First Class Tailors.
S
SPAANDER Co.
Zullen wi} den Oorlog terugzien?
I
politiek, tot Indië's yoortdorend geluk aullen strek
ken, ie weer een andere vraag-1
Naast alle 'deze voortbrengselen van Indisohen
bodem, te danken aan Enropeesohe energie, is rijst
ot i)&di bet voortbrengsel en tegelijk 'fc voedsel van
den ïmander. Reeds in de vroegste Msfcorisohei ty-
den is rijst- als voedingsmiddel bekend geweojst; het
is waarschijnlijk, dat in Nederlandsck-Indië de
rijstbouw eeuwen vóór Christus bekend was en dat
de Hindoes, aan wie somtijds de invoering van den
rijstbouw op Java is toegeschreven, daarin wel
aanmerkelijke verbeteringen hebben aangebracht,
maar dezen niet hebben ingevoerd. 'De Indische
Regeering heeft te allen tijde aan de rijstcultuur
bijzondere aandacht gewijd, en vooral in de laatste
kwarteeuw-periode behalve door liet maken en in
standhouden van uitgebreide irrigatie-werken, den
sawanixjuw bevorderd en verbeterd door het aanleg
gen van demonstratievelden, het seleoteeren van
e-betrd ZM.izi.id, het nemen van cultuur proeven,
het bestrijden van ziekten en het-uitloven van
premiën tot bestrijding van schadelijk g&Lierte
e.d. liet totaal van den padi-aanplant bedroeg in
1906 3.342.524 bouwsj in 1915 was dit gestegen tot
3.965.956. Het gemiddelde aan piools padi per
bouw van een geslaagden aanplant nam in die
zelfde periode niet noemenswaard toe, bleef op
gelijke hoogte staan. Van de op Java geplante rijst
wordt en werd een groot deel voor uitvoer bestemd,
ook naar Nederland. De rijst,e afkomstig uit Cheri-
bon en van de bekende" particuliere landen in de
residentie Batavia, die van superieure kwaliteit
is. werd in de eerste plaats voor uitvoer bestemd.
Aan gepelde rijst wera in 1913 62 mill. K.G. uitge
voerd. en zelfs in de aanvankelijke oorlogsjaren,
in 1914 en 1915, was dit nog resp. 40 en 33 millr„
om dan in eens in 1916 t>t nog geen 10 mill. te
dalen. Daartegenover stond echter, de invoer van
rijst, in het bijzonder van Britsch-Indië en Aohter-
Indië, tot totalen van 256 mill. K-G. in 1913,. en
van resp. 333 en 390 milli. in 1915 en 1916. Uit
welke cijfers reeds blijkt, dat Java en het verdere
Indië aan eigen rustbehoeften niet volledig kunnen
voldoen, tenzij in tijden van economischen nood,, dat
beperkingen op verschillend gebied worden voorge
schreven 1
Waarlijk, wie dit alles bedenkt, beseft, dat Indië
is een rijk, een beteekenisvol, en indien het maar
naar geleidelijke Ontwikkeling streeft, ook een
gelukkig land!
LANGBSTRAAT
ALKMAAR.
ONTPLOFFING.
Ten gevolge van een ontploffing in een earbidfa-
briek te Schlebusch bij Keulen hebben zes arbeiders,
allen vaders van gezinnen, het leven verloren.
VUT MILLIOEN POND GOUD GERED.
Uil Londen, 10 Febr. De parlementaire secreta-
ris van de Admiraliteit heeft de interessante mede-
deeling gedaan, dat de Admiraliteit bijna vijf mil-
lioen pond goud heeft geborgen uit het wrak van
Wat de nieren doeu.
De nieren vereisohen steeds onze volle aandacht
Zoo lang zij gezond en krachtig zijn, dragen deze
organen zorg voor de zuiverheid van het bloed en
verwijderen zij urinezuur en andere schadelijke on-
WÊfÊÊÊfÊI zuiverheden uit het lichaam. De nieren behoeden
het s.s. „Laurentic" van de White-Star-Line, dat I óns zoodoende voor talrijke pijnlijke en onaange-
door een Dubsche onderzeeboot was getorpedeerd in name kwalen.
1917, ten) Westen van de Iersche kust. De bergings- Doch wat gebeurt, als de nieren traag werken
kosten bedroegen 138.000 pond. Hierin was begrepen I en zich vergiften in het bloed ophoopen? Hei
Reclame?,
ONTPLOFFING IN EEN BAKKERIJ.
