Aliencei Kitns-
DE
UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
B
Ingei.^nden Stukken.
FEUILLETON.
Springende
handen
•worden
gaaf en zacht
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Kloosterbalsem
"Woensdag 23 December 1925
688te Jaargang. No. 7764.
L blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
L en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden .\dver-
Ltiön nog zooveel mogelijk in hot eerstuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20.
I Prijs per 3 maanden fl.05. Losse nummers Q cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, Iedere regel meer 20 cent (bewijano.
inbegrepon). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
dit nummer bestaat uit twee blaöen
DE AUTOBUS.
Ontboezeming in proza en poëzie, opge
dragen aan de firma Keetman, Schoorl
en Co. en haar kranige chauffeurs.
Hoe vaak heb ik betreurd geen dichter te rijn
oe meniglceer heb ik 't bejammerd, niet in staat
zijn mijne gevoelens in scboone, duidelijke taal,
i fraaien vorm weer te geven. Had ik de dichter-
ive bezeten, dan zou ik al maanden geleden me
lebben neergezet om den lof te zingen van de auto-
us, de gebenedijde, de nooit voldoende te prijzen
gutobus. Want ik heb de autobus lief en ik zegen het
uur harer geboorte, is zij niet onze redstér uit de
Vereenzaming? Brengt zij ons niet in de wereld, in
leven?
Wat ik niet kan, kan echter een ander. En het
verheugt me dat ik aan ntjtn medebewoners van
ivestïrie&land een tweetal gedichten kan aanbieden,
yelke ongetwijfeld ook hunne gevoelens vertolken.
Maar laat ik eerst vertellen, hoe ik eraan gekomen
ben. Enkele weken geleden stapte in Heerhugowaard
èen jonge dame in de autobus. Hoe 't precies kwam,
weet ik niet meer, maar bijna onmiddellijk waren
we beiden bezig om onze verrukking over 't bestaan
der autobussen te uiten en vroeg ik haar (het is Mej.
Francien Wit) een gedicht te maken op de auto-
us. En. met enthousiasme nam zij -de uitnoodiging
an. Zdj heeft woord gehouden. Ik vond haar dicht-
verk zoo mooi, dat ik niet kon nalaten haar toe
stemming te vragen om tot publiciteit over te gaan.
Het zou zonde en jammer wezen, als niét bekend
werd wat zij over autobus en chauffeur in dichter
lijken vorm heeft gezegd. Dat mag niet onder de ko
renmaat, dat moet in 't volle licht worden geplaatst.
DB AUTOBUS.
Wegverkorter, stadsverbinder,
Koopjeshaler, fietsershinder.
Karren plager, paardverdrijver,
Zolenspaarder, wegbewrijver,
'Mooglijkheid tot kunstgenot,
Uitkomst in ons eenzaam lot.
Morgenschreeuwer, bed-uithaler,
Dagverdeeler, steenvermaler,
Brugdoordrukker, wegbederver,
Fietspadmijder, prutdoorkerver,
Weg tot Wijsheid, Liefd' en Vreugd,
't Platteland hebt ge verheugd!
Modderspatter, oogverblinder,
Stofopwaaier, besjeshinder,
Spoorweg plager, stank verspreider,
Oorverd oo ver, snelheidslijder,
Die de stad met 't land verbindt,
Door een elk wordt ge bemind.
Dorpszaakdooder, oliedrinker,
Hoekomtoeter. lichtenblinker,
Bandenslijter, pechjeslijder,
Motorronker, dienstenrijder,
Voor de weldaad ons bewezen,
Wordt ge nooit genoeg geprezen.
Mijlenteller, tijdsbespaarder,
Elkeenrij'der, volksvergaarder,
Vlagjesstopper, wjjsheidhaler,
Kippenjager, boomontkaler,
Autobus, gij God van 't stof,
'kZing u toch den hoogsten lof,
AAN DE CHAUFFEURS.
Maar als ge zoo rustig
In. d' autobus zit,
Bedenk dan eens even:
„Wie leidt er de rit?"
„Wie brengt u zoo keurig
Op tijd aan den trein?"
