Alumni Wieiws-
Aimttnit- LullniHii.
Het Geheim van Gemard Brown
Dinsdag 28 Juli 1925
083tü Jaargang. No. 7679.
Uitgevers t N.V. v.h. THAPMAN Co., Schagen.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in bet eerst uitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.66. Losse nummer» 6 cent. ADVERTEH-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsao.
inbegrepen). Groote lettert worden naar plaatsruimte berekend.
ATTENTIE!
Aan een gedeelte onzer abonné's, richting Alkmaar-
Hoorn, cn verder, gelegen plaatsen, is dé jongste Za-
terdag$che Courant te laat bezorgd door het achter
blijven van een postzak bij het inladen in den ge
wonen posttrein. We zullen zooveel mogelijk maat
regelen nemen, om dergelijke vertragingen te voor
komen.
DE UITG.
EEN FEESTAVOND.
Door onze Schager Handeldrijvende, en Industrieele
Middenstndsvereeniging werd Zaterdagavond in de
zaal van den heer L Zwaag een feestavond gehouden
ter gelegenheid van haar 20-jarig bestaan.
Door een flink aantal leden an genoodigden met
hunne dames was gevolg gegeven aan de uitnoodi-
ging tot bijwoning van dezen avond en op zeer aan
gename en -prettige wijze is dit Jubileum van onze
Winkeliersvereeniging gevierd.
De feestcommissie, bestaande uit de heeren C. Rog
geveen Cz., G. Koning en A. M. Kossen had reeds in
de laatste algemeene vergadering van de Jubileerende
vereeniging mededeeling gedaan dat voor dezen
avond zou optreden de familie Speenhof, terwijl de
familie Polak uit Den Helder voor het muzikale ge
deelte zou zorgen.
Het was deze mededeeling van de feestcommissie
die ons reeds de zekerheid gaf, dat met een derge-*
lijk programma het zou worden een genótvolle avond,
en die veronderstelling is ten volle bewaarheid ge
worden.
De heer Speenhof met zijn leuke inleiding van de
mooie liedjes, zorgt er wel voor dat er een goede
feeststemming heerscht, terwijl ook de familie Polak
daartoe het hare bijdraagt.
De feestcommissie had een mooi varieerend pro
gramma in elkaar gezet, maar reeds bij den aan
vang moest daarvan worden afgeweken en wel door
dat Schagen's Harmoniekapel de buitengewoon aar
dige attentie had de feestvierende vereeniging een
ovatie te brengen.
De heer J-. W. Govers. voorzitter van Schagen's
Harmoniekapel, wenschte de Schager Winkéliersver-
eeniging hartelijk geluk met haar jubileum en wees
daarbij op de voorname plaats die deze vereeniging
in onze gemeente innam, waar het betreft de behar
tiging van de belangen van den middenstand niet
alleen, maar ook van de gemeente Schagen in het
bijzonder. Spr. hoopt dat de Winkeliersvereeniging on
der haar tegenwoordig bestuur nog vele jaren in die
richting werkzaam zal mogen zijn.
De heer Schmalz, Voorzitter van de Schager Han
deldrijvende en Industrieele Middensfandsvereeniging,
dankte de kapel hartelijk voor dit bewijs van mee
leven Het is vooral de Voorzitter van de kapel die
zich beijvert de gemeente Schagen vooruit te bren
gen. Spr. herinnert er aan dat de heer Govers- het
initiatief nam tot stichting van den muziektuin en
dat met die stichting ook den middenstand een dienst
is bewezen. Spr. hoopt dat mét deze onderneming
een steeds grooter succes zal worden verkregen.
En na deze inleiding van het-feest werd begonnen
met de afwerking van het programma, n.1'. met het
uitspreken van het openingswoord door den Voorzit
ter, den heer Schmalz.