Gistermorgen heeft een ernstige ontploffing plaats
gehad m een bakkerij in dei Rum fordstraat te Mun- een konug van 6.739 pond aan de officieren en man- urinezuur kan zich dan in zulke hoeveelheden afzet-
chen,t tengevolge waarvan 19 personen mm of meer schappen betaald, die de werkzaamheden zonder ver- ten, dat het scherpe kristallen vormt, die rheumal
ernstig gekwetst werden, 10 personen moesten ter-jjeg van menscheulevens of materiaal hadden ver- tiek veroorzaken, of wel kan een onvoldoende hoé-
stond naar het ziekenhuis worden overgebracht. i ricbt, veelheid water aan het oioed onttrokken worden
Het ergsrte was de bakkersvrouw er aan toe. wier i waardoor waterzucht ontstaat Ook andere kwala
halsslagader door een scherp voorwerp getroffen i EEN DAPPERE FAMILIE» kunnen optreden, zooals urine-stoornissen, blaas
was. Alle vensters in de buurt zijn vernield. Een record aan familiemoed kon gisteren gecon- zwakte, merzand en -steen, iscoias, spie, hoofdpijn
t
■<V<
De winkel, die zich in een hoekhuis bevond, is ge^ I stateerd worden bij- de overhandiging van de Stan- duizeligheid en zenuwachtigheid.
heel ingestort De politie heeft de straat afgezet, hope-medaille van de „Royal Humane Society" voor Weike verschijnselen zien ook voordoen, gij kun ,\j
dnn,r ar- wvnnr hAwtont ook nvprio-A cAriftoitAn. Aan-,-**»a*a AooA „ar, v,a+ ioo." niet gezond worden, voordat uw nieren weder go- wi
te zond zijn. Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen V<
daar er gevaar bestaat, dat ook overige gedeelten
van het hu-is zullen instorten.
Omtrent de ontploffing wordt nog gemeld, dat de
bakker zijn huiskamers, die 'boven zijn winkel gele-,
gen zijn, van ongedierte had laten zuiveren, waar
voor men blauwzuur in de kamers had laten stroo
men. Dit blauwzuur is waarschijnlijk door het sto
ken van -den bakkersoven tot ontploffing gebracht.
„de dapperste daad van het jaar".
De medaille werd toegewezen aan een visscher
Grimsby,, Duncan Souter, die van een stoom-trawler u bijstaan. Zij werken rechtstreeks qp de nieren en
DOOR DEN TREIN GEGREPEN.
Te Oberhof bi] Erfunh rijn zes spoorwegarbeiders ?rZortoe%toTe°rthiT
die den bovenbouw van een tunnel herstelden, door len Noordzee-visscüersiui.
een trein gegrepen en gedood.
Wolff meldt omtrent het ongeval: Alle veiligheids
maatregelen voor de arbeiders waren getroffen, o.a.,
was een telefoon-leiding in den tunnel aangelegd) voor
waarschuwingsseinen wanneer een trein den tunnel
binnenreed. Dit sein is ook gegeven, doch de op
zichter liet bij vergissing de arbeiders tusschen de
rails staan. Onmiddellijk daarop kwam de trein, die
zes man doodde.
sprong, 90 mijl vanVde kust van IJsland, bij storm
achtige zee en een kameraad on^er levensgevaarlijke
omstandigheden redde.
Zijn vader en zijn broer hebben beiden medailles
gekregen voor betoonden moed op zee., gedurende
den oorlog, ep zijn neef heeft eveneens eenige jaren i
wekken deze op, doch zij werken niet op do ieverj
maag. of ingewanden. Vrouwen zoowel als mannen K-t
kunnen op Foster's Rugpijn Nieren Pillen ver nel
trouwen. i>-l.
Let op de verpakking in glazen flacons met ipr.,
w geer etiket (alom verkrijgbaar), waardoor gij zeker wat
geleden de Stanhope-medaille gekregen. Zij zijn al-I zijt geen verlegen buitemandseh goed te ontvangen, dai
v'Prijs f 1.75 per flacon.
DE BEZUINIGINGSWET IN ENGELAND.
Het ontwerp van Churchill's bezuinigingswet ls
Dinsdag weer in den kabinetsraad geweest Men
hoopt haar, nog vóór het verslag van de kolencom-
Gemengd Nieuwe
GEWOONTEMISDADIGERS.