„Wie stopt er de wagen
Juist waar ge moet zijn?"
„Wie doet er niet mee
Aan ons vroolijk gepraat?"
„Wie is zoo oplettend
Dat niets hem ontgaat?"
„Wie brengt ons zoo veilig
Door 't drukke verkeer?"
„Wie remt en haalt uit net
Op tijd ied're keer?"
„Wie leidt zonder onheil
De bus langs het pad?"
„Wie?"slechts die eene:
„De man aan het rad."
Zoodra g' in de bus stapt
Vertrouwt gij een schat
Uw lijf en uw leven
Den man aan het rad.
Eh kijkt soms een oudje
Nog even benauwd,
Geruststellend klinkt:
„De chauffeur is vertrouwd".
Het heele bedrijf dient
Ook daarop gebouwd,
'tKan bloeien wanneer:
„De chauffeur is vertrouwd."
D' eenvoudige jongen
Met vaak vette jas
Bewaakt zoo ons leven
Met remmen en gas.
Voor 't veilig geleide
Langs het steeds drukker pad,
Brengt ieder zijn hulde
„Den man van het rad!"
Het zou slechts den indruk schaden, wanneer ik
zou trachten hieraan iets toe te voegen. Het verheugt
me dat autobus en chauffeurs hunne dichteres heb
ben gevonden. Heeft zij: niet onze gevoelens geheel
vertolkt? En heeft zij daarmede niet ohzen dank ver
diend? Mej. Francien .Wit, hulde, hulde! Eh voor
autobus en chauffeur een driewerf hoera!
N. J. C. SCHERMERHORN.
VAN RIJS WIJK'S
SCHOENHANDEL-SCHOEN MAKERIJ.
Vetleeren Schoenen en Laarzen.
Warme Muilen en Pantoffels.
RUIME KEUZE, LAGE PRIJZEN.
ren en wonende te Breezand .(Ahna Paulowna). Hij.
had in de loop van dezen zomer eene hoeveelheid
bloembollen ontvreemd ten nadeele van den bloem-
bollenkweeker Martinus Anthonius van den Berg. De
door Jan ontvremde bloembollen werden door de po
litie in beslag genomen. De jeugdige bloembollen-
liefhebber kreeg thans een vonnis tot f 20 boete subs.
20 dagen hechtenis.
I AjLS zijn voorganger.
i De volgende zaak ging tegen Albertus Meijling,
bioer van vorigenbeklaagde. Bertus, nauwelijks 18
jaren oud, had eveneens wederrechtelijk bloembol
len weggenomen en wel ten nadeele van Hendrikus
A. van den Berg, bloembollenkweeker van beroep en
evenals beklaagde te Breezand woonachtig. Bertus
bekent, evenals zooeven de eerste beklaagde, het hem
ten laste gelegde.
i Tegen Bertus werd uitgesproken een vonnis tot
f 40 boete of 40 dagen hechtenis.
diefstal.
I Niet verschenen was beklaagde Albertus "kaag uit
Den Helder. Hij had in Augustus jl. bij. den baas,
waar hij reeds eenigen tijd in dienst was, nl. de land-
j bouwer Meijert Mienis te Koegras, een bedrag van
f 300 gestolen. Beklaagde heeft, zooals uit het ver
handelde ter zitting bleek, bekentenis afgelegd. Hij
beschikte over voldoende geld toen hij de daad
I pleegde. Van de gegapt© centen had Kaag heel dap-
per een motorfiets gekocht. Hij heeft een nog blanco
'strafregister. De O.v.J. requireerde 3 maanden gev.
voorwaardelijk, vonnis dito.
i
Zitting van Maandag 21 Dec. 1026.
voor den poiiltilerbchter.
h1ij wou bloembollen hebben.
De eerste beklaagde vandaag was een jongmensch
van 19-jarigen leftijd, met name Jan Meijling, ge.bo
ls één nacht door het gebruik van Akker's
Klooster-balsem, de wondere balsem die U
als 't ware een nieuwe huid kan geven.
