zesde Algemeene Vergadering
m den Volkenbond te Genève.
DERDE BLAD.
Een pot
Kloosterhalsem
in huis is een
groot gemak
Uil het hart van Holland.
rt^htir,^hTn^enT^dfnTew^k^
FEUILLETON.
DE FATALE 13 NEGENS
I
Zaterdag 12 September 1925.
66ste Jaargang. No. 7706.
)e beteekenis van do jaarlijksche Alffemeeno Ver
lering van den Volkenbond wordt wellicht daar-
jr het best gekenschetst, dat zij een gebeurtenis is
de internationale politiek. Zij is dat zwakjes ge
est vanaf den eersten keer, dat zij in 1920 bijeen-
jft'nav. zij'is het in «teeds sterker mate geworden,
haar culminatiepunt bereikte zij een vorig jaar,
ji de Engelsche en Fransche Minister-Presidenten
»eds lang tevo ren van hun voornemen om haar bij
wonen, kennis gaven. Tot welke belangrijke be
unen de vergadering van het vorig jaar, in den
erin van het Protocol van Genève heeft geleid, mag
ikend worden verondersteld.
Nu zal menigeen, die geplaatst wordt tegenover de
[Twachtingen. welke van de zesde Algemeene Ver
siering van den Volkenbond worden gekoesterd, er
(éptisch op wijzen, dat van het Protocol en de daar-
it voortspruitende ontwapeningsconferentie niets is
stand gekomen. Inderdaad, het Protocol had een
reeledig doel. Het beoogde eenerzijds om in de
emten. die in'het Pact van den Volgenbond nog be
aat in zooverre, dat dit den wettig toegelaten oorlog
kent., te voorzien, en het beoogde anderzijds om
>n aanvalsoorlog als misdaad te brandmerken, en
ineenieuse wijze aan te geven hoé men. in bijna
der gevallen, met zekerheid zo,u kunnen uitma-
n wie aanvaller is geweest. Het Protocol beoogde
het algemeen door arbitrage veiligheid tusschen de
laten te scheppen, en. dank zij deze veiligheid, de
itwapening. waarnaar allen verlangend uitzien, te
jrkrijgen. Vandaar, dat aan de bepalingen van het
rotocól die betreffende de spoedig daarna bijeen te
imen Ontwapeningsconferentie onverbrekelijk wa-
in verbonden. Zou het Protocol binnen den daar-
ior bepaalden tijcl niet zijn onderteekend door ten-
inste de helft van de permanente leden van den
alkenbondsraad en door een tiental leden daarne-
ms. wel dan zou er dit stond tevoren vast
m de Ontwapeningsconferentie niets komen. En
ingezien het Protocol slechts in werking zou kun-
an treden, indien niet alleen deze Ontwapenings-
mferentie bijeenkwam, maar indien ook hare he-
uiten in de praktijk werden uitgevoerd, kwam daar-
reeds dadelijk vast te staan, dat het Protocol
iet in werking zou treden.
is daarmede de^schoone droom, die een vorig jaar
>ei zoo groot enthousiasme door geheel de wereld
:d gekoesterd, voor altijd gedoemd om droom te
Jven? Het is niet waarschijnlijk en niet_ te veron-
irstellen. Het Protocol van 1924 moge niet verwe-
inlijkt worden; de beginselen, waarop het steunt,
er en blijven er. Dat is al reeds gebleken op het
rres van de U-niön der VolkenbondVereenigingen,
Warschau gehouden officieuse bijeenkomst
Iswaar, maar toch een van vele en bekende per-
ilijkheden waar dank zij de overeenstemming
ichen de Engelsche en Fransche delegaties, een
ngrijke resolutie werd aangenomen, waarin uit-
kelijk de verklaring werd opgenomen, dat men
Protocol niet als dood beschouwt, en waarin in
geval aan de beginselen, die dit Protocol beheer-
'hen, wordt vastgehouden. Veel meer wellicht nog
Ril de vergadering van 1924. staat die van 1925 in
et teeken van het Protocol. In 1924 verwachtte mien
et niet en heeft men, althans voorloopig, een groot
isultaat verkregen; in 1925 verwacht men wel dege-
jk een groot resultaat; zal nu het gevolg daarvan
jn, dat men niets of bijna niets verkrijgt? Het is, in
en tegenwoordigen geestestoestand der wereld, niet
iel aannemelijk en zeker niet te hopen.