De doctoren/ van. het hospitaal te {Pretoria .hébben
eeri onderzoek ingesteld naad de geestesgesteldheid
van 80 gevangenen, die tot „gewoonte-misdadigers"
waren- verklaard. /Van -deze 80 werd geconstateerd,
dat de inlteUigentie van 32 onder normaal was.
Voorts is- gebleken dat deze 80 nog heel jong waren,
toen zij hun eerste misdrijf pleegden, en dat de
onJder-normale types zich schuldig hadden gemaakt*
aan een lange reeks van minder ernstige vergrijpen.
Dit onderzoek bracht de noodzakelijkheid aan het
licht cm schoplkinderen aan een onderzoek te on
derwerpen en zwakzinnige en tiwij leiachtige geval
len een speciale behandeling te geven.
Het verslag deit /deskundigen wijst er op, dat de
zwakzinnigen op school natuurlijk niet goed mee
kunnen komen en later, onder normale menschen ge
plaatst, niet met dezen konden wedijveren.
voor geóefenden arbeid is dit type geheel onge
schikt en het veld van ongeoefenldien arbeid wordt
door naturellen ingenomen. Op deze wijze is het voor
hen zoo goed als onmogelijk zich een bestaan te ver
overen en vervallen zij al heel spoedig tot den mis
daad
'an 25 misdadigers is nagegaan, hoeveel en welke
misdaden door hen zijn gepleegd. Gemiddeld is ieder
.wua ua' gevonnist! voor niet zeer erge vergrijpen.
Alle gewoonte-misdadigers klagen er ow, dat het
zoo moe lijk is om, eenmaal veroordeeld, na ontslag
at e cvangenis weer aan werk te komen. Vooral
door ae inmenging der! politie en door verraad van
andere ontslagen misdadigers, die, als zij geen geld
voor -hun stilzwijeen krijgen, rondvertellen, wie geze
ten'' heeft, wordt hun een fatsoenlijke broodlwinning
bijna onmogelijk gemaakt.
De deskundigen geven ten slotte den raad om een
tehuis voor zwakzinnigen op te richten, waar zij on
der toezicht staan. Dit zal in de eerste plaats hen
zelf tot heil strekken en bovendien den Staat, ook fi
nancieel, want de gewoonte-misdladigerp {kosten het
rijk jaarlijks -handen vol geld.
zelf teruggevonden, ze stoorde zich niet aan dat drei
gende: ,.Ik ben Roly's vrouw", en ze kreeg een ge
voel alsof ze zich wreken moest. Een hu-welijk! Be
spottelijk dat ze zich daardoor een oogenblik aan
het schrikken had laten maken het was niets dan
een poging tot bedrog „Vlug", schreeuwde ze, en
dreigend liet ze er op volgen: „Ik begrijp wel wie
ik voor me heb. En met zoo iets te komen in dit
huis van rouw! Terwijl hij ternauwernood dopd is
aan te komen met zulk een geschiedenis schan
delijk, gemeen nu begrijp ik, dat u verbaasd was
mij te zien, u hadt een oude dame verwacht, gebro
ken van verdriet
Ze hield op, en snakte naar adem.
,0, neen, neen", zei Audrey.
Wantrouwen, die slimme laffe spion, die den
weg effent voor vrees verstrikte Lady Burdon in
zijn net. Die smeekende zachte manieren geen
blos van schaamte, geen spoor van üitdaging, deden
haar vrees bedaren.
„Hij wilde ons huwelijk liever niet bekend mar
ken"", zei Audrey. maar bij dat woord, huwelijk,
keerde het wantrouwen terug- en riep de oude angst
wakker.
En langzaam Honk het antwoord. „U houdt dus
vol, dat u getrouwd bent? Waar zijn dan de be
wijzen?"
De smeekende blik werd nog smeekender. „Ik
had nooit vermoed, dat men mij niet gelooven zou.
Lady Burdon zal het begrijpen, ik weet het zeker.
Ik zou haar graag willen spreken.
„Als u getrouwd bent, laat dan de bewijzen zien."
Het duurde geruimen tijd vóór Audrey antwoordde.
Eindelijk zei ze zwakjes:
„Ik ben ziekheel ziekIk zal de bewijzen
brengenMaar zij zal het begrijpen. Toe, brengt u
me bij h^ar!"
Haar ooglieden vielen dicht van uitputting, terwijl
ze sprak. Haar stem was bijna niet te verstaan.
