llitntti Ninis-
ZOBALS DE OUDEN ZOU...
Hudson Super Six en EssexSix Automobielen op
GARAGE „XENNEMESLANfl"
C.
Rechtskundigs Vragenrubriek.
Donderdag 14 Januari 1926,
69ste Jaargang. No, 7776,
Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Dijkbeheer en Noodtoe
standen op dijken.
FEUILLETON.
Stand no. 10 GEËXPOSEERD Stand no. 10.
DEMONSTRATIE-WAGENS AANWEZIG.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers C cent. ADVERTKN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (heWijsno.
inbegrepen). Groote letters wordon naar plaatsruimte berekend.
Eon modewerker van de Maasbode wijdt enkele
artikelen aan den toestand en het beheer onzer ri
vierdijken, waaraan wij het volgende ontleenen:
iKen rivierdijk kan altijd slechts betrekkelijk veilig
zijn. Vooral als deze gelegen is in ons land, dat in 't
geheel ongeveer 1620 K.M. groote rivierdijk heeft te
onderhouden, om nog maar te zwijgen van de ring
dijken rond de droogmakerijen, de poldergrensdijken
en kaden en de lagere dijken langs de waterwegen,
waar heel hooge dijken overbodig zouden zijn. Ook
moet men daarbij in 't oog houden, dat de dijken niet
telden wèl gelegen zijn in een rivierklei-gebied, maar
toch rusten op den daaronder nog aanwezigen veen
laag. Het aantal overstroomingen tengevolge van
doorbraak is ihier, verdeeld over de jaren, niet ge
ring, maar als we dit aantal vergelijken met andere
landen, dan slaan we (natuurlijk geacht de lengte
van de dijken) een goed figuur.
Onze dijken zijn oordeelkundig aangelegd en wor
den grondig onderhouden. En al legden we aan den
1620 K.M.-dijk van "Nederland tien jaar lang heel het
staatsbudget ten laste, dan nóg zou de doorbraakkans
niet geheel overwonnen zijn. Ristode dus (zooals Hu
weer geschied is) in do pera op onoordeelkundige wij
ze het beheer onzer dijken voor onvoldoende uit te
krijten, deden we wijzer, de plaag van 'n overstroo
ming voor ons land als 'n niet te voorkomen natuur
ramp te beschouwen. Niemand krijgt het toch in zijn
hoofd den Italiaanschen Waterstaat er van te be
schuldigen, dat de Vesuvius weer lava braakt over
schuldigen en onschuldigenl
Natuurlijk kan er hier of elders, aan den dijk ons
danks de beste controle iets mankeeren; do nood-or
ganisatie kan onvoldoende geregeld zijn; de materia
len kunnen juist op een plaats liggen, die door de
doorbraak onbereikbaar is en dan is er soms wèl,
soms niet, eenige schuld bij de verzorgers van den
dijk en (of) bij de Wlaterstaatacontrole aanwezig,
maar deze feilen komen in ons dijkrijk land beslist
zeer zeldzaam voor. Over ihet algemeen overtreffen
de voorzorgsmaatregelen voor den noodtoestand ver
re de behoeften bij nood. Er is dus geen reden, om
bij iedere doorbraak naar den schuldigen man te
speuren en op hardvochtige soms zeer laffe wijze
- jtöchvdchapen plichtsgetrouwe dijkhestuurders te be
kladden. Als het water weer eens sterker blijkt te
zijn dan onzen goeden wil tot keeren, dan moogt ge
er verzekerd van zijn, dat alles beproefd is en niets
nagelaten, om het gevreesde element den baas te blij
ven. Er is geen enkele Dijkgraaf of Hoofdingenieur
van Waterstaat in ons land voorhanden, die voor
zijn persoonlijk genoegen doorbraakje -wil spelen.
In ieder afzonderlijk geval lijkt het ons het beste,
om over de verantwoordelijkheid de bevoegde auto
riteiten te laten oordeelen. Zoolang de Justitie geen
aanleiding ziet om een heel Dijkbestuur, incluis den
Minister van Waterstaat en al zijn responsabele amb
tenaren in de boeien te slaan wegens gebrek aan
voorzorg, wees dan maar verzekerd dat do boel wel
in orde was.
Ein wie zich eens ernstig afvraagt wat het wel
kosten zou als we onze 1620 'KK dijk gingen verzwa
ren boven het verplichte minimum, zou tot zijn
schrik een cijfer zien verrijzen, dat hem direct allen
lust tot verdere criticasterij zou ontnemen. Op ons
volk zou. dan een belasting moeten gelegd worden,
zóó zwaar, dat de nationale welvaart leelijk in de
verdrukking zou komen.