Inmiddels. <lit dient ter inleiding van deze zesde
ilkenhondsvergadering opnieuw even op den voor
rond gesteld, hebben de groote Mogendheden niet
lil gezeten. Teekenend is het reeds op zichzelf, dat
kiitschland, het overwonnen, vernederde Duitsch-
fnd, dat nog steeds ,niet tot den Volkenbond behoort,
en voorname rol heeft gespeeld in de sedert aan-
evangen onderhandelingen over een vijfvoudig ga-
antie-tractaat. Inderdaad, .tegelijkertijd dat Cham-
Q erlain, de Engelsche Minister van Buitenlandsche
laken die ook ditmaal te Genéve aanwezig is
et Protocol afwees èn krachtens de beginselen daar
van, èn krachtens de bezwaren, die de Dominions over enkele jaren door een geheel nieuw Palais des
hebben doen hooren; tegelijkertijd heeft hij den weg Nations zal worden vervangen, Terwijl de Algemeene
geopend, die tot verzekering der veiligheid in Europa Vergadering het rapport van den Raad behandelt,
kan leiden. Die weg gaat langs het zgn. vijfvoudig komen reeds de zes Commissiën, waarin de Assem-
Garantie-tractaat, waaraan dan eventueel Frankrijk, blée zich immer splitst, samen, en vatten de ver-
Engeland, Italië, Duitschland en België zouden schillende vraagstukken aan. die ditmaal in over-
deelnemen. Op welke grondslagen dit Garantiepactvloedige mate op de agenda staan ingeschreven. Datj
zal komen te staan, staat nog geenszins vast. Dat zijn de commissiën achtereenvolgens voor juridische
daarbij de arbitrage, de verplichte arbitrage, die ter vraagstukken; betreffende de organisatie van den
beide Vredesconferenties in 1899 en 1907 werd afge- Volkenbond (van welke prof. van Eysinga voorzit-
wezen, maar desniettemin daar bekend is geworden ter is geweest)voor de ontwapening; voor het bud-1
door geheel de wereld, hierin een groote rol speelt, get; voor de sociale vraagstukken en tenslotte voor
spreekt vanzelf. Zoowel naar het Westen van de politieke werkzaamheden. Veler oogen zuilen in j
Duitschland als naar bet Oosten. Frankrijk staat op deze a.s. weken met groote belangstelling op Go/iève;
het standpunt, dat voor de veiligheid van Europa hetzijn gericht. M.
behoud van Staten als Tsjecho-^Slowakije en Polen
dient te worden gewaarborgd; vandaar zijnerzijds
'r, vasthouden aan arbitrageverdragen door Duitsch- i
land met deze beide Staten te sluiten, teneinde te
voorkomen, dat naar dien kant een aanvalsoorlog een
gewettigd karakter zou kunnen verkrijgen. De onder- j
handelingen over het vijfvoudig Garantio-pact ver-
koeren nog in het stadium der laatste ontwikkelin
gen; de bijeenkomst van de juridische adviseurs van
deze landen te Londen waarborgt, dat de eventueel
te sluiten overeenkomst zorgvuldig tevoren van alle'
kanten bekeken is. Maar Frankrijk en Engelnad hou
den vast aan het vroeger reeds ingenomen stand
punt dat Duitschland tot den Volkenbond moet zijn
toegetreden, alvorens- tot het vijfvoudig Garantiepact/
kan worden overgegaan, en zij willen Duitschland
riet de bijzondere voorwaarden toestaan, die Duitsch
land tevoren als noodzakelijk heeft gestéld om tot
deze toetreding over te gaan. Neen, zoo zeggen zij.