Haar toestand wekte echter geen medelijden pp bij
Lady Burdon. De eenvoud Vvan haar woorden, haar
begrijpen van den eisch om bewijzen te léveren, de
den Lady Burdon het zenuwachtig spel met haar
vingers herVatten, plotseling keerde ze zich om en
ging met zwaren tred naar de deur, deed die achter
zich dicht en verdween in de hal waarheen?
Ja, waarheen? Bij die vraag bleef ze staan, en bij
het antwoord, dat ze er in gedachten op gat. liep ze
vlug terug naar de deur. Wie was daar binnen? Er
hing haar iets vreeselijks boven het hoofd Het zou
haar vernederen evenals het haar zoo wonderbaarlijk
verheven had. Wat had ze willen doen? Het bekend
maken? Het noodlot naar zich. toe halen? Tegen de
oude Lady Burdon en tegen Maurits zeggen: Hier is
een vrouw, die zegt, dat. ze met Lord Burdon ge
touwd is. Uitspreken tegen hen het vermoeden, dat
haar gedachten verwarde en ook hen zou verontrus
ten. Als hij getrouwd was geweesteen kind.een
erfgenaam?
Toen het. tot haar doordrong, hoe na ze er aan toe
was geweest, dit te 'doen be?on ze te beven zooals
iemand, die in de duisternis op den rand van een
klip staat en weet dat een enkele stap het einde kan
jun
Aldus de titel van een boek van den bekenden de beelden, die de cijfers geven aan verlies aan men-
Havasman, Henry Ruffin, op welks titelblad het roo- schenlevens en aan financiën; ondanks de verliezen
de vraagteeken ietwat dreigend den lezer schijnt te- die, zonder in cijfers te kunnen worden uitgedrukt, f i
genfoet te komen. De titel, het valt niet te ontkennen, vaststaan op moreel en ethisch gebied, zouden zij toch
heeft iets oorlogszuchtigs; ietsalswil.de schrijver er- geneigd kunnen zijn om zich in den, oorlog te stor-
mede zeggen, dat ondanks alle moeite, die gedaan is ten, alleen, omdat zij uit hun economische moeilijk
en wordt nu weer te Locarno om den vrede aan heden geen anderen uitweg zien. Ruffin ontkent niet,
de volken terug te geven, het vergeefsche moeite zal dat zekere waarde valt toe te schrijven aan overeen-
i zijn. Wie het boek zoo beoordeelt, noemt het naar komsten, die ten doel hebben de veiligheid van Eu-
missie de algemeene aandacht in beslag zal nemen, - oppervlakkigen schijn. Integendeel, het is een ropa te beschermen. Maar veel grooter is z.i. de waar-
I irv? Aat na rrr^* pacifistisch boek; een boek met een algemeen pacifis- de, die moet worden toegekend aan pogingen, welke
i Piverneem,t °-a* wordt voorgesteld par- bedoelde waarschuwing. Ruffin, een man, die voor alles ten doel hebben om de redenen aan der
lementsleden- en ambtenaren derde klasse te laten yj^Qraard, krachtens zijn beroep, veel hoort en veel oorlog te ontnemen, zoo in het tegenwoordige als in de .an
j relzen- ziet; ook vele menschen hoort en ziet, heeft een soort naaste toekomst. Vandaar, dat tal van pagina's uil
j EEN ONGELUKKIG JAGER. internationaal onderzoek ingesteld naar wat bij noemt zijn hoek als een bijkans onweerlegbare aanbeveling
Toen de heer David. een heerenboer, een1 maandde gevaren van den oorlog en de kansen van den voor de economische conferentie zou mogen worde
'geleden met eenige vrienden in de bosschen van vrede. Wat hij gehoord heeft, geeft hij in aantrekke- beschouwd.
