"Backin
üet Geheim van Gemard tan
'Plaatselijk Niewwa
30 Sneeuwballen
Bakpoeder
Zaterdag 13 Juni 1925.
öösie Jaargang. No. 7653.
TWEEDE BLAD,
Staatsloterij.
Trekking' van Donderdag IX Juni.
5e Klasse. 16e Lijst.
Nos. 4545 9S0J 11567 19993 flOOO.
X 2335. 10341 IG983 17221 19698 f400.
2SI7 4070 6030 6133 6959 12609 15713 16761
19418 f200.
Xos. 5961 14073.15421 15496 16203 16922 17609 18011
18304 f100. I
Prijken van f70.
28 120 130 14a 184 201 284
313 419 432 469 493 535 571
850 935 994 995 1020 1317 1488
1461 1541 1727 171» 1818 1858 2051
2190 2254 24.32 2484 2494 2546 2885
2750 2864 2983 3057 3171 321« 3256
3344 3385 3469 3587 3817 3818 38461
3943 4174 4222 4463 4198 4528 4537
4595 4623 4825 4828 4860 4882 4957
5073 5111 5117 5123 5132 5134 520(5
5249 5291 5312 5469 5551 5563 5586
I' 5618 5660 5816 6114 6220 6373 6423
6477 64779 6547 6610 6688 6709 6819
6943 6097 7003 7335 7370 7375 7379
7409 7520 7553 7661 7687 7791 7795
7810 7981 7982 7978 7989 8007 8010
8053 8078 8086 8216 8252 8341 8420
8443 8565 8590 8712 8736 8S54 9116
9217 9240 9331 9368 9421 9427 9564
-.'.81 9582 9722 9842 9856 9942 0946
10 10273 10310 10449 10463 10625 10679
KKM5 10950 11001 11015 11107 11201 —215
j 11309 11448' 11627 11658 11678 12004 12184
12227 12309 1 2-127 12339 1 2586 12476 12605
12614 12661 12783 12834 12903 12976 13021
13046 13144 13168 13675 13779 13803 13815
14054 14122 14295 14299 11335 1-1346 1435Q
14381 14772 14804 1-4836 11865 1-4975 15034
15045 15069 15092 15094 15171 15220 15322
15419 15473 15509 15528 15541 15548 15651
15680 15776 15828 15847 15852 15906 16263
16323 16460 16466 16523 16558 16908 16954
17054 17200 17305 17357 17463 17492 17625
17633- 17642 17666 17886 18027 18235 18248
18533 18756 18759 18S11 19025 19043 19075
19312 19325 19435 19539 19686 19846 19892
19963 1 9473 20350 30356 21371 20422 20440
20447 20497 20586 20605 30506 20582 20862
EEN BEST EI.
Bij een onzer plaatsgen ooten zagen en wogen we
een kippenei, dat op een haartje na 100 gram woog.
Een gewoon kippenei weegt pl.ni. 50 gram.
ZONDAGAVOND EEN SCHITTEREND CONCERT!!
In ons Woensdagmimmer kondigden wij reeds als
hoogstwaarschijnlijk aan op a.s. Zondagavond, een
concert van de Harmoniekapel der Koninklijke Pa
pierfabriek „De Eendracht" te Velson.
Thans is deze zaak voor elkaar en zal d'lt concert
Zondagavond in.onze muziektuin plaats hebben.
Het comité heeft ditmaal voor de leden en gezinnen
en extraatje, want dit corps-staat bekend als een
der heste van ons land.
Bestaande uit ongeveer een 50-tal leden, zijn de
lauweren die deze vereeniging overal behaalde, vele,
en wij twijfelen niet of ook. Zondag zal het succes te
Sc ha gen groot zijn.
Als wij tenminste het programma doorzien, dan
staan daar nummers op, die bijzonder zullen pakken.
De Ouverture van Willem Teil, van Rossini, het
Ballet Egyptiën van Luigini, Scènes Bohémiennes
van Bizet, zijn enkele die wij ter illustratie van onze
groote verwachting noemen.