gelijke monniken, gelijke kappen: d.w.z. voor allen
gelijk recht En gelijke verplichtingen. Bovendien, het
is meer dan geen formeele opmerking wanneer de
Geallieerden zeggen dat zij over Duitschland's toe- i
treding tot den Volkenbond en daarbij te verleenen
verplichtingen, geen beslissende stem hebben. Of nu
toch nog deze Algemeene Vergadering Duitschland's
toetreding tot den Volkenbond zal beschouwen, is
meer dan twijfelachtig. Men kan. ook in het dinlo-
matieke en staatkundige groote dingen snel zien
en. doen geschieden, wanneer de goede wil maar
eenmaal aanwezig is. maar dat neemt niet weg. dat
het tóch' hoogst'twijfelachtig is of het ditmaal wer-
kelijk gaan zal. Zoo ja. men zou te Genève tegenover
nog grooter .emotie worden gesteld dan het vorig
jaar reeds geschiedde.
Overigens heeft Genève reeds thans het aspect,
dat telkenjare deze internationale stad bij uitne
mendheid heeft. Van bijna alle der ruim 50 landen,
die thans deel van den Volkenbond uitmaken, zijn
gedelegeerden gekomen, en met hen de belangstel
lenden Geen nieuwsgierigen als uit de omgeving
van Genève en Lausanne, maar werkelijk belang-
Het is zoo prettig goed te
kunnen helpen als iemand
zich verwondt. Akker's
Kloosterbalsem zal de pijn
stillen en U snel genezen.
Akker's Kloosterbalsem
is door zijn bijzondere
éigenschappen onover
troffen bij ontvellingen,
schrammen, brandbla
ren, puisten, wonden,
zweren, insecten beten,
wintervoeten. Ook bij
spierverrekkingen, spit.
spierpijnen, rheumatiek.
Per groote pot van 20 gr. 50 ct.
Pottenv.50gr.fl.-; 100 gr. f 1.75
Hoe grooter hoe voordceligcr. Alom
verkrijgbaar L.I. Akker. Rotterdam
Als deze brief den lezer onder de oogen komt, is
de Kamer van Honderd voor goed naar huis en be-
>n-
daad doe/'medeépreken."Vermoedelijk'"zijn"alle dé p.oeg zal weln— ^en Noah over de
vijf oud-Voorzitters van de Volkenbondsvergaderin- Kamer zeIf- no'-h nv6r haar "««tuur. het zoveel-
shows vanwege de liefdadigheid in het publiek en
over de kwestie van de autobussen in den Raad.
Merkwaardig genoeg heeft wat de laatste materie be
treft, de burgemeester eens geen nederlaag geleden.
Zooals anders bij hem te doen gebruikelijk is. Zijn
standpunt is van den aanvang af geweest dat auto
bussen in het stadsverkeer niet in.concurrentie mo
gen treden met de Haagsche Tram en dat de in-
terlocale lijnen dus buiten de gemeente moeten wor
den gehouden. Dit standpunt is destijds met eenige
verwondering ontvangen en allerlei trucs zijn er ge
bruikt om' het burgermeesterlijk verbodi te omzei
len. De democraten van verschillende nuance be
grepen niet hoe iemand zoo tegemoetkomend kon
zijn ten opzichte van een concessionaris, vooral ten
aanzien van een, wiens tijd' haast om was en die
jaren lang de gemeente op verschillende manieren
had dwars gezeten. Bij'democratie behoorde sedert ja
ren het dogma van de overheidsexploitatie van al
thans alles wat ook maai' een monopolistisch tintje
had. Er zijn nog velen, die gelooven, dat aan alle
slochtighedon dei- .wereld een eind zal komen, als
de „staat" maar alles te zeggen heeft en alles zelf
doet. Toch is het dogma niet meer zoo verbreid en
vindt het niet meer zooveel steun als vroeger. Ge
beurtenissen als de Girodebaclü (hebben hot-geloof
aan de geschiktheid voor alles en nog wat van den
staat, als exploitante 'n duchtigen knauw gegeven, ter
wijl bovendien de „misswirtschaft" op velerlei ge
bied in het distributietijdperk de alwetendheid en
algesehiktheid van de overheid reeds aanmerkelijk
had doen tanuen. Meer en meer komt men, tot de
overtuiging, dat de soepelheid noodig voor een rich-
tig commercieel beheer niet kan worden verkregen
bij staatsbestuuren dat de gemeenschap haar deel
der dividenden krijgt en hoogstens, in het slechtste
ceval een dividend mist, in plaats van als zelfexploi-
tant te mogen bijpassen en te moeten toezien, dat
elders een bedrijf bloeit, dat in overheidshanden een
\eelal kwijnend bestaan leidt.