Ochey aan het jagen was, loste hij een schot op een lijken, aangenaam leesbaren- vorm in- dit boek terug, i
zwarte massa, welke hij voor wild hield, Toen bij- zoo onpartijdig als zell's voor den meest objectieve
naderbij kwam bleek het een landbouwer te wezen slechts mogelijk is. De conclusie, waartoe hij komt,
uit de streek, dien hij aldus had gedood. is niet onverdeeld gunstig. Slagen wij er niet in, zoo
De jachtvrienden hadden het gebeurde niet opge- meent hij, binnen een betrekkelijk kort tijdsverloop
I merkt, en uit vrees voor de gevolgen begroef de beer den oorlog te immobiliseeren, d.w.z. de kansen om tot
David het lijk van zijn slachtoffer, en sprak niet oorlog te komen tot een minimum terug te brengen,
over het geval, De getroffene, die vaak op reis ging, wel, dan zullen wij, naar zijn meening den oorlog ze-
werd in het dorp niet vermist. ker terugzien. En in welken vorm wij dien terug zul-
Pas dezer dagen ontdekten jagers de plek om- I len zien, wel, het hoofdstuk, door hem aan den che-
woelde aarde in het bosch; ziy stelden een onderzoek mischen en gassenoorlog van de toekomst, aan het-
in en vonden het stoffelijk overschot van den onge- - geen de oorlog in de lucht en te water zal bieden,
lukkige. De heer David heeft zijn daad bekend. gewijd, laat weinig illusies nog over aan het mensoh-
TREINROOF IN INDIë i vvaardige> d°4 in dien strijd zal boven komen!
>t: nQiv,t 11 Uohi- iR^r,-,ro-ro in /ia RuflfiiL begint met ons te voeren langs de oorlogs-
buurt van Bhazjoedih, op de spoorlijn Bengalen- g|t^^ietew^ta'de»'jaren"™"
TMflannor opn trAin fnt *til«rtAnri vermoordden den nei mieUi> ie oeseiien zeer zexer, m aeze jaien van
'ei'£e»S SS geevnaTen0°^gohnroepn ^tn'SoTofbe^
met een bedrag ter waarde van 1800 gulden uit de Bjm gebracht 01 althans hadden kunnen brengen. Hij
voeten. rekent als zoodanig het geschil tusschen Zweden en
EN SNEEUWSTORMEN IN Finland over de Alandseilan-den; de Oostenrijksche
financieel-economische débacle; het conflict om Wilna
tusschen Polen en Lithauen, alle welke zeker niet ge-
localiseerd zouden zijn gebleven. Hij' herinnert aan het
uegin van wereldbrand, dat in het vraagstuk der 'ver
worden geheeten, vooral zoolang in Duitsohland de -
partijen zoo sterk tegenoyer elkander staan als thans i den ZWitserschen hoogleeraar Milhaud: Plus jamais.
i (\Jnnir moo*. non nnnlncr n n t mnol vnnrnn utann
HEVIGE KOUDE
AMERIKA.
In het Oostelijk gedeelte der Vereenigd© Staten
hebben opnieuw hevige sneeuwstormen gewoed.
Vooral in Ohio was het weer zeer slecht. In East -
Liverpool heeft tengevolge van den sneeuwstorm een deeiing van Opper-Sïlezie is ontstaan; hermnertiaan
tramongeluk plaats gehad, waarbij vijf personen de kanonschoten, die wy, figuurlijk en werkelijk, in
ernstig werden gewond. Ook te New York is het zeer Conu-zaak hebben gehoord; herinnert aan wat
koud hij noemt het Poolsche wonder, de afw-ending van
het onomstootelijk gevaar, dat Polen van den inval
DE SNEEUW IN AMERIKA der Russische Sovjetlegers in den zomer van. 1920 be-
De heele stad New York ligt 20 a 30 c.M. onder de. dreigde. In alle deze gebeurtenissen ziet hij geen kiem
sneeuw. Vele wegen buiten de stad zijn voor het ver- tot den oorlog op zichzelf, maar wel weer aanlei-
keer gesloten. De treinen uit de Oostelijke staten ko_ ding, die ons, voordat wij het weten en vermoeden,
men met uren vertraging aan. Overal worden tal den oorlog kan brengen. Zoo in nog sterker mate met
van werkloozen gebruikt om sneeuw te ruimen. wat hij, het gele en het roode gevaar noemt. Hij cij-
Ook op zee is het slecht weer. Eén scheepje heeft fert ons voor dat van de 1* milliard menschen, die
schipbreuk geleden op een eenzaam punt aan de op onze aarde leven, de meerderheid^ behoort tot
kust van Massachusetts, waarbij' verscheidene men- de gekleurde rassen, en slechts een minderheid tot
schen verdronken zijn. j Het blanke ras, dat niettemin ook in die werelddee-
I len, waar het een geringe beteekenis heeft, den bo-
- - ventoon voert. Hij wijst ons op de gevaren, in het
m bijzonder aan het vraagstuk van emigratie en immi-
brengen. Toen ze zich indacht, de bittere vernedering gjatie verbonden; op de economische noodzakelijk-
die zij zou ondergaan, als het vreeselyke eens waar he(jeili die voor verschillende landen zoo sterk spre-
was, en ze terug zou keeren tot ,.minder dan zij ge- ]teD) (jat zy er wellicht, wat de gevaren van den
vveest was, voelde zij -dit als een pijniging, alsof er zich 00ri0g betreft, maar op zullen laten aankomen. Hij
een gif verspreidde door haar geheele lichaam. Al wjjst 00k 0p wat n0g altijd het Duitsche gevaar mag
haar plannen, al haar droomen, al die zoete •ver- - - - -
j wachtingen keken haar nu spottend aan. Ze voelde
reeds het onverdragelijk meegevoel van haar vrien-
den, heel dien verborgen spot.