Na dit financieele uitstapje komen we tot het
eigenlijke onderwerp: wat doet het dijkbestuur bij
hoogwater. We hebben immers allen wel eens de
woorden rivier-correspondentie, dijkwacht en dijkle-
gering opgevangen en we weten, dat er een heele
stoeterij noodmaatregelen worden getroffen als het
water van dijk tot dijk komt.
Allereerst zullen we de verschillende hoogwatertij
den nader bekijken. De dijken, nabij de riviermonden
hebben soms met hooge vloeden te kampen en met;
de periodieke springvloeden. Alsdan kan plotseling,'
vooral als er toch reeds veel water op de rivier was,
een kritieke toestand intreden, doch doorgaans zijn
deze slechts zeer kort van duur en ze hebben dan ook
geen ingrijpend gevolg. In den zomer kan (tot aan j
den hooibouw 24 Juni) plotseling veel dooiwater uit
de bergen afkomen; dan stroomen dé uiterwaarden
wel eens onder; zeer ten Ongerieve van de huurders
dezer weiden, maar nadeel voor den dijk heeft dit
hoog water niet.
Erger is het gesteld, als in dén winter, of in het
vroeg voorjaar de temperatuur zoodanig stijgt, dat er
reeds veel „bergwater" van de gletschers afkomt. De
zee is dan ook doorgaans „vol". Daaronder wordt ver
staan, dat er voor den riviermond veel water is, daar
opgewaaid, of door stroomingen heengestuwd. Het
bergenwater kan dan moeilijk in de zee stroomen en
wordt bovendien dikwijls nog opgehouden door uit de
Zee komenden wind, dien men „stopwind" noemt.
Alsdan wast het water. Spoedig vloeit het over de
zomerdijkjes, die de uiterwaarden beschermen en
eenmaal zoo hoog begint ihet water tegen de dijken
op te stuwen. Omdat het water naar de zee stroomt,
zal het peil te Keulen natuurlijk vele meters boven
dat van Vreeswijk liggen en in gelijke mate met dit
„natuurlijk verval", neemt de hoogte der dijken af.
Op een afstand van Amerongen naar Vreeswijk
scheelt dit reeds 1.80 M. in dijkhoogte,
lederen dag- wordt in Keulen Cs mofgehaS uur;
het peiT opgegeven; ate door nu 50 c.M. was is, dan
verwacht men deze was na pl'.mj 3 dagen in Vrees
wijk is, doch alsdan gereduceerd tot pl.ni. 30 pet.
er van, dus tot pl'.m. 15 aM. Deze berekeningen
zijn echter wel' eens fictief gebleken- De wind, dé
snelheid van het water en het peil van de zoé aan
den Hoek van Holland kunnen zeer rooi wijzigt
aan deze veronderstelde cijfers. Maar zoo ongeveer
weet de ervaren wafcergast, wanneer de was zaï ko
Door de Koude
worden uw Handen ruw en gesprongen. Gezicht en
Lippen pijnlijk schraal. PUROL verzacht en geneest
spoedig. Doozen 30, 60, 90 ct. Tuben 80 ct. Bij Apoth.
en Drogisten.
men en hoeveef er van beklijft. De dijkbesturen!
zijn dus tijdig door het bovenwater gewaarschuwd
en, kunnen doorgaans rustig hun schikkingen ina.
ken.
Anders is het bij ijsgang. Het komt voor, dat
na hevige vorst, de rivier met een laag ijsschoren is
bedekt, ot geheel' vast komt te ritten. Als daarna
de rivier weer stroomen gaat, dan komen de ijs
schollen, hoe dichter men bij de zee komt, in steeds
grootere hoeveelheden op de rivier, want kt ijs, dat
lichter is dan het water, stroomt eerder af. Dicht
bij de zee, meestal' tussohen Kuilenburg ©n Krim
pen!, beginnen de ijsschollen dun op elkander te
schuiven, omdat er op de rivier spoedig geen
ruimte meer is voor zooveel' ijs. De rivier „kruit"
zogt men dan. En plotseling, als het kruien (dat
met een i ndrukwekkend geraas gepaard gaat) eeni
gen tijd geduurd heeft, ramt een ijsdam vast. De
rivier „zit".
