VAN DIT EN VAN DAT
EN VAN ALLES WAT
DAMRUBRIEK.
De knappe en de domme
Illlllllllllllllllllllllilllilll
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 5 September 1925. No. 7702.
PANTOMIME
m
m
H
'W,
M
6
H
9
jü
9
11
Hl
w>
©SS
m
0'
'S
Sf!
8
II
m
§1
B
m
Éfl
m
9
iS
WÉ
m
m
si
Él
mm
WM
m
9
m
11
18
il
Hf
SI
il
wm
Él
36
.44
11
m
9
SB
9
9
v3
WP
m
HET NIEUWE TIENTJE,
In het land van gave guldens,
Guldens elk honderd cent,
Waar de schoone gouden standaard
Ons schier dag aan dag verwent,
Ia het huisgezin van Mammon,'
Zooals nu zeer plots'llng blijkt,
Met een nieuwen wereldburger,
't Nieuwe tientje dan, verrijkt.
't Moet een leelijk kindje wezen,
Hoewel 't staat braaf in de gunst,
't Is vierkant in de schouders,
Maar 't is geen product van kunst!
't Moet wel levenskracht bezitten,
Daar werd ook niet voor gevreesd,
Maar geen mensch kan ons vertellen,
Wie z'n vader is geweestl
H Staat behoorlijk ingeschreven,
Leuke naam1, met besten klank
En de burgerlijke stand was
Onze Nederlandsche Bank!
Twee zeer deeg'lijke getuigen
Boden hun bemiddeling,
Niemand minder dan de heeren
Delprat zelfs en Vissering!! v
't Is, ontijdig dan, geboren
Met een breede Zeeuwscbe kap,
Dat is uit natuurlijk oogpunt
Een wat ongepaste grapl
Denk toch. aan de kraamvisite,
('t Buitenland komt op bezoek 11)
Laat zoo'n wicht ter wereld komen
In eon wijde Markerbroek 11
Kindje, laat de kunst'naars schelden,
Jij bent baa9 op jouw gebied,
Do critiek ia onrechtvaardig
Want, de kunst'naar kent je nietl
JIJ roert later in de wereld
Toch de allerzwaarste trom
En artiesten, tientje, larie,
Daar ga jij toch nooit mee cm!!
Nee, ik vind je heusch een schatje,
Kom maar vaak bij me in huis,
Jij hoeft geen belet te vragen,
Altijd is er iemand thuis!
Kom eens piet m'n spaarpot spelen,
Werklijk 'k heb voor Jou een zwak,
Duizend van die lieve kindjes
Vinden bij mij onderdak!!
Als je nu, misschien vandaag al,
Voor het eerst naar buiten mag,
Wuif ze in 't verwoeste stadje
Dan eens vriendlijk goedendag!!!
September 1925. KROES.
Alle rechten voorbehouden!
Wijsgeeren van den openbaren weg.
Nadruk verboden.
filantropengezicht zetten, verpatst. willen komen. Hij begreep er niets van, maar ging
En toen ten slote zijn faillissement was aanga-'toch, je kon immers niet weten, misschien oen of
vraagd, ging hij den zwaren gang ging hij naar ander erfenisje van een verre nicht, 'n Andere reden
zijn broer, den rijke, den man van succes en van de kon hij niet verzinnen. Hij werd in het privé-kan-
rijke vrouw en van aanzien en gewicht in de effec- toor gelaten, waar zijn broer zat aan een zwaar
ten-wereld en aan de beurs. Maar de zware gang was on massief eikonhouton schrijfbureau en waar alle
een doellooze tevens. Rijker werd hij alleen 'n les meubels waren zwaar en vierkant. Ook de broer
'n .handleiding tot succes in zaken" en de mededee- j was zwaar en vierkant en welgedaan en zat met 'n
ling, dat flinke en fatsoenlijke en werkzame lieden groote sigaar in een makkelijken bureaustoel. Hij
Verzoeke alles betreffende deze rubriek te zenden
aan C. AM-ELS Wz., WinkeL
PROBLEEM No. 1.
Auteur J. Sterk, Hoogwoud.
ZWART.
Ml
'/jMa
w;
'■'..V-
'Otm.
-
WIT.
