ROMMELKRUID.
De Wereld der Vrouw
De slimme Tamboei
Ware Woorden.
Nuttige Wenken.
DAT rwAS DE REDEN.
Mijn schermes snijdt niet meerl
Maar Wim. je wil me toch zeker niet wijs ma
ken, dat jouw baard harder is, dan die oude leeren
zool, die ik \anmorgen van je oude schoenen heb af
gesneden?
NAAR DEN MINISTER.
Kan ik den minister van landbouw even spre
ken?
Zijne excellentie heeft het heel'-druk. Is het een
dringende zaak, mevrouw?
Ja zeker! Een van mijn geraniums wil niet
groeienl I
NOGAL LOGISCH!
Meester: Bas, hoe komt het dat jouw opstel o\er
den hond, bijna woord voor woord hetzelfde is als
het opstel van Kas?!
We hebben zeker allebei over denzelfden hond
geschreven.
EENVOUDI& GENOEG.
Gevangenisdirecteur tot gevangene: ,,'t Is een
schande, zooals jij je hier aanstelt!"
Gevangene: ,,Gooi me er dan uitl"
ANDERS BEGREPEN.
Een meisje van tien jaar komt een boekwinkel
binnen en vraagt om een boekje dat voor het ven
ster ligt: ..Hoe men mannen boeit!"
De boekhandelaar vraagt haar verbaasd wat zij
met dit boekje wil doen.
„Voor mijn vader", zegt het meisje.
„Wat is je vader dan?" vraagt de boekhandelaar.
„Politieagent, mijnheer!"
VOLGENS DE WET.
Professor bij het examen: „Wat is bedrog?"
Student: „Bedrog isals professor mij laat
zakken."
Professor: „Hoe zoo?"
Student: ..Omdat volgens de wet hij zich aan be
drog schuldig maakt als hij van de onwetendheid
van een ander gebruik maakt om hem schade te
doen."
EEN MODERN KIND.
Wiesje was voor het eerst naar Artis geweest. Ze
was er vol van en deed grootmoeder lange verhalen
over de wonderlijke dieren die ze. gezien had. En zoo
als alle brave grootmoeders, vroeg deze, welk beest
ze nu wel het liefste vond.
O, de olifant! riep Wiesje, het was zoo'n leuk
gezicht, hoe hij de apennootjes met zijn stofzuiger
opzoog!
ste deel van de langs dezen weg verkregen metaal-
deeltjes niet voor het bloot© oog zichtbaar waren.
ONZE BEVALLIGE EEKHOREN.
De eekhoren houdt zich in de bosschen van Euro
pa op; hier vindt men hem vooral in Gelderland en
aan die provincie grenzende deelen van Utrecht en
Overijsel. Ook worden veel eekhorens aangetroffen
in Noord-Brabant en de bosschen onder en om Hil
versum. In gevangen staat kan men het beestje ge
makkelijk temmen en in kooien houden, die van
een rad voorzien worden, waarop het zich zooveel
het wil bewegen kan. Soms bindt men den eek-
Nergens vindt men poëzie, als men zelf niet een
greintje in zich heeft.
Leer van uw kind'ren kindervreugd,
En leer uw kind'ren menschendeugd.
Het is beter voor zijn gezondheid te zorgen, dan
een kwaal te laten behandelen.
Velen gelooven, dat zij een fout niet meer be
hoeven af te legs^n, wanneer zij die eenmaal hebben
bekend. 1
De overwinning is hem, die de grootste volhar
ding aan den dag legt.
Waar liefde comedie was, wordt het huwelijk een
drama.
AMERIKAAN S CHE FILM UITVOER.
In het jaar 1925 werd uit Amerika 67.500.000 M.
tflm uitgevoerd, hetwelk tegenover 1924 een toename
van 15.900.000 M. beteekent.
Om zich,een denkbeeld van deze enorme lengte te
vorme, diene, dat wanneer zij éénmaal om de aard
bol wordt gewikkeld, er nog een stuk overblijft," dat
•gelijk is aan tweemaal de middellijn van de aarde.
LONDEN-NEW-YORK.
De vrouw van een aanzienlijk Amerikaan, verblijf
houdende in het Savoy Hotel te Londen, vertelt aan
de Daily Mail het gesprek dat zij gehad heeft met
haar kinderen in New-York,, door middel van de
draadlooze telefoon, om vier iuut in den namiddag.
„Het was'buitengewoon, hier in een gemakkelijken
leuningstoel te zitten, met een telefoon in je handen
zoo rechtstreeks met je kinderen te kunnen spreken,
bijna 4000 mijl weg", vertelde zij.
„Hun stemmen kwamen over de geheele breedte van
den Atlantischen Oceaan, even duidelijk alsof zij met
mij spraken van ergens uit dezelfde stad. Het eerst
sprak ik met mijn dochter, toen mijn zoon, die pas
zeven jaar is, mij toeriep: „Hullo, mummy, here it
is 11 o'clock. What ttime is it with you?"