En dóór het opstoppen van het nog aandrijven
de ijs, wordt de ijsdam steeds geweldiger Zware
schollen' en opelkaar geschoven schotten botsen
tegen, dien ijsdam aan. Sommige schuiven er over
heenj, andere blijven er tegen aan gedrumd en
nog andere schuiven naar onder en belemmeren al
ras de reeds zoozeer gestrewd© rivier in haar loop.
Totdat tot den bodem geheel' de dam met ijs af
gesloten is en het water, geen uitweg meer vin
dcnld, zich voor den ijsdam ophoopt. De ijsdam
„Vloert" dan.
In een zeer korten tijd stopt het water d'afl pp
enj nog voor de dijkbestuurders soms op den dijk
zijn, staat het water tot een beangstigende hoog
te. Zóó snel kan in zulk geval het water opkomen-
dat een vlucht over de waarden per voet onmogeKjk
is, ja het is voorgekomen!, 'dat het water in een uur
tijd drie .meter opkwam-, of vijf centimeter per
minuut. Deze snelle was yindt zijrt oorzaak in 'den.
dan .doorgaans doorzettenden dooi, die ook in de
beogen veel sneeuw eh ijswater doet afvloeien.
Als de rivier zet, pogen dè dijkbesturen, in oö-
'derlinlg overleg, en meestentijds met behulp van
Oorspronkelijk roman dnor
LOUISB B. B.
30.
Hij ging rechtop zitten in zijn stoel', riep gedach
ten en. herinneringen terug, a! de gebeurtenissen,
en emoties der laatste dagen, vooraf die van dezen,
dag, Eerst de slag op het kantoor: Reyman's [zelf
moord' gevolgd door den dood van. rijn vader,
de spanning der volgende dagen, toen hij niet als
Betty en Fietje treuren mocht, maar, gewaar
schuwd door het al' meer wassende wantrouwen
van het. publiek, als gevolg van en ©enigszins ge
rechtvaardigd door het noodlottig samenvallen van
den dood van, den boekhouder en den oudsten fir
mant, hard moest werken, om maatregelen te
men, teneinde dein aanval op rijn kantoor, dien hij
verwachtte, met goed gevolg te kunnen weerstaan.
Toon de overweldigende drukte en emoties van
dozen dag, dat hij voor alles alléén stond.., Jlog
hoorde hij het geschuifel1 van vele roeten» bet nij
digo of brutale gevraag naar hun eigendom-, het
spotbende, luidruchtige gejoel' op straat, nog zag
hij at die vreemde of bekende gezichten, allen ver
wrongen door angst, woede, nieuwsgierigheid.... ©n
ae bovöiimenschelijke inspanning bij, dat alles toch
bedaard, vlug, welwillend^ waardig en beleefd te
blijven....! Aan den schrik dacht hij, toen hij
eindelijk ïneenende na doorstanen strijd, in d»n
fiympathiokon kring ider rijpen te kunlnen verade
men, ook deze kamer, het binnenste heiligdom van
Eijn huis, geruid zag met vreemde, nieuwsgierige
'gezichten eu rooral' dat mooie mannengeriohfc eoo
ipnig teedor gebogen over het meisje, dat de l'aatste
augen door haar stille aanjliank-elijkhedd en fieifde-
rijkste zorgen weer droomen van geluk in hem
had doen wakker worden,...., een schok, die hem
de macht over zijn te strak gespannen zenuwen ©en
oogenblik deed verliezen! En eindelijk.... in den
nacht, die hem dreigde te omringen, haar lieve
stem, prevelend woorden van groote sympathie ©n
troost, die vermochten hem wakker te houdenC....
Daarna, weer vlijmscherp, het beteadigende van
j twijieJ aan' rijn zaak, dus aan hem, aan de na
gedachtenis van rij'n vader, van die oude «pinnige
dames. Ten laatste Rudoif's benepen gezicht, zijn
Weggaan, zonder afscheid, Pietjes uitbarstende
di>>ani©iden toen niets, niets meer dan groote
stilte en rust om ach heen!
Op de AUTOMOBIELTENTOONSTELLING, R.A.I. gebouw te Amsterdam, van 15—24Januari,
worden de diverse modellen van de beroemde
Alvorens een wagen te koopen, vergelijke men onze prijzen, uitvoering, alsmede technische bij
zonderheden der Hudson Super Si* en Essex Six wagens met andere merken.
VERTEGKN WOORDISKN voor Noordelijk v«n PUor«l~H©ll*n4, Alkmaar
«n Hoorn inbegrepen
staarde hij lang in het vuur van
somber, maar zich geheel we©r
nogmaals op de .pendule: bij
dus rier uur achtereen vast ge-
de kachel',
meester.
