De Wereld der Vrouw
door hot rijtuig kwam, hield hij hem ataande en
vroog hem hoe ver het was van St. Paul tot Seattle.
„Zestien honderd twintig mijl", antwoordde de be
ambte kortaf.
Den volgenden keer, dat de conducteur langs hem
heen kwam, hield do oude man hem weer aan en
vroeg hem, hoe ver het was van Seattle tot St. Paul,
„Hoor eens, ouwe heer", zeide de conducteur plecht
statig, „het is zestien honderd twintig mijl van St.
Paul tot Seattle en hot is zestien honderd twintig
mijl van Seattle tot St. Paul, snap Je?'
„Dat kan wel", zeide het mannetje bescheiden. „Ik
wist het niet. Zie je, het is maar zeven dagen van
Kerstmis tot Nieuwejaar, maar het is een lange tijd
van Nieuwejaar tot Kerstmis".
OM TE ONTHOUDEN.
Twee kooplieden waren bij een spoorwegongeluk en
werden vrij wat toegetakeld. Beiden spraken de
maatschappij om schadevergoeding aan. Een van hen
kreeg 20 000 dollars toegewezen en de ander 25.000
dollars. De man die 20.000 dollars had gekregen,
kwam zijn vriend later tegen en zeide hoogst opge
wonden:
,Zeg eens, Izak, hoe komt het dat jij vijf duizend
meer hebt gekregen dan ik?
Zijn vriend haalde de schouders veelbeteekenend op:
„Beste vrind", zeide hij, „dat ging gemakkelijk. In
de opwinding heb ik de tegenwoordigheid van geest
gehad om m'n vrouw in d'r gezicht te schoppen".
HIJ WIST RAAD.
Toen koning George III van Engeland op een van
zijn tochten op het einde der achttiende eeuw naar
Weimouth ging, hield hij in een dorpje stil en liet
zich oenige ververschingen voorzetten in de herberg
„De Ezel". De koningsgezinde waard was daarmee
zoo in zijn schik, dat hij in plaats van het uithang
bord, waarop een ezelskop stond, de beeltenis van den
koning liet ophangen en zijn herberg voortaan noem
de „Koning George".
De eigenaar van een andere herberg kocht het uit
hangbord met den ezelskop en hing het boven zijn
deur.
Nu wilde het toeval, dat de postwagen op Weimouth
een nieuwen postiljon en een nieuwe conducteur
kreeg. Hun voorschriften luidden, dat zij bij de her
berg „De Ezel" moesten pleisteren. Zij hielden der
halve niet stil voor de „Koning George", maar voor
de herberg, waar grauwtje uithing. Toen de eigenaar
van de „Koning George" bemerkte welke schade hij
zich had berokkend door de verandering van uit
hangbord, liet hij zoo spoedig mogelijk onder zijn
schild met het portret van koning George een bordje
vastmaken met het opschrift: „Dit is de echte ezel".
DE STALEN PEN.
De stalen pen, die men tegenwoordig als iets on
ontbeerlijks beschouwt, als men ten minste de vul
pen niet mederekent, is nog niet zoo bijzonder oud.
In de oudheid schreef men met puntige houten
pennen. Daar die echter spoedig minder bruikbaar
werden, gebruikte men penseeltjes, maar daarmee
kon slechts zeer langzaam gewerkt worden. Vinding
rijke menschen namen hun toevlucht tot rietsten
gels, die puntig werden gemaakt en later zelfs ge
spleten! Deze „pennen" zijn vrij lang in gebruik ge
bleven. Maar reed9 in de 5e eeuw vindt men aanwij
zingen, dat ganzepennen gebruikt werden en die
hebben het volgehouden totdat de stalen pen ze
verdreef.
Die ganzepennen of veeren.pennen moesten tel
kens „vermaakt" worden en de alleroudsten onder
ons hebben zich er op school nog van bediend
weten er nog van te vertellen, dat de gezamenlijke
onderwijzers 's morgens de pennen vermaakten
dat elk van hen een bijzonder mesje had, dat hierbij
werd gebruikt.
