Abonnementsgelden»
TWEEDE M.AD,
vóór 1 NOVEMBER a.s
De partijvergadering der
Conservatieven.
FEUILLETON.
DE FATALE 13 NEGENS
Donderdag IS Oclober 1925.
68sfe Jaargang. No. 7725.
Aan onzo lezers bulten Schapen doen wij hot ver-
Kik het abonnementsgeld der Sckager Courant over
dorde k/wortnal 1923, ten bedrage v«n f 135
(rdl oouxant met Zondagsblad 1238),
ian ons Bureau te betalen, óf over te maken per
pUtxvisscl óf -over te laten schrijven op onze po<>t-
rtkening No. 23330.
De laatste manier van vereffening raden wij ten
«eiste aan, daar dit slechts 5 cents kost; foxmu-
HereB rijn aan alle postkantoren één cent
verkrijgbaar. Per postwissel daarentegen zijn de
kosten f 0.10.
Na genoemden datum wnrdt beschikt met 10.14
verhoog in y. Toezending is dus VüOTdeelig!
Vooï alle abonnó's die gewoon zijn het cöhfanten-
geld aan onze Agenten (de plaatselijke kantoorkou-
ders) te betalen, geldt dit verzoek niet
Zij, die bi} ons op De Prins, Het Nieuwe Mode
blad, Gracieuse, ol Kinderkleedlng enz. zijn geabon-
3, kunnen eveneens het daarvooi? verschuldigde
abonnementsgeld; 3e kwbrtaaü 1925, op diezelfde wijze
toezenden.
Voor De Prins is het bedrag 12.33
Voor Het Nieuwe Modeblad 11-25
Voor Gracieus© 12.15
Voor Kinderkleedlng 10.95
Voor Panorama f2.50
Voor Het Leven 12.50
DE ADMINISTRATIE.
Wat betreft mijn ervaring op het gebied van
jaarvergaderingen, van politieke partijen was er
altijd sprak» van enthousiasme, hetzij waarachtig
oi' opgeschroefd. l
Soms is het heel' moeilijk voor een doodgewone
plattel amds-afgeva&rdigdö om heb verschil in. het j
soort ghthousiasme te aaiai^aeeren, 'want de kop
stukken dor partij geven altijd een praohtvoorstel-
img: on doden mij meestal denken aan cl'owns, die j
veolai op hun hoofd wandelden., afgewisiseld met het j
elkaar do muts toewerpend en éon schreeuw
gevend om de aandacht af te leiden, indien een of
andere truc misliikbe.
Naar buiten is liet altijd rozengeur en mane-, j
xJiijn, al' ruikt hot in de vergadering zelf nog zoo
vi? naar zwa'veloxydo en zijn de donderwolken j
nidfc van de. 1'ucht. Zoo is het ook geweest met de j
Boete .jaarvergadering van de Conservatieve i
Partij 'te Brighton.
Nmneratief was het oen geweldig suöoes. Niet
minder dan 2500 afgevaardigden der Unionistische
Partij waren naai* Brighton het Lpndon on the j
Sea gespoord om'hot Congres bij té wonen.
Plet laai. geen twijfel -of' dit getuigt van een goe-
den geest in <lo partij on oen uitstekende orgamsa- j
tir. Moii moet Oolonei Tackson, de leider dor jong-
ufo verkiezingen, en klaarblijkelijk uitmuntend or- j
ganisafor, daarvoor zeker hulde brengen.
ïlaarCoJJonoI Jacksou en die 2500 afgevaardig
den zijn absoluut afhankelijk van de daden van heb
huidige Kiikin.-t, .>n vooral van den Premier, wil
hun hefde en werkzaamheid voor de partij succes
oogsten.
Sten moet hier in Engeland wonen, om te waar
deuren de ge weldige arbeidskracht gedurende den
jaatsten yerkiezingBstrijd door de Conservatieve
Partij ten toon gespreid. Alleen reeds het enthousi
asme der vrouwen die op huisbezoek gingen, was
WO treffend, dab ik die toch ook niet iemand ben
oin bij 'de pakken neer to zitton, dikwijls stom van
verbazing was en ook wel eens dacht: „besteedt
die energie nu na de verkiezingen eens om Enge
land uit de put te halen7'. Maar na afloop der
verkiezing koesterden zij zich in de zonnige stralen
d9r overwinning en bleven wachten op de daden
van Ba ld win, die toch zoo buitengewoon eerlijk is.