Er zullen ook nog een pistoó-solo en clarinet-solo
worden uitgevoerd.
Deze korte mededeelingen wijzen er op dat met
mooi weer ook ditmaal in Schagens Muziektuin weer
volop zal kunnen worden genoten.
Het comité is ook weer zeer actief geweest wat
de zitplaatsen betreft. Het stoelenaantal is met een
paar honderd uitgebreid- en er zullen thans ook een
groot aantal vrije zitplaatsen disponibel zijn.
Zoo gaat het goed en zal alles weldra als op rolle
tjes loopen.
THEATER ROYAL.
De directie van ons Theater Royal gaat onver
droten voort om elke week wat interessants en
boeiends te brengen. In een reeks voorstellingen, vol
afwisseling, waarin van allerlei genre steeds het
beste en meest boeiende wordt geboden, komt deze
week de beurt aan de Tuschinsky-film: „Moeder
en -Kind", een van de beste drama's die er op dit
gebied bestaan.
Henny Porten, Erna' Morena, Wilh. Dieterle, vie
ren hun triomfen in deze film. De volgende een
voudige geschiedenis kan u wellicht eenig denk
beeld geven van wat de film u in ontroerend spel en
aangrijpende eceneering pp b<jt doek br?.nft.
Reeds vele eeuwen was de stad Bremen trotsch op
het groote Handelshuis van Senator Hansen. De
vlag van deze onderneming waaide op alle zeeën
j en over de geheele wereld bevonden zich de kan
toren. Toch was senator Hansen niet gelukkig,
want deze rijke koopman betreurde zijn kinder-
looze echt. Er was dus geen opvolger in de zaak,
want ook zijn neef Werner, durfde Senator Han-
sen de leiding niet toevertrouwen, omdat deze jon-
I geman te lichtzinnig van aard was.
De huisdokter, die dagelijks bij Senator Hansen
aan huis komt, kan niet anders zeggen, dan dat
I een vroolijke kinderlach genezing kan brengen voor
Mevrouw Renate, maar de arme vtouw is te zwak
i om kinderen ter wereld te brengen.
Lena, de keukenmeid, had ook zorgen, zij zou
j gaarne willen-trouwen met Christiaan, den koetsier
van Hansen, met wien zij reeds langen tijd ver-
loofd was, maar daar zij' zich als ideaal gesteld had
den een kleine boerderij te koopen en het geld daar
voor nog steeds ontbrak, kon er van dat huwelijk
voorloopig niets komen.
Christiaan die hierover verbitterd is néémt het
besluit het land te verlaten en In dit geval zal Lena
alleen achter moeten blijven. Maar de oude dokter
vindt eene oplossing, die zoowel voor het huis der
Hansens als voor het jonge paar eene uitkomst zal
beteekenen.
Hij' stelt Senator Hansen voor, d'at hij; voor Chris
tiaan en Lena een boerderij zal koopen en wanneer
deze gezonde jonge vrouw een zoon ter wereld zal,
brengen, zal deze door het echtpaar Hansen als kind
en erfgenaam worden aangenomen. Dit voorstel
j wordt door allen aangenomen.
In Thüringen aan de rivier de 'Saaie is de hoeve
„Sternhofgelegen, die" in omvang verre de ver
wachtingen van Christiaan en Lena overtreft. Van
vroeg tot laat wordt daar gewerkt door twee ge
lukkige menschen.
Eenigen tijd gaat voorbijhet is winter gewor- 1
den. Dag in, dag uit is Lena aan de kleertjes voor j
den te verwachten nieuwen wereldburger bezig en in
dien tusschentijd bevindt mevrouw Renate zich te
Venetië, waar zij op het bericht wacht, dat de erf-
genaam het .levenslicht heeft aanschouwd.
