Allinti Niens-
Mratulit- Luiliifilii.
Peelt Cloppenburg's
Herman INypels,
Hst Geheim van Gemard tan
Woensdag 10 Juni 1925
688te Jaargang. No. 7651.
Ultijcws 1 M.V, v.h.
Cc., Seinen
Arrondissements Rechtbank j
te Alkmhar.
Heeren- Kinder^Jeeding
munt Hit door soliditeit en pasvornf
Onze Kleedingmagazijnen brengen li
daarin een mooie en levens goedkoope
sorleering.
Zie de Etalages.
FEUILLETON.
tiemeixgd Nieuws.
SCHA
)it blad varochljnj. viermaal por wook: Dlnmlag, Woonadac, Dondor-
liig oyi Zaterdag. Hij Inzend ime^tot 'n morgena O uur, wordon Advuri
finiiftn nou zooveel mogelijk in hel oov.'óloU komend nummer goplautat.
POSTREKENINO No. 23330.
INT. TELEF no. 20
PrIJa por 3 maanden f 1.05. ï.onne nummoro O cent. ADVliftTEN-
TïöN van 1 taé 5 Eegelu f 1.10, iedere regel moor CO cent (hewljano,
inbegrepen). Groote lel (era werden nnns plaalflinlrnto beralxend»
Ziting! van Maandajg! 8 Vfani 1925.
VOOR DEN POLITTERECH^ER..
AANGEHOUDEN.
Do eerste beklaagde hedeai is. mej. Petronella j
intkonia Dolmans, onlangs winkeljufïrouw in den i
riukn vn den heer Hi lile fce Hoorn. 1
Haar strafzaakje (een geval! van mishandel'ng;
reeds eeraer voor den Politierechter ge «veest
1 is toen aangehouden tot later.
Thans v>->de behandeling hervat. Beidaav-de
s niet meer in befcrekkingl te Hoorn, waar zij1 de
rccaw van naren patroon in dea winket met een
jch"ier o de hand heeft geslagen, wat door een
Ier kl'anten was gezien.
Thans is juffrouw Dolmanö ui. hulp in .de huis
jou ding bij iemand in Bussum.
De uitspraak in deze zaak wordt alsnog aan-
rehouden.
OPPASSEN.
De volgende beschuldigde is Theodoor van Baren,
lok zijn zaakje is onlangs in 'behandeling geweest
gn wordt de behandeling daarvan\thans voortgezet.
Het vonnis dat tegen hemi wordt uitgesproken luidt,
wegens mishandeing, 2 maanden gev. voorw. met
jaar proeftijd.
BRUTAAL. -
Anthonius de Moei' uit Alkmaar schitterde als
jeklaagde door afwezigheid Htf had oen handkar
ran rijn stadgenoot Jan Daalder in huurkoop en
lad ei- nog mets van betaald ;en toch brutaalweg
Ie kar voor 'n tientje aan zekeren Klaas Verver
ivergedaan. Deklaagde, die thans zwervend |i%
liep een vonnis pp tot f-20 boete of 20 dagen
de doos in.
EEN DU1UR RIJWIELPLAATJE.
Een inwoner van bet eiland Texel, Martinus
Rijk, had het bel'astrngplaatje van de fiets van
Gruurtje Bakkum weggenomen. Guurtje had haar
rijiwièl bij het ter kerk gaan neergezet jin de
bewaarplaats voor rijlwielen bij de R.K. kerk te
Den Burg en miste na afl'oop van den kerkdienst
het belas tingmerk. Het nopens bekl1. ingekomen
rapport was niet ongunstig en hij' werd overeen
komstig den door den O.v.J. ingesteMen. eisjohi
veroordeeld tot f-25 boete of 20 dagen ritten.
OOK NIET GOEDKOOP.