Spr. heette de aanwezigen hartelijk welkom, in
het bijzonder den vertegenwoordiger i der gemeente,
den gemeente-secretaris; de burgemeester en één van
de wethouders hebben bericht van verhindering ge
28.
door E. PHILLIPS OP PEN HEUL
HOOFDSTUK V.
Bezoekers voor Bemand Maddison.
Bij een gewonen loop van zaken, zullen drie man
nen. die van een gegeven "punt in Noord-Italië óp
denzelfden tijd afreizen, te gelijk op de plaats hun
ner bestemming komen als die dezelfde is. Maar hier
gebeurde dat niet Bernard Maddison toch was van
de treinen. Of> het vasteland nog meer op de hoogte
dan van die in Engeland en de andere twee hadden
Jiun land niet verlaten dan' onder do hoede van
„Gook". liet gevolg was, dat met behulp van ver
schillende kleine wendngen, die zijho metgezellcli
geheel in de war brachten, Bernard Maddison op
het perron Waterloo stond, terwijl zij nog lagen in
de weeën der zeeziekte. Een tweede gevolg was,
'dat twee telegrammen van Ostender verzonden en in
Engeland weiden overgebracht. Het eerste was van
Benjamin. Levy aan zijn vader.
„Ga aan aJle boottreinen van Waterloo kijken
en tracht B. M. te ontdekken. Zoek het adres van
juffrouw Thurweil op. Morgen nog thuis.''
Het tweede was van zijn kennis, den kunstenaar
naar Sootland-Yard.
„Bernard Maddison is ons voor. Kijk bij alle
treinen. .Lang, donker, mager, bleek, bruine geruite
roisjas. PhotogTafie te koopen in Regent Street,
als 't kan koopt ze.'-
Beide telegrammen werden niet zorg nagekomen
en toen Bernard Maddison uit het station reed,
werd zijn rijtuig door twee anderen gevolgd. Er
was niets verdachts aan zijne bewegingen. Eerst
yerd hij aan rijn club afgezet,, dat beteekende an
derhalf uur wachten voor zijne spionnen. Toen
verscheen hij zonder eenig spoor meer van de reis
in andere kleeren, met een valies in de hand. Hij
stak een sigaret aan en zond om een rijtuig. _Hij
liet zich1 h aar het station Rings's Cross brengen
en nam een biljet naar een kleine stad aan de kust
<tivn lorkshire. Hier ging de beambte van Levy
en zoon terug, nadat bij vastgesteld had, wat hij
moest vaststellen. Die andere evenwel "zond rijn
ondergeschikte naar het hoofdkwartier met bij-
zonderheden yan zijne bevinding en vervolgde de
jacht
zonden en wel in verband met de discussiën in de
laatste vergadering van onze vereeniging. Welkom
worden geheeten de heeren C. Burger en C. Rogge
veen, mede-oprichters van de vereeniging, beiden aan
wezig. den heer Jb. Koster, oud-voorzitter der ver
eeniging, benevens het oud-lid, den heer Wiglama,
de heeren S. W. Arntz en D. J. Scheffel, respectieve
lijk algemeen voorzitter en secretaris van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noor
derkwartier, de h'eeren leeraren van de Handelswin-
teravondschool, waarvan de heer Roep aanwezig is,
den heer Bruggink, directeur van de Middenstands-
bank, den heer G. v. Bodegraven, directeur van de
glas verzekering.
Spr. gaat dan na hoe op 26 Juli 1905 de vereeni
ging is opgericht, onder het bestuur van de heeren
P. Raat Dz., Jb. Koster, J. B. Keet, H. P. Caarls,
C. Burger, L. J. Roggeveen en Ch. H. Th. Schmalz.
later aangevuld door de heeren C. Mantel, X. Rotgans,
hoe de heer Raat tot 1910 voorzitter is geweest en
daarna de heer Jb. Koster. Een bijzonder woord van
dank richt spr. dan ook tot den heer Koster en
diens echtgenoote, voor hetgeen zij' beiden gedaan
hebben voor het vereenigingsleven.