Ze wachten inmiddels nog op die daden-
Onlangs sprak ik een oudere dame'in mijn dorp
Miss Carter, een bijzonder intelligente vrouw
en zei: „Wat zeg je nu wei van dit Kabinet, waai*-
voor je zoo hard gestreden hebtP' Haar antwoord
was: „Kijk eens, toen-Lloyd George Minister was,
stond ik achter hem, al was hij niet mijn partij
genoot.. omdat een behoorlijk mcnsch altijd achter
de Regeering moet staan, die zijn of haar vaderland
heeft. Ik deed hetzelfde met- MaeDonald en ik doe
j het nu woer. Mijn Engel'soshe R-ogecring begaat
geen fouten, en als zo dio begaat, aan bega. j.x zo
moe door dik en dun/'
Tiet zou verregaand «nheblwiijk van mij geweest
zijn, vorder te insistoeren, want de lieve oude zate
was geschokt in.haar vpi-trouwon in do Ünionusta-
w.lin uolStiok. Hard had zij gpworkb als searte uw o
van de partij in onze omgeving oia Baldwin to doou
overwinnen, maar zij stond thans achter hem,
omdat hij Premier was en zij achter eiken Premier
van haar geJipfd Engeland staat.
Ik heb eerbied voor dio vrouw en voor haar
conservatisme, hetgeen eigenlijk botookent: eer do
overheid, omdat zonder overheid de rechtsorde
verstoord is. -ik heb hot ai moor gezegd, hoo
klein ik de HoLlandsche S.IMA P-Kamerleden vir.d,
om met de opening dm* Kamers bij te wonen. De
Koningin (of Koning) is nu eenmaal' volgens onze
Constitutie de hoogste overheidspersoon en moet
zeer waarschijnlijk niet eens voor haar ploizier
een rede houden, waarvoor ze niet eens verant
woordelijk is. Mocht er een Republiek komen,
dan heeft de President het zelfde karwei to vervul
len. .Ik als roijalist zou, indien ik Kamerlid waro,
in de republiek zeer zeker de opening der Staten-
Goneraai bijwonen, want de President is de hoogste
overheidspersoon en heeft daardoor recht op mijn
eerbied ah? burger van do wotton van hot land, on
verschillig of ik het er precies mee eens ben.
Trouwens als wat God verhoede uw Neder
land een republiek mocht worden, dan zouden er
waarschijnlijk 40 partijen geen leden "aar de
openingder Staten kunnen staren, omdat van de
41 partijen, die er in Holland bestaan, de Presi
dent van de Republiek slechts lid is van de 41e.
Leuk land. Holland. Ik loos de quaestiie-Geeli
kerken en denk, dat er nu wei gauw een of meer
nieuwe kerkgenootschappen en politieko partijen
bij zullen komen.
Nu is dat allemaal' wel heel1 mooi, zooals de
brave Miss Carter den Jet, maar Zoo dpnkt niet
iedereen in do Conservatieve partij or over. Zoo
werd er bij monde van Mr. Ohappie van Farehaim
een motie ingediend om afkeuring uit te spreken
over* de wijze van behandeling van het Mijnconflict,
het toegeven door middel van oen subsidie.
Fan. ooggetuige vertelde mij daarvan het vol
gende. Het bleek dadelijk uit de wijze waarop de
heer Ghapplte sprak, dat hij misscllrion in Fareham
een heel© piet is, maar in een politieko vergade
ring als te Brighton geen portuur was voor «de
talrijke beroepspolitici, die het podium vulden.