Een oude onderwijzer, die den nieuweren tijd be
leefde, beweerde eens, dat de schoolvergaderingen
nooclig zijn geworden door de afschaffing der veeren
pennen: eertijds hadden de 9amensprekingen over
de school en het onderwijs gedurende het pennen-
vermaken plaats.
Men heeft lang gemeend, dat de stalen of althans
de metalen pennen een Bngelsche uitvinding waren.
Dat schijnt echter onjuist te zijn. Hun geboorte
plaats schijnt Neurenberg te zijn.
Hoewel men beweert, dat reeds in de Middeleeu
wen met metalen pennen geschreven is, staat het
vast. dat in de eerste helft der 16e eeuw in Neuren
berg metalen pennen werden gebruikt. De eerste,
die werkelijk stalen pennen in den handel bracht,
was Johan Janssen, uit Aken. Zij schijnen ech'er
weer in onbruik te zijn geraakt, totdat in het begin
van de 19e eeuw een onderwijzer te Koningsbergen
weer de stalen pen in gebruik trachtte te brengen,
zonder veel gevolg.
In Engeland werd te Birmingham een stalen-
pennenfabriek opgericht door Mason en die .iam
zeer op.
In Duitschland werd de eerste fabriek van stalen
pennen in 1856 geopend; zij heeft tijden gekend, dat
zij per week 12.000 gro9 afleverde. R.Nbld.
HET BRUIDSTOILET.
Als we van een bruid hooren, verbinden we daar
mee onwillekeurig in onze gedachten een lieflijke
gestalte in het wit getooid, met krans en &r."'-ïr V*
wel een wonder is het, dat In onzen nuchtaren tijd
die gebruiken nog gangbaar zijn gebleven bij het
grootste deel der menschheid. De dag der „hoogtij"
heette de huwelijksdag in het Middel-Nederlandsch,
omdat er dan een bijzondere plechtigheid werd ge
houden in de kerk, vergezeld van tal van wijdin
gen. En van al die uiterlijkheden is slechts over
bet gebruik ten opzichte van de keuze van het
bruidstoilet, dat i9 nog bij voorkeur wit en onk
tooit de bruid zich nog gaarne met sluier en krans.
De Joden bekransten slechts den bruidegom, ter
wijl de Grieken en de Romeinen gewoon waren,
beide gelukkigen te bekransen en wel bij voor
keur met de myrte, die aan de Godin der Liefde
gewijd was en dan ook bij alle feesten gebruikt
•werd. Bij bruiloften in de Grieksche Kerk is het
tot op heden gebruik, dat de geestelijke bruid en
het een kransje versch afgesneden bloemen, maarj
uit dezen bescheiden tooi werd een heole kroon van
goud en zilverloovers met lint en kunstbloemen
versierd., ja zelfs met kostbare edelgesteenten, zoo
dat er menige weeldewet tegen uitgevaardigd werd.
Evenals de bruidskrans is ook de bruidssluier
van Romeinschen oorsprong; hij is langzamerhand
In alle landen van Europa overgenomen. In Scan
dinavië werd de bruid* zoodanig in fijn linnen ge
huld, dat dcgeen, die haar zien wilde, zich geheel
en al daaronder bukken moest.
In oude tijden had de bruidssluier een geheel an
dere beteekenis: men verstond er onder een kleed,
dat door vier mannen, gedurende de huwelijksplech
tigheid over het knielende paar henngehouden
werd, zoodat dit daardoor ten nauwste verbonden
scheen. En geheel den tijd der middeleeuwen door
was de sluier de dracht, die uitsluitend voor de
gehuwde vrouwen bestemd was, de ongehuwden
droegen het hoofd onbedekt. Hoe lang de bruids
sluier gedragen wordt op de tegenwoordige ma
nier is niet uit te maken; zeker niet veel langer dan
een eeuw.
Ook dateert de witte kleur nog niet van zoo lang
terug. Wel wordt er reeds in een oud gedicht uit
de 12e eeuw gesproken van een wit bruidskleed,
dat een adellijke bruid droeg op haar hoogtij, doch
dat schijnt veeleer uitzondering, dan regel te zijn.