Zonder te willen voorspellen wat. er tenslotte zal
ebeuren met de Haagsche Tram. lijkt het me toch
verre van uitgesloten dat de concessie straks in
een gewijzigden vorm zal worden bestendigd. Ook al
laat de maatschappij op haar nieuwe haltebordjes
haar initialen weg. zoodoende als het ware vooruit
loopend op haar naderend einde
De hernieuwde poging van sommige, raadsleden om
terug te komen op het burgermeester]ijk verbod, leed
dan ook ditmaal en nu wel voorgoed schipbreuk.
Zoolang de H.T.M. concessie heeft zal op deze con
cessie geen inbreuk worden gemaakt. Een besluit,
dat feitelijk de eenige juiste' houding is.
A.
.(ellenden zij die in den striid voor de versterkinè reiden de nieuwe mannen zich voor op de troon-
noch over haar creatuur: het zooveel-
t Of de nieuwe Kamer .en het
leen Edwards, de Cubaan de la Torriente er; de
nieuwe kabinet onder de signatuur van Colijn-zelf
beter zijn zullen, dan het gezelschap tot heden.
Ziedaar een vraag, waarover nog veel zal worden
gezegd in de volgende dagen.
Wat zal de troonrede brengen?
Het loont de moeite niet Zaterdag te filosofeeren
over iets, dat we Dinsdag op koffietijd met zeker
heid weten.
Dat wij een waschlijst krijgen, staat wel vast en
Zwitser Ador, die hun nieuwe collega den Canadees
Dandurand. in de rij hartelijk begroetten. De Neder-
landsche delegatie wordt geleid door Minister van
Karnebeek, dié zelf als gedelegeerde optreedt. De hee-
ren Loudon, onze gezant te Parijs; Prof. van Eysin
ga te Leiden: Graaf van Lynden van Sandenburgh
zijn onze gedelegeerden; de heer Limburg en Prof.
Frangois nemen, overigens met volkomen gelijke L - WfU.pn;chot» "zooveel moeeliik aan
rechten nevens hen alsjjdaatsv^ jen buitenkant zal komen is van een combinatie
il-Ti plaats. Hier behoeft aan bel^pi)Ke rol,^dic waarin Colijn en Rutgers zitten, wel te verwachten,
in het bijzonder de heer Limburg, bij ie totstand Zelfs al zoucien zjj jjt om opportuniteitsredenen lie-
k imng \«*m het, Protocol een vorig jaar -«p ,r-ld* met i wj^en ^oen, dan zouden zij wel moeten, al
w- rdrii herinnerd: men kan er zoki-r van zijn, wa1.ft y,pi «iprht^ om aan de echte gereformeerden"
dot hijcok thans indeCommissie, die^bet^Prciocol den wind wat uit de zeilen "te nemen en te laten
zien, dat'zij ook zonder de Kerstenmannen wel in
n3ercit.
Wat te vertellen van de openingszitting, die druk
bezocht was als altijd. Men heeft,, in den aanvang,
toen de Volkenbond werd opgericht, wel eens ge
vreesd1. dat de Volkenbondsraad het machtsinstituut
bij uitnemendheid zou zijn. en dat de Algemeene
Vergadering niet meer zou hebben te doen dan zijn
besluiten registreeren en goedkeuren, Niets is daar
van gekomen. Zéker, de zittingen van den Volken
bondsraad' zijn ook -dit jaar, gelijk twee jaren gele-
staat zijn de „ordonnatiën 'Gods" hoog te houden te
genover paganistische en andere belagers.