Ergens in het huis ging een deur open en werd
weer dichtgedaan. Ze bracht haar hand naar haar
keel, alsof ze een plotselingen slag kreeg. Ze stond
voor de deur, den ingang bewakend, luisterend naar
een voetstap en vast besloten iedereen op een afstand
te houden, wie er ook komen mocht........
Stilte! Deze houding maakte haar het besluit duide
lijk, dat- ze onbewust genomen had.
Ze zou niet bezwijken onder den slag. dien haar
dreigde. Ze werd kalmer en wist haar angst te be-
heerschen. Wie was het die daar binnen zat? Een
slechte vrouwEen slechte vrouw een die niét
bloosde, niet schimpte, niet tartte? Zou ze zelf mis
schien bedrogen zijn? Wat ging dat haar aan, ze had
er immers niets mee te maken.Een bedrogene, die
niet repte van de geschiedenis van het bedrog, maar,
verklaarde, dat ze getrouwd was en beloofde de i e wachten staat. Oorlogvoerenden en neutralen gelijk-
wijzen te leveren^Getrouwd? onmogelijk, het moest i ^jdig; militairen en burgerbevolking m even groote.
een leugen zijn! mate. In dat opzicht laat Ruffttn s beschrijvng, ont-
Onmogelijk ze herinnerde zich dat vreemde ver-aan rapporten der deskundigen door den
dwijnen waarover Mr. Pemberton gesproken had. Zou y°,£.eP P geroepen, aan fantastische wer-
het geheim daarvan zijn huwelijk zijn geweest? Plot-1 lelijkheid niets te wenschen over.
seling kwam haar in de gedachte die afschuwelijke j Dan komt echter het tweede, het opbouwende ge
nachtmerrie. den nacht na de groote gebeurtenis, 1 deelte van dit werk: de kansen van den vrede. Niet
toen zij geroepen had: Ik houd vol, en toen zij het minder ijverig dan bij degenen, die ons omtrent de
antwoord gehoord had. „Neen,, dat doe je niet. Ik i oorlogsgevaren, die wij geloopen hebben en .nog da-
ben het, die volhoud". Was dat een 'voorteeken? Weer j gelijks loopen, kunnen inlichten, is Ruffin te leer
zag ze voor zich de ineenstorting van haar plannen, I gegaan bij degenen, die weten of en zoo ja met welke
haar vernederenden val. Ze klemde haar handen in krachten de vrede kan worden verdedigd. Hij laat
elkaar; het was of die inspanning haar hielp om haar eerst spreken de stem van het belang, zulks door
argumenten vast te stellen; óf het was waar, en dan middel van economisten als Loucheur er een is, maar
Maar niet alleen politieke en economische krach tel
brengen den vrede in het veld. Ook en zeker nil
de minste de sociale. Daar zijn de werkgevers, dl
den oorlog duchten als vernietiging van hun bedrj ov<
ven. Daar is geheel het proletariaat, dat van den oor hel
log slechts ellende, bittere ellende ziet, daaruit geei j
ander resultaat kan verwachten dan verarming et m
vernietiging. Daar zijn de kerken, die zoo juist U i
Stockholm hebben uitgesproken hoe zij vereend staan me
in hun afkeer tegen den oorlog 'hun strijd voor het n.
behoud van den vrede Daar is de pers, die de open- I
bare meening niet altijd ten bate van den vred« in
beïnvloedt, maar die meer en meer gevoelt welke ver- en
antwoordelijkheid zij op zich laadt door, op welke spn
wijze dan ook, het vredeswerk te onderbreken. Daar I
is bovenal, gelijk Rufl'in het ons doet zien op den r!