Stand Zwart, 13 schijven, op: 6 8 10 tot 15 17 19
20 21 24.
Stand Wit, 13-schijven, op: 28 tot 31 33 34 35 37
41 42 43 49 50.
Wit maakt den volgenden mooien winstgang in bo
venstaand probleem:
Wit 28—22, Zwart 17 48, Wit 41—36, Zwart 24 33,
Wit 42—38, Zwart 33 42, Wit 31—26, Zwart 4231,
Wit 369, Zwart 143, Wit 30—25, Zwart 4830,
Wit 35: 2. Zwart is verloren. Op 1014, wat vrij
wel gedwongen is, volgt 235 en 26—21.
PROBLEEM No. 2.
Acteur J. Sterk, Hoogwoud.
uiet failliet gingen.
Hij ging echter ook niet faililet. De „kwade" cre
diteur liet zich verbidden op het suprème moment:
had toch wel 'n soort van medelijden met den ver-
schunnigden man van goeden huize met het fijn-
besneden geizicht. Wel kwam de zakenman in hem
in opstand tegen zooveel goedheid des harten. Maar
deze troostte den zakenman met de overweging
dat or toch 'n krats of niets uit het failliete boedeltje
zou zijn gekomen.
Oorspronkelijke Novelle door R. J. Spitz.
groette, den jongere met 'n achteloos bonjour, wees
hem 'n stoel, zonder eenige welwillendheid, presen
teerde hem geen sigaar of sigaret, schoon beide op
de schrijftafel stonden en «ei iplots met het air van
een Officier van Justitie, die een beklaagde tot 'een
.bekentenis wil brengen.
„Jij hebt je Antwerpsch lot verkocht."
„Hoe weet jij dat en.... wat heb je er eigenlijk
mee te maken?"
„Dat zal Ik je vertellen. Een paar weken geledien
kreeg ik er hier een op kantoor, ze worden niet zoo
heel vaak verhandeld. En omdat m'n jongste jongen
ZWART.
1
6
■§11
10
11
15
16
20
21
25
26
30
31
35
WW
40
4!
MS
45
4b
50
WIT.
Stand Zwart, 8 schijven, op: 5 6 12 13 14 22 23
24 en dam op 50.
Verdiend werd er niet veel. Hij scharrelde z'n juist in die week jarig was, heb ik het voor me zelf gtand Wit, 11 schijven, op: 11 21 82 33 37 39 41
kostje op hij scharrelde het veel vaker niet op gehouden en hem cadeau gegeven. Ze kosten haast43 44' 47 48.
met etsjes en schilderijtjes verkoopen bij particu- niets tegenwoordig enje kunt nooit weten. Toe- 1 Wit 32—28, Zwart 626, Wit 28
lieren. vallig zag ik in den bovenhoek, met potlood ge-33—29, Zwart 24 33, Wit
Zijn gezicht en houding van heer deed nog wel .schreven, jouw naam staat, Albert. Je weet wel dati 41—30' zwart 5: 46 Wit 36—31 Zwart 26 37,
eens een enkele maal deuren voor hem opengaan, vader op onze stukjes en lootjes altijd in z'n fijn 4741' gewonnen
Deze fantasie is vermoedelijk gemaakt op het mo-
10, Zwart 5 14,
10, Zwart 505,
Toen zijn vader stierf, kreeg hij samen met ttt w w 1
ouderen broeder de zaak- een goed effectenkan- Maar aIs h« weer dagen niets verdiende, of nauwe- schrift onze namen zette. En nou heb Ik jou eens
toor. De broer was 'n nuchterllng een materialist, bi '«ka iet3: verdween 'n mooi stuk van z'n aardig hier laten komen om je te vertellen, dat Je 'n niets- tie( wat
na 4741 van Wit overblijft. Bovenstaand
„,i KU ""U - n, i... je heusch prob)een) illustreert dan ook duidelijk hoe moeilijk
eer is 't
het is om op een motief een goed probleem samen
te stellen. Mien lette dan ook alleen op het motief
misschien ontvang ik er nog een andere bewerking
van.