Daar de steile calvinisten evenwel in het kabinet te
m%ken hebben met de veel minder stijve opvattingen
der Katholieken op tal van punten, ligt het vrijwel
voor de hand, dat er het noodige gegeven en ge
nomen zal moeten worden en dpt wellicht heel wat
in de troonrede zal worden vermeld we denken
aan Zondagswetgeving, lijkverbranding en dergelijke
speciale stokpaardjes der Calvinisten waarvan
den toen het Grieksch-Italiaansch incident plaats men later minder zal hooren.
greep, belangrijk; vooral omdat thans het vraagstuk I yeei minder gerust zijn wij wat betreft de sociale
van Mosoel op de agenda staat, Maar do Raad heeft wetgeving en alles wat hiermede samenhangt. En
zich van den aanvang af verantwoordelijk jegens de I eerlijk gezegd ook ten aanzien der financieele en
Assemblée gevoeld; vandaar, dat hij1 een jaarlijksch
rapport aan de Assemiblée uitbracht, hetwelk -het
eerste punt van behandeling vormt en eigenlijk en
kele dagen achtereen de Algemeene Vergadering met
eenige spanning bezighoudt. Nu, dat in de eerste
vergadering de formeele werkzaamheden zijn ver
richt en de openingsrede, die mede in het teeken
militaire politiek.. Als Colijn den gulden blijft red
den, zooals hij tot dusverre deed, zijn we bang, dat
Nederland ten slotte een gulden wordtJEen gul
den, zonder dat er iets ideëels overblijft.
Veilige guldens zijn best opperbest, maar men
moeD er niet alles aan opofferen en als men dit
spaarpotje voor dat en gene fondsen voor wat anders
van het Protocol en van de nieuw geopende voor- gebruikt, en boekhouderskunstjes in de plaats stelt
uitzichten voor de veiligheid van Eurpoa stond, van werkelijk financieel beleid, zou het wel eens
door niemand minder dan Painleve is uitgesproken, kunnen zijn, dat het geneesmiddel erger was dan
gaat men direct aan het werk. Nog altijd in dë oude de kwaal,
zaal de la Réformation, dié zich vrij slecht voor deze j
vergaderingen leent, maar die, gaan de plannen door, in Den Haag praten we over tw.ee dingen: mode
WIERINGERWAARD.
Vergadering van de Rundveefokvereeniging op
Woensdagmiddag, onder leiding van den heer P-
Schenk Dz. Aanwezig 9 leden, voorzitter en secretaris
De heer A. Keesman leest de notulen voor van 2
gehouden, vergaderingen, welke onveranderd: worden
vastgesteld. In verband met de notulhn doet de heer
Jb. Kaan Kz. mededeelingen over de ongevallenver
zekering. van den oontroleur-istamboekhouder.
Na breedvoerige discussie wordt besloten alle
werkzaamheden bij1 de L. O. te verzekeren en moet
er dan beslist een gedeelte bij. de R.V.B. worden ver
zekerd, dit nog apart te doen.
Hierna volgt bespreking premieheffing. Thans
moet er voor een stuk vee, dat verkocht wordt voor
f 500f 1000, tien gulden en* boven f 1000 vijftien
gulden worden.betaald.
De heer K. Schenk stelt voor. om de geheele pre
mieheffing af te schaffen, wat met 73 stemmen
wordt verworpen.
De .heer Jb.-Kaan Kz. zou nu f 10 willen heffen
voor een stier die verkocht werd boven f 500.
Dë heer Daan Kaan wil de .heffing laten zooals
die-is en eene bepaling er aan toevoegen dat wan
neer een kalf in het jaar van geboorte wordt ver
kocht voor-boven f 200 t.m. f 500, daarvan f 5 wordt
geheven. Dit wordt met algemeene stemmen aan
genomen.
Volgt bespreking kostprijs model XIc. Voor een ge
woon model XI w-ord-t f 1 betaald, wat voor een groot
uitgewerkt model als XIc veel te weinig wordt ge
acht. Alleen het formulier kost al een gulden.