Inwrijven met
bijt niet, doch verzacht/
Beroemd huismiddel bij schrale en ge
sprongen huid, winterhanden, wintervoe
ten, kloven, wonden, open plekken, uitslag
Per groot* pot vu 20 gram 50 cent. Alon verkrijgbaar..
Potte» vaa 50 gram II.—I ao 100 gram 11.75 nog voordeellger
BELEEDTGING
De 31-jarige beschuldigde Arie Schaap, geboortig
uit Loosduinen, en wonende te Wijdenes. had op 13
November jl. den 48-jarigen tuinder Jurriaan Homan
uit Blokker beleedigd. Beklaagde bekent, Homan,
die familie van 'm is, te hebben uitgescholden, toen
deze zich niet ontzag den bejaarden Notaris van Hou
wingen uit Hoorn te verwijten, als zou deze een val-
sche acte hebben opgemaakt. De Notaris, als getuige
a décharge gehoord, verklaart, werkelijk door Homan
met dat verwijt te zijn toegesproken, maar er geen
klacht van te hebben gedaan, dat achtte Notaris
eigenlijk beneden zich. Er zat feitelijk een vete tus-
schen Homan en Schaap, in deze zaak. Nadat daar
over lang en breed gebabbeld was, verkreeg de heer
Officier het woord, die een lichte straf eischte, nl.
f 0.50 boete, subsidiair 1 dag hechtenis. Dienovereen
komstig werd vonnis gewezen.
DAN MOET JE MAAR KOMEN
Dirk Waals, een niet verschenen beklaagde, mocht
nu volgen. Hij was opgeroepen om voor het kan
tongerecht te Hoorn te verschijnen in een strafzaak
tegen Jac. de Boer, in verband met de Invaliditeits
wet, maar was toen niet verschenen. Wat hem heden
een vonnis tot f 15 boete of 15 dagen brommen op
den hals haalde.
DIEFSTAL.
Bernardus Arends, geboren 13 September 1898 te
Amersfoort, en thans wonende te Alkmaar (laatste
lijk gedetineerd) heeft in September jl. eenige doozen
met snij-ijzers ontvreemd ten nadeele van de firma
de 'Wild te Alkmaar. Bekl. heeft 'm dat geflikt, ter
wijl de chef der zaak aldaar ziek was en het perso
neel onvolledig was.
De O.v.J. eischte 4 maanden gev. met aftrek van
voorarrest en nadat Mr. Langeveld als pleiter tot
voorwaardelijke straf had geconcludeerd, werd over
eenkomstig 'sheeren officiers eisch vonnis gewezen.
WEDER SIP ANNTG.
Dirk Roozendaal, een 38-jarige vrachtschipper uit
Medemblik, bad zich in den naoht van 9 op 10 No
vember jl. in beschonken toestand' met geweld weder-
spannig betoond tegen den majoor der rijksveldwacht
v. d. Schans, ui< Medemblik. Beklaagde gaf dit toe,
maar wist niet precies meer hoe- het gegaan waa.
Maar de politie wist dit wel. Met 'n tientje boete subs.
10 dagen hechtenis kwam ons schippertje er al.
WElER DIEFSTAL.
Gerardus A. J. Blokker, een klein 18-jarig boeren
knechtje uit Obdam, had van den landbouwer P.
Kistemaker aldaar, waar hij diende, bij afwezigheid
van baas en vrouw, f 3.50 gestolen, De baas ver
klaarde over den arbeid, die Gerard in de dienstbe
trekking bad gepresteerd, maar matig tevreden te
zijn.
De O.v.J. eischte 2 maanen gev. Vonnis dito.
IDE, IDEM.
Weer was het Gerardus Arnoldus Johannes Blok
ker van zooeven, die terecht moest staan. Nu omdat
hij ten nadeele van den landman Petrus Dekker te
Obdam eene hoeveelheid kool had ontvreemd. Wat
beklaagde bekende. Mrl Judell. beklaagde's verdedi
ger, refereerde zich aan het oordeel van de recht
bank. Ook hier was eisch en vonnis 2 maanden gev.
NIET BEWEZEN.