De op het podium aanwezige ministers en kamer
leden sprongen op alsof zo door slangen geloten.
werden en terwijl heel duidelijk te bomerken was,
dat in de zaai heel wat aanhangers van de opinie,
door Mr. Gkappfe geuit, aanwezig waren, werd eefo'
frontaanval door de beroepspolitici gedaan on. wel'
heel krachtig en strategisch, zoouat de motie
Ohappie geen kans kreeg. Maar, zei mijn oog
getuige, men hoeft verschiilende vijanden gemaakt
onder de .aanwezigen, hetgeen o.a tot uiting Jcwam
op den i'aatsten dag, toen de beroepspolitici schit
terden door afwezigheid, hot podium Jeeg en ver
laten .was en de afgevaardigden alleen voor de
rest, liet werkelijke werk stonden, nl. overleg, om
trent organisatie, werkwijze voor en tijdens de
verkiezingen, uitwisseling va,n praotisohe weuaohen
enzoovoorts. Men hoorde verschillende hooiiö-ide
opmerkingen aan het adreè der Kamerleden, die
alleen aanwezig geweest waren voor de hoerah-
stomming en verder de zaak aan anderen over
lieten^ De hoeralistemming eoncentroerdo zich na-
tuurlijk_ om Baldwin, maar alweer beweert mijn
ooggetuige, dat die stemming heel' wat te wensclien
overllot. Quasi heet het in de conservatieve pers,
dat Baldwin van geen ovaties houdt en daarin b.V.
zoo verschilt van Lloyd George. Men zou zoo
zeggen: dé druiven zijn zuur.
Baldwin heeft natuurlijk een_ redevoering ge
houden, maar men vraagt zich bij lezing daarvan
af: Is dat een Premier, die de grootst denkbare
meerderheid beide Huizen achter zieli hoeft?
De geheele redevoering bevat niets nieuws, niets
opbouwend», het was eigenlijk een rede, waarin
verteld werd hoo hij de aanwf !en der Communisten
dacht te bestrijden. Een vefdedigingspóiitiek dus.
Wanneer het zoover met een Kabinet gekomen, dan
ziet liet er treurig uit.
Waf geeft liet of Cofonel PageCroft M..P al'
te koer ging tegen de z.g. Conservatieve Pers, die
steeds het Kabinet en vooral' den Premier aanvallen.
De vraag is: hebben zij in hun aanval' op den pre-
mier gelijk?
Wat doet b.r, de Premier in zaken de werkloos-
- de verkiezingen beloofd met be
langrijke vooretellen te komen. Niets van dien
aard is geschied on de werkloosheid neemt nog
gestadig toe.
Wat geeft het Of dezelfde Colonel' PageCroft
al komt met een voorstel" om de Safeguarding ofl
British Industrie Act uit tebreiden en aldus de
Britsche industrie te beschermen. Heeft niet heel
kort geleden het Britsche Volk aan Baldwin deen
hooren: Wij willen geen proteoiie en is daardoor
niot het Kabinet Baldwin smadelijk gcraHen om
plaats te maken voor het eerste Labour Oabinet?
Is hot eigenlijk wol in den haak met hot aanne
mon van flat voorstel Page-Oroft omtrent besolior
mende rechten?
Trouwens, van wie is dio wet afkomstig? Van het
laatste Kabinot-Lloyd Goorgo, in de dagen dat door
do Marken-inflatie do Duitscho produoten Engeland
overstroomden en men dus wel èen Noodwet moest
maken om een Noodtoestand to keeren.
Do Mark is nu weer normaaal ergo de Nood
toestand ïs vertiwenen, dus de Noodwet diende op
geheven inplant» van verscherpt.
Door dit verscherpen van oen Noodwet, die fei
telijk opgeheven moest zijn, krijgt men net Brit-
sohe publiek tegen zich.
Een ander besluit van de vergadering is, om
een wet aanhangig 'te maken, waardoor de geld
middelen der Trade Unions gecontroleerd zullen
worden. Ik heb daar vroeger uitvoerig over ge
schreven en er is natuurlijk iets zeer onbillijks
in, dat een lid eener Vakvereniging-, die Conserva
tief of Liberaal of Communist is, kalm zijn geld
ziet besteden ten behoeve der yerkieting van can.
dldaten der Labour Party.
Ik ben. benieuwd, hoe een wetsontwerp, dat hier
een einde aan zal moeten maken, in het Lagerhuis
ontvangen zal worden en heb een vermoeden, dat
ik U dai arover f.z.t. nog wel het een en ander
zal' hebben to vertellen.
Nu wo het toch over de dubbeltjes hebben, wil
ik u melden, dat de Markies van Salisbury aan d.0
vergadering mededeelde, dat er weliswaar bezui
Tiigd moest worden, doch het Kabinet- geen kans zag
te bezuinigen.