De heeren R. Kaan en Daan Kaan willen het stel
len op f 5, nl. f 1 voor het formulier; f 1 voor de
vereeniging en f 3 voor den controleur, die er veel
werk aan heeft. Allen voor.
Als datum voor de gewone herfstkeuring wordt
door het bestuur voorgesteld Woensdag 14 Octobêr.
Deze datum wordt evenwel na eenige bespreking
veranderd in Dinsdag 13 October. De rubrieken zullen
weer zijn als het vorig jaar, uitgezonderd de laatste
rubriek. Dit was een -groep van 3 koeien, 1 pink en
1 kalf, van één eigenaar-fokker en wordt nu 3 koeien
en twee jongeren.
De heer Jb. Kaan Kz. had het zoo willen laten,
terwijl de heer J. Schenk liever 5 melkgevende
koeien wilde stellen, het is toch om reclame te doen.
Andere heeren meenen, dat er maar weinigen zijn
die 5 koeien kunnen voorbrengen.
door HAWLEY SMART.
HOOFDSTUK XVIII.
De wet in de bergen.
.wee dagen waren voorbijgegaan en Wheidrake
niets van Patroceni bespeurd. Sarini bezocht
i dagelijks om te vragen of hij iets noodig had.
mocht binnen bepaalde grenzen door het kamp
het", doch bemerkte, dat hij nauwkeurig ba
kt werd. In antwoord op rijn vraag om den
d te spreken, zei Sarini dat zijn excellentie zeer
teleurgesteld door het niet verschijnen van
Inige Engelsche vrienden die hij verwacht had en
gezelschap Wheldrake zekerlijk bijzonder aan(.'
piiaam zou zijn.
Dien'avond verscheen de graaf ia Whel'drake'9
6ur. Na allerhoffelijkst naar rijn gezondheid te hebl
n gevraagd en -zijn leedwezen te hebben uitgec
>r| duikt, dat de twee l'aatste dagen voor Wheldi-ake
ri'j '-oc UT\eier.d waren geweest, ging Patroceni voort:
lüefc trof zeer ongelukkig, mijnheer Wheldrake, onze
kil ®uue vrienden van Wrottsley hebben mij teleurgeL
AI 'leid, maar ik geloof u thans te kunnen jeioven,
^3 zij morgen nier zullen zijn. Willen wij in der.
[usschentijd onzen avond zoek moketn met een klein
waratje? Sarini, Sarini!" riep hij, rijn stem ver*
fende, waarop de .geroepene spoedig aan den inL
?aag der tent versoheen.
Sf-rini,'' ging de graaf voortt „jij nondt vesi
Van baccarat. Ga z.ften, mijnheer Wheidrake. Maar
foor wij beginnen, hoe ziullen wij speleln? Eerlijk of
Uieeihjk?'-
Wholdrakc sprong op.
»Hoe durft u zulke woorden tegenover mij' ge-
"hhken Y'
..Blijf als het u belieft ritten, mijnheer en luister.
beschaaf de kringen waarin u verkeert, oestoat
een vooroordeel' tegen handige bedriegerijen mét
J6kaarten. In de vrije berg'.ücht zijn wij boven zulke
^eingeostige begrippen verheven- wij beschouwen
man die op hand'ge wijze valsch .speelt, geh.32a
®JJdér als iemand, die een fijn whistspeler is. Hét is
jjnter gewoonte van te voren af te spreken, h'*'*
spelen -zal en mijnheer iheoft beelotem, dnt h«t
zal (toe gaan. Sarini/' vervolgde do graaf,
oa fcot Sarini wendende.
00
„En veronderstel1", zei Wheldrake, die onwilleL
keurig geïnteresseerd raakte door het koei'e cynisme
van den graaf„dat na deze afspraak iemands oude
woon ten hem te sterk worden en hij tooh oneerL
ijk speelt, wat dan?"
„Wel', dat is in de berden vrij gevaarlijk; het
hang-t er van af of hij ontdekt wordt en door wien.