Een andere Texel'sohe beklaagde had zich verstout
oc; wederrechtelijk viseh weg te nemen, uit het.
kn in den botter yan een rv-*'
■enoot. Dat ge-
eurde op den tweeden dag der Heve Meimaand-
let P20 boete of '20 dagen hechtenifll werd deize
al! te groofce vischliefhebber gestraft.
BEDEEDIGD. IJ
Beklaagde Leandert Groen, visscher te Egmond
aan Zee, niet ter zitting verschenen, had een
politiedienaar belieedigd, Bergsma genaamd .Desr
wege werd f-20 boete (of 20 dagen hechtenis geëischt.
Het vonnis was iets_ milder en luidde 115 boete
of 15 dagen hechtenis.
PAK JE WEG OF IK NEEM JE WEG.
Carohis van Turnhout, arbeider te Ewijcksluis,
had aldaar in een keet wederrechtelijk eenig geld
ruim 10 gulden,weggenomen vau een anderen keet
bewoner. De eisch voor die oneerlijkheid was f30
boete of 30 Hagen brommen, het vonnis daaren
tegen luidde f-25 boete of 25 dagen hechtenis.
HAD EERST GEVRAAGD.
Gerardus Beentjes uit Heemskerk had Aldaar
onlangs wederrechtelijk een beduidende hoeveel
heid zand van andermans grond weggehaald. Dat
wais verboden werk als het zonder yragen ging,
zooalp hier in het onderhavige geval. Met een
tientje boete of 10 dagen hechtenis als- vonnis was
ook deze zaak afgewerkt.
O, DIE DRANK.
Dan kregen we Nioolaas Spigt uit Anna Pau-
lowna, die'in beschonken' itoestandizijn. dorpsgenoot
van Duin heeft mishandeld door dezen op z'n
gezicht te slaan. Wasb'deleiaah f-20 of 20 dagen, bij
vonnis wijzing werd het er wat dikker opgelegd en
groeide de straf tot f-40 boete of 40 dagen hecht.
VOLGENDE KFFR. HOOREN WE ER MBttR
VAN j -
Gerardus van der Lee uit Medemblik? vroeger
zee-'n trouwe klant met allerlei strafzaakjes, waar
van dan de ondergrond was oneenigheid jnet een
of au deren stadgnoot, b.v. met den heer Koop of
met stadgenoot Lageveen, was nu op het appél
met een zaakje dat duidelijk faangaf dat v. d., Lee
het op 2 Mei ijk ufiet kon „rooien'- met deurwaar
der Theunissen aldaar., Deze ambtenaar toch werd
toen door Gerardus uitgescholden doch slikte de
beieedigende woorden maar zoo met zonder meer.
En aangifte van de kwetsende iwoordvm, aan Gerar
dus' lippen ontvloden, volgde. Om nog ren nieuwe
getuige in dit zaakje te hooren,. werd de zaak
aangehouden.
HARDHANDIG.
Een veekooper te Alkmaar, met name Kees Roo-
beek. had samen met zekeren Molenaar een ket
gekocht, wat later aanleiding werd tot eenige
ruzie tusschen hen, waarbij1 Molenaar van den
ander op z'n oogen kreeg. Toch zou Robbeek onder
vinden, ai was het vonnis wat zachter dan de eisch,
dat hij met zijne hardhandigheid aan het kortste
einde trok. Eisch f-40 of 40 dagen. Vonnis f25 boete
01 25 dagen achter de tralies.
NIETBELEEDIGEN.
Een kastelein uit Alkmaar, Albertus Bakker ge
naamd, heeft op 5 Mei jl. tegen den siuiswacnher
en onbezoldigd rijksveldwachter Kees Schot aan
lo Zes Wi'ren nabij Oudorp eenige beieedigcnds
Eén uitgebreide keuze
DAMES-, HEER EN- EN KINDERSCHOENEN.
VAN RUSWLJK'S
Schoenhamiol Schoenmakerij.