Duidelijk Z£
'half tien! Hij
slapen, op ©en ongewoon uur van den dag, in de
huiskamer, vlak bij 't vuur, in rijn vader'a armstoel1,
als een kat op een koesterend warm plekje- Hij zag
rond. Daar moest in dien tijd dat hij sliep iemand
in de kamer zijn geweest, het licht dat hoog brand
de toen hij insliep, was nu laag gedraaid. Op een
hoek der groote tafel1 lag een servet gespreid, daar
was voor nem klaar gezet, 't Is waar ook, het etens
uur had hij verslapen; eigenlijk had hij den ge-
heelen dag nog niets gegeten, maar nu stonden
daar op dat hagelwitte servet juist spijzen, waarnii
hij op het eerste gericht trek meende te hebben:
brood, sneden' kalfsvleeech, een karaf wijn, e©n
fbesc'h mineraalwater, alles koud, gelukkig, de ge
dachte aan warm, dampend voedsel' deed hem nog
walgen....!
Maarwaar waren nu de meisjes? Zij "konden.
toch niet hier gegeten, hebben? Dan zou hij toch
wel Wakker geworden zijn! En wat was het dood
stil jn huis..., wel een tegenstelling met de rumoe
rige herrie van dezen ochtend op het kantoor! Zou
den de meisjes uit rijn op dit late uur? Misschien
juist op dit uur, nu het donker was, zij konden wel1
eens behoefte gehad hebben aan frissche lucht. Nu
herinnerde hij zich', hoe# rij reeds dagen lang .zich
opgesloten hadden in huis. Toch wei vervelend, zoo
geheel alleen gelaten; ta worden! Hij onderdrukte
een gevoel' van, teleurstelling
Kom, daar stond voedsel en hij moest toch ein
delijk wat gaan gebruiken;! Hij stond: op, draalde
net licht op, sneoa zich een dunde boterham, boter
de til©, schikte er heel zorgvuldig eon snede koud
vteesoh op, strooide over aïfes veel peper .en zout.,
sneed het aan. dunne repen.... treuzelend, met on
eindige zorgen. Maar toen alles klaar was, schoof
hij 'hot bord weg .walgend. Bah! zijn, zenuwen had
den toch wel' veer geleden, nog altijd kon hij het
gericht van voedsel niet verdragen. Weer op
staande schonk hij rich een glas wijn in, dat zou
beter smaken, maar hij zette na den eersten slok
het glas haastig neer met saamgetrokken mond,
ook deze drank smaakte vreemd en wrang. Hij
rilde van kouwelijkheid. Het eenige Waar hij op
dit oogenblik waarlijk tr©k in had, scheen hij nier
te kunnen krijgen, een kop warme the©. Zij waren
immers uit, ze lieten hem aan rifn lot over....!;
Daar hoorde hij' geritsel op de trap, lichte vlugge
voetstappon die, voorzichtig nader kwamen....
„BettyZijn hart bonsde in rijn lichaam.
Voorzichtig, even krakend, werd de deur open
gemaakt. Betty's fijn donker hoofdje gluurde naar
binnen, de oogen zochtten dadelijk in de hoek der
kamer, waar haar stiefvaderis groote stoel stónd,
-en toon rij die ledig vonden^ zochten rij verder
en lachten toen zij op Jaap vielen, die daar zwij
gend bij de groote tafel' stond, in het volle licht
der lamp. Betty kwam nu binnen, en Jaap zag daG
zij een kopje thee in de hand hield, waarvan ide ijle
wasem naar boven kronkelde.
Hij kwam haar tegemoet, greep met beide handen'
naar de thee, dronk het "kopje teeg in één terijh
zette het weer op het schoteltje, dat rij, geduldig
voor hem staande-, in> de handen had gehouden
Zij 'lachte hem vriendelijk toe: „Dat schijnt je
te smaken?" 'Toen ernstiger: Voel je je ai wat
beter?"
„O, ik ben weer geheel de oude!"'haastte hij rich
zich te antwoorden, met een blos. Hij gevoelde nu
wel eenige verlegenheid over de zenuwzwakte, die
hem, eenige uren,J getedep zoo verraderlijk was
overvallen, in het bijzijn van zoovele menschen.
ITij praate or snel over heen. „Waar rijn jullie toch
je laat m© geheel' aan mijn lot over. Jullie hebt toch
gegeten? En, waar?"