Weder gaan de maanden voorbij en Lena is moeder
geworden. Thans nadert de tijd, waarop zij afstand
j van haar kind zal moeten doen met rassche schre
den. Christiaan wil zijn woord houden, maar hevig
j verzet Lena zich hiertegen. Zij verzoekt, zij smeekt
I Christiaan de overeenkomst te vernietigen, zij kun-1
nen immers Hansen de boerderij teruggeven, zij wil
zich weder als meid verhuren en werken, hard wer-
ken! Alles wil zij verdragen, alleenhaar kind wil
zij niet afstaan. Maar wat het kind voor de moe-
Ider beteekent. is de boerderij voor Christiaan. Ter
wijl hij eenige dagen afwezig is, vlucht de radelooze
Lena met de kleine en op een houtvlot drijft zij
de Saaie af.
Wanneer Christiaan thuiskomt, vindt hij een leeg
huis en de meid weet slechts te zeggen, dat de boerin
i met het kind naar de rivier is geloopen. Hij rent
naar buiten en ziet juist dat het. wrakke houtvlot,
waarop zijn "vrouw en kind1 zich bevinden, de eerste
stroomversnellingen passeert.
Gelukkig weet Lena met uiterste krachtinspan-
i ning alle hinderpalen te overwinnen en het vlot met
j vaste hand door den bruisenden stroom te sturen,
j Op de heuvels langs de rivier volgt Christiaan met
I schrik in het hart het houtvlot, dat een speelbal der
I golven is, zonder dat het hem mogelijk is hulp te
bieden.
En danbij een der laatste en geweldigste stroom
versnellingen ziet de vertwijfelende man, hoe het
vlot uit elkander geslagen wordt en hoe mofeder en
kind gescheiden wordon. Hot kind drijft weg.
Christiaan bedenkt zich thans geen oogenblik meer,
hij stort, zich in de rivier en met krachtige slagen
zwemt hij naar het losgebroken- gedeelte van hot.
vlot, waarop -zich het kind bevindt én weet het aan
wal te brengen. Ook Lena weet met, een uiterste
krachtinspanning -den oever te bereiken. „Neem ons
kind", roept hij Lena toe, wij zullen het land ver
laten. Hansen kan de boerderij behouden.
Maar wanneer de rijke koopman het voorval hoort,
wordt hij' door medelijden aangegrepen. Hij geeft
Christiaan en zijn vrouw vrijheid de boerderij en
het kind te behouden.
Een zonnig geluk omstraalt thari3 de vier men-
schen, die ingezien hebben, dat mqederliéfde ster
ker is, dan welke andere macht op aytrde.
voor 42Yi cont, gebakken met
DrOetker's
Baclcin vervangt de Gist.
125 gr. tarwebloem f 0.04^
ltheelep. Dr.Oetker'sBackin 0.021/fl
X liter water
125 gr boter f 0.35 marg. 0.15
3 eieren 0.18
1 theelepel suiker0.001/,
1 Dr. Oetkers'
Vanillesuiker 0.02
Bereiding: 0.421/t
Het water metde boter brenge men tot koken;
al roerende strooie men het meel daarin en
roere tot het deeg van de pan loslaat. Men laat
de massa atkoelen klopt d< eieren er door,
doet er dan suiker Vanille-suiker en Backin
n Met een theeiepeJ maakt men balletjes,
zet deze op een met meel bestrooid bakblik
en bakt ze bij matige hitte goudgeel. De
30 sneeuwballen worden warm opgediend
met wijn*. chocolade* ot vanillesaus. Wil men
ze vullen, dan snijde men ze middendoor en
vuile ze met geslagen room of vanille creme.
Men lette vooral op Backin van Dr. Oetker,
en dat op elk pakje als Eenige Importeurs
tL- Ostermann Co„ A'dam, vermeld zijn.