Het gesprek, waarvoor alleen de avond van te vo
ren maatregelen waren genomen, vond plaats door
middel van het zendstation te Riverhead (Amerika.)
en /Rugby in Engeland, waar vanuit het per draad
werd doorgezonden.
HET WINNEN VAN IJZER UIT DE STRATEN.
In Idaho worden volgens een Amerikaansch tech
nisch blad proeven genomen, om de straten van
ijzer- en staalstukjes, die klaarblijkelijk van voertuig
gen afkomstig.zijn, te reinigen.
Men maakt hierbij gebruik van een grooten elec-
tromagneet, die opgehangen is onder een 5-tons wa
gen en zich 10 c.M. boven de oppervlakte van de
straat- bevindt. Op deze wijze werd over een lengte
straat van 8 K.lLongeveer 68 K.G. ijzerdeeltjes ver
zameld, terwijl zelfs éénmaal de vangst 273 'K^G
bleek te zijn. .Men houdt het er voor, dat het groot
horen met een kettinkje aan een halsband en vo*
|hem zoo mede, óf legt hem daaraan vast, in alleef1^"
vallen moet hij iets te knagen hebben, anders Uien.
den zijn snij- of knaagtanden, die alleen aan a e- v
binnenkant afslijten, te lang. Daarbij komt nog, g oen4
in huis losgelaten eekhorens, indien ze niet genoeg
knabbelen hebben, licht de meubelen beschadig* Ondf
Tamme eekhorens lusten zoo wat van alles, vooi:n
suiker, chocolade, koek en andere zoetigheden. |i aa™
drank is 'melk en hun nest een kistje, waarin
hooi of houtwol bevindt. Bittere amandelen eerclo
oorzaken, als men ze aan eekhorens geeft, hun do; ii P*'
daar hij het doorbijten en kauwen ervan blauws kfcjj
vrijkomt, dat zeer vergiftig is. In den vrijen si| Kar
bouwt de eekhoren in holten van hoornen eenferKla
mos bedekt nest. Eigenaardig is het, dat hij daai hifje
nooit dikke stammen tot verblijfplaats kiest. So
r.es'elt de eekhoren op den grond tusscheh hooj vor
takken en bladeren. Als er èen onweder op de koi e
is, sluit of bedekt hij het nest zorgvuldig. Als n ÏIöt
iets eetbaars, al is het maar kort, onder het bei 8r
van een eekhoren laat. moet men zich niet verbai j
als het bij terugkomst verdwenen ls. Daarvan i
nam ik kort geleden het volgende staaltje. Een p*-
dames-herstellenden op Heideheuvel te Hilversi
ginen op een zomerdag in hetbosch wandelen. jjjj]?
der dames had een linnen zakje met heerlijke ap|
len en peren, die zij den vorigen dag bij een
zoek aan haar gekregen 'had, hij zich. Van de bt
waarou zij gerust hadden, verwijderden z
eenigen tijd om een eind te wandelen. Ze verga
evenwel het bewuste zakje mede te nemen. Toen
na een kwartiertje bij de bank terugkeerden. za«
ze, dat het fruit verdwenen was. opgesnoept,
één of meer der talrijke eekhorens, die in hei ba
om Heideheuvel verblijf houden. Alleen het ge';
verscheurde zakje hadden ze achtergelaten!.
De z.g. vliegende eekhoren (Pteromys. L.) ouj
scheidt zich vooral hierdoor van de andere sooj
dat zijn pooten aan een uitbreiding zijner huid,
huidplooi, verbonden zijn, die, wanneer het
springen wil, 't als parachute "dient. Overigens j
de gedaante, zoowel als de levenswijze geheel
een met die van den bovengenoemden.
Een soort van halfaap, het spookdier of dei|.
hoornaap (Callithria sciurea, L.) heeft een kop
i een vlugheid van beweging, veel gelijkende op
van den eekhoren, vandaar zijn laatstgenoemde608.
naming.
Het eerste lid van het woord eekhoren is het
i ouderde woord voor eik. Eikeboom, eikel en ei
I schorsch noemd men eertijd eekelaar, eelcel en
Wereldkronit I
PARIJS CHE MODE.
De eerste mantel op deze illustratie is vervaardigd
van hardblauwe rips. Aan beide zijden is een ge-
plooiden strook ingezet, welke zeer mooi staat en
veel vrijheid van beweging laat. De rugzijde is voor
zien van een kleine cape. welke alleen op de schou
ders vastgenaaid wordt. Men garneert de daar ont
stane naad door middel van drie platte, bekleedon
knoopen. De kraag van dezen mantel is zeer lang en
naar het shawlmodel; de manchetten staan eenigs-
zins uit.