Prijzen naar kwaliteit zeer billijk.
woorden g»'ic. Bertus wou daar nu met van wé
ten, maar dat «af niet, dan moest hij Z'n mond
maar dicht gehouden hebben op dien Meidag» dan
was er nu geen rechtszaak je van 'm geweest.
Thans kreeg Bertus overeenkomstig 'a heeren Offi
ciers eisch een vonnis tot f-20 boete of 20 dagen
de doos in. En dat is nou niet zoo'n prettig voor
uitzicht voocr eau stuk of wat overijlde» beleedigmdo
woordjes. Maareen goeie lias yoar 'n volgende
maall
- WEDERSPANNIG.
Daarna, kregen, we Aris de «Vries uit Den Helder,
die daar op 2 \Mei\in het gebouw „Gasino" vertoef
de, doch zich zoodanig gedroeg, dat de recht
hebbende in de zaai', de heer Polak, de politie
verzocht, er de Vries uit te doen. Dat was bij
dezen echter tegen de bijenkorf geschopt en Aris
verzette zich tegen zijn uitzetting en tegen de
politie en liep wegens wederspannigheid en huis
vredebreuk een vonnis op tot f-25 boete of 25
dagen brommen.
HENRI LIEP T OP.
Poortsluiter was Henri Angenant te Helder.
Ook hij1 was in de vorige maand in het Casino^
gebouw en heeft een kelner, die 't hem niet naar
den zin scheen te maken, gesmgön.
De kelner, P. de Man genaamd, als getuige
gehooni zijnde, verkreeg de heer Officier het woord
tot het nemen van Requisitoir 'en eisohte Z.E.Geetr.
f-10 boete of 10 dagen hechtenis. Dien overeen
komstig lqidde ook het "Vonnis.
Op Dinsdag 9 Juni worden geen nieuwe zaken!
behandeld, alleen wordt dan uitspraak gedaan.
SCtUOEN
HE LU ER.
DE MASSAMOORD.
Over dan negenvoudigen moord door den man
denmaker Widielm Briiokner te Hassanbergi nabij
Ooburg gepleegd meldt men nog. nader:
Briiokner woonde sinds meerdere jaren in het
nauwelijks 800 inwoners tellende dorp met zijn
bejaarde moeder en zijin gehuwden zwager Rosen-
bauer in een bescheiden huis ja Brückner was vau
zijn eerste vrouw gescheiden en ook zijn tweede
vrouw had hem onlangs Verlaten. Hiji genoot een
vrij' goede reputatie, stond echter als tamelijk
twistziek bekend. Overigens was hij zeer vlijtig.
Ook speelde hij! ini de vereanigingen van het dorp
een leidende rol1.
Herhaaldelijk had Briiokner getracht zijn tweede
vrouw die naar haar'ouders!fa het in de nabijheid-
gelegen dorp Lindenberg was teruggekeerd te be
wegen zich weer met hem te verzoenen. Zijn po
gingen waren echter tevergeefsoh. Briiokner heeft
in een der door Jiem nagelaten brieven beweerd
dat zijn vrouw in bloedschande met haar leigen1
broedor leefde en dit feit zou hem o.a. hebben!
bewogen de daad te plegen. 1
In den nacht van Zaterdag op Zondag begaf hi;
zich per fiets naar Lindenberg waar hij zich in
de nabijheid van de woning van! zijn schoonouders
op de loer legde. Ongeveer om half oen 's nachts
begaf zijn vrouw zich naar de op de binnenplaats
gelegen W.O. Briiokner sprong onmiddellijk op haar
toe en sneed haar met een mes de keeldoor. Dé aan
val was zoo onverhoeds, dat het slachtoffer niet
eens meer de gelegenheid had om hulp te roepen.