Waar niet verkrijgbaar wende men zich
direct tot deze Importeurs, die op aanvrage
ook een gratis*receptenboekje toezenden.
op kotten van dep *t«aiV
want dan betelen <pj faèfen beir*?ep.:8t
Immers hoe meer grond hoe goedkooper de p»aMeeu",
„Dc gozeten boeren hebben weinig kinderen, v<>or
zich en voor ben valt er nog wel een boerderij te
koopen" „De anderen, dat zijn toch van die halvo
roodbonten, die naar Canada moeten worden ge
stuurd." „Zijn ze daarvoor te beroerd, demp er dan,
net als met de ambtenaren, de .Zuiderzee maar meet
Die loopt toch nog wel weer drie keer vol. voor zij
leeg is. Daar krijgen wij geen last meer van.".
Zijn partij heeft ook een algemeene vergadering,
die volgens de statuten de hoogste macht in de partij
bekleedt. Deze algemeene vergadering oefent haar
macht uit, door middel der provinciale afgevaardig
den. maar daar stoort Braat zich niet aan. Als hij
iets wil doordrijven, dan doet hij evgn het voorstel
aan de vergadering, of alle aanwezigen het stemrecht
zullen hebben. Dat wordt steeds aangenomen, want
de helft bestaat altijd uit menschen, uit de aller
naaste omgeving van Braat, terwijl Vervoorn gere
geld vpor het k\vart uit Gelderland zorgt. Met hun
beiden beschikken zl] over driekwart der uit te bren
gen stemmen.
Maar zelfs het dan beslotene lappen de drie heeren
aan hun laars.
Vervoorn en Van Beek hebben Braat in hun ab
solute macht. „Wij gaan bij Je weg", zijn de woor.don
die hem bedwingen als een dwangbuis. Hun wil is
wet. Zelfs zoo e^g, dat toen de candidatenlfjst door
de algemeene vergadering was vastgesteld on rnr.
Vervoorn voor zijn plaats no. 7 nipt veel gevoolde,
j toen- heeft hij, leukweg no. 7 gestreken en is zelf op
i no. 5 gaan staan. Voor no. 7 moest hij"100 gulden bo-
I talen. No. 5 kostte niets meer en gaf meer kah9. Zoo
betalen de nummers 3 en 4 zelfs 250 guldens vopr
hun plaats op do lijst en no. 20 had nog 25 gulden
neer te tellen, om met Braat op de lijst te mogen ko
men.
Hoe de Plattelandersbond aan zijn candidaten
I komt? Op waarlijk kluchtige, hoewel lastige wijze. In
I de eerste plaats mogen zij Braat in kennis niet over-
treffen. Dat juist maakt de keuze zflo lastig. Wel sto-
j ren sommige provinciale besturen zich daar niet aan,
maar hun candidaten, al hebben zij hun plaats met
algemeene stemmen in hun gewest en na accuama-
tie.voorstel ter algemeene vergadering gekregen, wor
den gewoonweg door Braat en Vervoorn geschrapt.
De tegenwoordige lijst heeft met die der algemeene
argadering geen overeenkomst.
Nadat er een aantal haddon bedankt oï waren
geroyeerd, heeft Van Beek do lijst gewoonweg even
per telefoon incengeüanst. Leidraad was ..De Niou -
op de hoogte van het
vaartuig, de Prim
liederen gezongen
gons onthaald werden.
we Plattelander". Wie daarin de ongelukkigst ge
stelde stukjes had geschreven, lid-of geen lid, deed.
er niet toe, werd voor idem zooveel een o mdida
tuur aangeboden. Zoo kwamen en komen op
de lijst voor, namen, waartegen zich de eigen om
inciale be-
>ogte van het gestrande Engelsche oorlog-s - jgeving der personen, zelfs geheale provinciale be -
de Prinoe George. Hier werden eemge sturen, eenstemmig en hardnekkig hebben verzet,
gezongen door de kinderen* die vervol - omdat zij tor naam en faam stinkenden, zijn. Even-
j wel, Braat wilde ze behouden, onder de leus: „Je
"ikan verrokken met je Provincialen Bond", zijn wil
m allen organisatiezin doordrijvend.
