DAMRUBRIEK*
De zesde Algemeene Vergadering
van den Volkenbond te Genève.
De finanliën Yan 't P.E.N.
B. Ei. LENGHAUS,
Heeren-Confectie en Stofien
voor Maatkleeding
Ingezonden Stukken.
Zaterdag 3 Oclober 1925.
60ste Jaargang. No. 7718.
TWEEDE BLAD,
mijn besclioüwing „Van zieke Jongeling tot ge-
Jde, krachtige man" wees ik op den verbeterden
tncieelen toestand van het Provinciaal Electrici-
'ledrijf.
Werd over 1922 nog een gering verlies geleden.
"-S gat' een winst te zien van f 182000 en over 1924
is dit winstcijfer al weder grooter, namelijk
D244000.
Gaat het zoo voort, dan zoo concludeerde ik
i» over zeer enkele jaren het geheele vroegere verlies-
«aldo op het eind van 1924 nog geboekt tot een
gedrag van f 2.691.000 gedelgd.
Dan zal gedacht kunnen worden aan vorming van
een reservefonds of aan verlaging van tarieven. Zoo
wel in het belang van de verbruikers als van het be
drijf zelf zal waarshcijnlijk tariefsverlaging de voor
keur verdienen. Het bedrijf toch zal door tariefsver
laging den stroomprijs zien toenemen, waardoor het
komt in de de positie van don winkelier, die zijn
laak verbeterd door kleiner winst, maar grooter om-
zet.
Nu is er sedert ik mijn vorige beschouwing
schreef ik "kan spreken in de taal Yan het P.E.N.
- nog een ander lichtpunt aangebracht kunnen wor
den, waarop ik nog wensch te wijzen.
Provinciale Staten besloten op 29 September om
Gedeputeerde Staten te machtigen tot conversie van
twee 6 pet. leeningen tegen leeningen van een lager
rentetype. Gevolg daarvan is geweest, dat Gedepu
teerde Staten onmiddellijk met een Amsterdamsch
bankiersconsortium tot overeenstemming zijn geko
men omtrent een conversieleening van f 12.000.000
tegen 4>6 pet. rente, koers van uitgifte der leening
981/4.
In deze leeningen is meer dan 6 millioen gulden be
grepen van het P.E.N., dat hierdoor een rentebespa
ring zal verkrijgen "van rond f 100.000 per jaar.
Eind volgend jaar kan verder voor conversie in
aanmerking komen een lr. 1921 afgesloten leening
met 7\pct. rente, 'groot 10 mi':'.'oen, waarin het P.E.N.
ook meer dan 6 millioen aandeel heeft. Wordt deze
op dezelfde wijze geconverteerd, dan is daarvan nog
een jaarlijksche rentebesparing te verwachten van
ongeveer f 150.000.
Binnenkort dus hoogstwaarschijnlijk een rentebe-
eparing van rond f 250.000, derhalve vermeerdering
van het jaarlijksch winstcijfer met dat bedrag.
Met dit toekomstbeeld voor oogen wordt des te krach
tiger mijn aandrang aan het slot van mijn vorig ar
tikel, gericht tot de gemeenten met zoogenaamde
vooroorlogsche contracten, voor zoover zij nog niet
vrijwillig betalen de 50 pet. verhooging voor den
prijs per Kilowatt maximale belasting. Gemeenten,
die niet zeer bijzondere redenen kunnen aanvoeren
voor handhaving van de verouderde contracten en
dergelijke gemeenten zijn er m.i. haast niet mogen
zich ernstig afvragen, of zij, èn in het algemeen be
lang èn in het belang van zichzelf, nu niet ten spoe
digste behooren mede te werken >om deze laatste don-
tero wolk, die nog hangt over de exploitatie van het
PIN., te doen verdwijnen.
Noord hóllands platteland en de steden, die van
het platteland moeten leven stelt eischen en het
mag die stellen; met betrekking tot wegenaanleg,
tot verbetering van waterwegen, tot drinkwatervoor
ziening voor mensch en dier, tot verlaging van Hoog-
heemraadschapslasten en wat dies meer zij. Maar
het geve wederkeerig dan ook zelf datgene wat in
billijkheid van hen verlangd mag worden. Dat is
veel beter dan het „hard tegen hard", dat noodwen
dig en tot schade van het algemeen i van de leu
ze „contract is contract" het noodlottig gevolg zou
moeten zijn, noodlottig voor de eene partij zoowel als
voor de andere.