Per fiets keerde de moordenaar naar Dassenberg!
terug. Onderweg ontmoette hij den broer zijner
vrouw dien hij1 met een ijzeren staaf op het hoofd
sloeg, zoodat deze bewusteloos neerviel. Toen de
broer tot het bewustzijln teruggekeerd was, alar
meerde hij de gendarmerie 'te Neuhaus bij Sonnen
berg, die daarop een jp&ar manschapen naar Has
senberg stuurde om Briiokner te arresteeren. Toen
de gendarmen ,om 4 uur 's ochtends aankwamen
en zich na de vensterruiten te hebben ingeslagen,
toegang tot de woning konden verschaffen, vonden
zij alle familieleden vermoord in hun bedden,
In de slaapkamer lagen de lijken van vrouw Rosen*
bauer en naar vier dochters, op de .eerste verdie
ping de lijken van Rosenbauer en de 78-jarigo
moeder van Briiokner. Allen hadden vreesdij ko
hoofdwonden. Met bijlslagen had de moordenaar
zijn slachtoffers gedood. Allen schijnen in hun
slaap te zijn vermoord en dus geen doodstrijd te
hebben gehad. Brückner zelf had zich naast het bed
zijner moeder opgehangen. De vier 'vermoorde
dochters van Rosenbauer waren 19,'lff, 9 en 7 jaar
oud. Het eenige zoontiejwasl 8 jaar. Een vijfde doch
ter van l1/» jaar was-bijT de grootouders en is aldus
aan den dood ontsnapt. Uit de door Brückner nage
laten brieven blijkt alleen, dat hij van plan was
rijn vrouw en haar broeder om te brengen.
De vreeeelijke misdaad heeft natuurlijk in den
heelèn omtrek een geweldige opschudding verwekt.
Gisteren trokken nonderden menschen uit de om*
liggende steden en dorpen naar de plaats van de
misdaad. De aandrang was zoo groot, dat de hulp
van de vrijwillige brandweer moest worden inge
roepen om de nieuwsgierigen op een afstand fco
houden. 1
Men vermoedt te Hassenberg dat Briiokner nog
een andere misdaad op het geweten had. Hij had
gedurende geruimen tijd in intieme betrekkingen
gestaan tot een jong meisje, wier 1'ijik verltedenf
jaar uit een riviertje werd opgehaald. Uit do lijk
schouwing bleek dat zijl zwanger was; waarschijn
lijk heeft Brückner haar in, 'het water geworpen.
De moordenaar en zijh 9 slachtoffers zijn gis
teren begraven.
DRUK VERKEER.
Nergens is te Berlijn het verkeer zoo druk als op
de Potsdammer Platz. Om dit verkeer te regelen is
onlangs op het plein een toren gebouwd, waarin
agenten van de Schupo zitten, die met lichtseinen
van verschillende kleur de auto's, wagens, rijtuigen
én trams tot stilstaan of tot verder rijden bewegen
Enkele dagen geleden heeft een telling plaats ge
had, -waaruit bleek, dat tusschen half vijf en half
zes 's namiddags niet minder dan 1461 auto's, 1281
fietsers, 300 tramwagens, 160 autobussen en 179 an
dere wagens óver het plein zijn gereden.
NEERGEVALLEN.
Te Naumburg sprong de vlieger Staltner gister
van 1000 M. hoogte met een parachute uit een vlieg
tuig. Het valscherm opende zich echter Diet en
Staltner, stortte neer. Hij werd door een wonder
j niet ggdood. maar. levensgevaarlijk gewond. Zater-
dag was Staltner met zijn valscherm op een boogen
boom terecht gekomen. De brandweer had hem toen
i uit zijn netelige positie moeten bevrijden.
door E. PHILLIPS OPPENHEXM.
a
De warme zonneschijn glansde tusschen de dicht
aanéénstaande pijnboomen in het boschje naast haar,
en wierp zonderlinge1 schaduwen op den met eikels
bestrooiden grond, over -de gebroken omheining hij
de droge sloot, en op den mosachtigen grond, waar
zijn hoofd lag op hot zoetgeurende heidekruid, 't
Meest glinsterde en blonk hij op het twee duim 'lan
ge staal, dat in zijn lenden verborgen stak, een
vreemd gevormde kleine dolk, die,- ofschoon zij hare
oogen er af trachtte «te houden, een soort van betoo-
verende kracht voor haar scheen te hebben. Elke
keer, dat hare oogen er op vielen, keerden zij. ze af
met eene siddering; maar toch, keek zij er meer dan
eens naar en zij onthield het.