„Natuurlijk hebben wij gegeten....", klonk haar
aarzelend antwoord. „Maar 't is er dan ook naar!
Ik ben een poosje bij Fietje boven moeten blij
ven en toen ik veer terugkwam, rond ik je in dien
stoel1 rustig slapend els een moe kind. Je had mijn
binnenkomen niet eöns bemerkt. Ik b©n to©n maar-
weer naar Fietje gegaan, om. haar wat op te vroo-
lijken en ik heb voor ons beidjes laten dekken in
haar kamer. Daal!* hebben wij gegeten... zoowat;
wij 'hadden geen van beide voed' eetlust. Nu slaapt
Flatje!"
„?t Is waar ook, rij" «dhreadie toen ïk haar heft
laatst zag.... Wat Scheelt haar toch?"
Betty, blownd begon, om zich een houding te
geven, do tafel wat op te ruimen: „Fietje door-
leeft haar eerste teleurstelling in het leven, die
nog heel wat bitterder stemt dan een eerste ver
driet....! Arm kind. ik heb met haar te doenp'
„Wat is er dan gebeurd!"
„Niets anders dan dat haar, een beetje te Iaat
de oogen rijn opengegaan. Zij/heeft bemerkt, dat
Ruud niet van naar hield...., rij geloofde vast wat
zij wenschte, en omdat zijn moeder en zijn tan
tes Tiet goudvischje naar binnen 1'okten...., in de
hoop dat Ruud Enfin, alles liep op niets iiit en
jiu moet Fietje haar eerste teleurstelling dragén
en zich in het onvermijdelijke teer en schikken!"
Betty haalde de schouders op met medelijdend
gebaar.
■Taap fronste de wenkbrauwen. Weer dacht hn
aan Ruud's innige houding tegenover Betty, toen
de genie den ijsdam te expltodeerén, zoolang dit
nog mogelijk is zonder de dijken, te ontzetten.. Ge
lukt dit, dan is de rivier weer „los" de ijsdam
is „gelost". 'We geven hier al' deze riviertefmea in
hun verband, omdat deze uitdrukkingswijze voor
velto zoo niet geheel' en al, maar dan. toch w©l
eenÜgsrins puzzlïstisoh was.
jloogwater door ijsgang kan in enkele uren
f'jn verloop hebben, doch ook dagenlang dnren.
oogwater, als gevolg van snellen en langdurigen
bovenVaa- djuurt doorgaans langer, maar er steekt
doorgaans minder actie in.
Bepalen we ons tot een dergelijk hoogwaterinj,
dat juist nu weer zoo rampspoedig voor o>os land
is geweest.
Dadelijk, als het water een zeker p©il overschre
den heeft, voor Vreeswijk is dat 4.95 -f- A. P. (mede
(het [uiterste Schutpeü') en er wordt boven nqg meer
was gemeld, gelast de directeur-generaai van wa
terstaaL de .riviercorrespondente, en zpridt hij
naar elk der station-van wacht, dat rijn doorgaans
mede de zetels der dijkbesturen, ©en ingenieur tot
voorlichting van dijkgraaf en hoogheemraden.
Algemeen verbreid is nu het dwaalbegrip, dat
door de komst van. den waterstaatsins-enieur de ver
antwoordelijkheid van de schouders der dijkgraven
gönjbmen zou .rijn. Niets is minder waar. De in.
genieur adviseert en let terdege op ae door den
'dijkgraaf te nemen schikkingen. En, zoo hij 'het
imet dezen over een maatregel oneens wordt, kan
hij dat ten uiterste zijn superieur doen weten, op
dat deze alsnog tegenmaatregelen kan nemen. Maar
in de practijk is de dijkgraaf met zijn bestuur heer
Van den toestand. Hetgeen natuurlijk niet betee-
kent, .dat dit bestuur maar van alïes besluiten mag.
Het weet, dat het voor iedere handeling door Ge
deputeerden: ter verantwoording geroepen kan
worden, .en, zoo noodig maar dit kon evengoed'
buiten beschouwing blijven door de justitie.
Want kwaadwilligheid bij hoogwater komt in onze
tijden maar zeer sporadisch voor; kwaadwillïgheddt
uitgaande van een responsabel waterweeT-bestunX
kent onze geschiedenis gelukkig hiet.
De rivier-correspondentie bestaat feitelijk uit
het ambtelijk betrekken, van de stations-van wacht
door de ingenieurs, die elkander nauwkeurig^ be
richt doen weten over peil, watersnelheid1, inci
denten, enz.