Purmercnd. D. KOOIMAN.
v.
l.'-.r. in 1922 de derde Assemblee van d«in V I-
kenbond samenkwam, was wel aller aandacht op
hare verrichtingen, in het bijzonder in verbaud met
het toen ontstaan waarborgcontraci van. Lord Ko-
bert Cecil gevestigd, maai4 gjng een deel van die
aandacht toch ook uit naar wat op dat oogenblik ten
aanzien van Oostenrijk voor den Raad van den Vol
kenbond werd verhandeld. Inderdaad, al heeft het
totstandkomen van de Oostenrijksche protocollen, die
in de Septembermaand van 1922 te Genève werden
gesloten, geen integreerend deel uitgemaakt van den
arbeid der Assemblée in dat jaar de herinne
ring erana is onverbrekelijk aan die Assemblée ver-
tonden. Zoo zal het met de Mosoel-kwestie ook zijn
'ten opzichte van de vergadering van 1925. Het is
opnieuw waar. deze Mosoel-kwestie maakt geen on-
I oerdeel van de eigenlijke werkzaamheden van de
l Assemblée uit. Maar de Raad, van welken men kan
f' Jggen, dat hij eigenlijk permanent hijeen is zoo-
ook de Assemblée bijeen is, heeft daaraan be
dekkende vergaderingen gewijd, die wellicht
,(»r het praktisch werk van den Volkenbond van
grooter beteekenis en belang zijd dan wat in
'Assemblée en de Commissiën geschiedt.
Het vraagstuk van Mosoel is een uitermate moei-
vraagstuk, omdat daarbij groote belangen zijn
betrokken en den Raad van den Volkenbond weinig
executiemiddelen ter beschikking staan. Te Lausanne
Konden de Turken en de Engelschen het niet eens
jorden over de vraag of Mosoel, onderdeel uitmaken
de van Mesopotamië, zou behooren tot het aangren
zende Turksche grondgebied, dan wel tot .het Ko
ninkrijk Irak, dat Bagdad tot hoofdstad neeft en
onder Britsche bescherming staat. Wellicht zou om
Mosoel niet zooveel te doen zijn geweest, ware het
jnet, dat het hekend is, dat daar rijke petroleum-
™nnen- worden aangetroffen, die geacht worden een
fftfw^°'le *e £even' wfelke die van andere petroleum-
«eoieden verre overtreft. Te Lausanne nu bepaalde
e»n i fpdi®11 de beide betrokken partijen niet tot
n op^ssing konden komen, het geschil voor den
aaa van den Volkenbond zou worden gebracht,
afu- 1!L?6n v°rïg jaar geschied, en toen hebben, in
ben- 8 van het rapport' edner door den Raad te
dJj613?®11 commissie, die ter plaatse de zaak zou on-
tiwT T^rken en Engelschen beiden de plech-
verklaring afgelegd, dat zij zich aan de door den
(Wr - .geve.n beslissing zouden onderwerpen. Deze
emijSle' drt® leden bestaande, heeft ter plaatse
den ?nderaoek ingesteld en heeft eenigen tijd gele-
viatJ<u ra:PP°rt uitgebracht in dien zin, dat zij acl-
vonSÏ» betwista gebied aan Irak te laten, onder
laniTwf echter, dat het protectoraat van Enge-
m»nr 8. iJk aanvankelijk is voorzien een vijftal,
ten minste, een 25-tal jaren zal duren. Een op
lossing, die van Engelsche .zijde niet onverdeeld
wordt toegejuicht omdat men heel goed begrijpt, dat
men zich, wat Mosoel aangaat, min of meer in een
wespennest steekt.