Hot gedempte gemurmel kon men hooren van' eene
kalme zee, wier golven rolden tgen den voet der
rotsen, het onophoudelijk gesjirp van insecten in
den grond en nu en dan het springen van een ko
nijn door het hakhout. Eens kroop een groote ma
gere rat uit de sloot en o, afschuwelijk liep
dwars over zijn lichaam; maar doo»->het geluid van
hare plotselinge beweging hield zij" op, zat een oogen-
blik heel stil, met hare zwarte oogen wijd.open, kij
kend naar haar, en liep toen hard weg. Ze gevoelde
zich verlicht. Ze was in dit land gewend, met zijne
diepe, onafgebroken stlite, maar zij had dit nooit
zóó moeilijk te dragen gevonden als dezen namid
dag. Tevergeefs luisterde zij' naar een menscheiijk
geluid, zelfs naar het verwijderde zwaaien van de
zeis in het varenkruid of het roepen van oen land-
houwer tot zijne paarden. Zij plukte een handvol
laurierbladen uit de greppel en trachtte hare sla
pen te verkoelen door ze er tegen aan te drukken.
Toen ging zij weer naast hem zitten, want ofschoon
de aanblik van zijn lichaam verschrikkelijk voor
haar was, toch had het eene betooverende aantrek
kingskracht voor haar en zij kon er niet vandaan
blijven. Maar toen zij daa r neerknielde op den
grond, en de koele bladen tegen haar voorhoofd
hield, dat pijn deed, was zij zich plotseling bewust
van eene nieuwe aandoening. Zonder iets te zien of
te hooren, wist zij dat iemand naderde, en wat nog
vreemder was. zij was zich bewust van een duidelijk
merkbaren weerzin om het hoofd om te draaien en
te zien. wie het wa.s Zij wenschte het hoofd om te
wenden en toch deed zij het niet. Iets nieuws ging
gebeuren iets was nabij, dat haar zou ontroeren.
Zij spande hare krachten in en stond op. Toen, haar
weerzin overwinnend, keek zij om.
Een gedaante stond daar tegen de blauwe lucht,
1 juist op eene zwakhellende hoogte van de vlakke
heide. Snel liep die op haar toe en toch zonder
haast; en 't was duidelijk dat zij. van „Falcon's
Nest" kwam. Dit feit en dat zij den man niet kende
deed haar weten wie hij was: de huurder van haar
vader: mijnheer Bernard Brown.
HOOFDSTUK IV.
Een slecht einde van een slecht leven.
Men zegt, dat gewoonlijk de meest onlbeteeke-
nende beuzelingen een mensch, .die verdrinkt, in de
gedachten komen en blijven. Zoo iets gebeurde nu
bij Ellen Thurwell. Zij herinnerde zich de groote
j kalmte van zijne bewegingen, snell waren ze. maar
I in 't. geheel niet gejaagd, heel armoedig was zijn
jas, zijn das, slordig aangedaan, fladderde losjes j
achter op zijn rug; zijn broek v$as hoog omgeslagen
en erg versleten en bijzonder lang was zijn slappe, i
hoekige gestalte. Ook zijn gelaat -beter dan iets
anders herinnerde zij dit zich met zijne bleeke,
bolle wangen en fijne trekken, diepliggende, donker-
blauwe oogen, zwarte wenkbrauwen en lang, onge-1
kamd haar, dat er veel beter uit zou zien als -het
wat verzorgd was geweest. Een man was het,, die
volkomen onachtzaam was voor zijn uiterlijk, slor-1
dig. bijna schamel in zijn kleeding, toch met iets
aan hem dat hem deed verschillen van andere men-
schen.