„Toen onze Marines dit antwoord deed hooren,
„Schudden d'aanwetigen verwonderd de ooren'-.
De vergadering werd toen ook maar verdaagd.
Wat do vergadering JBatór bijzonder heeft bezig
gehouden is de bestrijding van het Communisme.
Mijn vrienden zijn daaromtrent erg sceptisch
gestemd en vreezevn dat de lieeren in Moskou te
gaar zijn voor Baldwin den Premier en Sir William
Jqynson-Hieks, den Home Secretary (Minister van
Binnelillandscho Zaken) on dat al de goede bedoelin-
den om in hun district het Communisme- te bestrij
den, in de praktijk onmogelijk zal blijven- Heb
communisme bestrijdt en o.a doorontervredenlieid
weg te nemen. Dat zou de taak der Ministers pn
Conservatieve Kamerleden zijn.
Wat ziet mon nu b.v. weer in de Conservatieve
Partij? Een groot misbaar oyer de nieuwe Iand-
polifiek der Liberale Partij. Ik bein het met de
nationalLsatio-politiek van Lloyd George niet eens,
maar ilc waardeer dat deze zegter Jigg'en o.a. een
millicen acres braak, dat nuoet veranderen, laat
ons nu aan den Staat het eigendom-va,ri 'het land
geven en, tevens die macht om' het te eul'fciveeren. 4
Boeien-ambten aren, landarbea clers beambten, ik
Icrijg een koude rilling op het 1'ij'f. Maar niette
min, mon komt met een plan. Wat doet de Con
servatieve partij op haar congres. Men heeft lang
en breed over de land-quaestie gesproken,^ maar
geen enkelé resulutie aange-noanen, geen ónkél' plaii
is ter tafel' gekomen. Slechts is de hoop- uit
gesproken, dat de Regeering spoedig met een
land-jKxütieli; voor den <lag zal komen.
Sir William vertelde mij heb volgende: De Mi
nister Wood eh de Onderminister Blodisloe zijn
naar Denemarken geweest out dan landbouw daar
te l>estudeeren. Prachtig. Sir William was er ook
en constateerde, 'dat do beide heeren geen tijd
hadden genomen om de kleine hoeven te bezoe
ken en de politiek van kleine boerderijen te be-
studeeren, terwijl' .Sir WilJlam daaiin juist 'voor
Engeland zooveel heil1 zou- zien.
Hetgeen ik met hem eens ben
De ministers liebben prachtige groote land
goederen bezichtigd en zullen nu wél vinden: Toufc
oom me éhez nons. Wij hebben ook mooie groote
landgoederen. De kracht van Denemarken zit eoh-1
ter in het uitmuntend georganiseerde klein-giond
bezit.
Enfin, zoo gaat liet met 'allesfin de Conservatieve j
partij. Er ontbreken mannetjesputters.
De buitenlandsohe politiek heeft men zeer ver-
standig buiten bespreking gelaten. Men laat Gham-
berlain in Locarno zijn gang gaan. Trouwens,
Chamberlain schijnt zoover zeer handig te manoeu-
vreeren.
De Koloniale politiek werd wei besproken, nl. dé
Mosoel'-quaestie door Baldwin, die Mr. Amery, den
Minister van Koloniën, hulde bracht voor diens op1-
treden bij de Volkonoond te Gonève ea mede
deelde, dat het geheele Kabinet achter Amery>
stond. Drommels, daarover waren vele lieden ver
wonderd, want lang niet iedere conservatief is het
met de Mosoei-politaek van Minister Amery eens»
Het liefste gat men Moeoel aan do Turken en liet
men Irak Irak en Koning Fasoul zijn eigen boon
tjes doppen. Ongelukkiger wijze schijnt er m
Mosoei olie (petroleum) te zitten en mag heb dus
niet in handen der Turken komen.
Over het algemeen is Minister Amery niet zeer
populair, hij doet altijd erg gewichtig en gewel
dig, vandaar dat ook verscheidene conservatieven
eventjes hebben moeten lachen om een 'flat-er door
de Mornuig Post begaan. De M. P. schreef m een
hoofdartikel zeer venijnig tegen Mosloy, do ^Socia
listische schoonzoon van wijion de Markies Curzon
of Kedleston on schroef o.a.: Mr. Mosloy heeft Mr.