Alexander Neervoort uit den Helder, stond terecht
ter zake het. wederrechtelijk onder zich "houden van
9enig geld, zijnde opbrengst van door hem voor den
te Helder wonende meubelmaker H. Kiljan, ver
kochte goederen. Maar daar er geen voldoende be
wijs tegen beklaagde te dezer zake waa te leveren,
vroeg de O'.v.J. vrijspraak. Vonnis dito.
Oorspronkelijk roman door
LOUISE B. B.
ul aicTOUi at is schijnEen spiegelbeeld
van de werkelijkheid. De werkelijkheid geeft ver
trouwen., de schijn maakt onrustig, wantrouwend,
oinds ik weet hoe ziek vader telkens1 weer wordenü
kan, zijn die vleugjes van (beterschap voor mij vol
pijnlijke oinrust. Weet je.;, vertrouwen, eens door
twijfel va.nééngescheurd, wordt nooit meer vast,
volkomen
Zij ging ritten bij het' theeblad, toen zij Jaagpi
fcjn vol' kopje had overgereikt. De lriia steunde zij
95 de hand, de arm rustte met de ellebogéri op
tafel, vaag tuurden haar donkere peinzende oogen
"e, ru"nto. „Eehs geschokt vertrouwen is als ge
barsten porselein, men behoeft de scheur niet eens
nu21!6?"' bi&ar si's men klopt tegen de gebarsten vaas
klinkt gebroken de ldank:de ouae mooie toós
is voor altijd weg...., door niets meer goed te maken.
Een uur later, toen Jaap reeds stond in Zijn va
ders akntoor, zioh met hem verdiepend in ae ge
heimste zaken yam de firma, bleef de droeve toon
van Betty's stem hem aldoor bij, Zooals zij stil,
veelzeggend, voor Iiaa.r uitpreVellde: „voor altijd'
W^r'l' n0r niets meer goed te maken!''
W at bedoelde zij daarmede? Zijn slapen verfj-
den ach rood, als hij aah één mogelijkheid dacht....
Maar, stil', dat kloppende hart, waarin altijd weer
•de zoete bedriegelijk© hope sloop! Ui] moest nu
hnstcren [naar zijn vader, die hem sprak over de
fort innen van_ de oudste iamilies in die stad. "hemel
den in de kluizen bewaard, en door Van d©n H©y-
ttiol en Bartels beheerd, zoolang het den ouden man
heugde!
Opeens trof eem naam Jaap met stille pijn in het
hart,. Hij kon, mi et nalaten diennaam hardop te her-
haten: „Wie noemt u daar, vader, de Hoogauvnents?
""l.aantwoordde zijn vader, hij streek met de
hand over het gladgeschoren gedeelte van zijn kin
l rasscnen de grijze bakkebaarden, het vaste gebaar
van den oudsten firmant. Aarzeling sprak uit zijne
woorden.
>»Hm...., een heel1 kiesahe geschiedenis, dat tor-
tuin van de nichten Van HoogduyTMen, JaapI
Een geheim eigenlijk, da.t ik 'alléén en ééne met
mij, mama deelen mochtMaar het is goed, dat,
nu mama er iniet meer is, een tweede het ook weet,
men kan nooit weten—, of ïk niet plotseling., de
zaak ontvallen kan....! Enfin, dan ben jij de aange
wezen persoon om deze zaak, schier een particuliere
aangelegenheid, te ontwarren!''
Jaap fronste het voorhoofd, pijnlijk was 'hem de
toespeling van rijn vader op dien® slechte gezond
heid. Doch zijn vader kennende, zweeg hij, liet
met blijken hoe diens woorden hém. ontroerd had
den. .Mét de langzaamheid van een oud man stond
de bankier op, haalde uit eeln kast, die hij' ontsloot,
een lang smal' boek te voorschijn, gaf het zijn zoon:
„Ga zitten, jOngen^en zie dit op je gemak ©ens i'n.
Je zult een lijdehsgesohiedenis lezen, uit al die cij
fertjes.... en dain noemen, Ze cijfers nog prozaisoh..''
