Alieieei Nieiws- Het Geheim van Bemard- Brewn Donderdag 23 Juli 1925 688te Jaargang. No. 76T7. Uilgevers i N.V. v.h. Vacantie PUROL Staatsloterij. Zt Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. a ft Pn Snhanfin IPrlJS 9 m-'uul4®n nua «nt advrrtek- 0, I van I tot 5 repel» 11.10, leder» regel tneor 20 ocnt (bowljeno» INT. TEEEF. no. 20. j ipt^jrepcn). Qxaot* lettel» worden naar plaatsruimte berekend. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Ziting'van Dinsdag 21 Juli 1925. CONTRA DE GOEDE ZEDEN. De rechtbank behandelde eerst de zaak contra P. J v. d. Kleijn, geboren te Gouda, en wonende te Ilelder, En daarna de zaak contra C. Haakman uit Wervershoof.Elk dezer beklaagden was gedeti neerd. Allebei deze zaken werden met het oog op de goede zeden met gesloten deuren behandeld. Na behandeling dezer twee zaken sloot de recht bank de zitting. Des namiddags half twee ZITTING POLITIERECHTER. NIET DE JUISTE MANIER. Ru dolf Hocqué. een 78-jarig bewoner van den Helder, die daar eigenlijk geen kostwinning had, doch weieens van anderen wat eten kreeg, had on langs door diverse rijwielbe.lastingplaatjes te stelen en beneden waarde te verkóopen, zich eenigerlei in komsten, al waren die onrechtmatig, 'verschaft. i De O.v.J. eischte 6 maanden gev. voorw. met 3 proefjaren. Mr. J. Jitta, raadsman, kan zich goed vereenigen met het idéé om zijn cliënt voorwaardelijke straf op to leggen en hem (den cliënt nl.) onder toezicht te stellen'. De uitspraak zal heden over een week plaats vinden. TE VEEL SNAPS. Jacob Rol, een 39-jarig landman uit Warmenhui-1 zen, had een naaimachinereiziger uit Bergen, Klaas Brandwijk mishandeld, toen die 9 Juni jl. ten huize van Rol tormijnbetaling op een geleverde naaima chine kwam innen, Jaap verklaarde, heden als j beklaagde present zijnde, dat Brandwijk te veel snaps had in zijn zin en toen had Jaap hem de j deqr uitgejaagd, daarbij wel een stoel in do hand houdende, doch daarmede had hij Brandwijk niet geslagen. Brandwijk zegt, wel 'n klap met een stoel van Jaap ontvangen te hebben, terwijl het doel was geweest, geld te ontvangen 1 Dokter van Heste- teren heeft Brandwijk behandeld, toen deze na het voorgevallene bij hem kwam en over hoofdpijnj klaagde. Bokl. blijft ontkennen, den ander te hebben gesla gen en de O.v.J. achtte het bewijs in deze niet ge leverd en requireerde vrijspraak. De Politierechter deelde dit inzicht en sprak be klaagde vrij. NiIET KLEVERIG GENOEG. Willem Hoffmann, een 71 jarige Duitscher, meest al zwervende, en laatstelijk vertoevende te Bever wijk, .(thans gedetineerd), had op 13 Juni jl. to Ur-| sem in de- R.K. kerk geprobeerd, de offerbussen to ledigen. Hij had een paar met lijm en hars be smeerde metalen staafjes bij zich en die lange, dun ne, buigzame, kleverige instrumenten zouden hem dacht hij, goede diensten bewijzen bij het uitoefe nen van zijn voornemen. Hij had op dergelijke wijze l nog niet zoo lang geleden te Blokker eenzelfde truc' uitgehaald. Maar hief in Ursem bleek het kleefmid- dcl niet meer proefhoudend te zijn en twee onnoo- zele centen met 'n „vierduit" was alles wat hij met veel martelen machtig kon worden. Hij had verder pogen dan ook opgegeven en meende juist in stem mige houding het tooneel zijner operatiën te verla ten, toen de kosteres Jansje Zweep, binnenkwam en hem zag. Zij had hem al tweemaal bij zijn vroegere bezoeken in deze kerk gezien en herkende nu met beslistheid in hem denzelfden persoon. Bekl. zegt: Ik groette de juffrouw en zij groette mij en toen ging ik heen. De veldwachter heeft twee centen en een 2Yi centstuk in beklaagde's portemonnaie aangetroffen, op welke