avond dien hij1 bijwoonde in het Musée sociale te Pa- vx
rijs, de komende generatie, die langzamerhand op .i
groeit in een gedachte van afschuw jegens den oor- tva
log op zichzelf, die daarin ziet een kwaad, dat ge- ..v
keerd moet worden met al de booze krachten, die v,-a
daarin voor den mensch zijn. Daar is de stem der gen
'vrouWen. die Ruffin doet hooren. En daa'r is ten- r
slotte de stem der oudstrijders die waarLijk «lef Vü
overal nog even pacifistisch klinkt. Niet, oma al deze flt
ouustrijüers naar den oorlog terugverlangen; niets is
verder van hen verwijderd. Maar wel, omdat zij de
waarborgen, die de tegenwoordige toestand aan den
vrede geeft, niet voldoende, zeker niet afdoende ach-
.en. en aandr'hgen op versterking juist van de vre-
desmogelijkheden.
Ruffin noemt dit boek o.i. terecht een boek
van onderzoek. Geen voorbarige stellingen heeft hij
hierin willen poneeren. Hij heeft ronugezien op de)
conferenties, die hij als internationaal persoon rnede^
maakt, en waar hij niet alleen de officieel geopen
baarde gevoelens kan leeren kennen, maar ook dat
gene wat in zij- en achterkamers werd besproken!
ja een enkelen keer zelfs datgene wat vooraanstaande!
politieke persoonlijkheden voorshands in hun brcic
opgesloten wilden houden. Het is niet voldoende, zoo
meent hij, om een beroep te doen op de menschelijke
gevoeligheid; niet voldoende om de politieke partijen
in den strijd tegen den oorlog te betrekken; niet vol- aV!
doende om de oudstrijders hun afschuw over wat zij
beleefd hebben te laten uitspreken; niet voldoende -
om ae jeugd een kruistocht tegen den oorlog te doen Jj);'
ondernemen. Neen. er moet samenwerking zijn tus-
schen dat alJes; er moet een heilige wil leven in al-r
len, die 't best tot pitdrukking komt in het werk van
het geval is> en zoolang in de scholen haat tegen
den vijand van gisteren wordt opgewekt met middelen
als hij authentiek mededeelt.
Zullen wij den oorlog terugzien, is onder deze be
lichting nauwelijks een vraag meer. De vraag blijft
slechts: wanneer, en hoe? Wanneer, Ruffin geeft toe,
dat hij al evenmin als een ander het kan uitmaken.
Hij Iwijst op voorspellingen, die het uitbreken van den
grooten oorlog in 1914 hebben voorzegd; op zoodanige
die ook reeds nu wereldkundig zijn geworden. Maar,
terecht, hecht hij er niet aan. Wel daarentegen aan
wat ons de geleerden, de theoretici op het gebied
van- gassen, chemische stoffen en bacillen en wat
dies meer zij, leeren over den oorlog der toekomst.
Is de wereldoorlog van 1914 tot 1918 een vreeselijk
ding geweest; hij zal. wordt alles bewaarheid, wat wij
in Ruffin's boek lezen, kinderspel blijken bij wat ons
zou het bewezen worden, óf het was een leugen, en
in dat geval was er geen de minste reden dien niet
voor zich te houden en dood te zwijgen.
Dat besluit deed haar goed en ze ging de kamer
weer binöen.