Met een kort bitter lachje .ging de oude heer Bar
tels zitten voor zijn 'schrijftafel, doopte de pen
in dén. inkt en begon e^n brief te schrijven, terwijl
Jaap, op de vensterbank gezeten, met den, rug tiaar
het licht, zioh in het' kasboek, geoond op de
knieën, vérdiepte
Toen hij de laatste bladzijde opsloeg, zag hij
verbijsterd op en zijn. vader vlak in 't gezicht, dio
zioh op zijn kantoorstoel' en omgedraaid blijkbaar
Jaap bespied had:.
„Jawel,'' zeide deze, de kin vreer in hand: Zeg
maar niets, ik begrijp volkomen cle slotsom van Je
overdenkingen: een. korst kaas in eéti muizenhol1
kon niet erger beknabbeld ziin, hè? Deze tak van
de Hbogduynefns is nooit bijzonder rijk geweest
maar de ergste knauw hebban, Ze toch gekregen,
boon zij meegesleept worden in hét faillissement
van..., hm., dat., enfin, een twwee ein twintig jaar
geleden, éclateerde im de familie
Zelfs tegenover rijm zoon duidde de heer Bartels
het bankroet valn den eersten echtgenoot van ziin
tweede vrouw, dat indertijd zoovele/n benadeelde
en schande bracht over het hoofd van zijn geliefde
Mance, niet nader aan.
,.W-at de freules Cl'asine «n Nancy uit 'de schip
breuk redden, bedroeg ongeveer tien millé pérhoofd,
Hun broeder, Ruud's vader, leefde toen nog, hij
kon zijn zusters niet helpen,; met vrouw en kind
had hij het broodruoodig, voorah daar de erfenis
van zijin schoonouders volstrekt niet. medeviel1. Hm.,
die oude fortuinen zijn dikwijls als vernfiolmde hoo
rnen, oogenschijnlijk nog in voFegroeikracht, maar
van binnen geheel weggeteerd. Enfin, hoe het dan
ook ging, de twee wakkere dametjes wisten zich
te redden, daar zat ras ito. de Hoogduynen!», wa-
biéif...? Toen ik met haar nichtje Hermanoe trouw
de, brachten zij mij het kapitaaltje, waaraan ze,
al was het met muizantaindjes, toch al ©en hoelqe
afgeknabbeld hadden. Zdj achtten het dan ook, ter
voorkoming van eigen snoepzucht, veiliger in mijn
handen. Volkomen ingelicht door Maince, beduidde
ik haar, dat ik allicht hooger rente geven kon daw
zij maken konden, kleine e^tra winstjes door han
dig uitzetten1" |Q
„Vader, vader, foea! en anzi& statuten danl...;-r.
Nog geen veertiéh dagen geléden! heeft u ze mij
zoo streng onder het oog gehouden„Het is den-
firmanten nadrukkelijk veerboden met het kapitaal
der zaak of 'hun toevertrouwde gelden te speou-
leeren....!'* Jaap zag lachend naar h©t oolijke ge
zicht van zijn vader, zij 'begrepen elkaar: „Och,
weet je,'' zeide de oude heer, als verontschuldigend
„Mance giing er zoo onder gebukt, onder de ar
moede van die dappere nichtjes, die van den och
tend tot den avona handwerkjes zatein te knutse
len voor sde bazars van Tesselschade en Arbeid
Adelt". u-i.
Jaap knikte, hij begreep volkomen het vroom
bedrog van zijn vader en diens tweede vrouw. Jaap
had de oude mannenhand, die daar Zoo Week, gerim
peld, neerhing van de rugleuning vaJi den kantoor
stoel', waarop zijn vader's arm steunde, w©l Ininniein.
drukken. O, die zonnige, weldoende terugblik, tel
kens weer, in het eenvoudige rechtschapen verleden
van dezen -eerlijken, noesten werker én zijn liève
Sadé!