geldstukken lijm was te zien. De O.v.J. eischte 5 maanden gev. tegen beklaagde. Mr. van Loockeren Campagne, verdediger, vraagt voorwaardelijke straf en het den Reclasseerings-, ambtenaar in handen stellen dezer zaak, alvorens vonnis te Wijzen. Uitspraak Maandag 7 Sept as. Arie Groen van Egmond a. Zee wordt uitgeroepen, maar deze zaak moet nog even wachten. BOOS. Eerst krijgen we Cornelis Stapel,' een geboren SiJ- bekarspelder en. voormalig visscherman, thans ar beider te Obdam Daar woont ook de visscher Jacob' van Leijen, die in den vroegen morgen van 2 Juni; tot de ontdekking kwam, dat men verschillende' waardevolle fuiken van hem had vernield, wat hem een schade was van ongeveer f J65. Van Leijen wist niet wie dat gedaan had. deed aangifte en daarna is gebleken, dat Stapel dader was. En deze bekende zulks heden. Hij was, wegens een opgeloopen be keuring. boos op van Leijen, maar had dezen nu reeds f 100 vergoed en de rest zal volgen. Van den heer Blauw was een schrijven over bekl. ingekomen, waarin op voorw. veroordeeling voor hem wordt aangedrongen. Van Leijen zegt. dat bekl. anders wel een bruik bare en weerbare man is, maar hij drinkt somtijds te veel, dat is heel jammer. Spr. zou geheelonthou ding bij voorw. straf een heel .nuttige maatregel achten. Edsch 2 maanden gev. voorw. Uitspraak wordt aangehouden. BEROUW KOMT NA DE ZONDE. Nu was Arie Groen uit Egmond a. Zee aan do beurt. Hij had een anderen op-zeeër, Pieter Dekker; genaamd, op 2 Juni een watjekou gegeven in het hotel Welgelegen te Egmond o. Zee waar dan9ver-' maak werd gehouden. Het elkaar met bijnamen noe- men en andere uitdrukkingen die ook zeer geschikt: waren om „mot" te krijgen, vormden het voorspol en daarna kreeg Dekker slaag. Beklaagde heoft in! in zijne op schrift gestelde vorklaring betuigd, datj bet hem spijt, dat ie Dekker niet heeft doodgesla gen. Zachtzinnige kustmbowoners!Arie, die va-- rende is, kreeg 'nvonnis tot f 40 boete en kan dus dokken als hij Van den trawler komt en als hij niet afschuiven wil, zal hij volgens zijn vonnis 40 dagen kunnen brommen. DIERENMJEHA1NDELING. Petrus Reus, een groote kerel uit Grootobroek, thans niet aanwezig, had den löden Juni een klein nauwelijks 3 maanden oud zijnd hondje van een naaister opgenomen van1 de straat en het diertje; geworpen naar een naderend wielrijder op wiens i fiets een bagagemand was. Op het moment dat Reus j hot kleine diertje naar het rijwiel wierp, was hij! wel 3 meter van het voertuig verwijderd. Het hondje kwam dan ook lang niet op den mand van de liets; terecht, doch kwakte ver daar bezijden plomp ver loren op straat. Anna Best, de naaister, aan wie het hondje ioebe- hoorde, had het beestje hooren janken en had ge-: zien, dat iemand het dier na den val masseerde, maar na die behandeling kon de viervoeter nog niet loopen. Ter verzachting en genezing van stuk- geloopen voeten, zadelpijn, schrijnen der huid en zonnebrand, is het nood zakelijk op reis altijd voorzien te zijn van een Doos 30-60.90 ct De O.v. J. vorderde wegens dierenmishandeling f 25 of 25 dagen hechenis. En voor het geval, dat do daad als baldadigheid werd gequalificeerd, eischte Z.E.Gestr. het maximum der straf op dat delict, nl. f 15 boete of 15 dagen hechtenis, 't Vonnis was f 15 boete of 15 dagen zitten. AL TE VRIJPOSTIG. Hendrik J. Siekman te De Rijp, had op 20 Juni jl. A. H. M. van Soest, huisvrouw Roelofs, in haar eigen woning opgezocht en een paar klappen toe gediend. Zij is een buurvrouw van beklaagde, wiens moeder zij nogal eens schijnt te plagen. Ook zouden volgens bekl. de kleine kinderen van buurvrouw Roelofs lastig zijn voor moeder