Dat is nu wel in de praktijk gebleken. Want reeds
dadelijk, toen de conclusiën van het rapport der com
missie gekend werden, heeft de Turksche pers het
hoofd opgestoken en gezegd, dat deze conclusiën niet
te aanvaarden waren. Nu is het meer in de praktijk
gebleken, dat in de couranten zoo iets te- lezen valt
zonder dat het door de Staatslieden wordt in prac-
tijk gebracht. Madr, toen, nog voordat de Assemblée
te Genève begon, de wederzijd^che partijen voor den
Raad kwamen, bleek het wel, dat er heel wat moei
lijkheden diefden te worden overwonnen, voordat
sprake kon zijn van een oplossing. De Raad heeft
toen een subcommissie uit zijn midden van drie le
den benoemd, die getracht heeft te bemiddelen, maar
vergeefs. Dat is wel gebleken op het oogenblik, dat
de zaak opnieuw, in openbare zitting, voor den Raad
kwam. Het uur van aanvang was reeds lang voorbij
toen de Turken eindelijk verschenen. En wel cm
hun twijfel kenbaar te maken over twee punten. In
de eerste plaats over de vraag ot de Raad met al
gemeene stemmen een besluit zou taoeten nemen,
dat beide partijen bindt, en in de tweede plaats of
onder deze algemeene stemmen die van Turkije en
Engeland zijn inbegrepen. Hiermede is men dus op
het terrein der zgn. excepties gekomen, en de Raad
heeft nu gemeend goed te doen door deze strikt ju
ridische vragen aan het advies van het Hof in Den
Haag te onderwerpen. Dat geeft een uitstel van en
kele maanden, en wellicht brengen deze het beraad,
dat tot een oplossing zal leiden. Want de ernst van
den toestand kan niet worden ontkend. Turkije toch
heeft tevens verklaard, dat het geen belofte kan doen
om de uitspraak van den Raad te volgen. M.a.w. dat
het zijn een vorig jaar gegeven toezegging terug
neemt. Waarop Amery, de Engelsche Minister v vn
Koloniën, die Engeland te dezer zake in den Raad
vertegenwoordigt, wel moeilijk anders kon doen dan
zich op het standpunt stellen, dat dan ook hij de door
Engeland gegeven toezegging intrekt.
Men heeft dat in Londensche oppositie-bladen ren
krijgszuchtigen toon genoemd, maar noch de wijze,
waarop een en ander door Amery werd gezegd,- noch
de woorden zeiven rechtvaardigen deze critiek. Met
dat al was de atmosfeer vrijwel geladen, en deze
vergadering van den Raad, die over zoo groote po
litieke belangen liep, bijwonende, gevoelde men toch
wel bij zichzelf de vraag opkomenof openbaarheid
van diplomatieke beraadslagingen in a i I e gevallen
voordeel oplevert. Voorloapig is dus de Mosoel kwestie
•van de agenda van den Raad afgevoerd; het, Hof
in Den Haag zal nu bijeenkomen om vast te stellen
wat het eigenlijk karakter van de eveptueele Raads-
beslissing is. Neemt men aan, dat Turkije en Enge
land uitsluitend op artikel 15 van het Pact van den
Volkenhond huni^e toezegging hebben gegrondvest
dan is het niet twijfelachtig of de Raad kan slechts
met algemeene stemmen een uitspraak nemen, dit
de beide partijen bindt. Maar onder die'algemeene
stemmen tellen dan niet mede, krachtens de bepa
lingen van ditzelfde artikel, die van beide strijdenu
de partijen. Trouwens, men zou geneigd zijn te zeg
den, dat deze vraag, gelijk door Turkije gesteld, tocht
moeilijk een vraag kan worden geheeten, reeds dade
lijk daarom wijl zij door het Pact van din Volken
bond wordt beantwoord, maar ook omdat zij eigen
lijk zoo vanzelf sprekend is. Zou men onder alge-'
meene stemmen toch verstaan die van de strijdende
partijen zeiven, dan zou zoodoende elk dezer zich het
recht kunnen toe-eigenen om de afwikkeling van
welke zaak ook in door haar niet gewenschte rich
ting onmogelijk te maken I
De Commissiën zijn intusschen met haren arbeid
rustig voortgegaan. Het behoeft wel nauwelijks ge