Van de verschillende belangrijke instellin
gen die door de vereeniging tot stand
zijn gekomen, wordt genoemd de Handels-
wlnteravondschool, waarbij dank wordt gebracht
aan rijk, provincie, gemeente en buitengemeenten
voor den ondervonden steun, aan heeren leeraren
voor de uitstekende wijze waarop zij zich van hun
taak hebben gekweten. Spr. wijst er op dat de heer
Roep van het begin af leeraar in het rekenen i9 ge
weest, en dat deze steeds met liefde en toewijding dat
onderwijs heeft gegeven. Vorige week heeft de heer
Roep om gezondheidsredenen ontslag gevraagd' er\
de Commissie van Toezicht verleent dat ontslag op de
meest eervolle wijze. Als klein bewijs van onze
waardeering, zegt spr., heb ik het genoegen u mijn
heer Roep. dezen wandelstok aan te bieden, gebruik
hem nog vele jaren. (Langdurig applaus).
Ook de glasverzekering is een belangrijke instel
ling onzer vereeniging en dank wordt gebracht aan
den tegenwoordigen directeur, den heer Van Bode
graven, voor de wijze waarop deze zijn taak vervult.
Als 3e instelling noemt spr. de Middenstandsbank,
gesticht op initiatief van den heer Koster, met als
oud-direqteur, de heer D. Roggeveen Lz. en de heer
M. Visser als commissaris.
Hulde wordt gebracht aan het gemeentebestuur en
den gemeente-opzichter voor het verfraaien der ge
meente on niet 'tminst voor de stichting van den
muziektuin, waaraan de heer Trapman, als wethou
der, den stoot heeft gegeven en de feitelijke stichter
is!
Dénk wordt voorts gebracht aan de ijverige mu-
ziektuincommissie.
Whar overheid en middenstanders zóó samengaan,
kan welvaart niet achterwege blijven en spr. hoopt
dat ons gemeentebestuur een open oog moge blijven
behoüden voor de belangen van den middenstand en
dat men in de komende jaren gezamenlijk de ge
meente tot grooten bloei moge brengen.
Een woord van dank wordt gericht tot dt firma
Trapman en de Kamer ,van Koophandel voor de ont
vangen bloemstukken en aan de Kamer van Koop-
handej voor de wijze waarop de belangen van den
Schager middenstand steeds door haar bureau zijn
behartigd.
Spr. dankt dan tenslotte voor de medewerking die
hij tijdens zijn voorzitterschap van de bestuursleden
en leden mocht ondervinden, wekt met een krachtig
woord op niet alleen met woorden, doch ook inet
daden de belangen van den middenstand te beharti
gen. Spr. kan niet verhelen, dat de saamhoorigheid
wel eens niet zoo is als ze wezen moet, aan ziekelijke
uitwassen gaat ook onze vereeniging mank, wat ook
hedenavond nog weer is gebleken. Men vergete niet
dat straks een groot arbeidsveld voor ons klaar ligt.
Het is de plicht van alle middenstanders ervoor te
zorgen, dat we krijgen een gezonde middenstand.
Na de familie Speenhof en de familie Polak het
welkom te hebben toegeroepen, verklaart spr. dezen
feestavond voor geopend. (Daverend applaus.)
Schriftelijke felicitaties zijn ingekomen van den
heer J. Cornelissen, burgemeester, den heer W. F.
Gorter,, wethouder, den heer J. Schoorl Pz., den heer
M. A. Kolster, Helder, voorzitter van het Grootbedrijf
van de Kamer van Koophandel, het Bureau van den
Nederlandschen Middenstandsbond te Den Haag,
een hartelijk fechrijven van den heer H. P. Caarls, te
Alkmaar, één van de oprichters, oud-bestuurslid der
vereeniging. Een 20-tal kennisgevingen van verhinde
ring waren voorts ingekomen.