De Koode Leeuw", do speeligeiegenheid bp uit liet trio hoeft b.v. in <de provincie Groningen'
mendheid voor de kleinen. Reeds direct renden ze de lijst ingediend geheel en al buiten de partij om.
naar de verschillende toestellen, die aldaar zijn I Niemand, Provinciale Bond, noch eenige afdoeling
opgesteld. Eeim poosje later werden zjji wederom is er in gekend. Men durfde het aan do eigen mon -
getraoteerd. Vorsoheidenen van hen hadden het schen niet overlaten, wel wetende, dat zij: 'de bei
auin al reeds beklommen. Het was jammer, dat de sluiten der algemeene vergadering, welke Braat
warmte zich hier zoo deed gevoelen, hoewel ztiji nietmet voeten trad wilde handhaven. En hoewel ik
direct hinderlijk was, werd evenwei maar geen zelf deel van het bestuur jvan den Provincialen
tochtje door de duinen gemaakt. Bond uitmaakte, konden Wijl niet gewaar wordert
Om ongeveer twee uur werd ingespannen, om naar! wie in den kieskring Groningen Üe lijst had inge-
Bergen J,e gaan, waar in „Duinvermaak" werd uit-1 diend. Eerst vermoedde^ wij;, een uit de sohoolf
gestapt. Dank zij het groote aantal hooge, dicht be-gedrongen onderwijzer, dio op de lijst een plaats
bladerde boomen was het hier heeriijk koel en de heeft. Thans vernomen Wij1 echter. dat# het eon
kinderen weerden zich dan ook terdege. Van hieruitj voddenrapemöot ztjj'n* wien hoowelr geen lid van do
werd nu een wandeltocht gemaakt door de bos-i partij, ter belooning een .plaats van t25 word ili-
schen en daarna door Bergen. Door de vroolijke, op- j geruimd. Wellicht vindt de>4 buitenwacht liet ook
gewekte liodéren werd de pas er goed ingehouden en belangrijk te weten, dat zij o.a. iemand van da
Zoo was deze heerlijke wandeling na een goed uurBist hebben j
n geschrapt, dio eon
L Braat hem
I HH wftvan f250 had.
volbracht. I Lator bood Braat hem persoonlek aan hem weer op
Nadat nog eenigen tijd ln „Duinvermaak" was' de lfb'et te zullen plaatsen voor f1000. En bij verkil
vertoefd, word ingespannen voor den terugreis, die I ting cm jaarl'pksahe afdracht aan hem van i 500.
ditmaal over Schoorldam ging. Bij de- St Maartefis-j Waartoe do tegenwoordige kanshebbondon zich heb
vlotbrug werd als van ouds nog weer even opgesto- j bon1 verplicht, woot ik niet volkomen. Wel tot ©en
jaarlHjksohe afdracht van f 5Q0L
Nieuws.
CALLANTSOöG.
Dinsdagmorgen 9 Juli heersoihte 's morgens half
negen op het dorpsplein voor de woning- van 't
-hoofd der school een .gezellige drukte.
Dit was dan de dag van het groote feest voor de
de kleinen, dab reeds weken lang was verbeid, en
«vaarvoor ook pp school' de voorbereidingen waren
getroffen. Door het instudeeren van eenige feest
en marschllederen,waren de vorwachtingen voor
dezen dag al' zeer hoog gespannen.
Nadat de proviandwagen, die natuurlijk weer
werd bestuurd door den heer A. Vader, ge-la^kin
was, de rijders hun volgnummera hadden ontvan
gen en de kinderen, alsmede de leiders van den
tocht hun plaatan hadden ingenomen, werd de
ruim negen uur afgereden, waarbij de dorpelingen
door in grooten getale aanwezig te zijn, van hunne
belangstelling in dit gebeuren blijk gavem
De eerste halte was de Hondsbosscho Zeewering,
ken.
