, zoodat hot vroeger zoo Calvinis-
denk dan vooral eerst aan ons eigen land aan onze tische Ni Eng, land hard op weg is om Roomseh
schitterende kolomen. Denk aan den aAmerikaan Katholiek te worden.
Terwijl jaren lang de Roomsohe Geestelijkheid
en Pers in alle stilte werkte, hebben zij 'thans het
masker afgeworpen 'en sedert staat men verstomd
over de uitlatingen van geestelijkheid en pers.
Ik heb U wel eens verteld hoo knap de Roomsohe
geestelijkheid toch is en hoe zij steeds tracht besla
en tracht naar boven te komen als intellectueele en
of monetaire kapitalist.
Onderaan stonden de Zuid-Ieren en de Italianen en
heelemaal onder aan de lijst de -Slavonen.
Prettig, om te denken, dat door dit minderwaardig
gespuis altijd weer oorlog en ellende komt.
Nu komen we aa,n de geheelonthouding. De ge- te leggen op hot kind. Ik vertelde in dit vort
heele quaestie der afschaffing in Amerika is het ge- van ae Rootnsohe scholen der Katholieke Missie op
volg van de Saloons, die minderwaardige tapperijen IJsland, waar maar 2. Roomsohe Katholieke IJslan
en slijterijen naar immoraliteit op elk gebied den ders wonen, maar waar .de Regeering door geld-
scepter zwaaide. Vrouwen en mannen gingen ten gebrek te weinig scholen heeft en de Roomsohe
gronde en de politiek kwam in handen van kroeg- Missie nu scholen gebouwd heeft en door I lollanfl-
houders. met alle treurige gevolgen van corruptie en scho paters en nonnen do kinderen leert en..... jn
wat dies meer zij. De Ieren alweer hebben daarbij R.K. geest ontwikkelt en kneedt,
veel op hun geweten. Zoo kwam de Volstead Act als In Amerika is het onderwijs reg-eeringszaak on
een soort doofpot op al die tapperijen-immoraliteit, heel goed,, liet valt maj altijd weer op hoe goed
Natuurlijk met allerlei noodlottige en ook dwaze dat onderwijs is, hoe practisch ,en hoe het don
gevolgen. De zeloten willen nog veel meer zien af- weg opent voor voortdurende verdere individneele
geschaft, voor die is alle persoonlijke vrijheid uit zelfontwikkeling. Vandaar die reislust der Ame-
den booze. Die halen uit den Bijbel wijsheid, die er rikanen. Het Ls do zucht tot verdere ontwikkeling,
niet in staat en willen dat iedereen net zoo'n dwazen waarvoor het onderwijs de Mem gelogd hoort,
vorm van broek zal dragen als zij. U hebt dat juist De Amerikaan kan zich zelf blijven pntwikkeien
in uw Tweede Kamer aan den lijve gevoelt. Welnu, om het aldus heel ver brengen. Bü het Amerikaan-
in Amerika zijn er liedén.'die behalve alcohol ook scho onderwijs wordt iotfl aan do imaginatie van
thee, koffie, tabak, enz. willen afschaffen. Ik ben het kind overgelaten on wordt het ruet zooaLs bu
zelf niet-rooker, maar waarom zou ik het een ander u, naar een modeL volgepropt met ballast, ^zeor tot
niet gunnen?
Heel ernstig acht Déan Inge de toename van het
gebruik van verdoovende middelen, cocaine etc. in
Amerika. 'Ik ben in IJsland geweest, daar was drank
verbod, men zocht naar andere genotmiddelen en
zoo was iedereen aan het snuiven geraakt Vieze
liefhebberij. De zeloten in Amerika halen er na
tuurlijk den godsdienst^ bij en zeggen dat men niet
mag rooken, ten einde 'mot reine lippen tot God te
bidden.
Het eigenaardige is dat er in Amerika zooveel
menschen zijn. die op do vraag: Ben ik mijns broe
ders hoeder? antwoorden: Ja! Het gevolg is, dat er
langzamerhand nog meer verboden is in de Repu
bliek met het groote Vrijheidsbeeld in den haven
ingang van New-York, dan in het Duitschland van
Wilhelm zu Doorn.
Wat Europa betreft, de Amerikanen, willen aller
eerst betaling van de schulden gedurende en na den
oorlog door verscheidene Europeesche Staten ge
schade der scherpzinnige kindoren, die door het
klassikale onderwijs geremd worden, verveeld door
het tijdverlies met do stommelingen of uit minder
ontrwikkeldo milieus gesproten klasgenooten. Er
is één troost. Zoodra alle onderwijzers kamerlid
of wethouder enz. goworden zijn, zal het onderwijs
wei "Weer eens door gewone nuchtere Hollanders
in meer practische banen geleid worden.