„rekenman" een van de soort zonder scrupules en inhoedeltje, dat hij bij de débacle van zijn zaak nut, 'n ezel, 'n reuzen-ezel bent. Ik laat
tonder barmhartigheid. De jongere: 'n droomer, krampachtig had gepoogd bijeen te houden. En toen niet voor m'n plezier hier komen: zoo
hl] hield van mooie boeken van verzen van mu- de mooie meubeltjes en kunstvoorwerpen verdwenen waarachtig niet: 'n broer die geen fatsoenlijk stuk
ziek. van dagenlang zwerven over de helde en langs waren, gihgen de minder-mooie, tot niets meer goed aan z'n lijf heeft en die met prentjes langs de
ree de deernis looze daad en 't snelle, rake be- overbleef dan het aller-onontbeerltjkste. Ook wel huizen vent en z'n laatste stuk moet verkoopen om
«lult waren hem vreemd bracht hij kleinere voorwerpen van waarde wat zil- brood ln huls to hebbenMaar ik, wou dat Je
De beide broers konden' het niet samen vinden v0™n tafelgerei of gouden sieraden - in de hope wist, dat. je goed wist, wat voor 'n geweldige stom-
op den duur, De jongere vond aan sommige praktij- vftn in betere dagen nog eens te kunnen terug- kop je bent. Jo hebt nooit voor iets gedeugd en als ^og zat,hij als verwezeh naar zijn broer te kijken,
tan van zijn broer 'n luchtje, de oudere beschouwde krijgen naar wat de Franschman kiesch den berg j0 niet van honger omkomt, zul jo tof. je laatsten toen ,dez6 met ankei WOord de schoone illusie den
Sjonge n als,„'n vent van niks". van barmhartigheid noemt, 'n Gevoel van galgen- snik een scharrelaar blijven. Al had je je hemd van nek omdraaide. „Het is aardig voor den jongen: 'n
Zoo kwam de breuk, de jongste ging uit de zaak humor kwam er onweerstaanbaar in hem, als hij je lijf verkocht, al had je langs de huizen gaan be- mooi begin, we zullen het goed voor 'm beleggen."
- kreeg 'n halven ton,- te weinig natuurlijk. j aan loketje van de „Bank" van leening stond, met delen, met je vrouw en kinderen erbij, dat stukje «t Was Aibert algof alies hem ontzonk, een wee
I z'n heerig gezicht en figuur, aangegaapt door vrou- had je moeten vasthouden. Maar je bent zoo verre- gevoel van leegte in z'n hoofd, een drukkend ge-
De droomer en de halve ton.... konden elkaar we" uit het volk en andere mede-cliënten, en hij gaand dom, dat je het kleinste kansje, wat jein de VOfll in z»n maag, duizeligheid, zich moeten vast-
tok niet verdragen! z dacht aan de behaaglijke privékantoren der groote wereld hebt, weggooit."" j klemmen. Hakkelend kwam 't er uit en schuchter: dat
Hij zette *ii kunsthandel op, kocht van Wat hij-zelf Banken, waar hij eenmaal met jovialen groet op Albert had den stortvloed van woorden en verwij J hij dacht., dat hij wel geen recht meer had, op 't
mooi vond te veel en verkocht te weinig van wat voet van gelijkheid ontvangen werd. ten kalm over zich laten heengaan. Hij kende dien geidmaar onder broersJan en zijn gezin
andere menschen mooi vonden. Hielp arme schil- j I hoogmoedigen toon, dat superioriteitsgevoel van den
ders. Zijn boekhouding gaf 'n alles behalve getrouwHij had nog 'n Antwerpsch lot, als jongen eens broer-met-succes te goed, om zich er aan te storen en
bee!d van wat hij verdiende èn verloor. Maar gekregen van z'n vader, op 'n verjaardag. Naarmate zijn tobbera-leven van den laatsten tijd had hem
voorloopig merkte hij van dit laat9te niets hij hij armer was geworden, was het hem 'n soort bij- zwak en moe gemaakt en zonder verzet. Hij zei geen
trouwde: 'n arm meisje natuurlijk. Hij was niet j geloof geworden, dat dit kleinood uit het huis zijns woord.