Amery vergeleken mot een „shopwalk. r'" (oen af-
doeliiigsolioT in een winkel), hij hooft daarmede
klaarlïlijkélijk do bèdoeliiig geliad om Minister
Amorv te dpt linooren, manr is do vergelijking ook
niet Woedigend voor dan „shopwalker"? Sinds
wannocr gaan de socialisten een eerzame betrekking
als dio van „sliopwalkeri' afbreken P*'
Mr. Mosloy antwoordt in een ingezonden stuk
on zegt dat do Morning Post blijkbaar zijn rode
opzettelijk slechts gedeeltelijk aangehaald hooft on
geeft de passage dan woer zooals die gezegd was,
waaruit blijkt, dat hij niets declineerends togen do
shopwalker bedoeld had. „IMa-ar,. zoo gaat Mr.
Mosléy verder, „waar v-raa-gt of dc vergelij
king van Mr. Amery mot een „shopwalkcri' niet
bel'eedigend is voor de shopwalkers, dan beaam ik
dit volmondig en bied hierbij mijne verontschul
diging aan allo shopwaJkers aan/'
Nu, die zat, daar had de Morning Post niet van
terug en Minister Amery zal wel donken: Van jo
vrienden moet je heft maar hebben.
Inmiddels is het groote jaarlijksohe congres dor
Conservatieve Partij weer ten einde,, zonder dat
de agenda heelemaal afgehandeld kon worden-
Wat behandel^ werd is goed bezien niet evon
redig aan de groote opkomst van afgevaardigden.
Ik heb medelijden met die afgevaardigden, want
tij zullen thuisgekomen, «eten werken voor de
organisatie en reorganisatie vaoi hunne afdeelingen
en o.a moeten beginnen met de organisatie der
afdeelingen voor vrouwen, waartoe besloten is.
Zullen zij het echter kunnen doen met groot
enthousiasme?
Brengen ze iets substantieels mee uit Brighton?
Bevecht de Communisten. Dit is eigenlijk alles.
Zullen de Conservatieven en do kleurlooze mid
dénstof, dio onlangs op do Conservatieven gestemd
hebben, daarmede tevreden zijn? Wij' betwijfelen
het zeer en ik weet, dat men onZe afgevaardigde
Vooreerst ook maar liever niet dan wél in het
district ziet. Het tiet ei- voor do conservatieven,
niot gunstig uit.
Enfin, over een maand begint do politieke arbeid
weer, dan -komt het Parlement bijeen en dan zal
Baldwin wellicht een 'vérrassing voor onze oog en
tooveren.
In den trein zei gisteren iemand: Wellicht zal
Baldwin plotseling een enorm groot conservatief ei
leggen. Best mogelijk zei een ander, als heb maar
geen windei zal tijn.
Een derde zei echter, dat hij erover dacht om
aan allo Ministers .een briefkaart te sturen met
niets anders er op dan: N.i.1 Voleubibuy arduUmiv
(Niets is moeilijk voor hen die- witten).
door HAWLEY SMART.
29.
Sir Jasper gaf geen antwoord, klaarblijkelijk had
w oude Jackson hem. weer het 'hoofd op (hol ge-
J'acht, hetgeen niet moeilijk was daar die voortdu-
i^nde werkeloosheid' hem ontzettend zwaar viel en
zou in staat- gemaakt hebben om er uit te
coaten.-Ten laatste vroeg bij: „Er is zeker geen'
v*rwr nieuws uit Napels?"
•Ja. Vdholdrak' heeft van morgen tijding gekre-
«Jai alles goed gaat."
ft'aDjiehi vond het niet noodig den baronet- iets te
■J» yan Matteo's vermoording. Hij kende den
«tetshuighouder niet en ibet. zou hem dus- niet in-
jresseeron: het was daarenboven onbegrijpelijk, hoe
voor hen van invloed kon zijn. ofsdhoon \VThel-
awke i-r eenigszins .anders over schoen te denken.