Hij was een paar meter van haar verwijderd, toen
zij eensklaps eene plotselinge verandering in zijn
gezicht zag, toen hunne oogen elkaar ontmoetten.
Hij aarzelde en eene flauwe kleur kwam op zijne
wangen, maar verdween weer onmiddellijk. Er was
iets in zijn doordringenden blik. dat zij op dat oogen
blik niet begreep, maar dadelijk was het weer weg.
Hij kwam snel nader en stond naast haar.
Zij bleef naar hem kijken. Zij kon zien dat heel
zijne gestalte trilde van eene sterke inwendige aan
doening, toen hij neerkeek in de verglaasde oogen
en op het beweginglooze lichaam- van den vermoor
den man. Zijne lippen waren bleek en zijne handen
vast in elkaar gevouwen. Een ding viel haar op.
Hij was niet geschrikt; noch had hij het minste tee-
ken van verwondering getoond -bij den ganblik van
dit schouwspel.
„Eene vreeselijke gebeurtenis", zeide zij met ge
dempte stem, de stilte tusschen hen verbrekend.
,.U heeft er van gehoord, denk ik?"
i Hij liet zich op eene knie vallen en boog zich dicht
over den doode heen, bevoelde zijn hart en zijne
polsen. Zijn gelaat was toen verborgen voor haaT.
„Neen, ik wist niets. Is hij hier gedood?"
„Ja."
.H^ef iemand het gezien? Is de moordenaar ge
vat?"
„Wij weten niets" antwoordde zij, „wij vonden
hem zoo. Lr was niemand te zien."
Hij stond bedaard op. Snel klopte nu haar hart
en zij keek hem onderzoekend aan, 't gaf haar wei
nig. Hij was ernstig, maar volkomen bedaard.
„Hoe komt het, dat u alleen hier is?" vroeg hij.
„Weet niemand anders hiervan?*
Zij knikte van ja.
„Ja, maar zij zijn den moordenaar gaan zoeken.
Als u uit uw venster hadt gekeken, hadt u alles
kunnen zienl"
Hij zag er niet uit alsof hij haar spijt deelde. Hij
stond met gevouwen armen en zijne oogen strak
gericht op het koude, witte gelaat aan de andere
zijde van den doode.
Hij scheen hare tegenwoordigheid vergeten te zijn.
„Een slecht einde van een. slecht leven", zei hij
langzaam tot .zichzelven en toen voegde hij er ieis
aan toe, wat zij niet verslond.
„Kende u hem dan?"
Hij" keek een oogenhUk strak naar haar en toen
weer neer in de oogen van den doode.
„Ik heb van hem gehoord in het buitenland", zei
hij. „Mijnheer Geoffry Kynaston was iemand met
een verleden."
„Denkt u er aan, dat hij dood is", zeide zij lang
zaam, want het verachtende in zijne woorden hin
derde haar.
Hij boog het hoofd en zweeg. Zij volgde zijne
oogen, verwonderd. Zij waren strak gevestigd niet
op de oogen van 't lijk, maar op den dolk, die be
graven lag in zijn hart, wien9 handgreep slechts
zichtbaar was.
„Dat moet de sleutel zijn', merkte hij op, de stilte
verbrekend.
„Ja. Ik hoop, bij* God. dat zij den ellendeling zul
len vinden!" antwoordde zij met hartstocht.
Zij keek hem aan, terwijl ze dit zeide. Zijne oogen
dwaalden over de heide en zijne hand overscha
duwde ze.
„Daar komt iemand aan", zei hij. „We zullen het
spoedig weten."
Zij vólgde zijn blik en zag drie mannen aanko
men. Een was haar vadèr, een de bediende^ de
derde een vreemde.
HOOFDSTUK V.
De binnenkamer op Falcon's Nest.
Samen wandelden ze de naderenden tegemoet. El
len kon ze het best zien.