zegd, dat hierbij de nadruk valt op de eerste en de
derde Commissiën, die de ook dit jaar moeilijk te
splitsen vraagstukken van arbitrage en ontwapening,
beiden de noodzakelijke voorwaarden voor veiligheid
vaststellend, hebben te behandelen. In de eerste
Commisies is het Deensche voorstel, dat een soort
van berhiddelaars aan het Haagsche Hof wilde toe-
Voegen, op de meest eervolle wijze begraven. Daar
entegen heeft het Zweedsche voorstel, dat de verdere
studie der verplichte arbitrage, gelijk in het Proto
col van 1924 geregeld, aan den Raad vraagt, instem
ming gevonden, zij het ook in eenigszins veranderden
vorm. Eigenaardig was, dat plotseling van Engelsche
zijde, bij monde van den knappen jurist Sir Cecil
Hurst, verzet kwam tegen alles wat met uitbreiding
der verplichte arbitrage verhand hield. Deze tegen
stand toonde zich reeds bij de'bespreking van Motta's
voorstel om de Staten, die de verplichte bevoegdheid
van het Hot van den Volkenbond te 's-Gravenhage
hebben erkend, uit te noodigen daarmede voort te
gaan. wanneer zoo straks de eerste vijfjarige termijn
dienaangaande zal zijn verloopen. Maar die tegen
stand deed zich krachtiger gevoelen toen Hurst ver
klaarde dat en waarom Engeland deze verplichte
bevoegdheid niet wenscht te onderteekenen, en de
weigering zoo onschuldig mogelijk trachtte voor te
stellen. Daartegen rees verzet, waarhij de Belgische
gedelegeerde Rolin sterk stond, toen hij tevens kon
mededeelen, dat België nog voor het einde van dit
jaar die verplichte bevoegdheid hoopt te ondertee
kenen. Tot nu toe is dit slechts geschied met uit
zondering van Frankrijk, dat het voohvaardelijk deed
door zoogenaamde kleine Staten, en al telt België
daaronder mede, dit land vormt een eigenaardige
trait d'union met de groote Mogendheden, waaruit
hoopvolle verwachtingen zijn gerezen. De Zwitsers
zagen hun aandrang betreffende de verplichte be
voegdheid van het Hof aanvaard, zij het ook niet in
den 'vrij sterken vorm, dien zij aanvankelijk ge-
wenscht hadden. Uruguay had het voorstel gedaan,
om, nu het Hof een viertal jaren heeft gewerkt, een
onderzoek daarnaar in te stellen, teneinde eventueel
noodige wijzigingen in de procedure van dat Hof te
kunnen overwegen. Terecht heeft men dit voorstel
niet aanvaard, omdat het inderdaad er op zou ge
lijken als hebben deze drie jaren zekere onvolkomen
heden of onvolledigheden in deze procedure aan het
licht gebracht, wat niet het geval is.
In de derde Commissie een gelijke, nog steeds iet
wat onverklaarbare tegenstand van Engelsche zijde.
Men mocht aanvankelijk aannemen, dat het Neder
landse voorstel, door den heer Loudon ingeleid,
algemeene instemming zou verwerven, zij het ook,
dat men zoekende was naar een overgangsvorm om
dit Nederlandsche voorstel in overeenstemming te
brengen met de mede ingediendè Spaansche en Hon-
gaarsche voorstellen waarvan het materieel niet
aanmerkelijk verschilde. Namens Frankrijk had de
bekende gedelegeerde de Jouvenel zijn instemming
uitgesproken. Groot was dan ook de verrassing toen
plotseling namens.Engeland Sir Cecil Hurst bezwaar
kwam* maken De Jouvenel had de begrijpelijke voor
waarde gesteld dat de conferentie zelf pas zou bijeen
komen als de veiligheid zou zijn verzekerd. Maar
Hurst ging veel verder en verklaarde zich zelfs niet
te kunnen vereenieen met een voorstel, dat reeds nu
den onmiddellijken aanvang der voorbereiding als
verplichtend zou vaststellen. Hij wilde niet verder
gaan dan den Raad "bevoegdheid verleenen om het
juiste oogenblik voor dien aanvang vast te stellen.
KLEERMAKERIJ WINKEL,
qericht bij deze de ontvangst van een MOOIE
SORTEERING
voor bel a.s. seizoen.
aanbevelend.
