Aliencei Kitns- DE UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. B Ingei.^nden Stukken. FEUILLETON. Springende handen •worden gaaf en zacht Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Kloosterbalsem "Woensdag 23 December 1925 688te Jaargang. No. 7764. L blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- L en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden .\dver- Ltiön nog zooveel mogelijk in hot eerstuitkomond nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. I Prijs per 3 maanden fl.05. Losse nummers Q cent. ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, Iedere regel meer 20 cent (bewijano. inbegrepon). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. dit nummer bestaat uit twee blaöen DE AUTOBUS. Ontboezeming in proza en poëzie, opge dragen aan de firma Keetman, Schoorl en Co. en haar kranige chauffeurs. Hoe vaak heb ik betreurd geen dichter te rijn oe meniglceer heb ik 't bejammerd, niet in staat zijn mijne gevoelens in scboone, duidelijke taal, i fraaien vorm weer te geven. Had ik de dichter- ive bezeten, dan zou ik al maanden geleden me lebben neergezet om den lof te zingen van de auto- us, de gebenedijde, de nooit voldoende te prijzen gutobus. Want ik heb de autobus lief en ik zegen het uur harer geboorte, is zij niet onze redstér uit de Vereenzaming? Brengt zij ons niet in de wereld, in leven? Wat ik niet kan, kan echter een ander. En het verheugt me dat ik aan ntjtn medebewoners van ivestïrie&land een tweetal gedichten kan aanbieden, yelke ongetwijfeld ook hunne gevoelens vertolken. Maar laat ik eerst vertellen, hoe ik eraan gekomen ben. Enkele weken geleden stapte in Heerhugowaard èen jonge dame in de autobus. Hoe 't precies kwam, weet ik niet meer, maar bijna onmiddellijk waren we beiden bezig om onze verrukking over 't bestaan der autobussen te uiten en vroeg ik haar (het is Mej. Francien Wit) een gedicht te maken op de auto- us. En. met enthousiasme nam zij -de uitnoodiging an. Zdj heeft woord gehouden. Ik vond haar dicht- verk zoo mooi, dat ik niet kon nalaten haar toe stemming te vragen om tot publiciteit over te gaan. Het zou zonde en jammer wezen, als niét bekend werd wat zij over autobus en chauffeur in dichter lijken vorm heeft gezegd. Dat mag niet onder de ko renmaat, dat moet in 't volle licht worden geplaatst. DB AUTOBUS. Wegverkorter, stadsverbinder, Koopjeshaler, fietsershinder. Karren plager, paardverdrijver, Zolenspaarder, wegbewrijver, 'Mooglijkheid tot kunstgenot, Uitkomst in ons eenzaam lot. Morgenschreeuwer, bed-uithaler, Dagverdeeler, steenvermaler, Brugdoordrukker, wegbederver, Fietspadmijder, prutdoorkerver, Weg tot Wijsheid, Liefd' en Vreugd, 't Platteland hebt ge verheugd! Modderspatter, oogverblinder, Stofopwaaier, besjeshinder, Spoorweg plager, stank verspreider, Oorverd oo ver, snelheidslijder, Die de stad met 't land verbindt, Door een elk wordt ge bemind. Dorpszaakdooder, oliedrinker, Hoekomtoeter. lichtenblinker, Bandenslijter, pechjeslijder, Motorronker, dienstenrijder, Voor de weldaad ons bewezen, Wordt ge nooit genoeg geprezen. Mijlenteller, tijdsbespaarder, Elkeenrij'der, volksvergaarder, Vlagjesstopper, wjjsheidhaler, Kippenjager, boomontkaler, Autobus, gij