Om ongeveer halftien des avonds werd zingende
het dorp binnengereden. Maar al dadelijk werd het I hp) Hel Tl VrlVI Hl Hl I #111 ft
gezang overstemd door een muzieknummer'van het; Wal Ul>l IJQl I Y Uil llUllUllUfe
fanfarecorps Call'antsoog. Weinig keeren rullen dei J(j da(. de ^,3
rl™ïif.r.fj0 0 P belangstel- OTatisch en zoo ropublikoinsoh ia ala aommigon
rSi>?K» m gaarne beweren. Want al.s eriots do aandacht van
De heer E. Smit. t hoofd der school, bedankte voor- flefc plreg^ trekken, dan is het 't doen en
en directeur van het muziekcorps voor do van hoogo heeren en dames,
verrassing, die zij den kinderen bereid hadden. AllenTweemaal hebben van de wook dille krantenlozere
keerden nu huiswaarts. M. gegnuif over een fraai uiiouwtjeifHet studente wor
Rest ons nog te vermelden dat de 83-jarige oude de£ Tan prin3m Juliana en hot betrekken van
heer W. Gevers oud-wethouder der gemeente Cal- •eea Km,n„érh ijf gP Noordwijk door den hoer
lantsoog, den toch heeft meegemaakt, In Schoor! ver- von Hohenzollern Kaisor a D
liet hij het gezelschap om naar Schoorldam te wan- onwaareahiinHjkheid van 'het eerste bericht
welen, waar hij des avonds weer werd afgehaald, er 0p.
Het reisje was hem best bevallen, wat voor de kin- W'o leven tegenwoordig wel in een tijd, waarin
deren eigenlijk overbodig was om te memoreeren. i men zjc}l voel bezighoudt met (het toosten op) het
DE PARTIJ VAN BRAAT. Delftsohe Wonder, Hugo de Groot on we weten
Van den heer R. Watjen te Groningen, vroeger' allemaal van hem, dat nu' eon boek heeft, ges-hre*
secretaris van den Provincialen Groningschen Bond yen over Oorlog en Vrede, dat hij1 in een boekenkist
van Braat's Plattelandersbond, ontving .Het Volk" 1 ia gekropen en dat hij op zijn 14de jaar studeri(t
een schrijven, waaraan het volgende is ontleend: I werd. Maartoen is toen en vandaag is vandaag.
Braat flikfooit den kleinen man, ofschoon hij niet Nu zün.de grootste boekenkisten 50 bij 50 bij 50,
anders dan naar zijn eigen woord Vertegenwoordi- omdat zij anders niet -iajn te Kantoeren, terwijl zij
ger der gezeten boeren wil zijn". Iets wat weer naar (vroeger blikbaar 1.40 bij 50 bij 50 moeten zijni
zijn eigen woord „buitengewoon gemakkelijk" is:geweest, wil men er een normaal persoon, die niet
„Omdat de gezeten boeren geeii andere politiek wen- alö slangenmensoh in 'n caféooncert optreedt, in.
schen te hebben, dan lagere belasting en een telefoon kunnen opvouwen. Zoo*n kist boeken woog dos
FEUILLETON.
door E. PHILLIPS OPPENHEXM.
5.
HOOFDSTUK VI.
Een Doodvijand.
Later dacht Ellen aan deze weinige, minuten terug
ala aan de onaangenaamstan van haar leven. Zij
was op heeterdaad betrap; in dit ongeoorlbofde en
zelfs onbescheiden binnendringen en het moest voor
deze twee menschen dèn schijn hebben van eene
bevrediging zoeken voor eene gewone, laakbare
nieuwsgierigheid. Zij deed eene krampachtige po
ging om haar vermoedens kenbaar te maken en eene
beschuldiging uit te spreken, hare waardigheid te
behouden en eene verklaring te ejschen van hetgeen
zij gezien had. Maar zij faalde hierin. Zij beproefde
hare gedachten te uiten, zij scheen levendig den bij
na belachelijken toestand te beseffen. Een blik in
het bleeke, waardige gelaat, dat naar haar toegebo-
gen was met onverschillige verbazing en, wat voor
haar akelig was, een trek van medelijden bij hét zien
van hare verlegen Beid, kwam te voorschijn en hare
poging mislukte. Zij voelde hare wangen rood wor
den van schaamte en hare oogen sloeg zij neer voor
zijn doordringenden blik. Mijnheer Brown sprak ten
slotte het eerst.