Neem plaats Sarini/' vervolgde de graaf, terwijl
hij de kaarten schudde; „zooals je hebt gehoord
zat het eerlijk toegaan etn valsch spelen is dus
tveriboden." i
„O, Excellentie/ zei Sarini; „u weet dat niemand
meer houdt' van de kaarten dan ik; maar vergeet
niet, dat ik twee uren voor zonsopgang op marsch
moet en gaarne nog een oogenblik zou willen slapen.
Wilt u het dus niet te laat maken?'
„Neen, wij zullen niet langer speletn dan twee
hoogstens drie uur." j
Wheldrake besloot zich maar naar de omstandig!
heden te schikken, de kaarten werden gecoupeerd,
en tot zijn eigen verbijstering zat hij een oogenblik
later baccarat te spelen met twee roovers in de
bergen boven 'Amaifi.
Het spei ging in den beginne zeer wisselvallig 7
maar het duurde niet lang of de fortuin koos voor
goed de rijde van Sarini, die slag op slag won.
„Diavoio!" ïïep de graaf uit: „de kaarten kooien
alsof je ze geroepen had. liet zou voor mijnheer
Wheldrake en mij wel zoo voordeelig zijn, als je
naar bed was gegaan."
„Zooais de heeren willen, ik ben bereid nog door
te spelen, mits niet al te lang."
„Ik zaï u eens een oud kunstje van het baccarat/, j
spel Xeeren," zefde de graaf zacht tegen Whek
drake, terwijl hij snei als hot weerlicht twee
kaarten uit zijn jnouw haalde ë*i die schoof tusk.
schen de bankbiljetten, die Sarini op tafel had
laten liggen.
„Kom, Sarini," vervolgde hij luid; ,als wij zoo
kort gelegenheid hebben om ons te herstellen/
moeten wij geen tijd verspillen/'
De kaarten waren weer een paar maal' rond ge
weest toen Patroceni plotseling uitriep: „pardon, Sa.
rini, het was afgesproken, (fat wij eferfijk zoudën
spelen, en jij hebt valsche kaarten onder je bank
papier/'
„Al's dit een grap van uw Excellentie is, kan ik
er alleen van zeggen, dat zij vrij ongepast is."
„Grap!" zei de graf woedend, „noem je dit een
grap?' en hij duwae Sarini's banknoten oj) zijde en
ie: daardoor de kaarten bloot, welke hij er had
tusmhsn gelegd. I
„Zij die iets verborgen hebben, weten waar het
te vinden is," merkte Sarini op, „daar ik echter niet
van zulke aardigheden gediend ben, ga ik mijn bed
opzoeken." i
„Zoo, wil' je hiervan gebruik maken om met de
winst er van door te gaan? Goed mijnheer, ik zal
op een a-ndere wijze revanche neniejn. U Zult uw
tocht iets moeten uitstellen en .mij' tien minuten
geven bij zonsopgang/'
Sarini stond langzaam van tafelop, stak het
bankpapier in zijn zak en zei:
„Wij hebben te dikwijls aan eikaars rijde ge!'
streden om onzen moed in twijfe_l'_ te trekken indien
u bij zonsopgang op dezelfde wijze denkt als op het
oogenblik, ben ik te uwer beschikking. Goeden
nacht, heeren"'
Whel'drake's eerste opwelling was op te springen,
den graaf 'te verraden en Sarini's partij* te kiezen,
maar hij dacht spoedig aan het giezegde, dat als
schurken twi- ten fatsoen li jke menschen er zich buii
te moeten houden. Een' oogenblik later kwami het
denkbeeld bij hem op, dat dit slechts een schijn*
vertooning was geweest, natuurlijk voor hem beU
stemd, doch hij begreep niet met welk doel. ?De
graaf was oen 'geboren acteur en ondoorgrondelijk,
maai* Qyrii was vrijwel zeker, dat Sarini slechts
komedie gespeeld bd.
Sarini was -Jarenlang Patrooem's rechterhand gn>
weest, doch hij had niet de hersens yan den graaf',
noch diens wonderbaarlijke gave in alle mogelijke
rollen te kunnen optreden, hetgeen juist Patroceni
zoo gevaarlijk maakte.