Siekman, die er ze nuwachtig van wordt. Prettige nabuurschap mag het daar zeker wel niet heeten. Maar Hendrik Jan, een groote Jonge arbei der, mag zijn buurvrouw maar niet pardoes op haar gezicht slaan. Dit leerde hem een vonnis tot f 20 of 20 dagen de doos in. BELEEDIGING. Volgende beklaagde was Leendert de Wit uit den Helder, thans absent. Hij had op 3 Juni zijne stad- genoote Elsine Meijer, gescheiden huisvrouw -van Van den Heuvel, beleedigd en de fel beleedigende uitdrukkingen, die hij zich ten opzichte van haar had gepermitteerd, bezorgden de Wit thans een von nis tot f 15 boete, subsidiair 15 dagen hechtenis. NIET STOMPEN. Poortsluiter was Jan Kwinkelenberg, oveneens uit den Helder. Hij heeft aldaar op 6 Juni zijn neef, den 39-jarigen visscher Willem Oostenburg, mishandeld door hem tegen de kin te stompen. Een stoker, A. Roomeijer, had het gevalletje, waarbij ook scheld woorden gevallen waren, gezien. De oisch was f 20 boete of 20 dagen hechtenis. Het vonnis was i 30 boete of 30 dagen hechtenis. Trekkingv^Dinsdag 21 Julï. Na 294 f-2000. 20 Na 9001 f-1500. No. 14386 'f-400. Noe. 19611 '20031 f-200. Noe. 2740 9420 16057 17146 17630 18052 ï-100. Prijzen van f-65. -64 74 84 166 186 463 610 619 686 710 720 740" 745 777 -861 886 8S9 890 905 1009 1015 1088 1141 1186 1283 1294 1309 1313 1316 1369 1393 1407 1128 1458 1540 1611 1661 1671 1679 1721 1752 1802 1894 1905 1910 2089 2104 2250 2263 2136 2532 2593 2609 2653 2706 2820 2852 2893 2959 2982 3103 3114 3137 3174 3245 3332 3306 3393 3107 3125 3563 3617 3743 3861 3ö83 3909 3927 FEUILLETON. 26. door EL PTTTT.T.TPB OP PEN HEUL Het warme zonlicht was van den hemel verdwe nen. de zomerwarmte was wel in de lucht, de zach- to, fluweelen mantel van een Zuidelijken nacht lag over het koesterende land. Vele sterren brandden in het luchtruim en de halve maan goud en glanzend, hing laag in het Westen. Bleek en met'de koorts van een grooten toorn brandend in zijne droge oogen, zat een man aan het venster van de villa daarginds te wachten. Om hen heen lagen al de teekenen van moeilijk hoofd kerk verspreid: boeken, handschriften, klassieke woordenboeken' en werken van waarde. Maar zijn pen was hem uit de hand gevallen en hij deed niets. Hij zat daar doelloos, starend op de fantastische vormen en het halfduister in zijn schoonen tuin. De weelderige balsemgeur en het flauwer rieken van meer zeldzame planten, dat naar binnen stroom de door zijn open venster, was niets voor hem. Hij was zich nauwelijks bewust vair de zoete vreug de vreugde van den zomernacht. Hij wachtte, de oogen strak op het Oosten gericht, waar de morgen zon zou opkomen. Ten laatste kwam. waarop hij wachtte. Een licht kloppen van de klink klonk van de van den zomernacht. Hij wachtte, de fluister van stemmen van een man smeekend en hartstochtelijk, van eene vrouw, vroolijk en spot tend. Toen ging de deur open en weer dicht en eene slanke, schoone vrouw liep in onverschillige hou ding op de villa aan. Zij had geen hoed op het hoofd, maar een opera- maiitel met kap lag los over hare schouders ge worpen en toen zij het pad opwandelde, nu en dan stilstaand om achteloos een neerbuigende lelie te plukken, wier geur do zware nachtlucht bedwelmde, gingen de vouwen vanéén en deden hier en daar even de zachte, witte stof zien en de schitterende juweolen op haar borst en in beur haar. Ook hare voeten waren geschoeid met fijne, wit satijnen muiltjes, die nauwelijks den grond schenen te ra ken, zoo licht en bevallig wandelde zij. In 't kort, zij was zeer schoon om te zien het schoonst van den lieflijken tuin. Zij scheen niet te denken, de man, die achter in de schaduwen