God van 't stof, 'kZing u toch den hoogsten lof, AAN DE CHAUFFEURS. Maar als ge zoo rustig In. d' autobus zit, Bedenk dan eens even: „Wie leidt er de rit?" „Wie brengt u zoo keurig Op tijd aan den trein?" „Wie stopt er de wagen Juist waar ge moet zijn?" „Wie doet er niet mee Aan ons vroolijk gepraat?" „Wie is zoo oplettend Dat niets hem ontgaat?" „Wie brengt ons zoo veilig Door 't drukke verkeer?" „Wie remt en haalt uit net Op tijd ied're keer?" „Wie leidt zonder onheil De bus langs het pad?" „Wie?"slechts die eene: „De man aan het rad." Zoodra g' in de bus stapt Vertrouwt gij een schat Uw lijf en uw leven Den man aan het rad. Eh kijkt soms een oudje Nog even benauwd, Geruststellend klinkt: „De chauffeur is vertrouwd". Het heele bedrijf dient Ook daarop gebouwd, 'tKan bloeien wanneer: „De chauffeur is vertrouwd." D' eenvoudige jongen Met vaak vette jas Bewaakt zoo ons leven Met remmen en gas. Voor 't veilig geleide Langs het steeds drukker pad, Brengt ieder zijn hulde „Den man van het rad!" Het zou slechts den indruk schaden, wanneer ik zou trachten hieraan iets toe te voegen. Het verheugt me dat autobus en chauffeurs hunne dichteres heb ben gevonden. Heeft zij: niet onze gevoelens geheel vertolkt? En heeft zij daarmede niet ohzen dank ver diend? Mej. Francien .Wit, hulde, hulde! Eh voor autobus en chauffeur een driewerf hoera! N. J. C. SCHERMERHORN. VAN RIJS WIJK'S SCHOENHANDEL-SCHOEN MAKERIJ. Vetleeren Schoenen en Laarzen. Warme Muilen en Pantoffels. RUIME KEUZE, LAGE PRIJZEN. ren en wonende te Breezand .(Ahna Paulowna). Hij. had in de loop van dezen zomer eene hoeveelheid bloembollen ontvreemd ten nadeele van den bloem- bollenkweeker Martinus Anthonius van den Berg. De door Jan ontvremde bloembollen werden door de po litie in beslag genomen. De jeugdige bloembollen- liefhebber kreeg thans een vonnis tot f 20 boete subs. 20 dagen hechtenis. I AjLS zijn voorganger. i De volgende zaak ging tegen Albertus Meijling, bioer van vorigenbeklaagde. Bertus, nauwelijks 18 jaren oud, had eveneens wederrechtelijk bloembol len weggenomen en wel ten nadeele van Hendrikus A. van den Berg, bloembollenkweeker van beroep en evenals beklaagde te Breezand woonachtig. Bertus bekent, evenals zooeven de eerste beklaagde, het hem ten laste gelegde. i Tegen Bertus werd uitgesproken een vonnis tot f 40 boete of 40 dagen hechtenis. diefstal. I Niet verschenen was beklaagde Albertus "kaag uit Den Helder. Hij had in Augustus jl. bij. den baas, waar hij reeds eenigen tijd in dienst was, nl. de land- j bouwer Meijert Mienis te Koegras, een bedrag van f 300 gestolen. Beklaagde heeft, zooals uit het ver handelde ter zitting bleek, bekentenis afgelegd. Hij beschikte over voldoende geld toen hij de daad I pleegde. Van de gegapt© centen had Kaag heel dap- per een motorfiets gekocht. Hij heeft een nog blanco 'strafregister. De O.v.J. requireerde 3 maanden gev. voorwaardelijk, vonnis dito. i Zitting van Maandag 21 Dec. 1026. voor den poiiltilerbchter. h1ij wou bloembollen hebben. De eerste beklaagde vandaag was een jongmensch van 19-jarigen leftijd, met name Jan Meijling, ge.bo ls één nacht door het gebruik van Akker's Klooster-balsem, de wondere balsem die U als 't ware een nieuwe huid kan geven. Inwrijven met bijt niet, doch verzacht/ Beroemd huismiddel bij schrale en ge sprongen huid, winterhanden, wintervoe ten, kloven, wonden, open plekken, uitslag Per groot* pot vu 20 gram 50 cent. Alon verkrijgbaar.. Potte» vaa 50 gram II.