„Goedennacht, mijnheer Wheldrake, zei Patra.
ceni opstaande. „Wij zijn ongelukkig met onze bacn
caratpartijener komt altijd iets tusschen om de
harmonie van den avond tö verstoren."
HOOFDSTUK XIX.
Een „AI' fresco Hotel".
Den volgenden m.morgen kom Wheldrake van uit
zijn tent Patroceni zien. Eln.dat duel tusschen hem
On Sarini? Wheldrake was vrij zeker, dat het niët
had plaats gehad en men zelfs niet voornemens geu
weest was het te doen plaats hebben. Hoe meer hij
er over dacht, des te vaster geraakte hij overtuigd,
dat het dien nacht voorgevallene een herhaling ge
weest was van het gebeurde te Wrottsley. Mhar wat
kon het doel zijn van Patroceni om na zijn leven in
Eneeland verwoest te hebben, hem de wijze te open
baren. waaron dat geschied was? Het was een on
doorgrondelijk raadsel! Naar hetgeen Sarini gezegd
had. zou Patroceni Sir Jasper en zijn reisgezelschap
binnen eenige uren in zijn majïht hebben; dit kon
alleen ten doel hebben, losgeld, en Wheldrake kwam
daardoor op het denkbeeld, dat hij niet beter kon
doen, dan over zijn eigen losprijs terstond met den
graaf te onderhandelen. Hij zond dus een boodschap
naar Patroceni, dat hij hem gaarne zou willen spre
ken.
Patroceni verscheen spoedig en vroeg minzaam, ,wdt
Wheldrake wenschte.
,Ga zitten, graaf", antwoordde Wheldrake; „laat
mij in eens weten, waaraan ik mij te houden heb.
Ben ik een gevangene/ die vastgehouden wordt
om
„Halt!" viel Patroceni in de rede; „druk u toch
niet zoo onbeleefd uit. Beschouw uzelf als een gast
in het slechtste en duurste hotel van Europa".
„Ik begrijp u niet", zei Wheldrake.
„Ik dacht, dat u vlugger waart. Nu ik genood
zaakt geweest ben u aan te houden, moet de daar
door veroorzaakte last en moeite betaald worden."
„U vraagt dus een losprijs", hernam Wheldrake.
„En als ik weiger, zal het mij vermoedelijk mijn
leven kosten?"
„Neen, dat is niet noodzakelijk", antwoordde de
graaf, kalm een wolk rook van zijn cigaret uitblar
zende. „Wij beginnen gewoonlijk met een vinger of
een teen".
„U bedoelt verminking?"
„U bent vreeselijk ruw in uw opmerkingen, mijn
heer Wheldrake".
„U hebt een gast, die het vangen bijna niet waard
is, graaf; het leven heeft voor mij geen waarde.
U weet even goed als ik dat de wereld dood voor
mij is. Ik" vrees den dood niet", antwoordde Whel
drake hooghartig. „U bent aan het onderhandelen
met iemand, wien het leven absoluut onverschillig
is".
„Verachting voor den dood is heel goed in het
algemeen; doch wanneer het oogenblik van sterven
daar is, heeft men gewoonlijk grooten tegenzin om
van het leven te scheidén. Ik spreek uit ondervin
ding." v
„ITet is mogelijk", zei Wheldrake peinzend. „He
ben nieuwsgierig te weten, op hoeveel u mijn leven
schat."
"Op dit oogenblik kwam een van de roovers bin
nen en fluisterde eenige woorden in het oor van
Patroceni, op wiens gelaat zich een lichte glimlach
vertoonde.
„Vertol mij de waarachtige geschiedenis van dion
nacht te Wrottsley on ik zal u vijf duizend pond
voor mijn vrijheid betalen."
„U bent te laat", antwoordde de ernaf minzaarv
IJ zult mij wel willen verontschuldigen, daar ik!
plke minuut eenige inver vrienden verwacht. Adieu".
Terwijl Patroceni naar zijn hut wandelde, mom-