En toen werd met de afwerking van het program
ma door de familie Polak en de familie Speenhof
begonnen en zooals we reeds in den aanvang van
ons overzicht schreven, dat geschiedde op de meest
lofwaardige wijze, zoowel door de familie Polak al»
door mevrouw Speenhof, den heer J. H. 8peenhof
en den heer Speenhof Jr.
Nommer 5 van het programma vermeldde de ge-
gelegenheid tot speechen, naar aanleiding van het
jubileum.
Van deze gelegenheid werd een ruim gebruik ge
maakt. allereerst door den heer Arntz, voorzitter van
de Kamer van Koophandel, die wees op de groote
activiteit van de Schager Middenstandsvereeniging en
deze vpreeniging geluk wenschte met haar jubileum.
Spr. huldigde den heer Schmalz voor de eminente
wijze, waarop deze de belangen van den Middenstand
in het bijzonder die van Schagen, behartigde.
De heer Jb. Koster volgt met groote belangstel
ling den ontwikkelingsgang van de gemeente Scha
gen. Als er één plaats in het Noorden is die een
groote kans heeft tot belangrijke ontwikkeling, dan
is het Schagen en elke stoot, dien spr. daaraan kan
geven, zal spr. gaarne geven. Belangrijke zaken zijn
in 't verschiet, spr. noemt het kanalenplan, het groote
wegenplan en tegenover deze plannen zal de Scha
ger Middenstand hebben te stellen zijn werkkracht en
ijver. Laat men toch dat gezeur, die herrie onder
elkaar op zij zetten, maar als één krachtige massa
opkomen voor zijn plaats. Schagen zal een plaats
van groote heteekenis kunnen worden, maar daar
voor is noodig dat men algemeen zijn schouders zet
onder het streven van uw vereeniging. (Applaus?)
De heer C. Roggeveen Cz. brengt, namens de feest
commissie hulde aan den Voorzitter voor de wijze
waarop deze de belangen van den Middenstand, in
het bijzonder de plaatselijke belangen, behartigt.
Voorzitter beantwoordt de verschillende sprekers,
daarbij hulde brengend aan de heeren Arntz en
Scheffel voor de vele diensten dio zij den Midden
stand door hun ijverig werken .bewijzen.
De heer J. W. Govers, complimenteert de jubi
leerende vereeniging uit naam van de Vereeniging
„Algemeen Belang" en wijst op de aangename,
vruchtdragende samenwerking van beide vereenigin-
ge*.
De heeren A M. Kossen en J. Berends wijzen op
het belang van het hebben van een sterke midden
standsorganisatie en wekken op lid te worden van do
Schager Handeldrijvende en Industrieele Midden
standsvereeniging.
Nog wordt het woord gevoerd door den Voorzit
ter en de heeren Koster en Arntz, de verdere afwer
king van het mooie programma heeft plaats, totdat
tp ruim half twee door den Voorzitter het officieel
gedeelte wordt gesloten.
Het was Iaat in den namiddag voordat zij het
.dpel van hun reis bereikten, maar Bernard Mad
dison washoegenaamd niet moe en wandelde uit
het station in de richting van MaJIory. De man,
■die hem volgde, buurde een rij'tuig en' rped naar
het hoteL
Dat was een vreemde wandeling voor Bernard
Maddison. Twe egevooions streden in hem om de
overwinning vrees en wanhoop bij de gedachte
aan de verschrikkelijke orisis, die hem wachtte, en
dat zachte gevoel, die innige, smachtende liefde
die plotseling een gouden waas had geworpen
over zijn koud, lésg1 leven. Maar toen hij den weg
verlaten had en de heide was opgegaan langs het
pad bij de rots, kwam de strijd plotseling tot oen
eind Vóór hem strekte zich de open zee uit, schitr
terend van kleur met donkere plekken van pur
per en Jielle strooken van gele brem en het zon
nelicht glanzend op de heuvels. Er was een aan-
fena-am xuischen van de zee in zijne ooreh, een
onkolonde, golvende, zilveren zee, de blauwe iiicht
daarboven en de trissche krachtige wind, die ver
sterkte en opwekking gaf. Iets van een buide onbe
kommerdheid kwam over hem en verlichtte zijn
hart. Het was noch do plaats, noch het uur voor
droevige gedachten. Waar was de philosophie, die
ze ook maar een oogenbl'ik herbergde? De toekomst
en het verleden kan niemand Deheerschen, maar
het heden was 'in zijn macht Hij zou het grij
pen. Hij zou de vreugde indrinken, dio henx stond
te wachten.