.jDaar zijn mijn vader en Heggs, den derde ken
ik niet", vertelde zij rustig. „Ik ben benieuwd of
het een dokter is."
Hij antwoordde haar niet, zij keek yan ter zijde
raar hem. verwonderd over zijn stilzwijgen en zijne
koele houding. Zijne oogen waren nog gevestigd op
de drie mannen en er was 'n harde verwrongen trek
in zijn wit gelaat. Terwijl zij zoo naar hem keek.
zag zij een krampachtige trekking op zijn gelaat ko
men, als had hij lichamelijke pijn. Waarlijk dit kom
geen ongevoelige man zijn. Op zijne wijze scheen
hij even ontroerd als zijzeive.
Zij waren nu vlak bij gekomen en zij kon den
vreemde goed zien. Hij zag er niet uit om bevreesd
voor te zijn. Zij had nog nooit zoo'n goed gebouw
den, ouden heer gezien, Zijn haar was wit, ook zijn
baard, met zorg geknipt in den vorm van dien man
op Velasquez' schilderijen ziet. Zijn hoog voorhoofd
en nog al lang, ovaal gelaat, fijnbesneden met zachte
trekken, droegen het kenmerk van beschaving en
welwillendheid en hadden nog de frischheid der
jeugd behouden door een matig leven.
„Zijn wij lang weggebleven, Ellen?" vroeg haar
vader angstig. „Wij hebben niets ran den schurk
bespeurd, maar Ileggs was zoo gelukkig mijnheer
Allan Beaurnerville te ontmoeten op de heide en
hij was zoo vriendelijk met ons hierheen te gaan."
Mijnheer Allan zat reeds op de knieën hij het lijk,
voordat mijnheer Thurwell uitgesproken had. Allen
wachtten zij zijn kort onderzoek af.
„Arme kerel, arme kerel!" riep hij, geschokt vnn
gemoed uit. „Dat ellendige ding" even raakte
hij de handgreep van den dolk aan „is tot in Jiet
hart gedrongen. Het was een sterke, wreede hand,
die hem er indreef. Er is niets meer Aan te doen. Hij
moet in weinige seconden gestorven zijn". Hij- stond
op en keek rond. „Waar moet het lijk heen?" vroeg
hij. „Het moet ergens heen gebracht worden. Mijn
heer Geoffry Kynaston zegt ge. dat hij is? Ach, ach,
ik heb zijne zuster zoo goed gekend."
„Zij is niet ver hier vandaan", zeide mijnheer Thur
well. „zij en mijne dochter wachtten ons met de
lunch daar bij do klippen, toen dit vreeselijke is ge
beurd. Lathon is gegaan om naar haar te zien, wij
waren bang, dat zij ons zou volgen. Zij hiéld veel
van haar broer en hij was juist thuisgekomen na
een réis van vele jaren".
„Arme jongen!" zei mijnheer Allan zacht. „Maar
nu van het wegbrengen. Wie woont in die vreemde
woning daar?"
Mijnheer Thurwell. die zijn huurder van aange
zicht kende, ofschoon hij hem nog niet gesproken
had, keek hem aan en aarzelde. Mijnheer Allan deed
hetzelfde.
..Daar woon ik", zei mijnheer Brown langzaam.
,A^s 't mijnheer Thurwell goeddunkt, laat hem dan
daarheen brengen."
Hij sprak zonder rond te zien of iemand in 't bij
zonder aan te spreken. Ziijn rug was naar den dokter
gekeerd.
„De dichtstbijzijnde plaats zou de beste zijn in
dit geval", merkte mijnheer Allan op. „Heeft u om
hulp gezonden?"
„Daar komen eenigen van mijne mannen over de
heide aan", zei mijnheer Thurwell, hen aanwijzend.
I ..Zij kunnen een hek uit zijn hengsels lichten om
Ihem weg te dragen".
Wordt vervolgd.