6 yallöo's droevig lot bad Patroceni getroffen op
w wijz?. welke noch Leroux. noch Hammerten
•^rzien hadden De graaf was er eenigstins doorvan
*3 stuk gebracht; hij ihad niet (het minste denk-
a- wa) de aanleiding tot de misdaad zijn kon.
"ommerton verdacht hij geen oogenblik en op den
aren schuldige kon hij onmogelijk [vermoeden
rijgen, omdat hij niet eens wist, dat deze leefde,
ijirl A <l<>c! was do caféhouder vermoord? Klaar-
aJt niet winstbejag, want zijn beridhtgc-
«rs waren zoo beslist mogelijk in Ihun verklaring,
er hoegenaamd was ontvreemd. De graaf
al 1 onaaogenaamst door aangedaan, al was
aikTMv omdat Matteo oen van zijn slimste en meest
ifmo iWo? ®&enten was, die bij in de stad had;
'hen het, moeilijkzou zijn te vervangen.
Nii Ji een bedreiging tegen (hom zelf inhield, adbtte
had f waarscD ijn 1 ijkmaar de graaf was te oud en
te xn5Ü Vfel ontlervinding om niet eenig wantrouwen
■HM. door slag, toegebracht aani een zijM
PT werktuigen.
oiets", overwoog 'Patroceni; „er is
dien ik vertrouwen kan. Ik heb nie-i
'hit tft v°ldoendo hersens om> die zaak voor mij
"iknhQ«VOrsc^ei1* moet weten, waarom: een mijner
tels s-n 1S verrnoord is. Mijn raaciht rondom N!a-»
hr11 8Joot?n<leols verloren gaan wanneer men
trteAntë 0nuervinding wist, dat het gevaarlijk is Pa-
"Poliiift lastig te vallen Wanneer 'de
Aet dnftn teo s: ln,oord(snaar niet vinden kan, zal ik.
en; liet zal hem in mijn liandenJ niet beter gaan
dan in d,e hunne en bij mij zal het vermoedelijk spoe
diger met hem afgeloopen zijn. Neen, er zit niets
anders op. dan dat ik zelf naar Napels ga. Ik zal
morgenochtend bij zonsopgang vertrekken."
Dat Patroceni gevangen zou genomen' worden, a.ls
hij herkend werd, behoeft .nauwelijks te worden ge-«
»egd; maar de graaf had evenveel vertrouwen in
zijn vermommingsgave als Leroux en meer dan eens
(had hij zijn sigaret gerookt onder den (neus der po
litie, terwijl er een aanzienlijke belooning was uitge
loofd voor zijn arrestatie. De graaf was een man
van dé daad. nauwelijks bad hij zijn besluit geno
men of hij zond om zijn luitenant.
„Sarini", zei ihij toen deze de 'tent binnenhinkte,
„ik moet het ware weten van Matteo's dood en ben
voornemens dengene, die hem gedood heeft daar
voor met zijn eigen leven te doen boeten. Alleen
vrees en onmiddellijke vergelding zullen de men-
schen trouw aan ons doen blijven. Ik zal zelf naar
Napels gaan en zien, 'hoe de vork in den steel zit."
„Zou het niet gevaarlijk 'zijn. Excellentie?"
„Ik geloof niet oude kameraad", antwoorddePa
troceni sarcastisch lachend, „dat jij of ik daar ooit
veel om gegeven hebben. Jij zult hier het commando
voeren en ik weet, dat ik er op vertrouwen kani, dat
je, als mij iets overkomt, dat wreken zult."
„Zeer zeker. Mocht ik hooren, dat u gevangen ge
nomen zijt, dan zal uw loslating de voorwaarde zijn
voor de in vrijheidstelling onzer gevangenen; moóht
men u dooden, dan zal ik hen allen, vrouwen in
cluis, foei eigen hand neerschieten. Ik heb u tihans
vijf en twintig jaar gevolgd bij storm' en zonneschijn
cn u behoeft niet hang te zijn, dat ik u verder in den
stéék zal laten".
„Neen, oude vriend", antwoordde d.e graaf on ter
wijl hij sprak, kwam er in zijn sdlierpo, koude oogen*
een zachte glans, welke daarin zelden te bespeuren
viel. „Ik weet. dat ik op je kan vertrouwen, je bent
een toonbeeld van. trouw. Handel niet overijld;
maar, oude vriend, «laten zij Patroceni niet alleen
Daar de andere wereld zenden."