t En terwijl hij daar liep over den zachten, voohti-
gen heidegrond met de hoogo schoorsteenen van
„Thurweil Court'' in de valltei vóór hem, stroomde
rijke levenskracht vurig door zijne aderen en pen
groote vreugde'hield herinnering verlamd en ver
gulde zijn hart met blijheid. De goheele hartstoc-
telijko zijde van zijne natuur word ontbloot door
de omgeving en bij do gedachte dat ginds, daar be
neden de vrouw, die hij lefhad, hem wachtte.
Nog eens, er kwame wat wilde, moest hij haar in
de armen nemen en haar stem wilde hij hooren.
die trillen zou van vreugde over zijn terugkeer. Neg
eens wi.'de hij haar gelaat omhoog heffen en in
hare lichte, zachte oogen zien, vol van dat liefde-
lichfc, dat nooit bedriegt. Nog eens ;wilde hij dat
heerlijk feluk indrinken, oen langen, zoeten dronk
en als dan het leven daarna eindigde, dan zou
hij 'tenminste de grenzen van alle aardsche vreug
de bereikt hebben.
En plotseling stond hij vlak voor haar. Hij was
Falcon's Nest" voorbijgegaan zonder een blik daar
heen te werpen en was het groote pijnbosch binnen
getreden, dat zich langs de rots uitstrekte. Hij was
reeds dicht bij de plek waar zij eens hadden gestaan
en keerde zich vervuld van de zoetheid van die her
innering ter zijde om door de drie toppen heen te
kijken naar de zee, zooals zij toen samen deden. Zoo
stond hij, toen hij lichte, va9te voetstappen dichtbij
hoorde en een weinig verbaasde kreet klonk als mu
ziek in zijn oor, want het was haar stem.
Zij stonden vlak voor elkander, de handen ineen.
Op dat eerst,e oogenblik van groote vreugde spraken
zij geen van beiden. Ieder poogde de werkelijkheid te
beseffen, zich van de ontroering bewust te worden.
De innigheid van deze vreugde vulde hunne har
ten; hunne verbeelding, hunne voorstelling. Alles was
omstraald met een gouden licht; nieuw gevoel ont
waakte in hen en bracht hun openbaringen van
zoo'n zaligheid als men niet uitspreken kan. Voor
hen alleen scheen toen de zon en ruischten de zomer
winden in de hoornen en zongen de vogels. De we
reld was van hun of liever eene nieuwe van hun
eigen schepping. Het leven stond nog vóór hen. Er
was geen horizon, geen achtergrond. Ach. het is een
groot ding, het grootste 'ding op aarde, te bëminnen
en bemind te worden!
Ieder van hen vreesde te 9preken. Het scheen alsof
een enkel woord hen uit dien nieuwen hemel tot eene
oude aarde terug zou voeren. Want die zacht ge
fluisterde, hartstochtelijke woorden van hem. toen
hij haar zacht in de armen trok en haar hoofd op
zijne schouders rustte, zij waren nauwelijks woor
den. En toen kwam weer eene stilte.
Die duurde lang. He't was hem alsof zij eeuwig
had kunnen duren. Maar de zon zonk in het Westen
en een duistere schemer viel over de aarde. Toen
sprak zij: „Lieveling, lieveling! Luister naar mij. Ik
moet je eene bekentenis afleggen".
„Eene bekentenis! Jij?" deed hij hoeren.