Het knippatroon kan men bestellen onder num
mer 333a, in de maten 42, 44, 46 en 48. Kosten 85 ct.
De andere mantel is gemaakt van lichtbruine
tweed, gevlekt met wit. De -kraag, manchetten en
patjes zijn gemaakt van fantasie-tweed in bruin en
iDdiaansch rood. De beide stolpplooien worden alleen
maar aangebracht in 't front en ontspringen onder
de patjes. Men dient deze plooien stevig te strijken.
Het knippatroon is verkrijgbaar onder nummer
334a, in de maten 42, 44, 46 en 48. Kosten 85 ct.
MOEDERS EN HAAR KINDEREN.
Overalls voor kinderen.
Een moeder zegt:
„Ik vind het dikwijls heel prettig, dat de kinderen
tegenwoordig zoo goedkoop en zoo mooi gekleed
gunnen gaan, maar ook even dikwijls vraag ik mij
af, of wij niet wel eens te ver gaan. Daarom heb ik
voor de kleintjes die nog niet naar school gaan
en ook voor de groote, tijdens de vacanties en vrije
dagen, overalls gemaakt. De kleintjes mogen, daarin
ook weloens op straat, maar de groote kinderen
moeten deze pakjes in huis dragen. Zij zijn zeer ge
makkelijk en ik behoef ze slechts zelden te wasschen
daar ze met opzet van donkere, stoffen werden ge
maakt. De kinderen leeren juist door het dragen
van deze overalls, ook een goede waarde héchten aan
hun mooie kleeren en schoolykleeding., hetgeen van
veel belang voor mij is, want natuurlijk ontzien zij
zich bij het spelen niet."
OUDE HANDSCHOENEN.
Oude handschoenen moet men nimmer wegwer
pen; zij hebben altijd nog wel eenig nut. Zij zijn
dikwijls heel prettig in het gebruik bij werkjes,
waarin zij de handen beschermen, b.v. bij schuren,
poetsen of tuinarbeid. Bovendien als men de handen
van tijd tot tijd eens goed insmeert met glycerine
en crème, en daarna een paar oude handschoenen
aandoet, maakt men de huid weer blank en zacht.
MAGNESIA VOOR VLEKKEN.
Een laagje magnesia doet dikwijls wonderen als
het er op aan komt een vlek te verwijderen, welke
<nen plotseling op een japon of zijden blouse ont
dekt. Men wrijft dadelijk de magnesia er op en
liefst aan beide zijden van de stof. Men laat de mag
nesia zoo lang mogelijk op de vlek liggen, desnoods
een paar dagen als de vlek oud en beduidend is.
Daarna borstelt men het middeltje weg en meestal
is dan -de vlek geheel verdwenen.
Als men me't vetvlekken te doen heeft, en er is
niet voldoendo tijd om de magenesia-behandeling
toe te passen, bereikt men dikwijls ook goede resulta
ten door heel voorzichtig de stof (speciaal zijde) te
strijken. Men legt dan eerst een stuk vloei op een ta
fel. daarover het gevlekte deel van de stof en dan
wederom een stuk vloei. Nu strijkt men met een (ta
melijk heet ijzer over de vlekken, hetgeen in den
regel tengevolge heeft, dat de vlek verdwijnt en in
het vloei wordt opgezogen.
VOOR MAHONIEHOUT.
Los wat bijenwas op in een voldoende hoeveel
heid terpentijn en maak daar een zeer zacht papje
van. Men smeert dit goed over het hout., waarna
men nog een dun laagje puimsteenpoeder er over
sprenkelt. Men neemt nu den poetsdoek en boent
daarmede het hout op de gewone wijze, echter steeds
zorgdragende, dat men in den laag was en poeder
blijft. Deze behandeling is zeer voordeelig voor het
mahonie, ten eerste polijst men de oppervlakte op
een gemakkelijke manier en ten tweede wordt het
aanzien der meubelen buitengewoon opgefrischt.
Na de eerste maal boenen, zal het hout dof zijn.
maar wanneer men het dan geheel heeft schoon ge
maakt en vervolgens de meubelen op de gewone wij
ze met boenwas en wrijfdoek naboent, zal er weldra
een ongekend hoogen glans verschijnen.
DE KOEK EP AN. i
Daar de koekepan, welke men alleen maar ge
bruikt voor ommelets, cakes en pannekoeken, nim
mer met water mag worden gereinigd, vraagt men
zich wel eens af, hoe dezen pan tijdens bet bewaren
schoon te houden. Een 'heel eenvoudige oplossing
hiervoor is, den pan in een papieren zak te pakken,
waarvan men de opening met een touwtje om den
steel vastbindt. Zacht wrijven met een prop dun pa-
j pier, voor en na het gebruik, zal den pan voldoende
I schoon houden.