„Wees niet bang, Excellentie", antwoordde bij.
„Mocht het zoover komen, zal ik zorgen dat u ge
selschap hebt."
HOOFDSTUK XLL
De stomme marskramer.
„De Gouden Tak" had geen' trouwer stamgasten
dan Giovanni en Herr Sfein. Voor den bandiet was
het toet aangenaamste oogenblik van den dag. Voor
zijne .ruwe. zinnelijke natuur waren eten en drinken
de grootste genoegens der wereld. Er was geen
plaats waar, hij aan de heide genoemde neigingen zoo
op zijn gemak kon toegeven als in dat rustige café,
waar Leroux hem gebracht had. Hij had weinig ken
nissen, zijn terugstootend uiterlijk schrikte bijna
iedereen af en zoo zag hij dagelijks verlangend uit
naar zijn dejeuner met Herr Stein.
Dat Leroux zoo trouw mogelijk op de plaats van
bijeenkomst verscheen, valt gemakkelijk te begrij
pen. Het was de eenige gelegenheid om met de go-
vangenen te correspondeeren, de eenige kans om in
lichtingen omtrent de roovers te krijgen en de po
litieman was bijzonder verlangend zijn geliefkoosd;
plan uit te voeren, hetwelk de gevangenneming van
Patroceni en zijn gansche bende ten gevolge zou
hebben.
Het tweetal zat aan hun gewone tafel, Giovanni
in het volle genot van zijn maaL
„Gij hebt zeker nog geen nieuws voor mijn
vriend", zei Leroux.
„N-og niet", antwoordde Giovanni; „d'e tijd is te
kort, mijnheer Stein. Zij kunnen onmogelijk nog bet
antwoord uit het kamp gebracht hebben."
Uit deze woorden valt duidelijk op te maken, dat
Giovanni den laatsten /tijdi heel wat vertrouwelijker
is geworden omtrent, zijn betrekkingen met de roo
vers. Hij wil nog niet toegeven, dat hij er ook een
is, maar maakt er tegen zijn waarden Herr Stein
geen geheim van, dat hij met verscheiden hunner
op vriendschappelijken voet is en zijn Excellentie
graaf Patroceni heel goed kent.
„Neen", hernam 'Leroux, ,,ik geloof ook, dat er
nog geen gelegenheid geweest is, maar onze vriend
is vreeselijk verlangend. Vruchteloos tracht ik hem
aan het verstand te brongen, dat de moordenaar van
dien ongelukkigen caféhouder niets met graaf Pa
troceni te maken heeft. Dat is geheel onmogeliik,
vindt gij ook niet?"
„Geheel onmogelijk", herhaalde Giovanni „Alsof
hei een man als zijn Excellentie schelen kan wat
er gebeurt met zulk schuim als Matte©./
Leroux wierp een scherpen blik op hem, terwijl
hij antwoordde. „Zijn hoe noemdet gij hem?
Excellentie? -Gij bedoelt hiermede zeker graaf 'Pa
troceni. Ik wist niet, dat graaf Patroceni aldus ge
noemd werd"
„Ja. onder zijn eigen volgelingen. Ik heb weinig
versland van de dingen, maar wij vinden allen, dat
zijn Excellentie en zijn vrienden de ware menschen
zijn om: ons te regeeren."
„Wie allen?" vroeg Leroux bedaard.
Dat was een lastige vraag.
Allen!" zei hij; „wel iedereen! Wie .zijn allen?
Wiel, alle menschen uit den omtrek! Waarom; noe-j
men wij hom zijn Excellentie? Omdat, hij zijn Ex
cellentie is. Waarom noemen de menschen u mijn-
Nlewwa,
EEN VELDSLAG.
Te Oldenzaal wilde een drietal steen fabriekarbei
ders een collega afwachten, dien ze met messen te
lijf wilden. Omstanders waarschuwden de marechaus
sée, die. de belhamels wilde arresteeren. Toen ont
wikkelde zich echter een formeele veldslag, waarbij
de drie woestelingen met de messen in het wild©
rondsloegen, zoodat de politie moest oppassen, wilde
ze 'niet. geraakt worden. E'en paar revolverschoten pn
de lucht deed hen kalmeeren, doch toen de mare
chaussee de belhamels geboeid had, .kostte het nog
heel wat moeite, "hen naar de marechausséekazorno
te krijgen.