Intusschen ging zijn vader voort: „Een paai
jaar later stierf Ruud's vader. De weduwe van
Hoogduynen kwam .hier in den Hang wonen. Zij
speelde het klaar van de rente van haar kapi
taaltje te leven m Rudolf op te voeden tot hij van»
het gymnasium kwam. Maar nu verleidde de hoog
moed de drie anders zoo verstandige vrouwwen tob
een dwaasheid. Je mama en ik hadden aangeraden,
Rudolf cadet of adelborst te laten wordém fat
soenlijke betrekkingen, waarvoor de opleiding
binnen het bereik van haar krachten lag Maar,
dat was buiben den invloed van de familietraditie®
der Hoogduvnens gerekend. De Hoogduyneïis wa
ren diplomaten geweest sinds den Stadhouder Wil
lem den Derdein„Moest nu, omdat zij buiten hun
schuld arm waren geworden, de laatste afstam
meling .breken met de traditie?'' Redeneer nu
eens tegen vrouwelijke inzichten en gevoél'én»! „Al
les was mogelijk'', 'verklaarden zij. .op de ernstige
bedenkingen van; mijn vrouw en. mij„vooral m©t
wat goeden wil,, een klein beetje oporferi irg en fa-
miliesolidariteit Kortom Ruud werd student en
om zijn leven aan de universiteit mogelijk te ma
ken, ging zijn moeder bij zijn tantes inwonen,
zdj legden hutje bij mutje, ein met borduren en
breien eh Jhaken, van dein ochtend tot den avond,
stuurden de dappere vrouwtjes hum l'evenssohuitje
moedig 'de toekomst in.Doch wat Mamoe en 'ik
ziien hadden gebeurd©: R.uud je kent hem hij
kwam al als kind met zijn moeder en zijn tanteé
dikwijls 'des Zondags bij oms eten
„Jawel,'' merkte Jaap vroolijk op:, een andere
vorm van u en mama, om de rente Vani huin kapi
taaltje te doen rekken!'"'
„Nu, jaIn elk geval, je kent Ruud; hij
speelde van kind af met jou en Betby. Een beste
jongen, een goed verstand, vriendelijk, beleefd....,
maar knurfbeein, Jaap, knurfbeenj'"
Jaap's gedachten dwaalden, ongemerkt af; zij
bléven hangen aan Betty's droeve, beschreide oogen,
gisteren, haar twijfelénden blik vandaag—
J>e jongen, door en door aristocraat, voegde zioh
te Utrecht, als vanzelf sprekend, bij de club, be
staande uit louter goede namen, zonleii van onz©
eerste families. Ho© zuinig hij het aanlegde, zijn
studententijd kostte meer geld dan de draagkracht
zijner moeder en tantes reikte, niettegéristaande ae
geheime hulp van Arbeid Adelt en Tesselschade.
Aan het kaasje, als veiligheidsmaatregel tegen eigen
snoepzucht, zorgvuldig in. bewaring gegeven in mijn
brandkluis, werd Iruu toch! geknabbeld. En zij
zijn trotsch, de oude dametjes, zij' zoudeln. zich doo-
delijk beüéedigd gevoeld hebben, zoo zij de ma
nier ontdekt hadden, hoe rij hooger rente maakten
dan hare vriendinnen! Dat noodzaakte Mance en
!mij, naar mate hu/n eigen kapitaaltje slonk, ook
onze toelage ©enigszins te verminderen, anders ware
onze hulp botweg geweigerd geworden. Dat Ruud
promoveerde ©n een aanstelling kreeg in het corps
diplomatique, veranderd© niets aan het regelma-
tig slinken van het foriuintje, want het Ieren aafi
buitemlandsche hoven is nauwelijks goedkoopor dan
het ütrechtsohe studentenleven,—'"
„Vader..., maakt Rudolf... onwaardige schulden?'
„Wiel' heen, mijn jongenHij' is volstrekt nietl
een slaaf van Iépjijke hartstochten.Ik Zeijé immers1:
1 hij is geen kwade kerel'! Maar een geboren aristo
craat, wiens zm voor luxe haast twe©d© natuur is
geworden. Voor het burgerlijke „op de kleinties
passen'" of 'tering naar de nering Zetten'" voelt hij
zich-te hoog".
Wordt vervolgd.