—I ao 100 gram 11.75 nog voordeellger BELEEDTGING De 31-jarige beschuldigde Arie Schaap, geboortig uit Loosduinen, en wonende te Wijdenes. had op 13 November jl. den 48-jarigen tuinder Jurriaan Homan uit Blokker beleedigd. Beklaagde bekent, Homan, die familie van 'm is, te hebben uitgescholden, toen deze zich niet ontzag den bejaarden Notaris van Hou wingen uit Hoorn te verwijten, als zou deze een val- sche acte hebben opgemaakt. De Notaris, als getuige a décharge gehoord, verklaart, werkelijk door Homan met dat verwijt te zijn toegesproken, maar er geen klacht van te hebben gedaan, dat achtte Notaris eigenlijk beneden zich. Er zat feitelijk een vete tus- schen Homan en Schaap, in deze zaak. Nadat daar over lang en breed gebabbeld was, verkreeg de heer Officier het woord, die een lichte straf eischte, nl. f 0.50 boete, subsidiair 1 dag hechtenis. Dienovereen komstig werd vonnis gewezen. DAN MOET JE MAAR KOMEN Dirk Waals, een niet verschenen beklaagde, mocht nu volgen. Hij was opgeroepen om voor het kan tongerecht te Hoorn te verschijnen in een strafzaak tegen Jac. de Boer, in verband met de Invaliditeits wet, maar was toen niet verschenen. Wat hem heden een vonnis tot f 15 boete of 15 dagen brommen op den hals haalde. DIEFSTAL. Bernardus Arends, geboren 13 September 1898 te Amersfoort, en thans wonende te Alkmaar (laatste lijk gedetineerd) heeft in September jl. eenige doozen met snij-ijzers ontvreemd ten nadeele van de firma de 'Wild te Alkmaar. Bekl. heeft 'm dat geflikt, ter wijl de chef der zaak aldaar ziek was en het perso neel onvolledig was. De O.v.J. eischte 4 maanden gev. met aftrek van voorarrest en nadat Mr. Langeveld als pleiter tot voorwaardelijke straf had geconcludeerd, werd over eenkomstig 'sheeren officiers eisch vonnis gewezen. WEDER SIP ANNTG. Dirk Roozendaal, een 38-jarige vrachtschipper uit Medemblik, bad zich in den naoht van 9 op 10 No vember jl. in beschonken toestand' met geweld weder- spannig betoond tegen den majoor der rijksveldwacht v. d. Schans, ui< Medemblik. Beklaagde gaf dit toe, maar wist niet precies meer hoe- het gegaan waa. Maar de politie wist dit wel. Met 'n tientje boete subs. 10 dagen hechtenis kwam ons schippertje er al. WElER DIEFSTAL. Gerardus A. J. Blokker, een klein 18-jarig boeren knechtje uit Obdam, had van den landbouwer P. Kistemaker aldaar, waar hij diende, bij afwezigheid van baas en vrouw, f 3.50 gestolen, De baas ver klaarde over den arbeid, die Gerard in de dienstbe trekking bad gepresteerd, maar matig tevreden te zijn. De O.v.J. eischte 2 maanen gev. Vonnis dito. IDE, IDEM. Weer was het Gerardus Arnoldus Johannes Blok ker van zooeven, die terecht moest staan. Nu omdat hij ten nadeele van den landman Petrus Dekker te Obdam eene hoeveelheid kool had ontvreemd. Wat beklaagde bekende. Mrl Judell. beklaagde's verdedi ger, refereerde zich aan het oordeel van de recht bank. Ook hier was eisch en vonnis 2 maanden gev. NIET BEWEZEN. Alexander Neervoort uit den