De Roomsohe geestelijkheid wil invloed uitoefe
nen op hot kind, wil het op "Roomsche scholen
hebben.... maar dat gaat -niet. want de kinderen
gaan naar de Staatsscholen. Een campagne tegen
die Staatsscholen en. tegen het Protestantisme is
het gevolg. Laat ik oen paar voorbeelden noemen:
Het zal een glorieuse dag zijn waarop het bostaan-
d<p schoolsysteem in stukken geslagen zal wezen
(The Catholie Teiegrapli). De openbare scholen van
dit land zijn putten van -moreelén ondergaxig on
kweekplaatseen voor de hel (Chicago Tablet). Do
openbare school heeft niets anders voortgebracht
HHPBHHHHHÜ dan een goddelooze generatie van dieven en boeven,
maakt. De publieke opinie is in dit opzicht zeer \y© zouden liever onzo kindoren in volslag-en onont-
sterk en men ergert zich over de .uitvluchten van dei wikkeling zien opgroeien dan ze te zien onder-
'Franschen die er Lafayette en allerlei andere senj wezen in niet-Katliolieke scholen. (Catholie Re
timenteele factoren bij halen om eenvoudig aan beta_ j view). We moeten aan den verkiezingsstrijd deel
ling te ontsnappen. Men voelt veel voor de meening j nemen en in elke staat een georganiseerde cam
van Senator Borah, die het een schande van het pagnc beginnen- ten einde te verslaan de voorstan-
Fransche volk noemt om zelf weinig belasting te be-ders van de openbare' school (Cardinaai
talen en de Amerikanen te laten bloeden, omdat de McCloskey). De Staat hoeft geen recht onderwijs te
Franschen van hun geld en de hun toekomende rente geven en wanneer het dat toch doet, dan onder-
„Zt1 zullen de Black Copse" opkomen, binneg
vijf minuten," zeido hij. half tot zichzelven. „Ja
cob, haal de andere stoelen uit den wagen.''
Rachel. Kynaston stand nog steeds rond te zd'en.
Plotseling vielen hare oogen op oen zonderling
gebouwd buitenhuis op den rand van een rots
ongeveer een mijl weg.
„Ik had 't je al eerder willen vragen, Ellen,"'
riep ze uit. „Wie woont in dat vreemd óitjzlenjdi
gebouw „Falcon's Nest", geloof ik, dat jo
't noemt?"
Zij bewoog ha'ar parasol in die richting en keek
nieuwsgierig daarheen. Een buitengewoon gebouw
was 't zeker, gebouwd van gelen steen, met ©en
achtergrond van geknotte denneboomeii, die groei
den tot halverwege l'angs de heuvelhelling naar
beneden.
•Ellen Thurwell keek onverschillig er hoen.
,Ik kan je zfrin. naajn zeggen, dat is al,'; ant
woordde üfij'. „Hij heet mijnheer Brown, mijnheer
Bernard Brown.' i
„Wie is hijf? Wat doet hij ?1
Ellen schudde haar hoofd.
„Werkelijk, ik weet er niets van/ verklaarde j zij.
„Ik weet niet eens,, hoe hij er uit ziet Hij is daar
tewe maanden nu en wij: hebben nem nog Jiiert
gezien Vader bracht hom ©en bezoek, maar hij
was uit. Hij heeft de visite niet beantwoord. 'Kom,
weg .met mijnheer Brown, daar komen zij. Wat
ben ik blrö'
Rachel Kynaston keek strak naar hen.
,Een„ twee, drie, vier, vjjfl telde zij. Een te
weinig, ik zie Geoffrey niet.'
Ellen kwam bh haar staan een overschaduwde
hare oogen met de hand; aan den vierden vinger
glinsterden diamanten in een ring, difan zqj drie
maanden geleden nog niet bezat
j,Ik ook niet," zeide „Ik benibenieu,wd, waar
hii is."
Haar stem klonk Wat onversohllig, al9 mer»
bedenkt, dat het haar verloofde was, dien zij miste.
Maar niemand vraagt veel gevoelsvertoon van El
len Thurwell, zelfs niet de man, die zich. haar
•minnaar noemt. En haar niet beantwoorden van
zijn liefde was de sterkste bekoring voor mijnheer
Geoffrey Kynaston geweest, die daaraan niet
gewoon was.
De heeren verhaastten hun tred, schoten hum»
geweren in de lucht af en waren weldra tot^op eqnf
afstand gonaderd, dat men zo kon toeroepen. Op
dien dag was er maar een groet moegelijk on har©
gezellin vergenoegde ziohzeive met een eenletter-
gre^i |i woord. |C
Mijnheer Thurwell liep vooraan ,en was blijkbaar
in een heel goede stemming. BSjT was het, die hun
antwoordde.
„Prachtige vangst." verklaarde hij opgeruimd,
„vogels, niet bepaald wild, maar goed in hetl
vleesch on veel' van hen. We hebben eeiv tasch
vol gekregen van drie schoten. Mijnheer Geoffrey
was op dreef. Groves, open een flesch Heidsieek.
„Waar is Geoffrey?" vroeg Rachel, zijne zuster.
Mijnheer Thurwell keek rond en bemerkte nu
eerst rijne afwezigheid.
,Jk weet het waai'ijk niet," antwoordde liij, oen
weinig verbijsterd„hij was een paar minuten
geledon bij; ons. Wat is er met mijnheer Geoffrey
Kynaston, Ileggs?" vroeg ktf. .zich omkeerendo
naar een der dragers van het wild.