Hare wangen kleurden zich van schaamte volgens
haar gevoel. Haar tong werd zwaar. ZHj had aan hem
getwijfeld. Het afschuwelijke hiervan benauwde'haar
als eene nachtmerrie, maar toch beefde haar stem
niet.
„Je herinnert je die laatste woorden van Rachel
Kynaston bij haar stenen?"
.Ik heb ze nooit vergeten," antwoordde hy «til.
„Zij gaven mij eene opdracht. Ik maakte mijzelve
wijs. dat die heilig was. Luister, lieveling, luister en
haat mij. Ik ben tot een paar detectives gegaan. Ik
betaalde hen om jou in de gevanzenis te brengen
dat heb ik gedaan, ik, die je liefheb. Maar trek je
arm niet weg. Ik heb dit gedaan. Het was voordat
ik inzicht had. O. wat heb ik geleden! God! Wat
heb ik geleden! Het was een doodsstrijd voor mij.
Vergeef het me. ik wil niet weggaan, vóór je me ver
geeft."
Hij keek zwijgend op haar neer Zijne wangen wa
ren bleek, en zijne oogen keken ernstig. Toch was
En daarna had in vroolijke, opgewekte stemming
een geanimeerd bal plaats onder leiding van den
beer Polak, vormende het slot van dezen uitmuntend
geslaagden feestavond.
MUZIEKTUIN.
Zondagavond Bood de Muzioktuincommissie ons
alweer een concert aan, en wel door do Sohager
Orcheefcvereeniging, onder leiding van den heer
Tb. I. Hovenier. Ondanks het voor een buiteui-
oonoert minder gunstige weer (het was winderig
en vrij guur), wae' er weer een flink bezoek,
het zooveel ste getuigenis voor de populariteit van
onzen Muziektuin, want als men in aanmerking
neemt, dat er in deze omgeving enkele kermissen
waren, welke toch ook haar liefhebbers .trekKen,
dan moet men zich verwonderen, dat er Zondag
avond zoo vele mensohen present waren.
Het was een heei aardig concert dat ons geboden
werd, door de Schager Orohestvereeniging, het
samenspel was zeer goed verzorgd, het klaatvofiime
voldoende, en daarbij was het een varieerend pro
gramma, al met al factoren, welke samenwerkten
om een mooien avond te vormen. Het publiek gaf
dan ook herhaaldelijk van zijne voldoening bBjk
door hartelijk applaus.
Wij hoorden na de pauze Concert-ouverture van
Franche. en Songe d'Amour après le Bal van
Cribulka, welke beide lieve nummertjes uitstekend
werden vertolkt.
Voor de Muzdektmnoommissie werd deze avond
nog in een ander opzicht, behalve dan door hqt
zooveelste geslaagde oonoert, een avond van groote
voldoening en bevrediging en wel doordat Zondag
avond Let duizendtal leden werd overschreden.
Toen de oommissie haar taak begon, was niemand
der leden zoo optimistisch, dat geloofd mocht
worden aan 500 leden. En thans is het duizendtal
bereikt en zelfs overschreden. Geen beter getui
genis voor de groote activiteit en goede opvattin
gen van hare taak der commissie, dan dit heuge
lijk feit, ook geen beter bewiis dat de muziektuin
de harten van het groote publiek heeft veroverd.
Zooals bekend, was voor het 1000e lid een yerrasr
eing weggelegd, en deze nu viel ten deel aan Mej.
Tonie Erontmann, die vereerd werd met een keurige
schilderij in vergulde lijst, zijnde een tergroo
ting van een foto van den Muziektuin, naar een
opname van don. heer Bol te. Tevens ontving het
1000e lid een gratis lidmaatschapskaart.