^Blijft .nu het water wassen, dali kondigt de
dijkgraaf 'de buitengewone riviercorrespondentie af.
Alsdan worden door zijn hoogheemraden en hulp
hoogheemraden d'e dijkposten betrokken ©h worden
de wachten te werk gesteld-
Iemand heeft een zoon die tengevolge van een
ongeval in rijn werk in het ziekenhuis is behan
deld voor rekening van den raad van arbeid, die
echter weigert rijn loon of een gedeelte daarvan
te betalCn.
Antw.: De invalïditeitsreïite wordt alleen ver
goed als er geen vooruitzicht bestaat op zoodanige
toeneming yan de arbeidskracht van den verzeker
de, dat hij ophoudt invalide te rijn, dus bij' blij
vende invaliditeit als die onafgebroken een Jialf
jaar geduurd heeft (arft. 71 Inv.-wet). Om liet ge
vaar voor blijvende invaliditeit af 'te wenden als
dit door doelmatige behandeling en yerpleging mo
gelijk is, kan de raad van arbeid volgens aft. 99
ae Rijksverzekeringsbank voorstellen op haar kos
ten don verzekerde genees- of heelkundig© behan
hi} onverwacht binnenkwam frl de huiskamer dien
middag haar hand rustend in die van Ruud. Maar
ook weerklionkeai weer in zijn ooren: de lieve woor
den» die rij fluisterde in den nacht die hem dreig
de te omringen, een oogenblik later. Hij zag haar
doordringend in de oogen: „En jij Betty?" vroeg
dwingend, angstig rijn stem,
„Ik? Ik heb innig medelijden met allebei! Want
ook Ruud -moet zijn teleurstelling dragen16
hoop nu -maar, dat FietjVs eerzucht groot&r blijkt
dan haar liefde: 't Was in, haar oogen niet een vain
de minste charmes van Ruud, dat hij mamaas
mooien naam droeg- Gelukkig vertrekt R.uud ai
over ©en paar dagen. Ik zat blij rijn als hij goed
en wei weg is. Dat zar haar helpen het teed spoedi
ger te overwinnen en... ik hoop vurig... hem ook'
Zij 'had rustig gesproken, nu sloeg zij' de joogen
naar hem pp, Beschroomd, terwijl1 zij met lichten
blos zeide: „Arme Ruud, hij is een van die man
nen, die geen sterken indruk achterlaten. Huti
charme is wel grootvoor het oogenblik, maar
vluchtig, ijl', als de geur van een bloemterwijl.'
„Terwijl....? Ga voort Betty!
Zij zag hem smeekend aan, een restje twijfel' in
haar oogen: „Jaap, in hemelsnaalm help me dairi!
Ik weet wel, ik ben een zwakke vrouw, maar ik heb
toch ook mijn fcrotfi!' i'
Een glaps kwam over rijn gericht, dat nog alle
sporen droog van den doorgestaneft strijd der laat
ste -dagen. „Betty^ moet ik weer zwak hulpeloos
ineenzakken, om je het geheim te ontlokken bij
stukjes en .brokjes dat je zoo diep in je hart
voor mij vefbergtr Waarom onthoud' je mij den
vollen zonneschijn vafi het geluk?! Wat doet Je
aarzelen? Denk aan de jaren die achter ofls lig
gen: ben ik een man die verandert?'
„Neon, goddank jij nooit! Juist twijfel bracht
mijn eerste teere meisjesliefde aan het wankelen en
ik ben- maar een zwakke vrouw...., ik wil een
sterken steun in mijn leven! En als je het dan We
ten wilt, Jaap, van ©en Bartels gaat zulk een ster
kende rust.... kracht uit, die eindeloos vertrouwen
wekt. Door hun wilskracht, hun karaktersterkte
dringen rij rich aan je op.... onwillekeurig, maar
onverzettelijk, of je wi:t of tegenstribbelt. Tot pro
beert wel eerst hun te ontkomen, je zelf té blijven,
maar eer je er op verdacht bent, is de deur van
je hart opengebroken...., de voet tusschen do kief
gezet....! Er wat rij eens bezitten, daar dringt
geen macht hen meer uit!"
„Maar als rij dat hart gevuld vinden met een-
ander beeld?"
Betty schudde het hoofd, vertegen, blozend. .Zelfs
dan handhaven rij hun aïïeen heerschappij! Waar
hot klare heldere licht van hun verstandige oogen