WIERINGERWAARD.
De heer N. Kaan Kz. aan den Walingsweg heeft
met het bestuur van de Doopsgezinde gemeente te
Barsingeihorn een ruiling gedaan van ongeveer Att
H.A weiland.
De kerk had nl. AYs H.A. land gelegen midden in
de boerderij van den Jieer Kaan, Voodat deze ruiling
voor hem. wel was aan te gaan
3T. MAARTENSBRUG.
Dinsdag ji. had ten overstaan van Notaris Vrij
burg do verkooping plaats van 2.43.90 H.A. weiland,
eigendom van de erven van nu wijlen de Wed. S.
Kos9en. Kooper werd do hoer P. Bierstoker te Sft.
Maartensbrug voor f-5303.
Een pte'ceei weiland van den heer K. Kousen, te
Alkmaar werd opgehouden.
heer Stein?"
„Zijn Excellentie is zijn -Excellentie", hernam
Giovanni, „omdat men hem dat gemaakt heeft bij
die verschillende oproeren, welke wij gehad ihebben,
doch. die tot niets hebben geleid, Iiij wordt steeds
achtervolgd, maar krijgen zullen zij hem niet."
„Ja iedereen spreekt er over hoe slim zijn Excel
lentie is".
„Slim", antwoordde Giovanni zacht fluisterend;
„hij zou recht door het politiebureau kunnen loopen,
als hij wilde, zonder dat zij hem ontdekten. Er is
niets, wat hij. niet kan doen, niets wat hij niet weet".
Bij de laatste woorden, heel zacht geuit, kwam er
een marskramer hei vertrek binnen én zijn pak van
zijn schouder nemend, ging hij-aan de aangrenzende
tafel zitten. Zijn haar was lang en blond on hij droeg
een gekleurde bril een krachtige man van middeL
matige grootte en vermoede!ijkvnog jong. Hij riep
den knecht door op tafel to kloppen en na do spijs
kaart ingezien te hebben, wees- fcij met zijn vinger
aan wat 'hij verlangde. Niets ontsnapte het geoefend
oog van Leroux en buiten twijfel was hem het on
natuurlijke zwijgen van den jpan opgevallen.
„«Gij kent zeker wel voorbeelden van do meedoogen
loosheid van den graaf, signor Giovanni?" merkte
Leroux achteloos op.
.Kennen!" herhaalde de bandiet, die als gewoo.it-*
lijk om dezen tijd een flinke hoeveelheid wijn op
had. „Meer dan konnen. ik «heb ze bijgewoond. U
moet er niet verder over spreken, mijnheer Stein,
maar ik zag hem op een morgen een man naar de
andere wereld zenden voor geen grooter vergrijp,
dan dat hij door zijn doi*st overjneesterd was op eert
oogenblik, dat de graaf hem in dienst bad gesteld."
„Wat!" riep de politieambtenaar met geveinsdq
afschuw; „gij wilt toch niet zeggen, dat Patroceni
in koelen bloede iemand gedood heeft, alleen omdat
hij bezweken was voor de verleiding van don wijn
beker?"
„Als hij hem niet gedood «heeft", hernam Giovanni,
„dan is dat alleen aan een toeval te wijten. Hij
werd voor dood weggedragen".
„Wat een ongehoorde wreedheid!" riep Leroux uit
„Maar ik zou denken, dat het voor graaf Patroceni
gevaarlijk moet zijn als het slachtoffer van derge
lijke barbaarschheid aan den dood ontsnapt is".
„Dat begrijp ik niot", antwoordde Giovanni kort
„Wel eenvoudig, dat wraakgavno! ovor aangedaan
i onrecht elk mensch is aangeboren. Men is niet g«^r
neigd een onverdiende of buitensporige bestraffing
te vergeven, Hij moest geen man zijn, maar een
kruipende hond, dan laai, het zich begrijpen, dat hij
zich zooiets laat welgevallen."'
Wordt vervolgd,