We kunnen alleen vaststellen, dat de bruidskle
ding altijd heel rijk is geweest en aanvankelijk heel
bont, terwijl rood veel meer de bruidskleur mocht
heeten in de middeleeuwen dan wit.
In het volksleven zijn nog vele gebruiken be
waard. waarbij de bruid roode dradon door het
baar gewonden droeg, een bloedkoralen ketting om
den hal9 had en bijv. een rooden doek om de schou
ders droeg. Eer9t in den loop der 18e eeuw is de
mode uit Frankrijk gekomen, om lichte bruidsklee-
ren te dragen. De prinsessen kozen bij voorkeur zil
verstof voor haar bruidskleeren; de burgers volgden
dat na, door wit damast te gebruiken voor de plech
tigheid. Tegen het eind der 18e eeuw was de witte
kleur eindelijk algemeen aangenomen voor het
bruidskleed. En wel schijnt het gebruik veld te
winnen, dat de bruid langzamerhand in wandel-
costuum trouwt, maar de meeste bruidjes vinden
het toch eigenaardiger voor deze buitengewone ge
legenheid een expresselijk-vervaardigd toilet te dra
gen. En ook de bruidskrans en de bruidssluier zijn
nog de wereld niet uit. Gelukkig blijft er nog wat
poëzie schuilen onder al die hoogst-moderne, prac-
tische begrippen. Rott. Nbld
SJAKO.
Sjako is de naam van een beruchten inbreker, dief
en moordenaar uit de achttiende eeuw. Hij woonde
op de Elandsgracht, waar zijn huis tot 1886 heeft ge
staan en dat men algemeen aanduidde al9 het „Fort
van Sjako". Wanneer hij maar eenmaal in zijn fort
was, dan was de kans om hem te pakken te krijgen
uiterst gering. Zelfs als men alle uitgangen bezette,
dan nog wi9t hij te ontkomen. Door een koker liet
hij zich naar een kelder glijden, die door onderaard-
sche gangen op verschillende plaatsen in verbinding
stond met de buitenwereld. Hoe vaak men ook dacht,
den bandiet omsingeld te hebben, steeds wist hij te
ontkomen. Zelfs in den slaap hem overvallen gelukte
de dienders niet. Pas na zijn dood is uitgekomen,
dat de bedstede, waarin hij 9Üep, een geheime deurj
in het achterbeschot had, die toegang gaf tot het
huis er naast-, en waardoor hij meermalen gevlucht
moet zijn voor zijn achtervolgers.
De beruchte inbreker stond als zoovelen uit dien
tijd bekend als iemand, die zeer mild was ten op
zichte van arme menschen en alleen van de rijken
stal.
Zoo wordt van hem verteld, dat hij een9 al het ta
felzilver stal bij een rijken heer op de Keizersgracht,
die om een kleinigheid zijn koetsier weggejaagd had.
Van de opbrengst ervan zette hij den onrechtvaardig
behandelden koetsier netjes in de spullen, zoodat de
ze niet aani den honger prijsgegeven bleef.
Niet alleen Amsterdam maar verschillende plaat
sen in het land hadden van zijn plotselinge overval
len te lijden. Hij was steeds even behendig. En wan
neer hij bijv. in het noorden van het land ergens in
gebroken had, waar hij dan ijverig gezocht werd
door de dienders, dan hoorde men plotseling een
paar dagen later, dat hij weer elders, in Utrecht of
Holland zijn slag geslagen had Men stond dan ver
steld over de vlugheid, waarmede hij zich te ver
plaatsen wist. hetgeen doet denken aan de steden-
verovering van prins Maurit9, een eeuw te voren.
Ook die volgde een soortgelijke taktiek, door vlug
achter elkaar links en rechts in het land steden te
bezetten en in te nemen, tot groote verbazing van de
Spanjaarden, die maar niet konden begrijpen, boe
het mogelijk was, dat Maurits met zijn leger zoo
vlug en ongemerkt door het land kon trekken.
Meestal verkende Sjako te voren de plaats, waar
hi1 wilde inbreken, of hij liet dit doen door Griei
Lammers, de vrouw, waarmede hij samenleefde, Na
tuurlijk gebeurde dit onder een of andere vermom
ming.