Het heugelijk: feit gaf den Voorzitter van 3e
Commissie, den heer Schoorl, aanleiding tot een
hartelijk toespraakje in de volgende bewoordin
gen:
Dames en Heeren, Het is met zeer veel genoegen,
dat ik vanavond als voorzitter van de Muziek tuin-
commissie een oogenblikje het woord neem. Er zijn
nl. tenminste drie redenen voor de comm. om zich te
verheugen. Weliswaar doet het ons leed. dat we van
avond niet zulk heerlijk warm weer hebben als we
in den laat9ten tyd gewoon waren, het weer echter lc
zoo ongeveer het eenige artikel dat we niet in de
hand hebben. Juist echter, dat op een tamelijk kou
den en guren avond als heden de tuin zoo goed be
zet is. is voor ons een klaar bewijs voor do groote po
pulariteit van onzen tuin..
In de tweede plaats doet het ons zeer veel genoe
gen, dat vanavond één onzer Schager Muziekvereeni-
gingen uitkomt: en het hartelijk applaus van het pu
bliek bewijst wel, dat men er gelijk over denkt ala
de Muziektuincommissie zelve, nl. dat deze vereeni
ging ons een keurig concert geeft. Door allerlei oor
zaken kwamen tot heden weinig of geen Schager
vereenigingen uit, maar het concert van hedenavond
er geen toorn in te bespeuren.
„Ik zal je vergeven. Ellen", fluisterde hij, „neen,
er is niets te vergeven. Zeg me allèen maar dit: twij
fel je nu niet meer aan mij?"
„Nimmer meerl" riep zij hartstochtelijk uit. „God
vergeve mij dat ik ooit aan je getwijfeld heb! Het
is al9 een vreeselijke droom voor me, maar het ligt
ver achter mij en do morgen is gekomen."
Hij kuste haar nog eens en opende zijne armen,
met een zachten, gelukkigen lach streek zij heur
verward haar glad en hand in hand wandelden zij
langzaam verder.
„Je bent lang weggebleven", fluiserde zij verwy-
tend.
Hy zuchtte toen hy haar antwoordde. Hoelang zou
zijn volgend afzijn moeten wezen!
„Het heeft mij even lang geschenen als Jou. lieve",
zeide hy. „Ieder oogenblik. van jou venvijderd heb ik
als een verloren oogenblik beschouwd iri mijn leven",
j ..Dat is heerlijk", antwoordde zij. „En nu je hier
bent. blijf je nu?" M
„Tot het eind", zeide hij somher. ..Je weet. Ellen
dat ik in doodsgevaar verkeer. De middelen, die ik
om het te ontwijken buitenslands dacht te vinden,
jheh ik daar niet gevonden."
Zij dacht aan die brieven, gekocht en veilig ver
brand en zij drukte zijne vingers. Ze zou hem het
I nu vertellen.
j „Zij zullen je ihl nie.t langer meer van niij wegne
men. Bernard", zeide zij zacht. „Kus mij nog eens
lieveling".
1 Hij boog zich en nam haar gelukkig opgeheven ge-
ilaat met zijn kroon van golvend, goud haar tus-
schen zijne handen, haar innig aankijkend De ee-
•;dachte aan alles, wat hij zoo spoedig kon verliezen.
veroorzaakte in hem eenen pijnlijken .-angst en hy
i keerde zich met bevende lippen en doffe oogen af.
„God geve dat zij het niet doen!" riep hij vurig uit.
j„Als het nu kwam, hoe zou ik het kunnen dragen?"
I Zij wandelden zwijgend voort Toen veegde zii.
die veel meer reden had of dacht dat zij had, dan hij
|om hoopvol te ziin. de tranen uit hare oogen en
sprak troostend. Zij zouden geen vinger durven lez-
gen op Bernard Maddison, wat zü ook gedaan moch
ten hebben met den armen Bernard Brown. Zijn
croote naam zou hem voor verdenkinc bewaren. En
toen hij haar zoo hoorde praten, durfde hij haar niet
tc vertellen van de mannen, die hem buitenslands
gevolgd waren, dat hij, ook nu ongetwijfeld bespied
j werd. Hij liet haar doorpraten en veinsde haar hoop
te deelen.
Wordt vervolgd.