'„Hij verliet ons,op'den top van'de „Black 'Cop-
bc1', mijnheer." antwoordde de man, „hij kwam
langs den anderen kaöiit er om hoen, schoot in een
schot een houtsnip, mijnheer," zeide hij.
Zij keken naar de heidevlakte in de richting van*
„Falcon's Nest". Er was geónmensoh to zien.
„Hij kon nu wel er om heen zijn,'' merkte Lord
Lathon op, zijn geweer wegwerpende. „Misschien
rust hij' wel."
Myhneer Thurwell schudde het hoofd.
„Neen; dat zal hij niet doen/' zei hij. „hij was
even weinig moe als wij'. Luister Wat was dat?'*;
Een zwak geluid word door den wind aangevoerd
van over de heida Ellen dio zeer scherp hoorde,
sprong op. on zij wisselden angstige blikken*
.Het moet een zeemeeuw geweest zijn" inerkté
Lord Lathon, die erg naar zijn lunch verborgde-
,/We moesten niet langer op hem wachten.-Hij zal
wel behouden terugkceren, dat doet Geoffrey al
tijd. Kom."
Plotseling brak hij zijn woorden af en luisterde.
Er klonk een Itweede geluid en deze keér was geen
vergissing mogelijk. liet was het gedempte, gerekte
thuil van eert patrijshond een somber geluid,
it een wanklank was in de stilte vafrt den achter
middag. Een ademlooze stilte heersohte een oogen-
blik bij hen allen en de kleur week van Eli&n'tf
wangen.
Rachel Kynaston herstelde zich 't eerst.
„Had mijnheer Geoffrey oen hond bij zich,
IleggsP' vroeg hij haastig.
„Ja, juffrouw, antwoordde de man. ,,Zr)jn gelief
koosde patrijshond is op de eene of andore manier
van do ketting losgeraakt.en heeft ons op de.heide
gevonden. Ik zag hem vlak bij hem, toon hij ons
verliet Hij was zeer rustig en daarom zond mijn
heer Geoffrey hem niet terug.'"
„Dan is er iets met hem gebeurd,'' riep zij.
„Dat was Tidofe gehuiL" i
„Heeft iemand zijn geweer hooren afgaan? vroeg
juffrouw Thurwell.
Niemand was er meer om hun te antwoorden*
Zij waren allen weggesneld naar de heide, naar do
zwart© plek van struikgewas, waarachter .mijnheer
Geoffrey vandaan inoest komen. Mijnheer Thurwell
vergat zijne vermoeidheid ei>. snelde hem achterna,
en allen volgden na een kleine aarzeling, op eeni
gen afstand.
Zij liep mede, maar haar kleed bleef menigmaal
aan doorngewas haken on telko'is moest zij 'ophou
den om het los te maken. Spoedig vond ziji zichzolve
alleen, want de anderen waren den hoek om voordat
zij daar aankwam. Br kwam een gevoel in haafö
van oon komend ongeluk en haar knieën knikte,
toch gnig zij voort op haar weg. Een paar meter
voor het bosehjo liep Zo Lord Lathon bijna in de
armen, die terugliep om haar te ontmoeten. Zijn
gezicht was bleek, zijn stem trilde.
„Juffrouw Thurwell/' riep hij zenuwachtig uit.
,ga terug, ga met nu? terug, or is 'iots' gebeurd*
Tk ga naar Rachel, ga met mijUefede."
Zij stootte zijn arm, .die kaar terug wilde honden,
weg.
„Neen, ik wil zelf zien, laat mijt Idfcloat dadelijk
als /t u blieft..'"
Weer trachtte hy haar 'to beletten, maar zij
ontdook hom. Een -paar snelle stapi>en en zij had
den hook bereikt. Daar stonden allen, geen twaalf
meter van haar af, in oon groep bijeen. Een waas
kwam voor haar oogen, maar zij wilde zien, zelf
zien. Ze kwam oen j>aar stappen, dichterbij. Daar
lag iets, dat op een monsch geleek. Nu kon zij beter
zien. Het was Geoffrey Geoffrey Kynaston. lip
lajg half op hot gras, half in oen droge sbx»t»
Zijn wit gelaat was naar don hemel gekeerd; (naast
hein was een vochtige plek, die zijn bruinwollen jas
had doen verkleuren. Daar lag iets, dat blonk
in den zonneschijn.
Zij stond stil. Haar polsen sloegen niet meetfi
De warmte scheen haar bevangen to hebben. Het
suisde in hare ooren en zn voelde-zich oen1 flauwte
nabij komen. Ze bevocht cue en zij sprak v
„Heeft hjj zich zelf doodgeschoten? Is 't een
ongeluk?"
Haar vader kwam 'dicht bij kaar en zeide, 6naki
kend naar adom: 1
„Ellen, blijf niet hier, kom, kind. Ik zend
Lathon...."
„Ik wil weten, "wat het is. Is hyr dood, is 't ©en
ongohik?"
Hij schudde het hoofd. Alle kleur was uit zijq
gelaat verdwenen.
„Hij is vennoord," stamelde hij. Schandelijk
vermoord."