Nu is de moeilijkheid hierin gelegen, dat de Neder
landsche delegatie en de vporstanders van het door
haar ingediende voorstel in de reeds aan den Vol
kenbond verbonden z.g. co-ordonatiecommissie niet
een voldoend krachtig en volledig orgaan zien om
de voorbereiding van de Ontwapeningsconferentie op
afdoende wijze ter hand te nemen. Hurst nu heeft
piet bepaaldelijk verklaard, dat bij aan de co-ordo
natiecommissie wenscht vast te houden, maar heelt
niettemin deze commissie' meer in bescherming geno
men dan door anderen geschiedde. In elk geval staat
dit wel vast. dat uit deze zesde vergadering zal voor-t
komen een aanvang, zij het direct, zij het over eeni
gen tijd als de Raad dit nuttig oordeelt, van de voor
bereiding der Ontwapeningsconferentie. Zooveel is
zeker, Engeland is niet principieel onwillens om aan
elke voorbereiding zijn steun te weigeren. Slechts
wenscht het het daartoe gunstige oogenblik af te
wachten, en misschien, heel misschien, is het ver
loop der Mosoelzaak daarvan mede de oorzaak.
Wat de overige commissiën aangaat, de tweede zit
nog midden in de beraadslagingen over het zoo be
langrijke voorstel der Fransche delegatie betreffende
de economische conferentie. De vierde heeft, na een
als immer welsprekende redevoering van Albert Tho
mas, de begrooting vrijwel onveranderd vastgesteld.
De vijfde heeft de verschillende sociale problemen,
aan haar onderworpen, afgehandeld en het Neder-
landsch voorstel aangenomen om het Hygiënisch Co
mité van den Volkenbond uit te noodigen zich bij de
behandeling van vraagstukken van kinderhygiëne te
doen voorlichten door speciale deskundigen op dit ge
bied. De zesde Commissie tenslotte heeft het rap»-
port van den heer Van Lynden van Sandenburg over
de minderheden kwestiën aangehoord en dit rapport
aangenomen, dat dus wil zeggen, dat op d9n grond
slag van dit rapport de zaak aan de Assemblée zal
worden voorgebracht. De Assemblée heeft inmiddels
hare vergaderingen hervat; het Oostenrijksche pro
bleem was het eerste, dat aan de orde kwam. Na de
beslissingen, daarover door den Raad en door de
Tweede Commissie genomen, kon moeilijk meer
eenige twijfel bestaan over de afdoening van dit
Vraagstuk. Men heeft de conclusiën, die vaststellen
het tijdstip, waarop de financieele controle in Oosten
rijk zal worden opgeheven, thans definitief vastge
steld, men heeft ook in de Assemblée aan Mr. Zdm-
mermann als Commissaris-Generaal en aan Oosten
rijk als land dat de controle heeft verdragen en zich
zich thans naar een beteren tijd keert, de noodige en
welverdiende hulde gebracht. Mensdorif, de vroegere
gezant van Oostenrijk te Londen, een terecht bij velen
sympathieke figuur in de Assemblée, heeft Oosten-
rijk's dank betuigd zoowel aan den Volkenbond als
aan zijn Commissaris-Generaal. En bij dit alles blijft
bovendrijven de overweging, dat-de Volkenhondsorgar
nisatie zelve met het thans wel definitief geworden
financieel herstel van Oostenrijk, een stuk werk
heeft geleverd dat, zooals niet ten onrechte is gezegd,
op zichzelf het besttan van den Volkenhond waard
is.
B'tmenlandsch Nieuws,
ERGERLIJKE VERWAARLOOZïNG.
Gistermiddag is de politie te 'sGravenhage ter
ooije gekomen een geval van verwaarloozing, dat on
middellijk ingrijpen noodzakelijk'maakte.
In een woonschuit, liggende in de Laakhaven,
woont een gepensionneerd werkman van de ge
meente-reiniging met zijn vrouw en zes minderja
rige kinderen in een zeer kleine ruimte. De vrouw
moet reeds geruimen tijd ernstig ziek liggen. 'Een
huisdokter moet die vrouw wel hebben behandeld,
maar sinds eenigen tijd door den echtgenoot zijn
geweigerd. De G. G. D., met het geval in" kennis ge
steld, werd door den man niet toegelaten.
Niet zonder moeite is het de politie gisteren gelukt
door te dringen, in de woonkamer van de schuit. De
toestand, dfe men daar aantrof, laat zich moeilijk
beschrijven. Een walgelijke lucht steeg op uit de
kleine vertrekjes: In het achterste hokje vond men
iels, dat geleek op een bed van halfvergane 'dekens.