In Vlaanderen was eens een oude tamboer, die
kend stond als een van de grootste grappenma
in den omtrek. Zijn schelmstreken hadden eind
tot gevolg, dat hij van de troep weggejaagd
Van den kapitein, die den grapjas toch eigenlijk
mocht, kreeg hij vrijheid, zijn trommel mee te nol
Hü had erom "erzocht, omdat hij geen enkel j
bacht verstond en mot zijn trommel nog wel zijn h
dacht te kunnen verdienen.
De tamboer toog op stap en tegon den avond kt
hij bij een boscb. Hij keek eens rond n<.ar
huis, waar hij zou kunnen overnachten, toen hij
een knotwilg een zwerm bijen zag hangen,
maakte hij aan den eenen kant het vel van i
trommel los en ving de bijen er in, waarna hij
vel weer spande. Zoo vervolgde hij zijn weg en kï
aan een boerderij, die eenzaam aan d'en rand
het bosch stond. -
Hij klopte aan en vroeg om één nadht onden
Maar de boerin, die aan de deur kwam, zei ko:
dat zij geen soldaten in huis wilde hebben,
moest maar elders nachtverblijf zoeken en ze s
de deur voor zijn neus dicht.
Daar stond nu onze tamboer Hij keek eens i
en zag tegen den gevel van het huis oen houti
Hij klauterde er vlug op en kwam bij het zolt
venster, dat hij voorzichtig openduwde. Zoo kv
hij op den zolder en ging daar liggen om te sla|
juist boven de keuken. Daar was een spleet in
hout, waardoor hij in de keuken kon zien.
Hij had nog maar een poosje gelegen, toen
weer geklopt werd. De vrouw ging naar de deur
kwam terug met haar neef. die koster op hei
was. De vrouw mocht haa'r neef wel, maar haar
had een hekel aan hem. Daarom kwam de' noei
leen maar op bezoek, als de boer uit was. Dit
beurde maar hoogst zelden, zoodat het bezoek
neeflief door de vrouw op hoogen prijs gesteld
De boerin maakte voor haar neef vlug een lel
maal gereed, bestaande uit een gebraden kipp
ham en een flesch fijnen wijn.
De koster zat weldra lekker te smullen. De
boer zag die smulpartij met jaloersche oogen
want hij rammelde van den honger, maar bij
zich muisstil. Plotseling werd er weer op de
geklopt door den boer, die vroeger thuis kwam,
verwacht was. De vrouw schrok erg en verborg
neef, in de kleerkast, terwijl zij beloofde hem e
te laten, zoodra oom sliep. De spijs en den d
stopte zij haastig achter in de etenskast.
"Toen liep ze vlug naar de deur; om haar
binnen te laten. Zij verontschuldigde zich over
lang laten wachten door te zeggen, dat zij achte
den koestal was en het eerste kloppen niet
boord had. Zij vroeg haar man, of bij nog watt
wenschte, maar voegde er dadelijk bij, dat Het J
goed was, zoo laat te eten, en stelde voor dade
te gaan slapen
De boer had evenwel nog volstrekt geen slaap
wilde nog wat op blijven en wat eten. Plotse!
hoo:rde hij gerucht boven zich op den zolder,
vroeg zijn vrouw, of zij een vreemden slaper in - Dj
had, maar dat was natuurlijk niet het geval. Zij
telde hem,d at een soldaat nachtverblijf had
vraagd, doch dat zij hem weggezonden had. „Waar
Biuur je een armen drommel weg?" zei haartfan
„Maar", ging hij voort, toen hij wederom gen
vernam, „misschien is hij wel langs de hou/mijt
zolder geklommen." De boer ging kijken en
weldra met den tamboer beneden in de keuken,
tamboer moest precies vertellen, hoe en waat
hij op den zolder gekropen was. En toen de
de uitlegging gehoord had, vroeg hij hem, op
trommel wijzende, wat hij daar bij zich had.
„Dat is mijn waarzegger", zei de tamboer,
maal per dag vertelt hij de waarheid". Weldra
de boer ook, dat de trommel dien dag nog,nip
sproken had, en moest de tamboer haar eens 1<
spreken. Hij nam zijn trommelstokken en bego]
roffelen, dat bet daverde. De hond begon te blaf
de kat te miauwen en de bijen in de trommel bi
den dapper mee. De boer zette groote oogen op
vroeg, wat de trommel.toch wel zei, hij verstond fa
taal niét. jae
„Ik wel", verklaarde de soldaat, „de trom J -
dat in een hoekje van de etenskast een flesch r
staat." i
Maar dat geloofde de boer niet, want de wijn r
in den kelder en werd alleen bij feestelijke gele?
1.
Ei
bi
Bi
He
2.
3.
Hi
aai
Di
T.
Vi
De
De
H<
t e
Gc
Ge
N<