als zijn oudere broer van de soort die rijke mets- vaders de fortuin nog eens zou doen keeren. „En nu", ging de oudere broer voort, „zal ik Je
Jes tTouwen. Is ook een van die dingen, waarvoor! Maar toen op 'n dag, nadat hij weer vele dagen eens vertellen, wat er gebeurd is. Op dat Antwerp-
Jp geboren moet zijn! Ze was een zacht, onderwij- om-niet uren aan uren geloopen had met z'n koop- sche lootje is 'n prijs gevallen. Je hebt niet eens uit-
zersdochtertje met wat. goeden smaak: zé schilderde j waar, geen brood in huis dreigde en zijn angstige gekeken of er misschien gauw 'n trekking was. Had
ön toekende wat en zef was zóó had hij haar lee-i verbeelding z'n vrouw en de kinderen zag, .schreien
de om wat eten, en er niets meer was om te ver-» niet omgekomen zijn van honger! 't ils niet veel, de j
panden of te verkoopen, stapte hij' 'n Bank binnen, Belgische frank staat laag, miaar t is toch 'n
nu 'n „echte" en bood z'n effectenbezit te koop. Hij f 7000.—
kreeg 'n keurig re.cu (hoeveleen had hij zelf niet ge- De jonger schrok fel, alle kleur verdween van zijn
teekend in z'n leven!) en enkele dagen later een gezicht, z'n handen beefden, z'n adem: ging zwaar,
even keurige nota, mot sierlijke woorden, vermelden- Er flitste eon gedachte door hem: Jan had hem la
de dat „wij voor UT3d. hebben verkocht.en die ten komen om hem het geld te geven, hij had hem
na aftrek van veel en velerlei een bedrag van eerst eens flink uitgescholden, nu ja, zoo was hij nu j mors weer getoond. Tk heb Je bet honderd en dui-
f 16.75 aanwees. Even 'n weemoedig lachje om het eenmaalMaar toch aardig en goed van *hem, 1 zendmaal gezegd, maar Je bebt nooit willen lulate-
bedrag.... sVant strikt genomen bad hij geen recht meer op dat ren. En nou heb ik Je hier laten komen om t je
geld. En er kwam *n vaag vizioen in hem van weer voor den laatsten keer te vertellen, kun je voor de
Een paar weken later werd hij verrast door *n 'n behoorlijk huis en huisraad en volop eten voor de laatste maal nog eens van me hooren, wat do weg
naar succes is" Jan wond) zich steeds meer op
ia
kennen, hulp in z'n kunstzaak geweest
quasi Liberty-kleedij.
Twee kinderen werden hun geboren en de lasten
het gezin vermeerderden....
He zaak ging achteruit en de halve ton, waar-
aan ^éns immers geen opkomen was geweest, slonk
en slonk, 't Commercieels budget en 't huishouden
w&ren sinds lang niet meer gescheiden en het gezin
eïl de zaak leefden van de hand in de tand.
Tot de halve ton óp was, geheel en grondig óp.
Het zielig inventaris je van eens 'n mooie kunat-
**ak. werd stuk voor stuk yoor 'n appel en "n ei
kunstzinnige lieden, die op den koop to© nog briefje van zijn broer, om even op zijn kantoor t© kinderen..,.
haden alles wat ze maar begeeren konden.... bij
was zoo arm.geen behoorlijk stuk meer in huis....
de kinderen zwak en zielig van ondervoedingz'n
vrouw 'n vreugdeloos tobbersbestaan
Een schampere lach hoonde: „Ben, j© nou heele-
maal stapelgek. Had je nou werkelijk gedacht dat
lk die duiten aan Jou zou geven. Récht heb Je ©r
niet meer op, dat heb Je zelf al gezegd. z
Eh Je zou ze nogal nut zijn! Een halve ton heb Je
het dan nog 14 dagen vastgehouden, Je zou toch wel j er doorgelapt met je „kunst" en met je domime stre
ken! Had je werkelijk gedacht dat ik Je hier had
laten komen om je dat geld te geven, dat die school
meestersjuffrouw van Je, die geen waarde van geld
kent, het weer kon opmaken? Nee, vader, aan ons
is hot heter besteed. JIJ bent nu eenmaal niet in d©
wieg gelegd om rijk te worden. Jo bent dom, on
handig, je kijkt niet uit Je oogen: dat heb je nu lm-