Daarop lag een vrouwelijk wezen, uitgeteerd en uit
gemergeld, met wezenlooze oogen te staren, blijk
baar te zwak om zich te kunnen verroeren. Zij
maakte den indruk, stervende te zijn. Op haar ge
stelde vragen reageerde zij nauwelijks meer en op
de mededeeling dat zij naar het ziekenhuis zou wor
den gebracht, bracht zij nauwelijks een klank uit
Haar gezicht was overdekt met zweren, waarop tal
rijke vliegen aasden.
De bewoner, die lont geroken zal hebben, was ver
dwenen. Naar verluidt, maakt hij misbruik van ster
ken drank en geniet hij een pensioen van ongeveer
f 100 per maand.
De Geneeskundige Dienst heeft de patiënte, die als
een veer zoo licht was, medegenomen, naar het zie
kenhuis. De kinderen zijn door de Kinderpolitie in
bescherming genomen.
SCHOOLQUAESTIE TE EGMONDJBINNEN.
Voor Ged. Staten van Noordholland is Woensdag
behandeld de schoolquaestie te EgmondJBinnen. De
Raad had besloten de openbare school op te heffen
en het gebouw over te dragen aan het R-K. School
bestuur. Dit besluit was door Ged. Staten niet goed
gekeurd; op advies van den inspecteur van het L. O.
was geadviseerd een lokaal van het gebouw tijdelijk
voor de openb. school te behouden.
In de openbare zitting verdedigde de heer Ros-
schaart, hoofd der o. 1. school, het standpunt dtr
ouders tegen het raadsbesluit. De burgemeester zei,
dat op advies van den inspecteur van het L. O. de
o l.-school te EgmondJBinnen zou worden samenge
voegd met die te Egmond a.d. Hoef. Daarom wensch-
re het gemeentebestuur niet één lokaal in de R.K
School voor openbaar onderwijs te reserveeren.
De voorzitter merkte op, dat als men eerst de proef
had genomen.met het zenden der kinderen naar Eg-
mond a.d. Hoef de tegenstanders daarvan meer recht
van spreken zouden hebben.
Nadat ook het lid van Ged. Staten de heer Gerhard
enkele opmerkingen had gemaakt en vragen gesteld
zei de heer Bosschaart, dat het z.i. alleen een drij
ven is van een kleine categorie personen, die tors
et k travers een R K. school wenschen, maar dat de
bevolking daar niet van gediend is.
De beslissing van Ged. Staten volgt later.
HOOGWOUD.
Op 12 October a.s. zal het 40 jaar geleden geleden
zijn dat mejuffrouw N. de Boer als onderwijzeres in
dienst getreden is aan de Openbare Lagere school in
de Weere alhier.
HOOGWOUD.
Vertrokkep en ingekomen personen van 1 tot en
met 30 September 1925.
Cornelis Bakker, N.H., van Gouwe H 73, naar Nieu
we Niedorp; Ellisabeth Anöa Kaptëin, R.K., van
Langereis A 32 naar Heerhugowaard; Albert Tte-
nooij, N.H., van Boekelwegbuurt 'I 20 naar Berkhout.
Helena Maria Groot, R.K., van Noordend, D 84 naar
St. Michielsgestel. Agatha Kaag, R.K., van Zuidènd
D 4 naar Berkhout. Wouter Sterk, Apostolisch, van
Gouwe H 48 naar Emkhuizen. Dieuwertje Adriana
de Boer, N.H. van Noordehd D 56 naar Amsterdam.
Franziska Hartung, R.K., van Zuidend D 5 naar
Frankenhofen (Duitschland). Theodorus Rood, R.K.,
van Hoorn naar Gouwe H 65. Jan Cornelis Koster,
N.H., van Leiden naar Langereis A 12. Eijtje Spoel-
der, weduwe van L. Davidzon, N.H., van Opmeer
naar Kerkelaan C 13. Trijntje Brevé, N.H., van
Beets naar Gouwe H 67.
HOOGWOUD.
Ten overstaan van Notaris P. j. Laurman te
Schoorld&m, had in het koffiehuis van den heer O.