Helder, stond terecht ter zake het. wederrechtelijk onder zich "houden van 9enig geld, zijnde opbrengst van door hem voor den te Helder wonende meubelmaker H. Kiljan, ver kochte goederen. Maar daar er geen voldoende be wijs tegen beklaagde te dezer zake waa te leveren, vroeg de O'.v.J. vrijspraak. Vonnis dito. Oorspronkelijk roman door LOUISE B. B. ul aicTOUi at is schijnEen spiegelbeeld van de werkelijkheid. De werkelijkheid geeft ver trouwen., de schijn maakt onrustig, wantrouwend, oinds ik weet hoe ziek vader telkens1 weer wordenü kan, zijn die vleugjes van (beterschap voor mij vol pijnlijke oinrust. Weet je.;, vertrouwen, eens door twijfel va.nééngescheurd, wordt nooit meer vast, volkomen Zij ging ritten bij het' theeblad, toen zij Jaagpi fcjn vol' kopje had overgereikt. De lriia steunde zij 95 de hand, de arm rustte met de ellebogéri op tafel, vaag tuurden haar donkere peinzende oogen "e, ru"nto. „Eehs geschokt vertrouwen is als ge barsten porselein, men behoeft de scheur niet eens nu21!6?"' bi&ar si's men klopt tegen de gebarsten vaas klinkt gebroken de ldank:de ouae mooie toós is voor altijd weg...., door niets meer goed te maken. Een uur later, toen Jaap reeds stond in Zijn va ders akntoor, zioh met hem verdiepend in ae ge heimste zaken yam de firma, bleef de droeve toon van Betty's stem hem aldoor bij, Zooals zij stil, veelzeggend, voor Iiaa.r uitpreVellde: „voor altijd' W^r'l' n0r niets meer goed te maken!'' W at bedoelde zij daarmede? Zijn slapen verfj- den ach rood, als hij aah één mogelijkheid dacht.... Maar, stil', dat kloppende hart, waarin altijd weer •de zoete bedriegelijk© hope sloop! Ui] moest nu hnstcren [naar zijn vader, die hem sprak over de fort innen van_ de oudste iamilies in die stad. "hemel den in de kluizen bewaard, en door Van d©n H©y- ttiol en Bartels beheerd, zoolang het den ouden man heugde! Opeens trof eem naam Jaap met stille pijn in het hart,. Hij kon, mi et nalaten diennaam hardop te her- haten: „Wie noemt u daar, vader, de Hoogauvnents? ""l.aantwoordde zijn vader, hij streek met de hand over het gladgeschoren gedeelte van zijn kin l rasscnen de grijze bakkebaarden, het vaste gebaar van den oudsten firmant. Aarzeling sprak uit zijne woorden. >»Hm...., een heel1 kiesahe geschiedenis, dat tor- tuin van de nichten Van HoogduyTMen, JaapI Een geheim eigenlijk, da.t ik 'alléén en ééne met mij, mama deelen mochtMaar het is goed, dat, nu mama er iniet meer is, een tweede het ook weet, men kan nooit weten—, of ïk niet plotseling., de zaak ontvallen kan....! Enfin, dan ben jij de aange wezen persoon om deze zaak, schier een particuliere aangelegenheid, te ontwarren!'' Jaap fronste het voorhoofd, pijnlijk was 'hem de toespeling van rijn vader op dien® slechte gezond heid. Doch zijn vader kennende, zweeg hij, liet met blijken hoe diens woorden hém. ontroerd had den. .Mét de langzaamheid van een oud man stond de bankier op, haalde uit eeln kast, die hij' ontsloot, een lang smal' boek te voorschijn, gaf het zijn zoon: „Ga zitten, jOngen^en zie dit op je gemak ©ens i'n. Je zult een lijdehsgesohiedenis lezen, uit al die cij fertjes.... en dain noemen, Ze cijfers nog prozaisoh..'' Met een kort bitter lachje .ging de oude heer Bar tels