van het raam stond en op haar wachtte. Zij zag hem daar staan, bleek en ijskoud als een gehouwen beeld, behalve de woede, die in zijn oogen brandde, efl voor een oogenblik aarzelde zij. Dan met de berustende houding ^vara iemand, Wie be sluit iets onaangenaams in de oogen te zien, haal de zijn schouders op en de handvol lelies wegwer pend, trad zij op hem toe. Zij spraken geen van beiden totdat zij vlak voor elkaar stonden. Toen, daar zijne bewegingslooze gestalte haar belette door de deur binnen te gaan tn hare poging om dit te doen belemmerde, stond zij stil en sprak hem luch tigjes aan. „Een vreemd welkom thuis, mijn vriend. Waarom sta jo hier zoo woedend te kijken?" Hij wees met bevenden vinger naar het Oosten, waar een flauw schijnsel van het daglicht de lucht kleurde „Waar ben je geweest?" vroeg hij met heesche stem. „Zie je niet, dat het ochtend wordt? Den ge- heelen nacht heb ik je hier zitten wachten. Waar ben je geweest?" „Je weet heel goed waar ik geweest ben", ant woordde zij achteloos. „Naar het bal in de Lion dor. Ik heb je verteld, dat ik er heenging'. „Mij verteld! Jij mij verteld! En verbood ik het niet? Zei ik je niet, dat ik niet wilde, dat je ging?" „Toch ben ik er geweest", antwoordde zij lichtig. „Het was eene afspraak en ik breek nooit eene af spraak." „Eene afspraak! Jij zonder geleide naar een al gemeen bal op eene publieke plaats! Eene afspraak! Ja, met je minnaar, denk ik." Zij keek hem aan en gaapte voor zijn oogen. „Je bent slecht gehumeurd, vrees ik", zeide zij, Je bent ten minste erg ruw. Laat mij door als je blieft. Ik ben moe van het staan hier". Hij was buiten zichzelven van woede en geduren de een paar seconden kon hij niet spreken. Maar toen hij woorden zeggen kon, klonken zij helder en duidelijk- genoeg. „In dit huis zul je niet meer binnengaan", zeide hij. „Je hebt mijne wenschen'veronachtzaamd, je hebt mijn gebod overtreden en nu sta je mij te be driegen. Jo gooit met mijn eer. Je brengt schande over mijn naam. Ga en houd je afspraken onder dat andere dak. Het mijne heeft jo intriges lang genoeg geborgen!" De hand, die den opera-mantel dicht hield, liet los en hij viel achter op haar schouders. Al de schoonheid van haar zinnelijk lichaam in het ver blindend witte kleed slond daar ongedekt. Het maanlicht glansde in 't schoone haar. scheen zacht op haar witten, gevulden hals en bloote armen, en schitterde in hare donkere oogen, plotseling vol van drift. Hare rechterhand hield een klein kanten zakdoekje vastgekneld, dat zij uit de vouwen op haar lijf had getrokken en da.lucht met zoeten geur vervulde. „Je bent boos, en je weet niet wat je zegt", zeide zij. „Het is waar dat Je mij verboodt vannacht te gaan, maar je verbiedt mij alles. Ik kan Jou leven niet leven. Het is te diep, te triestig. Het is wreed van je om dat te verwachten. Laat mij nu binnen, als Jo mo uit wilt schelden, doe dat morgen." Zij stapte vooruit, maar bij legde de handen op hare teedere schouders en duwde haar terug. „Nooit!" riep hij wild uit. „Ga en leef zooals je wilt. Dit is geen thuis voor je. Ga, zeg ik". Zij keek hem aan, hare mooie oogen smeekend opwaarts gericht en hare lippen trillend. „Je bent krankzinnig!" zeide zij. „Ben ik niet Je vrouw? Je hebt geen recht mij hier te laten staan. En mijn jongen. Laat mij voorbij." •Hij bewoog zich niet, noch toonde eenig spoor van toegeven. Hij stond daar, do handj dreigend naar haar uitgestrekt, zijn gelaat bleek en stom als marmer, p maar met wilde woede nog in de oogen. „Wat is de jongen, wat ben ik voor jou?" riep .hij heescn. „Ga weg, vrouw!" 