Schermer alhier de verkoop plaats van ten le een
perceel uitmuntend weiland en water, aan ruim
vaarwater, aan de Langereis in deze gemeente, sec
tie E no. 581 en 583, tezamen groot 1.95.75 H.A.., be-
hoorende tot de nalatenschap van den heer D. Breg-
man te Oudkarspel. Kooper de heer W. Speets aan
de Gouwe alhier voor, f 4846. Nader vernemen we,
dat het perceel ondérhandsch is overgegaan op War
nar te Nieuwe Niedorp. En ten 2e een goed onder
houden boerenwoning, met schuur, erf en tuin, te
Langereis, gemeente Hoogwoud, sectie E no. 616,
groot ongeveer 6 A eigendom van den heer F. Kui
per alhier. Dit laatste perceel is opgehouden.
Geachte Redactie,
Gaarne zag ik onderstaande regels geplaatst in
Uw veel gelezen blad; ontvang hij voorbaat mijn
dank.
Zooals bet de lezers bekend is, viel op 21 Sept. jl.
een zware hagelbui, welke over een gedeelte van de
polders Waanand en Bleekmeer neerkwam zoodat de
aldaar staande gewassen /waar beschadigd werden.
Toen wij er bij kwamen was het een treurig gezicht,
zoo ellendig als de kool er uit zag. De buitenbladen
waren totaal verpletterd en op de kool zelf waren
groote sterren Ingeslagen door de scherpe stukken
Ijs.
Toch hadden wij nog een stille hoop. dat het mis
schien nog leta zou meevallen, doch ook die hoop is
vervlogen.
Wanneer we nu, enkele dagen na de bui de akkers
bezien, ziet het er nog treuriger uit Daar er nog
eenige groeikracht in de kool is, beginnen al die be
schadigde bladen open te scheuren en is zoo'n kool
dan natuurlijk totaal waardeloos. Er zijn velden bij
waar men moet zoeken om een onbeschadigde kool
te vinden.
De oppervlakte bedraagt ongeveer 20 H.A., en is in
bezit bij misschien een 20-tal tuinbouwers. Voor hun
natuurlijk een zware slag.
Er -wordt nu wel gesproken: Kan er geen gedeelte^
lijke schadevergoeding komen, doch waar is de bron
om dat geld uit te putten?
Het bestuur van de tuinbouwvereeniging „Waar
land en Omstreken" heeft nu het plan opgevat, om
e?n spoedvergadering aan te vragen van den „Noor-
dermarktbond", en daar het volgende voorstel te
doen:
■Het marktpercèntage, thans 14/10 pet. bedragende,
wordt voor een half jaar eenigszins verhoogd en dat
verhoogde bedrag wordt gebruikt om de schadelij-
denden eenigszins ten goede te komen.
We hopen van harte dat het voorstel bij de even
tueel© hoofdbestuursleden in goede aarde mag vallen
Het lijkt ons een mooie oplossing. De Noordermarkt-
bond, bestaande uit 12 a 1400 leden, is ons inziens
de beste helper, als er geholpen zal worden,
Nogmaals dank voor de plaatsing.
Een bestuurslid van „Waarland en O."
Verzoeke alles betreffende deze rubriek te zenden
aan C. AMELS Wz., Winkel.
Ter opening van het winterseizoen een 2-tal pro
blemen.
Ntot L
Auteur D. Olie Az., N. Niedorp.
ZWART.
WIT.
Stand Zwart. 12 schijven, op: 7 8 10 12 13 14 17
18 20 21 24 26.
Stand Wit, 12 schijven, op: 28 29 31 32 34 35 37
40 41 44 45 49.
Bovenstaand probleem is zeer goed. Ook de laatste
zet is verklaarbaar, al lijkt b.v. 19—23 beier. - toch
brengt het geen winst; ook 18—22 niet.
No. 2.
Auteur D. Olie Az., N. Niedorp.
ZWART.
WIT.
Stand Zwart, 13 schijven, op: 3 4 8 10 tot 13 17 19
21 22 26 27.
Stand Wit, 12 schijven, qp: 15 24 28 30 33 34 36
37 38 40 47 48.
No. 2 wordt, alleen geplaatst om de mooie afwik
keling, de eindstand brengt voor Wit geen winst.
Zwart blijft "'met 4 schijven over tegen een witte
Dam.
Over 14 dagen de oplossingen...
Als altijd Wit speelt en wint.