zitten voor zijn 'schrijftafel, doopte de pen in dén. inkt en begon e^n brief te schrijven, terwijl Jaap, op de vensterbank gezeten, met den, rug tiaar het licht, zioh in het' kasboek, geoond op de knieën, vérdiepte Toen hij de laatste bladzijde opsloeg, zag hij verbijsterd op en zijn. vader vlak in 't gezicht, dio zioh op zijn kantoorstoel' en omgedraaid blijkbaar Jaap bespied had:. „Jawel,'' zeide deze, de kin vreer in hand: Zeg maar niets, ik begrijp volkomen cle slotsom van Je overdenkingen: een. korst kaas in eéti muizenhol1 kon niet erger beknabbeld ziin, hè? Deze tak van de Hbogduynefns is nooit bijzonder rijk geweest maar de ergste knauw hebban, Ze toch gekregen, boon zij meegesleept worden in hét faillissement van..., hm., dat., enfin, een twwee ein twintig jaar geleden, éclateerde im de familie Zelfs tegenover rijm zoon duidde de heer Bartels het bankroet valn den eersten echtgenoot van ziin tweede vrouw, dat indertijd zoovele/n benadeelde en schande bracht over het hoofd van zijn geliefde Mance, niet nader aan. ,.W-at de freules Cl'asine «n Nancy uit 'de schip breuk redden, bedroeg ongeveer tien millé pérhoofd, Hun broeder, Ruud's vader, leefde toen nog, hij kon zijn zusters niet helpen,; met vrouw en kind had hij het broodruoodig, voorah daar de erfenis van zijin schoonouders volstrekt niet. medeviel1. Hm., die oude fortuinen zijn dikwijls als vernfiolmde hoo rnen, oogenschijnlijk nog in voFegroeikracht, maar van binnen geheel weggeteerd. Enfin, hoe het dan ook ging, de twee wakkere dametjes wisten zich te redden, daar zat ras ito. de Hoogduynen!», wa- biéif...? Toen ik met haar nichtje Hermanoe trouw de, brachten zij mij het kapitaaltje, waaraan ze, al was het met muizantaindjes, toch al ©en hoelqe afgeknabbeld hadden. Zdj achtten het dan ook, ter voorkoming van eigen snoepzucht, veiliger in mijn handen. Volkomen ingelicht door Maince, beduidde ik haar, dat ik allicht hooger rente geven kon daw zij maken konden, kleine e^tra winstjes door han dig uitzetten1" |Q „Vader, vader, foea! en anzi& statuten danl...;-r. Nog geen veertiéh dagen geléden! heeft u ze mij zoo streng onder het oog gehouden„Het is den- firmanten nadrukkelijk veerboden met het kapitaal der zaak of 'hun toevertrouwde gelden te speou- leeren....!'* Jaap zag lachend naar h©t oolijke ge zicht van zijn vader, zij 'begrepen elkaar: „Och, weet je,'' zeide de oude heer, als verontschuldigend „Mance giing er zoo onder gebukt, onder de ar moede van die dappere nichtjes, die van den och tend tot den avona handwerkjes zatein te knutse len voor sde bazars van Tesselschade en Arbeid Adelt". u-i. Jaap knikte, hij begreep volkomen het vroom bedrog van zijn vader en diens tweede vrouw. Jaap had de oude mannenhand, die daar Zoo Week, gerim peld, neerhing van de rugleuning vaJi den kantoor stoel', waarop zijn vader's arm steunde, w©l Ininniein. drukken. O, die zonnige, weldoende terugblik, tel kens weer, in het eenvoudige rechtschapen verleden van dezen -eerlijken, noesten werker én zijn liève Sadé! Intusschen ging zijn vader voort: „Een paai jaar later stierf Ruud's vader. De weduwe van Hoogduynen kwam .hier in den Hang wonen. Zij speelde het klaar van de rente van haar kapi taaltje te leven