Zoo trok hij eens als koeienkooper naar het Kam,
pereiland. Daar woonde een rijke boer. En toen hij
voldoende van de situatie van het hui9 op de hongle
was. brak hij op een nacht in met zjijn volgelingen.
Zij bonden de bewoners op hun bedden vast en stop
ten hun een prop in den mond. Al het geld en alle
kostbaarheden werden geroofd.
Hoe vlug en hoe slim. Sjako ook was, toch werd hij
ten slotte gepakt. Tot tweemaal toe wist hij nog
weer uit de gevangenis te ontvluchten. Maar einde
lijk werd hij toch definitief gevangen genomen en
het vonnis dat hij na een langdurig proces tegen
zich hoorde uitspreken, was niet malsch. Hij werd
veroordeeld om „vanonderen op te worden gerad
braakt en alzoo levendig te blijven liggen den tijd
van een half uur en alsdan voorts het hooft van het
ligchaam te worden gekapt en beyden vervolgens op
een horde te worden gesleept naar het Galgeveld
aan de Volewijk over het IJe en aldaar het ligchaam
te worden gezet op een rad, een pistool boven het.
zelve en het hooft op een pin, totdat het een met
het ander door de lugt en de vogelen verteerd zou
zijn."
De straf werd in Augustus 1718 ten uitvoer ge-
bruidegom met een krans tooit, dien hij vooruit j bracht en op deze even onmenschelijke als gestrenge
gewijd heeft. En van de Grieken en de Romeinen j wiize liet een der grootste misdadigers uit dien tijd
is dat gebruik verder overgegaan. In het eerst was het leven. M.
PARLJSC HE MODE.
Een eenvoudig, modieus japonnetje voor hot war
me jaargetijde, gemaakt van groen cn wit ge
streept zephyr. liet voorpand van het bovenstuk
slaat over, waardoor een aardig effect bereikt
wordt en het eentonige van de strakke, gladde voor
banen eenigszins, wordt gebroken. De ltrnrtg en de
manchetten zijn van geborduurd voile. Een knip
patroon van deze japon is verkrijgbaar voor de n\a-
ten 42, 44, 46 en 48, tegen den prijs van f 0.75 on
der No. 268a.
De andere japon hoeft in zooverre met model
268a overeenstemming dat ook hier getracht is
niet de geheele voorbaan uit één strak stuk te la
ten bestaan, waarvoor een aardige oplossing werd
gevonden door het maken van een zoogenaamden
„jabot" van do stof zelve, terwijl het voorpand op de
rok over slaat. Gemaakt van ivoor-kleurige crêpe-
de-chine, kan dit, japonnetje hoogst aantrekkelijk
zijn en passend worden gedragen door vrouwen van
eiken leeftijd. Hot patroon is onder No. 269a. ver
krijgbaar voor de maten 42, 44, 46 en 48, tegen in
zending van f 0.75.
MOEDERS EN HAAR KINDEREN.
Een heerlijke tractatie.
Een moeder zegt:
Als ik mijn kleuters eens lekker wil laten smul
len maak ik de volgende heerlijke tractatie klaar.
Een liter sinaasappel-sap, goed heet, vermengd
met suiker tot het zoet is. Daaraan langzaam twee
eetlepels maizena toegevoegd, hetwelk tevoren op
twee eetlepels koud water is opgelost. Roeren tij
dens het koken tot het mengsel dik en doorschij
nend is, dan voorzichtig het wit van twee eieren
toevoegen, dat stijf geklopt is. Smeer boter aan den
binnenkant van een paar kopjes en giet deze met
het mengsel vol. Als de puddinkjes klaar zijn wor-
j den zij op een bordje omgekeerd, met wat slagroom
i of bessensap overgoten en versierd met een kers,
een framboos of een ingelegd vruchtje.
Nuttige Wenken»
EEN WAARDEVOL ARTIKEL IN HUIS.