1 Nog scheen zij het niet te begrijpen. „Waar moet ik heen.?" vroeg zij. „Is dit niet mijn ihuis? Wat ben ik-." „Ga naar je minnaar", viel hij haar toornig in de rede. „zeg hem dat je man niet langer je werktuig is. Hij zal je inlaten." Een donkere blos kwam op hare schoone wangen I en een plotselinge drift flikkerde in hare oogen. Zij richtte zich in hare volle lengte op er. keerde zich tot hem met de waardigheid van eene keizerin. „Luister een oogenblik naar me", zeide zij. „vraag ij ezel ven af, of je ooit getracht hebt, mij het leven gelukkig te maken. Hek ik ooit genegenheid voor gewend voor boeken en eenzaamheid? Vóór ik trouwde, heb ik je gezegd, dat ik veel hield van verandering, vroolijkheid en leven en je beloofdet mij. dat ik het krijgen zou. Vraag je'zelf af. hoe je je belofte gehouden hebt. Je ontzegt mij ieder genoegen en drijft mij er toe het alleen te zoeken. Ik ben je jaloersche nukken en je kwaad humeur moe. Bij God, Die op ons neerziet, ik ben eene trouwe vrouw voor je geweest, maar als je bij al je wreedheden, deze laffe, ellendige belediging, wilt voegen, dan zal ik nooit vrijwillig je gelaat meer .aanzien en welke zonde ik doe, die zal op jou ver antwoording, niet op de mijne staan. Wil je op zij gaan en mij voorhij laten?" .Nooit", antwoordde hij. „Nooit!" Zij trok haar mantel om hare schouders en keerde hem haar rug met een minachtend gebaar toe. „Je hebt mij gemaakt tot wat ik zal zijn", zeide zij. „De zonde is jou. Gedurende verscheidene ver moeide jaren heb je mij ellendig gemaakt. Nu heb je mij gek gemaakt". Zij wandelde voort in de geurende duisternis en dadelijk daarop boorde hij de poort achter haar dichtvallen. Hij luisterde waanzinnig, hopende, dat hij haar hoorde terugkeeren. Het was vergeefs. Alles bleef stil. Toen voelde bij zijne leden verslappen en hij zonk achterover op een bank en verborg zijn gelaat in de kussens. 3037 3981 3996 4017 4037 4043 405-4 4060 4072 '408 4 4120 4129 4146 1229 4287 4297 4357 4365 4178 4496 4500 45-45 4615 4641 4687 4831 4848 4944 4963 5013 5068 5119 5228 5243 5296 5331 5333 5358 5370 3429 54-40 5441 5447 5548 5593 5601 5635 5720 5725 5730 5766 5771 D'.MÖ 5923 6140 6301 6330 6394 6408 6475 5487 6492 6541 6598 6620 6634 6636 —38 —84 6742 6816 6839 6852 6870 6877 6916 6917 6913 6945 6977 6909 7038 7084 7113 7181 7212 7218 7281 7292 7343 7418 7435 7441 7456 7516 7536 7626 7630 7699 7754 7782 7860 7919 7920 7969 7992 8020 8035 8073 8117 8157 8234 8327 8378 8250 8566 8589 8638 8687 8732 8719 8758 8785 8815 —98 8917 8923 8962 9028 9019 9062 9201 9268 9452 0174 0187 0480 9501 9513 9554 0571 0573 9581 9624 9662 9718 9780 9786 9805 9907 9970 9982 9990 10000 JOQ34 10055 10116 10138 10160 10192 —203 10238 10371 10397 14026 10156 10457 10160 1)0503 10555 10631 10669 10757 10773 10792 10920 10931 110U2 11022 11011 11355 -156 31169 11232 13333 11429 11439 11457 11492 11515 11518 11572 11630 11632 11662 —775 11832 11845 11961 11998 12078 12196 12215 .12262 "12303 12133 12166 12539 12618 127-44 12806 13017 13026 13038 13058 13098 13101 13124 13142 13157 13186 13217 13218 13237 13287 13288 13302 13304 13343 13370 13395 13419 13509 13517 13544 13550 13557 13583 13628 13643 18659 13681 13699 13713 13747 13768 13776 13779 13832 13837 13864 13917 14017 14061 14088 11165 11282 14-429 14137 14172 14539 14588 14604 14650 14654 11715 14770 14784 14799 11829 14866 14913 15014 15023 15081 15113 15211 15274 15301 15318 15535 15578 15681 15857 15873 15878 15900 15903 15907 15938 1596 15962 16039 16079 16131 16162 16169 16186 16193 16199 16200 16839 16-420 16427 16-195 16499 16506 16592 16598 16611 16672 16772 16795 16818. 