Audrey lag op haar knieën bij een stoel. Toen ze
haar zag, aarzelde Lady Burdon even: Een slechte
vrouw? Een bedrogene? Een leugen? Audrey wendde
naast dezen door in .de praktijk werkzame vertegen
woordigers van de grootindustrie, die allen voor den
a.s. oorlog terugschrikken als iets, dat slechts verderf
en nadeel brengen kan. Hij laat vervolgens, uitslui
tend in zijn vaderland, spreken de stem van de po
litiek; hij is naar verschillende leiders der politieke
partijen toe geweest en heeft hen hun meening ge
vraagd. Merkwaardig is wel deze uitlating van een
zich tot haar. ,,Ik bad", zei zeZe rees op en kwam i der partijleiders, die in den Volkenbond een aller-
een stap nader. „Kan Lady Burdon mij ontvangen?" minst onomstootelijk geloof pleegt te bezitten, dat de-
„Ik heb het haar gevraagd, maar ze wil u rniet zien".zelfde Volkenbond toch de hoop der natiën is en dat,
Getroffen bleef .Audrey staan, rillend over haar ge- als deze aan de landen thans kwam te ontvallen
heele lichaam, als iemand, die den genadeslag ver- er niets meer zou overblijven Naar zijn oordeel is dan
wacht. Lady Burdon zag hoe zij de handen wrong ook de Volkenhond een vredesinstrument van den
en ze hoorde haar zacht kermen. Toen klonk haar eersten rang, waarnaast hij, onmiddellijk het Ar-
eigen stem 'haar in de ooren: „U kunt uw bewijzen beidsbureau te GenèV>e noemt, dat niet alleen den
inleveren". In haar herinnering zog ze later zichzelf socdalen vrede kan leerstellen nn behouden, maar dat
nog de voordeur openen om Audrey uit te laten, ze bovenal de economische moeilijkheden kan helpen op
zag nog hoe deze de stoep afging en ze wist, dat ze heffen. Want, daarom gaat het z i. voor een groot
eerst toen tot de werkelijkheid teruggekeerd was deel. In geen enkel land is neiging tot oorlog aan-
het was alsof ze ontwaakte uit een droom. Met be- wezig. Overal begrijpt men de daaraan verbonden
vende hand sloot ze de deur. gevaren te goed, maar niet minder nijpend i9 de eco-
Wordt vervolgd. nomische toestand in tal van die landen, en ondanks
Nooit meer den oorlog, dat moet voorop staan Na
tionale belangen moeten wijken voor dit eene inte:
nationale belang; dat tenslotte het belang van ell
natie op zichzelf is. Dit nooit meer, zoo moet het hel
ten, wanneer een groot volk meent recht te kunnr
doen gelden op het bevredigen van politieke aspir
ties, maar ook wanneer een klein volk, terwille van d
rust wellicht van geheel een deel der wereld een ol'i'e
moet brengen. Geen offer uiteraard van buitensporig
grootte, dat de eigen nationale zelfstandigheid o
souvereiniteit bedreigt of beleedgit, maar een offer
dat in materieelen zin dikwerf kleiner is naarmate
men het langer 'en beter ziet.
Ruffin en een man als hij kan het weten
geeft aan den vrede tal van kansen, maar zij zijn
breekbaar, zij zijn onvolledig, zij; zijn somwijlen zelfs
onzichtbaar. Wij hebben tot nu toe den vrede behou
den. en bijschrijft het voor een deel aan wonderlijke
voorzienigheid toe, dat aldus is geschied. Wij zulleu
vermoedelijk den vrede ook verder behouden.
Maar alleen dan zullen wij den vrede als een onver
woestbaar goed onzer samenleving mogen rekenen,
wanneer wij de opvoeding der internationale s-amenlé-
ving in deze richting leiden, dat niet meer een toe
stand van' oogenblikkelijke bedreiging met een in
ternationaal conflict als gewoon wordt beschouwd.
Wanneer dus de grond wordt gelegd voor een toe
stand van vrede, die een werkelijke vrede is, m.a.w.
die een vredelievende samenleving tusschen de vol
keren als normaal en oorlog als abnormaal, en reeds
daarom als afkeurenswaardig beschouwt. Het Proto-,
col van Genève van 1924 heeft den aanvalsoorlog als
internationale tnisdaad gekenmerkt. De Assemblée
van 1925 heeft dit beginsel opnieuw uitgesprekei
niet alleen gehandhaafd maar bevestigd. Wellicht zi
de latere geschiedschrijver van het volkenrecl
daarvan gewagen, dat in deze beide jaren dit el
ment, betrekkelijk onbemerkt, in het recht der vol
keren is binnengedragen De beste waarborg voor del
vrede zal daarin gelegen zijn, dat wij dit denkbeeld
aankweeken; doen doordHngeiL, niet in woorden,
maar ook in daden.
Inderdaad, er zijn kansen voor den oorlog, en er
zijn, op het oogenblik zelfs groote, kansen voor den
vrede. Wie meent, dat wij den vrede zullen be
houden, omdat het in de zeven jaren van den na-
oorlog tot dusver zoo is geweest, dwaalt. In zijn on-
voorzichtigheid draagt hij. zonder het te willen en te
weten, materiaal bij voor den aanstaanden oorlog.
Slechts door waakzaam te zijn. in het groote en in
het kleine, kan het hoek van Ruffin met zijn uit- r
gebreid internationaal onderzoek bevestigt dat op !il
nieuw de ramp van den oorlog die een vernietiging
van Europa en zijn beschaving zou kunnen beteeke-
nen worden afgewend.
Caveant consules! Men zij op zijn hoede t
oi