„Ik was bang, dat u den weg niet zoudt vinden,
juffrouw Thurwell", zeide hij kalm. „Ik moet mij
verontschuldigen, dat ik u vroeg in zoo'n hol bin
nen te komen. Die kleine ets aan den muur i9 die
van „Bartolossi", waarvan ik sprak.'Het hoofd is
volmaakt, vindt u niet? Een andere keer zal ik u
mijn ..Guido" laten zien. Ik vrees dat u hem op dit
oogenblik niet zult kunnen waardeeren."
Zij murmelde iets wat, wist zij, zelf nauwelijks,
en hij scheen haar niet te verstaan. De koude ver
bazing week van het gelaat van mijnheer Allan.
Blijkbaar geloofde hij in den door mijfiheer Brown
genadig aangeboden uitleg van haar zijn hier ter
„Wat! Is u een liefhebster, juffrouw Thurwell?"
riep hij uifc. „Welll, wel ik was ook zoo, toen ik jong!
was, vóór ik de slaaf werd van mijn ambt. Waar
lijk dat is een echte „Velasquez", mijnheer Brown,
op mijn woord! Hoe komt zoo'n schat hier!"
Hij stapte hier en daar over de dingen heen. die
op den vloer lagen en met zijn lorgnet voor de
oogen bekeek hij de plaat. Ellen maakte eene haasti
ge beweging naar de deur en mijnheer Brown volg- j
de haar in de aangrenzende kamer.
„Als ik geweten had dat ik bezoek zou krijgen i
van eene dame"Kzeide hij, „zou ik hebben getracht..."'
Plotseling met gloeiende wangen keerde zij zich
naar hem toe.
„Stil', onderbrak zij hem, bijna smeekend. „Mijn-!
heer Brown,*u is zeer vriendelijk voor mij geweest.
Dank u, 't was z^er onbescheiden van mij in die:
kamer te gaan zonder uwe toestemming."
Hare oogen waren op den grond gericht, en hare
verlegenheid was duidelijk te zien. Zij vond haar
toestand ondragelijk. i
„Aoh, spreek er niet van,7' zei de hij ernstig".
„Het is niet de moeite waard om er langer over te
denken."
Zij stond stil en leunde met den rug tegen eene j
der groote boekenkisten en aarzelde. Zij zou hem
openlijk bekennen, waarom zij hierheen was ge
komen en zijne vergiffenis vragen voor zulk een
onredelijke gedachte? Langzaam sloeg zij hare
oogen op en keek hem aan. Het was dwaas ger
weest, zij' had hare gedachten niet bijeengehad,
dat wist nu, en Itooh.....
Zij keek hem nog strakker aan. Hij scheen in t
geheel niet in de war gebracht, door t feit, dat hij'
hair in die ki.ner haddet-„"'vnnxlei s.echts ye i
wil ig verrast ei verwo iderd E i toon, to ?h, zij e
houding kon wel gemaakt zij'n. sjüj was ten minste
heef blek ei z'j iiAidei zig zij even zenuw
achtig tr e d -t wis voko?n^n »ngevo 1!
Stel ee.is, d .t het een aange.io .iên k J at s w is.
scheen een man, die een groote jnadht over zjjn
gevoel' had. Stel, dat het»zoo was, was er toch niet
een mogelijkheid dat de vermoedens, die zij ge
koesterd had, juist waren? Het werken van den,
geest is pogenbilkkeüjk. Al deze gedachten ei
twijfelingen flitsten door haar brein, zij verwar
den haar ,en brachten haar in vertwijfeling. Haar
gevoel' van dankbaarheid jegens hem yoor de
bescherming, die hij1 haar had geboden tegenover
den heer Allan Beaumerville. en de sympathie, die
Zijl bij instinct voelde yoor zijne beschaafdheid
en .zün gevoel' „welke bedden bij had getoond in
zijne handelwijze, waren ten 'slotte -sterker dan
hare vage vermoedens. En toch hadden deze laab
sten nog genoeg kracht om' <ie 'aandrang van open
hartigheid te weerstaan, die haar er toe aanfcette
hem aUos te bekennen. Zi$ vertelde h^m (pieè
Waarom zij dat onderzoek was bogonneiij dat pot
zulk een schandelijke gevolgtrekking leiidde. Zij
gaf "hem niet de minste opheldering.