16843 16946 16950 17022 17169 17218 17236 17247 17263 17329 17362 17429 17450 17462 17486 17600 17604 17621 17627 17661 1768-4 17751 17757 17778 17781 17831 17817 17919 17960 17992 18086 18101 18111 18162 18164 18183 18193 18336 18337 18352 18362 18125 18539 ,18618 1869 18726 18752 18779 18795 18790 18960 18991 1899 81921 100079 19091 19138 <19146 19.3-12 19360 19404 19456 19523 19596 .19605 19687 J9688 19694 19745 19778 19808 10852 19896 19899 19915 19967 20005 20102 20153 20404 20252 2*1250 20281 20329 20428 20521 20555 20567 20593 20610 20614 20655 20681 20719 20870 20878 20881 20086 le Klaese le Lijst: 1415 m. z. 1515, 20103 m.z. 20413 Trekking van Woensdag 22 Juli. Ie Klasse. £e Lijst. No. 14886 T-5000. Noe. 9021 9939 uBt f-1000. No. 2811 f-400. Na 16136 f-200. Na 14364 f-100. -35 217 220 334 367 371 398 517 565 596 617 633 757 772 821 830 939 968 1005 1037* 1054 1068 1073 1104 1155 1282 1360 1378 1380 1464 1476 1316 1588 1602 1616 hoofdstuk ii. Benjamin Lcvy rent zijn prooi op aarde na. De zon stond laag aan den heinel, en lange scha duwen lagen over de bedden van wilde en gekweek te bloomen en op de met mos begroeide paden. Nog maakte Bernard M&ddlson geen beweging. Het kan geweest zijn, dat hij terugschrikte van het geen hem voor den geest stond, of het kan zijn, dat hij eenig bijzonder doel had met, zich die afgebro ken visioenen van het verleden in herinnering to brengen. Want, terwijl hij daar zat, drongen zij zich steeds in hem op. afzonderlijk en te zamen, maar jfllcn getint met die groote droefheid die op zijn leven scheen te hebben gerust. Weer kwam de herinnering van die lange, een zame dagen uit zijne jeugd bij hem op. Hij dacht aan dien verschrikkelijken dag, toen zijn vader bij zijn bed had gestaan en hem had gevraagd met een vrees inboezemende stem, niet meer naar zijn moe der te vragen en .aan haar als aan eene doode te denken, en hij voelde weer de kqude rilling van wan hoop. waarmede hij beseft had-rot die schoone, lieve vrouw voor goed was weggegaan die hem haar kleinzoon noemde en die zijne hartstochtelijke kin dergenegenheid met een soort behagen had ontvan gen .Voortaan zou het leven waarlijk een droevig ding worden, alleen met dien kouden. zwijgenden werker, niet wien hij vreesde te spreken en dien hij slechts zelden bij den naam van vader aansprak. Een droevige tijd was het ook geweest. Hij dacht over de herhaalde afwezigheid van zijn vader en over zijn terugkeer eens in het midden van den winter, toen hij aan kwam rijden in een oud rijtuig met een dokter zij zich en bloed bevlekte zwachtels om zijn voet. En hij dacht aan een nacht, toen hij bij hem waakte, terwijl de ziekezuster rust nam, en een naam onophoudelijk was gekomen van die bleeke, koortsachtige lippen, beladen met booze vloeken en diep. doodelljke haat. een naam. die sinds met let ters van vuur in zijn geest stond geschreven Verder en verder trok hem zijne herinnering totdat hij zelf geen jongen ineer, op den drempel der mannelijkheid stond en op dien %vrecselijken nacht die geschiedenis van de lippen van zijn vader had vernomen, die hare schaduw over zijn leven had geworpen Toen voor het eerst was er eene soort sympathie tusschen hen gekomen, eene sympathie die tot grondslag een ee- meenschappelijken haat ha l een gemeenschappelijk gevoel van diep. onvergeeflijk onrecht. Den eed dien zijn vader had gezworen, zwoer de zoon nr»t trillende lippen na en uit vrees voor de wraak van de-ze twee, ging de man tegen wien de eed was gezworen weg van zijne landgenooten en verschool zich in iederen schuilhoek van Europa, een opgejaagd dier in vrees voor zijn leven. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 1