Er bestaat een mengseltje, dat door fabrieken in
mooie fleschjes lm den handel gebracht wordt en
waarvoor men dan betrekkelijk veel geld betalen
r.oet, terwijl hot voor nog geen derde van de kos
ten thuis evengoed gemaakt kan worden. Zooiets I
komt meer voor in de wereld. Het oenige is, dati
meestal hot artikel noch de mooito van het koopen
roch die van het maken waard is en dat men er
maar het bos'to zonder kan zijn. Maar bij het meng
seltje, dat wij hier op het oog hebben, is zulks toch
niet het geval, want inderdaad is het nuttig en be
hoort 't feitelijk aanwezig te zijn in elk gezin. Het
is het. Amerikaansche „vincgar", in Frankrijk be
kend als „vinaigre", en in onze taal wellicht het
best te vertalen met „azijn-olie". Een weinig van
deze vinegar met een stukje watte op het voorhoofd
en achter de ooren gewreven wil meestal krachtig
helpen tegen hoofdpijn, Eveneens op watte in de
neusgaten gestoken, zal het uw verkoudheid ver
zachten en lucht geven. Ruwe huid wordt ermede
verzacht en wanneer toegevoegd aan waschwater is
het een uitstekend middel voor het verkrijgen van
een gezonde, geurige huid. Maar vooral is vinegar
nuttig voor de heeren (daarom gebruikt ook bijna
elke kapper het), want als na het scheren de gelaats
huid schrijnt, ruw wordt of vervelt, spuit men er
vinegar op en het euvel is verholpen. Wanneer het
gelaat nat is van vinegar moet men met een opge
vouwen krant of een handdoek een beetje waaien,
teneinde de vinegar zooveel mogelijk dóór wind
:e laten drogen. Daarna veegt men de huid af met
een handdoek.
Voor het maken van vinegar gaat men als volgt
e- werk. Stamp een half pond gedroogde bladeren
van roode rozen met één ons gedroogde lavendel
bloemen in een liter witte wijn-azijn met een hal
ve liter rozenwater. De bloemen moeten flink in
het mengsel gestampt worden en dan tien dagen
blijven "staan. Daarna moet het vocht gezeefd en
in fesschen gedaan worden.
VOOR DE VACANTIES.
De dagen zijn alweer genaderd, dat wij althans
de kleintjes vrij zullen zijn om naar hartelust in
de vrije natuur te genieten. Daarmee komen ook de
elk jaar opnieuw terugkeerende bezwaren weer
naar voren, bijvoorbeeld,hoe kunnen wij nu het bes
te wat te eten meenemen, zonder vrees^ voor be
derf. Onderstaand geven wij een paar nuttige wen
ken. voldoende om een heel reisgezelschap de ge
zelligste pic-nic te kunnen garandeeren.
Als gij geen lust hebt om kopjes, bordjes en an
dere breekbare waar mee te dragen, bedien uzel-
ve dan van de nieuwerwetsche papieren bekers,
enz., welke tegenwoordig overal verkrijgbaar zijn.
Pudding transporteert men het gemakkelijkst in
de vormpjes, waarin zij gemaakt zijn met de sap
pen apart in een flesch.
Melk doet men in een flesch en zoodra men dp
de plek is aangekomen waar voorloopig genist zal
worden om daarna te gaan eten, graaft men een
kuiltje, zet. de melkflesch er in en maakt het kuil-
Me weer dicht.
Thee en koffie kan men alleen vervoeren in de
z.g. therrnosflesschen, waarin do inhoud warm
blijft.
Een leeg honingijpotje is uitstekend geschikt
voor boter.
Men mankt voorts thuis de volgende sandwiches
Bereed: smeer beschuiten met boter en leg ze twéé
voor twee op elkanr met kans er tusscben. Het is
smakelilk en gemakkelijk eten voor een pic-nic en
blijft langen tijd versch.
HET REINIGEN VAN DEN VLOER.
Steenen en houten vloeren prepareert men als
volgt. Neem een ons potasch en los het op in een
halve liter kokend water. Veeg den vloer goed
schoon en vrij van stof. Daarna brengt men met een
borstel een laagje van het potasch-mengsel op,
Laat het goed drogen en herhaal dan de bewerking.
Zoo gaat men voort tot de vloer donker genoeg is,
waarna men hem nog vernist tot beelult.