„Het was heel vriendelijk van u,'* zeide zjj nog
eens. „Ik verdiende dit geenszins. Maar nu moet
ik naar mijn vader.7'. i
Mijn hoer Thurwell wachtte in do gang. een
weinig verbaasd over hare afwezigheid. Maar hij1
deed geen vragen. Zijn gedachten waren te peer
vervuld met de vreeselipte gebeurtenis, die zijn
vriend en buurman -had getroffen die daaren
boven do verloofde van zijn dochter was. Zij wan
delden samen over de heide terug en. spraken tzeér-
er was slechts oen onderwerp, waaroRerf
weinig.
te spreken viel en beiden deiasden er yopr terug
daarover te beginnen. Maar toen zij meer dan half
weg gekomen waren, deed z5j een vraag,
„Niets is er van den moordenaar dus ontdekt?77»
Haar vader schudde het hoofd.
„Niets, de dolk is onze eenige sleutel tot uu toe
r behalve dit.7 v
Hij nam eon gevouwen stuk papier uit zijn zak
en raakte het met de Vinger aan
„Wat is het? Mag ik het zien?"
Hij gaf het aan haar over. -
„Dit was in Zijn zak,7' zei hij". „Ik zal bet b*
waren om liet aan de autoriteiten zelf te over
handigen. Mijnheer Brown bood a;m er voor te
zorgen, maar ik vond dat, omdat ik rechter ben*'
ik in zekere mate verantwoordelijk was voor alles,
wat een sleutel kon zua, daarom bracht ik hot
met mjj! mee. Lees het.7 4
Zij opende het halve velletje ;postpapier en jas
het. door. Het was .geschreven in oen ijonderling
lastig handschrift, blijkbaar verdraaid.
Mijnheer Geoffrey Kynaston, u begaat oen
zeer onbezonnen en dwaze daad met in uw
land terug te keeron en tevens uw verblijfplaats
in de wereld openlijk te vermelden. Is u ver
geten, wat» boven u hangt of kunt gij 'zoo*
dwaas zij'n, te moenen, dat hij u vergeven
(heeft? Lees dit als een waarschuwing en fals
het lovön u in eenig opzicht iet* waard is, ga
dan terug 'tot de sahuiplaats, die u gedurende
zooveel jaren veilig de*l zijn. Aarzel niet., stol
Ihot geen minuut «lifc. Als gij' "na dit gelezen he
hebben nog langer in Engeland blijft toeven' cn
mijne waarschuwing in don wind slaat, pas dan
op dat ge rondziet in uw léven on uzelvec
Zij gaf het hem!'terug. Er was dus iemand, dieif
zeer had gekwetst. Het was als oen echo .vajJ
dat stormachtig verleden, waarover velen gespro
ken hadden.
„~FTji had odn vijand,' 'mompelde zij, haai*
arm .aoor dien van haar vader stekend.
„Dat eohjjnt zoo,77 antwoordde deze. „Een dood
vijand.77
HOOFDSTUK VIL
De vermoedens van Ellen Thurwell.
Op zekeren Septemberdag, ongeveer zes weken
na de begrafenis van mijnheer Geoffrey Kynaston,
bracht mijnheer JBrown een heerlijken namiddag
door, zoo wij zeggen, Hij lag languit op een droge
met mos begroeide bank mot een deel van Sheltoy
in zijn hand on een doos dikke, Egypti che sigaret*
ten naast zich. Nieti- verstoorde do sti.te van den
slapcrigen middag. Het was een bekoorlijke plek,
die hij had gekozen, en hij was geheel alleen. (De