m Rudolf op te voeden tot hij van» het gymnasium kwam. Maar nu verleidde de hoog moed de drie anders zoo verstandige vrouwwen tob een dwaasheid. Je mama en ik hadden aangeraden, Rudolf cadet of adelborst te laten wordém fat soenlijke betrekkingen, waarvoor de opleiding binnen het bereik van haar krachten lag Maar, dat was buiben den invloed van de familietraditie® der Hoogduvnens gerekend. De Hoogduyneïis wa ren diplomaten geweest sinds den Stadhouder Wil lem den Derdein„Moest nu, omdat zij buiten hun schuld arm waren geworden, de laatste afstam meling .breken met de traditie?'' Redeneer nu eens tegen vrouwelijke inzichten en gevoél'én»! „Al les was mogelijk'', 'verklaarden zij. .op de ernstige bedenkingen van; mijn vrouw en. mij„vooral m©t wat goeden wil,, een klein beetje oporferi irg en fa- miliesolidariteit Kortom Ruud werd student en om zijn leven aan de universiteit mogelijk te ma ken, ging zijn moeder bij zijn tantes inwonen, zdj legden hutje bij mutje, ein met borduren en breien eh Jhaken, van dein ochtend tot den avond, stuurden de dappere vrouwtjes hum l'evenssohuitje moedig 'de toekomst in.Doch wat Mamoe en 'ik ziien hadden gebeurd©: R.uud je kent hem hij kwam al als kind met zijn moeder en zijn tanteé dikwijls 'des Zondags bij oms eten „Jawel,'' merkte Jaap vroolijk op:, een andere vorm van u en mama, om de rente Vani huin kapi taaltje te doen rekken!'"' „Nu, jaIn elk geval, je kent Ruud; hij speelde van kind af met jou en Betby. Een beste jongen, een goed verstand, vriendelijk, beleefd...., maar knurfbeein, Jaap, knurfbeenj'" Jaap's gedachten dwaalden, ongemerkt af; zij bléven hangen aan Betty's droeve, beschreide oogen, gisteren, haar twijfelénden blik vandaag— J>e jongen, door en door aristocraat, voegde zioh te Utrecht, als vanzelf sprekend, bij de club, be staande uit louter goede namen, zonleii van onz© eerste families. Ho© zuinig hij het aanlegde, zijn studententijd kostte meer geld dan de draagkracht zijner moeder en tantes reikte, niettegéristaande ae geheime hulp van Arbeid Adelt en Tesselschade. Aan het kaasje, als veiligheidsmaatregel tegen eigen snoepzucht, zorgvuldig in. bewaring gegeven in mijn brandkluis, werd Iruu toch! geknabbeld. En zij zijn trotsch, de oude dametjes, zij' zoudeln. zich doo- delijk beüéedigd gevoeld hebben, zoo zij de ma nier ontdekt hadden, hoe rij hooger rente maakten dan hare vriendinnen! Dat noodzaakte Mance en !mij, naar mate hu/n eigen kapitaaltje slonk, ook onze toelage ©enigszins te verminderen, anders ware onze hulp botweg geweigerd geworden. Dat Ruud promoveerde ©n een aanstelling kreeg in het corps diplomatique, veranderd© niets aan het regelma- tig slinken van het foriuintje, want het Ieren aafi buitemlandsche hoven is nauwelijks goedkoopor dan het ütrechtsohe studentenleven,—'" „Vader..., maakt Rudolf... onwaardige schulden?' „Wiel' heen, mijn jongenHij' is volstrekt nietl een slaaf van Iépjijke hartstochten.Ik Zeijé immers1: 1 hij is geen kwade kerel'! Maar een geboren aristo craat, wiens zm voor luxe haast twe©d© natuur is geworden. Voor het burgerlijke „op de kleinties passen'" of 'tering naar de nering Zetten'" voelt hij zich-te hoog". Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 1